Austria - okolice Wiednia na dłużej

[derika26]

Witam wszystkich. W październiku wyjeżdżam na 3 miesiące do Austrii
(szklenie z firmy). Będę w Wiedniu, a właściwie okolicach. Byc może
wynajmę samochód.

Poradźcie jak się tam poruszac i co oglądac aby po 3 miesiącach
wrócic i powiedziec, że się wykorzystało czas na maxa (wolne
popoludnia i weekendy).

Dzięki za odp.
D.

1. Naturhistorisches Museum/Muzeum przyrodnicze

[siejest]

Najwiękrza atrakcja Naturhistorisches Museum - jednego z nielicznych
muzeów w starym stylu, które skutecznie opiera się na wszechstronnej
infatylizacji - to Wenus z Willendorfu, czyli Marylin Monroe sprzed
jakichś 24 tys. lat
Kto chce podnieść samoocenę żonie i sprawić, żeby pozbyła się
kompleksów, niech zamiast na siłownię zaprowadzi ją do sali XI,
gdzie przechowywany jest posążek tej rubensensowskiej seksbomby i
ideału piękna kobiecego epoki paleolitu i zacznie się zachwycać
zwiewną i pociągającą postacią, figurą, kształtami. Figurka
eksponowana w muzeum to kopia, orginał schowano w bezpieczne
miejsce, uznano bowiem, że jest zbyt cenny.
Ciekawe kto postawił go sobie przy łóżku?
www.nhm.ac.at

2. Akademie der bildenen Kuenste

[siejest]

Choć Akademie der bildenen Kuenste to przedewszystkim uczelnia
artystyczna, to jednak zgromadzono w niej także kolekcję malarstwa,
w porównaniu z innymi wiedeńskimi zbiorami - niewielką. Jej
najwiękrzym skarbem jest Sąd Ostateczny Hieronima Boscha -
apokaliptyczna wizja upadku ludzkości. Ta szacowna artystyczna
instytucja na uwagę zasługuje jednak z innego powodu. Sa nim
mianowicie jej absolwenci, a własciwie tylko jeden, i to w dodatku
niedoszły. Osobnik ów dwa razy podchodził do egzaminów i dwa razy z
powodu braku talentu oblano go. Kim był? to Adolf Hitler.

3. Sigmund / Freud Museum

[siejest]

W domu przy Berggasse 19 Freud mieszkał od roku 1891 do 1938, kiedy
mósiał uciekać do Londynu. Zabrał wtedy ze sobą wszystkie sprzęty.
To, co dziś można w muzeum zobaczyć, to prezent przesłany po wojnie
przez jego córkę. Nie ma tego zbyt wiele, ale i tak pielgrzymki walą
tu jak do mekki, by choć na chwilę znaleźć się w miejscu,w którym
tak wiele lat spędził Kopernik psychologii.
Freud był Zydem, co być może tłumaczy choć trochę zagadkowy fakt,
dlaczego to właśnie on sformułował podstawowe tezy psychoanalizy.
Swiat żydowskiej tradycji jest nieprawdopodobnie skomplikowany i
uregulowany szczegółowymi nakazami oraz zakazami: co i kiedy wolno,
czego i kiedy nie wolno; co wolno gdzie, komu, z kim lub z czym, a
czego nie wono nikomu oprócz tych, którym w wyjątkowych przypadkach
wolno; co i kiedy wolno jeść, a czego nie wolno; kiedy trzeba myć
ręce, a kiedy zęby itd., itp. (uff). Latwo się w tym pogubić.
Stopień komplikacji żydowskiego świata jest tak wielki, że nie ma
się co dziwić, że to właśnie żydowskiemu psychologowi zawdzięczamy
teorię wyjaśniającą tajemnice psychiki i prostującą poplątane
scieżki w głowach.

