Hodować czy nie?

[comma]

Zakładam nowy wątek, związany z tematem poruszonym przez ramm.stein w wątku
szamaniastego. Pytanie jest takie: Czy powinniśmy trzymać w domach zwierzęta
nieudomowione, takie jak papużki, rybki, węże, pająki, jaszczurki? Czy ma
znaczenie fakt, że zakupione przez nas zwierzę, ani jego przodkowie (poza
którymś tam, bardzo odległym) nigdy nie widzieli środowiska naturalnego, bo
pochodzą z hodowli? Dołączam linki do wcześniejszych wypowiedzi:
szamaniastego, mojej i ramm.stein. A jakie jest Wasze zdanie?
forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=24438&w=17584175&a=17585745
forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=24438&w=17584175&a=17586693
forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=24438&w=17584175&a=17602427

[m.pw]

Moim zdaniem NIE, no moze z malym wyjatkiem - jakies malutkie rybki w
duuuuuuuzym , dobrze urzadzonym akwarium

[izunia.m]

> szamaniastego. Pytanie jest takie: Czy powinniśmy trzymać w domach zwierzęta
> nieudomowione, takie jak papużki, rybki, węże, pająki, jaszczurki? Czy ma

polemizowałabym z tym nieudomowieniem. taka papużka falista która tropiki
widziała w n-tym pokoleniu wstecz dobrze się czuje w mieszkaniu, łapie kontakt
z człowiekiem. i to jest ok. ale np. jaszczurka? czy ma przyjemność z bycia
wśród nas ludzi?

[szamaniasty]

Ja uważam, że jeśli jest się w stanie zapewnić dobre warunki takiemu zwierzęciu, to dla niego nie będzie różnicy, czy żyłby na wolności czy w niewoli. Więcej - w niewoli będzie mu lepiej bo nie będą mu zagrażali naturalni wrogowie, nie będzie problemu z brakiem pokarmu, itd.
Nie ma nic złego w trzymaniu niereformowalnego (celowo nie używam pojęcia dzikiego) zwierzęcia, jeśli potrafi się mu zapewnić dobre warunki.
Dość powszechnym błędem jest, że wiele osób utożsamia dobre warunki z nieograniczoną ilością wolnej przestrzeni. Przecież wiele gatunków jest zwierzętami terytowialnymi, którym wystarczy naprawdę niewielki skrawek przestrzeni. Wrzucenie np. Bojownika do kilkusetlitrowego akwarium wcale nie zaowocuje tym, że będzie jak szalony pływał po całej jego objętości. Najprawdopodobniej zaszyje się w jakimś kącie i będzie w nim siedział przez 99% swojego żywota. Tak samo sprawa ma się z pająkami. Dla większości gatunków terrarium co najmniej wystarczające do normalnego życia ma rozmiary 30x30x30 cm, gdyż w naturze zwierzęta te nie oddalają się od swoich gniazd dalej, niż jest to konieczne do zdobycia pożywienia. Wyjątkiem są dorosłe samce, które udają się na poszukiwania samicy.

Temat trzymania zwierząt, które nie nawiązują dialogu z ludźmi w tym samym stopniu co np. pies wydaje się kontrowersyjny. Problem w tym, że wielu ludzi postrzega zwierzęta i kwestię stworzenia im dogodnych warunków przez pryzmat kontaktu z nimi. Jeśli zwierzę da się przytulić, pogłaskać, to OK. Jeśli nie, to większość osób od razu zakłada, że takiemu zwierzęciu nie jest się w stanie zapewnić dobrych warunków, ze ich miejsce jest tylko w naturalnym środowisku, itp. To jest bardzo błędne postrzeganie sprawy i świadczy w wielu przypadkach o wypowiadaniu się na dany temat osób, które nie miały nigdy do czynienia z takimi zwierzakami.

Dlaczego nikt nie zastanawia się np. nad warunkami, które trzeba zapewnić szczuroi, aby czuł się w miarę swobodnie? Szczur, w którego trzymaniu prawie nikt już nie widzi nic złego wymaga o wiele więcej opieki i pracy, niż pająki czy rybki.

