"Czarna polewka" - kto już czytał?

[refiona]

Wasze opinie?

[magda_b]

pewne rzeczy dzieją się zdecydowanie za szybko, pewne postawy są nie do
przyjęcia, pewne sprawy są wciąż niewyjaśnione, ale generalnie inplus:)

[ready4freddy]

o, to zupelnie jak w "Zabie" :)))

[magda_b]

niewątpliwie akcja wciąga, ja wczoraj czytałam cały wieczór, może trochę za
szybko i po łebkach :))), ale nie dało się przestać. Od lat czekam na
rozwiązanie (nie ukrywam że pozytywne ;) ) sprawy Pyziaka, odczuwam więc pewien
niedosyt...

[nula8]

Zdecydowanie inminus i jestem tym załamana... Nabyłam wczoraj, przeczytałam
wczoraj i nie podoba mi się nic. No może Laura trochę. I ten powrót Pyziaka
taki ludzki...
1. Od przemyśleń Pyzy z dzieckiem robiło mi się mdło i słabo (to miejsce w jej
ramionach, co zawsze było puste, a teraz się wypełniło; gadki o tym, jak to
tatuś teraz wydorośleje ble).
2. ROzumiem przebaczenie Fryckowi (tj. że Pyza przebaczyła). Ale że rodzina ma
mu do zarzucenia głównie to, że się wciąż nie żeni??? A ta Pyzunia zakichana,
kompletnie pozbawiona emocji i jakiejkolwiek przyzwoitości? Siedzi na dupsku,
cieszy się, że jej się miejsce w ramionach wypełniło i czeka aż ją ktoś wybawi
z kłopotów. Wszystko jedno kto. Chłopak niech się stara, rodzina niech daje
pieniądze. Tak ma być, bo ona se urodziła dzidziusia i teraz jest święta i
wszystko jej się należy! Brrrr! I to mamy podane jako bohaterkę
najpozytywniejszą... A jej reakcja na przybycie Pyziaka? Moim zdaniem wykazuje
poważny problem natury psychiatrycznej, jakąś megablokadę.
3. Najbardziej jednak przeszkadza mi wyraźnie wyczuwalna wyższość autorki w
stos. do wszystkiego i wszystkich którzy nie dorastają do pięt rodzinie
Wspaniałych. Wolfi będzie zły, bo nie lubi czytać. Fryderyk jest ok,bo lubi
poezję. Bodziu, cóż za obrzydliwy głupi warszawiak... I jeszcze posługuje się
słownictwem przeznaczonym dla sfer wyższych... Doprawdy, MM a my wraz z nią
powinniśmy załamać dłonie nad tym kmiotem i jemu podobnymi...
4. I w ogóle całość robi na mnie wrażenie jakby MM usiadła i machnęła coś tam,
nie zastanawiając się zbytnio o czym to, dlaczego i po co. Myślę , że
streszczenia dostarczane tu Naszemu Włoskiemu Koledze przez uczynne koleżanki
mogę być lepsze niż oryginał. I zabawniejsze.
5. Osobno uderzyła mnie złośliwość MM w stos. do politowania godnej bo nie
posiadającej dzieci policjantki-głupiej-baby-feministki-brzyduli. Ale to może
ja tylko jestem taka czuła na tym tle.
6. Pytanie: z jakim aktorem rozmawiał Kuba Wojewódzki w przywoływanym przez MM
programi?

No, skończyłam czytać o 1:40. Bardzo jestem smutna, ponieważ zaczynam się
zastanawiać, czy przypadkiem nie jestem już po prostu za stara. Ale Żaba,
niespełna rok temu, jednak mi się podobała, więc chyba nie...

[szprota]

5. Osobno uderzyła mnie złośliwość MM w stos. do politowania godnej bo nie
> posiadającej dzieci policjantki-głupiej-baby-feministki-brzyduli. Ale to może
> ja tylko jestem taka czuła na tym tle.
a tu się zgodzę. M.M. ma tendencję do traktowania kobiet bezdzietnych czy
niezamężnych jako niższego sortu i upośledzonych.

[nabla_7]

Niedawno skończyłam czytać, ale zwróciłam już uwagę na kilka spraw.

- akcja
Zauważyłam pewną tendencję do kończenia wielu rozdziałów nagłymi, nieoczekiwanymi zwrotami akcji i natychmiastowym przeskakiwaniem do następnego wątku. Przywodzi to mi na myśl formułę serialu, w którym mnogości wątków towarzyszy szybka, efektowna akcja.
Ogólnie sprawia to, że książka rzeczywiście wciąga i szybko się ja czyta, ale właśnie - czy aby nie za szybko?

- bohaterowie
Tak na dobrą sprawę to nie wiadomo, kto jest główną parą bohaterów. Można by zaryzykować stwierdzenie, że Laura i Wolfgang - ich ucieczka jest przecież osią fabuły, ale mnogość wątków pobocznych, które często wysuwają się na pierwszy plan, może lekko dezorientować czytelnika.
Ta cecha z pewnością różni "Czarną polewkę" od wczesnych książek M.Musierowicz

- narracja
Akcja ukazana z punktu widzenia różnych osób. Lubię takie zabiegi literackie, bo pozwalają lepiej poznać bohaterów i chronią przed jednostronnością w ocenie przebiegu zdarzeń.

- humor
Jak zwykle znakomity i w dużych ilościach. Mnóstwo perełek (tradycyjne oświadczyny, reakcja Ignacego na powrót J.Pyziaka i inne).
Zauważyłam, że M.Musierowicz posiada sztukę ukazywania komicznych sytuacji przy jednoczesnym zachowaniu szacunku dla bohaterów. Można bowiem konstruować postacie literackie "nie na serio" i je ośmieszać, wywołując salwy śmiechu u czytelników. M.Musierowicz żadnego bohatera jednak w sposób ewidentny nie ośmiesza, co najwyżej pozwala sobie na kpinę, ale bez nadmiaru złośliwości.

Ogólne odniosłam jak najbardziej pozytywne wrażenie i z pewnoscią będzie to książka, do której będę wracać.

[zieleniack]

nabla_7 napisała:

> - bohaterowie
> Tak na dobrą sprawę to nie wiadomo, kto jest główną parą bohaterów. Można by
za
> ryzykować stwierdzenie, że Laura i Wolfgang - ich ucieczka jest przecież osią
f
> abuły, ale mnogość wątków pobocznych, które często wysuwają się na pierwszy
pla
> n, może lekko dezorientować czytelnika.
>

Troche mam wrażenie, że to wina faktu, że Laura juz miała "swoją" książkę
i "swoją" okładkę, czyli "TiR". W Jeżycjadzie nie ma zasady wyróżniania jednej
bohaterki i ukazywania jej na okładce drugi raz... Ciekawe, czy dlatego pojawił
się wątek Ignasia, skądinąd wg mnie wklejony na zasadzie zapchajdziury...

[nabla_7]

nula8 napisała:
>A ta Pyzunia zakichana,
>kompletnie pozbawiona emocji i jakiejkolwiek przyzwoitości? Siedzi na dupsku,
>cieszy się, że jej się miejsce w ramionach wypełniło i czeka aż ją ktoś wybawi
>z kłopotów. Wszystko jedno kto. Chłopak niech się stara, rodzina niech daje
>pieniądze. Tak ma być, bo ona se urodziła dzidziusia i teraz jest święta i
>wszystko jej się należy! Brrrr! I to mamy podane jako bohaterkę
>najpozytywniejszą...

Polemizowałabym. Akcja CP rozgrywa się niecały miesiąc po urodzeniu Mili. Róża nie doszła więc jeszcze do siebie całkowicie po porodzie (o czym wspominała w rozmowie z Idą), musiała podporządkować swój tryb życia dziecku, stale opiekowac się małą, wstawać do niej w nocy itd. Trudno żeby zostawiła kilkutygodniowe dziecko i zaczęła szukać pracy czy mieszkania, jak nie mogła nawet opuścić Mili na dłużej, ze względu na karmienie.
A że cieszy się? Dziwiłabym się gdyby było inaczej.


>A jej reakcja na przybycie Pyziaka? Moim zdaniem wykazuje
>poważny problem natury psychiatrycznej, jakąś megablokadę.

Czy ja wiem? Jak miała się Róża zachować wobec człowieka, który był dla niej w gruncie rzeczy obcy? Nie miała do niego tak emocjonalnego stosunku jak Laura, co było widoczne m.in. w "Tygrysie i Róży". Była pewnie zaskoczona, zakłopotana, nie wiedziała, jak ma się zachować, czego oczekiwać po swoim ojcu, ale rzucanie mu oskarżeń w twarz, jak to uczyniła Laura, nie było w jej stylu.
A tak nawiasem mówiąc to zawiodłam się na wątku Pyziaka - był a jakoby go nie było. Może pojawi się ciąg dalszy w następnej części.

Wracając do Róży to nie staram się jej bronić ani nie jest ona moją ulubioną bohaterką serii, tylko staram się przedstawić motywy jej działania.
W ogóle zastanawiam się, dlaczego denerwujemy się, obserwując zachowania niektórych bohaterów. Nie muszą się przecież zachowywać, tak jak my byśmy chcieli. To postacie literackie, obdarzone przez autorkę pewnymi cechami osobowości. Ich zachowania wynikają więc bezpośrednio z ich charakterów, co wymaga od MM konsekwencji w prowadzeniu postaci.
Zresztą bohaterów literackich wcale nie trzeba darzyć osobistą sympatią i uwielbieniem by czytać o nich z zainteresowaniem.

[nula8]

Nie denerwuje mnie zachowanie Pyzy samo w sobie. Jestem w stanie zrozumieć
zarówno dolegliwości fizyczne po porodzie, jak i to, że kobieta w takim stanie
skupia się na dziecku.
Wkurza mnie to, że dostajemy Pyzę jako wzorzec postępowania dla takiej Laury na
przykład. Tymczasem Pyza stworzeniem jest ewidentnie leniwym umysłowo i
zdającym się w swej niewydolności na innych. Wszystkich wokoło. Sama nie mam
dzieci i jakoś ich szczególnie, na razie przynajmniej, nie pragnę. Ale moje
przyjaciółki, kuzynki itp. rodzą. Rodziły również i w wieku Pyzy będąc. I w
miesiąc po porodzie (czytałam książkę szybko i gniewnie, ale wydaje mi się, że
były to prawie dwa miesiące) nie zachowywały się jak ociężałe umysłowo idiotki.
Dziecko nie wpływało w sposób istotny na ich charakter. I na charakter Pyzy też
nie wpływa, po prostu stanowi pretekścik. Teraz już może być dowolnie leniwa i
rozlazła. Nikt już od niej nie będzie się domagał inteligencji, zaradności i
wychodzenia z domu w ogóle, bo Pyza znalazła swoje przeznaczenie w życiu.
Będzie sobie rodzić i nic już robić nie musi.
I ok. Ma prawo. Tylko czemu my to dostajemy w takim obrzydliwo-ckliwym sosie?

Z rzeczy, które mi się podobają - reakcja rodziny na ślub Laury. To że jadą tam
i pozwalają popełnić błąd, wciąż wspierając. TO jest ok i spójne z "dawnymi"
Borejkami.

[dakota77]

A propos slubu- czy Laura I Wolfi tak po prostu pojechali do ZAkopanego, zeby
wziac slub? Sponatnicznie? Bo na termin czeka sie miesiac i jeden dzien, o ile
pamietam z wlasnego zalarwiania:)

[szprota]

tak, wzięli metryki, świadectwa chrztu, tylko z dowodem osobistym były pierepały ;]
ja tam ślubu nie brałam, ale też mało prawdopodobne mi się wydaje, żeby się to
dało załatwić od ręki...
co do Pyzuni - cóż, cieszy mnie, że zaczyna się trochę stawiać dziadkowi,
niemniej dziwnie obcą wydaje mi się ta bierna, roszczeniowa wobec pomocy rodziny
postawa. muszę tutaj dodać, że symultaniczne odświeżam sobie "zwyczajne życie"
Chmielewskiej i mi postać Tereski, o blisko 10 lat młodszej, mocno kontrastuje.

[dakota77]

szprota napisała:

> tak, wzięli metryki, świadectwa chrztu, tylko z dowodem osobistym były pierepał
> y ;]

Myslalam, ze oni chcieli wziac slub w urzedzie i sie dziwilam. Jezeli w kosciele, tym bardziej nie da sie
od reki:). Takie reczy to tylko na filmach i u MM:-)

[magda_b]

a protokoły przedślubne, nauki i inne takie tam?Przeciez to być nie moze, ze
przyjdzie tak człowiek z drogi, wejdzie do koscioła i od rek ślub załatwi...

