Był człowiekiem wiary

[a2-a]

Pełna treść homilii abpa Głódzia na pogrzebie Pawła Adamowicza:
m.deon.pl/religia/kosciol-i-swiat/z-zycia-kosciola/art,37090,przy-szpitalnym-lozku-prezydenta-gdanska-stanal-aniol-smierci-homilia-abpa-glodzia-na-pogrzebie-pawla-adamowicza.html

[tade-k53]

Jest dokładnie odwrotnie:
Św. Piotr napisał: "A jeśli sprawiedliwy z trudnością dostąpi zbawienia, to bezbożny i grzesznik gdzież się znajdą?" 1P 4:18 Słowa Pana Jezusa nie pozostawiają żadnych wątpliwości. "Wchodźcie przez ciasną bramę; albowiem szeroka jest brama i przestronna droga, która wiedzie na zatracenie, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą." Mt 7:13

[a2-a]

Piękne świadectwo:


"IV. Był człowiekiem wiary



Kościół katolicki w Gdańsku doznał od niego wiele pomocy. Wspomagał remonty historycznych zabytkowych gdańskich świątyń. Konserwację licznych zabytków sztuki sakralnej. Wiele działań Kościoła, szczególnie tych o wymiarze społecznym, mogło liczyć na wsparcie ze strony Prezydenta Gdańska.



Dziękuję za nie w godzinie pożegnania, Panie Prezydencie. Dziękuję za Pana obecność na wielu kościelnych uroczystościach, zawsze z łańcuchem prezydenckim na piersiach. Dziękuję za świadectwo wspólnoty włodarza miasta z Kościołem katolickim, który towarzyszy gdańskiej wspólnocie od godzin jego początku. Od misji św. Wojciecha, który u schyłku X wieku do słowiańskiego Gdańska przyniósł światło Ewangelii i sakrament chrztu, który wiązał drogę gdańskich pokoleń z Chrystusem.



Śp. Prezydent był człowiekiem wiary, praktykującym katolikiem. Nie wstydził się swojej wiary. Często żartobliwie podkreślał, że gdy jest w Brukseli i siada z posłami to rozpoczyna posiłek od znaku krzyża. Był związany mocnymi więzami przyjaźni z mym poprzednikiem, śp. arcybiskupem Tadeuszem Gocłowskim. Uważał go za swego duchowego ojca, korzystał wiele z jego doświadczenia i rozeznania zagadnień społecznych i politycznych.



Niebawem minie jedenaście lat od naszego poznania w dniu mego ingresu do archikatedry w Gdańsku - Oliwie. Jakże wiele przez te lata było naszych spotkań, rozmów. Także znaków pamięci i szacunku. Wspomnę jeden. Odwiedził mnie w warszawskim szpitalu w czasie mej ciężkiej choroby..."

[tade-k53]

Zbawienie w posoborowym Kościele jest niemożliwe. Nie ma nawet takiej opcji.

[a2-a]

Dalsza część:

"Umiłowani Bracia i Siostry!



Śp. Pan Prezydent Paweł Adamowicz stanął już w prawdzie swego tragicznie przerwanego życia przed Bożym Majestatem. Przed Bogiem żywych i umarłych. Sprawiedliwym, wiernym i miłosiernym. Zda mu sprawę z włodarstwa swego. Zaniesie naręcze swoich dobrych czynów w służbie rodziny, bliźnich, wspólnoty Gdańska, której tyle lat przewodził. Otrzyma za nie wieczną zapłatę stosownie do swych czynów i wiary.



W jego ostatniej drodze niechaj towarzyszy Panu Prezydentowi nasza modlitwa kierowana ku Matce Miłosierdzia. Rozdawczyni łask. Przewodniczce na drogach wieczności. Tak wiele było modlitwy w ostatnich dniach. Niech dalej trwają i nie ustają. Niech będą świadectwem naszych serc pozostających w harmonii z Bożym miłosierdziem. To miłość do Matki Miłosierdzia, tej z Ostrej Bramy, posiadł od swoich Rodziców przybyłych do Gdańska z ziemi wileńskiej..."

[tade-k53]

Oglądałem transmisję z pogrzebu śp. Prezydenta Adamowicza i przedstawiciele posoborowego "Kościoła" sami dali świadectwo bałwochwalstwa, bo tyle religii było trudno policzyć.
Jest tylko jeden prawdziwy Bóg i jedna prawdziwa religia objawiona przez Boga. Wszystkie fałszywe religie pochodzą z piekła.
Każdy kto wierzy więcej niż jedyną religię jest bałwochwalcą czyli uprawia duchowy nierząd.

[asia-loi]

tade-k53 napisał:

> Jest tylko jeden prawdziwy Bóg i jedna prawdziwa religia objawiona przez Boga.
> Wszystkie fałszywe religie pochodzą z piekła.

Przecież religia katolicka nie jest najstarszą i pierwszą religią, a katolicy na świecie to zdecydowana mniejszość, a nie większość. I w 2018 r są ludzie na planecie Ziemia, którzy jeszcze nie słyszeli o bogu katolickim.


> Każdy kto wierzy więcej niż jedyną religię jest bałwochwalcą czyli uprawia duchowy nierząd.

Za nieprzestrzeganie pierwotnego drugiego przykazania, katolicy nie wyjrzą z piekła. :D

[a2-a]

Cd.

"Umiłowani!



Bogaty plon życia naszego brata Pawła - ludzką miarą oceniany - i jego oddana służba gdańskiej wspólnocie na stanowisku jej Prezydenta, stały u źródeł mej decyzji o złożeniu jego prochów w tej szacownej świątyni, nazywanej Koroną Miasta Gdańska.