[izunia.m]

myślę też że sprawa hodawania lub nie jest w sumie indywidualna dla każdego
gatunku. jestem przeciwna trzymaniu w domu np. fretek, szynszyli. niewiele
wiem tych stworzeniach - więc mogę się mylić- ale one chyba źle czują się
wśród ludzi. jeśli jest inaczej naprostujcie mnie ;)
na tej samej zasadzie nie pochwalam trzymania w mieszkaniu malamutów i husky.
źle się czują w mieszkaniu.
rybki - przy odpowiednim doborze i waunkach jak najbardziej. ale już morskie -
często wyłapywane prosto z laguny - zdecydowanie nie.

[albert.flasz]

"Temat - rzeka"... Czy jednak "udomowienie" zwierząt, połączone z wyhodowaniem
tylu ras, odmian itd., którego celem było wyłącznie zaspokojenie potrzeb
(czasem wręcz perwersyjnych) ludzi - nie jest rodzajem krzywdy? W końcu jedynie
koty (są z ludźmi, bo mają w tym interes, bez ludzi jednak również potrafią dać
sobie radę) i konie (ich hodowla szła praktycznie w tym samym kierunku, w jakim
szła ich naturalna ewolucja), nie licząc paru innych, lokalnych gatunków nie
są, z punktu widzenia natury - potworkami. Myślę, że będzie tu tyle samo "za",
co i "przeciw".

[pejsaty]

comma napisała:

> Zakładam nowy wątek, związany z tematem poruszonym przez ramm.stein w wątku
> szamaniastego. Pytanie jest takie: Czy powinniśmy trzymać w domach zwierzęta
> nieudomowione, takie jak papużki, rybki, węże, pająki, jaszczurki?

a czy ze zwierzetami innymi niz ssaki mozna sie "zaprzyjaznic"? chyba nie za
bardzo? chodzi mi o jakas glebsza wiez jaka sie moze wytworzyc miedzy
czlowiekiem, a np. kotem, psem, koniem czy prosieciem. owszem rybki, ptaszki,
weze czy owady moga cieszyc nas swoim widokiem czy zachowaniem, ale ich
hodowanie ma chyba wiecej wspolnego z hodowaniem kaktusow czy paprotek niz z
trzymaniem ssakow domowych. a co wy o tym myslicie?

[comma]

pejsaty napisał:
> a czy ze zwierzetami innymi niz ssaki mozna sie "zaprzyjaznic"? chyba nie za
> bardzo?
Na pewno takie zwierzę można w jakimś stopniu oswoić, a to spora nagroda dla
hodowcy. Moja świerszczyca przestała uciekać przed wkładaną do kontenerka
dłonią. Oczywiście nie liczyłam, że będzie przybiegać na wołanie i da się
głaskać :-) Sympatyczne jednak było obserwowanie zwyczajów zwierzęcia i z
pewnością je lubiłam. Było czymś więcej niż ciekawą ozdobą pokoju. Na pewno
darzyłam świerszczycę Songo większą troską i sympatią niż kwiaty doniczkowe :-).

[szamaniasty]

Widzisz, problem w tym, że wg Ciebie zwierzę domowe jest synonimem żywej przytulanki. Nie wszyscy kupujący zwierzaka kierują się tym, że pupil ma się łasić, przychodzić na zawołanie, dawać łapę itp. Dla wielu osób czystą przyjemnością jest np. oglądanie kolonijnego życia mrówek czy porównywanie zachowań różnych gatunków świerszczy. Jeśli ktoś uważa, że zwierzę domowe służy tylko do przytulania to bardzo wątpliwe, zeby kiedykolwiek zrozumiał to, że zwierzaka mozna trzymać dla czystej przyjemności obserwacji, hodowli i zdobywania doświadczeń. :)

[pejsaty]

lubie obserwowac mrowki czy swierszcze, ale w lesie czy na lace, w ich
naturalnym srodowisku. z przyjemnoscia tez sledze publikacje dotyczace roznych
zwierzat, ale wole obejrzec reportaz o papugach latajacych w amazonii, niz
siedzacych w klatce, chocby nawet od pokolen rodzily sie w niewoli i
pozostawaly pod najbardziej fachowa opieka.
to oczywiscie nie oznacza, ze zabraniam innym posiadac w domu takie zwierzeta,
mowilem tylko o swoim odczuciu na ten temat.

