Czy w Polsce można zrobić karierę w nauce?

[Gość: p]

Każdy kto choć trochę orientował się w możliwościach zrobienia
doktoratu w Polsce zdaje sobie sprawę, że albo musi mieć duże
pieniądze, by za studia doktoranckie zapłacić, a bynajmniej tuż
po studiach nie zarabia się kokosów, albo w sytuacji tragicznej
(bo nie ma się wysoko postawionego w światku naukowym znajomego)
przez 5 lat przyczepić się do jakiegoś profesora i ...dalszy
zakres działań można najdelikatniej określić
wazeliniarstwem.Zapomniałem dodać, iż trzeba mieć 6 zmysł, by
wyczuć, czy obrany przez nas profesor jest w odpowiedniej
frakcji, mającej dostateczną siłę przebicia, by nas
przeforsować.Zdolnych nie odstraszają marne pieniądze, ciężka
praca, ale w większości przypadków niemożność dostania się na
studia doktoranckie.Frustrujące.Bolesne.A następne pokolenia
mają zajęcia z osobnikiem, który do danej katedry dostał się
mimo oblania kilka razy głównego przedmiotu, który rzekomo jest
jego obiektem badań.

Czy w Polsce można zrobić karierę w nauce?

[Gość: Doktor]

Kariera naukowa w Polsce? teorerycznie tak, teoretycznie mozna
sie starac o granty i miec dodatkowe finanse. W praktyce granty
dostaje waskie kolko zainteresowanych, reszcie na pocieszenie
rzcajac resztki, potrzebne by statystyka lepiej wygladala.
Okazuje sie, ze latwiej znalezc nam prace w stanach, a nawet w
Kanadzie. Sa to kontrakty kilkuletnie, jest to tulanie sie od
jednego do drugiego, ale przynajmniej placa za to co sie wie i
cenia. W koncu przestalam sie zamartwiac, czy jak kupie sobie
buty w tym miesiacu, to bede miala z czego jeszcze zyc. Moze to
przykre, ale po doktoracie, ze specjalizacja, jest mi wszystko
jedno czy bede kariere robila. Juz nie o kariere mi chodzi, ale
o zwykla godnosc w zyciu, by nie zebrac, nie zabijac sie na
dyzurach. Moze nie bede profesorem, moze prezydent mi nie wreczy
niminacji, moze bede stala nizej niz niektorzy koledzy, ale...
stac mnie na dom, na utrzymanie dzieci, na wakacje i wiecie co?
Szczesliwa jestem. :o)

[Gość: Tomasz]

Wiesz... ja też od niedawna jestem szczęśliwy bo nie muszę
zaciągać pożyczki aby pojechać na wakacje ;) bo mam dostęp do
aparatury, do odczynników, bo wokół są uśmiechnięci ludzie
którzy oddają się bez reszty temu co robią w labie i nie gonią
do drugiej, trzeciej pracy...

i nawet żona nie wyrzuca mi, że mogłem zostać maklerem...

naprawdę jestem szcześliwy ;)


Gość portalu: Doktor napisał(a):

> Kariera naukowa w Polsce? teorerycznie tak, teoretycznie mozna
> sie starac o granty i miec dodatkowe finanse. W praktyce
granty
> dostaje waskie kolko zainteresowanych, reszcie na pocieszenie
> rzcajac resztki, potrzebne by statystyka lepiej wygladala.
> Okazuje sie, ze latwiej znalezc nam prace w stanach, a nawet w
> Kanadzie. Sa to kontrakty kilkuletnie, jest to tulanie sie od
> jednego do drugiego, ale przynajmniej placa za to co sie wie i
> cenia. W koncu przestalam sie zamartwiac, czy jak kupie sobie
> buty w tym miesiacu, to bede miala z czego jeszcze zyc. Moze
to
> przykre, ale po doktoracie, ze specjalizacja, jest mi wszystko
> jedno czy bede kariere robila. Juz nie o kariere mi chodzi,
ale
> o zwykla godnosc w zyciu, by nie zebrac, nie zabijac sie na
> dyzurach. Moze nie bede profesorem, moze prezydent mi nie
wreczy
> niminacji, moze bede stala nizej niz niektorzy koledzy, ale...
> stac mnie na dom, na utrzymanie dzieci, na wakacje i wiecie
co?
> Szczesliwa jestem. :o)

Czy w Polsce można zrobić karierę w nauce?

[Gość: krekor]

Bardzo ciekawie postawione pytanie.
Moja znajomosc problemu ogranicza sie do nauk scislych i
przyrodniczych. Nie mam pojecia jak sie sprawy maja w humanistyce.

Moja babcia tez mnie pyta, czy juz zrobilem kariere, czy po tym
doktoracie zdobylem jeszcze kolejne stopnie i tytuly (zeby mogla
sie pochwalic przed sasiadkami).
I to jest sedno problemu. W Polsce, brdzo czesto, naukowcem sie
zostaje aby realizowac ambicje, czy to swoje, czy tez przodkow.
Znam tez takich, ktorzy zostali naukowcami, bo interesuje ich
przedmiot badan, ale duza grupa, to ludzie, ktorzy z rownym
zapamietaniem mogliby uprawiacdowolna dziedzine nauki, glowni epo
to, ZEBY ZROBIC KARIERE.
W pewnym sensie nie mozna byc dobrym naukowcem, nie robiac
kariery, bo kariera to srodek do zdobycia srodkow na badania (np
aparature - bez wynikow nie ma wielkich szans na zakupy), ale
niestety dla wielu jest to cel w zyciu: ZROBIC KARIERE.
Ja z nimi wspolpracowac ani konkurowac nie chce.
To jedna grupa. Druga grupa, tez liczna, to naukowcy, dla ktorych
zywie szacunek, bo ich interesuje to co robia.
Znam wielu doskonalych profesorow starszego pokolenia, ktorzy
mogli sobie pozwolic na bycie naukowcami: zagraniczne kontrakty
co kilka lat dawaly w miare systematyczne zastrzyki finansowe
(albo niesystematyczne ale grube), pozwalajace odsunac na drugi
plan troski o spodnie dla dziecka, czy buty dla zony. Mlode
pokolenie, to naukowcy- biznesmeni. Ogromna wiekszosc z nich ma
druga albo i trzecia prace, badz tez wlasna firme, ktore
pozwalaja im przetrwac i utrzymac rodzine. Ale, z calym
szacunkiem dla ich osiagniec, tak sie na dluzsza mete nie da.
Niedawno przegladalem osiagniecia moich znajomych i spostzeglem,
ze ci ktorzy maja dodatkowa prace wyraznie sie opuscili w
wydajnosci. Ich wyniki to popluczyny z dawnych prac. I to jes
zalosne. Nie podoba i sie taka sytuacja, bo to dla mnie
upokarzajace. Nie chce sie bic z tymi, ktorzy sa w nauce, zeby
zrobic kariere i nie chce latac jak kot z pecherzem z jednej
pracy do drugiej i nie miec czasu na nic, ani dla nikogo. Chce
robic to co lubie i moc utrzymac z tego rodzine. Jesli w Polsce
sie nie da, to trudno.

Odpowiedz na pytanie postawione przez autorow jest pozytywna: W
Polsce, tak jak wszedzie kariere mozna zrobic, problem w tym, ze
tak jak wszedzie, tak i w Polsce karirere robia Ci, ktorzy sa w
nauce dla kariery (w wiekszosci). I nie zgadzam sie z przedmowca,
ktory wszedzie dopatruje sie spiskow - przecietniaki robia
kariere nie dlatego, ze ktos chce im pomoc , ale dlatego, ze chca
zrobic kariere i wykozystuje wszelki srodki. Znam takich, ktorzy
po prostu sa niebywale zdolni i docenieni przez srodowisko i te
osoby tez robia kariere, ale odwrotnie niz gdzie indziej, te
osoby sa w mniejszosci.

[Gość: pdok]

Bardzo sluszna opinia. Ale z drugiej strony ci, co robia kariere
za wszelka cene, budza niesmak. Znam przyklad takiego doktoranta
co po 7 latach nie ma zadnej publikacji, a szefostwo, jako ze juz
mu sie skonczylo stypendium, wyslalo go "w nagrode" do duzego
labolatorium na zachodzie. Jak czlowiek haruje ciezko przez 3 czy
4 lata na swoj dokotrat to potem, widzac cos takiego, za
przeproszeniem, rzygac sie chce. Nawet po wzieciu wszystkich
poprawek (czynnik ludzki, czynnik losowy czy wreszcie "kto wie,
moze on cos pewnego dnia genialnego wymysli").
A poza tym to wlasnie o wiele bardziej interesujace jest pytanie
"czy w Polsce da sie uprawiac ciekawa nauke na wysokim poziomie"
niz pytanie o kariere. Okazuje sie ze sie da, choc trzeba duzo
samozaparcia czasami. A glowne przeszkody sa natury nawet nie
finansowej (choc to oczywiscie tez) ale organizacyjnej i
politycznej (ach te polityczne gierki w instytutach). Przydaloby
sie pare uregulowan prawnych, takich jak np. we Francji gdzie
profesor na emeryturze nie moze byc szefem zadnego labu albo
grupy... Jasniejswe kryteria konkursow, itp, itd. Zeby mniej bylo
karierowiczow a wiecej kompetentnych ludzi z ktorymi przyjemnie
sie uprawia nauke (jak dla mnie to mozliwosc rozmawiania, wymiany
pogladow i uczenia sie od innych jest jedna z najcenniejszych
zalet pracy naukowej, sprawia ze ta praca jest diablo ciekawa i
nie nudzi sie, przynajmniej w kilka lat po doktoracie:-), ale
chcialbym na prawde miec z kim rozmawiac, a ludzie ktorzy robia
nauke dla kariery najczesciej nie maja o tej nauce nic ciekawego
do powiedzenia!).



Gość portalu: krekor napisał(a):

> Bardzo ciekawie postawione pytanie.
> Moja znajomosc problemu ogranicza sie do nauk scislych i
> przyrodniczych. Nie mam pojecia jak sie sprawy maja w humanistyce.
>
> Moja babcia tez mnie pyta, czy juz zrobilem kariere, czy po tym
> doktoracie zdobylem jeszcze kolejne stopnie i tytuly (zeby mogla
> sie pochwalic przed sasiadkami).
> I to jest sedno problemu. W Polsce, brdzo czesto, naukowcem sie
> zostaje aby realizowac ambicje, czy to swoje, czy tez przodkow.
> Znam tez takich, ktorzy zostali naukowcami, bo interesuje ich
> przedmiot badan, ale duza grupa, to ludzie, ktorzy z rownym
> zapamietaniem mogliby uprawiacdowolna dziedzine nauki, glowni epo
> to, ZEBY ZROBIC KARIERE.
> W pewnym sensie nie mozna byc dobrym naukowcem, nie robiac
> kariery, bo kariera to srodek do zdobycia srodkow na badania (np
> aparature - bez wynikow nie ma wielkich szans na zakupy), ale
> niestety dla wielu jest to cel w zyciu: ZROBIC KARIERE.
> Ja z nimi wspolpracowac ani konkurowac nie chce.
> To jedna grupa. Druga grupa, tez liczna, to naukowcy, dla ktorych
> zywie szacunek, bo ich interesuje to co robia.
> Znam wielu doskonalych profesorow starszego pokolenia, ktorzy
> mogli sobie pozwolic na bycie naukowcami: zagraniczne kontrakty
> co kilka lat dawaly w miare systematyczne zastrzyki finansowe
> (albo niesystematyczne ale grube), pozwalajace odsunac na drugi
> plan troski o spodnie dla dziecka, czy buty dla zony. Mlode
> pokolenie, to naukowcy- biznesmeni. Ogromna wiekszosc z nich ma
> druga albo i trzecia prace, badz tez wlasna firme, ktore
> pozwalaja im przetrwac i utrzymac rodzine. Ale, z calym
> szacunkiem dla ich osiagniec, tak sie na dluzsza mete nie da.
> Niedawno przegladalem osiagniecia moich znajomych i spostzeglem,
> ze ci ktorzy maja dodatkowa prace wyraznie sie opuscili w
> wydajnosci. Ich wyniki to popluczyny z dawnych prac. I to jes
> zalosne. Nie podoba i sie taka sytuacja, bo to dla mnie
> upokarzajace. Nie chce sie bic z tymi, ktorzy sa w nauce, zeby
> zrobic kariere i nie chce latac jak kot z pecherzem z jednej
> pracy do drugiej i nie miec czasu na nic, ani dla nikogo. Chce
> robic to co lubie i moc utrzymac z tego rodzine. Jesli w Polsce
> sie nie da, to trudno.
>
> Odpowiedz na pytanie postawione przez autorow jest pozytywna: W
> Polsce, tak jak wszedzie kariere mozna zrobic, problem w tym, ze
> tak jak wszedzie, tak i w Polsce karirere robia Ci, ktorzy sa w
> nauce dla kariery (w wiekszosci). I nie zgadzam sie z przedmowca,
> ktory wszedzie dopatruje sie spiskow - przecietniaki robia
> kariere nie dlatego, ze ktos chce im pomoc , ale dlatego, ze chca
> zrobic kariere i wykozystuje wszelki srodki. Znam takich, ktorzy
> po prostu sa niebywale zdolni i docenieni przez srodowisko i te
> osoby tez robia kariere, ale odwrotnie niz gdzie indziej, te
> osoby sa w mniejszosci.

dyskusja wciaz trwa - 27 kwietnia!

[Gość: JZ]

Ta dyskusja wciaz trwa niemalze 1000 listow dolaczcie!
forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=32&w=11020451&s=7


Linki do poprzednich dyskusji na ten sam temat

forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=32&w=11028223
forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=32&w=10300861
forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=32&w=8070491
i bodajze najdluzsza, z tematem propozycji reformy polskiej nauki i OFA

forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=32&w=11020451&a=11392402
milego czytania !

JZ

W nauce? Doktorat o niczym nie świadczy.

[Gość: Po grudzie...]

Liczą się publikacje w naukach podstawowych i stosowanych. Najbardziej się
liczą patenty. W Urzędzie Patentowym pusto. Okres oczekiwania na udzielenie
patentu do 6 lat. Zgłoszenie do ochrony zgłoszenia wynalazczego europejskiego
opłata 45 000 zł. Indywidualny biznesmen oczywiście załatwiany na samym końcu.
Tam patent dla patentu, a tu ochrona wyłączności na produkcję. Dodatkowo brak
funduszy na realizację wynalazków. Podobnie jak notable partyjni załatwiają
sobie doktoraty tak np. W. Pawlak - zgłosił znak towarowy sztandar straży
pożarnej, Pan Prezydent znak Teraz Polska, a niech tam...

