OT - książka, która mnie męczy

[ako17]

Przypomniała mi się książka z lat młodzieńczych. Główną bohaterką była Mirka, która nie zdała do następnej klasy, ukryła ten fakt przed matką (ojca tam chyba nie było) i wyjechała do ciotki (Bogdy? Bogny?) nad morze na wakacje. Chyba do Trójmiasta, ale nie jestem pewna. Na pewno mąż ciotki był marynarzem.
Na wakacjach poznała chłopaka Tytusa, który, choć przystojny i uroczy, okazał się nie za dobrym materiałem na partnera, była tam też jeszcze jedna para - Iza (Izolda?) i Cyryl.
Mirka próbowała zostać w tym domniemanym Trójmieście modelką, stewardessą, napisać powieść ale nic z tego nie wyszło. Generalnie zamierzała nie wracać do swojego prowincjonalnego miasteczka i szkoły średniej.
Książka musiała chyba być napisana przed rokiem 1975, bo pamiętam wzmiankę o miasteczku, które nie jest nawet powiatowe. Powiaty zostały zlikwidowane właśnie w 1975 roku.
A ja czytałam ją jakoś w latach 80-tych, na przełomie podstawówki i liceum.
Ktoś coś kojarzy?

[kon.zrzeda]

Kojarzę. W pociągu udawała studentkę medycyny. Zakamarki pamięci są niesamowite😂

[sanfran_84]

Maria Ziółkowska "Ostatnie wagary"?

[tt-tka]

tak wlasnie :)

[ako17]

taaak! fenkju, to forum jest pszepychota :)

[dziabka1]

sanfran_84 napisał(a):

> Maria Ziółkowska "Ostatnie wagary"?

Czy to ta Maria Ziółkowska od "Ty pójdziesz górą" i "Jędrek z Koliby"?

[tt-tka]

Tak.

[pi.asia]

ako17 napisała:


> Na wakacjach poznała chłopaka Tytusa, który, choć przystojny i uroczy, okazał s
> ię nie za dobrym materiałem na partnera, była tam też jeszcze jedna para - Iza
> (Izolda?) i Cyryl.

Kojarzę te imiona! Czyli - czytałam książkę :) Ale pamiętam tylko niektóre wątki.
Np. gdy kolega Tytusa usłyszał imię "Izolda", spytał, czy gdzieś w pobliżu jest Tristan. A Izolda się ślicznie zarumieniła.
Z kolei, jeśli chodzi o Tytusa, to koledzy nazywali go "Tyci", co ciotka bohaterki celnie skwitowała że pewnie pasuje to do jego charakteru i wątpliwej moralności. Wszak domagał się od dziewczyny "dowodu miłości". I koniec końców ciotka wyznała Mirce, że to ona, Mirka, jest takim właśnie dowodem miłości i dlatego na drugie imię ma Franciszka.
Ciekawe, że kompletnie nie pamiętam tych zdarzeń, o których piszesz. A zdecydowanie chodzi o tę samą książkę.