[eulalija]

Skoro jest podaż, to znaczy, że był popyt. To znaczy, że edukacja ekologiczna
znowu dała .... hm, żeby to nie zabrzmiało wulgarnie, edukacja ekologiczna
znowu dała ciała (to z kolei trąci pornografią).
Fakt, że dzielę sadybę z owczarkiem niemieckim (to taki odruch atawistyczny -
wilk w dom, siła wyższa w dom), świadczy być może o naturalistycznym podejściu
do ekologi. Ale chomika dawno temu miałam, przeżył u mnie trochę ponad trzy
lata, co podobno już było sukcesem (miał sporą klatkę, wiele nocnych spacerów i
mnóstwo, domowym sposobem robionych, zabawek - drabinki, tuneliki, pudełeczka,
zakręty, zakamarki, nawet dwie zapadnie).
Tak więc ad rem. Dopóki jest zapotrzebowanie (uwarunkowane przez źle edukowane
społeczeństwo - jak można uczyć, że w Polsce kameleon to zwierzę domowe?),
dotąd będą w sprzedaży zwierzęta egzotyczne. To tylko od nas i od naszych
dzieci zależy czy, nasilając popyt, zwiększymy podaż a tym samym kłusownictwo,
czy zmniejszając popyt, zlikwidujemy albo przynajmniej bardzo ograniczymy podaż.
I już tak na koniec. Nigdy nie myślałam o hodowaniu węży, jaszczurek, owadów,
nawet ptaków. Moje potrzeby obcowania z przyrodą zamknęły się na psach (kotów
nie mogę, alergia męża na kocią sierść przerasta Himalaje), tarzaniu się po
łące i podglądaniu mrowisk (nawet jeśli to czerwone mrówki i tną boleśnie).
Ogólnie, dla podsumowania. Nie kupiłabym. Innych wypadków losowych nie
dopuszczam, nie przyjęłabym takiego prezentu, nie pomogłabym przyjacielowi,
któremu by się pytonki rozmnożyły.

[comma]

Egzotyczne zwierzęta, dostępne w naszych sklepach, w większości pochodzą z
rodzimych hodowli, choć oczywiście przemyt niestety też istnieje. Chociażby
stepowe żółwie masowo przewożone w makabrycznych warunkach przez wschodnią
granicę. W celu walki z przemytnikami przepisy dotyczące obrotu zwierzętami
stają się jednak coraz bardziej restrykcyjne. Przynajmniej w krajach Unii.
Oglądałam swego czasu cykl programów na ten temat, na Animal Planet bodajże.
Jasne jest, że szarej strefy nigdy nie da się całkowicie wyeliminować.
Ktoś, bodajże Albert (jeśli nie on, przepraszam), poruszył ciekawą kwestię -
psów zaprzęgowych (malamuty, husky), stworzonych do aktywności w terenie, a
trzymanych w blokowiskach. Ja słyszałam, że - chyba - w Finlandii jest rasa
psów, której w ogóle nie wolno wywozić poza granice kraju. Czy to już absurd w
ochronie zwierząt, czy może raczej bardzo humanitarne podejście do kwestii
dobra zwierzęcia?
Co do świerszcza, którego hodowałam - był przeznaczony na pokarm dla
jaszczurek, myślę, że dokonanie żywota w naturalny sposób, nie było dla niego
krzywdzące :-)

[albert.flasz]

comma napisała:

> Ktoś, bodajże Albert (jeśli nie on, przepraszam), poruszył ciekawą kwestię -
> psów zaprzęgowych (malamuty, husky), stworzonych do aktywności w terenie, a
> trzymanych w blokowiskach.