4. Hofburg

[siejest]

Najpopularniejszym władcą austriackim, a zarazem najpopularniejszym
lokatorem Hofburgu, był Franciszek Józef I, a najpopularniejszą
cesarzową - jego żona Elżbieta, czyli Sisi. Oważ Sisi, słynąca całe
życie z urody i figury, wstawała codziennie o 5.00 rano, kąpała się
w zimnej wodzie, szła na siłownię, gdzie wykonywała porcję świczeń
na atlasie i bieżni, potem poddawała się masażowi, następnie
ubieraąa się, co zazwyczaj zajmowało trzy godziny, a na koniec
oddawała się w ręce fryzjera, który czesał jej sięgające ziemi
włosy, co zajmowało kolejne trzy godziny. Sumując czas, jaki
poświęcała na poranne zabiegi higieniczno-kondycyjno-kosmetyczne,
wychodzi, że wstając o 5.00 rano gotowa była tak gdzieś koło 13.00 w
południe.
Jeżeli Twój, mąż lub chłopak uważa, że sterczysz godzinami przed
lustrem albo, że za dużo czasu zajmuje Ci toaleta przed wyjściem to
powinnien Cie przeprosić

5. Staatsoper

[siejest]

W latach 1926 - 1928 solistą opery wiedeńskiej został Jan Kiepura.
Był to wielki początek chłopaka z Sosnowca. Kiepura oprócz tego, że
śpiewał, grywał także w austriackich filmach. Do historii przeszły
bisy, jakie dawał po koncertach, kiedy przed operą, na życzenie
rozentuzjazmowanej publiczności, stawał na dachu samochodu i
śpiewał - taki przedwojenny Elvis Presley. Albo Depeche Mode.

Ciąg dlaszy oczywiście nastąpi...

[siejest]

...narazie stres przeprowadzkowy.

6. Stephansdom

[siejest]

Katedra św. Stefana, zwana przez niektórych katedrą św. Szczepana,
z dachem przypominającym inkaską torbę kupioną na straganie z
pamiątkami w Andach, znajduje się w samym sercu Innere Stadt. Jej
imponującą 137-metrowę wieżę południową wiedeńczycy nazywają Steffl,
czyli Stefek. Tak, istnieje również browar piwny o tej nazwie.
Początki katedry pierwszej połowy XII wieku, a prace budowlane
zakończono ostatecznie na poczętku XX wieku. Wśród wielu dzieł
sztuki oraz obiektźw kultu, jakie się w niej znajdują, na uwagę
zasługuje między innymi Zahnwehhergot, czyli Bóg od Bólu Zębów
Jest to statua cierpiącego Chrystusa - wiele lat temu uwolnił kilku
studentów od potwornego bólu zębów, na który nikt nie mógł znaleźć
lekarstwa. Jeśli zatem czeka Cię wizyta u dentysty, zajrzyj najpierw
profilaktycznie do katedry św. Stefana.

7. Spanische Reitschule

[siejest]

Habsburgowie w swoich przestronnych pałacach mieli pomieszczenia
nadające się na wszystkie okazje, wśród nich sale balowe czyli
współczesne dyskoteki, i to przeznaczone nie tylko dla ludzi, ale
także dla koni. Specjalnie dla nich wybudowano Winterreitschule,
czyli Zimową Ujeżdżalnię, w której jeźdźcy na białych koniach i
czarnych rogatych czapkach wykonywali w takt muzyki przeróżne układy
baletowe.
Już w dawnych czasach wśród ludzi z mniej lub bardziej wyższych sfer
posiadanie sporej stajni było oznaką bogactwa. Współcześnie mniej
lub bardziej wyśsze sfery mają się dobrze, zmianie często jednak
jedynie zawartość stajni - dziś nazywane są garażami lub hangarami a
trzyma się w nich najdroższe samochody lub samoloty. Co do koni, to
rozróżniają dwa rodzaje much, które towarzyszą im od rana do
wieczora: małe, które brzęczą i fruwają, oraz duże, które łażą na
dwóch nogach i zrzędzą jak na tym forum od czasu do czasu
tralalumpek, którego postu niestety szybko są odsyłane do lamusa.
Bilety na pokazy końskich tańców i zalotów polecam rezerwować z
dużym wyprzedzeniem, zarówno tym zrzędzącym muchom jak i tym
nieszkodliwym