[Gość: mel]

W. Pawlak podobno juz nie robi doktoratu... Zabraklo mu wkoncu
czasu na niejezdzeie na seminaria...

[Gość: Anna]

Kariera naukowa w Polsce to pseudokariera. Wystarczy przejrzec
polskie publikacje w czasopismach zachodnich. U nas robienie
kariery naukowej i zdobywanie kolejnych tytulow opiera sie
gromadzniu tzw. dorobku naukowego, co w praktyce z nauka nie ma
nic wspolnego.Moj powrot na uczelnie na stanowisko adiunkta
oznaczalby zero szansy na prawdziwa nauke i dorabianie na nauce
angielskiego czy niemieckiego zeby przezyc z dwojka dzieci,
dlatego wolalam nie wracac i zajmowac sie nauka, a
nie "dorobkiem naukowym", zyc godnie i nie oszukiwac ludzi.
Jestem Dr med. Granty i wsparcie finansowe dostaja akurat Ci co
nie wiedza jak te pieniadze wykorzystac.Masa srodkow wydawana
jest na sponsorowanie wyjazdow na kongresy miedzynarodowe ludzi,
ktorzy nie znaja angielskiego i jezdza na bezplatne wycieczki
krajoznawcze.
Pozdrawiam , Ania
>
> Wiesz... ja też od niedawna jestem szczęśliwy bo nie muszę
> zaciągać pożyczki aby pojechać na wakacje ;) bo mam dostęp do
> aparatury, do odczynników, bo wokół są uśmiechnięci ludzie
> którzy oddają się bez reszty temu co robią w labie i nie gonią
> do drugiej, trzeciej pracy...
>
> i nawet żona nie wyrzuca mi, że mogłem zostać maklerem...
>
> naprawdę jestem szcześliwy ;)
>
>
> Gość portalu: Doktor napisał(a):
>
> > Kariera naukowa w Polsce? teorerycznie tak, teoretycznie
mozna
> > sie starac o granty i miec dodatkowe finanse. W praktyce
> granty
> > dostaje waskie kolko zainteresowanych, reszcie na
pocieszenie
> > rzcajac resztki, potrzebne by statystyka lepiej wygladala.
> > Okazuje sie, ze latwiej znalezc nam prace w stanach, a nawet
w
> > Kanadzie. Sa to kontrakty kilkuletnie, jest to tulanie sie
od
> > jednego do drugiego, ale przynajmniej placa za to co sie wie
i
> > cenia. W koncu przestalam sie zamartwiac, czy jak kupie
sobie
> > buty w tym miesiacu, to bede miala z czego jeszcze zyc. Moze
> to
> > przykre, ale po doktoracie, ze specjalizacja, jest mi
wszystko
> > jedno czy bede kariere robila. Juz nie o kariere mi chodzi,
> ale
> > o zwykla godnosc w zyciu, by nie zebrac, nie zabijac sie na
> > dyzurach. Moze nie bede profesorem, moze prezydent mi nie
> wreczy
> > niminacji, moze bede stala nizej niz niektorzy koledzy,
ale...
> > stac mnie na dom, na utrzymanie dzieci, na wakacje i wiecie
> co?
> > Szczesliwa jestem. :o)

[Gość: Andre]

Ale jak Oni robią taką koszmarną? Kawę???

[Gość: Borsuk]

Ale podbono Borsuk.

ALE PODBONO BORSUK !!!

[Gość: Borsuk]

Mowicie o karierze i pieniadzach

[Gość: tito]

a ja na swojej uczelni w zyciu slowa dziekuje nie slyszalem.
Pracy doktorskiej na razie nawet nie wydalem bo po co? 300
nakladu, a niektorzy wydawcy nawet do bibliotek nie rozesla.
Za to w USA prof zaproponowal mi pomoc przy wydaniu. Tam po
prostu ceni sie ludzi i dobre prace. U nas nawet tych ktorych
osiagniecia sa uznawane przez srodowisko, nie docenia sie ani
finansowo ani w zaden inny sposob.
Siedzac w Polsce zajmuje sie glownie roznego rodzaju dzialaniami
administracyjnymi, na uczelni. Za to wladze utrudniaja to w
kazdy z mozliwych sposobow. Oprocz wiec dopuszczania mlodych do
powaznych badan nauki, trzeba by wymienic kadre profesorow
zarzadzajacych. Na mojej uczelni senat absolutnie nie wie, co
glosuje (jak pytam profesora z mojej katedry to nawet nie wie,
ze takie glosowanie sie odbylo!!!) i potem trzeba na glowie
stawac, zeby jakos te zenujace ustawy ucywilizowac. I kiedy czas
na nauke, kariere???

Lepsza nauka <=> niższe podatki + mniej państwa !!!

[Gość: naukawiec]

Czy nie?

Pzdr.

[Gość: [e-mail]]

Święta prawda,że zasady "gry" w Polsce nie są do końca
jasne.Ja,już po 40-tce zostałem przyjęty na studia doktoranckie
w CVUT w Pradze bez żadnych problemów.Nawet spotkałem się z
przychylnością pracowników uniwesytetu/wydz.budownictwa/i ich
pomocą .I co ciekawsze-jeżeli studia przebiegają w języku
czeskim,to nie płacę za nie ani korony!/pracuję nie na
uczelni,lecz w polskiej firmie/.Czy to byłoby możliwe w Polsce?
Dlaczego robię doktorat w tym wieku?W Polsce nawet z tytułem
można być na bruku/tak też było w moim przypadku/,tytuł
doktorski daje mi większe szanse po powrocie do kraju,na te
najtrudniejsze lata co przede mną/nawet w tych-jak słusznie
stwierdził autor artykułu-prywatnych uczelniach/.Uczcie się więc
za młodu,bo w póżniejszym wieku już trochę trudniej.Zwłaszcza w
Polsce!

[alex.4]

Po pierwsze są granty, stypendia. Jesli krtoś jest dobry to je dostaje.
Po drugie. Wchodzą w zycie podwyzki związane z ustawą o szkolnictwie wyzszym. W
tym roku jest drugi etap (podobne pieniądzę bedą płacone z wyrónianiem od
lutego przyszłego roku). W nastepnym roku na jesieni ma być realizowany 3 etap
podwyżek. Jesli zostanie niezamrożony, to oznacza to duże podwyzki na
uczelniach. Przez pewien czas w wakację wydawało się, że podwyżka zostanie
zamrozona. Ale teraz rząd wycofał się z walki z deficytem, wiec może ozstać ona
zrealizowana. Jesli zostanie zrealizowana to minimalna pensja (a więc taka jaka
jest wypłącana) będzie wynosic brutto:
- asystent 130% kwoty bazowej (kwota bazowa, to średnie zarobki netto, czyli
ok. 1700 zł)
- adiunkt 260% kwoty bazowej
- profesor chyba 360% (ale tym się na razie nie interesowałem).
Oznacza to, ze
- asystent bedzie zarabiał po III ewtapie podwyżej ok. 1600-1700 zł
- adiunkt ok 2500-3000
- profesor powyżej 4000 zł
Już w ramach 2 etapu podwyżek bedą bardzo rozwarstwione pensje na
Uniwersytecie. Na jednym z kierunków gdzie słyszałęm jakie mają byc to podwyzki
móiono o sumach w ramach 2 etapu: brutto 200-300 zł asystenci i adiunkci, i
1000 zł profesorowie. Ale zasadniczy wzrost płąc ma odbyc się w ramach 3 etapu
podwyżek...
Pozdr

[Gość: babazgaga]

Ja piernicze, czy ty uważasz że to są duże podwyżki???????? U mnie w zakładzie
na dużej politechnice juz dostaliśmy pierwszy etap. Profesor dostał 100zł
brutto, asystenci 150zł. Asystent po trzecim etapie podwyżek 1700 brutto???? to
jest ca. 1200zł na rękę, jak dobrze pójdzie. Czyli człowiek po doktoracie (bo u
nas po doktoracie nie zatrudniają na adiuktów, tylko na asystenture) dostanie
1200zł, i to jest taka wyjątkowo duża pensja????? Toż to mniej niż moje właśnie
skończone stypendium doktoranckie
Człowieku, oprzytomnij troche. NO, chyba że mieszkać z mamusią i być na jej
utrzymaniu, bo za te pieniądze to niestety ani kredytu na mieszkanie, ani na
nie uskładać.
Ale mimo wszystko pozdrawiam
babazgaga

[alex.4]

Jedna uwaga. Wynagrodzenie po III etapie podałem netto. Tak więc świeżo
przyjety do pracy asystent bedzie zarabiał 1700 zł, co nie jest wcale tak mało,
jesli się weźnie pod uwagę liczbę godzin. Zarobki adiunkta po doktoracie nie
oszałamiaja, ale bedą zdecydowanie wyższe niż średnia krajowa. Czyli wiecej niz
zarabia wiecej niż 90% procent wszystkich ludzi w Polsce
Pozdr

[Gość: ASS]

Będzie lepiej - znaczy jest dobrze!
SLD zostawi "3 etap" następcom i załatwione.
Gratuluję naiwności...

[Gość: janosik]

Przepraszm, jaką specjalnościąsię Pani zajmuje? Futurologią nadzieii? Pedagogiką? Pani idealizm mnie zachwyca. Ta nadzieja w dziwny sposób kojarzy mi się z brakiem rozsądku...

Dobra wypowiedz, wiek nie ma znaczenia...

[adam.xx]

Gość portalu: [e-mail] napisał(a):

> Święta prawda,że zasady "gry" w Polsce nie są do końca
> jasne.Ja,już po 40-tce zostałem przyjęty na studia doktoranckie
> w CVUT w Pradze bez żadnych problemów.....
------------------------
.... liczy sie stopien przygotowania. Sa dziedziny np. edukacja gdzie
doswiadczenie jest niezwykle istotnym elementem doktoratu.

Profesor w wieku 40 lat ???

[Gość: Stefan]

Brawo dla Profesora Nenckiego (mam nadzieję, że nie przekręciłem
nazwiska). Rzeczywiście pozycja post-doca może wnieść świeży
powiew do Polskiej nauki. Mam jednak WIELKIE wątpliwości co do
możliwości zostania profesorem w młodym wieku. O ile habilitacja
jest możliwa (choć trudna) w wieku 35 lat to zatwierdzenie
tytułu profesorskiego przez radę starców (czyt. centralna
komisja) stoi na stanowisku aby młodych NIE WPUSZCZAĆ.

Odczuł to mój 50(!) letni znajomy, który składając(!) dokumenty
usłyszal od rady naukowej, której członek jest jednocześnie w
centralnej komisji: "Pan jest jeszcze młody....". Ilość kłopotów
jakich doświadczył w związku ze swoją "młodością" była ogromna.
Sprawa zakończyła się kilka lat temu pozytywnie po trzech latach
oczekiwania, odkładania, przesuwania kolejnych terminów
wyznaczenia recenzenta, wyznaczenia terminu kolokwium, itp., itd.

Dlatego nie wierzę w możliwości szybkiego uzyskania tytułu
profesorskiego a znane mi dwa przypadki w wieku 40 - 42 lat
potwierdzają tylko regułę...

[Gość: fb]

Profesor Nencki nie zyje (od ponad 100 lat), a w artykule byla mowa
o Instytucie jego imienia na Ochocie.
Te slynne obiadki "u Nenckiego", eeeh, lza sie w oku kreci...

Dziwne, ze ktos kto pracuje w Princeton, nie wie kto to byl Marceli Nencki.

[Gość: kiki]

Gość portalu: Stefan napisał(a):

> Brawo dla Profesora Nenckiego (mam nadzieję, że nie
przekręciłem
> nazwiska). Rzeczywiście pozycja post-doca może wnieść świeży
> powiew do Polskiej nauki. Mam jednak WIELKIE wątpliwości co do
> możliwości zostania profesorem w młodym wieku. O ile
habilitacja
> jest możliwa (choć trudna) w wieku 35 lat to zatwierdzenie
> tytułu profesorskiego przez radę starców (czyt. centralna
> komisja) stoi na stanowisku aby młodych NIE WPUSZCZAĆ.
>
> Odczuł to mój 50(!) letni znajomy, który składając(!)
dokumenty
> usłyszal od rady naukowej, której członek jest jednocześnie w
> centralnej komisji: "Pan jest jeszcze młody....". Ilość
kłopotów
> jakich doświadczył w związku ze swoją "młodością" była
ogromna.
> Sprawa zakończyła się kilka lat temu pozytywnie po trzech
latach
> oczekiwania, odkładania, przesuwania kolejnych terminów
> wyznaczenia recenzenta, wyznaczenia terminu kolokwium, itp.,
itd.
>
> Dlatego nie wierzę w możliwości szybkiego uzyskania tytułu
> profesorskiego a znane mi dwa przypadki w wieku 40 - 42 lat
> potwierdzają tylko regułę...
BLAD W ROZUMOWANIU ;-) WYJATKI NIE POTWIERDZAJA REGULY _ ONE
DOWODZA JEJ NIESCISLOSCI I TYLE

[Gość: Grzes]

Tak sie sklada, ze wiem, ile to jest to "prestizowe" stypendium
FNP, bo sam je dostawalem. W skali roku jest to mniej, niz
uczciwe stypendium miesieczne dla zdolnego studenta na
zachodzie. A dalej? Glod, bieda i calkowity brak szacunku i
prestizu spolecznego.
Jesli ktos ma na to ochote-milej zabawy. Ja osobiscie dostalem
prace w centrum badawczym IBM i tyle mnie w kraju widzieli.
Papa!

[Gość: Tomasz]

Widzisz Grzes... takie stypendium Fundacja daje ponad setce
ludzi słowem wydatek jest to ogromny i muszę powiedzieć, że dla
mnie nie było to takie nic, to było więcej niż moja roczna
pensja asystenta.

Delikatnie mówiąc mijasz się z prawdą pisząc, że 20 tys. zł
(stypendium FNP) to miesięczne stypendiu studenta na zachodzie.
Wiem bo byłem post-doc'kiem w Holandii gdzie dostawałem ok. 2500
EUR a studenci dostają ok. 1500. Nawet w Stanach doktorant nie
dostanie 5000$ stypendium!

pozdr.


