Wyrzucilam ojca,zrobilam dobrze??

[esia82]

Witam,

to moja pierwsza wizyta na forum. Mam 24lata.mieszkam za granica z mezem. Mój
ojciec alkoholik przyjechal do nas. Przyjelismy go pod warunkiem,ze nie bedzie
pil,jesli sie napije nie wpuszcze go do domu. Dwa dni temu zaczal,niestety
myslalam,ze moze tym razem wytrzyma. Wczoraj mu powiedzialam przez telefon,ze
nie ma przychodzic do domu bo go nie wpuszcze.nie spalam cala noc myslac gdzie
jest i czy mu sie nic nie stalo.dzisiaj do mnie wydzwania z byle pretekstem i
pyta czy jestem pewna tego co robie,a ja mam dosc.obiecywal juz tyle lat az w
koncu cos we mnie peklo. zawsze go w takich sytuacjach przyjmowano do
domu(jeszcze gdy mieszkalam z rodzicami)bo on jest taki
biedny,chory,uzalezeniony.caly czas sie waham.maz mnie wspiera.dobrze
zrobilam?nie chce mu pomagac,chce zeby dosiegnal dna.potrzebuje otuchy :(

moim zdaniem bardzo dobrze

[uhu_an]

jestes konsekwetna w tym co robisz i to jest ogromny plus. podziwiam cie za
odwagę! trzymaj się! głowa do góry.

[esia82]

Dziekuje. Tego mi brakowało. Wiem,że dobrze zrobiłam ale to takie trudne.
Najgorzej jest w nocy, kiedy wyobrażam sobie co sie z nim może dziać. Boje
się,że jak wytrzeźwieje i go spotkam to coś we mnie pęknie i mu wybacze, a nie
chce tego. Bo "przerabiałam" to miliony razy. Bardzo dziękuje za wsparcie i
prosze o więcej :) jest mi teraz bardzo ciężko.

[januszek96]

Dobrze ..... podejmując ten krok ,pomogłaś sobie ....i ojcu ....co w pierwszym
odruchu może wyglądac paradoksalnie . Pozdr.

[esia82]

Dziękuje za słowa otuchy.To naprawde bardzo pomaga.Ale "początki są zawsze
najtrudniejsze" i mam nadzieje,że "czas leczy rany". Pozdrawiam wszystkich smutnych.

[esia82]

Znowu mam doła. Wytrzeźwiał i przychodzi pod nasz dom. Nie ma pieniędzy, prosi o
wodę itd. Całą noc musiłą spędzić na dworze, w parku albo gdzieś. Nie mogę
znieść myśli,że czuje się samotny i nie ma gdzie pójść. Mój mąż twierdzi,że
"mógł myśleć zanim się napił". Nie wytrzymuje tego. Jest tam kto??

[uhu_an]

moim zdaniem twoj maz ma racje. powiedzialas jakie konsekwencje groza ojcu. i
teraz nie je ponosi. nie jest dzieckiem, a doroslym.
ps. a czy ty gdy czulas sie samotna, tata ci pomógł? albo obiecywal ci pomóc?

[esia82]

Dziękuje za komentarz. Gdy byłam samotna lub smutna ojciec zawsze starał mi się
pomóc(kiedy byl trzeźwy oczywiście).kiedy pił dużo obiecywał. Gdy był trzeźwy
obiecywał,że już nigdy się nie napije,a jednak. Pozdr

[januszek96]

"Kombinuje" ..... u Ciebie mu się bardzo dobrze piło ... Nie wpuszczaj ...postaw
mu jeden warunek --> leczenie ! Pozdr.

[esia82]

Witam. Już drugą noc spędzi na dworze. Ta myśl mnie zabija od środka. Tak jak
pisałam mieszkamy za granicą(Irlandia) ojciec nie zna języka i to mnie jeszcze
bardziej męczy,że nie jest mu łatwo samemu. Ale z drugiej strony nienawidze go
kiedy pije i znowu mnie rani. jejku jakie to jest trudne. Jeszcze moja mama(jest
w Polsce) ma do mnie pretensje jak mogłam go wyrzucić kiedy był trzeźwy,moja
siostra uważa tak samo jak ona. Myślałam,że jeżeli tak postąpie(jak z resztą
zrobiłam po przeczytaniu opijnii na forum)to bedę czuła ulgę i będzie mi łatwo.
Mój mąż mnie wspiera nie wiem co bym bez niego zrobiła. Twierdzi,że nasze życie
jest najważniejsze,że nie moge się ogląać na ojca. To są najgorsze dni mojego
życia. Dziękuje za komentarze naprawde bardzo mi pomagają. Serdecznie pozdrawiam

[januszek96]

Pamietaj o hierarhi osobowej .....najpierw Ty jako Ty , potem Ty jako żona ,
potem Ty jako matka , a dopiero Ty jako córka ..... taka powinna byc kolejnośc
....dla Twojego dobra .. Pozdr.

