Czy komus się udało?

[monika7123]

Napiszcię prosze ,czy ktoś z was ,waszych bliskich wygrał z ta
chorobą??
jak narazie nie znam nikogo innego prócz mojej teściowej(nawet
znajomy onkolog sam nie wiem jak jej się to udało)
To taki wątek może ku pokrzepieniu serc....
Tak bardzo bym chciała ,żeby mojemu tatusiowi sie udało...

[szaraiwka]

tez chcialam prosic o pozytywne wiadomosci. Dla tych ktorzy staja w
obliczu tego "wyroku" to duza pociecha wiedziec ze czasem sie udaje.

I jesli mozecie napiszcie jak zaawansowana byla choroba w momencie
diagnozy.

[eska762]

ja wygrałam :) jestem prawie rok po mastektomii, w sierpniu skończyłam chemię i
póki co żyję, mam się dobrze, badania ok (lekka anemia i niski poziom białych to
pestka :) )
i nie przyjmuje do wiadomości, że może byc źle!

[elka-1]

TAAAK! Udało się mojej siostrze i to 28 lat temu. Otóż miała w wieku
26 lat chęstno-mięsaka (nie wiem czy się to tak pisze) na kości
łonowej. Guz w chwili diagnozy był wielkości cytryny, w momencie
usunięcia, tj. po ok. 2 tygodniach urósł już do wielkości melona.
Wraz z guzem usunięto 20 cm kości łonowej. W tym czasie był to
podobno pierwszy taki przypadek w Polsce, tj. tak umiejscowiony i u
tak młodej pacjentki - stąd przy jej łóżku wędrowały liczne grupy
lekarzy i studentów. Operację przeprowadzono w szpitalu
onkologicznym przy ul. Wawelskiej w Warszawie. Diagnoza była
koszmarna.
I co było dalej? Paniczny strach, żal - przecież miała rocznego
synka i ta nadzieja, która jej i jej najbliższych nie odstępowała.
Że zmieni statystyki, że się uda....
Udało się i żyje w dobrym zdrowiu [odpukać :)]
W tym samym czasie, tj. w 1981 r. miał usuniętego guza mózgu znajomy
(w wieku 24 lat), który żyje po dziś dzień (szczegółów choroby nie
znam).
Mam kuzynkę, której ok 12 lat temu wykryto (w wieku 36 lat) ziarnicę
złośliwą. Żyje i ma się dobrze.
Pozdrawiam serdecznie
Ela

[beatka.mezatka]

Jak dobrze czytac takie rzeczy. Mam nadzieje ze moj Ojciec zasili
szregi tych ktorym sie udalo. i wszystkim zycze tego samego.
Pozdrawiam

[in_situ]

Mąż niani moich dzieci. 6 lat temu płaskonabłonkowy rak migdałka.
Stopień zaawansowania III, przerzut do 2 węzłów chłonnych. Kilku
onkologów zaopiniowało jako przypadek nieoperacyjny.
W końcu prof Jassem z Gdańska pokierował leczeniem niestandardowo:
agresywne naświetlania i chemioterapia PRZED zabiegiem. Następnie
operacja (trwała wiele godzin, guz położony bezpośrednio przy
aorcie, tkanka popalona po naświetlaniach, ryzyko zabiegu ogromne).
Pacjent z nędznymi rokowaniami.
Minęło 6 lat. Zawzięcie, prócz jeżdżenia na rowerze, biega po
lekarzach doszukując się przerzutów (bo mu strzyka w kościach),
jednak na scyntygrafii powtarzanej co 2 lata prócz zmian
reumatycznych za diabła nic innego nie chce wyjść ;)
Ślinianki miał popalone i jadał swojego czasu miksowane zupki, co
nie przeszkadza mu po 6 latach wypić na imprezach rodzinnych
wódeczkę.
Trochę masakruje swoją rodzinę fobią związaną z domniemanym
nawrotem, ale poza tym przesympatyczny człowiek :-)

pozdr,

[monika7123]

jak to się fajnie czyta..
Czytam tu wszystkie wątki z nadzieja ,że znajdę pocieszenie ale
wiekszość jest taka przygnębiająca ,że jestem z dnia na dzień coraz
bardziej przybita a nawet zaczęłam doszukiwać się nowotworu u
siebie..

[kangur2007]

O wygranej pogadamy za cztery lata, bo kryterium jest 5-letnia
przeżywalność.

Na razie mam pełną remisję po radykalnej prostatektomii raka
prostaty - T2aN0Mx Gleason score 7 (3+4), 14 miesięcy temu.
PSA od czasu operacji poniżej progu wykrywalności. Wcześnie wykryty
i zdiagnozowany bez zwłoki lokalny, nierozsiany nowotwór prostaty.
Wykryty przez test PSA w dorocznym badaniu okresowym, zdiagnozowany
z biopsji 14 dni póżniej. Wysoki Gleason czyli znaczna agresywność.
Operacja 10 tygodni po diagnozie, radykalna resekcja prostaty
iwęzłów chłonnych m iednicy małej. Marginesy chirurgiczne negatywne,
węzły chłonne negatywne. Prawdpododobieństwo wznowy biochemicznej w
ciągu 10 lat według nomogramu Kattana i tabeli Hana - od 4% do 12%.