[jottka]

na szczegółach to ja sie nie znam, ale zdaje sie, że w kościele katolickim
obowiązuje coś takiego jak zapowiedzi (ogłaszane publicznie, a jeśli ktoś wie
coś, co by na przeszkodzie związkowi stało, to ma sie stawić i donieść:), od
których wyjątek można uczynić w ściśle określonych wypadkach, ale chyba nie
dlatego, że nam sie spieszy, bo za pół godziny mamy autobus:)

i też pewna nie jestem, ale chyba jeśli oboje narzeczeni nie są z danej parafii,
to trzeba sie jakoś specjalnie dogadywać z proboszczem, no żaden ksiądz nie da
ślubu nieznanym ludziom na dzień dobry.

ale co do nauk przedślubnych to wiem, że moja koleżanka, z pobożnej parafii
podtarnowskiej, miała była przez rok (?) w liceum bodaj taki kurs przedmałżeński
i potem już nie musiała nigdzie uczęszczać, przedłożyła zaświadczenie, że jest
odpowiednio wyedukowana i tyle. no wiec teoretycznie można założyć, że panna
borejkówna z dominikanami poprzyjaźniona stosowne zajęcia odbyła i certyfikat
posiadała, ale co z jej narzeczonym, to nie wiem:)


mimo wszystko pani mm chyba nie zakładała, że wdzięczne czytelnictwo zamiast sie
zachwycać zakopiańskim holiłódem zacznie w skupieniu badać kanonicznoprawną
stronę zagadnienia:)

[zieleniack]

jottka napisała:
>
> ale co do nauk przedślubnych to wiem, że moja koleżanka, z pobożnej parafii
> podtarnowskiej, miała była przez rok (?) w liceum bodaj taki kurs
przedmałżeńsk
> i
> i potem już nie musiała nigdzie uczęszczać, przedłożyła zaświadczenie, że jest
> odpowiednio wyedukowana i tyle. no wiec teoretycznie można założyć, że panna
> borejkówna z dominikanami poprzyjaźniona stosowne zajęcia odbyła i certyfikat
> posiadała, ale co z jej narzeczonym, to nie wiem:)


teraz w liceach w klasie maturalnej religia traktowana jest na równi z naukami
przedmałżeńskimi, wiec można przypuszczać, ze Laura i Wolfi po prostu chodzili
na religie i świadectwa ze soba wzieli
ale nie ma w książce żadnej inf, ze wzieli =P

[ready4freddy]

w Vegas sie da :) swoja droga w moim watku o turbo-romansach (a wlasnie, czy CP
potwierdza moja teorie? czy Zaba, Jozinek, miagwa czy zgola Lusia zareczyli sie
z kims? ;) pomylilem sie i napisalem "przeniesc akcje do Phoenix w Nevadzie"
(zeby bylo do Vegas blisko), gdy tymczasem Phoenix jest w Arizonie. nastepnym
razem zamiast pieprzyc glupoty, sprawdze najpierw w wiki ;)

[szprota]

szczęśliwie nie, ale Łusię pewnie szybko wydamy za mąż, albowiem jest już omal
siedmioletnią kobietą bardzo dobrze oblataną w kobiecych sztuczkach. hihihi.

re

[jottka]

szprota napisała:

> symultaniczne odświeżam sobie "zwyczajne życie" Chmielewskiej i mi postać
Tereski, o blisko 10 lat młodszej, mocno kontrastuje.


po co od razu tereska, przecież tam okrętka przedstawiana jest jako jednostka
'bierna' i nade wszystko pragnąca spokoju:) ale fakt faktem, tamte dziewczyny do
dziś są żywe i sympatyczne. no ale np. ida też kiedyś taka była, zaradna i
przytomna, to se ne vrati:(


a teraz co do zbliżonej w typie wypowiedzi nabli:


> W ogóle zastanawiam się, dlaczego denerwujemy się, obserwując zachowania
niektórych bohaterów.


w odniesieniu do toczonych tu dyskusji odpowiedź jest prosta - bohaterowie,
którzy doprowadzają do rozpaczy, są rysowani niespójnie, w jaskrawej
sprzeczności z potocznym doświadczeniem, ich czyny (lub brak tychże) są
sprzeczne z odautorskim komentarzem.


poza tym nie istnieje coś takiego jak, nazwijmy to, niewinność postaci
literackich - są tworzone przez autora/ autorkę w konkretnym zamyśle i mają
określoną rolę do spełnienia oraz przesłanie do przekazania. 'jeżycjada' jest
powieścią edukacyjną i z założenia tworzy wzorce osobowe - a te wzorce sie w
wielu wypadkach czytelnictwu nie podobają, bo własnie są albo niespójne, albo
zalatują hipokryzją.

szczegóły w licznych wątkach:)

[szprota]

>po co od razu tereska, przecież tam okrętka przedstawiana jest jako jednostka
'bierna' i nade wszystko pragnąca spokoju:)
owszem, ale nie czeka, aż jej kawalerkę na tacy podadzą :/

[nabla_7]

Oczywiście, że nie istnieje "niewinność" postaci, w tym punkcie zgadzam się z Tobą.
Jednak wydaje mi się, że to postacie mają większą władzę nad autorem niż on nad nimi. Innymi słowy pisarz na wstępie kreuje postać, obdarzając ją pewnymi cechami osobowości. W dalszym toku akcji musi być wierny tym wstępnym założeniom. Postać może się rozwijać, przeżywać przemiany, ale musi to być zgodne z "nadanym" jej przez autora charakterem. Inaczej postać traci na wiarygodności, jest niespójna.
Np. w postaci Róży nie widzę niespojności, jest raczej dość konsekwentnie prowadzona przez MM. Inna sprawa, że nie wszystkim jej zachowanie może się podobać.

Osobiście nie denerwuję się pewnie zachowaniami bohaterów, bo nie odbieram ich jako wzorców do naśladowania. Raczej przyglądam im się z dystansem, obserwując sobie przebieg wydarzeń.

[croyance]

Aha, mialam nawet tu kiedys o tym wspomniec; bo Chmielewska z kolei ma przechyl
w druga strone i konstruuje 20-letnie dziewczeta, ktore
honorowo nie biora pieniedzy od rodzicow, tylko utrzymuja sie same z
korepetycji, bo mowia plynnie trzynastoma jezykami etc. :-DDDD

[sara_florencja]

Eee nie przesadzajmy. Mnie się dużo bardziej podobały Tereska, a w
szczególności Okrętka od bohaterów Jeżycjady, chociaż de facto porównywać tego
nie mozna bo to zupełnie inny typ. Ja też od rodziców pieniędzy brać nie lubię,
ze względów także czysto honorowych. :)

[oko_jeza]

ma mieszane uczucia...akcja chaotyczna, wątek ze ślubem Laury i
Wolfiego...pokręcony, nie wiadomo, czemu nagle Laura zmienia zdanie...jakieś to
mało wiarygodne... Pyziak idący z Łusią za rączkę- urocza sielanka, tak jak i
beztroska Pyza budująca domek na wsi. Staszka wciśnięta chyba troszkę na siłę...
Ale jak zawsze- fajny styl, poczucie humoru, lekkość...
chyba jednak jest więcej minusów...niestety :( Bodzipjak nieudolna kopia
Bernarda...Szpiegujący Ignacy Grzegorz...dziadziuś... no i dziwna nieobecność
Mili... A może MM faktycznie tochę sobie z nas wszystkich zakpiła?

[croyance]

Hey, mnie sie bohaterki Chmielewskiej tez bardzo podobaja, ale te trzynascie
jezykow w wieku lat 20 ...:-DDDD Troche mnie to martwi! :-DDDDDDDDDD (czyt.
zazdrosna jestem)

[ready4freddy]

i jeszcze potrafia nakopac z karata :) bo masz przeciez na mysli Justynke,
postac bardzo przeze mnie lubiana, prawda? :)

[croyance]

Nie pamietam, czy to Justynka, ale nie dosc, ze tlumaczyla po nocach z
greckiego na niemiecki, to jeszcze znala sie na bizuterii (och, czymze jestem
przy niej) ...

[ready4freddy]

z bizuteria troche mnie zaskoczylas, mialem na mysli Justynke z "(Nie)boszczyk
maz" - nie pamietam, czy sie znala na bijoux (uwielbiam to slowo :), ale jezykow
znala piec tysiecy, i potrafila nakopac z karata :)

[croyance]

A, te ... o, przy tej tez miernie wypadam ... i tak sie zawsze z klasa
zachowywala, zreszta, mysle tez o Joli ... obie byly niezle ...
A ta z bizuteria, nie pamietam jej imienia, ale znala wlasnie 13 czy 14 jezykow
i brylowala na dyplomatycznych kolacjach znajomoscia wszystkiego :-O

[ready4freddy]

o tak, Jola super-sekretarka! oczywiscie, Jola znala i brylowala, tylko.. czy
ona potrafilaby gotowac? ;)))

[croyance]

Obawiam sie, ze niestety by umiala. Tylko udawala, ze nie potrafi, zeby zony
szefa nie rozjuszyc ...

[onion68]

No właśnie, mnie też ten fragment bardzo zdenerwował. Jak można podsumować całe
pierwsze dwadzieścia lat swego życia jako ponure i smutne (chyba jakoś tak to
było) oczekiwanie na macierzyństwo. Beztroskie dzieciństwo, młodość, lektury,
poznawanie świata... No, po prostu chodząca macica. Poza tym, ta refleksja u
tak młodej osoby jest moim zdaniem po prostu niemożliwa. Chyba że to jakiś
objaw histerii poporodowej...
Dodam, że mam dwoje dzieci.

[nula8]

CO do Pyziaka - zgadzam się, że zachowanie Pyzy spójne jest z dotychczasowymi
jej reakcjami na wieści o nim i z charakterem postaci również. Niemniej jednak
świadczy moim zdaniem o problemnie psychicznym lub upośledzeniu umysłowym.
"Może herbatki?", proponuje Róża ojcu, który:
1) porzucił jej ukochaną matkę w ciąży,
2) przez którego matka ta wciąż popłakuje, oczy jej mgłą zachodzą i w ogóle,
3) porzucił ją i siostrę, nigdy się nimi nie interesował,
4) doprowadził do tego, że cierpi jej ukochana siostra - przeżywała załamanie,
uciekała z domu i w ogóle naraziła na cierpienia cudowną rodzinę,
5) pojawia się bezczelnie po dziewiętnastu latach jakby nigdy nic. Jak znajomy
jaki zwyczajny i wypowiada się w sposób absolutnie oburzający na domiar złego
("dobrze wspominam Gabrysię" np.)
Zwracam uwagę na formę "herbatki", jak i familiarną formę zaproponowania jej.
Nie oficjalne: "Może napije się pan herbaty?". Ani uprzejme: "Mama wróci wtedy
i wtedy, proszę zostawić numer". Tak reaguje normalny człowiek. Tj. człowiek
normalny reaguje mniej więcej tak jak Tygrys. Człowiek wysoce opanowany, byłby
uprzejmy i chłodny. A Róża zareagowała jak... szkoda gadać.

Ale samo pojawienie się Pyziaka wydaje mi się OK, życiowo prawdopodobne. Tak by
postąpił i w życiu gbur i cwaniak. Jednocześnie MM nie odsądza go od czci i
wiary, "każdy ma prawo do błędów". Podoba mi się.

[szprota]

mnie tylko nieco martwi jego uległość czy szeroko pojęta niegramotność wobec
Ignaca Seniora. za młodu bywał wszak dość aroganckim młodzieńcem, do którego
speszone mamrotanie w kierunku czubków własnych butów średnio pasowało.
ale nie, nie oskarżam o niespójność czy niekonsekwencję w tworzeniu postaci.
trudno oczekiwać, że nam się bohater po 20 latach nie zmieni!

[magda_b]

a Ignac senior z tym swoim Juliuszu jest denerwujacy nawiasem mówiąc. Można nie
lubić byłego zięcia, ale chyba to nie powoduje luk w pamięci, zwłaszcza że tak
poza tym to Ignacemu pamięć nei szwankuje, co najwyżje chwilowo słuch :). A
jeśli to miało być jakies nawiązanie do KK i ustawicznego mylenia imion, to
średnio to wyszło

[szprota]

narzuciło mi się, nie wiem, skąd, doprawdy, skojarzenie z mamą Maniusią
Kossakową, której z kolei ustawicznie myliło się nazwisko pierwszego męża jej
starszej córki - jakiś Bzowicz pchał jej się na usta ;)

[justyna302]

!narzuciło mi się, nie wiem, skąd, doprawdy, skojarzenie z mamą Maniusią
Kossakową, której z kolei ustawicznie myliło się nazwisko pierwszego męża jej
starszej córki - jakiś Bzowicz pchał jej się na usta ;)!

Co, jak pisała Magdalena Samozwaniec, było dowodem lekceważenia oraz sugestią,
iż wspomniany nie jest takim prawdziwym i na serio zięciem.

Czyli podobnie jak u Ignaca :)

i patrz, na dobrą sprawę miała rację...[nt]

[szprota]

[a_weasley]

magda_b napisała:

> a Ignac senior z tym swoim Juliuszu jest denerwujacy nawiasem mówiąc. Można nie
>
> lubić byłego zięcia, ale chyba to nie powoduje luk w pamięci, zwłaszcza że tak
> poza tym to Ignacemu pamięć nei szwankuje, co najwyżje chwilowo słuch :). A
> jeśli to miało być jakies nawiązanie do KK i ustawicznego mylenia imion, to
> średnio to wyszło

E tam. Jeżeli wtedy uporczywie tytułował go Juliuszem, to tym bardziej może to
robić teraz. Z jakichś powodów zapamiętał go jako Juliusza i tak mu zostało.
Mnie jeszcze ile do siedemdziesiątki, a też jak zacznę mylić jakieś imię, to mi
się ten błąd wdrukowuje.

[zdzicha.tramwajara]

no coz, sluch starszemu czlowiekowi szwankuje, to pamiec, ekhem, nie moze
rowniez czasami...?

[k_linka]

Nulo, nie mam mozliwosci sprawdzic ale to "moze herbatki" to chyba nawiazanie
do "Kwiatu kalafiora". Jakos mi sie kojarzy ze tak Pyziaka przyjeto na lono
rodziny....