[siejest]

www.srs.at

[ennka]

Komunikacja w Austrii jest dobra,więc możesz korzystać z pociagu lub
autobusu,ale najwygodniej samochodem.
Lepiej jednak zabrać własny ,jesli jest "na stanie",bo wynajem jest
dość drogi.
W Austrii własciwie wszystko jest do zwiedzania.Można pojwchać
gdziekolwiek i zawsze będzie coś ciekawego.
Polecam ,przede wszystkiem , Zwiedzenie kościoła i klasztoru
Benedyktynów w Melku.
Piękny zespól klasztorny, z tarasów wspaniały widok na Dunaj i
zaporę na nim.Wejście do kościoła i na taras ,po wykupieniu biletu
do muzeum.Nie żałuj, warto.Kościół zapiera dech w piersiach.
Wracaj wzdłuż Dunaju ,doliną Wachau.
Po drodze jest kilka sympatycznych miastaeczek ,ale koniecznie
zatrzymaj się w Durnsteinie .Piękne, klimatyczne miasto za murami.
Tuż po prawej stronie ,przy bramie wjazdowej jest scieżka do ruin
górujacych nad miastem.Warto sie tam wdrapać ,bo widok na okolice
wspaniały.
Dwa kroki dalej, w bramie jest sklep z nalewkami owocowymi .
warto nabyć buteleczkę ,jeśli ktoś lubi.
Droga kończy się w Kremsie, którego tez nie mozna pominąć.
Parę kilometrów od Kremsu ,po drugiej stronie Dunaju wznosi sie na
wzgórzu kolejny klasztor , w Gotweig .Też godny uwagi , z piękną ,
barokową klatka schodową .
Na południe od Wiednia znajduje sie miejscowość uzdrowiskowa Baden.
Ma piękny park zdrojowy, termy , chyba z wodami siarkowymi i muzeum
lalek.
Dalej na południe ,zachęcam do wybrania sie do Puchbergu i wjechania
kolejką zębatą na Scheeberg .Podróż w góre trwa ok. 2 godzin i jest
na co popatrzeć .Z góry piekny widok na okolicę.Tuz obok
miejscowości jest bardzo sympatyczny , dość spory wodospad.
Warto też pojechać nad Neusidler see , stepowe jezioro , chyba
jedyne tego typu w Europie.

[ennka]

Niechcący wysłałam niedokończony post.
Teraz reszta.
Głebokośc Neusiedler nie przekracza 2 metry.
Po drodze nad jezioro wstąp do Eisenstadt i obejrzyj pałac
Esterhazych.Przepiekny.
W samym Wiedniu wybierz się na heurigena do jednej z licznych
winiarni na obrzeżach Wiednia.
Najbardziej znane sa te na Grinzingu ,ale i
najbardziej "uturystycznione".
Dużo ciekawsze są te na Neustiff am Wald.
Koszt kufelka 1/4 l 2,20 euro /w zeszłym roku/.
Wybierz się też na wycieczkę do Grazu .
To piękne , zabytkowe miasto , ok. 180 km od Wiednia.
Akurat wycieczka na 1 dzień , pociagiem albo samochodem.
Tyle mi przyszło do głowy tak , z marszu.
Jak mi się jeszcze coś przypomni ,to napiszę.
Ech, trzy miesiące w Wiedniu ... zazdroszczę.
Pozdrawiam Bożena

8. Bermuda Dreieck

[siejest]

Okolica wokół kościoła św. Ruperta nazywana jest Trójkątem
bermudzkim. Wynika to z dużej liczby barów działających w
kamienicach przy wąskich uliczkach. Łatwo się zgubić w kamiennym (i
szklanym)labiryncie, a nawet jeśli ktoś dobrze zna drogę, to wizyta
w kolejnych lokalach może pokrzyżować mu plany i poplątać nogi.
Bywa, że w jednym budynku, zwłaszcza przy Seitenstettengasse i
Rabensteig, znaleźć można bar, nocny lokal, klub i restaurację.
Okolica to prawdziwy dr. Jekyll i Mr. Hyde - za dnia snują się tu
turyści grzecznie zwiedzający najstarszy w mieście kościół św.
Ruperta i synagogę, a nocą trwa jedna wielka impreza. Podobnie jest
w okolicy Naschmarkt i Sittelbergu.

