CZY ZBUDUJEM DOJRZAŁY ZWIĄZEK? ja DDA, on DDD?

[oczydziecka]

oboje chcemy pracować, ale czy to wystarczy?

[pielgrzym_dnia_wczorajszego]

Tego nie wiem, wiem na pewno, ze warto próbować.

Jeśli jedna strona nie chce robić nic, uznaje, że taka jest i koniec, i jeśli drugiej to przeszkadza - to może sobie spadać - wtedy nie warto.

Spróbujcie, jeśli będziecie pracować nad sobą w taki, czy inny sposób - na pewno będzie z tego coś dobrego. Czy razem, czy osobno będziecie.

[oczydziecka]

dzięki chcę dać szansę, bo mam podstawy->to co nas połączyło jest
aktualne:)pozdrawiam

[czar-na70]

A co kryje się pod DDD???

[oczydziecka]

Rodzice starsi, matka urodziła syna w wieku 40 lat. Nie było
alkoholu i przemocy, ale zaniedbane dziecko. Matka ciągle zajmowała
się chorym psychicznie ojcem o synu zapomniała? Nigdy nie rozmawiali
o tym co czują, myślą. Ojciec ciągle pyta: "co dobrego słychać, no
ale dobrego???". Matka prowdzi ciągłą kontrolę do tego stopnia, że
spisywała paragony z każdego zakupu i podliczała ile poszło kasy.
Dziecko nie miało prawa głosu-gorszy gatunek człowieka.
Każdy starał się nie pokazywać swoich uczuć. Panowała sucha, oziębła
atmosfera.

[kajda28]

nie wiem czy zbudujecie, bo tego nikt nie wie, ale wiem że możecie zbudować, i
myślę że macie więcej szans niż inni, a dlatego że znacie swoje wady , wiecie
skąd one pochodzą i że można zmienić się i swój tryb myślenia, jeżeli oczywiście
pracujecie nad sobą.
życzę powodzenia:)

[oczydziecka]

Jestem pierwszą osobą w jego życiu przed którą otwierzył się. Teraz
gdy poznaliśmy swój "problem" wiem, że dam szansę nam, bo nasz
związek może dojrzewać. Ale wsparcie osób, które są na tym forum
jest bezcenne:)

[asaofetida]

A jaki on jest? A jaka Ty jestes? Opisz Was troche...przybliz gdzie
jest problem...

[oczydziecka]

Problem w tym ,że nie potarfiłam trafić do niego,że te wartości,
które pokazali nam rodzice nie zawsze są w porządku...odbierał to
jako atak. Jest osobą bardzo skrytą, czuł się jak człowiek gorszego
gatunku. Był utwierdzony w tym, że otwierjąc się zostanie
wykorzystany. Nie dba o siebie. Takie wzorce przekazano mu. Zresztą
w domu nie było w rozmów na wew. sprawy. Panowały surowe zasady. Nie
wolno było sie sprzeciwić zaraz była kara-martwa cisza. Przykład to
ojciec, który wszystko tłumił w sobie i zachorował na chorobę
psychiczną leżał cały czas w łóżku, blokada. Matka -kontrola nawet
do tego stopnia, że spisywała wszystkie paragony z zakupów i liczyła
liczyła... Zero spontaniczności. Rządzą stereotypy. Ja wiadomo bita,
poniżana przez ojca, matka znów pokazała mi świat odwrotny-nie
musiałam nic robic, gdy ojca nie było w domu-niby tym wynagradzała
nam terror. Jestem typowym dda. Nie potrafiłam wyśrodkować-przed
oczami ciągle miałam dwa skrajne światy..

[oczydziecka]

Dobralismy się na zasadzie przeciwieństw, a imponowało mi to,że mnie
nie uderzy i ten spokój którego nie miałam. Jemu to że pakazałam mu
inny swiat.

[oczydziecka]

Czasem myślę, że byłby z niego "dobry materiał" na księdza - rozmowa
tylko z Bogiem. Boję się, że nie jest ze mną szczery bo boi się , że
straci córkę i mnie.

[lolinka2]

to będzie najtrudniejsze, co kiedykolwiek w życiu robiliście.

Czy się uda? Możliwe, że tak. Oto przykład: ja DDA, on DDD, oboje z
ChAD. Jesteśmy małżeństwem prawie 8 lat, mamy dwie córeczki, kochamy
się bardziej niż na początku, ale... były burze, i to ogrooomne.
Dojrzałość mierzy się wtedy, gdy się ona przydaje, czyli właśnie przy
kryzysach. A szkolić ją można wtedy, gdy jest dobrze - czyli warunki
bardziej sprzyjające. Życzę powodzenia.

[oczydziecka]

dzięki za wsparcie, to do pracy:)

[oczydziecka]

Coś mi podpowiada, że nie wytrzymam, że to nie to. Oboje chodzimy na
terapię małżeńską. Jesteśmy z dwóch różnych światów, mamy zupełnie
inne temperamenty w łóżku, dobralismy się na zasadzie przeciwieństw.
Nie wytrzymuję-on jest taki powolny, dobija mnie ta flegmatyczność..
Za dużo jest na nie. Robię to wszystko ze względu na dziecko.
Na ile człowiek może się zmienić?