[ewa-ptica]

Hm, 'może herbatki' w KK nie kojarzę (ale w sumie czytałam dosyć dawno, więc mogę się mylić) - może myślisz o 'proszę wuja, zagramy w makao' z Pulpecji?

[croyance]

Bo Roza jest infantylna i ma mentalnosc ofiary ... moze taka reakcja obronna?

[zdzicha.tramwajara]

sadze, ze gaba nie nastawiala dziewczynek przeciwko ich ojcu. stad tez pyza nie
pognala hgo (co notabene nie lezy w jej naturze), a usadzila przy herbatce. tez
byla go ciekawa. nie bylalbys ciekawa swego ojca, ktorego nie widzialas od 20 lat??
ciekawe ;-)

[tygrys2112]

> W ogóle zastanawiam się, dlaczego denerwujemy się, obserwując zachowania
niektó
> rych bohaterów. Nie muszą się przecież zachowywać, tak jak my byśmy chcieli.
To
> postacie literackie, obdarzone przez autorkę pewnymi cechami osobowości. Ich z
> achowania wynikają więc bezpośrednio z ich charakterów, co wymaga od MM
konsekw
> encji w prowadzeniu postaci.
> Zresztą bohaterów literackich wcale nie trzeba darzyć osobistą sympatią i
uwiel
> bieniem by czytać o nich z zainteresowaniem.

Kiedyś czytałam artykuł o tym, że zawsze większą sympatią darzymy postacie
podobne do nas. I chyba coś w tym jest. Każdy z nas ma chyba ulubione postacie
i takie, których nie lubi. Podświadomie szukamy takich, z którymi możemy się
identyfikować. Z Laurą zawsze się identyfikowałam, bo mam podobny charakter.

Nie przepadam za Nutrią i Gabą, dziadkiem Borejko. Pierwsza jest ciepłą kluchą,
druga żandarmem, trzeci despotą. Nie czytam o nich z zainteresowaniem, raczej z
irytacją.

Zgadzam się jednak z Tobą, że nie wszystkie postacie muszą się nam podobać.
Nawet nie powinny. Gdybym w powieściach wszystkie postacie miały jednakowy
charakter byłoby to nudne i nieżyciowe.

No to streszczenie na życzenie:

[pijaw]

Była pochmurna noc. z chaty drwala dobiegały pochrzakiwania, rechoty, dźwięk
tłuczonego szkła i tym podobne oznaki udanej imprezy. Nagle Trzasnął piorun, a
w całej chacie i okolicy światło zrobiło sobie przerwę na herbatę z prądem. Po
dłuższej chwili przekleństw, deptania kończyn i tradycyjnego turlania po
schodach do piwnicy w poszukiwaniu świec, udało się gościom drwala stworzyć
mdły blask, w którym szkło nabierało wystarczajacych konturów, by chwycić je w
chwiejne dłonie.
zawartość poleciała w głąb sprawgnionych gardeł.
po chwili wymownej ciszy,wśród wstrząsów obrzydzenia odezwał sie Drwal:

- a niech to... to Czarna Polewka!!

Pozdrawiam i dziękuję.

[troppo_bella]

O rany, masz racje. Czy ta policjantka nie mogla po protu byc? Zamiast byc
nosnikiem groteskowej satyry na bezdzietną kobietę, która lubi swoją pracę?

Zgroza, no nie?

Bez dzieci i jeszcze pyskuje

jakaś agitka się robi, jestem dopiero w dwóch trzecich

[azja1974]

no prosze, a ja (tez bardziej niz wrazliwa na punkcie feminizmu) jakos inaczej
to odebralam (o tej policjantce i w ogole o feminizmie). wrecz wydawalo mi sie,
ze mm puszcza tu do nas oko - smieje sie z takiego stereotypu, ze jak nie ma
dzieci, to feministka ble. i jeszcze jeden byl taki moment, ze wydawalo mi sie,
ze mm w koncu przemyca jakies aluzje do feminizmu, ale teraz niestety nie
pamietam, o co chodzilo (jeszcze jestem pod wrazeniem, przeczytalam wczoraj, bo
w koncu przywiozla mi mama, od wrzesnia tu nie zagladalam, zeby nie czytac
komentarzy przed ksiazka!)
przy okazji siem przedstawiem jestem azja z wawy, od 5 lat na wygnaniu we
wloszech, od jezycjady ciezko uzalezniona od... chyba od kiedy nauczylam sie
czytac i kiedy wyszly pierwsze tomy.
a "czarna polewka" tez generalnie inplus na pozytywnie.
pozdrawiam serdecznie, azja

[ready4freddy]

ha! po tym tsunami krytyki (a raczej po konfrontacji waszych wypowiedzi z moja
wlasna znajomoscia ostatnich produkcji jezycjadowych) dochodze do wniosku, ze
byc moze tak wlasnie jest - moze pozostane przy tych streszczeniach, co? ;)

Niestety zgadzam się. I moja siostra również...

[kwiacia1]

Ooooch, ja dopiero zaczęłam

[troppo_bella]

Jestem w jednej czwartej pewnie i chciałabym napisac, że przejechałam swój
przystanek, bo się zaczytałam, ale bym skłamała.

Może potem będzie lepiej, ale początek jest nieznośny.

Idiotyczne tyrady Ojca Ignaca, do Laury, do Fryderyka. Wielostronicowe, nudne,
wypływające z fałszywych założeń. Czy on chce przepędzić z domu nieszczęsnego
Frycka i uczynić Pyzę samotna matką?! Dlaczego po nim tak jeździ?
Niekulturalnie i niesmacznie (udaje, że go nie poznał, potem udaje, że nie wie,
po co przyszedł). A dlaczego Pyza daje tak jeździć po ukochanym? Siedzi z
dzieckiem i tiu tiu, jakby nie słyszała, co się wyprawia z narzeczonym pokój
dalej...

Dlaczego Dziadzio Ignac tyrańsko i groteskowo osacza równiez nieszczęsną
zakochaną nastolatkę czyli Laurę? Zabija balkon gwoździami? Każe Miagwie ich
śledzić? Czy to "Daleko od noszy" albo inni "Kiepscy"? Groteska ponura.
Zaczynam mniemać, że Ojciec Ignac stetryczał do reszty, zachowuje się w każdym
razie irracjonalnie, szkodliwie i jakoś mnie to nie śmieszy, zbyt grubą nicią
szyte.

A dlaczego dziewczęta dają sobie to robić?

A Laura i Wolfi... Ich nieuzasadniony niczym pęd do ślubu, który już w Żabie
mnie irytował. W wieku lat dziewiętnastu. To kolejne fałszywe założenie. Po co
im to? Romeo to i Julia cd, ale naciągane to strasznie.

Może powoduje nimi chęć skonsumowania związku, tak czytam między wierszami, że
w krainie Borejków przez ślubem dozwolone są tylko (i to niechętnie) pocałunki
na ławce w parku. Naprawdę o to chodzi? Bo inne motywacje pędu do slubu
naciągane do bólu.

Poza tym książka nie ma bohatera/rki, jak widzę z początku. Jest wielowątkową
kontynuacją Żaby i trudno, doprawdy, nazwać ją zamknięta całością, mimo niezbyt
zgrabnie wplecionych do akcji streszczeń (które przypominają mi telenowelowe "W
poprzednim odcinku"). Czytam i o Laurze z Wolfim, i o Żabie z Żeromskimi, i o
Pyzie z Frycem i frycowym dzieckiem, i o Józinku z Trollą.

Zakończenie (już zajrzałam) mówi o Laurze, więc to ona byłaby tą naczelną
protagonistką, wg jeżycjadowych zasad. Ale mało jej w tym poczatku, mało w nią
zaglądamy, mało o niej wiemy, poza chęcią zaciągnięcia amanta pod ołtarz.
Kiedyś MM konstruowała krwiste, wielopłaszczyznowe portety bohaterek, teraz
skupia się - zamiast ich motywacji - na wydarzeniach.

Wracam do lektury, ale mi smuuuutno

[troppo_bella]

I tak jeszcze pastwiąc się trochę: za szybko chyba powstaja te książki, kosztem
jakości.

I może redaktorzy z Akapitu trochę za nabożnie i na kolanach podchodzą?
Pamiętacie, i Szósta klepka, i Opium w rosole były solidnie dyskutowane i
redagowane, przerabiane. A tu czasu nie było. I już następna się rodzi.

Jak chcę kogoś zachęcić do MM, nidgy nie daję najświeższych tomów, zawsze coś z
początku - Klepkę, Kwiat, Opium, Idę...

--

[ready4freddy]

moja wiedza w temacie jest ograniczona, bo znam Jezycjade na wyrywki - tzn.
powyrywane fragmenty ;))) w zestawieniu IS czy OwR z JT, Imieninami czy Zaba (w
tej ostatniej lekka poprawa) istotnie te "stare" prezentuja o wiele wyzszy
poziom. "srodkowa" Pulpecja tez jest dobra.

[magda_b]

wszyscy wiemy, że Pulpecja to Twoja faworytka :)))
Ja bym osobiście nigdy nie zaczynała czytać czy polecać cyklu powieściowego od
końca czy nawet środka, ale to ja tak mam:)

[szprota]

nie tylko jego.
mnie się w "Pulpecji" podoba to chorowanie Pulpy z tęsknoty za Baltoną. nie ma
dla mnie miłości bez tęsknoty :)

[anutek115]

Ja też proszę o streszczenia!!! Jestem bez forsy, weszłam dziś do księgarni,
pooglądałam smutno okładkę, westchnęłam i poszłam, dajcie trochę balsamu na
zbolałą duszę!!!

[szprota]

Supervixen
Szprota

[monikate]

Czytam, jestem mniej więcej w połowie. Podstawowe wrażenie mam takie, że MM
naczytała się opinii z internetu i teraz mruga do czytelnika. "Chcieliście? To
macie!" Postacie i systuacje są potraktowane z żartobliwym dystansem,
przegięcia w charakterach, uczynkach, tyradach itd. są celowe. MM bawi się z
czytelnikiem i to wcale fajnie! Bawi się swoją Jeżycjadą, CP to jej lekka
karykatura, tak!
Poza tym: 1. "CP" zdecydowanie jest technicznie lepsza od "Żaby", tamto to był
gniot totalny, niechlujnie i powierzchownie napisany
2. Telenowelowość-tak, tak, ale ileż w koncu można pisać o tym samym? W tym
tomie dość zgrabnie z tego wybrnęła.
Na razie idę czytać dalej.

[baba67]

Nie zgadzam sie co do Zaby-wiele pomyslow i klimacikow z Zaby rozwinelo sie w
CP.No bo nie wytrzymalam i tez juz czytam;-)
Naprawde slabe w Zabie to byl watek Fryderyka i zakonczenie.
Kilka dobrych scen z CP- Piotrus i jego monologi, bo dialogami tego nazwac nie
sposob
Miagwa przysypiajacy na randce
i a razie wszystko-wlasciwie to na pogodnym klimacie opiera sie ta ksiazka.=
bardziej niz na jakims pomysle.

Tak, MM nas czyta

[troppo_bella]

Bo czy nie zauważyliście, że Borejkowie po raz pierwszy mają kolejkę do
łazienki?

Ten postulat był tu zgłaszany wielokrotnie i proszę - jest!

Policjantka feministka tez jest karykaturą karykatury, czyli krótko ostrzyżonej
pani w drucianych okularach z Nutrii i Nerwusa.

Dziadkowe tyrady też się zmieniły w autoparodię.

Bodzio w garbusie Wolfiego dziwnie przypomina Bernarda w maluchu Grzesia. Ten
sam typ humoru, ten trzeci ingerujący w tete a tete zakochanej pary
(prezentowany również w koszmarnie sztampowym filmie "Ja, ty i on", obecnie w
kinach).

Brak product placementu

[troppo_bella]

Oj, czyta.

Zauważyłyscie, że tym razem w tekście ani śladu nazw własnych produktów? Juz
nikt nie pije herbaty Lipton, ciasteczka owsiane też nazwy nie mają. Wszystko
bezimienne.

Czytając po raz pierwszy i siłą rzeczy szybko zauwazyłam tylko jedną nazwę
firmy. I Bodzio, i Wolfi uzywają telefonu Nokia.

Ale czy to dobra reklama, zważywszy, że żaden z nich nie przeczytał "Pana
Tadeusza"?

[smitte]

No jak, telefon Samsung, aparat Kodaka, pasta Colgate...

[nabla_7]

i Big Milki :-)

[monikate]

Kurczę, muszą używać jakichś telefonów, pić herbatę taką czy inną... nie bądźmy
przeczuleni.
Wpadkę zauważyłam, ale może MM specjalnie ją popełniła, coby sprawdzić naszą
spostrzegawczość? Na stronie bodajże 86 stoi jak byk, że Marek Pałys jest
neurochirurgiem, a przecież w poprzednich tomach był neurologiem! To nie
całkiem to samo, nieprawdaż?
Dalej: to jest książka "tym razem nie całkiem serio", o! :)

[monikate]

...czyli pastisz, co nie tylko ja zauważyłam...

[ready4freddy]

nie wypowiem sie w temacie CP, bo jak wszyscy doskonale wiedza, jeszcze jej nie
czytalem ;), ale.. otoz czytam wlasnie po raz kolejny wszystkie tomy perypetii
Adriana Mole'a pani Townsend i.. tam jest masa "product placement", na kazdej
stronie. ale tam pasuje. w "Jezycjadzie" zgrzyta. i nie pisze tak dlatego, ze
uwazam pania Townsend za pisarke zdecydowanie lepsza (a uwazam), tylko po
prostu.. tak jakos to jest.

