Rak drobnokomórkowy płuc z przerzutami do wątroby.

[zaba2004]

Taką diagnozę otrzymał mój Tatuś przed Bożym Narodzeniem. Nigdy nie
chorował. W najbliższych dniach mamy konsultację onkologiczną i
potem - chemia. Proszę o radę, jak wspomóc Tatusia przed chemią,
aby była dla niego mniej ciężka do zniesienia ( może jakieś
specyfiki, preparaty?). Jestem kompeltnie "zielona", nikt w naszej
rodzinie nigdy nie zapadł na tak cieżką chorobę.... Proszę o
wsparcie, pomoc i podzielenie się swoim doświadczeniem ze mną.

[merosia]

Przed chemią, to niech tatuś sobie je i się jedzonkiem wzmacnia.
Jeśli tata dostanie chemię dożylną to dobrze jest żyłki smarować po
wkłuciach maścią heparynową i pić siemie lniane (ale to już w
trakcie chemioterapii). Jesteście jeszcze przed konsultacją, więc
onkolog pewnie udzieli niezbędnych info, ale jakby co, to pisz. Tu
znawcy tematu pewnie się odezwą:) Powodzenia w walce życzę.

[zaba2004]

Bardzo, bardzo dziekuję, czujemy się beznadziejnie zagubieni.
Szukam informacji po internecie, włos mi dęba staje jak to wszystko
czytam... Tauś jest odwadniany - puchnie - Furosemid wypłukuje mu
potas, podnosi mu się cukier i tak w koło.... Podajemy mu Aktimel,
Betuleko i aloes czysty ( po pobycie w szpitalu, gdzie był
diagnozowany i na cukrzycowej diecie mocno schudł). Każda
informacja jest dla mnie cenna.
Z okazji Nowego Roku sobie i wszystkim życzę zdrowia i odwagi.

[merosia]

Nie dołuj się na razie kochana. Ciężko będzie, ale dacie radę, w
końcu drobnokomórkowy rak jest nieco bardziej podatny na działanie
chemii. Co do zagubienia w takiej sytuacji, no cóż należy dać sobie
do niego prawo. Mój tata też miał spadki potasu przy Furosemidzie,
dostawał wtedy Kalipoz, ale z cukrem nie było problemów, więc
też "zielona" jestem w tej kwestii. Ważne żebyście mieli pełne
zaufanie do swojego onkologa prowadzącego i żeby o wszystkim można
było z nim pogadać. Trzymam kciuki.

[ajkaa2]

forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=37372&w=66368694&a=66368694
Kilka miesięcy temu ja równiez założyłam podobny temat .Taki
wynik :rak drobnokomórkowy z przerzutami do wątroby miał mój tato.
Powyżej podaje link może się przyda,ale pamietaj ,że każdy przypadek
jest inny.
Życzę Wam dużo siły i jak najwięcej nadziei.Asia

[merosia]

O jejku, Asiu, ile my tam się wypisywałyśmy, kompletnie mi to z
głowy wyleciało:) Wiedziałam, że jakaś mądrzejsza głowa się odezwie:)

[miku-ta25]

chciałabym sie czegoś dowidzieć na temat tego nowotworu. u mojego teścia wykryto go w maju miał już przeżuty do mózgu, wątroby do węzłów i na kręgi piersiowe. jest po jednym cyklu chemii i radioterapii. było już nie żle. po badaniach wyszło że w głowie się cofnął, w płucach jest mniejszy. teść czuł sie dobrze. ale od miesiąca znowu jest źle ciągle wymiotuje. okazało sie ze są przeżuty do kości. ma mieć jeszcze jedną chemię na kości. ale czy da radę. jest bardzo słaby. nie może jeść. co to oznacza. jak to dalej wygląda. czy jest jeszcze szansa. proszę napiszcie mi coś więcej na ten temat. bo nikt z nas nie wie jakie są rokowania lekarzy.