Gość portalu: Grzes napisał(a):

> Tak sie sklada, ze wiem, ile to jest to "prestizowe"
stypendium
> FNP, bo sam je dostawalem. W skali roku jest to mniej, niz
> uczciwe stypendium miesieczne dla zdolnego studenta na
> zachodzie. A dalej? Glod, bieda i calkowity brak szacunku i
> prestizu spolecznego.
> Jesli ktos ma na to ochote-milej zabawy. Ja osobiscie dostalem
> prace w centrum badawczym IBM i tyle mnie w kraju widzieli.
> Papa!
>

[Gość: fb]

Gość portalu: Tomasz napisał(a):

> Widzisz Grzes... takie stypendium Fundacja daje ponad setce
> ludzi słowem wydatek jest to ogromny i muszę powiedzieć, że dla
> mnie nie było to takie nic, to było więcej niż moja roczna
> pensja asystenta.
>
> Delikatnie mówiąc mijasz się z prawdą pisząc, że 20 tys. zł
> (stypendium FNP) to miesięczne stypendiu studenta na zachodzie.
> Wiem bo byłem post-doc'kiem w Holandii gdzie dostawałem ok.
2500
> EUR a studenci dostają ok. 1500. Nawet w Stanach doktorant nie
> dostanie 5000$ stypendium!
>
> pozdr.
>
>

$5000 miesiecznie do dostaje poczatkujacy profesor i to tez nie
wszedzie.
W USA doktorant w naukach scislych dostaje okolo $1500
miesiecznie,
w niektorych uczelniach troche wiecej, ale to tylko tam gdzie
mieszkania
sa tak drogie, ze za mniej nie daloby sie wyzyc. Amerykanie
dostaja tyle samo
co obcokrajowcy, ale jest im latwiej dorobic, no i dostac
pozyczke z banku
badz od rodziny. Generalnie za $1500 to wiele sie tu nie zdziala.
W wielu miejscach wynajecie mieszkania przekracza $500 a nawet
$1000 miesiecznie.
Utrzymanie rodziny (a zwlaszcza dzieci ) z takich pieniedzy
graniczy z niemozliwoscia.

Moje stypendium na poczatku lat 90-tych na prywatnej uczelni
wynosilo nieco
ponad $1000 miesiecznie. Bardzo trudno bylo sie z tego utrzymac.
Teraz wiecej zarabiam w tydzien. I wcale nie jestem szczesliwy.
Pieniadze to nie wszystko...

[Gość: maciek]

Konkretnie: na drogiej prywatnej amerykanskiej uczelni
doktorant uzuskuje $4218.33 brutto miesiecznie (wiem, bo
sam im tyle place; i nie dziwi mnie ich brak pospiechu w pisaniu
rozpraw, wziawszy pod uwage realia rynku pracy :-). No, chyba,
ze ma pecha i otrzymal prestizowe stypendium z prestizowej
fundacji. Wowczas otrzymuje ok. $1000
(wiem, bo sam tyle bralem :-)


Gość portalu: Tomasz napisał(a):

> Widzisz Grzes... takie stypendium Fundacja daje ponad setce
> ludzi słowem wydatek jest to ogromny i muszę powiedzieć, że dla
> mnie nie było to takie nic, to było więcej niż moja roczna
> pensja asystenta.
>
> Delikatnie mówiąc mijasz się z prawdą pisząc, że 20 tys. zł
> (stypendium FNP) to miesięczne stypendiu studenta na zachodzie.
> Wiem bo byłem post-doc'kiem w Holandii gdzie dostawałem ok. 2500
> EUR a studenci dostają ok. 1500. Nawet w Stanach doktorant nie
> dostanie 5000$ stypendium!
>
> pozdr.
>
>
> Gość portalu: Grzes napisał(a):
>
> > Tak sie sklada, ze wiem, ile to jest to "prestizowe"
> stypendium
> > FNP, bo sam je dostawalem. W skali roku jest to mniej, niz
> > uczciwe stypendium miesieczne dla zdolnego studenta na
> > zachodzie. A dalej? Glod, bieda i calkowity brak szacunku i
> > prestizu spolecznego.
> > Jesli ktos ma na to ochote-milej zabawy. Ja osobiscie dostalem
> > prace w centrum badawczym IBM i tyle mnie w kraju widzieli.
> > Papa!
> >

[Gość: krekor]

Gość portalu: maciek napisał(a):

> Konkretnie: na drogiej prywatnej amerykanskiej uczelni
> doktorant uzuskuje $4218.33 brutto miesiecznie (wiem, bo
> sam im tyle place; i nie dziwi mnie ich brak pospiechu w pisaniu
> rozpraw, wziawszy pod uwage realia rynku pracy :-). No, chyba,
> ze ma pecha i otrzymal prestizowe stypendium z prestizowej
> fundacji. Wowczas otrzymuje ok. $1000
> (wiem, bo sam tyle bralem :-)
>
>
A ile z tego $4K+ dostaje doktorant? czy przypadkiem polowa nie
idzie na oplacenie czesnego?
Znamu paru doktorantow (Amerykanow z krwi i kosci), ktorzy nawet
polowy tego nie dostaja.
Gdzie tyle placa doktorantom, moze wysle tam moich studentow ( u
nas doktoratow nie daja)

[Gość: krekor]

Oops
Zapomnialem, ze komputerowcy tez robia doktoraty.
Dodac jedynie mozna, ze w przeciwienstwie do Polski stypendium
dotoranta jest skorelowane, ze srednia placa w zawodzie przeze
reprezentowanym. Bo mieszkania w Pittsburgu nie sa przeciez az
tak drogie, zeby to uzasadnialo tak wysokie stypendium.
Powtorze jednak pytanie: czy ten doktorant placi czesne?

[Gość: fb]

Z adresu domyslam sie, ze chodzi o informatyke na Carnegie Mellon.
Szczerze powiedziawszy to jestem zdumiony suma jaka podales,
bo ja dostawalem mniej jako faculty na pewnym uniwersytecie (panstwowym co
prawda).
Czy jestes pewien, ze taki student dostaje tyle ile uniwersytet obciaza twoje
konto ?

To na co chce zwrocic uwage, to fakt, ze np. w przypadku
postdockow uniwersytety sciagaja niesamowite haracze i np. zeby
zatrudnic postdoca potrzeba miec z grantu 50 - 60 tysiecy rocznie,
podczas gdy postdoc dostaje z tego brutto 30-35 tysiecy,
co oznacza, ze po odtraceniu podatku federalnego, stanowego,
skladki ubezpieczeniowej, emerytalnej (w tej chwili rzadko
taki benefit przysluguje postdocom) itp. itd. zostaje okolo $2000 na miesiac.
A mowimy o osobie po doktoracie.
Chyba nie dziwicie sie, ze wsrod postdocow praktycznie nie ma Amerykanow.

Zarowno doktoranci jak i postdocy to tutejsi chlopi panszczyzniani
ktorzy pracuja dzien i noc za psie pieniadze na konto swego szefa.
Jesli maja szczescie to chociaz szef laskawie zafunduje
im raz w roku wyjazd na jakas konferencje, ale sa tez tacy,
ktorym nawet na to szkoda pieniedzy (z grantu, nie z prywatnej
kieszeni !).

[Gość: vivi]

Cos chyba Ci sie pokrecilo. Ja jestem doktorantka na "drogiej
prywatnej amerykanskiej" uczelni i dostaje $1500 miesiecznie.
Jak prawie kazdy inny.

Gość portalu: maciek napisał(a):

> Konkretnie: na drogiej prywatnej amerykanskiej uczelni
> doktorant uzuskuje $4218.33 brutto miesiecznie (wiem, bo
> sam im tyle place; i nie dziwi mnie ich brak pospiechu w
pisaniu
> rozpraw, wziawszy pod uwage realia rynku pracy :-). No, chyba,
> ze ma pecha i otrzymal prestizowe stypendium z prestizowej
> fundacji. Wowczas otrzymuje ok. $1000
> (wiem, bo sam tyle bralem :-)
>
>
> Gość portalu: Tomasz napisał(a):
>
> > Widzisz Grzes... takie stypendium Fundacja daje ponad setce
> > ludzi słowem wydatek jest to ogromny i muszę powiedzieć, że
dla
> > mnie nie było to takie nic, to było więcej niż moja roczna
> > pensja asystenta.
> >
> > Delikatnie mówiąc mijasz się z prawdą pisząc, że 20 tys. zł
> > (stypendium FNP) to miesięczne stypendiu studenta na
zachodzie.
> > Wiem bo byłem post-doc'kiem w Holandii gdzie dostawałem ok.
2500
> > EUR a studenci dostają ok. 1500. Nawet w Stanach doktorant
nie
> > dostanie 5000$ stypendium!
> >
> > pozdr.
> >
> >
> > Gość portalu: Grzes napisał(a):
> >
> > > Tak sie sklada, ze wiem, ile to jest to "prestizowe"
> > stypendium
> > > FNP, bo sam je dostawalem. W skali roku jest to mniej, niz
> > > uczciwe stypendium miesieczne dla zdolnego studenta na
> > > zachodzie. A dalej? Glod, bieda i calkowity brak szacunku
i
> > > prestizu spolecznego.
> > > Jesli ktos ma na to ochote-milej zabawy. Ja osobiscie
dostalem
> > > prace w centrum badawczym IBM i tyle mnie w kraju
widzieli.
> > > Papa!
> > >

[node]

Gość portalu: maciek napisał(a):

> Konkretnie: na drogiej prywatnej amerykanskiej uczelni
> doktorant uzuskuje $4218.33 brutto miesiecznie (wiem, bo
> sam im tyle place; i nie dziwi mnie ich brak pospiechu w
pisaniu
> rozpraw, wziawszy pod uwage realia rynku pracy :-). No,
chyba,
> ze ma pecha i otrzymal prestizowe stypendium z prestizowej
> fundacji. Wowczas otrzymuje ok. $1000
> (wiem, bo sam tyle bralem :-)


maciek,
Mam paru kolegow doktorantow na CMU i jeszcze nie slyszalem
zeby tam placono po $4K miesiecznie studentom.
Z tego co rozumiem, on pracuje dla ciebie, ale nie na
uczelni... no chyba ze w te 4K wliczone jest czesne, a to by
sie zgadzalo.
Mam wielu znajomych, ktorzy robia doktoraty na najlepszych
uniwersytetach i ogolnie rzecz biarac kieszonkowe zawsze
sprowadza sie do kwoty $1.8 - $1K miesiecznie przed podatkiem.
Do tego pokrycie czesnego, przyznam ze nawet nie mam pojecia
ile moje wynosi, bo uniwersytet placi sam sobie. W ramach tego
czesto jest obowiazek pracy przez 20h tygodniowo jako asystent,
wykladowca czy w jakims laboratorium jako 'naukowiec'.

Kwoty $4K-$7K miesieczne mozna zarobic jako doktorant pracujac
np. w laboratoriach komercyjnych w ramach praktyk, zazwyczaj po
prostu kontynuujac wlasne badania. Ale to juz nie ma nic
wspolnego z uniwersytetem.

Pozdrowienia z Pitt.

[Gość: bostonian]

Moj znajomy z Chin - doktorant w
Computer Engineering na Northeastern Univ.,
jest zatrudniony jako research assistant
i dostaje nieco ponad $14 tys.
W Bostonie za to sie przymiera glodem.

[Gość: Grzes]

No, ja dostalem stypendium FNP pare lat temu i to bylo raczej 10.000, ale nie
w tym rzecz. Chyba wyrazilem sie nie w 100% scisle. Stypendium FNP jest okay,
ale jako DODATEK, a nie cel zycia. Nie pozwala ono na "ustawienie sie w
zyciu". Dostaje sie je tylko raz, mieszkania, czy nawet samochodu np. sie za
to nie kupi, a potem znow trzeba zyc za te grosze asystenta (rzedu 1.100 na
reke). Ja osobiscie cale stypendium wydalem na ksiazki i nie podarte ubrania,
zeby sie studenci nie smiali, ze asystent chodzi jak dziad.

[Gość: Kowal]

Stypendium FNP (przynajmniej takie jak ja mialem), to 20000 zl. rocznie. To
okolo 3 miesiecznych stypendiow studenta doktoranckiego w USA (przynajmniej na
uniwesytecie Illinois). Czyli absolutnie nie jest tak jak piszesz.

> Tak sie sklada, ze wiem, ile to jest to "prestizowe" stypendium
> FNP, bo sam je dostawalem. W skali roku jest to mniej, niz
> uczciwe stypendium miesieczne dla zdolnego studenta na
> zachodzie

Nauka na AM w Warszawie

[Gość: Morgoth]

Niestety, w tej chwili nie mozna zrobic w Polsce prawdziwej
kariery naukowej, przynajmniej na moim polu badan biomedycznych –
pod pojeciem „prawdziwej” kariery naukowej rozumiem kariere
naukowca na swiatowym poziomie, takiego ktory publikuje w
„Nature”, ktory ma oferty pracy z renomowanych uczelni na swiecie
i ktory ma szanse na odkrycia mogoce przyniesc Nagrode Nobla.
Natomiast, jak najbardziej mozna zrobic w Polsce kariere
„naukawa” ( w odroznieniu od naukowej) – mozna sie pieknie
zeszmacic, publikowac w „Rocznikach AM w Bialymstoku”,
„Czasopismie Stomatologicznym” czy podobnych wspanialych
czasopismach, zrobic na podstawie tego habilitacje, dostac
profesure, wejsc w uklady i potem obnosic sie z tytulami,
uniemozliwiajac prace naukowa ludziom ktorzy chcieliby cos
naprawde zrobic w tym temacie. Niestety tak sie sprawa
przedstawia w warszawskiej AM. Mialem dobre checi i probowalem
wbrew wszelkim przeciwnosciom pracowac tam naukowo. Ponad trzy
lata temu dalem za wygrana. Pracuje teraz w USA, na jednej z
najlepszych uczelni medycznych, walczac tak jak jest napisane w
artykule zamiast z przeciwienstwami to z przeciwnikami – ze
smietanka najlepszych uczonych przybylych tutaj z czterech stron
swiata. Wywodzace sie z jedynej slusznej sily wladze warszawskiej
AM w swoim obecnym ksztalcie nigdy nie beda promowac nauki na tej
uczelni. Mysle, ze kreatury wchodzace w sklad tych wladz sa
reprezentatywne dla caleggo srodowiska naukowego w Polsce. Bez
wymieniania nazwisk, wsrod wladz mojej uczelni znajduja sie takie
osoby jak: promotor doskonalej pracy habilitacyjnej slynnego
ministra Lapinskiego; chirurg, o ktorym wszyscy wiedza, ze
pozwala by pacjenci umierali bez operacji jezeli nie dadza mu
lapowki; byly sadystyczny adiunkt anatomii, ktory seksualnie
molestowal studentki i zostal byl za to w swoim czasie usuniety z
tegoz zakladu; chirurg szczekowy ktory w stanie wojennym
falszowal wyniki obdukcji ludzi pobitych przez ZOMO, a ktorego
jedyna zasluga w nauce polega na tym, ze jest „mierny, bierny ale
wierny itp. Itd. Dopoki tacy ludzie rzadza polska nauka dopoty
bedziemy na poziomie Uzbekstanu!
Serdecznie pozdrawiam wszystkich zza oceanu,
Byly pracownik warszawskiej AM
PS Polecam wszystkim zainteresowanym portal „Polski Cyrk Naukowy”
(republika.pl/naukowcy)

[Gość: krekor]

Akademia Medyczna w Warszawie slynie korupcji i feudalnych
stosunkow. To w odpowiedzi na poglad, ze wladze tej instytucji
sa reprezentatywnym przykladem sytuacji w Polsce - nie sa, sa
karykatura sytuacji w Polsce, nigdzie chyba sytuacja nie jest az
tak ekstremalna.
A co do publikacji w Nature: wedlug moich szacunkow tylko
szczatek 1% aktywnych naukowcow opublikowal cos w tym sacownym
pismie.