[pielgrzym_dnia_wczorajszego]

Wydaje mi się, że musisz odróżnić problemy wymagające pracy - czy to terapii, czy jakiejkolwiek innej formy od zwykłych różnic charakteru, które zbyt duże uniemożliwiają budowanie związku i raczej nie podlegają żadnym "terapiom".

Więcej nie powiem, sama oceń co się dzieje.

[oczydziecka]

niezgodność charakterów, wyjąłeś mi to z ust....

[oczydziecka]

Jednak chcę dalej walczyć o ten związek. Osiem lat walczyłam, to
teraz nie poddam się. Czas pokaże...

[kajda28]

ale po co chcesz walczyć?
przecież nie lubisz go takiego jaki jest.
a być z kimś dla dobra dziecka wbrew sobie to najgorsze co można zrobić sobie,
partnerowi i dziecku.

[oczydziecka]

Teraz nie toleruje pewnych jego wad, ale to nie znaczy, że go nie
lubię, każdy ma jakieś.. nikt nie jest ideałem. Jeśli popracuje, to
będzie tylko lepiej:)
Jest inny problem -podstawowy on pracuje nad sobą, lecz ciągle nie
szanuje się. Wiem, że tylko on sam może dojść do tego.. ja mu nie
mogę pomóc, teraz potrzebujemy czasu..
Pozostaje mi praca nad cierpliwością.
Może się mylę....czas pokaże

[kajda28]

dopóki będziesz chciała aby on się zmienił to kiepsko to widzę, i nie znaczy to
że uważam że uważasz że tylko on ma się zmienić.
Jeżeli chodzi na terapię i pracuje nad sobą to pewnie się zmieni, ale nie
koniecznie tak jak ty byś tego chciała.
Zastanów się na spokojnie dlaczego chcesz utrzymać ten związek, dlaczego było ci
w nim dobrze?

[oczydziecka]

Nie byłam z nim szczęśliwa, a Wy bylibyście? w związku gdzie dwoje
miało popapraną przeszłość? może nie wiem co to szczęście, a może
nie doceniam tego co mam. Pustka...

[kajda28]

no więc po co? po co walczysz o związek w którym nie jesteś, i nie byłaś szczęśliwa?
Twoja terapia jest dla ciebie, jego terapia dla niego, może jakbyście poszli na
terapię małżeńską to coś by pomogło.
Ja poszłam na moją pierwszą terapię głównie po to aby umieć zakończyć
małżeństwo- oczywiście pod przykrywką współuzależnienia i DDA. Wtedy też ,po
wielu latach nic nie robienia, na terapię poszedł mój mąż. Usłyszałam wtedy od
niego że znormalniałam, a i on się zmienił na lepsze. Następne 2 m-ce były chyba
najlepsze w naszym małżeństwie. Później zapił, po raz 5 przez 4 lata naszego
małżeństwa i to był koniec.


> Nie byłam z nim szczęśliwa, a Wy bylibyście? w związku gdzie dwoje
> miało popapraną przeszłość? może nie wiem co to szczęście, a może
> nie doceniam tego co mam. Pustka...

przeczytaj to raz jeszcze:(

[oczydziecka]

byliśmy na dwóch spotkaniach na terapii małżeńskiej zobaczę co
dalej..dam nam sansę ostatnią

[oczydziecka]

dziecko jest jedynym szczęściem:)

[oczydziecka]

Doszłam do tego, że nasz związek jest na zasadzie: on dąb, ja
bluszcz. Znalazłam fajny opis tego:"Jesteś dzielny, jesteś mądry,
jesteś silny. Więc może on się i weźmie w garść, ale ma poczucie, że
ona wciąż mu podbija bębenka. A przypuśćmy teraz, że ta bluszczowata
żona powie: "Wiesz co, jadę z koleżankami do Hiszpanii". A on na
to: "A kto wam naprawi samochód, a jak sobie poradzicie z
językiem?". Nie powie: "Cieszę się, że będziesz miała takie fajne
wakacje". Ona chciała go widzieć silnym, bo to dawało jej poczucie
bezpieczeństwa. On ją - słabą i niesamodzielną, bo to łechtało jego
męską próżność. Ale żaden człowiek nie da się sprowadzić do takiego
uproszczonego wizerunku. Prędzej czy później ta odcięta część
osobowości zaczyna się upominać o swoje prawa, których druga strona
nie chce uznać. I tak kwant po kwancie odkłada się frustracja i
złość. I w końcu z tych drobin urosną całe pokłady wrogości. To ona
jest trucizną dla związku."
U nas jest dokładnie tak. Do tego doswiadczenia z przeszłości-nie
widzę tego"i żyli długo i szczęśliwie", sama praca nad związkiem,
sobą nie wystarczy. Życie to nie bajka..

[log222]

No właśnie dlatego życie to nie bajka, bo trza nad sobą pracować.


> sama praca nad związkiem,
> sobą nie wystarczy.

Co jeszcze jest potrzebne?

[ladynemeyeth]

Miłość, wzajemna akceptacja i chęć spędzania z sobą życia moim
zdaniem.