Przez wieki składano w niej na wieczne odpocznienie zasłużonych gdańszczan, patrycjuszy, burmistrzów. Pierwsi z nich, Konrad Leczkow i Albert Hecht, zostali w jej murach pochowani w XIV wieku. Przed niespełna dziesięciu laty w kaplicy Matki Bożej Miłosierdzia, złożyliśmy podniesione ze smoleńskiego pobojowiska doczesne szczątki Macieja Płażyńskiego, marszałka Sejmu, współtwórcę polskiej i gdańskiej wolności, ofiarę tragedii smoleńskiej. To był pierwszy powrót do dawnej tradycji. Do zainicjowania panteonu osób, które dobrze zasłużyły się Gdańskowi i Ojczyźnie. Prezydent Adamowicz będzie drugim, którego prochy w tych dostojnych murach oczekiwać będą na dzień chwały w którym "Bóg nasz przybędzie" (Ps 50, 3), Chrystus "przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z nim" (Mt 25, 31 - 32)..."

[tade-k53]

Dies irae kapłan odmawia na katolickiej Mszy św. pogrzebowej:
Trąba dziwny dźwięk rozsieje,
ogień skrzepnie, blask ściemnieje,
w proch powrócą światów dzieje.
Z drzew wieczności spadną liście na
Sędziego straszne przyjście,
by świadectwo dać Psalmiście...

A ty, psalmisto Pański, nastrój harfę swoją
już na ostatni ton!

Grzech krwią czarną duszę plami...
Bez obrońcy staniem sami -
któż zlituje się nad nami?

Kyrie elejson!...
O Boże! Ty bądź naszą łaską i obroną!
Kyrie elejson!

O Głowo, owinięta cierniową koroną,
gasnącym wieki wieków spojrzyj na nas okiem!
O spojrzyj na nas z tej głuszy,
która swym tchnieniem głębokiem
ogarnia światów bezmiary,
a którą ty wypełniasz swych bólów ogromem,
o Głowo, owinięta cierniową koroną.
Żałobna drogo nieochybnej kary,
broczącej we łzach i przy jęków wtórze
w ten pozbawiony końca
Pańskiego gniewu dzień,
w którym w pożarach spokojnego słońca
szatańskim chichotem płoną
świeże, niezwiędłe róże
grzechu i winy!

Na ich purpurze
osiadł posępny i siny
tej Konieczności cień,
z której przepastnej głębiny,
z łona, pełnego niweczących tchnień,
nad boskiej woli złomem
wyrosły zabójcze kwiaty
w Pańskiego gniewu nieskończony dzień...

A Ewa jasnowłosa, matka gwiazd i ziemi,
upaja się ich wonią, schylona nad niemi.
Kyrie elejson!
Przez ciebie w proch nicości wracają Twe światy,
o Boże miłosierny, zmiłuj się nad nami!

Od twego drzewa oderwany liść,
pędzi duch ludzki i naprzód, i wstecz,
niby garść kurzu, porwana cyklonem:
przed nim i za nim płomienisty miecz
iskrzy się ostrzem czerwonem;
przed nim i za nim wstają z swych cmentarzy
upiory wieków, naznaczone sromem
winy i grzechu,
i klną, i bluźnią, i płaczą,
jęczą i syczą, i dyszą
nieustającą rozpaczą,
od szaleńczego zamierają śmiechu
w ten Pańskich gniewów nieskończony dzień...

O Głowo, owinięta cierniową koroną,
Ty, co rozpierasz swej męki ogromem
pierś Konieczności! O Głowo,
której źrenice, jako dwie pochodnie
dogasające, płoną
nad krętą, pustą, nieskończoną drogą
i gasną, gasną, a zgasnąć nie mogą,
zawrzyj, swe oczy nad nami,
nie patrz na boleść i zbrodnię!...

Jedno jest tylko w przestworzach widomem,
jedno w zachodniej płomienieje zorzy
nad płomiennymi falami
wiekuistego Żywota
i nigdy w ciemnię grobu się nie złoży,
i nigdy ciężkich stóp swych nie poruszy,
by iść i iść, i iść
poza granice duszy -
jedno jest tylko Jednem,
grzmiącym miedzianą surmą archanioła
ponad pokoleń pokoleniem biednem
w Pańskiego gniewu nieskończony dzień:
wielki, wszechmocny Ból.

O Boże miłosierny, zmiłuj się nad nami!
Niech łaska Twoja winy nam odpuści...
A ty swe skronie tul
do zimnych opok, do strzaskanych grani,
do sterczących smutnie nad gardłem czeluści,
i płacz...

Surma jęczy, surma woła!
Giną w chmurach wirchów czoła;
wałem mżących mgieł dokoła
nieznany oddech miota,
jakieś potworne, dzikie kształty tworzy
i po dolinach rozpędza ich stada,
i znów je skupia w przepastnej otchłani,
i ku niebiosom wyrzuca ich kłąb,
i w jakieś czarne rozsnuwa całuny
ten niewidzialny, dreszcz budzący Tkacz,
i ciężką, mokrą tą przędzą pokrywa
wszystko, co jest...
O biada!...

Biada!... Pierś światów, przed chwilą tak żywa,
kona pod strasznym ciężarem...
Olbrzymy świerków padają strzaskane;
las się położył na skalisty zrąb;
węże kosówek, wyprężywszy ciała
w kurczach śmiertelnych, drętwieją bezwładne;
wrzos na granitów podścielisku szarem
spełznął na wieki;
kozice stromą oblepiły ścianę
i patrząc trwożnie w bezmierny, daleki,
w ten nieskończony chaos mgieł i cieni,
runęły w żlebny grób...
Rozkrzyżuj silne ramiona
i paznokciami wpij się w twardy głaz,
i odwróć oczy od onej przestrzeni,
w której rozsadza horyzontów krańce
ta Głowa, w cierń uwieńczona!