[Gość: Pawelek]

No, kariery w mojej Alma Mater, czyli AM w Warszawie to raczej
bym nie zrobil. Robia ja za to rozni moi koledzy z roku,
synowie, kuzyni etc... Wartosc ich naukowych osiagniec jest
jednak dosc mizerna i sprowadza sie do artykulikow w Gazecie
Lekarskiej. Nawet tamtejsze profesorskie gwiazdy nie
reprezentuja soba wlasciwie niczego. Dydaktyka zas w ich
wykonaniu byla zenujaca, zwlaszcza z przedmiotow klinicznych.
Musialem za to zaplacic bardzo drogo podczas pierwszego roku
rezydentury w Stanach.

[Gość: glon]

To w odpowiedzi na poglad, ze wladze tej instytucji
> sa reprezentatywnym przykladem sytuacji w Polsce - nie sa, sa
> karykatura sytuacji w Polsce, nigdzie chyba sytuacja nie jest az
> tak ekstremalna.
Otoz sa, i to w przynajmniej 90% przypadkow. A sytuacja jest raczej typowa

[Gość: wiktor]

Nie zauwazyłem, aby pan Cezary Wojcik (który jak przypuszczam jest autorem
tego dość obrzydliwego tekstu)publikowal coś w Nature lub Science mimo pracy
w "jednym z najlepszych uniwersytetów amerykańskich". Niewątpliwe fakt
stworzenia podobnego tekstu przez "wychowanka warszawskiej AM" bardzo źle
świadczy o tym, jak ta uczelnia wychowuje ludzi. Naukowiec nie powinien
wypowiadać twierdzeń, których nie potrafi udowodnić. Tymczasem kalumnie,
jakimi się w tym tekście obrzuca ludzi są rodem z rynsztoku. Naukowiec nie
mówi o innych ludziach "kreatury", chociażby dlatego, że stał sie doktorem
habilitowanym dlatego, że te kreatury w swoim czasie głosowały tajnie za jego
sprawą. Kariery naukowej nie zrobi się obrzucając innych błotem. Aby zrobić
karierę naukową trzeba zrobić odkrycia. Mozliwośc robienia odkryć tylko w
niewielkim stopniu zależy od warunków finansowych, przede wszystkim zalezy od
oryginalności myslenia. A tego w tym paszkwilu nie ma. Wieslaw Wiktor
Jędrzejczak

[kozietulski]

Panie Profesorze! Nie wiem, kto byl agentem, a kto nie i nie jest chyba
najwazniejsze. Czy medycyna akademicka w Polsce, a zwlaszcza profesorowie,
maja powody do samozachwytow i samozadowolenia? Czy Akademia Medyczna w
Warszawie ma znaczacy dorobek naukowy? Czy mozna ja porownac z wiodacymi
placowkami we Wloszech albo Francji? Czy mozna ja porownac z przecietnymi
szkolami medycznymi w USA? Ilu wybitnych uczonych, ktorzy rzeczywiscie wniesli
jakis wklad w rozwoj medycyny swiatowej, pracuje w Warszawie?
Tutaj nie chodzi tylko o naklady finansowe. Dydaktyka przedmiotow klinicznych
za moich czasow byla na poziomie skandalicznym (IIWL). Przyklady nepotyzmu i
wzajemnego popierania sie miernoty w medycynie akademickiej mozna monozyc.
Mozna tez monozyc przyklady blyskotliwych absolwentow, ktorymi akademie
medyczne (czyli wlasnie profesorowie) nie byly zainteresowane w najmniejszym
stopniu. W Stanach te osoby radza sobie swietnie, ale niesmak po poczatkach w
Polsce zawsze pozostaje. Moze nalezaloby zreformowac system i zlikwidowac
instytucje profesora w pojeciu tradycyjnym. Czy nie sadzi Pan, ze ciekawiej
pracowaloby sie na hematologii albo immunologii, gdzie jest pieciu albo
dziesieciu niezaleznych associate professors, a chairman pelni raczej role
administracyjno-organizacyjna, a nie wszechwiedzacej alfy i omegi? Czy nie
brakuje tego Panu?

[Gość: wiktor]

Dawno nie zaglądałem do tej dyskusji, więc nie mogłem odpowiedzieć, ale
nadrabiam. Akademia Medyczna w Warszawie nie ma powodów do samozachwytu, ale
nie ma powodów do wstydu. Łatwo jest generować skrajnie negatywne oceny, ale
trudniej jest cokolwiek zmienić, zwłaszcza wtedy kiedy nie rozumie się
uwarunkowań. Kierowana przez mnie Klinika hematologii (jako placówka kategorii
A, a więc najwyższej) ma 80 tysięcy złotych na statutową działalnośc naukową
(na 10 nauczycieli akademickich), a ja dodatkowo 20 tysięcy na badania własne.
To starcza raptem na naprawy sprzętu laboratoryjnego, który i tak jest głównie
wykorzystywany na potrzeby lecznictwa (ale na te potrzeby od 5 lat nie
dostaliśmy żadnego sprzętu laboratoryjnego. A mimo to rocznie publikujemy
kilka prac w czasopismach "karentowych" i wiele innych też potrzebnych.
Klinika nie ma ani jednego technika zatrudnionego do celów badań naukowych,
nie ma do tego celu żadnego personelu. Placówki polskie można porównać do
placówek we Włoszek i we Francji jesli tylko jednocześnie porówna się środki
finansowe. W tym momencie okaże się, że za porównywalne środki polskie ośrodki
dają więcej. Jest oczywiste, że jest też pytanie, czy to nie jest skandal, że
niżej podpisany (mając taki dorobek i taki potencjał) ma do swojej dyspozycji
raptem 5 tysięcy Euro i ani jednego pracownika? Pewnie i jest. Ale nie jest to
wina Akademii Medycznej tylko utrzymywanego w Polsce podziału na uczelnie i
instytuty resortowe. Warszawskie centrum Onkologii będąc niepomiernie mniejszą
instytucją i dysponując tylko niewielką liczbą osób z habilitacjami dostaje na
naukę tyle pieniędzy, co cała AM w Warszawie. Tyle, że Amerykanie nam tego nie
zmienią, ani nie zmienią tego ci, co wyemigrują. Im więcej będzie w Polsce
ludzi o międzynarodowym poziomie naukowym tym łatwiej będzie wprowadzić
międzynarodowe standardy. Ja mógłbym swoją "martyrologią naukową" przebić Was
wszystkich razem, ale naukowca nie rozlicza się za jęki i za to czego nie
zrobił, tylko jego pozycja wynika z tego, co mimo wszystko zrobił. Sprawa
kilku pracujących w jednym miejscu niezależnie profesorów hematologii. Otóż
medycyna nie jest sprawą pięknoduchów, a hematologia szczególnie. To są
dziedziny, w których o chorego dbają ogromne zespoły ludzi o różnych, ale
uzupełniających się kwalifikacjach. Jak to będzie się niezależnie
przeszczepiało szpik? Jeden(ten od pobierania zrobi swoje i pójdzie) drugi od
preparowania w tym czasie pojedzie na zjazd naukowy... To tak nie jest! To są
ogromne złożone przedsięwzięcia, w których sukces zależy od współpracy i
sprawnego kierowania i które nie są teatrami pojedynczych aktorów. Natomiast,
każdy w ramach swoich kompetencji może się wybić.

Nauka na AM w Warszawie

[Gość: Sylmaryl]

Wielu profesorow amerykanskich uniwersytetow tez nie ma artykulow w Nature lub
Science, ale przynajmniej ma artykuly w Currentowych czasopismach z tzw. Listy
Filadelfijskiej o w miare wysokich Impact Factor. A pan rektor warszawskiej AM?
Prosze sobie sprawdzic w Medline jego osiagniecia naukowe! A przewodniczaca
senackiej komisji nauki? Prosze sobie sprawdzic (jeden artykul w
miedzynarodowym czasopismie!). Nieliczni ludzie robiacy nauke, ktorzy jeszcze
ostali sie w warszawskiej AM maja klody rzucane pod nogi, robi im sie straszne
utrudnienia. W tym czasie warszawska AM stacza sie w rankingach na leb na szyje
doganiajac Bialystok. Wynagrodzenia w warszawskiej AM sa na dolnej granicy
widelek, najnizsze sposrod wszystkich AM w calej Polsce. A tymczasem byly
pieniadze by placic kary za to, ze AM opuszczala wynajete pomieszczenia na
Filtrowej z opoznieniem, bo zona pana rekltora musiala tam jeszcze przyjac
prywatnych pacjentow... Panie Profesorze! Naprawde wszyscy wszerz i wobec
wiedza jakie obrzydliwe koterie i uklady wywodzace sie z czerwonego matecznika
rzadza warszawska Alma Mater!

[Gość: Saruman]

Myli sie Pan, Panie Profesorze.
Stworzenie podobnego tekstu przez (domniemanego) wychowanka warszawskiej AM
swiadczy jedynie o tym, ze zalezy mu na tej uczelni, ze probuje on cos
zmienic, byc moze aby ratowac upadajaca do rynsztoku Akademie. Wytkniecie
palcem kreatur i kanalii, ktore rzadzac warszawska AM przyczyniaja sie do jej
upadku jest przynajmniej oznaka zainteresowania losami tej uczelni. Lepsze to
niz nie robienie niczego, niz zapomnienie o tym co sie dzieje w kraju.
Zastanawiam sie natomiast czego Pan broni. Grupy komuchow, rozkradajacych
uczelnie, bioracych lapowki i demoralizujacych mlodych adeptow polskiej
medycyny i nauki? Czy Pan tez utrudnia rozwoj najzdolniejszym? Ilu mlodych,
zdolnych ludzi ucieklo od Pana w ostatnich latach? Czy nie ma Pan wrazenia, ze
na Uczelni pozostaja tylko miernoty i nieudacznicy? Piszac taki tekst daje Pan
jednoznaczne swiadectwo o sobie - nalezy Pan do tej samej grupy, ktorej
kompletie nie zalezy na rozwoju AM w Warszawie. Czyzby szykowal sie Pan na
Rektora AM?
Musi Pan tez sobie zaczac zdawac sprawe z tego, ze mozliwosc robienia odkryc
naukowych zalezy przede wszystkim od warunkow finansowych. Jesli Pan tego nie
rozumie to znaczy, ze zatrzymal sie Pan w swoim rozwoju przed 30 laty.

[Gość: grzes]

PLATNI ZDRAJCY PACHOLKI ROSJI

[Gość: wiktor]

jesli komus na czyms zależy, to usiluje to poprawic, a nie ucieka i szkaluje z
daleka.Ja tez wiele poswiecilem decydujac sie na zycie w Polsce, ale ktos ten
kraj takze musi rozwijać. porownywanie Polski z USA, Francją, Włochami itp
samo w sobie mowi o sukcesie okresu powojennego. Z czym mysmy (w tym komuna)
startowali? Przed wojną mielismy uniwersytety w Krakowie, Lwowie, Wilnie,
Warszawie i Poznaniu. Po wojnie został nam uniwersytet w Krakowie, ktorego
profesorowie wlasnie wrociliz wypoczynku w Sachsenhausen (ci, ktorzy
wrocili),Poznan byl w podobnej sytuacji, a pozostale trzy przestaly istniec
fizycznie. Z tego niebytu komuna zostawila Polske z kilkunastoma przyzwoitymi
osrodkami akademickimi, jako 15-16 potege naukową świata pod wzgledem cytowań
w Current Contents. Komuna dostala Polskę z 23 milionami ludzi i zostawila z
38. Przez 50 lat przybył tu narod wielkosci calej bylej Czechosłowacji. Tych
ludzi nakarmiono, ubrano, schowano pod dach, ktory wybudowano, ogrzano i
wykształcono. W historii Polski nie było okresu, w którym dokonano takiego
rozwoju startując z tak niskiego pułapu. A prosze wskazać inny Naród, który
dokonał kiedykolwiek podobnego dzieła? Nie szykuje sie na rektora, ani na
zaden uczelniany urzad i nie dlatego, ze uchylam sie od odpowiedzialności,
tylko dlatego, ze uwazam, ze moim powolaniem jest stworzenie silnego osrodka
naukowego, opracowanie i wdrozenie nowych metod diagnostycznych i
leczniczych.I to robie. Nie placze, jaki jestem biedny, tylko siedze do
późnego wieczora w pracy i robie. Jesli ktos 14 lat po upadku komuny jeszcze
do niej nawiazuje to przypomne, ze mi starczylo 7 od skonczenia studiow, zeby
zrobić habilitacje i to zrobić ją nie na podstawie prac wykonanych w Stanach i
opublikowanych w Science, Blood itp (a takie juz wtedy mialem), tylko na
podstawie tego, co przed wyjazdem zrobilem w Polsce. Wezcie się Państwo do
roboty, odkrywajcie, publikujcie. Macie 100 razy lepsze warunki niz ja mialem
w waszym wieku, a ja nie narzekalem, gdyz tez mialem znacznie lepsze warunki
niz, ci którzy zaczynali zaraz po wojnie. Mialem lepsze, ale też o niebo
gorsze niz moi rowiesnicy na Zachodzie. Sprawdzcie moj dorobek w PubMed
(Wiktor-Jedrzejczak W i Jedrzejczak WW) i bądźcie lepsi! WW Jedrzejczak

[Gość: Goliath]

Pro-PRLowskie argumenty Pana Profesora sa absurdalne: to co zapewnil milionom
ludzi PRL to bylo wegetowanie w czasie gdy caly cywilizowany swiat uciekal do
przodu! Gdyby nie bylo komuny to bylibysmy dzisiaj na poziomie Hiszpanii lub
bysmy ja dawno przegonili! II wojna swiatowa przyniosla Polsce ogromne straty w
w ludziach, oderwanie od Macierzy odwiecznych polskich ziem na Wschodzie jak
rowniez siegajace 70% majatku narodowego starty materialne, ale gdyby w Polsce
przywrocono po wojnie demokracje i skorzystano z planu Marshalla to dzisiaj
znajdowalibysmy sie w zupelnie innym miejscu. Pomimo tego, ze komuna upadla
teoretycznie 14 lat temu to ma sie swietnie - towarzysze z PZPR w najlepsze
rzadza krajem doprowadzajac go prosta sciezka na skraj ekonomicznej i
spolecznej katastrofy. Towarzysz sekretarz KC jest premierem! Prosze porownac
Polske z takimi na przyklad Czechami, gdzie na nauke wydaje sie 3% PKB. Ale w
Czechach byla dekomunizacja. Polecam artykul ze styczniowego bodajze numeru
Nature w ktorym poddano polska nauke miazdzacej krytyce (tekst dostepny w
Polskim Cyrku Naukowym). Pomimo, ze Pan rzeczywiscie nalezy do nielicznego
grona uprawiajacych nauke w polskich warunkach, broni Pan skostnialego systemu
ktory hamujac rozwoj naszego kraju zostawia go coraz bardziej w tyle -
dlaczego? Dlaczego Pan nie walczy by to zmienic? Zmienic mozna go tylko przez
calkowite obalenie, bo jest to system niereformowalny. A tymczasem plan
ministra Kleibera zniweczy wszystkei zmainy w nauce dokonane w latach 90-tych
przywracajac centralne rozdzielnictwo srodkow. Wreszcie - jeszcze 20-30 lat
temu mozna bylo jakos wspolzawodniczyc z zachodnimi uczonymi w naukach
biomedycznych nadrabiajac biede i braki wlkasna inwencja i uporem - dzisiaj
jest to praktycznie niemozliwe, gdyz nei da sie opublikowac czegos odkrywczego
bez zastosowania wielu kosztownych odczynnikow i wyrafinowanej aparatury.
Pomiedzy "nauka polska" a nauka swiatowa zieje przepasc powiekszajaca sie z
roku na rok. Na przyklad, zanim sie czlowiek doczeka potrzebnego do doswiadczen
odczynnika (srednia czekania na odczynnik zamowiony w Sigmie wynosi na AM w
Warszawie ok. 3 miesiace) w tym czasie koledzy z Zachodu skladaja juz gotowy
artykul do publikacji. Panie Profesorze - odwagi! Moze wlasnie powinien Pan
kandydowac na rektora z haslem by to zmienic i pozbyc sie rzadzacej obecnie
koterii? Profesor Gorski probowal cos zmienic w swoim czasie i przeplacil to
zdrowiem, musial salwowac sie ucieczka do Wroclawia. Ale moze Panu sie uda?

