Gdyby stała tylko jedna!

[barbara7]

Każdy skwer ozdabiała przynajmniej jedna statua. Całe miasto wydawało się być
pełne ... (no właśnie, czego?)

[plazzek]

Statuł, nie? Jak kakao musi dorobić sobie 'ł', zeby otrzymać kakałko, tak i tu
to 'ł' się przyda. Trzeba sobie jakoś radzić :)

P.lackiewicz P.ozdrawia

PS. W słowniku bodajże 'tych statui'.

Dlaczego ł?

[arana]

Czy nie wygodniejsze bedzie "j",już używane i tak wygodne w liczbie mnogiej:
statuje, statuj, statujom...?

[ja22ek]

Jeśli Ty mówisz 'statuja', no to faktycznie lepsze dla Ciebie będzie 'j'. A
Plazzek pewnie mówi 'statuła', więc to oczywiste, że woli 'ł'.

J.

Przecież...

[arana]

...mnożą się jak szczeżuje. Przynajmniej ja słyszę dosyć często.

Plazzek wymawia dwa "ł" w zwrocie "statua stała"? To się bardzo męczy!
Polecam "j".

[stefan4]

arana:
> Plazzek wymawia dwa "ł" w zwrocie "statua stała"? To się bardzo męczy!
> Polecam "j".

A Ty mówisz ,,przez dwie staje statuje stoją''?

[plazzek]

Jeszcześ mię nie złapała na zwrocie 'statuła stała'. Mnie interesują statuły co
stoją. Te co stały, a już nie stoją, są poza zakresem moich zainteresowań.

Ponieważ nie wymawiam, to się nie męczę. Wogle małomówny z natury jestem.

Uchylam kaszkiet,
Plackusiński

[no-surprises]

w liczbie mnogiej za Markowskim:
M. statuy
D. statui
C. statuom
B. statuy
N. statuami
Ms. statuach

[ardjuna]

barbara7 napisała:

> Każdy skwer ozdabiała przynajmniej jedna statua. Całe miasto wydawało się być
> pełne ... (no właśnie, czego?)

Statuy statuami, pal je sześć, można zastąpić posągami, popiersiami, figurami,
obeliskami, rzeźbami itp., ale za "wydawało się być" powinnaś dostać po nosie od
całego Sznownego Forumowiczostwa :))

[barbara7]

Oj, słuszne, słuszne, słuszne cięgi. Tak się skupiłam na statuach (które mnie
rozbawiły), że gramatyczną ostrożność diabli wzięli, a ponieważ długo nie
odczuwałam niepoprawności tego zwrotu, to i wemknął się niepostrzeżenie.

[ja22ek]

Tym razem ja wsprę (i wesprę też) Barbarę i przypomnę, że zwrot "wydawało się
być" jest notowany w rodzimej literaturze od dawna. Niestety, cytatu pod ręką
nie mam, ale pamiętam, że pochodzi on z lat 50. XX wieku.

Zresztą, skoro mamy "wydaje się leżeć", to dlaczego niby nie "wydaje się być"?
Przyjdzie analogia i wyrówna.

J.

Z dawnych czasów...

[arana]

forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=374&w=9289399&v=2&s=0

Z nowych czasów...

[ja22ek]

A co z przykładem takim:
Samolot wydaje się być za wysoko.

Skrócenie o być zmniejsza komunikatywność wypowiedzi:
Samolot wydaje się za wysoko.

J.

Dobry przykład!

[arana]

Gógiel miast samolotu podsuwa biust – też nieźle. Nie razi mnie zbytnio, ale
sama powiedziałabym: „Wydaje się, że jest za wysoko”. To „być” jednak trochę
uwiera.

[ja22ek]

Uwiera, bo ostatnio Polacy wolą gerundia od infinitywów. Mimo że kłopot z nimi
niemały.

J.

Skąd wiesz?

[arana]

Ja słyszę bezokoliczniki, i w zwrotach typu "wydaje się być", i zwykłych
połączeniach np."lubię robić"; robienie, a raczej nierobienie tylko w
zakazach "uprasza się o..." - zwykle z błędem.

[ardjuna]

arana napisała:

> To „być” jednak trochę uwiera.

Jeden taki zastanawiał się na kacu (moralnym), czy może lepiej byłoby jednak nie
być, drugi znowu upierał się, że bycie jest determinantą jaźni i sumienia, a
więc trzyma je niejako za mordę, trzeci bredził coś o tym, że bycie jest lekkie
aż do nieznośności - i temu poglądowi Twoje stwierdzenie zdaje się najbliższe.
Jak widać, dołączyłaś oto do znamienitego grona!

Całkiem znośna

[arana]

ta lekkość w piątkowe popołudnie i w wirtualnych pogawędkach.