Nie patrz, gdzie siadła jasnowłosa Ewa,
wygnana z raju na wieczysty czas,
mająca zbrodnię u swych białych stóp,
wieczyście żarta płomienistą żądzą
winy i grzechu...
O duszo, pełna miłości,
a którą nieustanne szarpią niepokoje!
Pańskiego gniewu zwalił się już dzień!
Trombita Sądu nad tobą rozbrzmiewa
piorunną mocą archanielskich tchnień
w Pańskiego gniewu nieskończony dzień...

Niechaj mnie sądzą,
niechaj mnie karzą -
tak, mnie, Adama, com na barki swoje
zabrał z Ogrodu to nadludzkie brzemię
przygniatającej winy
i wieki wieków pnę się z tym ciężarem
ku wiekuistej wyży,
i zbladłą nie śmiem odwrócić się twarzą
tam, ku tym zmrokom, co zaległy ziemię,
tam, ku piekielnej przełęczy,
na której siadła jasnowłosa Ewa
z padalcem grzechu u swych białych stóp...

Miliardy krzyży,
opromienione okręgami tęczy,
z padolnych Styksów powstają głębiny
w Pańskiego gniewu nieskończony dzień
i rosną, rosną w jakiś straszny las,
co wierzchołkami swych bolesnych drzew
przeszywa wszystkie mgły
i wszystkie blaski, które lśnią nad mgłami,
wypływające z Wszechmocy Istnienia.

O Boże miłosierny, zmiłuj się nad nami!
Twojego gniewu nadszedł wielki czas,
głos już zagrzmiał hiobowy,
niebios walą się posowy,
z owiniętej cierniem Głowy
rzeką i morzem płynie ciepła krew,
w rzekę i morze krwi jej ból się zmienia...

W świątyni bożej zamilkł święty śpiew,
już się zasłona rozdarła na dwoje,
mur się już wali i skała już pęka...
A krew w tych morzach, w tych czerwonych rzekach,
ścięła się w ciemny lód...

Kyrie elejson!

Ogromna, niesłychana, wiekuista męka,
z nie przygasłymi oczyma,
milcząca, cicha i jak zmierzch pobladła,
na wklęsłych skroniach siadła,
na wpółotwartych powiekach
i na wydętych piersiach tych olbrzymich ciał,
które do krzyży przybiła
nielitościwa Dłoń...
W kleszczach je swoich trzyma,
wpija się w kąty ust,
ramiona w kabłąk gnie
dręcząca wieki niezmożona siła
i jak śmiertelny szał,
zastygły, skamieniały w godzinie konania,
swoim ciężarem się wgniata
w zwiędłe, z przepasek odsłonięte brzuchy
i biodra spłaszcza, kolana rozsuwa
i pokrzywione, czarne palce nóg,
pokrytych siecią fioletowych żył,
w zamarłych karczach wydłuża...
O grozo świata!
O widma, płynące w dal! -
W ten przestwór ślepy i głuchy,
w wilgotny, mgławy pył,
w te ciemne wnętrza bezsłonecznych brył -
w potworne gmachy nadszczytowych chmur!

Jeszcze nie zapiał kur,
a na piekielnej przełęczy,
nad dnem Styksowych otchłani,
siedzi pod złomem niebotycznej grani
pramatka Grzechu, jasnowłosa Ewa,
z gadziną zdrady u swych białych stóp.

Kyrie elejson!
Straszny przed nami otworzyłeś grób...
I płyną, płyną te milczące krzyże
razem z ruchomym, wielkim trzęsawiskiem,
które swą rdzawą kałużą oblewa
męczeńskie drzewa.
Wszystko, co było dalekiem i bliskiem,
co opadało w niedojrzaną głąb
i w niedojrzane wznosiło się wyże,
teraz tym wielkim, grząskim bagnem płynie
w Pańskiego gniewu ostatniej godzinie...
Kyrie elejson!
Światy pochłania nieprzebyty muł,
światy, od bożych odepchnięte bram.

A spod korzeni jadowitych ziół,
spod kęp sitowia i trzciny, i traw,
z rowów, przepadlisk, wądolców i jam,
pokrytych opałowym szkliwem zgniłych wód,
zaczyna wypełzywać żmij skłębiony płód:
czarne pijawki, zielone jaszczury
wiją się naprzód wpław
i oplatają kręgami śliskiemi
męczeńskich krzyży smutne miliardy,
z bagnistej wyrosłe ziemi,
zapadłe w bagnisty kał...

I oto głowy swoje, dziwne, ludzkie głowy,
świecące trupim tłuszczem zżółkłych, łysych czół,
o szczękach otulonych kłębem czarnych bród,
kładą na łonach tych pomarłych ciał...
I skośne, mętne oczy podnoszą do góry
ku ich schylonym skroniom...
I biodra opasawszy w lubieżnym uścisku,
zwilgotniałymi usty
szepczą im słowa rozpusty...

O Boże miłosierny, zmiłuj się nad nami!
W królestwie Śmierci staje nagi szał.
W niedoścignionym błysku
tchnienie żywota przenika
to, co od wieków zagasło...
W Pańskiego gniewu ostatniej godzinie
krew świeża płynie
z odrywających się od krzyży rąk,
z odrywających się od krzyży nóg...
I Głowa, owinięta cierniową koroną,
ta Głowa, która przestwór wypełnia bezbrzeżny,
podnosi ciężkie powieki i patrzy...