Chyba rzeczywiście, kiedyś napisałem coś w tym stylu ale dokładnie już nie
pamiętam. W każdym razie, nie znalazłem tej wypowiedzi w "moim forum", jest ich
tam sporo i zaczynam się gubić, ale ją popieram. Wracając do tematu, uważam, że
jest to przede szystkim kwestia egzekwowania obowiązujacego prawa. Jak świat
światem, ludzie utrzymywali w domach różne, najdziwaczniejsze zwierzęta i jest
to chyba normalne. Potężnym problemem jest natomiast nielegalny, rabunkowy i
niehumanitarny obrót zwierzętami (w ogóle, nie tylko egzotycznymi). Podejście
do sprawy od strony wyłącznie edukacyjno - moralnej chyba niewiele załatwi - to
praca na całe pokolenia. Można mówić "gdyby ludzie nie kupowali u złodziei -
nie było by złodziei", można niszczyć pirackie płyty... Zawsze jednak znajdzie
się ktoś kto powie np.: "gdyby było mnie stać , napewno nie kupowałbym u
złodziei". Nie mam nic przeciwko hodowaniu i handlowaniu najprzeróżniejszymi
zwierzętami, jeżeli odbywa się to w odpwiednich, cywilizowanych warunkach, nie
stanowi zagrożenia dla otoczenia ani dla środowiska i odbywa się pod niezbędnym
minimum kontroli.
/wyszły mi same ogólniki ale trudno wypowiadać sie konkretnie w tak obszernym
temacie/

[ramm.stein]

Oho, udało mi sie poruszyć ciekawą dyskusję :))
Po uważnym przeczytaniu Waszych wypowiedzi zdania nie zmieniłam (uparciucha ze
mnie ha ha).
Co do przemytu zwierząt - obawiam się, że ten proceder jest powszechniejszy,
niż sądzicie i dotyczy to wielu sklepów zoologicznych...

Załączam parę linków na ten temat.

www.salamandra.org.pl/cites/index.php
www.salamandra.org.pl/cites/inf/handel_w_internecie.php
A tu, Szamaniasty, coś dla Ciebie :)))) Zdążyłeś?
www.salamandra.org.pl/news/index.php?id=47
W ogóle polecam Salamndrę, ciekawa strona.

[szamaniasty]

Nie musiałem zdążyć, bo pająków się nie rejestruje. :)

Jeśli chodzi o tą całą salamandrę, to mam na jej temat wyrobione zdanie. Jest to organizacja, która w oczach osób postronnych wyrobiła sobie obraz zgrupowania ludzi chroniących przyrodę.
Każdy normalny człowiek, któremu obcy jest problem ochrony zwierząt po wejściu na ich stronę stwierdzi, że ci ludzie odwalają kawał dobrej roboty. Niestety prawda nie jest taka różowa. Gdybyś dowiedziała się co nieco na temat absurdalności ich działań i tego, przeciw komu te działania są kierowane, to - mam nadzieję - nie wychwalałabyś ich... "dzielnych osiągnięć".

Swojego czasu na swojej stronie zamieściłem mały artykulik na ich temat (był tutaj jakiś czas temu):
szaman.klub.chip.pl/ekoterroryzm.html
Wiem, że nie wszyscy po jego przeczytaniu przejrzą na oczy, ale po zamieszczeniu ankiety na ten temat jej wyniki były dość jednoznaczne:
szaman.klub.chip.pl/ankiety.html
Tutaj masz odnośniki do tych wypowiedzi na jego temat na innych forach, do których udało mi się dotrzeć:
pst.org.pl/forum/viewtopic.php?t=33&sid=8c4a18d432f6badb20e900b6bbc8a3bd
terrarystyka.pl/forum/viewtopic.php?t=14605
www.parowka.pl/viewtopic.php?t=12842