[Gość: wiktor]

Tylko Polska nie miała takiego wyboru. Od 1939 roku była podbitym krajem i
mogła tylko lepiej lub gorzej rozegrac pierwszą i drugą okupację. do
utrzymania ziem wschodnich nie mielismy zadnego sojusznika, a zachodnie mamy
tylko dzieki wielkiemu bratu. Hiszpańska nauka do 1980 roku plasowala sie
gorzej niz polska i to mimo tego, ze nie wymordowano tam inteligencji i poza
rewolucja nie było tam wojny. Jeśli ktoś umial przekonać ZSRR, zeby pozwolil
nam przyjąc plan Marchalla to jest zdrajca, ze tego nie zrobił. Trzeba było!
Czechosłowacja była przed wojną znacznie lepiej rozwinięta niż Polska i nie
została zniszczona. O czym my mówimy? Trzeba bylo wygrac wojnę! PRL nie
zapewniał ludziom nic więcej niz oni wytworzyli. Ale dzieki niemu Polska nie
jest dzisiaj Albanią, gdyż podobne warunki systemowe narzucone w dodatku i
pilnowane przez obca armię zostały znacznie, znacznie lepiej rozegrane.

[Gość: grzes]

Zamiast Pubmeda proponuje sprawdzenie Citation Index Pana profesora. Oto wyniki
gdy uzylem "Wiktor-Jedrzejczak W":
3 ...Wiktor-Jedrzejczak ACTA BIOCHIM POL 45 95 1998
9 ...Wiktor-Jedrzejczak ANN NY ACAD SCI 762 499 1995
12 ...Wiktor-Jedrzejczak BRAIN RES 804 135 1998
1 ...Wiktor-Jedrzejczak CLIN CHEM 49 1450 2003
2 ...Wiktor-Jedrzejczak MELANOMA RES 12 399 2002
A gdy uzylem "Jedrzejczak W":
1 JEDRZEJCZAK W 31ST C POL PSYCH
1 ...Jedrzejczak W BLOOD 98 A592 2001
1 JEDRZEJCZAK W PHYSIOL REV 76 927 1996
2 ...Jedrzejczak W REV ROUM MED-MED INT 17 279 1979
1 JEDRZEJCZAK W SCIENCE 196 4285 1977
1 JEDRZEJCZAK W UNPUBLISHED RESULTS
1 JEDRZEJCZAK W WIAD PARAZYTOL 15 277 1969
Cyfra z lewej strony oznacza ile razy byla dana praca cytowana przez innych
autorow - wyglada na to, ze swiatowa nauka nie chce cytowac profesora
Jedrzejczaka! (moze zlosliwie?) W 1977 opublikowal on byl papier w Science,
ktory najwyrazniej zacytowana tylko jeden (sic!) raz - gratulacje, musial to
byc swietny artykul!
pozdrawiam dyskutantow
grzes

[Gość: wiktor]

a może sie Pan najpierw nauczy korzystać z tego serwisu? W dodatku dwie
wspomniane przez Pana prace nie są moje. Moj wskaźnik cytowania przekracza
1000, co czyni mnie bodajże 40-tym w tej klasyfikacji w naukach biomedycznych
w Polsce.Odpowiedni ranking powinien byc na stronie internetowej tygodnika
Wprost. To nie jest wynik najlepszy, ale jakiś jest. Pozdrawiam, WW Jedrzejczak

[Gość: grzes]

Uprzejmie przypominam, ze zrobilem search w citation index podajac obydwu form
nazwiska Pana profesora ktore Pan sam zalecil uzyc. Sprobowalem jeszcze searchu
z samym tylko nazwiskiem bez inicjalow - wyszlo troche wiecej, zwracam honor -
praca z Science jest cytowana az 23 razy! Ale wiekszosc pozostalych prac ma
najczesciej tylko po jednym cytowaniu. Ktora Panska praca ma powyzej 100
cytowan (kryterium tygodnika Wprost) i pod jakim nazwiskiem widnieje azeby
znalezc ja w Citation Index?
1 JEDRZEJCZAK W 31ST C POL PSYCH
1 ...Jedrzejczak W BLOOD 98 A592
2001 1 JEDRZEJCZAK W PHYSIOL REV 76
927 1996
2 ...Jedrzejczak W REV ROUM MED-MED INT 17 279 1979
1 JEDRZEJCZAK W SCIENCE 196 4285 1977
1 JEDRZEJCZAK W UNPUBLISHED RESULTS
1 JEDRZEJCZAK W WIAD PARAZYTOL 15 277 1969
1 JEDRZEJCZAK WW AM J CLIN PATH 62 576 1974
4 JEDRZEJCZAK WW ARCH GESCHWULSTFORSC 46 471 1976
1 JEDRZEJCZAK WW ARCH IMMUNOL THER EX 35 71 1987
2 JEDRZEJCZAK WW BONE 8 315 1987
1 JEDRZEJCZAK WW BRIT MED J 1 735 1975
1 JEDRZEJCZAK WW EUR J HAEMATOL 38 204 1987
3 JEDRZEJCZAK WW EXP HEMATOL 19 1049 1991
2 JEDRZEJCZAK WW EXP HEMATOL 9 835 1981
1 ...Jedrzejczak WW EXP HEMATOL 6 18 1978
1 JEDRZEJCZAK WW EXP HEMATOL COPEN S7 8 62
1980
1 JEDRZEJCZAK WW EXPERIENTIA 35 546 1979
1 JEDRZEJCZAK WW FOLIA HAEMATOL LEIPZ 3 350 1983
1 JEDRZEJCZAK WW FOLIA HAEMATOL LEIPZ 103 63 1976
3 JEDRZEJCZAK WW IN PRESS
13 JEDRZEJCZAK WW INT ARCH ALLER A IMM 51 574
1976
1 JEDRZEJCZAK WW INT ARCH ALLERGY APP 51 574 1975
1 JEDRZEJCZAK WW LEUKEMIA S2 7 S117 1993
1 JEDRZEJCZAK WW NEOPLASMA 24 457 1977
4 JEDRZEJCZAK WW NEOPLASMA 22 323 1975
5 JEDRZEJCZAK WW P NATL ACAD SCI USA 87 4828 1990
1 JEDRZEJCZAK WW P NATL ACAD SCI USA 87 4828 1900
3 JEDRZEJCZAK WW POL ARCH MED WEWN 52 473 1974
2 JEDRZEJCZAK WW POL TYG LEK 5 125 1988
1 JEDRZEJCZAK WW RADIO SCI 12 209 1977
1 JEDRZEJCZAK WW SCAND J HAEMATOL 28 82 1982
23 JEDRZEJCZAK WW SCIENCE 196 313 1977
1 JEDRZEJCZAK WW SKUTKI UBOCZNE CHEMI 1977
3 JEDRZEJCZAK WW STRAHLENTHERAPIE 152 469 1976
8 ...Jedrzejczak WW TRANSPLANT P 11 511 1979
1 JEDRZEJCZAK WW ULTRASTRUKTURA FUNKC 1991
1 JEDRZEJCZAK WW ULTRASTRUKTURA FUNKC 5 204 1991
1 JEDRZEJCZAK WW ZAGADKA TWORZENIA KR 1987

[Gość: wiktor]

chociazby praca z J. Exp.med. z 1982 roku lub z PNAS z 1990 roku

[Gość: wiktor]

chociazby praca z J. Exp.med. z 1982 roku lub z PNAS z 1990 roku

[Gość: Bolec]

Spokojnie Panowie - gramy do tej samej bramki, a tymczasem na tym forum
znalazlem inwektywy wzgledem tych niewielu polskich uczonych, ktorzy w malo
sprzyjajacych warunkach robia co moga i ktorzy o ile wiem sa za reformami
systemu (pamietam ich wypowiedzi na lamach prasy) - Jedrzejczak, Kaczmarek i
Zylicz (nazwany przez kogos oszolomem). Sam popatrzylem w archiwum Wprost -
WWJedrzejczak jest rzeczywiscie na tej liscie najlepszych polskich uczonych -
ale rozumiem klopty Grzesia ze znalezieniem jego prac w Web of Science - Grzes,
napisz jednym ciagiem Wiktorjedrzejczak i wtedy wyjdzie wiekszosc prac o
licznych cytowaniach. Swoja droga gratuluje prof. Jedrzejczakowi ze odzywa sie
na liscie i broni swoich pogladow otwarcie.

[Gość: Byniek]

to ilu tam jest tych jedrzejczakow i wiktorow? wyglada to na caly klan.

[Gość: Tired]

W zasadzie trudno nie przyznać racji Panu Profesorowi. My faktycznie po wojnie
nie mieliśmy wyboru. To że do 1980 roku byliśmy naukowo w pewnych dziedzinach
wyżej niż Hiszpania, jest jednak dla mnie niespodzianką. Tym bardziej, że nauką
rządzili sekretarze partyjni. Za to teraz na pewno jesteśmy daleko za nią i
pogrążamy się.
Byc może rok 1980 jest tą cezurą, od kiedy zaczęliśmy się staczać. Nie wiem ile
Pan Profesor ma lat i jakie ma kontakty z młodymi ludźmi. Ale to co tutaj
napisał:

> Macie 100 razy lepsze warunki niz ja mialem
> w waszym wieku,

świadczy o tym, że nie bardzo wie co się dzieje. Z tego co słyszałem, komuna do
pewnego momentu (II połowa lat 70-tych) dbała o naukowców i dawała im
mieszkania (ci którzy ukończyli studia z dobrymi wynikami podobno dostawali je
od razu) i niezłe pieniądze. Na tle innych naukowcy, również młodzi, nie
wyglądali źle. Szczególnie, kiedy mogli jeszcze wyjechać na trochę na Zachód.
Ale teraz za dobrą naukę już niczego się nie dostaje, a jak odłożyć na
mieszkanie z wynagrodzenia 1500 zł? I jeżeli komuna była taka genialna, to
dlaczego nagle przestała dawać i się załamała? Pan Profesor uważa, że to
knowania sił reakcyjnych oraz imperialistów doprowadziły do
powstania "Solidarności"?

[Gość: wiktor]

to, co nazywamy komuna wyczerpalo swoje mozliwosci rozwojowe i to na szczescie
nie tylko w Polsce, ale i w byłym Związku radzieckim i jego upadek dopiero dał
nam szanse zmiany systemu. A jak tę szansę wykorzystujemy to sami widziecie.
Za Komuny Solidarność krzyczała o dramtycznie złych skutkach finansowania
nauki na poziomie 2% PKB, a potem premier Mazowiecki zaczął robić z tym
porządek tj. zmniejszać. W tym tempie za 10 lat osiągniemy 0%. Wszystkie rządy
solidarnościowe byly antynaukowe. Jedyne co się udalo zrobic to wprowadzić KBN
(trochę na wzór NIH) w oparciu o projekt Towarzystwa Popierania i Krzewienia.
Nauk. Dzisiaj nazywanie kogoś komuchem czy solidaruchem nie ma żadnego sensu.
Jest nowa rzeczywistość, ktora nie przystaje do wyobrażeń żadnej z bylych
stron i w niej trzeba sobie radzić. Komuch to jest ktos taki, kto chce
wszystko upaństwowić, zrobić elektryfikację i władzę Rad, a nie ktoś kto chce
być bogatszy. Dla wielu ludzi z Solidarności najwiekszym problemem jest to, że
byłe komuchy lepiej sobie radzą w gospodarce rynkowej od nich. A mialo być
odwrotnie. Tyle, ze gospodarka rynkowa jest a-ideologiczna. Jest wilcza.

[Gość: Maks]

Nie moge sie zgodzic z niektorymi pogladami Pana Profesora. Nie rozumiem dlaczego nazywa Pan osoby
wyjezdzajace do innego kraju do pracy naukowej uciekinierami. Ponad to fakt, ze juz nie pracuje na AM w Warszawie nie zabrania mi krytykowac tej instytucji. Ja
takze skonczylem te szkole i takze pracuje w Stanach. Przykro mi to powiedziec ale przemawia przez Pana zimno-wojenny sposob myslenia. Nie jestesmy juz za
zelazna kurtyna, i jezeli wyjechalem, to nie znaczy ze nie moge wrocic, albo ze przestalem byc Polakiem i sprawy Polski sa mi obojetne. W cywilizowanym swiecie
jest to sprawa normalna ze naukowcy pracuja w roznych miejscach, w roznych osrodkach odpowiadajacych profilowi ich zainteresowan.
Podziwiam panski dorobek naukowy a takze zdolnosc przetrwania w takich warunkach. Wymienione tutaj szkalowania i kalumnie rzucane na wladze
AM w Warszawie sa tajemnica poliszynela. Wiadomo tez ze nikt sie nie moze "dobrac" do wladz uczelni dzieki ochronie rzadzacej sily politycznej. Osobiscie
doswiadczylem skandalicznie niskiego poziomu nauczania klinicznego, przez ktory wszyscy ktorzy zetkneli sie
z zachodnimi systemami lecznictwa musieli sie wstydzic. Osobiscie widzialem jak jeden pan profesor przychodzi do drugiego zeby zalatwic swojemu dziecku
egzamin. Osobiscie widzialem jak sa rozdzielane peiniadze statutowe tak aby utrzymac przy zyciu zaklady nauk podstawowych i pracownie ktore specjalizuja sie w
piciu kawy i psuciu powietrza. Ile lat byl utrzymywany w takim stanie znienawidzony przez studentow, bezuzyteczny Zaklad Biofizyki? Widzialem tez jak sie
szykanuje i przeszkadza tym, ktorzy chca cos sensownego zrobic. Podziwiam to jak Pan sobie radzi w takich warunkach, nie moge sie jednak zgodzic z zamykaniem
oczu na przekrety, ktore sie dzieja w lonie mojej Alma Mater. W ten sposob nie zmieni sie nic. Miejsca do pracy z ludzmi takimi jak Pan mozna obecnie policzyc na
palcach jednej reki. Wkrotce bedzie ich zapenwne jeszcze mniej.