Jakaż to orgia dzika!
Jakiż to chaos mąk!
Kyrie elejson!
Idą na się zmartwychwstali,
ogniem wojny świat się pali,
tłumy w krwawej brodzą fali!
Adamie potępiony, zwróć się z strasznych dróg!
Zawiśnij na swym krzyżu, sterczącym w niebiosa,
i nie patrz, gdzie w spo

[tade-k53]

cd
Zawiśnij na swym krzyżu, sterczącym w niebiosa,
i nie patrz, gdzie w spokoju Ewa jasnowłosa,
piekielny zająwszy próg,
do rozpustnego przytula się gada!
O biada! -

Idą na się zmartwychwstali -
w oku mściwy skrzy się gniew,
rozpaczy kurcz wypręża rozchylone wargi,
kroplisty pot oblewa policzki zapadłe,
kudły włosów zlepia gęsta krew.
Z wyciem hyjen, z rykiem lwów,
z psów szczekaniem, z rżeniem koni,
które cugli nie zaznały,
łkając, jęcząc, grożąc, klnąc,
poszarpane miecąc skargi,
pędzi tuman ludzkich żądz.

Ten upada, ten się broni,
temu dłoń ścisnęła krtań,
ten się w swojego brata paznokciami wrył,
a tamten zęby szczerzy, poszarpawszy ramię,
a ten olbrzyma ręką pochwycił dwie nogi
i rozdarł na dwie szczypy tułów Heraklowy,
i w ciemną rzucił bezdeń, w Sądu straszną noc...
A z parą szklanych, martwych kul,
rozsadzających oczodoły,
biegnie bez końca, bez końca, bez końca,
gnając przed sobą bratobójczy huf,
niemy i głuchy Strach...

Zakryj błędne źrenice, ścigany Adamie!
Nad tobą tam! u szczytu
złocistowłosa Ewa!
Jej grzechu ciężar zgniótł cię, stanąłeś w pół drogi!
Zakryj błędne źrenice i na wieki wieków
rzuć się w przepastny żleb!...

Enoch i Eliasz z proroczymi księgi
przyszli obwieścić szalonemu światu
Pańskiego gniewu moc.
Lecz nim zdołali rozedrzeć swój płaszcz,
nim głos wytrysnął z przepełnionych łon,
padli w zamęcie spadających gwiazd,
zgaśli jak słońca,
na to wzniecone w przedpoczątkach bytu,
ażeby zgasły... Amen.

Szum się wielki stał dokoła,
kiedy surma archanioła
na Ostatni Sąd zawoła.
Głos rozlega się ponury,
jak grzmot leci złotopióry,
z dolinami równa góry.
Drży strwożona światów dusza,
a on głębie mórz wysusza.
kości wieków w grobach rusza.
Gwiazdy z orbit wytrąciła
archanielskiej trąby siła,
już rozwarła się mogiła.
Idą na się zmartwychwstali,
ogniem buntu świat się pali,
tłumy w krwawej broczą fali.
Z wyciem hyjen, z rykiem lwów,
łkając, jęcząc, grożąc, klnąc,
pędzi tuman ludzkich żądz...

A On,
potężne Łono przepotężnych łon,
Jasność jasności,
Zmrok zmroków,
Łaska łask i gniewów Gniew,
stanął nad skonem Żywota
i rękę położywszy na głowie Boleści,
na niezmierzonej, cierniem opasanej Głowie,
wypełniającej wszechświatów przestwory,
rozpoczął Sąd.
Biją pioruny,
a nad pioruny idzie Jego zew!
Ogrom bytu błyskawic wszystkich nie pomieści,
a Jego światłość złota
strzela nad pełnię, nad ogniste łuny
błyskawicowych potoków...

Czym jestem wobec Ciebie, ja, com z rajskich włości
zabrał z sobą, wygnaniec, tę łamiącą winę
i teraz ginę,
od Wschodu do Zachodu tułacz nieszczęśliwy,
pod nieuchronnych wyroków
w początkach dnia i nocy wzniesionym obuchem?!
Stopę swoją złożyłeś na pokoleń grzbiecie
i sądzisz! Kyrie elejson!
Płaczów i jęków słuchasz nie słyszącym uchem
i sądzisz! Kyrie elejson!
Na mękę wieków patrzysz nie widzącym okiem
i sądzisz! Kyrie elejson!
Niewiasta z rozpaczliwym krzykiem rodzi dziecię,
Ty duszę jego grzechu oblewasz hyzopem
i sądzisz! Kyrie elejson!
Wicher idzie po rozdrożach westchnieniem głębokiem,
ku Twojej wyży
modlitwy niesie krwawe, przybite do krzyży,
Ty sądzisz! Kyrie elejson!
A kto mnie stworzył na to, ażebym w tej chwili,
odziany potępienia podartą żałobą,
kawałem kiru, zdjętym z mar Twojego świata,
wił się i czołgał przed Tobą,
i martwym, osłupiałym z przerażenia okiem
strasznego Sądu wyławiał płomienne,
świat druzgocące rozkazy?
A kto mi kazał patrzeć na te czarne głazy,
rozpadające się na gruz pod mocą
Twojego gniewu, przeraźliwy Boże -
na głazy te, gdzie straszny owoc Twego drzewa,
złocistowłosa Ewa,
do piersi pierś padalca tuli obnażoną?...