[pejsaty]

przemyt i ogromne spusztoszenie w przyrodzie czynione przez handlarzy
poszukujacy rzadkich gatunkow papug, jaszczurek czy malp tylko po to, by
sprzedac nieliczne egzemplarze, ktore przezyja lapanie i podroz bogatym snobom
to jedno, ale jest jeszcze cos. wiekszosc osob nie ma zielonego pojecia jak
wlasciwie zajmowac sie takimi zwierzetami, przez co prowadza one nedzna
wegetacje, czesto choruja, szybko padaja lub sa oddawane do zoo, gdzie
specjalisci probuja je jakos odratowac.
ja jestem jednak w tym wypadku konserwatysta - pies czy kotek prosze bardzo, to
mile jak sie jakis siersciuch peta pod nogami, ale zadne ze zwierzat
nieudomowionych, zwlaszcza egzotycznych, sprowadzanych z zagranicy, u mnie w
domu nigdy nie zagosci.

[comma]

zadne ze zwierzat
> nieudomowionych, zwlaszcza egzotycznych, sprowadzanych z zagranicy, u mnie w
> domu nigdy nie zagosci.

Jasne, sprawa jest oczywista, jeśli chodzi o zwierzęta niewiadomego pochodzenia
sprzedawane na bazarach, czy w niejasnych okolicznościach przez interntet. Sama
powiadomiłabym policję, gdybym spotkała tego rodzaju barbarzyńskich handlarzy.
Gady i płazy trafiające z prywatnych rąk do ZOO, z tego co mnie wiadomo,
częściej pochodzą od osób, które zakupiły te zwierzęta właśnie na bazarach,
wycieńczone koszmarną podróżą, niewłaściwie żywione, chore.
Co innego jednak, jeśli zwierzę (wąż, jaszczurka, żółw, pająk) urodziło się w
niewoli, w profesjonalnej hodowli, z której trafiło do sklepu zoologicznego. Tu
mamy podobny dylemat, jak ten dotyczący zamykania zwierząt w ogrodach
zoologicznych. Dlaczegóż zabraniać ich posiadania? Oczywiście -
nieodpowiedzialny właściel zawsze może się trafić, pamiętam chociażby wątek o
myszach, w którym pojawiła się historia zbiegłego węża - biedne zwierzę
prawdopodobnie zginęło. W sklepach zoologicznych gady i płazy są jednak dość
drogie. Poza tym sprzedawcy (w większości) informują, że decydując się na takie
zwierzę, trzeba również założyć hodowlę karmową, co odstrasza przypadkowych
kupujących. Nie słyszałam, by ktoś kupił pytona czy ptasznika dziecku pod
choinkę, co w przypadku psów (oraz generalnie ssaków), niestety jest dosyć
powszechne i prowadzi do wielu zwierzęcych tragedii.

[venus22]

Patrzac sie na chomika ktory namietnie probuje wyjsc z klatki a tak to kreci
sie 3 lata w kolku.. i to cale jego zycie..

nie, lepiej nie trzymajmy egzotycznych zwierzatek w domu.


Venus

[weekenda]

Mam mieszane uczucia...
sama poza kocimi mam raczki w akwariumi króliczka miniaturkę.

Puchatki jak puchatki to dla mnie troszkę inny temat ale raczki - po prostu
którego dnia kumpel przyniósł mi je w słoiczku w pracy ze słowami - "Pomóż mi !
mnie się mnożą na potęgę a nie mam serca ich spuścić do Wisły. Zrobisz co
będziesz chciała a wiem, że kochasz zwierzeta". No i mam sześć raczków. Czy są
udomowione ? - nie sądzę... siedzą sobie w akwarium, stworzyłam im najbardziej
optymalne warunki jakie mogłam i chyba im dobrze skoro po raz kolejny trzy z
nich nosza jaja. Inna rzecz, że małych jakoś nie z tych jaj nie nie ma ... za
duża konkurencja, za mała powierzchnia - pewnie wszystko po troszkę. Także na
tak postawione pytanie: hodować czy nie odpowiadam HODOWAC ! bo co ? miałam do
Wisły wysłać przez MPWiK ???