[kkk1962]

Moja corka skonczyla 15 miesiecy temu ponaddwuletnie
leczenie bialaczki. Juz 3 lata i 5 miesiecy remisji.
Zachorowala jak miala 13 lat, teraz ma 16,5, zyje
jak kazda normalna nastolatka.

W naszym przypadku o wyleczeniu mowi sie po 5 latach.

[marcysiaw1]

Witam, po raz pierwszy pisze na tym forum i chcialam podziekowac za
przyjecie mnie do tego forum.
Mieszkam w Usa, w maju 2008 roku moj 2,5 letni wowczas synek zostal
zdiagnozowany. Bialaczka limfoblastyczna. Dzieki tylko i wylacznie
mojej intuicji tak szybko choroba wychwycona. Tylko 1% komorek
nowotworowych we krwi, kregoslup i szpik czyte.
Jak sobie z tym radze? Wierze, ze moje dziecko jest juz drowe choc
chemioterapia jeszcze trwa (w sumie 3,5 roku). Wierze w Boga, wierze
w jego laski, dostaje sygnaly, gorliwie sie modle i wiem, ze
wszystko jest i bedzie dobrze.
Pozdrawiam
Marta

[maciej508]

Witam i mam nadzieje że jeszcze będę długo witał!Też 5 lat temu rak
migdałka,operacja wycięcia go oraz 27 węzłów
chłonnych,naświetlanie,zupki papki i teraz nawet kielicha strzelę z
radości.Mam 62 latka i myślę że jeszcze trochę pożyje,CZEGO Z CAŁEGO
SERCA WSZYSTKIM ŻYCZĘ!

[meg.z.londynu]

Juz kiedys poruszylam ten sam temat:
forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=37372&w=84107135&a=84920299
Im wiecej pozytywnych informacji, tym wieksza wiara u tych, ktorzy
walcza. Od kiedy rak dotknal moja rodzine, zaczelismy sie rozgladac.
Okazalo sie, ze mamy mnostwo znajomych, ktorzy przez to przeszli i
ciagle sa wsrod nas. mam 2 kolezanki po raku tarczycy, jedna po raku
jajnika, znajomego po raku mozgu, inny mial raka jadra. W roznym
wieku i w roznych stadiach. A profesor Religa! Halina Frackowiak!
Martyna Wojciechowska! Krystyna Kofta! Kamil Durczok!
Pozdrawiam serdecznie.

[madrek76]

> profesor Religa! Halina Frackowiak! Martyna Wojciechowska!
Krystyna Kofta! Kamil Durczok!
Tak, tylko, że wobec tych osób służba zdrowia napewno nie wyznaczała
terminów 1-3 m-czne, bo t0 znane osoby z TV, Kamil Durczok sam mówił
w jednym z wywiadów, ze wszystko u niego toczyło sie ekspresowo,
diagnoza, przyjecie na oddział, a zwykli ludzie...mój Tata we
Wrocławiu miał czekac na operacje 4 m-ce, przyspieszylismy to bo
zaczelismy chodzić prywtanie do rdynatora i tu jest róznica w
szansach wyleczenia. O prof. Religa nie wspomne, w 2 tyg. był
operowany komus sie udało w takim tempie byc operowanym??? :-(
Dlatego przykłady "zwykłych" ludzi nie tych z mediów są jednak
bardziej przekonywujące. A poza tym niestety szanse leczenia w
Polsce sa ograniczone bo u nas zbyt czesto orzeka sie
nieresekcyjność, ostatnio przyjaciel onkolog, który pracuje od 2 lat
w Londynie powiedział mi,że 75% chorych jakich tam operują w Polsce
uznaje sie ze przypadek nieresekcyjny, skazując tych ludzi na
przegraną...zreszta tak było z przypadkiem mojego Taty... cos co w
Londynie jest bardzo czesto stosowania w rozsiewie w otrzewnej tj.
chemia dootrzewnowa, w Polsce w 4 osrodakch onkologicznych nawet nie
chcieli słyszeć... Niemniej jednak sama znam osoby, które raka
pokonały i żyja, mają się dobrze więc wiem, że kazdy przypadek jest
inny...niektórzy poprostu maja wiecej szczęscie i trafiaja na
lekarzy, którzy chca walczyć i którzy wiedzą że czas w onkologii
działa na niekorzyść pacjenta. POWODZENIA, duzo wiary i siły
WALCZĄCYM !!!