O Głowo, przepasana cierniową koroną!...
Któż się nad dolą zlituje sierocą,
nad moją dolą,
której, Boże, Twe ręce, z kajdan nie wyzwolą?
Kyrie elejson!
Patrzaj!... Kyrie elejsonl
Ona swą białą dłoń
kładzie na jego skroń -
na trupią, zapadniętą, zżółkła skroń zleniałą...
Kyrie elejsonl
I podczas gdy swe Sądy sprawiasz Ty, o morze
niewyczerpanych gniewów,
ona swym okiem patrzy w jego oczy -
omdlewającym okiem!
Kyrie elejson!
Jej nagie uda drżą,
palcami rozczesuje złoto swych warkoczy
i falą złocistych włosów
osłania jego nagość i pieści, i pieści
ustami czerwonymi bladość jego ust.
Kyrie elejson!
Wężowe jego kręgi opasują biodra
rozlubieżnionej Boleści,
a ona, wyprężywszy swe rozpustne ciało,
nienasyconym oddycha pragnieniem.
Kyrie elejson!
Na łonie jej spoczęła czarna, lśniąca broda
rozpalonego Szatana,
co świat umierający okrył swoim cieniem,
a ona,
w zbrodniczych pieszczot rozdawaniu szczodra,
zamknęła w drżące go biodra,
w nabiegłe żądzą ramiona...
Kyrie elejson!
Mą duszę pali wieczna, nie zamknięta rana!
Któż mi lekarstwo poda?
Ojcze rozpusty! Kyrie elejson.
Nic, co się stało pod sklepem niebiosów,
bez Twej się woli nie stało!
Kyrie elejson!
O źródło zdrady! Kyrie elejson!
Przyczyno grzechu
i zemsty, i rozpaczy szaleńczego śmiechu!
Kyrie elejson!

Sądź, Sprawiedliwy!
Krusz światów posady,
rozżegnij wielki pożar w tlejącej iskierce,
na popiół spal Adama oszukane serce
i płacz!
Z nim razem płacz, kamienny, lodowaty Boże!
Niech Twa surma przeraźliwa
echem płaczu się odzywa
nad pokosem Twego żniwa...

Dwujęzycznego smoka,
Szatana o trzech grzbietach zwalczył w wielkim boju
archanioł pański, Michał, i zginął w otchłani. Amen.

I stał się koniec świata... O chwilo spokoju!
Zgasł płomienny głos proroka
i wieczności noc głęboka
nieprzejrzaną jest dla oka.

A ja, wygnaniec z Raju, tułacz nieszczęśliwy,
zesłany, aby konać, na te ziemskie niwy,
i patrzeć, jak pod złomem niebotycznej grani,
usiadła matka Śmierci, Ewa jasnowłosa,
pieszcząca węża Grzechu, posyłam w niebiosa,
opadło nad wieczności tajemniczym mrokiem,
to moje wiekuiste, nieprzebrzmiałe: Amen!
Amen!

W umarłych bytów milczeniu głębokiem,
słychać jedynie Amen, moje straszne Amen.

O Boże miłosierny, zmiłuj się nad nami!
Kyrie elejson!

Przede mną przepaść, zrodzona przez winę,
przez grzech Twój, Boże!... Ginę! ginę! ginę!
Amen.
A cóż powstanie ponad nicościami,
gdzie ongi były światy
i Ja, w chęć życia bogaty,
a dziś w umarłych postawiony rzędzie?

Niech nic nie będzie!
Amen!

Bo cóż być może, jeślim ja zaginął?...
Na wszystko mrok nicości nieprzebyty spłynął
Amen.

[ficus_carica]

Raz - nie podpinaj się pod człowieka, który uważał, że fanatycy są przyczyną wszelkich nieszczęść. Dwa - rodzina nie życzyła sobie pana Głódzia, ale on olał tę prośbę, bo chciał się polansować w mediach.

[a2-a]

Nic nie wiem o jakimś panu Głódziu, natomiast znam Arcybiskupa Metropolitę Sławoja Leszka Głódzia, gospodarza całej Metropolii Gdańskiej.

[ficus_carica]

A to on jest panią, że się tak zburzyłeś?

Z resztą bez względu na płeć tej osoby - olanie życzenia rodziny jest bardzo katolickie.

[a2-a]

Nic mi o tym nie wiadomo, a plotami się nie zajmuję...
Uważam, że w swojej homilii bardzo ładnie arcybiskup przedstawił postać tragicznie zmarłego Pana Prezydenta jako człowieka wiary.

[tade-k53]

Jakiej wiary?

[a2-a]

Panie Tadeuszu, a jaka jest Pana wiara, czy choćby taka jak ziarnko gorczycy?

[tade-k53]

Co znaczy Wierzę?
NAUCZYCIEL. Słowo to Wierzę, znaczy tu: iż mam za pewne i za najprawdziwsze, to wszystko co się zawiera w Składzie Apostolskim; bo tego wszystkiego sam Bóg nauczył Apostołów, Apostołowie nauczyli Kościół, a Kościół naucza nas. A ponieważ to być nie może iżby Bóg nauczał fałszu; dlatego wierzę w to wszystko mocniej niżeli w to co widzę własnymi oczyma, i czego dotykam własnymi rękoma.

[asia-loi]

tade-k53 napisał:

... bo tego wszystkiego sam Bóg nauczył Apostołów, Apostołowie nauczyli Kościół, a Kościół naucza nas.

Kościół katolicki to sobie wymyśla co chce i co mu akurat pasuje. A jak przestaje pasować to sobie zmienia, jak zmienione przestaje pasować to znów zmienia i tak w koło macieju.
Po za tym do swoich nauk przede wszystkim nie stosują się ci, którzy sami nauczają.
A nikt z Kk nie przestrzega nauk Jezusa. Zarówno ci co nauczają jak u lud.