Ale z drugiej strony jak widzę co można kupić w sklepach zoo... to czasami robi
mi się słabo... ostatnio widziałam wija: tak z 10-12 cm długości, gruby jak
palec, brązowy, błyszczący pancerzyk i milion haczykowatych nóg... nawet
zapytałam się czy to pokarm dla czegoś tam czy maskotka ? no i pani
odpowiedziała, że maskotka... Kocham zwierzaki ale jakby sąsiadowi coś takiego
uciekło i do mnie przelazło przez wentylację - koniec - nie zmrużyłabym oka.
Także powtarzam - mam mieszane uczucia co hodować...
pzdr !

[comma]

Hihi, widziałam takiego wija w sklepie zoologicznym :-) Kawał bestii. Cóż, to
zwierzę dla osoby, która lubi takie stworzenia i posiada na ich temat jakąś
wiedzę. Ale z tymi raczkami - ciekawa historia, może i lepiej, że Ci się nie
rozmnażają... Oczywiście bardzo dobrze, że je hodujesz :-)
co do chomików, myszek itp. Hmm, na wolności takie istotki rzadko dożywają
sędziwego wieku 3 lat. Moja chominia też niestety odeszła wcześniej :-( Gdy
jednak żyła i była zdrowa, robiłam co mogłam, by jej dni nie upływały na
gryzieniu prętów i gnaniu donikąd w kołowrotku.

[venus22]

>>10-12 cm długości, gruby jak
palec, brązowy, błyszczący pancerzyk i milion haczykowatych nóg... <<
to pewnie milipeda.

ale samo powiedzenie o zwierzeciu "maskotka" przeraza mnie..

Venus

[sliwka1977]

Ja już kiedyś o tym pisałam i zdanie moje się nie zmieniło. Jestem absolutnie
przeciwniczką trzymania w niewoli wszelkich egzotycznych zwierząt i nie ma tu
znaczenia fakt czy się rozmnożyły w niewoli czy nie.Nigdy nie stworzymy im
naturalnych warunków, a one się raczej nie przystosują do klatek, akwariów itp.
Jeżeli chodzi o ptaki to w ogóle nie ma o czym mówić. Ptak = wolność. I nie ma,
że on lata po pokoju. I co z tego? On ma latć po przestworzach, ma śpiewać
razem z innymi, to jest ptak, a nie jakaś maskotka, którą się wypuszcza na
chwilkę żeby sobie polatała. Jeżeli nikt nie przywiózłby złapanych ptaków
egzotycznych w warunki zupełnie różniące się od naturalnych, nie było by
problemu, a tak jest zachwiana równowaga, bo tam gdzie mają żyć ptaki
egzotyczne - giną, a tu gdzie ich nie powinno być pojawiają się i też giną. Nie
rozumiem co za przyjemność można czerpać z trzymania ptaka w klatce, w
więzieniu. To samo tyczy się jaszczurek, węży, waranów i innych, które sa
kupowane, bo nie wiem jest jakaś niezrozumiała dla mnie "moda"? Problem jest o
wiele bardziej złożony, ale miejsca by nie starczyło, można o tym pisać i pisać.

[quaver]

Święta prawda. Oby wszyscy dojrzeli do takich wniosków...

[weekenda]

Oj Śliweczko, nawet nie wiesz jak się z Tobą zgadzam...

Do tego stopnia, że będąc parę lat temu w Grecji niestety poniosłam spore
koszty - zupełnie niezaplanowane. Szliśmy na spacer. I poszliśmy w nową uliczkę
a tam - tamtejszy sklep ze zwierzetami i całą resztą dla nich. I co widzę !
Przed sklepem, na przybitych hakach wiszą cztery klateczki wielkości jak pół
pudełka od butów. W każdej rozpaczliwie szamocze się maleńki kolorowy ptaszek.
Upał jak diali - 40 stopni - wszystko oczywiście w słońcu. I co zrobiłam ?
Otworzyłam klatki ! Do dzisiaj trudno mi uwierzyć, że to zrobiłam. Facet
wyleciał ze sklepu i rozpoczęła się klasyczna awantura uliczna: ja darłam się
na niego po polsku on na mnie po grecku. Cyrk ! Dałam mu wtedy pamiętam 100 DM
i zamknął paszczę. Męża zatkało. Ale był ze mnie dumny ! Nawet się zdobył i
powiedział, że jego nigdy nie byłoby stać na taką akcję. Do dzisiaj się z tego
śmiejemy...