[Gość: Pawel]

Przepraszam, ale gdzie te bloody i Nature Pana profesora w Pubmedzie? Bo ja
glownie Pol Tyg Lek widzialem.
Pozdrawiam
Pawel

[Gość: Morgoth]

Ja tez tak myslalem, ale okazuje sie ze nazwisko i imie prof. Jedrzeczaka jest
przez amglosasow koszmarnie poprzekrecane - w Web of Science jego prace
wychodzily jak sie wpisalao "wiktorjedrzejczak" jednym ciagiem, w PubMedzie to
nie dziala, pewno jest inaczej przekrecone. Ale prof. Jedrzejcza to wyjatek,
ktory ma pecha ze wzgledu na porzekrecenie nazwiska. Prosze sobie poprobowac
innych luminarzy z warszawskiej AM od swiatlych gwiazd rektorkich poczynajac.
Poza prof. Jedrzejczakiem doszukalem sie jeszcze trzech profesorow z AM w
Warszawie ktory maja ponad 1000 cytowan (lista WProst) - Jablonska, Czlonkowski
i Moskalewski. Ale nei maja oni zadnego wplywu na wladze oczywiscie.
pozdrawiam

[Gość: topik]

Artykuł ze styczniowego NATURE:

Too quiet on the Eastern front

Change is needed before the nations poised to join the European Union can reap
the full scientific benefits of membership.
In May next year, the European Union (EU) will gain 75 million citizens at a
single stroke, with the accession of ten new member countries, most of them in
Central and Eastern Europe. Among those brought into Brussels' embrace will be
some 250,000 researchers - a 15% rise in the EU's scientific workforce. But
they won't come with bulging wallets: the eastwards expansion will increase the
union's total spending on research by only 3.5%.
Poland, home to more than half of the new EU citizens, provides a prominent
example of the scientific weaknesses of the unions' budding members (see page
471). Although the Polish government is stressing that the country's future
should not be one of cheap labour, it has done little to nurture a knowledge-
based economy. Research spending stagnates at a shameful 0.34% of public
expenditure.
But money is only part of the problem. Poland, like many of its neighbours, has
too many scientists who aren't internationally competitive, and who cling to
the certainties of the socialist era. Unfortunately, many of them sit in senior
positions and intend to stay there, which sends genuine achievers to seek
opportunities abroad.
Streamlining the overstaffed research system, and letting in the fresh air of
competition, is an urgent necessity. The talent exists, and several research
groups are finding niches where Poland can successfully contribute to state-of-
the-art research.
Much now depends on another ray of hope: science minister Micha Kleiber. A
respected physicist and engineer who joined the government last year, Kleiber
has already convinced his colleagues to elevate the State Committee for
Scientific Research to a fully fledged ministry. That should give him more
clout to push through reforms, but the task remains devilishly hard.
The old guard is bound to fight efforts to concentrate funding into groups that
can compete on the European stage, and to close labs that just aren't good
enough. But Kleiber's political peers should back him through any short-term
unpopularity. Poland will change under EU membership, and some of those changes
will hurt. If its research base can be successfully reformed, there is much to
be gained in terms of collaboration with Western European scientists - not to
mention research grants from Brussels.
The same issues face many of other nations queuing up to join the EU. It would
be satisfying to see the largest of the new countries leading the way towards
the promised land of European scientific integration, rather than dragging its
feet.

[Gość: pies]

Gość portalu: Cezary Wojcik napisał(a):

> Niestety, w tej chwili nie mozna zrobic w Polsce prawdziwej
> kariery naukowej, przynajmniej na moim polu badan
biomedycznych –
> pod pojeciem „prawdziwej” kariery naukowej rozumiem kariere
> naukowca na swiatowym poziomie, takiego ktory publikuje w
> „Nature”, ktory ma oferty pracy z renomowanych uczelni na
swiecie
> i ktory ma szanse na odkrycia mogoce przyniesc Nagrode Nobla.
> Natomiast, jak najbardziej mozna zrobic w Polsce kariere
> „naukawa” ( w odroznieniu od naukowej) – mozna sie pieknie
> zeszmacic, publikowac w „Rocznikach AM w Bialymstoku”,
> „Czasopismie Stomatologicznym” czy podobnych wspanialych
> czasopismach, zrobic na podstawie tego habilitacje, dostac
> profesure, wejsc w uklady i potem obnosic sie z tytulami,
> uniemozliwiajac prace naukowa ludziom ktorzy chcieliby cos
> naprawde zrobic w tym temacie. Niestety tak sie sprawa
> przedstawia w warszawskiej AM, ktora ukonczylem w 1994 roku,
> gdzie obronilem doktorat, a nastepnie habilitacje. Mialem dobre
> checi i probowalem wbrew wszelkim przeciwnosciom pracowac
> naukowo. Ponad trzy lata temu dalem za wygrana. Pracuje teraz w
> Teksasie, na jednej z najlepszych amerykanskich uczelni
> medycznych, walczac tak jak jest napisane w artykule zamiast z
> przeciwienstwami to z przeciwnikami – ze smietanka najlepszych
> uczonych przybylych tutaj z czterech stron swiata. Wywodzace
sie
> z jedynej slusznej sily wladze warszawskiej AM w swoim obecnym
> ksztalcie nigdy nie beda promowac nauki na tej uczelni. Mysle,
ze
> kreatury wchodzace w sklad tych wladz sa reprezentatywne dla
> caleggo srodowiska naukowego w Polsce. Bez wymieniania nazwisk,
> wsrod wladz mojej uczelni znajduja sie takie osoby jak:
promotor
> pracy habilitacyjnej slynnego ministra Lapinskiego; chirurg, o
> ktorym wszyscy wiedza, ze pozwala by pacjenci umierali bez
> operacji jezeli nie dadza mu lapowki; byly sadystyczny adiunkt
> anatomii, ktory seksualnie molestowal studentki i zostal byl za
> to w swoim czasie usuniety z tegoz zakladu; chirurg szczekowy
> ktory w stanie wojennym falszowal wyniki obdukcji ludzi
pobitych
> przez ZOMO, a ktorego jedyna zasluga w nauce polega na tym, ze
> jest „mierny, bierny ale wierny itp. Itd. Dopoki tacy ludzie
> rzadza polska nauka dopoty bedziemy na poziomie Uzbekstanu!
> Serdecznie pozdrawiam wszystkich zza oceanu,
> Dr hab.n.med. Cezary Wojcik
> Byly adiunkt Zakladu Histologii i Embriologii AM w Warszawie
> PS Polecam wszystkim zainteresowanym portal „Polski Cyrk
Naukowy”
> (republika.pl/naukowcy)

czy ta uczelnia to Univ. of Texas at Houston, Medical Center?

[Gość: Morgoth]

UT Southwestern Med Ctr w Dallas (4 laureatow NN)

Kariera w nauce? Zacznij za oceanem

[adam.xx]

Nauka to nie tylko organizacja. Patrzac na kariery w naukach
fizyczno-przyrodniczych nalezy wziac pod uwage potencjal
techniczny jaki jest wymagany do przygotowania doktora i jego
pozniejszej kariery naukowej. Jest to jedna z wielkich przewag
amerykanskej nauki nad reszta swiata wlaczajac Europe i Polske.
Dlatego tez mlody pracownik moze osiagac wiele poniewaz ma
dostep do wszelkich technicznych nowosci i informacji z ksiazek
i biezacych publikacji ktore mozna teraz brac z komputera
(nawet w domu) bez koniecznosci chodzenia do biblioteki. Ja
radze ambitnym przyszlym naukowcom wyjazd na te 18 miesiecy
(maximum dla J-1 wizy) albo na cale studia doktoranckie do USA.
A pozniej, ja wierze ze tak przygotowani naukowcy beda mieli
szanse w calej Unii Europejskiej i byc moze cieszac sie
prestizem pomoga tez zreformowac system polskiej nauki.

[Gość: TOmasz]

Nie beda chcieli wracac do Polski a nawet jesli beda chcieli to
niekoniecznie beda ich chieli w Polsce... tez sie taki bedzie tu
wymadrzal ;)

adam.xx napisał:

> Nauka to nie tylko organizacja. Patrzac na kariery w naukach
> fizyczno-przyrodniczych nalezy wziac pod uwage potencjal
> techniczny jaki jest wymagany do przygotowania doktora i jego
> pozniejszej kariery naukowej. Jest to jedna z wielkich przewag
> amerykanskej nauki nad reszta swiata wlaczajac Europe i
Polske.
> Dlatego tez mlody pracownik moze osiagac wiele poniewaz ma
> dostep do wszelkich technicznych nowosci i informacji z
ksiazek
> i biezacych publikacji ktore mozna teraz brac z komputera
> (nawet w domu) bez koniecznosci chodzenia do biblioteki. Ja
> radze ambitnym przyszlym naukowcom wyjazd na te 18 miesiecy
> (maximum dla J-1 wizy) albo na cale studia doktoranckie do
USA.
> A pozniej, ja wierze ze tak przygotowani naukowcy beda mieli
> szanse w calej Unii Europejskiej i byc moze cieszac sie
> prestizem pomoga tez zreformowac system polskiej nauki.

[Gość: fb]

adam.xx napisał:

> Nauka to nie tylko organizacja. Patrzac na kariery w naukach
> fizyczno-przyrodniczych nalezy wziac pod uwage potencjal
> techniczny jaki jest wymagany do przygotowania doktora i jego
> pozniejszej kariery naukowej. Jest to jedna z wielkich przewag
> amerykanskej nauki nad reszta swiata wlaczajac Europe i Polske.
> Dlatego tez mlody pracownik moze osiagac wiele poniewaz ma
> dostep do wszelkich technicznych nowosci i informacji z ksiazek
> i biezacych publikacji ktore mozna teraz brac z komputera
> (nawet w domu) bez koniecznosci chodzenia do biblioteki. Ja
> radze ambitnym przyszlym naukowcom wyjazd na te 18 miesiecy
> (maximum dla J-1 wizy) albo na cale studia doktoranckie do USA.

wize J-1 mozna dostac na 2 lata i przedluzyc ja o rok, tzn.
maksimum 3 lata.
Na studia doktoranckie nalezy dostac wize F-1, bo ta zezwala na
pobyt
tak dlugi jak tego wymagaja studia (tzn. dopoki uczelnia jest cie
w stanie tolerowac :-)
+ 1 rok tzw. praktyki po studiach, pod warunkiem, ze znajdziesz
kogos
kto cie zatrudni na stanowisku wymagajacym twojego wyksztalcenia
i twojej specjalizacji.


> A pozniej, ja wierze ze tak przygotowani naukowcy beda mieli
> szanse w calej Unii Europejskiej i byc moze cieszac sie
> prestizem pomoga tez zreformowac system polskiej nauki.

[Gość: maciek]

Gość portalu: fb napisał(a):

> adam.xx napisał:
>
> > Nauka to nie tylko organizacja. Patrzac na kariery w naukach
> > fizyczno-przyrodniczych nalezy wziac pod uwage potencjal
> > techniczny jaki jest wymagany do przygotowania doktora i jego
> > pozniejszej kariery naukowej. Jest to jedna z wielkich przewag
> > amerykanskej nauki nad reszta swiata wlaczajac Europe i Polske.
> > Dlatego tez mlody pracownik moze osiagac wiele poniewaz ma
> > dostep do wszelkich technicznych nowosci i informacji z ksiazek
> > i biezacych publikacji ktore mozna teraz brac z komputera
> > (nawet w domu) bez koniecznosci chodzenia do biblioteki. Ja
> > radze ambitnym przyszlym naukowcom wyjazd na te 18 miesiecy
> > (maximum dla J-1 wizy) albo na cale studia doktoranckie do USA.
>
> wize J-1 mozna dostac na 2 lata i przedluzyc ja o rok, tzn.
> maksimum 3 lata.
> Na studia doktoranckie nalezy dostac wize F-1, bo ta zezwala na
> pobyt
> tak dlugi jak tego wymagaja studia (tzn. dopoki uczelnia jest cie
> w stanie tolerowac :-)
> + 1 rok tzw. praktyki po studiach, pod warunkiem, ze znajdziesz
> kogos
> kto cie zatrudni na stanowisku wymagajacym twojego wyksztalcenia
> i twojej specjalizacji.
>
>
> > A pozniej, ja wierze ze tak przygotowani naukowcy beda mieli
> > szanse w calej Unii Europejskiej i byc moze cieszac sie
> > prestizem pomoga tez zreformowac system polskiej nauki.


nie kazda J-1 mozna przedluzyc i na ogol sa one wydawane na 1 rok.
Np jesli zrodlo finansowania choc czesciowo zawiera
fundusze federalne usa bedzie to bardzo trudne.
I ponadto trzeba wracac na 2 lata do kraju, zanim sie
do usa wroci w celach naukowych/zawodowych.
Wyobrazam sobie, ze wobec tego J-1 nie zawsze jest
interesujaca opcja, bo na rok to nie ma po co jechac, po dwoch
latach nie ma z czym wracac, a po trzech to juz nie ma do czego.

[Gość: BangBang]

Gość portalu: fb napisał(a):

> adam.xx napisał:
>
> > Nauka to nie tylko organizacja. Patrzac na kariery w naukach
> > fizyczno-przyrodniczych nalezy wziac pod uwage potencjal
> > techniczny jaki jest wymagany do przygotowania doktora i
jego
> > pozniejszej kariery naukowej. Jest to jedna z wielkich
przewag
> > amerykanskej nauki nad reszta swiata wlaczajac Europe i
Polske.
> > Dlatego tez mlody pracownik moze osiagac wiele poniewaz ma
> > dostep do wszelkich technicznych nowosci i informacji z
ksiazek
> > i biezacych publikacji ktore mozna teraz brac z komputera
> > (nawet w domu) bez koniecznosci chodzenia do biblioteki. Ja
> > radze ambitnym przyszlym naukowcom wyjazd na te 18 miesiecy
> > (maximum dla J-1 wizy) albo na cale studia doktoranckie do
USA.
>
> wize J-1 mozna dostac na 2 lata i przedluzyc ja o rok, tzn.
> maksimum 3 lata.
> Na studia doktoranckie nalezy dostac wize F-1, bo ta zezwala na
> pobyt
> tak dlugi jak tego wymagaja studia (tzn. dopoki uczelnia jest
cie
> w stanie tolerowac :-)
> + 1 rok tzw. praktyki po studiach, pod warunkiem, ze znajdziesz
> kogos
> kto cie zatrudni na stanowisku wymagajacym twojego
wyksztalcenia
> i twojej specjalizacji.
>
>
> > A pozniej, ja wierze ze tak przygotowani naukowcy beda mieli
> > szanse w calej Unii Europejskiej i byc moze cieszac sie
> > prestizem pomoga tez zreformowac system polskiej nauki.
===============================================================
Jedna dodatkowa uwaga odnosnie wizy J-1...
Niezaleznie na jak dlugi okres bedzie
ta wiza poczatkowo wystawiona - mozna przedluzac pobyt
w kategorii "J-1 status" do lat trzech. Uczelnia, lub
instytut przyjmujacy MA PRAWO (wymaga to pewnego
uzasadnienia) po trzech latach dodatkowo
przedluzyc ten okres o kolejne
6 miesiecy...