9. Prater

[siejest]

Prater to coś jakby chorzowski Wojewódzki Park Kultury i
wypoczynku, tylko, że z troszeczkę wyższej Ligi Mistrzów. Składają
się na niego hektary mieszanych lasów, stadiony sportowe, tory
wyścigów konnych, mini kolejki, ogródki działkowe, ośrodek targów
międzynarodowych, planetarium, lunapark oraz olbrzymie diabelskie
koło. Od ponad dwustu lat stanowi ulubione miejsce weekendowego
wypoczynku wiedeńczyków, a także jeden z punktów obowiązkowych na
mapie wiedeńskich pielgrzymek turystów. Jedną z najwiękrzych
atrakcji Prateru jest Volksprater, czyli wesołe miasteczko, a w nim
Riesenrad, czyli diabelskie koło. Dla wiedeńczyka przejażdżka
diabelskim kołem to taka sama rozrywka jak dla warszawiaka wycieczka
do Pałacu Kultury i Nauki, ale turyści na myśl o czerwonych
wagonikach dyndających w najwyższym punkcie 65 metrów nad ziemią
dostają gęsiej skórki. Niewątpliwie czym dla Paryża jest wieża
Eiffla, tym dla Wiednia Riesenrad.
www.prater.at

10. Hundertwasserhaus

[siejest]

W 1983 roku podstarzały artysta-hipis Friedensreich Hundertwasser
otrzymał zlecenie przebudowy domu komunalnego na rogu Lłwengasse i
Kegelgasse. W myśl własnego założenia "linia prosta jest bezbożna"
przekształcił ponury blok w Hundertwasserhaus. fasada budynku
przypomina barwną kiczowatą mozaikę, składającą się z rozrzuconych
bez ładu i składu klocków. Dzieło przypadło do gustu mieszkańcom
Wiednia, choć rozwścieczyło środowisko architektów. Niewątpliwie
budynek to miszmasz wszystkichstylów architektonicznych.
Hundertwasser popuścił wodze fantazji, tworząc obiekt jak ze snu
surrealistów. Okna wykuszowe, lodżie, ceramiczne kolumny, szklane
ozdoby, pozłacana kopuła jak w cerkwi, ogrody na dachu, a nawet
pozostałości dawnej budowli - przy ozdabianiu domu wykorzystano
wszystko. I, co ciekawsze, efekt nie przyprawia o mdłości, tylko
cieszy oko, a najwiękrzym utrapieniem mieszkańców domu są turyści.

11. Biedermeier

[siejest]

Przecenić wpływu stylu biedermaier - czegoś w rodzaju XIX-wiecznej
Ikei - na współczesne wzornictwo użytkowe, zwłaszcza kiedy mowa o
meblach i szkle, po prostu się nie da. Gdyby nie on, być może do
dziś zapadalibyśmy się w zdezelowanych i niewygodnych siedzeniach
krzeseł w stylu Ludwika XXXVIII. Oprócz dziedzictwa mody na proste
meble, która zapanowała w latach 1815-1848, biedermeier na trwałe
zapisał się w historii tapicerstwa:w 1822 roku opatentowano coś, bez
czego, nie licząc atrakcyjnej blondynki, trudno dziś wyobrazić sobie
porządny tapczan: tapicerkę ze sprężynami. Najleprzy europejski
biedermeierowski warsztat meblarski mieścił się w Wiedni, a w Muzeum
fżr Angewandte Kunst (Muzeum Sztuki Stosowanej)znajduje się dwa i
pół tysiąca prprojektów, jakie z niego wyszły. Spać, nie umierać.
www.mak.at