[beatka.mezatka]

Moim zdaniem z rakiem da sie wygrac tylko niestety sluzba zdrowia
kuleje, na kazde badanie trzeba czekac, gdyby moj ojciec nie poszedl
na tomograf prywatnie to mialby dopiero 19stycznia. wyniki jeszcze
pozniej. a tak ma juz zaplanowane leczenie na ktore i tak musi
czekac miesiac. A przeciez wiadomo ze rak sie nie cofa tylko
rozwija, i czas to najgorszy wrog tej choroby:((( pozdrawiam

[beatka.mezatka]

No dokladnie, duzo zalezy od lekarzy, nie zapomne jak moj ojciec za
pierwszym razem trafil do kliniki w krakowie, tam zajeli sie nim
natychmiast, na miejscu mial szereg badan w ciagu jednego dnia za
tydzien juz operacje, rozmowy z psychologiem, tam zajeli sie nim tak
jak potrzeba. A tu gliwicach, mimo ze slyszalam ze to jedna z
najlepszych klinik w polsce na wszystko czekay, czekamy i jeszcze
raz czekamy. ale to dosyc wczesne stadium bo nie widac tego we krwi
i nie ma zadnych objawow. na pewno mialby wieksza sznase gdyby
natychmiast rozpoczeto leczenie. ale mam tez w rodzinie przyklad na
t ze raka da sie pokonac, daleka ciotka walczy juz kilkanasie lat.
Ma sie dobrze :)

znani i nieznani

[in_situ]

Przykład Prof Religi jako wygranej z rakiem nie jest akurat
najlepszy. Toczy się tam teraz dramatyczny bój z guzami
przerzutowymi, jednak jest to już wyłącznie leczenie paliatywne.
Są za to wśród nas (osób niepublicznych) przykłady osób, u których
wykryto raka w stadium miejscowo zaawansowanym i rokowania są
niezłe - 5 lat od zakończenia leczenia onkologicznego minęło.
Tak więc: ten, dla którego skrócono wszelkie terminy oczekiwania i
podjęto ekspresowe leczenie może -jak się okazuje- przegrać, inny -
leczony "standardowo" może wyjść z walki z rakiem obronną ręką.
Ponadto nie należy z jednostkowych przykładów czynić reguły: akurat
przytoczone przykłady osób znanych to rak wykryty albo w początkowym
stadium, albo należący do grupy wysoko wyleczalnych.
Są wśród znanych również przykłady osób, gdzie żadne pieniądze,
terminy i znajomości nie pomogły - można by wymianiać i wymieniać.
Generalnie wniosek jest jeden: walczyć warto. Wygrana jest możliwa.

[madrek76]

W pełni się zgadzam z powyśza wypowiedzią!!! Własnie, kazdy
przypadek jest inny, bo kazdy rak jest inny, wykrywany w róznym
stadium, rokujący inaczej, ale...własnie są ludzie, którzy wygrali i
to daje NADZIEJĘ, że z tym paskudztwem można wygrać! A poza tym
nastawienie pacjenta i jego wiara w wygraną to też bardzo wazny
aspekt leczenia - wiem, że Tata zył 20 m-cy, własnie dzieki temu, że
bardzo pragnął żyć i w to wierzył - lekarze w nieoperacyjnym raku
zoładka z rozsiewem do otrzewnej i na poczatku naciekami na
okoliczne narządy dawali 2-3 m-ce życia. Stąd zawsze warto
walczyć!!!!!

[elsy]

tak samo było u nas,Tatuś w chwili diagnozy miał na wątrobie i tak już w dużej
częsci marskiej,czyli źle funkcjonującej, guza wielkości 10x9x11 cm i liczne
satelity,dawano mu w najlepszym razie kilka mies.życia,a żył 2 lata,to dla nas i
tak cud,tyle czasu Bóg nam dał na oswojenie się z tym,co nas niechybnie czekało
,na pożegnanie....
Tatuś nigdy nie tracił nadziei,wola życia i miłość do rodziny dodawała mu
sił,warto walczyć,bo już sam ten fakt i nastawienie pozytywne jest w stanie
jeśli nie uleczyć to istotnie wydłużyć życie!!!!
I tego Wam zyczę

[monika7123]

Kochani moi..
szukam tu przede wszystkim pocieszenia,jakiejs iskierki nadziei.Mój
tatus jest po pierwzsej chemii ,zniósł ja super ,w ogóle trzyma sie
bardzo dzielnie..martwia mnie jego;mnogie przerzuty na wątrobę od 10-
30 mm;...oraz to że opis leczenia to-leczenie paliatywne:(
czyli nie ma nadziei?opieka paliatywna kojarzy mi sie z hospicjum
domowym pod opieka którego był mój teść kochany....Ordynator
twierdzi wprawdzie ,że przerzuty pod wpływem chemii nieraz sie
cofają ale...

[elsy]

droga Moniczko,jak może się orientujesz z moich postów,mój Tatuś miał raka
wątrobowokomórkowego,o cofaniu się guzków po chemii mogę Ci powiedzieć na
podstawie tego typu nowotworu,co z resztą jest Wam dość bliskie,ze względu na
guzy też na tym organie,choć innego pochodzenia