A ponieważ to być nie może iżby Bóg nauczał fałszu; dlatego wierzę w to wszystko mocniej
> niżeli w to co widzę własnymi oczyma, i czego dotykam własnymi rękoma.

Całe te nauki nie trzymają się kupy. Zero logiki. Widzisz, że nic Ci nie pasuje, ale wierzysz ślepo, bezkrytycznie. Takich jak Ty ta instytucja potrzebuje - ludzi nie myślących, nie analizujących, nie zastanawiających się. Skoro nie jesteś katolikiem, to kto jest z ludzi Twoim przywódcą duchowym. Bo sedewakantyści nie uznają papieża. Gdzie nauczacie swojej religii, bo kościołów budynków chyba też nie macie.
A tak w ogóle to mógłbyś coś więcej napisać o swojej wierze? Bo przyznaję, mało wiem.

[tade-k53]

asia-loi napisała:


> Kościół katolicki to sobie wymyśla co chce i co mu akurat pasuje.
Kościoła nie ma od 60 lat.

[asia-loi]

tade-k53 napisał:

> Kościoła nie ma od 60 lat.


Dlaczego od 60 lat? Co się wtedy wydarzyło?
I odpowiedz na zadane pytania. :)

[ficus_carica]

asia-loi napisała:

> Dlaczego od 60 lat? Co się wtedy wydarzyło?

II sobór watykański się wydarzył.

Aśka, ogarnij trochę historii kościoła, to ci się przyda w takich dyskusjach.

[asia-loi]

ficus_carica napisał(a):

> II sobór watykański się wydarzył.
> Aśka, ogarnij trochę historii kościoła, to ci się przyda w takich dyskusjach.


Przyznaję się, nie wiedziałam kiedy zaczął się II sobór watykański, wiedziałam że takie coś było.
Ale skoro wydarzył się zaledwie 60 lat temu, to jest to kolejny dowód na to, że wszystko w katolickiej wierze powymyślali ludzie, a nie żaden Bóg.

[tade-k53]

asia-loi napisała:

> tade-k53 napisał:
>
> > Kościoła nie ma od 60 lat.
>
>
> Dlaczego od 60 lat? Co się wtedy wydarzyło?
Ostatni papież zmarł w 1958 roku.
> I odpowiedz na zadane pytania. :)
>
>

[asia-loi]

tade-k53 napisał:

> Ostatni papież zmarł w 1958 roku.

Ale to według Ciebie.
A co na to Twój Bóg?

[asia-loi]

tade-k53 napisał:

> Jakiej wiary?

Adamowicz był katolikiem. Był ministrantem u pedofila Jankowskiego. Ale on też, jak ludzie z Solidarności - nic nie widział.

[tade-k53]

asia-loi napisała:

> tade-k53 napisał:
>
> > Jakiej wiary?
>
> Adamowicz był katolikiem. Był ministrantem u pedofila Jankowskiego. Ale on też,
> jak ludzie z Solidarności - nic nie widział.
> Nie był katolikiem, bo nie znał Kościoła katolickiego.
>

[asia-loi]

a2-a napisał:

> Nic nie wiem o jakimś panu Głódziu, natomiast znam Arcybiskupa Metropolitę Sławoja Leszka Głódzia, gospodarza całej Metropolii Gdańskiej.
>
To ten sam Głódź co upił Kwaśniewskiego i Kwaśniewski konkordat podpisał. ;)

[a2-a]

Pani to chyba obejrzała "Kler" i już myśli, że wszystko wie o Kościele?
;)

[mobic]

Kto to jest ksiądz Lemański?

[a2-a]

mobic napisał:

> Kto to jest ksiądz Lemański?
>

idziemy.pl/kosciol/o-co-chodzi-z-ks-lemanskim-

[asia-loi]

a2-a napisał:

> mobic napisał:
>
> > Kto to jest ksiądz Lemański?


Moim zdaniem był za przyzwoity i włodarze Kk dali mu kopa. ;)

[asia-loi]

a2-a napisał:

> Pani to chyba obejrzała "Kler" i już myśli, że wszystko wie o Kościele? ;)
>

Wszystkiego o Kk nie wiem i życia mi nie starczy, aby się dowiedzieć.
Cała moja rodzina i wszyscy bliscy znajomi to katolicy. Ja mówię o sobie: były katolik, choć w księgach kościelnych zostanę na zawsze katolikiem, ponieważ nie mam apostazji i nie zamierzam o nią występować. Ja po prostu już nie praktykuję, jestem bardzo dużym antyklerykałem.
Czuję się bardzo oszukana, że nie ma Boga na świecie, że mnie tak okłamano.
Ci tzw. dobrzy katolicy (chodzący do komunii) spowodowali że nie chcę mieć już nic wspólnego z katolicką wiarą i katolickim Bogiem. Zbyt dosadnie i zbyt wiele razy pokazano mi i ciągle mi się to pokazuje jak wygląda prawda, uczciwość, miłość bliźniego - u chodzących do komunii.
Ja całe swoje życie żyję wśród katolików i widzę jak ta cała wiara wygląda w realu. A że przez wiele lat praktykowałam, to wiem co w teorii wynika z tej wiary i widzę jak jest naprawdę.
A film Kler widziałam, i polecam. Reżyser filmu mówi, że wszystkie historie predstawionew filmie to prawdziwe historie, na faktach.