[mskaiq]

Tak mu nie pomozesz a Ty chcesz Mu pomoc. Pojdzie i upije sie, przekonasz Go ze
jest do niczego. Wpuszczajac go do domu dajesz Mu nowa szanse, nastepnym razem
moze wygrac.
Zamykajac drzwi odbierasz Mu szanse, co Mu pozostaje wtedy - alkohol i brak
bodzca. Tym bodzcem jest Twoja milosc do Niego i Jego milosc do Ciebie.
Serdeczne pozdrowienia.

[januszek96]

Ja Ci przypominam mskaiq , ze jestes na forum DDA ! ...... Twoja propozycja ,
aby dziecko DDA kochało swojego pijanego i zarzyganego ojca , który krzywdził i
krzywdzi , przez którego ma masę dysfunkcji ..... jest ,że się tak wyrażę nie na
tym miejscu.... Tę Twoja miłośc , zaproponuj temu który ma ją dac , czyli
ojcu... Nie mieszajmy pojęc , znaczeń i ról. Esia go kocha , tylko on ją we
wredny sposób wykorzystuje , nie dosc że spieprzył jej dziecinstwo , to teraz ma
się jeszcze nim opiekowac ? !! Może to jest i chrześcjańskie , ale napewno nie
ludzkie ! Miłej niedzieli.

[lucyna50]

esia82 napisała:

[lucyna50]

lucyna50 napisała: Zrobiłaś dobrze. Twój ojciec jest chory (AA), chora jest
Twoja matka (współuzależniona), chore są dzieci (DDA). Wszyscy potrzebujecie
pomocy psychologa, każdy z osobna. Możecie się wspierać w czasie terapii.
Miałam okazję rozmawiać na treningu z trzeźwymi alkoholikami, którzy nie widzą
problemu, póki wszyscy ich wspierają, pomagają i żyją ich potrzebami. Dopóki
alkocholik sam nie zadba o swoje potrzeby nie ma szans. Oni naprawdę są
przkonai, że nie mają problemu. A Ty będziesz miotała się pomiędzy poczuciem
winy i krzywdy. A co gorsze ciągle żyć będziesz z niskim poczyciem własnej
wartosci. Nie pomożesz mu dopóki sam tego nie zechce. To nie Twój problem ale
alkoholika. Możesz mu pomóc, a przede wszystkim sobie, podejmując psychoterapie
DDA (dorosłe dzieci alkoholików). Trwa dość długo i jest bardzo trudna. Ale
zapewniam Cię warto. Jeżeli wytrwasz usłyszysz, że jesteś bohaterką. Ja taką
przeszłam w Koszalinie, trwała ponad półtora roku i zakończyła się w lutym br.
Jestem wolna. Nie chcę Cię martwić ale wysłałam swoją niepijącą dorosłą córkę
do mojego psychologa, też ma syndromy DDA.

[esia82]

Witam. zrobiłam dobrze (chociaż to do mnie nie dociera). wiem,że potrzebuje
pomocy psychologa i terapii DDA ale jest mały problem-mieszkam w Irlandii.
bedziemy tu z mężem jeszcze co najmniej kilka lat. mój angielski jest bardzo
dobry ale jednak wolałabym chodzić na taką terapię,wypowiadać się i słuchać
innych w ojczystym języku. Pozostaje mi tylko czekać :( chyba,że może ktoś z Was
jakimś cudem coś wie o terapii DDA tutaj w IRL??z góry dziękuje pozdr

[januszek96]

Grupa DDA (polskojęzyczna) jest w Londynie >
--Poniedziałek, godz. 19.00 -21.00

--Środa, godz. 20.15 -22.15

Polska grupa DDA/DDD przy Polskim Kościele
Londyn-Ealing 2 Windsor Road W5 5PD
(sala ks. Jerzego Popiełuszki)
dojazd metrem Central Line and District Line na Ealing Brodway
(około 150 metrów od stacji metra)