[zaba2004]

Nie ma recept, które byłyby gotowe, nie wiem, jak rokuje ten rak u Twojego
teścia. Mój Tatuś też nie chciał jeść po chemii. Kupcie w aptece takie odżywki
do picia, zapomniałam nazwy, są w różnych smakach, mają wysoką wartość
kaloryczną, żeby chory się wzmocnił. Trzymajcie się wszyscy, życzę Wam dużo sił
i wszystkiego, co najlepsze.

[miku-ta25]

Dziekuje za wsparcie. Mój Teść jest od wczoraj w szpitalu. Jego stan sie bardzo pogorszył. Czy tak wygląda koniec. Jeśli nie to jak. Czy można sie na to przygotować. Nie wiem jak pocieszyć męża.

[zaba2004]

Miku,
jak u Was.
Mój Tatulo umarł z powodu niewydolności krążeniowej spowodowanej aplikowaną
chemią. Nie wiem, czy to koniec u Was, oby teść żył 100 lat..... Wszystkiego, co
dobre Wam życzę.

[miku-ta25]

Mój Teśc jest w szpitalu. Dostał chemie na kości. Jest zle. Ma obrzęk mózgu. Mówi od rzeczy, krzyczy, wyzywa. Wczoraj dostał krew ale wróciła z moczem. Nie wiem ile to jeszcze potrwa. Dzięki za wsparcie Zaba.

[kreseczka781]

Moj tata nie kwalifikowal sie do chemii, ale czytalam, ze przed chemia trzeba
podawac duzo owocow, bo w trakcie leczenia chorzy różnie to tolerują.
Trzymaj się dzielnie i pisz co i jak. Wespół w zespół wszyscy tu gotowi do
wspierania!
Ściskam,
Joasia

[mazunia1]

Witaj, chemię kazdy znosi inaczej. U mojej mamy było znośnie. Mamie
podano 6 kursów chemii cisplatyna+etopozyd w odstępach co 21 dni.
Wlewy trwają 3 dni, potem 1 dzień płukanie (wszystko w szpitalu),
potem do domu. Tato powinien dbać o higienę bardziej niż zazwyczaj,
chemia niszczy zęby, żyły. Raczej wypadną włosy już po I kursie.
Mogą pojawić się wymioty, ale dostanie w szpitalu leki
przeciwwymiotne, powinien też dostać na receptę taki lek na
wzmocnienie apetytu (nie pamiętam nazwy, ale jest to mleczko. Przez
każdym kolejnym kursem będzie miał pobieraną krew i badaną, jeśli
wyniki będa słabe, lekarz może podjąć decyzję o wstrzymaniu leczenia
i przesunięciu kolejnego kursu na póżniej. Do szpitala dobrze jest
zabrać chusteczki nawilżane, kubek z rurką do picia. Tato będzie
podłączony do kroplówki, co prawda będzie mógł wstawać, ale może być
osłabiony, a wlew trwa kilka godzin. w trakcie chemii nie powiniem
jeść nabiału i swiezych owoców i soków, jelita będą podrażnione
chemią. To tak w skrócie. Przed Wami ciężka praca, rak
drobnokomórkowy żle rokuje, ale tak jak w kazdym przypadku, są
pacjenci, którzy z tym żyją. Życzę Wam powodzenia i wytrwałości.
Pisz, jak będziesz miała problem. Jest tutaj wiele osób, którzy
zetkneli się z tym rodzajem nowotworu.