12. Secesja

[siejest]

Kto wie, czy ducha Wiednianajpełniej nie oddają secesyjne malowidła
Klimata. Przedstawione na nich postacie mają zazwyczaj straszliwie
poważne miny, jakby nie udawło im się przezwyciężyć dręczącej
nieśmiałości, a skąpane są w potokach złota, brokatu i tiulu,
owinięte tapetą lub papierem do pakowania prezentów lub obsypane
kolorowym konfetti albo potłuczonymi kafelkami. Dość dobrze pasuje
to do melanżu śmiertelnie sztywnej habsburskiej dworskiej etykiety w
stylu Franciszka Józefa I, zanurzonej w wannie blichtru, kiczu,
luksusu i zabawy. Najsłynniejsze dzieło Klimta ( do obejrzenia w
Belwederze) - Pocałunek - przedstawia całującą się parę owiniętą
zerwaną zasłoną prysznicową, choć, jeśli dobrze się przypatrzyć,
równie dobrze mógłby to być kadr z filmu Dracula.
www.secession.at
www.belvedere.at

13. Z śmiercią jej do twarzy

[siejest]

Z jednej strony kobiety, wino i walc, z drugiej - prawdziwe
diabelskie koło i dance macabre. Od zabawy do spraw ostatecznych jak
do zakochania - jeden krok. Z tą różnicą, że niekoniecznie trzeba go
zrobić jak najprędzej. Kto ma mocne nerwy albo mało mu nowoczesnych
dobranocek dla dzieci, w krórych na przykład piesek do upadłego wali
kotka młotkiem po głowie, może wybrać sobie z coś z listy. Chciałoby
się powiedzieć, dobrej zabawy, ale nie wypada.
Muzeum Obrzędów Pogrzebowych:
www.bestattungwien.at
Muzeum Kryminalistyki:
www.kryminalmuseum.at
Muzeum Tortur:
www.folter.at
Muzeum Anatomi i Patologi:
www.narrenturm.at

14. Kawiarnie

[siejest]

Z kawową historią Wiednia związana jest postać Polska - jerzego
Kulczyckiego (ok. 1640-1694) ze wsi Kulczyce koło Sambora pod
Lwowem. W Wiedniu miał sklep z towarami orientalnymi w Leopoldstadt.
By dogadać się z kupcami, od których brał towary, nauczył się
tureckiego. Umiejętność ta przydała mu się w roku 1683 podczas
wojny, kiedy nocą z 13 na 14 sierpnia przedarł się przez turecki
obóz z listami do Karola Lotaryńskiego. Według legendy, Kulczycki
wykradł Turkom worki z ziarnem kawowym, które europejczycy uważali
za paszę dla wielbłądów. On wiedział co to jest, znał tajemnicę
palenia kawy i wykorzystał tą wiedzę, otwierając pierwszą w Wiedniu
kawiarnię w sprezentowanej mu przez miasto - w wyrazie wdzięczności -
kamienicy. Historia piękna, ale, niestety, wyssana z palca.
Kulczycki co prawda mieszkał w Wiedniu, ale z kawą i kawiarniami nie
miał nic wspólnego. Na stałe wrósł jednak w kawiarnianą wiedeńską
historię, a jego nazwiskiem nazwano ulice oraz kawiarnie.

[ennka]

Szkoda ,że autor/ka pytania tu nie zagląda.
Czyżby było nieaktualne?

[siejest]

No szkoda, fakt, ale może przyda się innym jak już zacząłem.

15.Trześniwski

[siejest]

O tym, że kawę wiedeńczycy zawdzięczają Polakom albo Marsjanom,
można tylko bajać w legendzie, nikt jednak nie zaprzeczy, że kanapki
od Trześniwskiego są najprawdziwsze na świecie, i to od jakiś stu
lat. Na początku XX wieku Trześniewscy założyli w Wiedniu lokal dla
galicyjskich urzędnikśw przybywających służbowo do ck.stolicy
(zresztą podobnie zrobiłem ja oferując kanapki w serwisie
śniadaniowym dla gości apartamentowych u nas w regionie). Pomysł nie
był w stu procentach odkrywczy, bo wzorowali się na podobnych
lokalach, jakich wiele działało w owym czasie w Krakowie i
Warszawie - można powiedzieć, że był to taki nasz McDonald. Dziś u
Trześniewskiego do wyboru jest kilkadziesiąt przeróżnych kanapek z
pastami rybnymi, mięsnymi i jajecznymi itd., które, najlepiej
popijać delikatnym piwem.

