Stare panny z kotami.

[dr.verte]

To taki mit jest że stara panna obowiązkowo musi miec kota.Zgadzacie się z
tym?Tak z Waszych obserwacji bądź z autopsji?Ja widzę że to jednak prawda.

[miss_dronio]

Fakt, że taki stereotym istnieje:) Z mojego doświadczenia: mam koty i jestem
mężatką:) Trochę zmieniła się formuła staropanieństwa- kiedyś najczęściej była
to kobieta, która faktycznie mogła mieć duzo wolnego czasu i w związku z tym
mogła sie kimś zaopiekować. Teraz takie panny nazywamy singielkami, najczęsciej
są zapracowane i uprawiają clubbing i nie mają czasu dla kotów.
Ja podrzucę do przedyskutowania też inny stereotyp: "Chłop żywemu nie
przepuści". Czy wciąż polskiego rolnika cechuje okrucieństwo wobec zwierząt?

[narysuj.mi.baranka]

Dodam, ze przez cale wieki o wartosci kobiety decydowal wylacznie fakt, ze jest
mezatka (stad negatywny wydzwiek okreslenie "stara panna"). Na szczescie od
tamtej pory wiele sie zmienilo.

[narysuj.mi.baranka]

Czemu sluzy ta refleksja? Znam dwa malzenstwa z dziecmi i z kotami. Czy to
wazne jakiej kto jest orientacji, plci, wyznania lub stanu cywilnego?
Najwazniejsze chyba, ze stworzyl zwierzakowi dom.

Miss Dronio

[narysuj.mi.baranka]

Miss Dronio, mysle, ze troll nam sie tu zakradl :(

[pierozek_monika]

pożyjemy - zobaczymy :)
Prowokacyjny temat przyznaję, ale przecież możemy podyskutować o tym :) .
Rzoszerzyłabym temat o wogóle samotne osoby - mężczyzn i kobiety żyjących
samotnie z różnych powodów, także z powodu owdowienia. Niewątpliwe takie osoby
przygarniętym zwierzętom zawdzięczają towarzystwo- a przecież jesteśmy istotami
społecznymi.

[mysiam1]

Bo Ty nie wiesz o tym, że jeśli kobieta jest starą panną, to jest zbyt dużą
indywidualnością, żeby dać się stłamsić pierwszemu lepszemu facetowi (te, które
wyszły za mąż mają natomiast na tyle silnej woli, by nie dać się stłamsić MIMO
to). Koty to również indywidualiści - stąd stare panny tak dobrze się z nimi
dogadują.
Pozdrawiam,
Ta_Co_Się_Nie_Dała_Stłamsić_Mimo_To_I_Ma_Trzy_Koty

[comma]

Moje niezamężne znajome są zbyt zajęte pracą zawodową i podróżami po świecie,
by mogły sobie pozwolić choćby na patyczaka. Spośród znanych mi posiadaczy
kotów, wszyscy są małżeństwami. Podobieństwa jakie dostrzegam między nimi:
upodobanie do wysokiej kultury, erudycja, nietuzinkowe hobby, wysoki status
materialny.

[narysuj.mi.baranka]

Potwierdzam. Dwa kocie malzenstwa, ktore znam to wlasnie tacy ludzie.

[narysuj.mi.baranka]

Cos w tym jest. Tzw. single to przeciez ludzie zyjacy w pojedynke m.in. ze
wzgledu na specyficzna indywidualnosc.

[venus22]

starsi ludzie zwykle nie maja sily na regularne spacery jakie wymaga pies. Kot
jest wiec dobrym rozwiazaniem.
A ze kobiety bardziej lubia koty niz mezczyzni...
Venus

[wiesia.and.company]

Jestem tzw. niezależną osobą, zależną od pracy. Siedziałam w pracy długo, bo
czasem do 24.00. Myślałam o psie, ale byłoby barbarzyństwem pozbawianie go
towarzystwa i co zrobić z wyprowadzaniem. Nagle po zmarłej kobiecie pozostały
koty w sąsiednim bloku. Wzięłam 2 koty (jak mi się zdawało rodzeństwo, bo
kocurki były identyczne). Uważam, że rozwiązanie-ideał. Były razem, spały razem,
chodziły do tej samej kuwety. Zostanę na razie przy kotach, gdyż psu nie
mogłabym poświęcić dużo czasu. Przekonałam znane mi małżeństwa do dwóch co
najmniej kotów (teraz mają po trzy koty). W zapracowanym społeczeństwie, w
blokach, będzie więcej takich ludzi, którzy wybiorą koty. Są na miejscu, nie
trzeba wyprowadzać, myć łapek i brzucha po spacerze, nie trzeba wyprowadzać, gdy
ma biegunkę, można posiedzieć w pracy lub zrobić zakupy, pójść do kawiarni lub
spotkanie. Oczywiście stałe pory karmienia mnie obowiązują i dyscyplinują.
Cudownie jest mieć przy sobie kochające istoty, które szukają kontaktu z
człowiekiem i dla których ma się wyrozumiałość i poszanowanie indywidualności.
Po pracy uczą wyciszenia. Rozkazywać im nie mogę, ale też i nie chcę. Koty mnie
tego nauczyły. Tak więc jestem singiel z kotami (i nie żadna niesprawna,
bezradna staruszeczka, żyjąca bułką namoczoną w mleku). Nowy model kociary.
A jak dużo jest osób ze zwierzętami, to można zobaczyć w sklepie z artykułami
dla zwierząt.
Pozdrawiam forumowiczów. Wiesia (także z kocim dorobkiem)

[umfana]

Hm ... ja jestem takim przykładem starej panny z dwoma czarnymi kotami :o)
Ale, ale - miłóść do zwierząt zaszczepili mi Rodzice a szczególnie Ojciec do
kotów :o) Bardzo kochał właśnie te futrzaki! Dzięki Niemu w domu zawsze była
kociarnia.
Pozdrowionka-Umfi

[wiesia.and.company]

Czy ktoś pamięta filmik dokumentalny o kotach w rzymskim Colosseum? I kobietę,
która niosła duży pojemnik (wiadro?) z jadłem dla tych bezdomnych kotów?
Szczupłe, zgrabne nogi (takie było ujęcie, bez twarzy) na bardzo wysokich
szpilkach, spódnica wąska do kolan, na szczupłych rękach złote bransolety, przy
pochyleniu długie, gładziutkie blond, specjalnie prostowane przez fryzjera.
I to była zadbana, włoska, z klasą miłośniczka kotów. Po włosku gattara - czyli
kociara. Ładniej brzmi, nie ma w tym krzty pogardy, jak niektórzy wymawiają
polską nazwę kociej opiekunki.
No cóż. A u nas smutne morderstwo popełnione w Węgrowie na miłośniczce zwierząt
(bo inna niż mieszkańcy?)
Wiesia - gattara

[narysuj.mi.baranka]

Gattara - to piekne :)

[umfana]

narysuj.mi.baranka napisała:

> Gattara - to piekne :)

śliczne określenie :o)