ja wiem tyle,że mojemu Tatusiowi po chemii,a miał 6 cyklów,zniknęły małe guzki z
lewego płata,trochę obkurczył się ogromny guz na prawym płacie i zmienił swój
wygląd,myślę,że właśnie ta chemia,choć również podawana paliatywnie
niestety,przedłuzyła Mu znacznie życie,zahamowując rozwój choroby...bo w
zasadzie nic innego nie mogli juz zaoferować,guz był nie operowalny,a jeśli się
go zostawia to wiadomo,że się rozrośnie,bo chemia nie działa na wieki....
po okresie względnej stabilizacji markerów, nagle zaczęły sie podwajać(ze 130 na
250,potem na 600 a potem z 600 na 1700 w krótkich odstępach czasu),uznano
powtórną chemią za bezcelową,choć niestety okazało się:(((((((( że po kilku
miesiącach guzy na nowo urosły i to o wiele większe zajmując prawie całą
wątrobę,a dalej to już wszystko potoczyło sie szybko...
jeśli Ci odebrałam nadzieję,to jest mi bardzo przykro,ale opisałam jedynie jak u
nas było,po co oszukiwać,ale wiedz,że każdy przypadek jest inny,ja miałam
nadzieje do końca,choć wiedziałam co się dzieje...
warto wiedzieć prawdę,by choć w pewnej części zrobić rzeczy,które się robi,jak
się wie co nas czeka,aby potem sobie niczego nie wyrzucać,niczego nie żałować,że
się nie zdążyło,bo się nie wiedziało;już nie raz czytałam tu o takich wyrzutach
i bardzo mi żal tych ludzi....
mimo to mam nadzieję,że Twój Tato z tego wyjdzie,że zachowasz Go jeszcze przy
sobie...tego Wam życzę

[jolciusia]

zahamować her3 iw miarę normalnie żyć Proszę napiszcie. Jestem załamana

[yuj1]

Myslę, że nie można powiedzieć, że z rakiem nie da się wygrać. To,
jakie są szanse na choćby częściową wygraną, przedłużenie życia o
kilka miesięcy czy nawet lat, zależy od bardzo wielu czynników. Ale
nie mozna się poddawać. Mój kuzyn, młody chłopak, od chwili wykrycia
raka węzłów chłonnych przeżył zaledwie 3 miesiące, dziś już go nie
ma. Ale mam znajomego, u którego rak był tak zaawansowany i były tak
liczne przerzuty, że niemal nie było zdrowego narządu w jamie
brzusznej. Poddano go jednak chemioterapii. Okazało się , że
nastąpila remisja raka, wszystko się wycofało. Teraz mija szesnasty
rok od tego czasu, czuje się dobrze, przechodzi okresowe badania i
nie ma nawrotów. A dawali mu najwyżej dwa miesiace życia. Wiem, że
to może wyjątkowy przypadek,ale trzeba walczyć do końca, mimo jakby
się czasem wydawało, oczywistej przegranej. Zawsze trzeba mieć
nadzieję i dużo siły do walki.

[monika7123]

Moja teściowa 15 lat temu też miała rozsiany po otrzewnej z
jajnika,lekarze dawali 2-3 mieiące życia a po chemii wszystko się
wycofało.Miała wprawdzie dwie wznowy ale wygrałą .15 lat to ogromny
szmat czasu.niestety teść maił identyczne wyniki tk jak mój tato :(
w piątek mija rok od jego śmierci:(Nie odebrałyście mi nadziei bo ja
jej praktycznie nie mam od momentu odebrania wyników tk ale tak
troszkę się łudzę..próbuje życ normalnie,tym bardziej ,że tatko
świetnie wygląda..wiem ,że to nic nie znaczy a nowotwór to podstępna
gadzina ale dobrze poczytać o tych co wygrali.

[elka-1]

Witam ponownie w tym wątku,
Chciałabym dodać moją najnowszą wiadomość. Otóż czekając na korytarzu na badania kontrolne w CO spotkałam miłą Panią, która sama zagaiła rozmowę i opowiedziała mi pokrótce swój przypadek. I tu uwaga - 15 (piętnaście) lat temu miała usuniętego CZERNIAKA stopnia III wg. CLARKA (nie wiem jaki stopień wg. Breslowa). Miała jeszcze 2 wznowy (ponad 10 lat temu), usuwane również w CO. Siedząc tam chłonęłam każde jej słowo, bez mała miałam ochotę się uszczypnąć - czy to aby nie sen? Sama jestem po usunięciu czerniaka (pisałam w wątku "czerniak złośliwy"), czytam przeróżne artykuły, znam statystyki. Ale dopiero zobaczenie na własne oczy człowieka, który przy takiej grupie zaawansowania choroby żyje kolejne 15 lat pozwala inaczej spojrzeć na świat...
Pozdrawiam serdecznie
Ela

elka-1

[savanach]

takie posty jak elki są bardzo budujące aż chce się walczyć,chce się
żyć.

[floema]

Mój znajomy miał 9 lat temu usuniętą część j.grubego. Przeszedł chemię. Jest
zdrowy ,lubi sobie wypić kielicha. Najgorsze to to ,że palił i dalej pali papierosy.