[croyance]

Och, ja jestem wielka fanka Adriana i czytalam wszystkie czesci.
Swietna jest Marigold Flowers :-DDDDDDD

[ready4freddy]

o tak :))) Marigold jest rewelacyjna :) Adrian mi sie skojarzyl w zwiazku z
"denerwowaniem sie podczas czytania" - ostatnio znow pochlonalem "the Wilderness
Years" i w watku z Bianca co kilka zdan wyrywalo mi sie "get a clue, lad, get a
f*ckin'n clue!" ;) za to koncowka "Weapons of Mass Destruction" budujaca :)
wiesz, ze to juz koniec serii? Ms Townsend nie bedzie juz pisac, ma powazne
problemy ze wzrokiem ;(((

[croyance]

Wiem, niestety, ze jest juz zupelnie niewidoma :-(
Ale wiesz co, cale zycie sie smialam z rzeczywistosci przedstawionej w Adrianie
Mole'u - przyjechalam do Anglii ... i, cholera, ona naprawde tak wyglada! :-D

Bianka byla swietna ... ale moja idolka to i tak Pandora :-DDD

[ready4freddy]

grrr... Pandora >:) zaczalem ja lubic dopiero w WoMD, wczesniej (od True
Confessions... az do Cappuccino Years draznila mnie nieprawdopodobnie :) bardzo
fajne sa tez kobiety "epizodyczne", np. Justine, tancerka z Soho :)))

[dakota77]

Jest bardzo subtelna roznica miedzy uwiarygodnianiem powiesci, osadzaniem jej w konrtenym miejscu i
czasie a product placementem. MM sie nie udaje zrobic tego subtelnie, moim zdaniem. nazwy padaja
czesto w miejscach zupelnie nic nie wnoszacych- ok, moge znac smak jogurtu, ale po mi wiedziec, ze
to Jogobella? marka samochodu moze nam cos powiedziec o bohaterze, jogurtu raczej nie:)

[sacacorchos]

i jogobella o smaku mango ;)

[troppo_bella]

Pasta Colgate i Big Milk faktycznie wykwitły pod koniec, ale się madrzyłam, gdy
jeszcze tam nie doszłam.

Samsung mi umknął.

[karusia4]

Laura myła zęby palecem i pastą Colgate
a Józinek jadl jogobellę (swoja drogą dlaczejo jogobellę a nie Jogobellę?)

[agawa79]

A Bodzio i Wolfi pili piwo Lech.

[ready4freddy]

o, a tu bym sie nie czepial (mimo, ze nachalne i gryzace sie z klimatem
wtracanie konkretnych "brandow" drazni mie niepomiernie) - Lech to flagowe piwo
Poznania, moze byc :)

[pantarejka]

Na ból głowy proponuje się pani Schoppe Ibuprom.

[zdzicha.tramwajara]

jak by nie napisala, ze do nokii, to byscie ja zjechali, ze sie baba nie zna i
ma wszy na plucach ;-))

[szprota]

mówiąc między nami, pisząc o samsungu też nie dała popisu ;)
z tym, że to najczęściej niedrogie zgrabne telefoniki z klapką, więc pasował do
dziewczynki

[kat.rina]

A nieprawda!
Kolejka była w "Imieninach", jak to Laura malowała się przed szkołą, a dziadek
B. nie mógł wejść, i mały Ignaś również (wątek z Józinkiem). Poza tym Pyzunia
dość wyraźne przemyślenia na ten temat miała w "Tygrysie i Róży", że może się
kąpać li i jedynie w trakcie rodzinnej kolacji.
:)

[sacacorchos]

a propos kolejki do łazienki - znalazłam świetne rozwiązanie tego problemu
Skoro rodzina B przjęła w całości lokal pani Szczepańskiej (a liczy on sobie,
bagatela, 50m2) to powinna była również przejąć po niej łazienkę. Zatem -
Borejki powinny mieć dwie łazienki (i kolejkę łazienkową zmiejszoną o połowę)

[pinos]

Taaa... a powrót kobiet z Czaplinka, to niby co, jak nie kolejka do łazienki? ;o)

[karolina_w_gazecie]

troppo_bella napisała:
> Bo czy nie zauważyliście, że Borejkowie po raz pierwszy mają kolejkę do
> łazienki?
nie pierwszy
w "Idzie sierpniowej", po powrocie z Czaplinka mama Borejko i córki też sobie
zaklepują miejsca :)))

[onion68]

A w "Imieninach" Pyza bierze kąpiel podczas kolacji, tzn. kiedy rodzina je
kolację. Częściowo z powodów odchudzających, a częściowo, żeby właśnie uniknąć
popędzania. I w "Kwiecie kalafiora" było, w wykonaniu Nutrii i Pulpy.

[michatka]

witam ;-)
dotychczas Was z dużą przyjemnością podczytywałam, teraz się odzywam ;-)
jestem zawiedziona i rozczarowana CP...
podobały mi się dość tu krytykowane Kalamburka, Język Trolli i Żaba, a CP - cóż,
stracone popołudnie
nieznośny Ignacy senior, obrzydliwie szpiegujący (z pełną aprobatą
autorki)Ignacy junior, idiotyczne rozważania Pyzy, której nic do szczęscia nie
brakuje, Pyziak, który się pojawił i cholera jasna nic z tego nie wynikło,
gwałtowne dązenie do ślubu Laury i równie gwałtowna zmiana zdania pod koniec -
no kupy się to wszystko niestety nie trzyma
bohaterowie jakby naszkicowani niechlujnie ołówkiem
liczne sceny namiętnych pocałunków Laury i Wolfiego - czyżby MM w ten jakże
śmiały sposób wprowadzała mało obecny temat za przeproszeniem seksu?
zirytowały mnie też nieścisłości natury praktycznej:
czemu autorka kilka razy powtarza "leć szybko do parafii" w kwestii załatwienia
ślubu - nawet biorąc konkordatowy najmniej trzeba kwity z USC pobrać
czemu, skoro pokój Pyzy i bobasa jest ciasny i głośny Laura nie zamieniłą się z
nią na swój (tak ją przecież wspierała tom wcześniej)
dlaczego Żaba śpi na materacu piankowym - to już nieszczęsnej blokowej rodziny
nie stac na łóżko z promocji
ach i rozbawiła mnie do łez wizja nawinej Pyzy i Frycka naukowca budujących dom
o rany... może już po prostu wyrosłam z Jeżycjady, ale może i autorka powinna
sobie i czytelnikom dać więcej czasu między jednym tomem a drugim albo i
skończyć sagę
uff, dziękuję za uwagę ;-)
pozdrawiam

[monikate]

A ja powtarzam: MM się teraz nabija! Lekko, ale tak. Z Jeżycjady, z oczekiwań
czytelników... "CP" nie można dosłownie traktować.

[szprota]

nie przyszłoby mi to do głowy bez twojej uwagi, ale pamiętam, że wśród
początkowych kartek myślałam sobie, na Jowisza, toż to prowadzenie postaci
Ignaca jakby bliskie naszym drwinom...

[staua]

Hm, ja i moj maz jestesmy naukowcami, naiwni tez pewnie jestesmy, a
zbudowalismy jakos jeden dom, a drugi kupilismy, wiec nie jest to
niewykonalne...
W ogole wydaje mi sie, ze swiat MM jest naprawde podobny do Borejkowskiego, moj
tez jest, a ze czytelnicy maja inny... Nie znaczy to, ze ten w Jezycjadzie jest
zupelna bajka.
Z tego, co tu czytam, wynika, ze chyba zal mi bedzie postaci Wolfiego, ktorego
zdazylam juz polubic. Szkoda. Za to nieznosny Fryderyk nadal jest...Ale do mnie
ksiazka dotrze najwczesniej za jakis tydzien.

[asiek1177]

Też jestem na nie. "Żaba" podobała mi się jakoś bardziej, CP jest chaotyczna,
Ignace wkurzają, wątek Pyziaka jakiś dziwny (trójkącik sobie radośnie ułozą czy
jak?), przepadł gdzieś ten sympatyczny Wolfi, tzn. dalej jest sympatyczny, ale
coś mi zgrzzzyta.
I wspominana nie raz na forum nieszczęsna fryzurka Laury. Normalnie za moment
rzucę się z nozyczkami na kolorowe gazety i wytnę dla MM kilka zgrabnych
fryzurek "z nastroszem" ;) , do których Laura pasuje mi bardziej niż do tego
dziwnego czegoś.
No nic, przeczytam CP raz jeszcze i wtedy może będę inaczej gadać.

Pozdrawiam
Asiek, co kiedyś tu parę postów napisała, ale za nic nie może sobie przypomnieć
hasła do starego konta :)

[troppo_bella]

Jeszcze nie skończyłam, ale nadal się bulwersuję.

Agitka, tfu! Co się stało MM, zawsze tak subtelnej i delikatnej?!
A teraz czego się dowiadujemy?

Kto nie czyta Mickiewicza, brudny jest i prymitywny.

Kto poezji nie cytuje co i rusz to, niegodny jest.

Kto z Warszawy, wstrętnym prymitywem jest.

Poza tym, moje młode koleżanki: Wolfi spędza noc na jednym łóżku z brudnym i
nieoczytanym Bodziem, a jego narzeczona leży sama w osobnym pokoju. Tak to sie
teraz robi? Za moich czasów jednak nie bylismy aż tak straszliwie cnotliwi...

I ten Kuba WOjewódzki...

Mam wrażenie obcowania z doraźnym felietonem, a nie z ponadczasową w zamysle
powieścią.

----

[k_linka]

Nikt nie zwrocil jeszcze uwagi na watek rywalizacji braci Zeromskich o wzgledy
Zaby... Umknal?

[monikate]

Pozwalam sobie przekopiować wypowiedź z sąssiedniego wątku:


• Przeczytałam i zgadzam się, że to kontynuacja Żaby
iwoniaw 22.09.06, 22:15 + odpowiedz


- aczkolwiek znacznie zmienił się styl. Jestem coraz bardziej przekonana, że MM
czyta to forum, bo powieść momentami wygląda jak pastisz Jeżycjady, z
uwzględnieniem wielu uwag, które tu padały. Największym szokiem dla mnie było
przerysowanie Ignacego B. Toż wygląda jak własny odpowiednik z jakiejś komedii
charakterystycznej! Pozostaje mieć nadzieję, że w kolejnych częściach Mila już
nie zostawi męża ani na moment bez dozoru, bo w przeciwnym razie dom dla
obłąkanych zdaje się być jedynym wyjściem.
Mam parę uwag do wątku "wpadki", ale na razie się wstrzymuję z przyczyn
wiadomych.
Jest złośliwostka pod adresem jednej "osobowości telewizyjnej", faktycznie ;-).

[gucci9]

właśnie skończyłam czytać i zrobiło mi sie tak sielsko i miło, chciałam
przedłuzyć ten nastrój i weszłam na forum, żeby poczytać opinie innych. I tak
mi jakoś skrzydełka opadły.. prawie wyłącznie negetywne opinie! nie rozumiem :-(

[alitzja]

Tylko Łusia fajna (moja ulubienica) i Żabowe problemy z bliźniakami. Reszta
okropna, a już Ignaców czytać nie mogłam. I tego biadolenia o ślubie, ślubie,
ślubie... Nudne i żenujące.

[akceloda]

Witam! Jestem wielką fanką MM, ale to oczywiste,skoro weszłam na to forum. Do
rzeczy. Wczoraj pochłonęłam jednym tchem "Polewkę", a kiedy zaspokoiłam
czytelniczy głód, zaczęłam się zastanawiać. Uwielbiam MM i nie chciałabym
sprawiać jej przykrości, bo ta książka to efekt jej ciężkiej pracy, ale mam
parę subiektywnych zastrzeżeń...
Dla mnie "Czarna polewka" jest trochę "przegadana", zbyt wielu narratorów,
którzy oczywiście, wypowiadając się w trzeciej osobie, stosują tak przeze mnie
uwielbianą, i tak perfekcyjnie przez Panią Małogrzatę dopracowaną mowę pozornie
zależną, Jednak zauważyłam, że niektóre wątki się jej wymykają. Chciała
wszystko pogodzić, bo ostatnio nagromadziło się trochę niewyjaśnionych, a
wielce interesujących spraw (Róża i Fryderyk, Laura i Wolfi, Żaba i P.
Żeromski -który?, Józinek i Trolla, etc., etc.)...W efekcie mamy przesadzoną
polifonię, co powoduje chaos....
...Zazdroszczę Kubie Wojewódzkiemu i Cezaremu Pazurze, którzy mieli zaszczyt
pojawić się w "Jeżycjadzie" (bo to o nich mowa na str. 169, kiedy Laura z
Bodziem oglądają telewizor) Co prawda są pokazani raczej negatywnie, co prawda
anonimowo, ale zawsze. Widzę, że sprawa bezczeszczenia przez Pana Pazurę "Pana
Tadeusza" bardzo się Pani Musierowicz nie spodobała, pisała już o tym
we "Frywolitkach"- wtedy z nazwiskami, nieco ostrzej.
Kompozycja książki nie jest zamknięta, to oczywiste. Czekamy na ciąg dalszy,
na "Sprężynę", której główną bohaterką będzie, z tego co słyszałam, Łusia.
Zmartwiłoby mnie to, ponieważ głos zabierają coraz młodsi, ale jeśli Łusia
będzie w "Sprężynie" na pierwszym planie, tak jak Ignacy G. Stryba w "Czarnej
Polewce", to nie ma strachu. Problemy Igasia zostały przyćmione przez Laurę i
Wolfiego (dobrze!).
...Dziwi mnie wiele spraw. Gabrysia tutaj praktycznie nie istnieje, sprawy
Laury jej kompletnie nie obchodzą (słuszny był bunt z "Tygrysa i Róży"?), nie
umie, a może raczej nie chce, z nią rozmawiać. Tak jak dziadek zbyt mocno
martwi się o wnuczkę (gwoździe w drzwiach do balkonu???), tak Gabrysia przeżywa
to bezgłośnie. Na ślub zareagowała...No jak? Dziwnie. Tak jak na powrót
Janusza. Po tylu latach milczenia i obojętności, zabierać go tak po prostu na
ślub jest czynem godnym miłosiernego Samarytanina. Cała Gabrysia ;) Zdziwiło
mnie także, kiedy Pan Jan Schoppe tak się wzruszył małą Milą, że spytał o jej
imię ( Nie wiedział? Jak to możliwe? Dziecko już miało prawie miesiąc! Fryderyk
mieszkał przecież wciąż z rodzicami, a do niego ojciec nie miał o nic
żalu)...Ale to drobnostka, może z tego wzruszenia zapomniał? Nieważne. "Czarna
Polewka" się ukazała. To autorki sprawa, co zrobiła z bohaterami. Nam się
wydaje, że wiemy lepiej niż MM, że napisalibyśmy mądrzej, ciekawiej. To trudna
sztuka. Dziękuję za kolejną część Jeżycjady, może nie taką, jaką bym chciała,
ale...No właśnie...Licentia poetica...Wielki Szacunek dla MM. Pozdrawiam. Agata

