Czy któraś z Was ma niższego mężczyznę?

[malootka2]

Niższego od siebie oczywiście :))

[aiczka]

Mój jest odrobinkę niższy, jak się dokładnie zmierzy. Ale na co dzień nie widać.

[malootka2]

Ja nie mam, ale mam swietnego kolege w pracy, ktory jest dosc niski i narzeka
ze nie moze znalezc sobie kobiety. I tak sie zastanawialam co kobiety o tym
sadza....

[aiczka]

Dużo jest na ten temat dyskusji, np. na forum "Kobieta". Rzeczywiście jest tak,
że dużo pań twierdzi z góry, że na niższego nawet nie spojrzą. To trochę przykre
i powinno się na nie oburzyć, ale tak w skrytości ducha człowiek im się jakoś
bardzo nie dziwi. Kobiety lubią się czasem poczuć malutkie. I czasem nie
wyobrażają sobie, że ktoś może im to zapewnić, mimo że nie ma powyżej 2m.

Moim zdaniem nie ma co sobie zawracać głowy kobietą, która nie kocha dość mocno,
by wzrost nie miał dla niej znaczenia i by mogła nawet wytrzymać szept babci "że
on taki nieduży trochę". Po prostu najwidoczniej nie jest tą odpowiednią.

No i jeszcze jest ta delikatna kwestia, że dla każdego "dość niski" znaczy co
innego. Dla mnie to jest poniżej 170cm, dla innych poniżej 180...

[malootka2]

W jego przypadku "dosc niski" to znaczy moze jakies 160 albo 165 cm... Mam
nadzieje, ze znajdzie w koncu kobiete, ktora go pokocha takim, jaki jest...

[myszmagda]

Niezbyt mądre jest podejście kobiet, które nie wyobrażają sobie niskiego
mężczyzny u swego boku. Liczy się przecież charakter człowieka, nie jego
wygląd. Czyżby te panie uważały, że tylko w ramionach rosłego mięśniaka będą
mogły poczuć się bezpiecznie? Moim zdaniem większe poczucie bezpieczeństwa da
człowiek o mocnym charakterze i prawdziwie kochający. Dziś już nie te czasy, że
damę swego serca trzeba bronić przed napastnikami, czyhającymi na każdym kroku
na jej cnotę. Kobiecie potrzebne jest wsparcie psychiczne i pewność, że w
trudnych chwilach ma na kogo liczyć.
Mam nadzieję, że Twój kolega zanjdzie w końcu dziewczynę, która doceni w nim
charakter, nie wzrost. Zresztą 160-165 cm to jeszcze nie tak niewiele. Owszem,
facet jest niski, ale mieści się jeszcze w jakiś normach.
Mój mężczyzna ma ok. 170 cm, więc też nie można go nazwać dębem. Mnie to jednak
wystarczy, zwłaszcza, że i tak jestem kilka centymetrów niższa :)

[anastazjapotocka]

Ja bym raczej przestrzegała przed niskimi mężczyznami. Niskimi, to znaczy
poniżej 170. Mężczyźni niscy mają duże problemy natury emocjonalnej, czują się
gorsi i przez to są bezkompromisowi. Kobietom stawiają zbyt wysokie wymagania i
chętnie je tyranizują. Taki feler po prostu. Mój pierwszy mąż miał 173 cm
wzrostu, drugi 165. Wolę tych straconych lat nie pamiętać. Z Połówkiem poszłam
na całość: On ma 198 cm. Jest super. Beztroski, zadowolony, bez kompleksów.
Wole BARDZO WYSOKICH mężczyzn. Są naprawdę sympatyczniejsi. No i fajnie się z
nimi wygląda...

[myszmagda]

Interesująca teoria... Myślisz, że faktycznie trudny charakter Twoich mężów
wynikał z niskiego wzrostu? Nie było innych, poważniejszych przyczyn, które
mogły ich skrzywić (nie wiem, wychowanie, trudne dzieciństwo, felery
usposobienia odziedziczone po rodzicach...)? W końcu kompleksy na punkcie
wzrostu, zwłaszcza w przypadku, gdy ma się żonę, której on nie przeszkadza, są
głupie...

[aiczka]

Jest też stereotyp: "mały to ambitny".

[malgorzata_i_mistrz]

Bomba! Już wiem, czego się w życiu trzymać :) Tylko najpierw będę musiała
zapomnieć mojego byłego męża - chodzący kłębek kompleksów o wzroście 202 cm :D
___________________________

Twoja matka była chomikiem.

[anastazjapotocka]

Myślę, dziewczyny, że to rzecz gustu, ale jednak niskiego już bym nie chciała.
Poza tym meżczyźni w pewnym wieku tyją i co? Mały i gruby... Brrr. Koleżanki by
się ze mnie śmiały.

[myszmagda]

Mój jest niski, ale chudziutki. Taka drobinka. Przez to wygląda na wiele
młodszego, niż jest. Myślę, że to plus.

[anastazjapotocka]

No tak, ale ja też swoje ważę, poza tym, mam swoje lata. I tak, jak mój Połówek
zgoli brodę, to wyglądam jak jego matka. On w ogóle młodo wygląda i strasznie
mnie to denerwuje. Na szczęście nie chce mu się golić codziennie, brodę ma
mocno siwą, chłopisko jest duże i też swoją masę ma. Więc jakoś przy nim oblecę.

[myszmagda]

Mój Połówek wygląda tak młodziutko, że mimo 29 lat często nie chcą sprzedać mu
piwa :) Śmieję się z niego wtedy, ale na szczęście ja też czasem jestem brana
za nieletnią. Pamiętam, jak zgorszyłam kiedyś pewną kobietę, kiedy wspomniałam
o tym, że mieszkam z narzeczonym , a ona spojrzała na mnie jak na
zdemoralizowaną nastolatkę i spytała: "A ile ty masz właściwie lat!?" A potem
stwierdziła, że myślała, że najwyżej 15 - hihi! Z tym to już trochę przegięła!

[anastazjapotocka]

Pewnie jesteś nieduża i filigranowa. Takie kobiety długo wyglądają niezwykle
młodo. Do 38 roku życia wyglądałam na 19 lat, ale nagle w ciągu dwóch lat
przybyło mi powagi. Nie narzekam, bo i tak nie wyglądam na swój wiek, ale nie
da się ukryć, że mężczyźni starzeją się znacznie wolniej od kobiet. Jesteśmy z
Połówkiem w tym samym wieku...

[deczi]

Zdecydowanie nie:-) Ponad 190 cm, a ja mam 171. Bardzo mi to odpowiada. Jest też
starszy o 5 lat i to też mi odpowiada, bo faceci w moim wieku wydają mi się w
większości mało dojrzali.