[lucyper.3]

Moj tata jest co prawda w troche innej sytuacji bo ma
niedrobnokomorkowego raka pluc z meta w watrobie. Wlasnie jest w
trakcie podawania drugiego cyklu chemii- paklitaksel+ karboplatyna.
Jak na razie z powazniejszych dolegliwosci moge wymienic straszne
bole kosci i miesni ( przez kilka dni), bole gardla i chrypa,
uporczywy kaszel ( szczegolnie wieczorem i w nocy) no i wlosy, ktore
juz sa mocno przetrzebione. Lepiej jest wczesniej dowiedziec sie
jakie leki stosowac aby sobie pomoc, mysle tez ze nie nalezy sie bac
brania srodkow przeciwbolowych ( oczywiscie w rozsadnych ilosciach).
Moj tata bierze wieczorami Thiocodin ( chyba tak to sie pisze) na
kaszel i z przeciwbolowych Panadol badz Ibuprom. Jesli bedziesz
chciala wiedziec cos wiecej nie wahaj sie, powinnismy wymieniac sie
doswiadczeniami wtedy latwiej jest pewne rzeczy zniesc i zrozumiec.
Trzymaj sie cieplo.

[zaba2004]

Bardzo wszystkim dziękuję za tyle dobrych słów, rady i życzliwość.
Jurto brat jedzie z Tatusiem do onkologa, będziemy wiedzieli, jaka
jest jego propozycja leczenia. Serce boli, ale podejmujemy walkę...

[zaba2004]

Tato jest po pierwszymn cyklu chemii, znacznie lepiej się czuje,
poprawiły się wyniki, mniej kaszle zarówno w nocy, jak i w dzień.
Zalczymy dalej modlitwą i potęgą pozytywnego myślenia...

[ajkaa2]

Zaba jak miło przeczytac,że jest lepiej.Trzymam kciuki za Twojego
Tatę.Pozdrawiam .Asia

[lucyper.3]

Mocno trzymam kciuki Zaba! U mojego taty po pierwszym cyklu wystapil
straszny kaszel, krwioplucie i bol wszedzie a po drugim na szczescie
wszystko ucichlo. Trzeba byc dobrej mysli, ze teraz po kazdym
nastepnym cyklu bedzie tylko lepiej, czego nam wszystkim zycze.

[zaba2004]

Jak ja Wam dziękuję za te ciepłe słowa:):):) Bardzo ich potrzebuję.
Tatusia nic nie boli, nigdy go nic nie bolalo...Chwała Bogu, że nie
boli.
W środę TK, aż się boje myśleć, co tam może być.... Tatuś jest
odwadniany, bardzo gubił dotychczas potas, potas doustny za to
powodował biegunki. Od wczoraj przyjmuje potas z Niemiec w postaci
rozpuszczalnych tabletek, to pierwszy taki potas, od któego NIE MA
BIEGUNKI.
Od grudnia podczas szybszego popijania płynów - sporadycznie - ale
krztusi się... myślę, że ma przerzut w krtani....Ale musimy dać
radę, wierzymy w chemię, dobrze mu zrobiła ta pierwsza trzydniowa
seria. Jesteśmy w świetnym Centrum Onkologicznym, panuje tam bardzo
fajna atmosfera, ludzie wzajemnie wspierają się i robią sobie
psychoterapię. Pielegniarki i lekarze na poziomie. Wszystkim życzę
takiej atmosfery podczas podawania chemii, jak tam.
Ucałowania. Modlę się za Was i za Wasze rodziny. Damy radę.
Pozdrawiam.

[estelka1]