[esia82]

To troche daleko :) ale dziekuje. pozdr

[nata76]

Witam, bardzo dzieuję za ten post. Dojrzałam do tego,żeby siebie "nazwaC" DDA.
Wiem,że czeka mnie terapia.
Nie zaprosiłam ojca na Wigilie. Długoa historia,choc schematyczna. PIł przez 30
lat mojego życia, w domu nigdy nie mówiło sieo problemie. Zawsze cicho,cicho i
ojciec tak sobie pił coraz więcej. W końcu w tym roku mama sie rozwiodła.
Odeszła w burzliwych okolicznościach. Jako,ze mieszkamy w małej
miejscowości,widuje ojca, jak wytrzeźwieje,to che widywac wnuczki(mam troje
dzieci). dałam mu warunek,owszem,ale najpierw TERAPIA. nIE PRZYJĄŁ, BO ON NIE
MA PROBLEMU...zNACIE??? Wić już mój ojciec, od listopada wydzwania,przymila
sie,wiem dobrze,ze to ze wzgl. na świeta. Po prostu on uwielbia swieta,bo
wtedy "nadrabia" za wszystkie lata:łzy, obietnice poprawy..>A ja rzygam taką
wigilią od 15 lat!
Nie zaprosiłąm go,choć juz mnie prawie zmanipulował,kiedy przyjechał do mnie z
miną zbitego psa(trzeźwy),że on bedzie w swiweta sam,ze nikt go nie kocha itp.
Nie zaprosiłam...I,kurka, dlaczego mam takie mega poczucie winy?????
Przepraszam,że tak chaotycznie.

[sylwia.g21]

to co zrobiłaś esiu to "terapia przez odrzucenie", jest to jedna z metod którą
należy zastosować, niestety jak wiele innych nie daje żadnych gwarancji że
uzależniony człowiek coś zmieni w swoim życiu...próbować trzeba, ale zgadzam się
że musisz myśleć o sobie bo może być tak że jemu nie pomożesz a sama zniszczysz
sobie życie...

[mskaiq]

Kiedy ktos odrzuci to nie pomaga, po prostu odwraca sie od problemu innej
osoby. Jesli chcesz pomoc nie mozesz sie odwracac.
Serdeczne pozdrowienia.

[januszek96]

Tak..... tylko osoba uzależniona najczęściej uważa , ze nie ma problemu .......
to ja mam z nią problem ! Nie można pomóc osobie , która o tę pomoc nie prosi
.... Dla mnie to logiczne ;-)

[mikrokanoniczna]

mskaiq napisał:
> Kiedy ktos odrzuci to nie pomaga, po prostu odwraca sie od problemu innej
> osoby. Jesli chcesz pomoc nie mozesz sie odwracac.

To nie tak. Pomagać można wtedy, kiedy nie niszczy to Twojego życia. Pijany
ojciec niszczy, chwilowo trzeźwy niszczy jeszcze bardziej.

A najtrudniej pozbyć się nadziei, że coś można zrobić. Nie można. Dopóki sam
nie zechce, sam, od siebie, ze środka, nic się nie da zrobić. Jasny
komunikat "pomogę Ci, jak się zgłosisz na terapię" i trzymanie się go za
wszeslką cenę, jest jedynym rozwiązaniem, które nie rozpieprza życia wszystkim
dookoła. Ojciec i tak ma je rozwalone maksymalnie, sztuką jest minimalizować
straty i chronić siebie.

Esia przyjmując ojca do domu, wyrządziłaby mu po raz kolejny straszną krzywdę,
bo otrzymałby on jasny komunikat "Twoje picie jest ok i wystarczy trochę
pożebrać a zawsze mnie przyjmą" lub jaśniej "mogę mieć wszystko: i picie i
ciepełko rodzinne w święta"

[koalaa8]

Najgorsza rzecz pozbyć się chorego człowieka. Ja cierpię na depresję,
schizofrenie i róznego rodzaju nerwice, jestem odsunięta od rodziny, nikt nie
wie co przeżywam. Zejście na dół, czuję się dla nikogo nie potrzebna, wtedy
jest coraz gorzej. Podaj ojcu rękę i pomóż mu wstać na nogi.
pozdrawiam

[mskaiq]

Nigdy nie mozna sie odwracac kiedy chcemy pomoc komus. Mozliwosc utraty osoby
ktora sie kocha moze byc motywacja, ale najczesciej nie jest. Zwykle odwrocenie
oznacza ze czujemy sie juz niepotrzebni, ze ktos kto byl wazny spisal nas na
straty.
Jesli nie znajdzie sie nikt inny ktory moze pomoc to szanse takiej osoby na
wygranie z nalogiem sa coraz miejsze.
Serdeczne pozdrowienia.