[kociak40]

"Wszystkiego o KK nie wiem ..." - asia-loi

To coś z historii KK, która jest obecnie pomijana, kiedyś KK miał własne państwo:
Historia Państwa Kościelnego jakie posiadał Kościół katolicki jest
pomijana i przez Kościół chciałby aby była zapomniana.
W roku 754 - 755 n.e zostało założone przez Pepina Krótkiego króla Franków, (syna
Karola Młota), który ofiarował papieżowi pewien mały obszar terytorialny z Rzymem.
To był początek Państwa Kościelnego.
Władzę rządowe były sprawowane przez papieża (jako monarcha),
kardynałów, arcybiskupów, biskupów itd. Państwem zarządzał wyłącznie
kler skupiając wszelką władzę w tym państwie. Państwo to było skrajnie
feudalne, podporządkowane w całości osobom duchownym. Było też
agresywne i poprzez zdobycze zbrojne powiększyło swoje terytorium
do terytorium środkowych Włoch. Było siedzibą Stolicy Apostolskiej.
Panował tam ogromny terror dla zamieszkałej ludności. Działała Inkwizycja,
była utworzona specjalna "policja polityczna" zwalczająca wszelkie bunty
ludności przeciwko nadmiernym podatkom. Obowiązywała zasada - dawaj i dawaj.
Palono na stosach tz. heretyków (ludzi samodzielnie myślących), kobiety
oskarżane za konszachty z diabłem, za wszelkie odstępstwa od przekazu
biblijnego, itd. Państwo Kościelne istniało ponad 1000 lat, nie dało nic dla
wolności człowieka, nie dało żadnego przykładu pozytywnego dla ludzi.
Państwo to zlikwidował B.Napoleon. Ówczesny papież na cały świat krzyczał
z tego okienka, że siły diabelskie chcą zlikwidować Kościół katolicki. Jego
wołanie nie wymieniało Napoleona imiennie, bo jego wojska okupywały Rzym.
Po upadku Napoleona Kongres Wiedeński przywrócił Państwo Kościelne
w tych samych granicach jak poprzednio. Niestety, hasła Wielkiej Rewolucji Francuskiej
spowodowały ciągłe bunty ludności, które musiały być krwawo tłumione.
W roku 1870 armia Króla Włoch, Wiktora Emanuela II wkroczyła do tego państwa
i Emanuel zrobił plebiscyt, takie referendum. Każdy obywatel Państwa Kościelnego
miał się wypowiedzieć, czy chce Państwa Kościelnego, czy też chce przyłączenia do
Królestwa Włoch. 99% obywateli wypowiedziało się za przyłączeniem i likwidacją
Państwa Kościelnego. Tak też się stało. Papież już nie krzyczał z tego okienka
ale nie pogodził się z tym i ogłosił się więźniem Watykanu.
24 lutego 1929r. B.Mussolini, w dowód wdzięczności za poparcie kleru jego partii
faszystowskiej, utworzył traktatem Laterańskim, "Państwo Watykańskie"
i on sam też wymyślił taką nazwę. To istnieje do chwili obecnej.
Obszar Państwa Watykańskiego obejmuje pałac i ogrody watykańskie.
Nie posiada tz. obywateli tylko urzędników i pracowników Watykanu.

[a2-a]

Ja wolę bardziej zaufać Panu Jezusowi obecnemu w Kościele, niż nawet najlepszemu reżyserowi...
Przykro mi natomiast, że ktoś będacy katolikiem w jakiś sposób Panią zranił, że odsunęła się i przestała Pani brać udział w życiu Kościoła.

[tade-k53]

W posoborowym "Kościele" nie ma Pana Jezusa.
Albowiem już działa tajemnica bezbożności. Niech tylko ten, co teraz powstrzymuje, ustąpi miejsca. 2Tes 2:7

[a2-a]

Boże, daj mi dożo cierpliwości do Pana Tadeusza.

[tade-k53]

Dlatego Bóg dopuszcza działanie na nich oszustwa, tak iż uwierzą kłamstwu, aby byli osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli prawdzie, ale upodobali sobie nieprawość. 2 Tes.2-12

[a2-a]

Panie Tadeuszu, czy słyszał Pan o zjawisku projekcji?

[tade-k53]

Czy przestudiował Pan Panie Pawle encykliki, potępiające ostatni sobór, które podałem?

[tade-k53]

Zapomniałem podać Bullę św. Piusa V Quo Primum o ustanowieniu wiecznego Kanonu Mszy św., w której kanonizował Mszę św. na polecenie Soboru Trydenckiego, w której czytamy słowa: "Podobnie, nikomu nie wolno naruszyć lub nierozważnie zmienić tego tekstu Naszego zezwolenia, ustanowienia, nakazania, polecenia, skierowania, przyznania, indultu, deklaracji, woli, dekretu i zakazu. Ktokolwiek by ośmielił się tak uczynić, niech wie, iż naraża się na gniew Boga Wszechmogącego oraz błogosławionych Apostołów Piotra i Pawła."
Dlatego posoborowy "Kościół" jest pod klątwą.

[a2-a]

Panie Tadeuszu, każdy Papież ma prawo związywać i rozwiązywać pewne kwestie, nadane przez samego Chrystusa.

[tade-k53]

a2-a napisał:

> Panie Tadeuszu, każdy Papież ma prawo związywać i rozwiązywać pewne kwestie, na
> dane przez samego Chrystusa.
>
Nieprawda.
Św. Paweł przestrzegł:
Ale gdybyśmy nawet my lub anioł z nieba głosił wam Ewangelię różną od tej, którą wam głosiliśmy - niech będzie przeklęty! Już to przedtem powiedzieliśmy, a teraz jeszcze mówię: Gdyby wam kto głosił Ewangelię różną od tej, którą [od nas] otrzymaliście - niech będzie przeklęty!