Witaj :) czytam Twoje posty z dużym zainteresowaniem, bo temat jest
mi bliski. Moja mamusia chorowała na ten nowotwór. Niestety nie
wygrała walki, po 28 miesiącach zmarła. Od jej śmierci minęło
zaledwie 5 tygodni... Chciałabym Ci podpowiedzieć parę rzeczy, które
znam z naszego doświadczenia. Twój tato ma przerzuty do wątroby, to
utrudnia sytuację, bo chemia bardzo obciąża ten narząd. U wielu
chorych tutaj z forum zadarzało się tak, że zaatakowana przerzutami
wątroba nie dawała rady i trzeba było przerywać chemię. Popytaj
lekarza prowadzącego tatę o leki osłaniające wątrobę no i oczywiście
o dietę odciążającą wątrobę. Niepokoi mnie też krztuszenie się
Twojego tatusia. U mojej mamy pojawiło sie to późno, dopiero w
ostatnim miesiącu przed śmiercią, na skutek zaawansowanych
przerzutów do mózgu, ale proszę Cię, dmuchaj na zimne i wymuś na
lekarzach tomografię głowy. Musisz liczyć się z tym, że przerzuty w
mózgu mogą się pojawić (oczywiście daj Boże żeby nie) i to nawet na
tym etapie choroby, a nie tak jak u mojej mamy dopiero przy
nawrocie. I chcę Cię przy tym uświadomić że przy zmianach w układzie
nerwowym, czyli właśnie w mózgu chemioterapia nie jest specjalnie
skuteczna, wtedy koniecznie trzeba wdrażać radioterapię. Życzę Ci
żeby tak nie było, ale bądź wręcz przeczulona na tym punkcie i walcz
o zdiagnozowanie każdej niepokojącej rzeczy. W przypadku przerzutów
do mózgu mogą pojawić się drobne i nie do końca swoiste objawy:
zwolnienie mowy, krztuszenie się, problemy z pamięcią, czy
orientacją w czasie, senność - często mylona z osłabieniem po
leczeniu, wolniejsze myślenie, lekkie "zdziecinnienie" czy
niezaradność. To oczywiście nie musi oznaczać niczego złego, tylko
moze być konsekwencją jakby nie patrzeć, agresywnego leczenia, ale
równie dobrze może oznaczać początek zmian w mózgu. Granica jest
płynna. U mojej mamusi po leczeniu pierwszego rzutu choroby (luty-
kwiecień 2006) objawy te nie oznaczały niczego niepokojącego, przy
nawrocie (listopad - grudzień 2007) niestety były skutkiem
piorunującego rozrostu przerzutów w mózgu. Nie chcę Cię w tym
momencie straszyć, bo wierzę że Wam się uda, ale uczulam Cię na to,
co może się dziać, żeby zwiększyć szansę Twojego tatusia na
opanowanie choroby. Szanse na pełne wyleczenie są niewielkie, ale i
tak życzę tego Twojemu tacie; a jeśli to się nie uda, to możliwie
długiego oszukania śmierci. Ucałuj tatę i trzymajcie się. Tobie
dodatkowo życzę dużo siły, bo walka z tym rakiem jest bardzo ciężka
i nierówna.

[aron68]

Witaj

Na jakim etapie był rak kiedy zdiagnozowano go u Twojej mamy? Pytam bo u mojej
zdiagnozowano go 2 tyg temu. Są przerzuty, niestety miałem nadzieję na resekcje
płuca. Stało się inaczej.

[estelka1]

U mojej mamy zdiagnozowano raka na etapie jednej zmiany wielkości
śliwki w obrębie jednego płuca. Po chemii wszystko cofnęło sie
do "zera", ale i tak zrobiono radioterapię klatki piersiowej i mózgu
z obawy przed ewentualnymi przerzutami. Rok i 4 msc było ok, jeśli
nie liczych wychodzenia wszelkiej maści skutków ubocznych. Nawrót
też nie wskazywał dramatu, guz się odnowił i pojawił się jeden
przerzut w obrębie tego samego płuca. Ale niestety nie był już taki
wrażliwy na chemię i niestety zbyt wiele się nie zmniejszył. Potem
była radiochirurgia tego guza i po niej dobrze było zaledwie kilka
tygodni. Osłabiony organizm poddał się, pojawiły się błyskawicznie
rosnące przerzuty w mózgu i na ich skutek 15 grudnia mama zmarła.
Wiesz drobnokomórkowego raka płuc raczej się nie operuje, w
przeciwieństwie do niedrobnokomorkowego, który w wielu przypadkach
ładnie poddaje sie operacji. U mojej mamy przez moment rozważano
usunięcie płuca, ale niestety guz był nieciekawie umiejscowiony (o
ile dobrze pamiętam obrastał tchawicę) i nie nadawał sie przez to do
zoperowania. To tyle, co w skrócie mogę powiedzieć o chorobie mojej
mamy. Tobie mogę życzyć przede wszystkim siły, a Twojej mamie mimo
wszystko powrotu do zdrowia. Trzymaj się