[ida198511]

[zdzicha.tramwajara]

no mi tez to forum wszystko obrzydza. nadasane panienki, ktore maja w koncu
mozliwosc pozalenia sie, ze to, ze sro, ze dni sie nie zgadzaja, lata, ze cos
jest za duze, a nie - bo za male. upierdliwa banda malkontentek, ktore czepiaja
sie nawet koloru gaci pulpecji i znaku zodiaku nutrii. z jednej strony to forum
pozwala przedluzyc przyjemnosc obcowania z lektura, a z drugiej strony kazda
nastepna ksiazke czytam przez pryzmat zlosliwosci wyglaszanych przez... no
wlasnie, przez kogo?

Dopiero teraz zauważyłam wątek przyszpilony ;-)

[iwoniaw]

No to skoro tu juz uwagi o konkretnych treściach padają, to dorzucę jeszcze
swoje trzy grosze:
- Zdziwiły mnie dywagacje Józinka na temat jazdy na ślub Laury - że niby Łusia
może usiąść komuś na kolanach, a on to już na to za duży - czy MM nie słyszała
nigdy o obowiązku wożenia dzieci w fotelikach samochodowych? A już _na kolanach_
to w ogóle - co to za pomysł?!
- Ignacy przedstawiony, jak już wspomniałam, w jakiejś starczej paranoi - toż
gdyby nie obecność Mili, on gotów byłby urządzać awanturę, gdy Fryderyk prosił o
zgodę na małżeństwo z Różą Gabrielę, a nie jego (????!!!!)
- Dalszy ciąg paranoi Ignaca: tacy dotychczas "rodzinni i zjednoczeni"
Borejkowie wreszcie się dowiadują, w czyim domu mieszkają (bo nie w swoim, to pewne)
- Bardzo mi się nie podobało, gdy Ignacy obsztorcował Różę, że w ogóle śmiała
powiedzieć o Pyziaku "mój ojciec" i odmówił jej prawa do wybaczenia, jeśli nie
wybaczy mu Gabriela (przy czym robi, co może, by Gabriela się w ogóle o wizycie
Pyziaka nie dowiedziała)
- Potwierdzenie, iż Mila nie lubi Laury: ucieczka z Wolfim odbywa się _jedynie_
dlatego, jej zdaniem, że Laura _tylko_ _patrzy_ _jakby_ _zasmucić_ _matkę_ - no
ludzie...
- uważam, że Laura ma 100% racji konstatując, że dla Gaby lista priorytetów to
"najpierw wyjazd na porzeczki, potem ew. rozmowa o ślubie"
- wpływ Ignacego na młodego I.G. Strybę pokazany jako kompletna patologia, ale -
o dziwo - nigdzie nie potępiona...
- bezdzietna policjantka to już w ogóle żenada...

[monikate]

Iwoniaw, ale sama słusznie zauważyłaś, że "CP" jest pastiszem! Moim zdaniem MM
puszcza do nas perskie oko i specjalnie wymyśla takie rzeczy, bawiąc się i
wiedząc z góry, do czego możemy się przyczepić, jeśli weźmiemy wszystko bardzo
serio.
A pojechała, że hej... tylko czekam na podwieczorek u Szalonego Kapelusznika :)
Już scena na początku powieści, kiedy Ignacy zabija gwoździami wejście na
balkon w pokoju Laury... albo come back sceny sprzed lat, kiedy Ignacy uparcie
mówił do Janusza Pyziaka panie Juliuszu... MM leci w stronę humorystycznego
absurdu, to już nie jest całkiem Jeżycjada!

[monikate]

Ona se z nas kpi, o! :))

No! I jawnie se bimba, panie tego! ;-)

[iwoniaw]

No zgadza się, tylko czy to się godzi tak

[iwoniaw]

czytelników podpuszczać? ;-) W końcu nie wszyscy czytają forum, a zresztą CzP
jest wydana jako _kontynuacja_ cyklu. To tak jakby ktoś do "Iliady" nagle
dopisał skecze rodem z Plauta i uważał, że to dalszy ciąg... A, to mi
przypomina, że Ignac dość słabo, zwłaszcza jak na filologa klasycznego, obeznany
jest z obyczajowością antyczną i historią. Te dywagacje, że w starożytności
Frycka to by Skała Tarpejska najwyżej czekała... Co on, o Kaliguli, Messalinie,
Cezarze (i losie jego małżonki legalnej, gdy ten ostatni do Egiptu dotarł) nie
słyszał?

Ale tekst "napewno na jakiejś filologii klasycznej będą wolne miejsca, bo to
straszne nudy" sprawił, że wyłam ze śmiechu ;-)

[monikate]

A dlaczego się nie godzi? Jęczeliśmy że nuda, że to śmo i panie tego... to mamy
prawie dom wariatów :) Dobrą rozrywkę i test na spostrzegawczość.

Hm.

[the_dzidka]

Aczkolwiek zgodzę się, że MM wyciągnęła sporo wniosków z tego, co wypisujemy na
forum, to jednak nie uważam, że się bawi czytelnikami, ani że CP to pastisz.
Proszę nie zapominać, że my internauci stanowimy jedynie może jeden procent
populacji musierowiczystów...

[sacacorchos]

Aczkolwiek to niesamowite ;-)

A najlepszy byl

[senseeko]

A i tak najlepszy byl Bodziu w roli Telimeny! I to bez Tadeusza.

[zgred1967]

Też to zauważyłem!

[renaskawinska]

Przeczytała i pozostł lekki niesmak. Trochę przesłodzona, nierealna i
niedzisiejsza. Na litość Boską czy Róża nie mogłaby chcieć w życiu czegoś więcej
niż być mamą małej Mili. Tak zostawila studia bo ją nużyły... to było dobre w
latach siedemdziesiątych. Perypetie podobnych bliżniaków już były w historii
literatury ( dlaczego każda bohaterka MM musi mieć faceta) a już scena jak rodzina
z Pyziakiem idzie na hipotetyczny ślub Tygrysa jest tak przesłodzona jak
drożdżówka z nutellą i galaretką jabłkową. Przepraszam przestałam być fanką
Jeżycjady

Prawo i prawdopodobieństwo

[a_weasley]

iwoniaw napisała:

> - Zdziwiły mnie dywagacje Józinka na temat jazdy na ślub Laury - że niby Łusia
> może usiąść komuś na kolanach, a on to już na to za duży - czy MM nie słyszała
> nigdy o obowiązku wożenia dzieci w fotelikach samochodowych?

Po pierwsze, to mówił dziesięcioletni chłopiec.
Po wtóre, w Polsce do dziś dzień jeżdżą w pełnej zgodzie z przepisami może nie
miliony, ale na pewno grube setki tysięcy samochodów, które nie mają z tyłu
pasów bezpieczeństwa (a także kilkanaście tysięcy samochodów w ogóle bez pasów,
nawet z przodu) i w tych samochodach nie ma ani obowiązku, ani możliwości
używania fotelików.
Fotelik jest obowiązkowy przy przewożeniu dziecka na miejscu wyposażonym w pasy
bezpieczeństwa. Jeśli nie ma pasów, dziecko jedzie luzem.
Po trzecie, jest również obowiązek zapinania pasów tam, gdzie one są. Również z
tyłu. Także w taksówce. Rozejrzyj się dookoła, jak to z tym jest w praktyce...
Jest też obowiązek jazdy z prędkością nie przekraczającą 90 km/h. Czy równą
pretensję miałabyś do Musierowicz, gdyby napisała, że ktoś jechał szosą 120 albo
że sześć osób jechało polonezem?
Przepisy to jedno, a powszechna życiowa praktyka to drugie.
Musierowicz pisze powieści, a nie lekturę uzupełniającą do przedmiotu
"Wychowanie komunikacyjne", więc nie można mieć pretensji, że bohaterowie robią
coś niezgodnego z prawem. Miałbym pretensje, gdyby to, co opisuje, było
nieprawdopodobne. Tak jednak nie jest.
W tym przypadku, pragnę dodać, bo tam, gdzie na scenie występuje jednocześnie
garbus Wolfiego i Bodzio, owszem dzieją się rzeczy nieprawdopodobne.

[iwoniaw]

Owszem, wielu ludzi nie stosuje się do przepisów, co nie zmienia faktu, że
przedstawianie takiej sytuacji jako normalnej, zwłaszcza w książce mającej
ambicje wychowawcze (patrz wątki: "MM o CzP" i "dziś w Dzienniku"), jest jak
najbardziej godne potępienia, a już na pewno zwrócenia uwagi.

[ready4freddy]

> Fotelik jest obowiązkowy przy przewożeniu dziecka na miejscu wyposażonym w pasy
> bezpieczeństwa. Jeśli nie ma pasów, dziecko jedzie luzem.

aha. oprocz przepisow istnieje jeszcze tzw. zdrowy rozsadek. nie czytalem (nadal
jeszcze) CzP, ale poniewaz dzieje sie w 2004 roku, smiem mniemac, ze samochod,
ktorym sie poruszaja, moze miec poduszke powietrzna dla pasazera. byc moze nadal
tylko jednostopniowa. jesli nasza Lusia kochana pojedzie "na kolanach" pasazera
siedzacego obok kierowcy, przy niewielkiej nawet stluczce jest ogromna szansa,
ze straci glowe. doslownie.

Po "pierwszym czytaniu" :)

[the_dzidka]