[a2-a]

Pan nie zna Ewangelii bo się boi zarazić posoborowiem, więc nie potrafi ocenić, czy jest różna, a poza tym św. Paweł nigdy nie był Papieżem, Panie Tadeuszu.

[a2-a]

Tam nie ma żadnej sprzeczności z ostatnim Soborem, a zwłaszcza takiej, która upoważniałaby do jego potępiania.

[tade-k53]

SW II był kierowany przez Szatana.

[a2-a]

Ducha Świętego, który kierował Vaticanum Pan tak nazywa, Panie Tdeuszu.

[tade-k53]

Nic tak nie zaślepia człowieka jak chodzenie na novusa. Trudno wyzwolić się spod panowania diabła.
"Cała ziemia w podziwie spogląda na bestię" (Apok. 13, 3)
Trudno, jak ktoś chce iść do domu ojca czyli do piekła, niech sobie idzie. Ja wybieram wąską drogę do Nieba, po której idzie bardzo mało ludzi.

[asia-loi]

a2-a napisał:

> Boże, daj mi dożo cierpliwości do Pana Tadeusza.

:D :D :D :D :D

[kociak40]

asia-loi napisała:

> a2-a napisał:
>
> > Boże, daj mi dożo cierpliwości do Pana Tadeusza.
>
> :D :D :D :D :D

a2-a jest posoborowy, a tade-k53 przedsoborowy, i tu mają wspólny problem.
Obaj wierzą tylko w jedną prawdę, że nikomu nie można wierzyć.
Trudno jest przekonać tych, którzy wierzą w swoje zmyślenia.
Nie ma granic myślenia, ale również nie ma granic bezmyślności.

[tade-k53]

Wierzę w jednego prawdziwego Boga i w jedną prawdziwą religię, bo wszystkie fałszywe religie pochodzą z piekła. Posoborowy "Kościół" wierzy w wiele religii, dlatego to jest Wielka Nierządnica.

[asia-loi]

tade-k53 napisał:

Posoborowy "Kościół" wierzy w wiele religii, dlatego to jest Wielka Nierządnica.

A to takiego określenia na Kk nie znałam. :D

[tade-k53]

Potem przyszedł jeden z siedmiu aniołów, mających siedem czasz,
i tak odezwał się do mnie:
«Chodź, ukażę ci wyrok na Wielką Nierządnicę,
która siedzi nad wielu wodami, z którą nierządu się dopuścili królowie ziemi,
a mieszkańcy ziemi się upili
winem jej nierządu».
I zaniósł mnie w stanie zachwycenia na pustynię.
I ujrzałem Niewiastę siedzącą na Bestii szkarłatnej,
pełnej imion bluźnierczych,
mającej siedem głów i dziesięć rogów.
A Niewiasta była odziana w purpurę i szkarłat,
cała zdobna w złoto, drogi kamień i perły,
miała w swej ręce złoty puchar pełen obrzydliwości
i brudów swego nierządu.
A na jej czole wypisane imię - tajemnica:
"Wielki Babilon.
Macierz nierządnic i obrzydliwości ziemi". Ap 17

[kociak40]

Sprawdziłem w Biblii i tu tade-53 ma rację. Jest ten opis Wielkiej Nierządnicy w Apokalipsie św.Jana.
Jest też tam tekst - "Siedem głów to jest siedem gór" - Jest to aluzja do siedmiu pagórków Rzymu.
dalszy cytat - "I rzecze do mnie: wody, które widziałeś gdzie Nierządnica ma siedzibę, to ludy są i tłumy,
narody i języki" - aluzja do ludzi z różnych krajów grupujących się i słuchających papieża jak mówi z tego okna. Wynika z tego, że tą Wielką Nierządnicą może być posoborowy Watykan.
Trzeba przyznać, że tade-k53 ma dobre rozeznanie i znajomość Biblii.

[ficus_carica]

Tadziu, ja was pogodzę - bog nie istnieje, wymyślili go sobie ludzie.

[asia-loi]

tade-k53 napisał:

> Ponieważ żyjemy w czasach ostatecznych, ostrzegam ludzi przed posoborowym Kościołem fałszywych nauczycieli, który prowadzi ludzi do piekła. Kto nie chce iść do piekła może skorzystać.

Ty nie jesteś katolikiem, Ty jesteś świadek Jehowy? Tak?

[ficus_carica]

Jest sedewakantystą. Czyli katolikiem skłóconym z katolikiem 😃

[tade-k53]

asia-loi napisała:

> tade-k53 napisał:
>
> > Ponieważ żyjemy w czasach ostatecznych, ostrzegam ludzi przed posoborowym
> Kościołem fałszywych nauczycieli, który prowadzi ludzi do piekła. Kto nie chce
> iść do piekła może skorzystać.
>
> Ty nie jesteś katolikiem, Ty jesteś świadek Jehowy? Tak?
>
> Jestem katolikiem bo należę do Kościoła przedsoborowego.

[asia-loi]

tade-k53 napisał:

> > Jestem katolikiem bo należę do Kościoła przedsoborowego.


=O =O Ale nie uznajesz papieża.

[tade-k53]

Ostatnim katolickim papieżem był Pius XII.

[asia-loi]

tade-k53 napisał:

> Ostatnim katolickim papieżem był Pius XII.

W takim razie rozumiem, że wcześniejsi papieże Ci pasowali? Wszyscy przed Piusem XII - czy tak?

[tade-k53]

Nie znam wszystkich papieży. Znam papieży: św. Pius V, Grzegorz XVI, Pius IX, św. Pius X, Leon XII, Pius XI, Pius XII.