[aron68]

Witaj
Współczuję, jeszcze parę tygodni to słowo miałoby inny wyraz. Teraz wiem co
znaczy rak i to tzw. źle rokujący. Im bardziej poznajesz tę chorobę to powinno
się mieć mniej nadziei. Moja mama ma przerzuty a ja liczę na to, że chemia
pozwoli na ich redukcję by można będzie dokonać resekcji. To taki konflikt
wiedzy i nadziei.
Rak zabrał Twojej mamie życie, ale nie zabrał jej co zapewne było dla niej
najcenniejsze wspaniałej córki.

Dziękuję i Ty również trzymaj się ciepło.

Artur
Dziękuję

[zaba2004]

Bardzo Wam dziękuję. Pozdrawiam życząc najlepszego.

[zaba2004]

Witajcie.
Jutro Tatko kończy drugo serię chemii. W mieędzyczasie było TK,
szczęśliwie o połowę zmniejszył się powiększony węzeł chłonny na
tchawicy. Wzrósł za to do 3 cm guz pierwotny, kurka blaszka....Tato
bardzo dobrze toleruje wlewy. Ma apetyt, nie ma problemów z
jedzeniem, przestał się krztusić przy piciu płynów.
Ma za to problem z kaszlem nocą. Nie może przez niego spać.
Szczęśliwie Ojczulek nie odczuwa żadnych bóli. Morfologia mu
spadła - jest na skraju anemii i kreatynina się podwyższyła.
Pozdrawiam poczytujących z życzeniami - najlepszego zdrowia na
świecie.

[lucyper.3]

Zaba, nawet nie wiesz jak milo czytac informacje o tym, ze Twojemu
tacie sie polepszylo. A na kaszel w nocy polecam Efferalgan Codeine
( tabletki musujace) lub Thiocodin ( bez recepty), mojemu tacie
naprawde pomagaja. Trzymaj sie cieplo, glowa do gory! Ania

[juzziss]

Estelko:)czy możesz mi napisać w jakiej kondycji była Twoja mama,gdy
zaczęliście leczenie?i w jakiem stadium była choroba?
Bo piszesz,że Twoja mamusia zyła 28 miesięcy-w porównaniu z innymi
był to długi czas.
My zaczynamy chemie 19-tego we wtorek i okropnie się boję co to
będzie.W chwili obecnej mój teść czuje się dość dobrze,ma
apetyt,samodzielnie jeżdzi samochodem.Gdyby nie to,że kaszle,ma
duszności i strasznie schudł nie powiedziałabym,że jest chory.
Na szczęście nie odczuwa żadnych bóli...oby tak pozostało.
Tak bardzo boję się tych chemii...jednakze zdaje sobie sprawę,że bez
niej może byc jeszcze gorzej.
Ale juz sama nie wiem co by było lepsze....jak po tych chemiach tak
się stan chorego pogarsza.
Bardzo boję się o wątrobę,bo są na niej przerzuty...jak ona zachowa
się po chemii?
Estelka-mozesz mi napisać co to są "mety"tak mamy napisane,że
prawdopodobnie mety w wątrobie.
czy Twojej mamusi chemia zatrzymała na jakis czas rozrost choroby?
Pozdrawiam cieplutko.

[zaba2004]

Od wczoraj mamy załamanie stanu Tatki. traci kontakt. Była dziś
lekarz, powiedziała, ze mamy niewiele czasu razem. Tatuśma wielką
łaskę od Boga, nie odczuwa żadnych dolegliwości bólowych. Trochę
majaczy nocą, w ciągu dnia raczej śpi, gdy otworzy oczy, trochę
wraca do świadomosci, potem zasypia. A jeszcze w poniedziałek
siedział w sąsiednim mieście w kawiarni z moim braciszkiem...