[Gość: H.]

Mówiąc dokładniej: wyjazd do USA, aby robić tam doktorat, w zasadzie
oznacza spalenie za sobą mostów. Doktoraty uczelni amerykańskich
nie są oficjalnie uznawane przez Polskę.

Dla porówniania: doktorat uzyskany na Ukrainie albo Białorusi jest
automatycznie uznawany w Polsce.

H.

[Gość: TYTUS]

Z wielkim zalem,ale musze sie zgodzic z powyzszym postem.
Dodalbym jeszcze ze moim zdaniem sytuacja nigdy sie nie zmieni
dopuki nie zostana wprowadzone w nauce w Polsce jasne reguly gry
to znaczy ze np: profesorem (przynajmniej w dziedzinach
Biomedycznych) zostac moze tylko osoba ktora jako pierwszy autor
opublikowala nie mniej niz 3 publikacje o lacznym impakt
faktorze co najmniej 25 (rownowacnosc 3 EMBO J albo 4 JBC),
wszystko jedno czy osoba ta ma lat 30 cz 60. To pozwoliloby
wyeliminowac wszelkich wazeliniarzy i punktatorow towarzyskich i
stworzylo potrzebe prowadzenia prawdziwych badan naukowych a nie
produkowanie "nikomu nieprzydatnych wypocin" publikowanych w
czasopismach watpliwej jakosci.

[Gość: BanBang]

Gość portalu: TYTUS napisał(a):

> Z wielkim zalem,ale musze sie zgodzic z powyzszym postem.
> Dodalbym jeszcze ze moim zdaniem sytuacja nigdy sie nie zmieni
> dopuki nie zostana wprowadzone w nauce w Polsce jasne reguly
gry
> to znaczy ze np: profesorem (przynajmniej w dziedzinach
> Biomedycznych) zostac moze tylko osoba ktora jako pierwszy
autor
> opublikowala nie mniej niz 3 publikacje o lacznym impakt
> faktorze co najmniej 25 (rownowacnosc 3 EMBO J albo 4 JBC),
> wszystko jedno czy osoba ta ma lat 30 cz 60. To pozwoliloby
> wyeliminowac wszelkich wazeliniarzy i punktatorow towarzyskich
i
> stworzylo potrzebe prowadzenia prawdziwych badan naukowych a
nie
> produkowanie "nikomu nieprzydatnych wypocin" publikowanych w
> czasopismach watpliwej jakosci.
================================================================
Oczywiscie, nauka polska potrzebuje wciaz gruntownych
reform strukturalnych, np. wyeliminowania etapu
habilitacji (w wiekszosci krajow, wlaczywszy
w to USA trudno nawet wytlumaczyc o co chodzi
z ta cala "habilitacja" i po co to istnieje...)
ale... wiadomo, iz lobby wplywowych starszych
panow ("wyhabilitowanych") i tak na te reformy
nie zamierza sie nigdy zgodzic!

O czym wiec tu mowic panie i panowie...

[Gość: krekor]

Gość portalu: BanBang napisał(a):


W stanach nie ma chabilitacji, ale jest teniura, ktora od
habilitacji rozni sie tym, ze jest przypisana do miejsca, ale nie
slyszalem jeszcze, zeby profesor z teniura przeniosl sie do
innego uniwersytetu bez uzyskaniateniury tamze.
================================================================
> Oczywiscie, nauka polska potrzebuje wciaz gruntownych
> reform strukturalnych, np. wyeliminowania etapu
> habilitacji (w wiekszosci krajow, wlaczywszy
> w to USA trudno nawet wytlumaczyc o co chodzi
> z ta cala "habilitacja" i po co to istnieje...)
> ale... wiadomo, iz lobby wplywowych starszych
> panow ("wyhabilitowanych") i tak na te reformy
> nie zamierza sie nigdy zgodzic!
>
> O czym wiec tu mowic panie i panowie...

[Gość: BangBang]

"Tenure" to jednak nie to samo co habilitacja !

Istnieje tutaj duzo wieksza "elastycznosc",
takze jezeli chodzi o kryteria / wymagania.
Poza tym - otrzymanie "tenure" na uniwersytecie typu
"Yale", czy "MIT" jest zazwyczaj zupelnie inna sprawa
nizli "tenure" na uniwersytecie typu "Baptist
University of North Montana" (nazwa wymyslona)"...

[Gość: krekor]

Gość portalu: BangBang napisał(a):

> "Tenure" to jednak nie to samo co habilitacja !
>
> Istnieje tutaj duzo wieksza "elastycznosc",
> takze jezeli chodzi o kryteria / wymagania.
> Poza tym - otrzymanie "tenure" na uniwersytecie typu
> "Yale", czy "MIT" jest zazwyczaj zupelnie inna sprawa
> nizli "tenure" na uniwersytecie typu "Baptist
> University of North Montana" (nazwa wymyslona)"...

Czyzbys chcial(a) powiedzec, ze habilitacja z lepszego instututu
na UW, UJ, PAN, ... to to samo, co habilitacja z Wyzszej Szkoly
Pasienia Owiec w Otwocku (nazwa wymyslona :)?

[Gość: smia]

o, przepraszam, w Niemchech habilitacja takze funkcjonuje!!!

Co prawda, jej uzyskanie nie jest az tak klopotliwe jak w Polsce, ale bez
habilitacji nie mozna np. otworzyc samodzielnej grupy.

[Gość: smia]

zgadzam sie z Przedmowca.
jestem doktorantka (biochemia), w Niemczech. Nie jest to taka skala robienia
nauki jak np. w USA, ale i tak jest niezle, fundusze sa calkiem wysokie, mimo
kryzysu.
Kiedy porownuje realia tutaj (a pracuje na uniwersytecie, czyli teoretycznie
finansowo placowce stojacej raczej nisko, w odroznieniu od przeroznych
Instytutow Maxa Plancka na przyklad) i w Polsce, to az mi jest zal tych osob,
ktore nie odwazyly (albo nie mogly) po studiach wyjechac. Tutaj zasady sa
jasne, publikujesz, zeby prztrwac. Nie ma publikacji, nie ma grantow, nie ma
pieniedzy, nie ma kontraktow, giniesz. Wobec tego ludzie sa zmuszeni miec
pomysly i rzeczywiscie cos robic poza piciem kawy i plotkowaniem...
Niestety, ma to tez druga, nieco gorsza strone. Presja wynikow jest ogromna i
czesto przerzuca sie ja wlasnie na studentow (nie masz wynikow, to pewnie za
malo pracujesz...). Znam wiele przykladow szefow, ktorzy niemal jak straznicy
wiezienni pilnuja, zeby nie wyjsc z labu zbyt wczesnie...
Jednak wiadomo za co i dla kogo sie pracuje. Wiem, ze jesli zgromadze material
na publikacje, to bedzie ona wyslana pod moim nazwiskiem, a nie czyims innym,
bo ktos akurat "potrzebuje" papieru.
Prawde mowiac, nie wyobrazam sobie powrotu do Polski i funkcjonowania w
przeroznych dziwnych ukladach...
pozdrowienia

Geronty zapisane do SLd nie pozwolą, ja indywidualnie

[Gość: Tygiel...]

całe pieniądze, czas. Wywalenie z pracy. Zero pomocy państwa.
Brak funduszy innowacyjnych. Komornik na plecach. Chęć przejęcia
patentów za długi. Interes rusza. A ustawowo patenty należą do
państwa (obowiązek) tylko po co?

[Gość: Doktorantka]

Dwa lata temu skoczylam chemie na UAM-ie w Pozaniu i wyjechalam
na doktorat do Stanow. I wiem dokladnie dlaczego doktorat
uzyskany w Polsce nie moze byc w ogole porownywany z tym stad.
Przede wszystkim - mozliwosci. Owszem, na calym swiecie cele
naukowcow sa takie same, ale bez pieniedzy nie mozna ich
osiagnac. A czekanie tygodniami na odczynniki nie sprzyja
postepom w badaniach. Samodzielnosc - tutaj rzuceni na gleboka
wode przedzieramy sie przez zawilosci projektow zaledwie raz na
miesiac wysylajac raport do promotora. I jeszcze naklad pracy.
Dziesiec , dwanascie godzin dziennie to norma na amerykanskich
uniwersytetach, weekendy bardzo czesto rowniez. Nie ma mowy o
wychodzeniu o trzeciej - nie dlatego, ze jestesmy nadzorowani.
Dlatego, ze nasze wyniki musza byc na odpowiednim poziomie,
zebysmy mogli znalezc po czterech latach meki zatrudnienie. I
stypendium chociaz pozornie wysokie - na tutejsze warunki ledwie
wystarcza od wyplaty do wyplaty. Ale jest to droga ktora
prowadzi mnie do bardzo dobrej, pewnej i dobrze platnej pracy.
Wiec warto sie poswiecic.Bardzo chcialabym wrocic do Polski, ale
tylko pod warunkiem , ze bede mogla zyc godnie.

[Gość: terro]

Gość portalu: Doktorantka napisał(a):

> Dwa lata temu skoczylam chemie na UAM-ie w Pozaniu i
wyjechalam
> na doktorat do Stanow. I wiem dokladnie dlaczego doktorat
> uzyskany w Polsce nie moze byc w ogole porownywany z tym stad.
> Przede wszystkim - mozliwosci. Owszem, na calym swiecie cele
> naukowcow sa takie same, ale bez pieniedzy nie mozna ich
> osiagnac. A czekanie tygodniami na odczynniki nie sprzyja
> postepom w badaniach. Samodzielnosc - tutaj rzuceni na gleboka
> wode przedzieramy sie przez zawilosci projektow zaledwie raz
na
> miesiac wysylajac raport do promotora. I jeszcze naklad pracy.
> Dziesiec , dwanascie godzin dziennie to norma na amerykanskich
> uniwersytetach, weekendy bardzo czesto rowniez. Nie ma mowy o
> wychodzeniu o trzeciej - nie dlatego, ze jestesmy nadzorowani.
> Dlatego, ze nasze wyniki musza byc na odpowiednim poziomie,
> zebysmy mogli znalezc po czterech latach meki zatrudnienie. I
> stypendium chociaz pozornie wysokie - na tutejsze warunki
ledwie
> wystarcza od wyplaty do wyplaty. Ale jest to droga ktora
> prowadzi mnie do bardzo dobrej, pewnej i dobrze platnej pracy.
> Wiec warto sie poswiecic.Bardzo chcialabym wrocic do Polski,
ale
> tylko pod warunkiem , ze bede mogla zyc godnie.

Akurat sie z tym nie zgadzam. Zrobilem doktorat w Polsce, tez z
chemii, wyjechalem do stanow na post-doc. Na jeden z lepszych
uniwesytetow na wschodnim wybrzezu. Okazalo, sie, ze bylem
lepiej przygotowany niz moi amerykanscy koledzy. Po bardzo
krotkim czasie dostalem pozycje associate prof. Teraz pracuje w
przemysle i widze, ze duzo zawdzieczam swej polskiej edukacji.

Potencjal techniczny jednak liczy sie .....

[adam.xx]

Gość portalu: terro napisał(a):

> Akurat sie z tym nie zgadzam. Zrobilem doktorat w Polsce, tez z
> chemii, wyjechalem do stanow na post-doc. Na jeden z lepszych
> uniwesytetow na wschodnim wybrzezu. Okazalo, sie, ze bylem
> lepiej przygotowany niz moi amerykanscy koledzy. Po bardzo
> krotkim czasie dostalem pozycje associate prof. Teraz pracuje w
> przemysle i widze, ze duzo zawdzieczam swej polskiej edukacji.
---------------------
... i w tym zgadzam sie z Doktorantka. To nie znaczy ze doktorat zrobiony w
Polsce nie jest wartosciowy. Wprost przeciwnie, ja tez mam przjaciol ktorzy z
polskimi doktoratami wyjechali do Ameryki na postdoc, tam pozostali, sa
doskonalymi cenionymi naukowcami i bardzo dobrze urzadzili sie. Pierwszym
elementem jest zawsze poziom intelektualny danego czlowieka. Natomiast przy
rownych poziomach potencjal na prowadzenia badan naukowych daja przewage temu
ktory pracuje w lepszych warunkach

[Gość: terro]

adam.xx napisał:

> Gość portalu: terro napisał(a):
>
> > Akurat sie z tym nie zgadzam. Zrobilem doktorat w Polsce,
tez z
> > chemii, wyjechalem do stanow na post-doc. Na jeden z
lepszych
> > uniwesytetow na wschodnim wybrzezu. Okazalo, sie, ze bylem
> > lepiej przygotowany niz moi amerykanscy koledzy. Po bardzo
> > krotkim czasie dostalem pozycje associate prof. Teraz
pracuje w
> > przemysle i widze, ze duzo zawdzieczam swej polskiej
edukacji.
> ---------------------
> ... i w tym zgadzam sie z Doktorantka. To nie znaczy ze
doktorat zrobiony w
> Polsce nie jest wartosciowy. Wprost przeciwnie, ja tez mam
przjaciol ktorzy z
> polskimi doktoratami wyjechali do Ameryki na postdoc, tam
pozostali, sa
> doskonalymi cenionymi naukowcami i bardzo dobrze urzadzili
sie. Pierwszym
> elementem jest zawsze poziom intelektualny danego czlowieka.
Natomiast przy
> rownych poziomach potencjal na prowadzenia badan naukowych
daja przewage temu
> ktory pracuje w lepszych warunkach

No nie zgodze sie, mlody doktor nie projektant promow
kosmicznych. Wazny jest sytem (sposob) ksztalcenia a nie cacka
techniczne. Szkola nigdy i tak nie przygotuje do wszystkiego.
Musi przygotowac jednak podstawy, zeby szybko mozna bylo sie
zorientowac w otoczeniu.
I to stary restrykcyjny system edukacyjny w Polsce gwarantowal

nienawidze szkoly

[Gość: as]

jestem artysta i ma was wszystkich gdzies. Wiekszosc z was to
miernona z ogromnymi ambicjami. Miernota sie urodziles,
miernota zostaniesz, tytuly naukowe nic ci nie dadza.