Mam tylko nadzieję, że te ptaszki już nie dały się złapać ....

A co do różnego innego "robactwa" i "zwierzęctwa" egzotycznego jak jakieś wije,
milipedy czy coś tam, pająki, warany, węże itd. - tylko środowisko naturalne !
tylko i wyłącznie ! Niedawno wyczytałam w NG, że rak amerykański (to co mam w
akwarium) bardzo ładnie aklimatyzuje się w polskich jeziorach więc kto wie ?
Może na wiosnę wybiorę się na Mazury ? Ale z drugiej strony ten raczek wypiera
naszego rodzimego królewskiego więc...

Ktoś powiedział, że "wątpliwości są mądrością" - żeby mi tylko mózg nie
spuchł... ;-)))

pzdr!

[sliwka1977]

I bardzo dobrze zrobiłaś, gdyby wszyscy tak robili nie byłoby zapotrzebowania
na ptaki i nie byłoby wyłapywania tych wspaniałych śpiewaków. :))

[pierozek_monika]

Napewno miałaś dobre chęci Weekendo, ale mam wątpliwości, czy to dla ptaków
było korzystne rozwiązanie. Czy te ptaki nie zostały zadziobane przez ptaki te
tworzone miejscową faunę? Czy ptaki urodzone w niewoli poradziły sobie na
wolności? Te wątpiwości powstrzymywałyby mnie przed wypuszczeniem ich na
wolność.

[comma]

Wypuszczony w obce środowisko ptak najczęściej ginie zadziobany przez rodzimą
faunę. Podobnie rzecz się ma z dzikim zwierzęciem, jeśli nie zostało ono
poddane readaptacji.
Widok papugi w klatce może smucić gdy się pomyśli o barwnej dżunglii, skad
pochodzą jej przodkowie. Ale te żyjące na wolności też zajmują jakieś tam
terytorium. Tak naprawdę swobodnie w przestworzach bujają tylko drapieżniki.
Poza tym, papugi bardzo przywiązują się do opiekunów, słyszałam, że
przywiązanie to jest równe psiemu. Oglądałam film o papudze, która po śmierci
swego właściciela doszczęnie wyskubała sobie pióra i przestała jeść. Ja bardzo
podobną historię, "na własnym podwórku" słyszałam o kanarku.

[weekenda]

Masz rację - ale takie przemyślenia miałam dopiero po "akcji". Ptaki wyglądały
na "miejscowe" - podobne fruwały sobie tu i tam - to była Grecja wyspowa i
mocno zalesiona więc większych wyrzutów sumienia z tego powodu nie miałam.

W Polsce też trzymają szpaki czy kosy w klatkach i jakby je wypuścić to myślę,
że dałyby sobie radę. To był odruch. Ptaszki sprawiały wrażenie jakby je przed
chwilą zamknęli w tych klateczkach i one po prostu oszalały !!! Nie mogłam na
to patrzeć. Kanarki i inne papużki jakoś tam sobie siedzą w klatkach ale
tamte !?!?! Serce mi mało nie pękło - te przerażone oczka, ten wrzask i
szamotanina ! Nie widziałam takiej ptasiej histerii nigdy w życiu ! A kotów czy
innych tamtejszych drapieżników w pobliżu nie było - patrzyliśmy przez chwilę
co takiego mogło się stać, że te maleństwa tak cierpią i potem podjęłam decyzję
w sekundę... Jak śmignęły to od razu znalazły sobie miejsce na drzewkach i
świergot im się natychmiast zmienił.