[juzziss]

Zaba-może to chwilowe załamanie...
Trzymam kciuki!!

[ajkaa2]

zaba
sprawdźcie jeszcze cukier, u mojego taty (rak drobnokom. z
przerzutami do watroby i kości) było takie załamanie,pani doktor z
hospicjum domowego przez telefon poinformowala mnie ,ze tato umiera
a ona nie przyjedzie bo nie ma czasu, wezwalismy pogotowie i wtedy
glukometrem sprawdzono tatusiowi cukier, był duży spadek ,dlatego
tato spał i majaczył . Podano w kroplówce glukozę i tato wieczorem
oglądal sobie telewizję.
Niestety przyszło też ostatnie załamanie,wtedy nastapil
prawdopodobnie przerzut do mózgu i tato nie odzyskał świadomości.
Ten rak jest nieobliczalny. U Mazuni1 mamy pamietam,ze byly
naświetlania głowy, u nas ze wzgledu na chore serce nic nie
wchodziło w grę:(...to wszystko jest ,okropne współczuję z calego
serca.Mam nadzieję ,że jeszcze będzie dobrze.
Trzymaj się kochana,jak najwięcej miej nadziei i siły.
Asia

Tatuś odszedł do Boga o 22.30 16 lutego 2008

[zaba2004]

Miałam najwspanialszego Tatę na Świecie. Choroba, która Go dotknęła
nie spowodowała, że cierpiał, nie odczuwał bólu. Umarł w Panu i żyć
będzie wiecznie. Amen

[ajkaa2]

Brak słów...bardzo mi przykro...niech odpoczywa w pokoju...z calego
serca przyjmij wyrazy współczucia.
Asia

[sobrina]

Bardzo, bardzo mi przykro....:(

[juzziss]

Wyrazy szczerego współczucia....
Trzymaj się...
Ściskam Cię z wszystkich sił..

[aron68]

Nie znajduje słów tak szybko, za szybko Liczyłem, naprawdę, że ten cholerny rak
nie zabierze Go tak szybko. Bardzo tak bardzo Wam współczuje .. dobrze, że ten
rak nie "kazał" Mu jeszcze cierpieć. Za szybko ....

Artur

[maretina]

bardzo mi przykro!

[lucyper.3]

Zaba, bardzo mi przykro, ze tak szybko musialas pozegnac sie z tata.
Bogu dzieki nie musial cierpiec. Sciskam Cie mocno, badz dzielna.

[zaba2004]

Kochani jesteście, bardzo Wam dziekuję. Nie myślałam, że
internetowe wsparcie tak wiele dobrego nam da. Dziękuję.

[aron68]

Bo ten cholerny rak odbiera nam bliskich ale jak mało co tak jednoczy tych
których dopadł i wszystkich, którzy znaleźli się w jego kręgu. Każda nawet
najmniejsza wygrana cieszy a odejście pokrywa nas żalem i bólem bo Ty byłaś tam
gdzie my wszyscy już byliśmy i jesteś teraz tu gdzie część z nas dopiero będzie.
Trzymaj się.

[zaba2004]

Aron,
głębokie Twoje słowo.
Wszystkim Wam życzę, byście nie byli tam, gdzie ja teraz.
Życzę Wam zdrowia, miłosci i radości. Bo kiedy niesiemy w sobie
miłość i radość, tam żyje nadzieja. Taka na lepsze jutro, nieważne
w jakim kontekście miało by to być, ale na lepsze.
Uważajcie na siebie, kochani.

[ewelka1308]

tak szybko odszedł... Bardzo Ci współczuję. Życzę dużo siły.

[merosia]

Z całego serca współczuję...

[zaba2004]

Bardzo Wam wszystkim dziękuję. Dzisiaj odprowadziliśmy Tatusia na
Cmentarz. Coś ważnego w moim życiu się skończyło.