[log222]

W jaki sposób przyjęcie kogoś do domu może pomóc w walce z nałogiem?

[januszek96]

Eeee.... nie ma się co przejmować....mskaiq ma swój sposób dysfunkcyjnego
myślenia i jest niereformowalny ;-))

[log222]

Pff, a czy ja się przejmuję? :)
Ciekawa jestem, jak to działa, to co pisze :))

[mskaiq]

Moj Syn bral kiedys narkotyki, robil to w domu z kolegami. Robil rowniez
wszystko aby mnie zranic i obrazic. Byl taki moment kiedy bylem bliski aby Mu
powiedziec zeby wynisosl sie z domu.
Nie powiedzialem, postanowilem ze cokolwiek sie wydarzy bedzie mial swoj pokoj,
czysta bielizne, czyste lozko. Bedzie rowniez czescia naszego domu.
Moj Syn nie bierze juz narkotykow, jest radosnym mlodym czlowiekiem. Jego
druzyna w amerykanskim futbolu zdobyla mistrzosto Sydney, On zostal rookie of
the year.
Gdybym go wyrzucil z domu, dzisiaj najoprawdopodobniej nie byloby go juz albo
bylby pomiedzy bezdomnymi narkomanami.
Tylko milosc i cierpliwosc moze pomoc drugiemu czlowiekowi, obojetnosc albo
odrzucenie nie pomaga.
Serdeczne pozdrowienia.

[log222]

Mój ojciec nie jest młodym człowiekiem. Wyprostuj jakiegoś starszaka i wtedy
pogadamy.

[mikrokanoniczna]

januszek96 napisał:
> Eeee.... nie ma się co przejmować....mskaiq ma swój sposób dysfunkcyjnego
> myślenia i jest niereformowalny ;-))

A mnie się wydaje, że jest się czym przejmować :) Po takim tekście, jak jak
mskaiq można poczuć się jakby się dostało w twarz, a to żadnemu dda nie jest
potrzebne :)

Sprawę trzeba rozłożyć na czynniki pierwsze:
1. Pytanie pierwsze, czy _chce_się_ pomóc ojcu, czy to przypadkiem wewnętrzny
przymus nie nakazuje. Żadne dziecko alkoholika nie ma moralnego obowiązku
pomocy swojemu zapijaczonemu rodzicowi. A w każdym razie obowiązku większego
niż pomóc każdemu żulowi z ulicy. Parę razy ruszyć tyłkiem każdy potrafi i
szacunek i opieka do końca życia się za to nie należy.

2. Jeśli człowiek uzna, że chce pomóc, to musi sobie zadać pytanie czy potrafi
to zrobić. Ważniejsza jesteś Ty sama i Twoja obecna rodzina (Twoje dzieci!!!)
niż Twój rodzic i pomoc nie może niszczyć wszystkich. Jeśli nie chcesz być
dobra dla siebie, to bądź dobra dla męża. Dlaczego jeszcze i on ma piastować
funkcję darmowej opiekunki? Dlaczego Twój ojciec ma niszczyć jeszcze i jego?

3. Jeśli człowiek uzna, że da radę psychicznie, lub że mimo wszystko nie umie
pomocy odmówić, to niech robi to tak, aby nie zniszczyć swojego życia.
Jasny komunikat "przyjmę Cię, pod warunkiem, że będziesz trzeźwy" to nie jest
odrzucenie i opuszczenie biednego tatusia, tylko konsekwencja i ratunek.

4. Po trzecie trzeba mieć jasny obraz sytuacji. Przykład uzależnionego dziecka
to rzecz nie na temat, bo tu jest mowa nie o własnym dziecku, z definicji od
nas zależnym i u nas szukającym wsparcia, ale o rodzicu, dorosłym człowieku,
który ma sie własnymi dziećmi opiekować i prowadzić je do samodzielności.
Pytanie mam, jak on się wywiązywał i wywiązuje ze swoich obowiązków?