Najpierw napiszę o swoich spostrzeżeniach, potem dopiero poczytam Wasze :) Nb
po raz pierwszy chyba robiłam notatki do książki nie będącej lekturą zawodową
ani studencką :)
Trudno mi z góry dokonć jednoznacznej oceny. Kilka rzeczy spodobało mi się aż
po pięty. Przede wszystkim Łusia Pałys :) Łusia zaczyna wyrastać na osóbkę o
wdzięku Natalii i charakterze Idy, a jej kwestie przyprawiają mnie o zataczanie
się ze śmiechu - choćby wypożyczalnia wędlin na Rynku... Mam nadzieję, że
doczekamy za kilka lat panny Pałysianki w roli głównej bohaterki :)
Ignac - nadal jest apodyktycznym dziadygą, aczkolwiek odnoszę wrażenie, że
świat zaczyna mu uświadamiać, że nie jest alfą i omegą ;) Bunt wnuków, czy tez
jego rozpaczliwa chęć bycia w centrum zainteresowana, kiedy Frycel oświadcza
się Róży, i kategoryczne sprowadzanie go przez Milę do parteru ("- Czy doprawdy
nie.. - Nie!! Doprawdy, nie!! -...jej dziadka? Seniora rodu? - Nie!!"). Ignac
jest apodyktycznym tyranem, a tacy niełatwo godzą się z pewnymi rzeczami, wiem
coś o tym.
A ten cytat: "Człowiek wielki jest skromny i cichy. Człowiek małego formatu
jest kłótliwy, a puszy się jak paw." Nie wiem, ak Wy, ale ja doznałam
natychmiastowego skojarzenia z Ignacem - i wprawiło mnie to w stan złośliwej
radości ;))
Poza tym zauważcie, że stosunek Ignaca do zmywarki zmienił się w sposó
zasadniczy :D
Prawdziwym majstersztykiem był opis telewizyjnego show z udziałem "aktora o
twarzy jak zaciśnięta pięść" - wracałam do niego czterokrotnie. Mam podobne
zdanie jak Laura w kwestii "ogłupiaczy".
Pyziak. Jak zobaczyłam jego konterfekt na stronie 96, to mnie powaliło. CO TO
JEST?! Skąd on wytrzasnął taki nos alkoholika?! Miał kiedyś orli przecież!!
Owszem, mógł obrzęknąć i napuchnąć, ale żeby aż tak?
Od razu dodam, że cały wątek z "przebaczaniem" Pyziakowi jest generalnie mało
prawdopodobny i sztuczny, a już scena przywiezienia Pyziaka na hipotetyczny
ślub Laury... Kiczem pojechało. I to takim, że musiałam obetrzeć kartki
książki, bo zrobiły się lepkie od lukru ;-P I jeszcze ten tekst
Łuśki "Przyjechalismy z twoim tatą na ślub"... Przesunięty środek ciężkości
siakoś..
Pointa całej tej zwariowanej akcji ze ślubem jak dla mnie była łatwa do
przewidzenia - wiadomo było, że podczas "ucieczki" Laura i Wolfi zaczną się
nieco poznawać i docierać, i zrezygnują z pomysłu małżeństwa. Troskliwość
Wolfiego i jego szacunek do Laury są imponujące, ale oboje mało mają punktów
stycznych.
Mila nadal nie lubi Laury. Mówi coś takkiego "Ona zawsze tylko oczekuje, żeby z
jej powodu matka się zadręczała", z wyrzutem, po czym za chwilę twierdzi, że
Laurę do ucieczki sprowokował dziadek.
Wątek Oracabessów mnie nudzi.
Wątek z Trollą - wepchnięty jakby na siłę, nic z niego nie wynika.
Piotrek Żeromski zasługuje na śmierć w męczarniach ;) ale Paweł też mi się nie
podoba.
Różyczka - jak zwykle obrzydliwie szlachetna (Pyziak).
Tradycyjnie wątek antyfeministyczny - tym razem osobą, ktora woli pracę niż
dzieci, jest nieapetyczna, flądrowata, niegrzeczna i śmierdząca papierosami
policjantka. No cóż. Bez komentarza.
I na koniec, coś co mnie wyjątkowo zirytowało. Bardzo podoba mi się Róża w roli
matki, z tym zapatrzeniem w małą Milę, ale omal mnie szlag nie trafił, kiedy
Róża coś tam szepcąc jej do uszka, mówi: "Ma na imię Melania, tak jak ty. To
znaczy ty dopiero będziesz miala na imię Melania, jak cię ochrzcimy." W tym
momencie dosłownie ze mnie wystrzeliło. ŻE CO?! Odkąd bylo wiadomo, że to
dziewczynka, wszyscy nazyają ja małą Milą. A tu nagle dowiadujemy się, że
według Różyczki mała jeszcze nie ma imienia, bo nie jest ochrzczona?! Idąc tym
tropem rozumowania, Róża powinna w ogóle uznać swoje dziecko za "czasowo
nieważne", bo urodziło się przed ślubem!!!!!
No i tyle. Wieczorem zabiorę się za drugie czytanie :) Choć przyznam, że juz
inaczej czytam MM, bo pod kątem aszych wcześniejszych dyskusji i spostrzeżeń :)

PS. Za pomysł zawiezienia Łusi do Śmiełowa "na czyichś kolanach" powinno się
urwać uszy - tylko nie wiem komu, jej rodzicom czy MM?

[remik37]

a ja czytając ostatnie książki MM tj. Język Trolli, Żaba i teraz Czarną Polewkę
nie moge oprzeć się wrażeniu że MM już ich nie pisze tak naprawdę tylko jakiś
jej uczeń czy coś takiego, są zupełnie inne od tych dawniejszych, wspaniale
czytających się części Jeżycjady, i to nie jest efekt zmiany pokoleń, czasów
itd. , bo Musierowicz zawsze świetnie dostosowywała się do tego, nie wiem co
się stało a może zwyczajnie autorka już się wypaliła?
w takim razie chyba lepiej by było zakończyć serię
przy tej ostatniej lekturze nudzę się a poprzednie ksiązki byłam w stanie
pochłonąć w jeden wieczór bo mnie ciekawość zżerała co dalej

[m_agata]

> nie moge oprzeć się wrażeniu że MM już ich nie pisze tak naprawdę tylko jakiś
> jej uczeń czy coś takiego,

tak! ja też miałam takie wrażenie! toz to jakby z Almodovara.... (Kwiat mego
sekretu) ;)

---------------

z dystansem, z dystansem! to tylko fikcja literacja!

[kalina81]

Witam i pozdrawiam

Piszę tu chyba po raz pierwszy, bo pisać nie lubię w ogólności. Piszę tylko jak
mnie coś bulwersuje i to mocno, a i wtedy czekam dzień, czy mi może nie
przejdzie. Tym razem nie przeszło, więc oto moja tyrada.

Pochodzę z domu, gdzie gadki borejkowe są na porządku dziennym. Mój tato to
kopia wręcz Ignaca, a macocha moja to przywracająca go do pionu Mila. Są ludzie,
którzy żyją we własnym świecie, mają poglądy budowane na lekturach sprzed lat i
wielki psychiczny opór w stosunku do rozwydrzenia naszych czasów. Są też ludzie,
którzy potrafią kochać takich despotów, rozumieć ich, oraz pomagają się
porozumiewać ofierze przeszłości z przedstawicielami zdegenerowanej
teraźniejszości. także zarzut fantazjowania i bajdurzenia jest całkowicie w
stosunku do stylu MM niesłuszny, to że ktoś nie znalazł się nigdy na mount
evereście nie znaczy przecież, że szczyt ten jest wytworem wyobraźni
podrózników, którzy o nim opowiadają, nespa?
U MM nie ma jednoznacznych postaci i charakterów, każdemu daje szansę na
poprawę wizerunku, a niektórym pozwala odsłonić przed czytelnikiem złe strony
charakteru. To podoba mi się najbardziej. Nie rozumiem czemu niektórzy z taką
agresją i rozżaleniem reagują na zmianę zachowań swych ulubieńców. Faktem jest
też, że MM z lekka z nas zadrwiła, przerysowując niektóre cechy bohaterów, ale
zauważmy, że jednak ktoś zawsze kogoś w tej powieści naprostuje.
Weźmy Wolfiego i zarzut, że się zmienił na nieuka i prostaka, skąd taka
dedukcja? Przecież w Żabie nic nie pisano i jego charakterze i zapatrywaniach, a
wręcz powtórzono kilkakrotnie ustami państwa Schoppe, jak wątpliwy jest fakt
zdobycia przez niego świadectwa dojrzałości! Czyżby czytelnicy te niepochlebne
słowa kładli na karb ogólnej nieprzychylności rodziców w stosunku do syna? No
tak w końcu oni są źli i niedobrzy(jak wszyscy mieszkańcy szarych bloków). A
może jest tak, że oni jednak są dobrymi ludźmi, mającym swe niepopularne
przekonania (pułapka biologiczna itd) ale którz takich przekonań nie posiada,
niech pierwszy rzuci kamieniem! W CP poznajemy po prostu wolfiego bliżej i
możemy jednak cieplej pomyśleć o jego rodzicach, którzy będąc przerażeni jego
nieuctwem mieli w zasadzie trochę racji. MM nigdy nikogo nie uczyniła-w moim
przekonaniu- czarnym, lub białym. Ona pozwala szarym ludziom zakładać białe, lub
czarne dodatki i to w zależności od nastroju. Czasem dobro u człowieka opisanego
jako czarny charakter jest sprytnie zakamuflowane, jest to wg mnie mistrzowskie
posunięcie, bo owe zakamuflowanie pozostaje często niewidoczne dla czytelnika
nieuważnego (czytelnik czasem podczas drugiego, bądź entego czytania nagle
odkrywa amerykę-tak, tak o sobie piszę), lub dla czytelnika który danej posatci
po prostu nie lubi. Właśnie dlatego możemy dyskutować o postaciach i dziwić się,
czemu ktoś o tym niegodziwym X pisze dość pochlebnie. Dla mnie MM jest
mistrzynią tworzenia charakterów, sprwaia, że każdy widzi tą postać inaczej, a
uczucie jakim bohatera czytelnik obdarza wpływa na fakt odbioru przez niego
kolejnych opisów poczynań i przemyśleń tegoż bohatera, przy czym -o cudzie- ilu
czytelników, tyleż i odbiorów!

Nie wiem, czy zostanę zrozumiana, bo łatwiej dyskutuje mi się głosem, niż literami.
Dodam jeszcze kolejny bardzo niepopularny argument.
Otóż ja osobiście gardzę ludźmi nieczytającymi książek, robiącymi błędy
ortograficzne, tłumaczącymi się dysleksjami i innym dysmózgowiem. Nie lubię
obcować z nieukami, głoszącymi chęć wyrzucenia dzieł Mickiewicza z kanonu
lektur. Mam do tego prawo i w tej kwestii bardzo zgadzam się z przedstawianiem
takich ludzi tak, jak robi to MM. Ponadto znam kilka starych, bezdzietnych
panien i mają one wszystkie cechy przedsatwione u MM. Uważam także, że
posiadanie dziecka (męża- niekoniecznie, ale szanuję prawo do odmiennych
zaptrywań w tej kwestii) wpływa znacząco dodatnio na zdrowie psychiczne kobiety.

I tak nie napisałam wszystkiego, co chciałabym przekazać, ale w miarę możliwości
nerwowych (myślę kilkanaście zdań do przodu w stosunku do pisania i powoduje to
mętlik w mej blondwłosej głowie) będę się dopisywać, o ile mnie nie zbanujecie
za głoszenie niepopularnych treści i nie obłożycie popularną ostatnio fatwą:D

Jednym słowem duże TAK dla czarnej polewki za czarny humor i polewkę z
czytelnika kierującego się emocjami. Namawiam szczerze- obojętne podejście do
opisywanych bohaterów pozwala nam inaczej pewne zdania odczytać i zobaczyć
pewnych bohaterów w odmiennym i zaskakującym świetle.

ps. Mila kocha Tygrysa bardzo mocno, ale nie cechuje się ona iście
babciową-wybaczającą wszystko- miłością, tylko bardzo pragmatycznym spojrzeniem
na charakter i postępowanie wnuczki. Mila w ogóle jest moją najukochańszą
postacią, szczególnie od sceny zazdrości w kalamburce, którą to sceną udowodniła
mi, że posiada słabości, jak każdy. amen

[the_dzidka]

Nie zbanujemy Cię, i fatwą tez nie obłożymy, ani ekskomuniką ;) każdy ma prawo
do swoich opinii.
Jako że czasu mało, ustosunkuję się tylko do kwestii "bezdzietnych starych
panien", jako że sama jestem jedną z nich ;) Nie wiem, czy posiadanie męża i
dziecka wpłynęłoby na moje zdrowie psychiczne IN PLUS. Wiem natomiast z całą
pewności, że moja droga życiowa to nie był świadomy i celowy wybór, i moim
zdanie - rzadko tak jest, że kobieta celowo i z rozmysłem decyduje się na
samotne życie. I kiedy czytam MM, to robi mi się bardzo przykro i mam o to do
Niej cichą pretensje, że traktuje wszystkie niezamężne i niedzieciate baby z
jednego kapelusza - niechluje, dziwolągi, feministki, mało inteligentne w
dodatku bardzo często. W jej słowach na ten temat wyczuwam jakąś taką...
okrutną wyższość. Ma oczywiście prawo uważać, że "spełniona" jest tylko kobieta
rodzinna, dlaczego nie. Ale nie wolno robić Jej z nas wszystkich jakiś
skarykaturzałych stworów. Po prostu nie wolno - między innymi dlatego, że nam
to szkodzi.

[kalina81]

Rozumiem Twoją pretensję, ale spójrz na to inaczej, bez emocji (choć
podejrzewam, że to trudne jeśli nie niemożliwe) Ona ma prawo do wyrażania swych
poglądów, nawet jeśli się to komuś nie podoba i jest mu przykro. To tak jak moja
ukochana Joanna Chmielewska, z którą się identyfikuję strasznie, opisuje siebie
w autobiografii jako antysemitkę i homofobkę. I co? MAm do niej napisać, że nie
wolno jej drwić z gejów? Bo mi przykro jak wypisuje głupoty w stylu
"homoseksualiści to mężczyźni bojący się kobiet i niepewni siebie" Czysty
absurd, jej zdanie w tej kwestii określa ją w moich oczach jako totalną
ignorantkę i czuję się osobiście obrażona, jak ktoś kogo tak lubię i kogo
twórczość tak znacząco wpłynęła na moją osobowość może głosić tak bezdennie
głupie poglądy. Ale nie napiszę do niej, ani nie będę się obrażać o czyjeś
poglądy i sposób ich przedstawiania.
Tak samo MM ma pewne zapatrywania i ma pełne prawo pisać tak, jak jej się
podoba. Choć oczywiście powtarzam, że rozumiem rozgoryczenie osób osobiście
dotkniętych takim poglądami, bo sama wciąż jestem dotknięta wypowiedzią
chmielewskiej.

[el_la]

inplus ;)

stare panny

[senseeko]

> kiedy czytam MM, to robi mi się bardzo przykro i mam o to do
> Niej cichą pretensje, że traktuje wszystkie niezamężne i niedzieciate baby z
> jednego kapelusza - niechluje, dziwolągi, feministki, mało inteligentne w
> dodatku bardzo często.