[ptasie]

Żabciu kochana,
coś się skończyło, ale Twój tata cały czas jest przy Tobie.
Moja mama odeszła prawie 2 lata temu, a cały czas ją mam
w sercu. I wiem, że gdzieś tam jest, patrzy na mnie i mi pomaga.

[zaba2004]

Kochani, jak zwykle śmierć przychodzi za szybko, za szybko, za
szybko. Wielkie szczęście, że Tatus nie cierpiał, nie miał
świadomości, że umiera, bardzo bał się śmierci. Godzę się z jego
śmiercią tylko dla tego, że dalej w jego życiu mogło być tylko
wielkie cierpienie i ból. Miał tylko 73 lata i nigdy w życiu nie
chorował. Od trafnie postawionej diagnozy minęły tylko dwa
miesiące....

[zuzaeb]

Bardzo Ci współczuję, mój tato dopiero zaczyna jutro chemię, też ma
przerzut do wątroby, boję się, a czytając te wszystkie listy
przerażenie we mnie narasta.

[zaba2004]

Zuzka,
wiem, że się boisz, ja też się bardzo bałam i nie byłam w stanie
czytać tych wszystkich postów o tych, którzy umarli.
Walcz o zycie, dziewczyno. Myśmy zrobili absolutnie wszysko, co
było w naszej mocy: modlitwy wspólnotowe, wstawiennicze, msze
święte o wszelkie potrzebne łaski dla Tatusia, pił winko z Gidli,
dostawał Bio Marine, Betuleco, Nutridrinki, miał lekkostrawną
dietę, już nie wspomnę o tym, co najważniejsze - leczeniu, poza tym
miał akupunktrę, fizjoterapeutę i bioterapeutkę do pomocy.... Zuza,
walcz. O każdy dzień, każdą godzinę. Pewnie, że moze wydwać się to
męczące, tyle zabiegów, a gdzie rodzina, dzieci, praca. Ja Ci
powiem - nic nie jest ważne, gdy chodzi o życie ludzkie. Ja niczego
nie żałuję, zrobiłam, co mogłam, aby mój ukochany Tauś Wacek żył.
A, że Boża Wola była inna - na to już wpływu nie było.....Serce
boli, żyć dalej trzeba.
Zuza, walcz. Pomyślności i zdrowia.

[lucyper.3]

Zaba, jeszcze raz bardzo Ci wspolczuje tego, ze musialas sie tak
szybko pozegnac z tata. Wiedz, ze Cie podziwiam za to jaka jestes
dzielna, wczesniej i teraz! Myslami jestem z Toba, pozdrawiam Ania.

[zaba2004]

Aniu, dziekuję Ci najserdeczniej. Dopiero teraz widzę, jak wiele
mogę znieść. Byłam w stanie pożegnać się z Tatą za jego życia,
umyć i ubrać Tatusia po śmierci a potem załatwić wszystkie
pogrzebowe formalności. Wróciłam teraz do pracy i daję radę
pracować. Dla kogoś może to być niewiele, ale dla mnie, która
pierwszy raz przechodziłam przez takie doświadczenia - to na prawdę
wiele.

[zuzaeb]

Dzielna kobieto, bardzo ci dziękuję za słowa wsparcia, staram się
być silna i obmyślam jak by tu tacie pomóc, on na razie bardzo się
opiera, dziś po raz drugi odmówili mu przyjęcia na oddział na
chemię. Szukam w innych miastach, jeśli jutro nie przyjmą go to
zaczynam dzwonić po szpitalach. Ciężko mi bardzo bo jestem z tym
prawie sama, nie mam zabardzo wsparcia, bo mój mąż ciagle pracuje, a
mam małe dzieci. Ale będę silna, bardzo się postaram. Mam nadzięję,
ze w końcu go jutro przyjmą i zacznie się walka z czasem.

[zaba2004]

Zuzka, trzymaj się. Pisz, co u Was....