najtrudniej się do tego przyznać...

[kulka42]

.... przed samym sobą, że życie z ukochaną osobą nie jest już tym czym było i czym miało być zawsze. Już 2 razy złapałam się na tym, że myślę o rozstaniu, ale nie mogę i jeszcze przez kilka lat nie będę mogła tego zrobić. A co się stanie w przyszłości, jak już nie będzie czynników które mnie przed tym powstrzymują? Tylko czy jeśli tych czynników by nie było już dziś, czy na pewno miałabym prawdziwą ochotę żeby to zrobić?? A może to nie chęci tylko odwagi by zabrakło?? Sama nie wiem.....

GG 7043988

[jonatan_cleo]

Dzień dobry. Do Twojej wypowiedzi chciałbym dodać, że życie z ukochaną osobą powszednieje z czasem, endorfinki też już tak nie szaleją jak kiedyś. Do tego dochodzi uczucie codziennego zmęczenia, zniechęcenia lub niezrozumienia problemów którymi chcemy się podzielić z drugą osobą. Podobno nazywa się to życiem.
Pozdrawiam, miłego dnia.