Co się dzieje w tych przedszkolach!!!

[katarzyna.janaszek]

Witajcie.Jestem tu pierwszy raz i bardzo sie ciesze ze takie forum
istnieje.Moja córeczka ma prawie 5 lat i przawie 2-letni "staż"w
przedszkolu.Pierwsze dni adaptacji poszły jak po masle, bo natalka zawsze
była rezolutna i śmiałą dziewczynką.Musze jeszcze dodac że jak na 5-latka i
wogóle odkąd zaczela mówic ma ona bardzo wybujała wyobraźnie.Wiem,pewnie
kazda z was tak mysli o swoim dziecku,ale u natalki to jest przesada.Wiecznie
jest zamyslona, rozmawia z niewidzialnymi pieskami,skrztami,wierzy w elfiki
itp.uwielbia zwierzeta i ciagle marzy aby kupic jej jakiegos pupilka.Nie i
stotne jest dla niej w co ja rano ubieram do przedszkola, a wiem ze coreczki
kolezanek juz od 3-go roku zycia maja w tym swoje zdanie.Nie przepada za
lalkami barbie, woli pluszaki.Jest poprostu jeszce bardzo dzecinna.I tu
dochodze do setna sprawy.bal karnawałowy.Natalka bardzo chciala byc myszka(w
zeszłym roku tez nia była).jednakze w tym roku okazało sie ze wszystkie
dziewczynki były przebrane za krolewny i wprost nasmiewały sie z mojego
dziecka.Ja wiem ze dzeci takie sa i nie chce tu ze swojej corki robic
sieroty,jednakze od tej pory wiele sie zmieniło.Natalka nie chce chodzic do
przedszkola,bo mowi ze zadna dziewczynka jej nie lubi.powod jest taki ze nie
jest tak piekna jak one , bo one sa ksiezniczkami -to sa słowa mojego
dziecka.Moze dodam tu ze maja corka jest bardzo ładna dziewczynka i nie jest
to tylko moje zdanie.Jak jakis chłopiec ja uderzył, to ona mu nie oddaje ani
nie skarży bo nie chce mu sprawiac przykrości-to tez sa jej słowa.fakt ma
młodszego braciszka i razem z mezem staramy sie wychowac ich w miłosci ,
uczymy ze nie wolno sie bic.Pani w przedszkolu tez dała mi sygnał ze cos sie
z Natalka dzieje bo chodzi smutna i mowi ze nikt jej nie lubi.Co ja moge na
to poradzic?czy to nie wychowawczyni powinna tu zadziałac.??Natalka zawsze
uwielbiala chodzic do przedszkola a teraz nie wiem czy nie zrezygnowac...Plis
doradzcie co mam robic.Moze to minie?
Jutro rano ide porozmawiac z nauczycielka.

[bb12]

Hej!!
Ja też jestem tu pierwszy raz!!
Bardzo dobrze ,że porozmawiasz z panią,to podstawa do dalszego działania.

Wiele dziewczynek nie lubi Barbie ,a na balach karnawałowych są inymi
postaciami niz królewny i księżniczki.Jednak funkcjonują w grupie bardzo dobrze.
To zależy już nie od wrażliwosci ,ale od poczucia własnej wartosci.A poczucie
to może być u Twojej córeczki zaniżone.
W tej chwili nie mam czasu ,ale później tu zajrzę i dopiszę .Sorry!

PS
Jestem mamą 6 letniej Kai [przewlekle chorej]i prawie dorosłej panny
Emilii;pracuję w przedszkolu jako nauczyciel .

[anisr]

Dokładnie takMoja Olga tez odbiegała od koleżanek, ale po jakims czasie
zrobiła z tego atut.Tzn potrafi zarazić dzieći swoimi pasjamiAle dopiero
teraz , w starszakach...
Trzymajcie sie i zobaczysz że Twoja panna sobie tez z tym poradzi.Ale
nauczycielka powinna jej w tym pomóc!

[pamama]

Witajcie, też jestem mamą wrażliwca i choć z jednej strony cieszę się, że mam
czułe, dobre i spokojne dziecko to z drugiej strony wiem, że to co jest
pozornie wygodne dla rodzica może być zmorą dziecka. Mój syn chodzi do zerówki
w przedszkolu i dzieci zdążyły się już przyzwyczaić do jego częstego płaczu
choć oczywiście obawiam się, że w szkole może to być problem i obawiam się,
żeby nie przyklejono mu łatki "beksa". Staramy się z tym walczyć np.
wprowadziłam kalendarz z naklejkami i każdy dzień bez płaczu (oczywiście z byle
powodu) jest nagradzany naklejką a 7 dni naklejek to nagroda (ale nie
kupowanie) np. wyjcie na basen , do placu zabaw (zamkniętego - z kulkami itp.),
do kina itp.wszystko to co sprawia radość. Chodzi tak na prawdę o przerwanie
tego ciągu płaczu i zmotywowanie żeby dziecko szukało innych sposobów radzenia
sobie z trudnymi sytuacjami. Mimo, że syn wcześniej dostawał dużo naklejek i
stracił już nimi zainteresowanie to ta forma kalendarza i 1 naklejki w nagrodę
podziałała i po 3 tygodniach było widać dużą poprawę i naklejki "odstawiliśmy".
Niestety mam wrażenie że panie w przedszkolu łatwiej sobie radzą z agresorami i
rozrabiakami niż z dziećmi nadwrażliwymi a szkoda... Nasz problem właściwie
dopiero w przedszkolu się ujawnił.
W przypadku mojego syna nadwrażliwość wiąże się z wybujałą wyobrażnią - co
generuje u niego różne lęki oraz z niską samooceną. Podsuwałam wprawdzie
paniom pomysł (wyczytany z książki "Dziecko wrażliwe") żeby dawać mu różne
ważne funkcje w grupie (oczywiście nie tylko jemu) np. niech wybiera sobie
drużynę w grach zespołowych, niech ma możliwość pokazania grupie, że ma duży
zasób wiadomości (kocha książki i wszelkiego rodzaju encyklopedie dla dzieci),
że świetnie układa puzzle ale w naszym przedszkolu jakoś nie zaskoczyło.
Namawiam Cię jednak gorąco do spróbowania w swoim przedszkolu, chodzi o to żeby
panie znalazły sposób na pokazanie Twojej pociechy w jak najlepszym świetle
innym dzieciom bo nic nie podnosi tak samooceny jak uznanie w grupie i koło się
zamyka... A wszystkim mamom wrażliwców-jedynaków polecam rodzeństwo bo nie ma
to jak ćwiczenie różnych zachowań społecznych na bracie lub siostrze a spory i
kłotnie wręcz hartują te delikatne istoty bo przecież i tak na dłuższą metę nie
da się ich uchronić przed brutalnością tego świata.
Pozdrawiam i życzę duuużo wytrwałości i spokoju