[halas1961]

A mnie sie wydaje , ze to nie ma zadnego znaczenia czy pali, czy wypije
kielicha. Moja corcia od wykrycia choroby zyla 16 miesiecy.
Zawsze o nia dbalam, miala wszystko co trzeba, byla wychuchana, robilismy raz na
rok lub dwa lata z pewnych wskazan usg jamy brzusznej,i co z tego. Rak
jasnokomorkowy nerki, G3, po usunieciu nerki pol roku spokoju i przerzuty, po 3
cyklach kuracji niby remisja ,w czasie przerwy miedzy cyklami taki atak choroby
ze nie bylo szans . w wieku niespelna 24 lat w maju ubieglego roku odeszla.
Uwazam ze walczyc trzeba do konca, miec nadzieje, nie poddawac sie. Moja Agatka
tego miala bardzo malo, mimo naszego ogromnego wsparcia. Ja mam taka koncepcje,
ze zyjemy tyle ile Pan Bog chce, tyle ile nam zaplanowal i przewidzial i nic
tego nie zmieni. Jeden wychodzi z choroby choc wg. opinii medykow nie mam szans,
a drugi mimo np.mlodego wieku zachorowuje i odchodzi, bo jego czas nadszedl, bo
jest Bogu bardziej potrzebny tam...
Zycze wytrwalosci wszystkim w walce i mimo wszystko nigdy nie traccie nadziei...
Halina-mama Agatki

[estelka1]

Udaje się i to nie jednej osobie. Tylko w mojej rodzinie udało się
wygrać: siostrze ciotecznej - rak szyjki macicy (jakieś 13 lat
temu), potem jelito grube (4-5 lata temu); jej rodzonemu bratu - też
rak jelita grubego (z dobre 8 lat temu); teraz ich drugi brat od
roku walczy z nowotworem prostaty i wszystko wskazuje że idzie ku
dobremu. Wprawdzie ich mamie, a siostrze mojej mamy (rak jelita
grubego) nie udało się, ale to było 36 lat temu. Druga siostra mojej
mamy - rak piersi jakies 20 lat temu i jest ok. Mojej mamie się nie
udało (drob. rak płuc), ale blisko 2,5 roku temu życia z tym
dziadostwem też jest niemałym sukcesem. Dalej... moja bliska
koleżanka - rak piersi - w tym roku minie 4 lata i jest super;
koleżanka mojej mamy - też rak piersi z dwoma nawrotami, łącznie z
15 lat, żyje nadal i ma się nieźle. Jednym słowem jest o co walczyć.
Nawet jeśli ma się do wygrania tylko kilkanaście miesięcy normalnego
życia, kiedy rokowania mówią co najwyżej o tygodniach, nie wolno się
poddać.

[beatka.mezatka]

Pewnie ze udaje sie raka wyleczyc jesli w miare wczesnie sie go
wykryje. Sa roznego rodzaju nowotwory np moj ojciec ma jednego z
najgorszych bo ma czerniaka na watrobie na ktorego chemia moze
zadzialac ale nie koniecznie. Ale moja ciotka pierwszy raz
dowiedziala sie o nowotworze 13 lat temu. miala jeszcze 2 wznowy ale
od 4 lat spokoj :))) naprawde warto wierzyc bo psychika takze duzo
moze zdzialac w walce z choroba.

[elka-1]

Podbijam wątek - może ktoś dopisze nowe potwierdzone przypadki
zwycięstwa?

[ewusia13]

Mój tata - rak jelita grubego, III stopień zaawansowania lub złośliwości (ciągle
mi się myli...), węzły chłonne nie badane więc nie wiadomo jak tam było. po
operacji i 6-miesięcznej chemii spokój :) i tak już ponad 3,5 roku. Oby tak dalej!!!

Mojej koleżanki mama, taki sam rodzaj nowotworu jak u mojego taty, spokój od 4
lat :)

[monika7123]

A mój tatko ma wznowę;(((((((((
Po termoablacji w maju wyniki były super ,odstawiona chemia i za
trzy miesiące tk.Tatko tryskający energią ,radosny ,nikt z nas się
nie spodziewał ,ze wynik tk może być zły ,tym bardziej ,że tata
przytył nic mu nie było :((i trach...
Morfologia i biochemia super markery w dolnych granicach normy a na
wątrobie znów guzy...
I znów chemia i ten cholerny strach.

[gomichna]

myślę,że mogę powiedzieć o sobie na dziś-tak,udało mi się,
radioterapia,resekcja-przednia rak jelita grubego,bez chemii,
minęły dwa lata, wierzę w następne,

To ja też się dopiszę

[margit35]

Nasz sukces to 8 lat po operacji glejaka i radioterapii mojego męża jest aktywny
zawodowo i życiowo i oby zastało tak na zawsze ,życzę wszystkim wytrwałości i
wiary że się uda pokonać tego potwora.

[jolciusia]

ja do wątku "czy komuś się udało" zahamować her3 i miarę normalnie żyć.Proszę
napiszcie.

[issia3107]

Prawie 7 lat od wyciecia czerniaka III stopien Breslow 1.5 nodular melanoma.

[pap-rak]

Gratuluje i zycze dalej duzo zdrowia :)
Czy moglabys powiedziec w jakim stopniu zaawansowania byl ten glejak? Czy
gwiazdzisty czy wielopostaciowy?

[ewa231]

Witam,
mogę prosić o jakieś dodatkowe informacje? gdzie był leczony i jak to wygląda? pozdrawiam

[kopciuszek125]

Moja mama miała wykryty rak trzonu macicy i dość późno bo lekarze się nie
poznali, potem brahyterapia operacja wszystko usunięte wraz z węzłami chłonnymi
w Bytomiu żyła 10 lat potem pół roku leczenie paliatywne niestety odeszła. Syn
30 lat po urodzeniu dostał 4 razy transfuzje krwi po latach okazało się zarażony
wirusem C wątroby. Z powodu niskich płytek tylko zastosowano interferon
naturalny który nie zabił wirusa. badania wykazały marskość wątroby na leki
nowej generacji trzeba czekać a lekarz wypowiedział się że syn może nie zdążyć.