Heureka!

[ardjuna]

Znaczy, piątkowe "być" nie uwiera, a czwartkowe i owszem. Czyli to jednak
świadomość (w tym wypadku daty) określa byt! Coś tak podejrzewałem od jakiegoś
czasu.

Nie

[arana]

podejrzewaj za dużo. Sam zauważyłeś moje trzy czarne, więc nieprzezroczyste
samogłoski.

Twoje

[ardjuna]

samogłoski to krzyk podświadomości... mrocznych czeluści, w których ciemna woda
chlupie pod stopami bładzącego id...

Był tu kiedyś wątek

[arana]

o modnym słowie "transparentne". No więc ja jesten niemodna i nietransparentna.
A "Krzyk" został przecież skradziony i nie ma go, o!

Trans

[ardjuna]

parentność jest wysoce pożądana wyłącznie u szyb w oknach przed Bożym Narodzeniem.
A krzyk rzeczywiście ukradli.
Został tylko pisk...

W tym wątku

[arana]

została tylko statua, które wydaje się być a czasem nie wydaje...

Problem

[ardjuna]

statuy został rowiązany odgórnie przez organ, który Stefan zwie KORAN-em.
Problem bycia-czy-nie-bycia oraz jego determinant wciąż czeka na swe rozwiązanie.
A skoro czeka, to może jeszcze trochę poczekać.
Albowiem tyle jest istotniejszych spraw pod Księżycem!

Właśnie

[arana]

wyjrzałam przez okno - ani śladu Księżyca!
Czy to znaczy, że sprawy zniknęły, czy też zaczęły się liczyć te pod lampami?

Właśnie...

[ardjuna]

Czy rzeczy znikają, gdy odwrócić od nich wzrok?
Czy można wypić Księżyc rozpuszczony w szklance wody?
Dlaczego, gdy słucham Rodriga, jest mi tak szarozwiewnie?
- TO są naprawdę istotne pytania!
:)

To jest

[arana]

alibi filozoficzne, a wątek mamy ortograficzny, więc może rozwiń
to "szarozwiewnie".

Za

[ardjuna]

przywołanie do porządku oraz przypomnienie o ziemskiej grawitacji - serdecznie
dziękuję! :)
A "szarozwiewnie"? Cóż, przysłówek to jest w tym kontekście, z dwóch złożony
elementów, nie połączonych dywizem, a zatem starający się określić nierozdzielną
mieszaninę szarości oraz zwiewności, czyli słabo definiowalnych zjawisk
fizykalno-uczuciowych odczuwanych przez podmiot w obliczu ataku na jego
jestestwo, dokonanego w tym wypadku przez "Concerto d'Aranjuez" niejakiego
Joaquina R.
Czy to wystarczy, by nie zejść "off topic"?

Może wystarczy

[arana]

tym bardziej, ze pani Ekspert ciągle jeszcze na wczasach, prawda?
To w takim razie podrążmy jeszcze szarozwiewność. Zgadzam się na zwiewność, ale
szarość przy tak barwnej muzyce? Przecież masz tylko dwie czarne samogłoski?

Mam

[ardjuna]

tylko dwie czarne, ale mam też "u" i to sporo wyjaśnia...
Szarość natomiast nie jest tu synonimem monotonii i nudy, lecz - spokoju i
harmonii, w odróżnieniu od kakofonii barw, która mnie atakuje codziennie z
głośników wszelkiego rodzaju. A także nieudolną próbą wyrażenia niewyrażalności
za pomocą słowa, które z niewyrażalnościa mi się najbliżej kojarzy.
Poza tym - po prostu lubię szarość :)

Po to

[arana]

jest muzyka, zeby wyrażać niewyrażalność.Choć niektórzy malarze też to potrafią
(dla mnie Bruegel). A ja nie słucham dziś niczego. Jutro idę na koncert -
Chopin i Ravel w wykonaniu Wundera - i snuje mi się po głowie to, co jutro mogę
usłyszeć.

Chyba nie przepadam za szarością, choć lubię harmonię. Ciekawe, jak mi się to
udaje, skoro mam same A?

A po to

[ardjuna]

są słowa, żeby uczyć pokory, gdy usiłuje się wyazić nimi np. muzykę...
Na malarstwo już dziś nie zbaczajmy, bo nas stąd w końcu pogonią ortograficzne
Cerbery :)
Oprócz 3 x A masz też R i N, nie zapominaj o tym :)
A teRAz życzę szarozwiewnNych snów przed jutrzejszymi wzruszeniAmi.

Dziekuję,

[arana]

być może będzie zwiewnie, ale z pewnością nie szaro.
Dobranoc!