16. Słodycze

[siejest]

Apfelstrudel, Demel, Dobostorte czy Sachertorte - te nazwy,
kojarzące się z Wiedniem tak samo jak Walc i kawa, nie są obce nawet
najwiękrzemu wrogowi słodyczy jakim jestem ja. W gruncie rzeczy
stanowią kwintesencję dobrego smaku, czyli czegoś, co jest
zaprzeczeniem kulinarnych propozycji z więkrzości kolorowych
czasopism dla kobiet. Ich podstawową zaletą, tak jak walca, jest
prostota - to, co najleprze, jest zawsze najprostrze - w
przeciwieństwie do współczesnych przepisów z części kobiecej prasy,
w których do zrobienia herbaty potrzeba czasami dwudziestu
składników, z których osiemnaście jest do niczego niepotrzebnych.
Jak smakuje klasyka? Apfelstrudel to rodzaj szarlotki z rodzynkami i
polewą (albo cukrem pudrem), Dobostorte to biszkopt przekładany
kremem czekoladowym, a Sachertorte to biszkopt z morelowym Dżemem i
polewą czekoladową.

17. Wiener Schnitzel i Tafelspitz

[siejest]

Wiener Schnitzel, najpopularniejsza austriacka potrawa, to nasz
schabowy, z tym, że nie zawsze wieprzowy, bo może być także cielęcy
lub drobiowy. Od polskiego schabowego różnią go zasadniczo dwie
rzeczy: mała i duża. Mała jest taka - jada się go nie z furią
ziemniaków, zza ktśrych nie widać współbiesiadników, i wiadrem
gotowanej kapusty kiszonej z zasmażką, tylko z sałatką z ziemniaków
z sosem koperkowym (pycha!. Duża jest taka - w dowolnej restauracji
w pobliżu katedry św Stefana kosztuje - pi razy oko - 40 PLN.
Smacznego - nie ma co robić wiochy i wyciągać pod katedrą tuszonki
wiejskiej, gulaszu angielskiego albo paprykarzu szczecińskiego.
Tafelspitz - ulubiona potrawa Franciszka Józefa - to gotowana
wołowina ze smażonymi ziemniakami, warzywami i sosami.

[siejest]

Oczywiście ten cielęcy jest tym prawdziwym ale skłamie ktoś jak
powie, że nie podaje się go w całej austrii również z drobiu.

[siejest]

Tak, tak. Ten Wiedeń

[szpulakasia]

Piękne te opisy aż chce się juz wyjeżdżać.....a dla dzieci 6 latków
poza Praterem jakieś atrakcje ???

[siejest]

No rzeczywiście ten Wiedeń bardzo Cię ciekawi skoro spać nawet nie
możesz
Witam, co do atrakcji dla 6-letnich turystów to raczej aktualni
wiedeńczycy będą coś wiedzieć albo ewntualnie zajrzyj
na "siostrzane" forum forum.gazeta.pl/forum/71,1.html?f=83381
- Mamy w Wiedniu. Jak tak młodym w Wiedniu nie byłem i potomstwa
tam też się nie doczekałem
Pozdrawiam

[siejest]

Tutaj te same opisy ale są i fotki
forum.wp.pl/fid,3625,tid,148895,temat.html

[szpulakasia]

Dzięki za pomoc....ja tak juz mam że jak gdzieś jadę to lubię
najpierw duuużo poczytać aby potem spokojnie pozwiedzać a że mam
dziecię które uwielbia także zwiedzać więc wolę się do tego jakoś
przygotować....