A ten sklepik to żadne tam "Anna-Zoo" czy inna "Eukanuba" - nie miał nic
wspólnego z jakim takim poziomem. Nawet jak na warunki greckie była to po
prostu nora. Nie uwierzę aby ten Grek ściągał tam ptaszki z jakichś lasów
tropikalnych czy innych Wysp Kanaryjskich (gdzie wcale wolnych kanarków nie ma
i to nie od nich ta nazwa - nie pamiętam od czego).

Było minęło. Łatwo Wam mówić - ja to widziałam i nie żałuję tego co zrobiłam.
Jest mi tylko trochę wstyd, że wdałam się w okropną pyskówę na ulicy ze
sprzedawcą/właścicielem... Ale nie żałuję !!! Pewne słowa i gesty są
zrozumiałe we wszystkich językach a poza tym znam jeszcze dwa inne obce i ze
zdenerwowania mówiłam właściwie w trzech językach - ten pan bankowo zrozumiał
co myślę o takim traktowaniu zwierząt. Może coś dotarło...?
pzdr !
-
Jeśli nie wiesz co myśleć - zapytaj kota !!!

[pierozek_monika]

Miejmy nadzieję, że tak było, że ptaszki miały lepiej na wolności niż w klatce
w upał.

[sliwka1977]

Jedno jest pewne: gdyby ludzie nie kupowali ŻADNYCH egzotycznych zwierząt, nie
było by na nie popytu, a tym samym podaży i wszystkie zwierzątka byłyby tam
gdzie być powinny.

[weekenda]

sliwka1977 napisała:

> Jedno jest pewne: gdyby ludzie nie kupowali ŻADNYCH egzotycznych zwierząt,
nie
> było by na nie popytu, a tym samym podaży i wszystkie zwierzątka byłyby tam
> gdzie być powinny.


O ! Święte słowa !!!

pzdr !

[comma]

Wiecie, trudno teraz orzekac, czy pierwsza byla kura, czy jajko (podaz czy
popyt). Ludzie od stuleci lubowali sie w trzymaniu w domach egzotycznych
zwierzat, ktos juz o tym wspomnial. Teraz jest podobnie, choc przypuszczam, ze
pobudki nieco inne. Rzecz w tym, by ukrócic odlów ze srodowiska naturalnego,
poprzez surowe tepienie handlu zwierzetami chronionymi czy niewiadomego
pochodzenia. Te, które od pokolen przychodza na swiat w legalnych hodowlach -
niech beda dostepne w sklepach i trafiaja do ludzi, byle odpowiedzialnych :-)
ale to juz pobozne zyczenie.

Papugi

[mysiam1]

Z przemytu, z "łapanki" - nie, ale z hodowli - owszem. Nie porównywałabym papug
do pająków, rybek czy jaszczurek, bo są to ptaki bardzo inteligentne,
przywiązują się do opiekuna (zwłaszcza trzymane pojedyńczo, co z kolei także
nie jest zbyt humanitarne, dlatego jestem za trzymaniem papug w parach lub
małych stadkach, nawet za cenę mniejszego oswojenia)...dużo by opowiadać... Z
pewnością wypuszczanie w mieszkaniu nie przypomina latania na wolności, ale
papugi nawet na wolności nie latają zbyt dużo, tam, gdzie mogą, zwykle chodzą,
a i wypuszczone w domu nie odbywają długich lotów - zwykle przelecą z jednego
miejsca w drugie, a potem siedzą, drepczą, obserwują, obgryzają itd.
Papugi przeżywają nie tylko śmierć opiekuna, także odrzucenie, mniejsze
zainteresowanie, pojawienie się w domu małego dziecka, innego zwierzaka itd.
Potrafią wyskubać się do krwi w ciągu paru dni, wpadają w depresję. Dlatego to
takie ważne, aby nie kupować ich jako zabawkę dla dzieci, które rzadko mają
cierpliwość, aby poświęcić im parę godzin dziennie.