Ale przecież ta panna w TiR (asystentka Almy Pyziak) to była bardzo sympatyczna
postać! Tragiczna i smutna co prawda, ale tak niestety jest z kobietą dla ktorej
samotnośc nie jest wyborem, tylko splotem okoliczności, na które nie miała wpływu.
Niektóre są w tym szczere, inne nadrabiają miną i robią za "single wojujące".
Oczywiście zdarzają sie i normalne stare panny ale albo są to bardzo młode stare
panny ;) (Na przykład Nutria) albo naprawde wyjątkowe osoby. U MM rzeczywiście
tych ostatnich jest niewiele, ale są: Gizela, Terpentula, ciotka Lila. Bardzo
pięknie pokazane stare panny.
Więc nie do końca dzidko jest tak, jak piszesz

[yowah76]

Gizela sie w koncu wydala, jakby nie patrzec, tylko na dzieci juz byla za
stara, a zreszta poswiecila sie wychowywaniu cudzego dziecka, to mozna jej
wybaczyc... Ciotka Lila na poczatku miala nie najlepsza opinie, zdaje sie, ze
nawet Mamertowie o niej szeptem mowili, znaczy jakies paskudne cechy tez
posiadac musiala. A Terpentula, trudno cos o niej powiedziec, przemknela
jedynie.

[senseeko]

yowah76 napisała:

> Gizela sie w koncu wydala, jakby nie patrzec, tylko na dzieci juz byla za
> stara, a zreszta poswiecila sie wychowywaniu cudzego dziecka, to mozna jej
> wybaczyc... Ciotka Lila na poczatku miala nie najlepsza opinie, zdaje sie, ze
> nawet Mamertowie o niej szeptem mowili, znaczy jakies paskudne cechy tez
> posiadac musiala. A Terpentula, trudno cos o niej powiedziec, przemknela
> jedynie.

Ależ dzidka pisze właśnie o takich starych pannach, które nie są starymi pannami
z wyboru, ani nie dlatego, ze są jakieś felerne, tylko z powodu okoliczności
zewnętrznych, na które nie miały wpływu. Więc nie ma niczego uwłaczającego ich
staropanieństwu, że niektóre z nich wyszły za mąż. Zwłaszcza, ze nie wyszły na
zasadzie "byle jaki, byle siaki, byle był", tylko na skutek świadomego wyboru. A
że w wieku 40 czy więcej lat? No i co z tego. A inne nie wyszły i też dobrze.
Natomiast "wojujące stare panny" to zupełnie inny gatunek ludzi i z nimi się
chyba dzidka nei identyfikuje?
Chodziło mi tylko o to, ze wprawdzie skąpo, ale pozytywnie przedstawione stare
panny jednak się u MM pojawiają.

[yowah76]

Czyli stare panny z wyboru to sa jednak te wredne...;-) no niby tak, bo jak sie
komus nie udalo mimo checi, to mozna sie uzalic, ale jak sam z siebie ma takie
dziwne poglady to ooo! niedobrze!
Ja tam jestem stara panna z braku wyboru, he, he...

[the_dzidka]

Senseeko, ale Oleńka to jeden jedyny przykład WZGLĘDNIE pozytywny. (Względnie,
bo tez momentami opisywany przez MM lekko kpiarsko i ironicznie.)
Gizela nie jest klasyczną s.p., bo "ma dziecko", wychowała je, "miała dla kogo
żyć", tak naprawdę była matką, a potem na starośc wyszła za mąż, więc trudno ja
uznac za typ zasuszonego dziwadła. Sama MM nie postrzega zresztą w niej "starej
panny", pisząc z szacunkiem o jej mądrości życiowej i podejściu do życia.
Co do Terpentuli i Ciotki Lili - zwróć proszę uwagę, że to są kobiety opisane
jako posiadające w sobie pewien czar, oryginalnośc, klimat - artystki i osoby
otoczone pewnym nimbem niezwykłości. Natomiast kobiety zupełnie zwyczajne, nie
mające tego szczęścia, by zostać artystkami w oczach MM, czyli np. pani Barbara
z pociągu, pani z ryjkowatym nosem głosująca na Kwaśniewskiego czy policjantka
z CP, czy która tam jeszcze - są przedstawione złosliwie, z premedytacją jako
osoby śmieszne, udziwnione, wyobcowane ze społeczeństwa wyłącznie przez to, że
sa niemężate. Jak się do tego dołoży fakt, że np. Natalii Róża współczuła,
bo "żaden dzidziuś nie czekał na nia w przyszłości", oraz rozmowę Idy z
Pulpecja o wychodzeniu / niewychodzeniu za mąż (o poranku Idowego slubu)
wniosek nasuwa się sam. Stare panny w Jeżycjadzie nie mają racji bytu - chyba
jako egzemplarze nienormalne. Coś takiego, jak pogodna, radosna i
szczęśliwa "stara panna" jak moja ciotka, nie może w rzeczywistości istnieć.

[dakota77]

kalina81 napisała:

> Uważam także, że
> posiadanie dziecka (męża- niekoniecznie, ale szanuję prawo do odmiennych
> zaptrywań w tej kwestii) wpływa znacząco dodatnio na zdrowie psychiczne kobiety


Czy to oznacza, że należysz do kobiet, które zamierzają sobie sprawić dziecko i rozmyslnie wychować
je same, skoro mąż im niepotrzebny? Staram się szanować zdanie każdego, ale świadome pozbawianie
dziecka ojca to skrajny egoizm...To taka mała dygresja tylko.
Ja mam męża, nie mam dzieci i nie uważam, żeby moje zdrowie psychiczne na tym cierpialo.
MM ma oczywiście prawo postrzegac samotne/bezdzietne kobiety jak chce, ale to przykre, że opisuje je
zawsze w taak karykaturaalny sposób.

[kalina81]

hmm napisałam męża, nie napisałam ojca.
U MM żeby mieć dziecko należy być zaślubionym, a z tym się nie zgadzam.
Nie zamirzam wychowywać nikogo sama, a mąż mi faktycznie niepotrzebny, wolę
konkubinat, o którym to MM nie napisała ani jednego słowa, do czego mogłabym się
przyczepić, ale mi się jakoś nie chce.
Choć uważam, że idąc z duchem czasu mogłaby kogoś w ten konkubinat wcisnąć, a ja
poczułabym się lepiej (o ile nie wcisnęłaby w niego skrajnej patologii pokroju
wyjawiając co myśli o tej formie związku- wtedy poczułabym się gorzej;)). Ale to
na Jowisza są jej książki, jej twórczość i jej poglądy, dlatego uważam, że zbyt
osobiste podchodzenie do nadawania bohaterom pewnych cech w zależności od ich
umiejscowienia na drabinie socjalno-społecznej jest troszkę infantylne- ale, jak
podkreślam jest to moje prywatne zdanie, z którym nikt się zgadzać nie musi.

[akceloda]

Witam! Jestem wielką fanką MM, ale to oczywiste,skoro weszłam na to forum. Do
rzeczy. Wczoraj pochłonęłam jednym tchem "Polewkę", a kiedy zaspokoiłam
czytelniczy głód, zaczęłam się zastanawiać. Uwielbiam MM i nie chciałabym
sprawiać jej przykrości, bo ta książka to efekt jej ciężkiej pracy, ale mam
parę subiektywnych zastrzeżeń...
Dla mnie "Czarna polewka" jest trochę "przegadana", zbyt wielu narratorów,
którzy oczywiście, wypowiadając się w trzeciej osobie, stosują tak przeze mnie
uwielbianą, i tak perfekcyjnie przez Panią Małogrzatę dopracowaną mowę pozornie
zależną, Jednak zauważyłam, że niektóre wątki się jej wymykają. Chciała
wszystko pogodzić, bo ostatnio nagromadziło się trochę niewyjaśnionych, a
wielce interesujących spraw (Róża i Fryderyk, Laura i Wolfi, Żaba i P.
Żeromski -który?, Józinek i Trolla, etc., etc.)...W efekcie mamy przesadzoną
polifonię, co powoduje chaos....
...Zazdroszczę Kubie Wojewódzkiemu i Cezaremu Pazurze, którzy mieli zaszczyt
pojawić się w "Jeżycjadzie" (bo to o nich mowa na str. 169, kiedy Laura z
Bodziem oglądają telewizor) Co prawda są pokazani raczej negatywnie, co prawda
anonimowo, ale zawsze. Widzę, że sprawa bezczeszczenia przez Pana Pazurę "Pana
Tadeusza" bardzo się Pani Musierowicz nie spodobała, pisała już o tym
we "Frywolitkach"- wtedy z nazwiskami, nieco ostrzej.
Kompozycja książki nie jest zamknięta, to oczywiste. Czekamy na ciąg dalszy,
na "Sprężynę", której główną bohaterką będzie, z tego co słyszałam, Łusia.
Zmartwiłoby mnie to, ponieważ głos zabierają coraz młodsi, ale jeśli Łusia
będzie w "Sprężynie" na pierwszym planie, tak jak Ignacy G. Stryba w "Czarnej
Polewce", to nie ma strachu. Problemy Igasia zostały przyćmione przez Laurę i
Wolfiego (dobrze!).
...Dziwi mnie wiele spraw. Gabrysia tutaj praktycznie nie istnieje, sprawy
Laury jej kompletnie nie obchodzą (słuszny był bunt z "Tygrysa i Róży"?), nie
umie, a może raczej nie chce, z nią rozmawiać. Tak jak dziadek zbyt mocno
martwi się o wnuczkę (gwoździe w drzwiach do balkonu???), tak Gabrysia przeżywa
to bezgłośnie. Na ślub zareagowała...No jak? Dziwnie. Tak jak na powrót
Janusza. Po tylu latach milczenia i obojętności, zabierać go tak po prostu na
ślub jest czynem godnym miłosiernego Samarytanina. Cała Gabrysia ;) Zdziwiło
mnie także, kiedy Pan Jan Schoppe tak się wzruszył małą Milą, że spytał o jej
imię ( Nie wiedział? Jak to możliwe? Dziecko już miało prawie miesiąc! Fryderyk
mieszkał przecież wciąż z rodzicami, a do niego ojciec nie miał o nic
żalu)...Ale to drobnostka, może z tego wzruszenia zapomniał? Nieważne. "Czarna
Polewka" się ukazała. To autorki sprawa, co zrobiła z bohaterami. Nam się
wydaje, że wiemy lepiej niż MM, że napisalibyśmy mądrzej, ciekawiej. To trudna
sztuka. Dziękuję za kolejną część Jeżycjady, może nie taką, jaką bym chciała,
ale...No właśnie...Licentia poetica...Wielki Szacunek dla MM. Pozdrawiam. Agata



--------------------------------------------------------------------------------

[magdu82]

Za niesprawiedliwe, irytujące i stereotypowe uważam też bezwarunkowe łączenie
szczęścia kobiety z macierzyństwem. Wszystkie kobiety spełnione, szczęśliwe,
żyjące w harmonii ze sobą i światem, kochające i kochane - to matki. Wszystkie
nie posiadające dzieci, pozbawione chęci posiadania dzieci, nie lubiące
dzieci(co za zboczenie!!!!) to te ośmieszane i karykaturalnie przedstawione
"feministki" ( Pani MM, w innych kwestiach tak dociekliwa i zdolna do
rozpatrywania zjawisk z szerszej perspektywy, zdecydowanie powinna się w kwestii
feminizmu douczyć, jeśli chce o nim pisać, bo obnaża dosyć płytkie i pełne
uprzedzeń podejście do tematu), albo ewentualnie smutne, samotne istoty
cierpiące na depresję (Oleńka z "TiR"). W obu przypadkach bardzo krzywdzące
uogólnienia. Przy całej swojej erudycji, tolerancji, zrozumienia i zwykłej
sympatii do człowieka, dziwi mnie tak jednostronne, stereotypowe spojrzenie na
ten "upośledzony" (jak sugerują lektury) gatunek kobiet.
Z całym szacunkiem i sympatią dla Autorki:-)

[ida198511]

samotne istoty
> cierpiące na depresję (Oleńka z "TiR").

To Oleńka cierpiała na depresję?? Pierwsze słyszę, to chyba tylko
twoja nadinterpretacja. A "jeżycjadowe" feministki doczekały się na
tym forum osobnego wątku, i o ile dobrze pamiętam, ktoś w nim
napisał, że Oleńska niby fajna, miła i jeszcze całkiem ładna, ale
nie może być przykładem pozytywnej feministki u MM, bo "rzuca się"
na dopiero co poznanego faceta (Robrojek). Otóż ja się z ta opinią
nie zgadzam, Oleńka zadzwoniła do Roberta, bo była ciekawa, co u
Laury, a że kazała go pozdrowić?? - Co w tym złego, widać uznała go
za sympatycznego człowieka.

[szprota]

po mojemu bardzo ciekawy głos w dyskusji - mam nadzieję, że nie poczujesz się
tym komentarzem potraktowana protekcjonalnie.
garść moich luźnych uwag: zwróćmy uwagę, że na tym forum w znakomitej większości
piszą osoby, które nie charakteryzują się dysmózgowiem, pisać umieją, myśleć tym
bardziej i zdecydowanie nie należą do osób nie czytających książek. piszę o tym
dlatego, by podkreślić, że, przynajmniej w mojej opinii, względem podziału
świata według M.M. na oczytanych erudytów i łysoczaszką resztę znajdujemy się
raczej po tej pierwszej stronie barykady. może tylko, w przeciwieństwie do M.M.,
łatwiej nam przychodzi stwierdzenie faktu, że i ci nieoczytani mają swoją
wartościową historię do opowiedzenia.
Natomiast co do Wolfiego - nigdzie nie jest napisane, że to nieuk i prostak.
Wszystkie oceny jego obwieszczeń, że nie lubi poezji, są wszak dokonywane z
perspektywy Laury, której, jak widać, nie opuściła jeszcze wzgardliwa drwina
wobec innych niż ona. Zauważyliście, że jeśli chodzi o szeroko rozumiany snobizm
Borejków, Laura w nim jest najbardziej nieznośna? Ogromnie lubię Tygryska za
jego buntowniczość i oryginalność, ale, dalibóg, jeśli tak dalej pójdzie,
zniechęcę się do jazzu! (do opery, szczęśliwie, nie muszę). A Wolfiego niechęć
do poezji jest całkiem, jak dla mnie zrozumiała - trudno ją polubić, gdy się nią
jest karmionym w placówce edukacyjnej (wiem po sobie) i poprzez starszego,
zawżdy lepszego brata.
Co do bezdzietnych kobiet - cóż, dajmy sobie prawo do swoich opinii. Mnie
osobiście krąg pampersów w słoniki nie wydaje się być bliski tego, co uważam za
spełnienie. I mimo że bezdzietność czy samotność nie zawsze są wynikiem
świadomego i dobrowolnego wyboru, pozostaję przy zdaniu, że niezależnie od
przyczyn ów stan wart jest szacunku. Oczywiście tak samo, jak stan
rodzicielsko-małżeński. Nie bardziej i nie mniej.