UCZONE MALPY, SCISLOWIEDY

[Gość: JULIAN TUWIM]

UCZONE MALPY, SCISLOWIEDY,
CO OGLADACIE SWIAT PRZEZ LUPE
I WSZYSTKO WIECIE: CO,JAK, KIEDY,
CALUJCIE MNIE WSZYSCY W DUPE.

Gość portalu: as napisał(a):

> jestem artysta i ma was wszystkich gdzies. Wiekszosc z was to
> miernona z ogromnymi ambicjami. Miernota sie urodziles,
> miernota zostaniesz, tytuly naukowe nic ci nie dadza.

[Gość: ANka]

Gdyby bylo calujcie Wy mnie- rym bylby lepszy...
Ale co tam

na pieszczoty to trzeba sobie zasluzyc ;)

[Gość: Tomasz]

polskie nauki puszczańskie

[Gość: awas]

Trzeba nadmienić, że nauka uprawiana w Polsce została
wyodrębniona od nauki sensu stricto
jako tzw. Nauka polska która jest kompatibilna nie z nauka
światową lecz z nauką białoruską, ukraińską , rosyjską – nauk
powstałych po rozpadzie jedynie słusznej nauki radzieckiej
również wyodrębnionej jako osobna kategoria od nauki sensu
stricto.
Ostatnio istnieją starania o utworzenie Fundacji na rzecz
Bydgoskiej Nauki. Należy oczekiwać na dalsze Fundacje - na rzecz
nauki Częstochowskiej, Końskowolskiej, Nauki Swietorzyskiej,
Sudeckiej a przede wszystkim Tucholskiej i Białowieskiej itpd.
Niemal wszyscy przecież wiedzą, że NAUKA POSZŁA W LAS, więc
tam tej nauki jest najwięcej. Trzeba ja tylko odszukać i
wylansować. Z czym bowiem wejdziemy do Unii. Trzeba promować
nasze specjalności, nie tylko oscypek. Różne lokalne i
puszczańskie nauki też by można opatentować, bo inaczej wchłonie
nas nauka sensu stricto i co wtedy zrobimy ?.

[Gość: wo]

Gość portalu: wo napisał(a):

Przesadziłeś wspominając Tucholę. W przeciwieństwie do
Bydgoszczy nie ma ona ambicji uniwersyteckich.

[Gość: Biedroneczka]

Ale co z tą kawą???

[Gość: Andre]

ladybird27, inaczej.

Bo w tej Fundacji to sami Agenci pracowali.

[Gość: Linda27]

Taka jest Prawda, innej prawdy NIE MA.

[Gość: Andre]

Ale kropla (czasem, but not very often) wydrąży nawet skałę!

[Gość: Słoneczko]

I bardzo dobrze; niech drąży, niech drąży!!!

[Gość: Pociąg (ale do czego?)]

Słoneczko, Ty naprawdę tańczysz? Naprawdę ???

[Gość: Hilbert]

Ba! To, to już wiedział sam Miłosz (jeżeli istniał...

[Gość: Miłosz]

Za to Ty na pewno istniałeś, Madralo!

[Gość: Herbert]

Ale co ze mną, drogi Hilbercie, co ze mną???

[Gość: Symbolista]

Z Tobą, to pewnie tak samo jak ze Świetlikiem (czy jak mu tam
było).

[Gość: Bajor]

Bo Symbolista - to przecież JA.

[Gość: Andre]

Ale lubisz chłopaczków, mam nadzieję??

[Gość: Krzysio]

Michałek, 15 lat, ładne nogi, tel. o-6o2-77-u3-67

[Gość: Andre]

Ale prawdziwego Przyjaciela poznaje się w biedzie.

Jak zwykle, zresztą.

[Gość: Hegel]

Takie są Prawa Rozwoju, nic na to nie poradzisz...

[Gość: Krajewski]

A jesteś, byłeś, czy Cię w ogóle NIE MA ???

[Gość: Andre]

Dobrze, ze Ty chociaż jesteś...

[Gość: Herbert]

Jezeli jesteś...

[Gość: Hilbert]

A Ty, Herberciku, lepiej nie podskakuj!!!

[Gość: Will $ Sójka]

Reszta jest Milczeniem.

[Gość: Ella]

A ja, to Pies???

[Gość: Andre]

Jak tak twierdzisz...

[Gość: Nauczyciel nieciekawego przedm]

A Ty, Jano, lepiej nie wychodź przed Gospodarza!

Ps. Wiesz, jakie uczennice dzisiaj widziałem!! Odkryte pępki i
nie tylko!

[Gość: Deep Blue]

Ciekawe, ile jeszcze mają we mnie miejsca...

Mogłeś to lepiej zaplanować!!!!

[Gość: Andre]

[Gość: Deep Blue]

Ty też!!!

[Gość: piotr]

Tak , w badaniach psychiatrycznych.

[Gość: Andre]

Może... Ale kiedyś.

nepotyzm tylko i wyłącznie

[Gość: Saul]

Na polskich uczelniach brak jest jakichkolwiek obiektywnych
kryteriów przyjmowania na dzienne studia doktoranckie, w
szczególności na wydziałach, na których doktorat przekłada sie
na jakie takie zarobki (np. prawo). Decyduje wyłącznie układ.

Dla przykładu w Holandii są poza wszystkim pisemne egzaminy
które weryfikują wiedzę i ew. dorobek kandydata.

Ale co się dziwić skoro promotorami na polskich uniwersytetach
są często ludzie o doobku naukowym, który polegał na budowaniu
marksizmu do 1989 roku i budowaniu fortuny po 1989.

Np. taki ja dowiedziałem się kończąc studia od bardzo słynnej
kierownik zakładu, że w danym roku nie będzie naboru na studia
doktoranckie w zakładzie a poza tym ze średnią 4,5 nie miałbym
szans. Dwa miesiące później na studia doktoranckie do zakładu
przyjęto koleżankę ze średnią 4,1.

C'est la vie

[Gość: ppk]

To podobno nie jest nepotyzm tylko stosunek przyjacielski. Tak
twierdza eksperci Programu przeciw Korupcji !!!

ja tu czegoś....

[Gość: szyderca]

przepraszam koledzy z zainteresowaniem śledzę tą dyskusję i cały
czas nie wiem czego ona dotyczy. co to jest tak zwana "Polska
nauka" nigdy o czymś takim nie słyszałem.naprawdę nie wiem co to
jest.

[Gość: Andre]

Toto samo co polska Kawa. Podobno...

[Gość: Saul]

Aha, i jako taki nie ma związku z korupcją?? - eksperci też muszą zadbać o
szanse swoich dzieci.

w Polsce nauka

[Gość: jants]

mozna szybko uzdrowic polskie srodowisko - nalezy zrezygnowac z
tytulow, nadawania nominacji przez sejm i innych namaszczen a
zostawic tylko place i - wzorem USA - profesor jako pozycje
zawodwa a nie tytul az po zycie pozagrobowe. Bardzo ciekawa moga
byc tez badania socjologiczne i psychologiczne w srodowiskach
naukowych w Polsce. Jan

A poza tym ten poziom opieki... Koszmarny!

[Gość: Gaweł]

A ja w Ciebie tak wierzyłem, tak wierzyłem!!

[Gość: Professor]

FRUSTRACI I NIEUDACZNICY?

[Gość: jw]

Nie czuje się ani frustratem ani nieudacznikiem. Takiej kariery jak niektórzy
rektorzy , dziekani czy profesorowie UJ , PAN ( i nie tylko UJ czy PAN) nigdy
nie chialem zrobic i to mi się udało. Nigdy nie chialem byc takim nie-
frustratem i takim nie-nieudanicznikiem, który nie widzi co sie wokół niego
dzieje i widzieć nie chce. Stąd też to co robie publikuje na stronie www.geo-
jwieczorek.ans.pl a co widze na stronie www.jwieczorek.ans.pl i
www.naukowcy.republika.pl
Ilośc pieniedzy uzyskanych na 'badania' nie jest dla mnie miara sukcesu ( sam
nie otrzymuje żadnych a mimo to badam i publikuję i tego nie ukrywam) ani też
mozliwość wyjazdow na konferencje ( na wczasy rozdzinne na okolicznośc
sympozjow) tak jak to czyni niemala liczbna nie-frustratow i nie -
nieudacznikow których na takich wczasach na koszt podatnika (miara sukcesu)
czasem spotykam.
Mozliwość robienia takiej 'kariery' jest dla mnie nie do przyjęcia. Ujawniam
zatem przekręty i podobnie jak inni 'nieudacznicy' i 'frustraci' piszący to co
jest tak naprawde w nauce i edukacji w Polsce jestem objety ostracyzmem
srodowisk karierowych (w tym wybitnych 'autorytetow' moralnych i naukowcych) .
Nie zapisuje na swoje konto osiągnięc innych stad głeboko współczuję
najwyższym parametrycznie' profesorom' , ktorzy tak czynią z moją
dzialalnością i cieszą się uznaniem innych nie-frustratow i nie-
nieudacznikow.itd itp. Mam jasność, że mogłbym zrobic wielokrotnie więcej ale
srodowisko 'naukowe' 'edukacyjne' Polski tego nie chce.
Nie znam takich co przestrzegaja zasad etycznych, dobrych obyczajów, kodeksów
wartości i utrzymali się jeszcze na etatach w placowkach naukowych czy
edukacyjnych w Polsce. Chetnie bym takich poznał. Kontakt: [e-mail]

FRUSTRACI I NIEUDACZNICY ?

[Gość: jw]

Nie czuje się ani frustratem ani nieudacznikiem. Takiej kariery jak niektórzy
rektorzy , dziekani czy profesorowie UJ , PAN ( i nie tylko UJ czy PAN) nigdy
nie chialem zrobic i to mi się udało. Nigdy nie chialem byc takim nie-
frustratem i takim nie-nieudanicznikiem, który nie widzi co sie wokół niego
dzieje i widzieć nie chce. Stąd też to co robie publikuje na stronie www.geo-
jwieczorek.ans.pl a co widze na stronie www.jwieczorek.ans.pl i
www.naukowcy.republika.pl
Ilośc pieniedzy uzyskanych na 'badania' nie jest dla mnie miara sukcesu ( sam
nie otrzymuje żadnych a mimo to badam i publikuję i tego nie ukrywam) ani też
mozliwość wyjazdow na konferencje ( na wczasy rozdzinne na okolicznośc
sympozjow) tak jak to czyni niemala liczbna nie-frustratow i nie -
nieudacznikow których na takich wczasach na koszt podatnika (miara sukcesu)
czasem spotykam.
Mozliwość robienia takiej 'kariery' jest dla mnie nie do przyjęcia. Ujawniam
zatem przekręty i podobnie jak inni 'nieudacznicy' i 'frustraci' piszący to co
jest tak naprawde w nauce i edukacji w Polsce jestem objety ostracyzmem
srodowisk karierowych (w tym wybitnych 'autorytetow' moralnych i naukowcych) .
Nie zapisuje na swoje konto osiągnięc innych stad głeboko współczuję
najwyższym parametrycznie' profesorom' , ktorzy tak czynią z moją
dzialalnością i cieszą się uznaniem innych nie-frustratow i nie-
nieudacznikow.itd itp. Mam jasność, że mogłbym zrobic wielokrotnie więcej ale
srodowisko 'naukowe' 'edukacyjne' Polski tego nie chce.
Nie znam takich co przestrzegaja zasad etycznych, dobrych obyczajów, kodeksów
wartości i utrzymali się jeszcze na etatach w placowkach naukowych czy
edukacyjnych w Polsce. Chetnie bym takich poznał. Kontakt: [e-mail]

Wniosek:

[Gość: Matematyk]

Lepiej nie zamieszczajcie tak ciekawych i jednocześnie
wkurwiających artykułów!!!

[Gość: jacek]

Ja przez rok pracowalem jako asystent na polskiej uczelni, od
ponad roku jestem na studiach doktoranckich w Kanadzie i moja
sytuacja finansowa jest bez porownania lepsza niz w Polsce,
pomijajac juz podstawowy fakt, ze w Polsce bylem zawalony masa
cwiczen i laboratoriow, tak ze nie bardzo zostawal juz czas na
jaka kolwiek prace naukowa.
W Kanadzie stac mnie na wynajecie samodzielnego mieszkania, jazde
na nartach i inne rozrywki (gozej ze znalezieniem czasu), w
Warszawie np, z 1000zlotowym stypendium, musialbym sie udac na
jakas diete, aby wyzyc...

Nie ekscytowalbym sie tez specjalnie 1-krotnie wieksza liczba
doktorantow, niz 10 lat temu. Ilu z nich jest na zaocznych
studiach doktoranckich (?!), ilu z nich musi dodatkowo pracowac?
To musi sie odbijac na jakosci ich studiow.

Wedlug mnie poziom naszej edukacji nieustannie zjezdza w dol, ze
nie wspomne juz o poziomie moralnym (sciaganie, plagiaty,
dyskusje czy kupienie pracy magisterskiej jest legalne czy nie!).

Jacek

Gratulacje dla autorki...

[Gość: michau]

...za podjecie arcywaznego tematu! Bardzo ciekawy material i interesujaca pouczajaca dyskusja dla rozpoczynajacych zabawe z nauka.

nie można

[Gość: Pol A. Royd]

Parafrazując znane powiedzenie, można powiedzieć,
że różnica między nauką a nauką polską
jest taka, jak między krzesłem a krzesłem elektrycznym.

Gerontokracja, mili państwo. Zagony fikcji ciągnące się
hen, aż poza horyzont. Układy, kliki, klany.
Dzielenie pieniędzy między swoich...

Morze plagiatów. Idźcie do bibliotek. Wyciągnijcie
prace magisterskie, doktoranckie. Popatrzcie.
Plagiat plagiatem pogania. To jest polska "nauka".

A 20 doktoratów u wspomnianego w artykule promotora?
Chore. Niemożliwe do ogarnięcia. No, chyba że
ci doktoranci są tylko wysoko wykwalifikowaną
siłą roboczą do obsługi laboratorium.
Proszę się jednak nie łudzić, że można sensownie
prowadzić 20 doktoratów równolegle.

Na obecnym poziomie płac nie da się oszczędzać
na mieszkanie i inne dobra. Człowiek jest skazany
na wegetację. Przeżywają nieliczni - nie ci mocni naukowo,
ale ci z solidnym zapleczem materialnym w postaci
pieniędzy pochodzących z innych źródeł, choćby
od rodziców.

Poza tym feudalna struktura i masa innych problemów.
Bardzo mętna woda i lokalne grupy trzymające władzę.

Ładna, choć wolę trochę krótsze...

[Gość: Armi]

Co nie znaczy, że cała Prawda jest zawarta w dwulinijkowych
wypowiedziach. Taki mam dzisiaj nastrój. Cokolwiek to znaczy. A
znaczy o prawdzie i nastroju; podobno...