[anka.83]

Kopciuszku, w tym wątku wpisujemy akurat same pozytywne informacje, o tym, kto przeżył i żyje...

Mojej mamy koleżanka 15 lat temu miała raka piersi, wielkość 1,3 cm, reszty nie wiem ale podobno rósł szybko, więc wskazuje na mocnego złośliwca. I jak na razie wciąż ma się dobrze, żadnych wznów (miała oszczędzającą) i przerzutów:)

[mamasi]

Ja znam i to mnóstwo takich osób. Koleżanka miała raka szyjki
macicy. Chemia, strasznie ją przeszła, po pół roku wyniki: wszystko
ok. Za kilka miesięcy nawrót choroby, lekarze nie dawali szans.
Zmieniła klinike i lekarza prowadzącego.Lekarka jej powiedziała że
musi być dobrej myśli, myśleć pozytywnie, b ona nie takie cuda
widziała. Połowa sukcesu, a nawet więcej, to pozytywne myślenie
pacjenta. No więc Gosia dostała następna chemię, i nasępną itd. Po
wybraniu serii nowe badania i werdykt: całkowita remisja. Teraz czuj
się świetnie, ma kochającego męża i śliczną córeczkę.
Znajoma znajomej - znam jej historię ze słyszenia - w wieku
dwudziestu kilku lat wyszła za mąż, zaraz po ślubie wykryto u niej
raka jajnika, podobno bardzo złośliwy i na 99% nie do wyleczenia.
Ale walczyc trzeba więc brała kolejne chemie, nastąpiła remisja, po
jkimś czasie znowu wykryto u niej raka tym razem wątroby -
oczywiście złośliwy, więc znowu chemia, i - ku zaskoczeniu -
remisja, potem przerzuty na inne organy, chemia, remisja, znowu
przerzuty itd. W międzyczasie urodziła córeczkę. Teraz minęło prawie
15 lat od wykrycia pierwszego raka - 3 odkąd jest zdrowa. Śmieje się
że rak się poddał bo juz nie ma co zaatakować:)
na stronie www.fundacjauj.pl też mozna znaleść mnóstwo przypadków
osób, które zostały wyleczone. Grunt to byc dobrej myśli i nie
poddawać się!!! Wszystkim na forum i ich rodzicom z całego serca
życzę zdrowia, zdrowia i jeszcze raz zdrowia...

[malgosko]

Dobry jest ten wątek bo potrzeba dać ludzią wiara że z raczyckiem można wygrać
wiem to po swoich doświadczeniach ,gdyz moja rodzina jest genetycznie obciążona
raczyskiem ale jakoś nam się udaje.Moja mama zachorowala 19 lat temu na raka
piersi Przeszła operację radioterapię i hormonoterapię i do dnia obecnego
wszystko z mamą jest ok Następną osobą w kolejce jest mamy siostra ,która
zachorowała też na raka piersi jakieś 16 lat temu ale operacji nie
przeprowadzono bo powiedziani że jest to rak rozsiany Brala tylko chemię i
radioterapię oraz hormony do dnia obecnego I również jest ok
Na koniec to samo raczysko przyplątało się mnie Jestem już 3 lata po operacji
chemii i radio i również jest ok
Dlatego wierzę że mozna wygrać tylko trzeba wierzyć w to i walczyć
I tak jak jednemu onkologowi powiedzialam że krócej niż moja mama nie mam
zamiaru zyć czego zyczę wsystkim zmagającym sie z tą chorobą

[bar221]

JA WYGRAM,,,I JUŻ

"mamasi"

[shope]

To bardzo pozytywne co napisalas. Moj tata ma przerzuty, jest po 6
chemii, funkcjonuje dobrze, chodzi, nawet jezdzi samochodem ale
wyglada bardzo zle, malo je, do tego ma problemy z przelykiem -
niewiadomo co to bo zasrani lekarze nawet nie potrafia dobrze
sprawdzic! (Ursynow). Mam nadzieje, ze z ciezkich przypadkow tez
ludzie wychodza i jest to mozliwe!!!! Bo o tych co maja I stopien
choroby mysle ze martwic sie nie trzeba - wiadomo ze pokonaja ta
dziadostwo!