Zupełny offtopic, ale chyba jednak swoista glossa wobec otwartości na ludzi
nieoczytanych, zwyczajnych, szarych i pokrzywionych przez życie - chętnie
wysłałabym M.M. na jakiś otwarty meeting A.A. Tak, by posłuchała czytanej
jeszcze przechrypniętym głosem Desideraty. I posłuchała, co jeszcze oprócz
dzieci i rodziny może dać olbrzymią satysfakcję i poczucie spełnienia.

(to było, rzecz jasna, do Kaliny81) [nt]

[szprota]

[kalina81]

szprota dzięki za uznanie:) potraktowana protekcjonalnie raczej się nie czuję.

Co do Twoich uwag, małe sprostowanie, bo być może niezrozumiale napisałam.
Odniosłam się do pojawiających się na forum głosów żalu, że w Żabie wolfi był
świetny, natomiast w CP wyszedł na prostaka. Jak dla mnie nie wyszedł, tylko był
nim od początku biedaczek, a w CP po prostu ujżeliśmy go w zbliżeniu.

Co do uwagi
może tylko, w przeciwieństwie do M.M.
> ,
> łatwiej nam przychodzi stwierdzenie faktu, że i ci nieoczytani mają swoją
> wartościową historię do opowiedzenia.

to mam taką hipotezę, że MM podobnie jak ja uważa, że nieoczytani nie mają nic
ciekawego do powiedzenia i ma do takiego poglądu prawo. I tu moim zdaniem
potraktowałaś protekcjonalnie samą MM. Z góry założyłaś, że ona chce, ale nie
umie w przeciwieństwie do Was. A może wcale nie chce. Może jej zdanie na temat
ludzi nieoczytanych, łysych, nieuków itd jest właśnie takie jak przedstawia w
książkach, choć oczywiście dla wielu taki pogląd jest bulwersujący, może tak
być? może.
Co do Laury to też się nie zgodzę, Laura w końcu odkryła jak bardzo jest
Borejkowa i godzi się z tym, przed czym wzbraniała się tyle lat, zrozumiała
formę miłości jaką obdarza ją matka, jakże inną formę, niż widywaną u koleżanek.
Godzi się z tą formą, zaczyna rozumieć postępowanie mamy. Ja to widzę właśnie
tak, dlatego fascynuje mnie umiejętność tworzenia przez MM charakterów w atki
sposób, że czytając to samo możemy mieć tak niesamowicie rózne zapatrywania na
sprawę. To co robi MM w moim mniemaniu, to sztuka wielkiego formatu.

[szprota]

kalina81 napisała:

> szprota dzięki za uznanie:) potraktowana protekcjonalnie raczej się nie czuję.
to dobrze, bo ponoć miewam konsultanckie nawyczki ;)

> Co do Twoich uwag, małe sprostowanie, bo być może niezrozumiale napisałam.
Odniosłam się do pojawiających się na forum głosów żalu, że w Żabie wolfi był
świetny, natomiast w CP wyszedł na prostaka. Jak dla mnie nie wyszedł, tylko był
nim od początku biedaczek, a w CP po prostu ujżeliśmy go w zbliżeniu.

Mniej więcej tak odebrałam twojego posta - mój miał być polemiką czy też próbą
spojrzenia na postać Wolfiego z innej perspektywy.


> mam taką hipotezę, że MM podobnie jak ja uważa, że nieoczytani nie mają nic
ciekawego do powiedzenia i ma do takiego poglądu prawo. I tu moim zdaniem
potraktowałaś protekcjonalnie samą MM. Z góry założyłaś, że ona chce, ale nie
umie w przeciwieństwie do Was. A może wcale nie chce. Może jej zdanie na temat
ludzi nieoczytanych, łysych, nieuków itd jest właśnie takie jak przedstawia w
książkach, choć oczywiście dla wielu taki pogląd jest bulwersujący, może tak
być? może.

oczywiście. to tylko moja opinia. trudno oczekiwać od lubianej pisarki, że
będzie miała światopogląd idealnie z moim zbieżny. a jednak jakoś mi nijak się z
tym pogodzić wobec odwołań do Tichnera czy De Mello. mam wrażenie - podkreślam,
wrażenie, całkowicie subiektywne! -że M.M. jednak chciałaby wyprodukować w
bohaterach tę otwartość na każdego człowieka, tylko że - ośmielę się zauważyć,
nie poczuj się, proszę, dotknięta - podobnie jak tobie, za bardzo jej się
wmontował skrypt oczytany = wartościowy. dlatego mama Lelujkowa jest
skonstruowana na zasadzie curiosum lub też wyjątku potwierdzającego regułę.
sama nieraz łapię się na poczuciu wyższości, że przeczytałam ileś tam więcej
książek niż moi rówieśnicy. a potem sobie przypominam przyjaciela, wybitnie
nieznośnego, Bodziowatego typa, który jednak umiał mi pomóc, gdy byłam w
skrajnie trudnej sytuacji. bez żadnych wcześniejszych deklaracji czy cytatów z
klasyków (podejrzewam zresztą, że szybciej przyszłoby mu zacytować jakiś dialog
z "Psów") - i łapię trochę pokory. trochę.

> Co do Laury to też się nie zgodzę, Laura w końcu odkryła jak bardzo jest
Borejkowa i godzi się z tym, przed czym wzbraniała się tyle lat, zrozumiała
formę miłości jaką obdarza ją matka, jakże inną formę, niż widywaną u koleżanek.
Godzi się z tą formą, zaczyna rozumieć postępowanie mamy.

Nie czuję się przekonana, ale nie mam własnych argumentów, więc pozostawiam
temat otwarty.

>Ja to widzę właśnie tak, dlatego fascynuje mnie umiejętność tworzenia przez MM
charakterów w atki sposób, że czytając to samo możemy mieć tak niesamowicie
rózne zapatrywania na sprawę. To co robi MM w moim mniemaniu, to sztuka
wielkiego formatu.

Inaczej nie byłybyśmy na tym forum :)
Mimo wszystko jednak pozwolę się nie do końca zgodzić. wielokrotnie zżymamy się
na M.M., że w mowie pozornie zależnej czy w narracji daje wyraz podziwowi wobec
danej bohaterki (prym tutaj wiodą Gabrysia i Pyza), a opis ich zachowań, relacja
ich słów w nas już owego podziwu nie wzbudza. dysonans taki poznawczy. NB,
Gabrysia w CP jest już tak papierowa i bierna, że aż mdła. Szkoda.

[kalina81]

co do poczucia spełnienia rozumiem co chcesz przekazać. Jednakże ja właśnie
spoglądam na to z innej strony.
Przykładowo ja spełniam się w (cóż za mocno negatywnie nacechowane słowo)
konkubinacie, który uważam za bardzo dobry wynalazek dla młodych ludzi chcących
się dotrzeć, poznać i zrozumieć, a potem rozstać/pobrać/pozostać ze sobą bez
papierka. I cóż widzą moje piękne oczy w każdym tomie przygód ukochanej rodziny?
Ano nie ma ani jednego chyba przykładu kociej łapy! Nawet ludzie źli i
niegodziwi wiodą przykładne życie małżeńskie. Co więcej Borejkowie i wszyscy
bohaterowie pozytywni chadzają co niedziela do kościoła. Ponadto mój Ignac
kochany wypowiada obelżywe wręcz zarzuty po adresem Frycka w mniemaniu, że
niegodziwiec ten żenić się nie chce. Śluby nie znających się, odzianych w różowe
okulary zauroczenia młodych ludzi, które w 90% kończą się wspólnym długim życiem
nie istnieją już w naszej polskiej rzeczywistości, o czym MM zdaje się
zapomniała, bądź biorąc przykład ze swego bohatera Ignaca- nie dopuszcza tej
prawdy do swej świadomości. No i właśnie myślę sobie, że wzorem niektórych osób
tu się wypowiadających powinnam zgłosić stanowczy protest i poczuć się osobiście
urażona. No bo jak to? Jestem w swoim mniemaniu fajna i żyję pod jednym dachem z
niepoślubionym mi mężczyzną, a moja parafia nawet nie wiem, gdzie się znajduje,
a MM neguje istnienie porządnych ludzi mojej kategorii (choćby i źle o takich
napisała, ale w świecie przez nią stworzonym tacy ludzie nie istnieją po
prostu). Co więcej moi rodzice się o zgrozo rozwiedli, a ja kocham swoją macochę
(spojrzenie na instytucję macochy zostało przedstawione w dziecku piątku),
uwielbiam swych przyrodnich braci(nieznośny Ignacy Grzegorz) i jestem bardzo
szczęsliwa w świecie tak odległym od tego przedstawionego w Jeżycjadzie. I nie
lubię MM mniej, choć autorka wyraźnie dyskryminuje ludzi żyjących w świecie
podobnym mojemu.

Nie rozumiem po prostu tak osobistego podejścia do, bądź co bądź, fikcji
literackiej i czyichś przekonań w niej zawartych.

[szprota]

może po prostu chciałoby się czasem odnaleźć w Jeżycjadzie siebie, a to coraz
trudniejsze? :)

[kalina81]

I tu masz rację!:) całkowitą, coś mi odkryłaś ważnego, bardzo dziękuję!
gdy byłam nastolatką chciałam mieć taki dom, jak borejkówny, bardzo chciałam.
Dziś też lubię się zanurzać w to ciepło i troskę o bliskich bijące z kartek.
I wcale nie chcę, by to się zmieniło!
chcę, by stare bezdzietne panny, były zrzędliwe, ślub zakochanych był wejściem
do poślubnych nocy i długiego wspólnego życia, chcę o tym czytać, choć w to nie
do końca wierzę, bo to jest piękna bajka, i dobra i z nieustającym morałem.

Właśnie dlatego się nie czepiam tego świata tworzonego przez MM, tego braku
kocich łap, gejów, szczęśliwych samotnych i spełnionych rozwodników. Niech on
taki zostanie, ten świat. Bo nie o to chodzi, by ta piekna fikcja zbliżyła się
do naszego życia, lecz by pragnąć, aby nasze życie zblizyło się do tej fikcji.
Nie sztuką równać w dół, lecz dążyć wzwyż (niestety jako niecórka ignaca nie
pamiętam kto to powiedział i czy na pewno dokładnie tymi słowami).
Ha szprota, mądra wielce z Ciebie osoba, ja tu piszę i się rozpisuję (dobrze, że
nie musisz mnie słuchać, istny ze mnie piotruś żeromski), żeby nazwać o co mi
chodzi, a ty robisz to w jednym zdaniu.
Przyjmij moje bezbrzeżne wyrazy podziwu!
kalina

:)

[szprota]

miło mi to czytać.

[ida198511]

Odniosłam się do pojawiających się na forum głosów żalu, że w Żabie
wolfi był
> świetny, natomiast w CP wyszedł na prostaka. Jak dla mnie nie
wyszedł, tylko by
> ł
> nim od początku biedaczek, a w CP po prostu ujżeliśmy go w
zbliżeniu.

Wolfi nie jest żadnych prostakiem, leniem może tak, ale tak poza tym
to bardzo inteligentny chłopak. Czyżbyś tak jak ta snobka Laura
(jeszcze) Pyziakówna uważała, że każdy, kto nie lubi poezji, to
głupol??

[k_linka]

"Otóż ja osobiście gardzę ludźmi nieczytającymi książek, robiącymi błędy
ortograficzne, tłumaczącymi się dysleksjami i innym dysmózgowiem."

Pogarda to mocne slowo. Nie chce byc zlosliwa ale sama rpbisz bledy
ortograficzne (jak "którz")
Co do istoty wypowiedzi to racje masz w tym, ze zarzucana czesto niespojnosc w
kreacji bohaterow to po prostu ukazywanie ich z punktow widzenia ROZNYCH,
zmieniajacych sie narratorow...

[kalina81]

właśnie dlatego nienawidzę pisać na forach:D:D
masz rację któż, któż, któż pierwszy jest bez winy....
niestety wyszło jak wyszło:D mój błąd i mój wstyd
a gardzę ludźmi, którzy robią nagminne błedy ortograficzne i się tego nie
wstydzą, mają obrzydzenie do książek, a swoje nieuctwo tłumaczą dysmózgowiem.
Niestety w szale myśli nie jestem w stanie rozwinąć każdej tak, jak uczyniłabym
to za pomocą mowy. A błąd pojedynczy zdarzyć się może każdemu, inaczej
gardziłabym większością dyskutantów, w tym także i sobą, a tego, jako typowy
narcyz raczej bym nie zniosła.

[kalina81]

do kaliny81

[mmaupa]