[mamasi]

a może zeskanuj badania i wyslij na konsultacje do jakiegoś
specjalisty - spoza warszawy, bo ja o nich to mam taka opinie...Miał
gastroskopie czy cos takiego sprawdzajace uklad pokarmowy? Pewnie
chemia zniszczyla mu przelyk i trzeba go wzmocnic. Duzo soków musi
pić. A nutridrinki spozywa czy tylko normalne jedzenie?trzymaj sie i
badz dobrej mysli. Najwazniejsze zeby on wzial sie w garsc i zaczal
pozytywnie myslec:)

[shope]

no wlasnie wybieramy sie prywatnie do lekarza, ktory zrobi dokladne
badania. Lekarz patrzyl na gardlo (a raczej zagladal w gardlo)
stwierdzajac, ze tam sie nic nie dzieje ( rozumiem wiec, ze nie sa
to kolejne przerzuty) ale niepokoi mnie to ciagle bo sie nie
poprawia. powiem tak, do tej pory mial chyba tylko takie badania
ktore sa potrzebne aby podac chemie, nic ponad to. niestety wiec
sami musimy sie za to wziac. tata byl dobrej mysli ma troche planow
ale widze ze on doskonale zdaje sobie sprawe w jakim jest stanie i
to mnie przeraza. pozdrawiam rowniez bardzo serdecznie!

[mamasi]

A może ma grzyba w gardle? może wymaz z gardła by pomógł?można
samemu prywatnie zrobić. tata podniesie sie na duchu jak będzie miał
już poprawę, chociażby przełyku. pozdrawiam

[maciej508]

Tak trzymaj napewno wygrasz z takim nastawieniem,czego z całego
SERCA Ci życzę!PS Ja wygrałem,wpis pod Maciej 508!A najważniejsze to
słowo 'I J U Ż'BRAWO!

[bar221]

Ja swoją walkę dopiero zaczęłam. Ale w mojej rodzinie wygrała moja
siostra cioteczna (rak piersi z przerzutami 12 lat temu), moja
znajoma rak na kręgosłupie(18 lat temu, rokowania miała b. słabe) i
naparawdę przynajmniej troje moich znajmych z bardzo kiepskimi
rokowaniami, Żyją i kielicha wypiją czasami. Gdyby nie leczyć dużego
nadciśnienia, to też by się szybko zeszło z tego świata.

[shope]

Jakze bym chciala za kilka ladnych lat napisac to samo!!!! cholernie
sie ciesze, ze z beznadziejnych jakby sie moglo wydawac przypadkow
tez sie wychodzi - "zdrowo". I tego samego wam zycze z calego
serca!!!

[krysiekn]

Jak pisano powyżej, każdy przypadek jest inny.
Mnie sie udało: 14 lat po usunięciu tarczycy; brodawkowo-pęcherzykowy GIII, prawie 10 lat po usunieciu jelita grubego; gruczolakorak (ale bardzo wcześnie). Moja mama jest natomiast 9 lat po gruczolakoraku trzonu macicy GII, były naświetlania, jest ok. Tylko mój tato nie zdążył ale lata 70-dziesiąte to były inne czasy w medycynie.

[elka-1]

Podbijam wątek - dopisujcie potwierdzone przypadki dalszego życia
pomimo diagnozy choroby nowotworowej. To tak krzepi...

[b_a_l_b_i_n_k_a]

Mija 7 rok od zakonczenia leczenia mojej Mamy (zaawansowany r.
szyjki macicy). Mama miala operacje, potem chemie i naswietlania.
Poki co , mimo ze nadal odczuwa skutki uboczne agresywnego leczenia,
jest OK i mam nadzieje ze tak juz pozostanie...

[brazylion3]

Super, cieszę się i gratuluję wszystkim walczącym z chorobą. Tylko, jakże mało tu tych przpadków z tymi ciężkimi przypadkami: rak płuc, rak nerki, mózgu itd...

[polonezka]

Mnie się udało! Jestem po operacji raka nerek i właśnie niedawno
minęło 6 lat.

[aniutka31]

polonezka dajesz mi wielką nadzieję, ze z rakiem nerki można wygrać
i bardzo Ci za to dziękuję!!! Dużo zdrówka życzę!!!

[mzgosia]

Witam! Jestem 2,5 roku po zakończonym leczeniu - nowotwór jajnika
IIIC, 3operacje i 6cykli chemioterapii. Czuje się dobrze i jest Ok.
A wokół świat wydaje się piękniejszy.. powodzenia wszystkim zyczę..
gosia

[aniutka31]

Krzepią bardzo te wszystkie Wasze historie z szczęsliwym
wyzdrowieniem. Wierzę w to bardzo, że i ja kiedyś dopiszę tu
historię z happy endem...

[elsy]

aniutka,ja znam 3 osoby,które wyszły z raka nerki,tak więc myśl
pozytywnie!
pozdrawiam

[benio.pl]

Mnie też się udało, od siedmiu miesięcy biorę nexavar,miałem
przerzuty do płuc raka nerki. TK, inne wyniki Wersal. Żona
twierdzi ,że dostałem drugie życie, znajomi się dziwią moim stanem.
Zyczę wszystkim chorym takiej poprawy.

[ammazuko_powrot]

Jesienią 2009r zdiagnozowano u mnie chłoniaka nieziarniczego.
Leczenie zaczęto bardzo szybko.
Trafiłam na dobrych i konkretnych lekarzy.
Chemioterapię znosiłam fatalnie.
W marcu miałam badania kontrolne i potwierdziły remisję choroby.
O zupełnej wygranej będę mogła powiedzieć za 5 lat ale w przypadku chłoniaka
remisja jest już dużym sukcesem;)

[kasi-ka79]

nie będę opisywać całej historii bo zajełoby mi to dobre pól dnia, w każdym bądz
razie chorobe u mojego synka zdiagnozowano jak miał 1rok i 10 m-cy NEUROBLASTOMA
IV ST zaawanoswania - to, że mój synek żyje lekarze określają jako CUD , miał
przeżuty do kości, do szpiku kostnego, do węzłów chłonnych, guz był
umiejscowiony w lewym nadnerczu, przeszedł 11 cykli chemii, operacje usunięcia
guza wraz z nadnerczem, przeszczep szpiku kostnego, naświetlania i 6-miesięczną
terapię podtrzymującą lekiem o nazwie Roaccutan, obecnie mój synek ma 8 lat i
prawie 2 miesiące, leczenie trwało ponad 2,lata , w marcu mineło nam 4 lata od
zakonczenia leczenia , niestety dopiero teraz wychodzą efekty chemii, naswitlań
, gorzej sie uczy, nerki nie pracuja rewelacyjnie, ALE JEST Z NAMI ZYJE I TO
JEST NAJWAZNIEJSZE udało sie nam !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! po
zakonczeniu leczenia mojego synka okazało sie, ze moja mama ma nowotwór
przełyku....... ( złe odżywianie, papierosy, nerwy ) dzięki Bogu mineły już 3
lata od zakonczenia leczenia chemia+naświetlania i jak na razie jest OK i niech
tak juz zostanie przez najbliższe 50 lat.

[b_a_l_b_i_n_k_a]

Kasika goraco ci gratuluje :-) Tak wiele dzieci przegralo z
neuroblastoma...
Oczywiscie wszystkiego najlepszego takze dla mamy :-)

[benio.pl]

Jedenasty miesiąc biorę NEXAVAR, czuję się świetnie, aby tak dalej.

[black_halo]

Moja sasiadka pltora roku temu miala usuniee obie piersi, jak na
teraz wszystko dobrze.

Znam tez osobe, ktorej lekarze dawali max. 3 miesiace zycia w raku
szyjki macicy. Powiedziala wtedy do swojego lekarza "niech mnie pan
ratuje wszystkimi sposobami, niewazne czym, ja musze zyc". To bylo 18
lat temu, ta osoba jest moja ciocia, ktora zycje do dzisiaj i ma sie
calkiem dobrze jak na swoj wiek - 64 lata. Z tego co wiem to
dostawala mnostwo chemii, miala mbostwo naswietlan, stosowala tez
zdaje sie w jakies czesci terapie Gersona i wszelkie nowinki jakie
wyczytala.

[debora1948]

,,,ja bedąc na rehabilitacji w CO (obrzęk ręki)mieszkałam w hotelu
z kobietą, która 18 lat temu miała usunięte obydwie piersi, no i
dopiero po tych 18tu latach dostała obrzęku jednej ręki, pozatym
czuła sie dobrze.

[elka-1]

Ponownie podbijam wątek - dopisujcie potwierdzone przypadki dalszego
życia
pomimo diagnozy choroby nowotworowej. To jest tak potrzebne dla
wszystkich chorych i ich rodzin. Piszcie proszę!

Ciągle walczymy :)

[monika7123]

A my ciągle walczymy,tatko ma przyznaną terapię
niestandardową,właśnie kończy trzeci miesiąc,markery z 28 spadły do
3 więc jesteśmy dobrej myśli.Czekamy na tomograf i rentgen płuc bo
pod koniec maja znaleśli cienie na płucach czyli książkowo jelia -
wątdroba - płuca :(( czuje się bardzo dobrze ,jedyny skutek uboczny
to wykwity na skórze ,suchość skóry ale ogólnie ok.Najważniejsze że
jest z nami w dobrej kondycji i świetnym humorze.Na garbarach w
poznaniu zna już większość pielęgniarek i straszzzzzznie je
podrywa :)))) eeeh , co ma być to będzie ciesze się
chwilą .Pozdrawiam.

[jedynystarocie1]

Po 10 latach można powiedzieć ,że mi się udało.Poniżej link gdzie to opisuję
www.prosalute.info/forum/viewtopic.php?f=6&t=1059
Pozdrawiam i życzę jak najwięcej takich wpisów.

[elka-1]

Witaj Jedynystarocie,
Wzruszenie wprost ściska w gardle czytając co przeszedłeś w czasie
swojej choroby. Najważniejszą sprawą zaś jest, że TOBIE SIĘ WŁAŚNIE
UDAŁO!!!!
Tak wspaniale napisałeś w swojej historii-cyt.:
„Podobnie jest z nami nigdy ,przenigdy nie wolno się poddawać, nawet
jeżeli tli się tylko iskierka życia należy ją rozdmuchać żeby na
powrót zabłysnął ogień.”
Tego życzę wszystkim chorym i ich bliskim

[spartanka4]

tak
moja ciocia rak jelita grubego - 6 lat
kolejna ciocia rak piersi - 4 lata

mam nadzieję że i moją mamę będę mogła tu wpisać

[paulyska]

mi się udało.nowotwór nie zawsze jest wyrokiem.

[benio.pl]

Byłem w stanie agonalnym, lekarze zalecali tylko pieluszki i leki przeciwbólowe. Po roku brania NEXAVARU zapominam o chorobie.