Ile mają lat wspominający lata 90?

[aga.pwr]

Ja mam 22 lata. Lata 90 to czas mojego dzieciństwa. Może w tych latach było
więcej dóbr niż wcześniej, może łatwo można było się dorobić, ale dla mnie to
lata straszliwe. Przesiąkałam wtedy tandetną pseudokulturą - słuchałam popu,
zbierałam naklejki, kartki, kapsle i wszystko co się da, miałam zabawkę
tamagotchi, która budziła mnie w nocy... Nie umiałam wtedy wybierać więc
chłonęłam co fala niosła.

[riki_i]

Jeżeli dla Ciebie lata 90-te są tandetne, to co sądzisz np. o wczesnych latach
80-tych? Ówczesnej modzie, muzyce pop etc.? Chyba kojarzysz co nieco z you tuba
i starych programów tv jak to wtedy wyglądało?

Śmieszą mnie młodzi ludzie, którzy czas odległy o jedną dekadę traktują jako
prehistorię. W okresie dojrzewania zawsze chłonie się głownie tandetę, a
dzisiejsze małolaty będą obecne lata wspominać przez pryzmat fascynacji Dodą i
Gochą Andrzejewicz...

Riki - bardzo stary zgred

[pizza_adoloran]

riki_i napisał:

> Jeżeli dla Ciebie lata 90-te są tandetne

Przecież autorka postu wcale tego nie napisała. Napisała, że przesiąkła tandetą.
Ale to oznaczać też może, że wybrała jako nastolatka najmniej wartościowe
elementy lat 90 a ominęła te, które tandetne nie były.

Pozdrawiam


Stary zgred pizza.

[shiva772]

Jas mam 31 i lata 90-e to mój najpiękniejszy czas ogólniak i niemal
całe studia.

Przepraszam

[aga.pwr]

Nie traktuję lat 90. jako odległych, po prostu buntuję się w tym miejscu bo lata
90 trudno zakwalifikować w jakaś ramę kulturową, nie obrażając ich. Były lata
20., lata 60., lata 80., te głównie kojarzą się z czymś przełomowym i
wyjątkowym. 30., 40., itd. też oczywiście były, i 90 też. Ale ludzie na siłę
próbują nadać im (90.) jakieś znaczenie. Macie 30-40 lat, na lata 90. przypadała
Wasza młodość, studia. Dlatego tak lubicie te czasy. Ja lubię czasy obecne,
teraz studiuję i czuję się fantastycznie. Ale słucham starej muzyki. Wolę muzykę
z lat 80. i starszą niż z lat 90 (lubię np. Marię Koterbską). To prawda, że
ubierano się wtedy nieco egzotycznie, ale to miało swój klimat. A o dekadę
później - jaki był klimat? Taki, że wszyscy chcieli mieć jak najwięcej -
samochodów, sprzętu, rowerów, płyt, komputerów, wczasów zagranicznych - np. na
Majorce. Lata 90. ometkowałabym: "nachapać się jak najwięcej". Przepraszam,
jeśli kogoś urażę. W latach 60. narzekało się na Beatles'ów, bo psuli młodzież,
ale to był przełom, narodziny rocka, teraz uważa się ich muzykę za klasykę. A w
latach 90. co się narodziło? Pamiętam jak Vanessa May jednoczyła techno i Bacha.
Ale to w pamięci na długo nie pozostanie. Skłamałabym oczywiście, gdybym
powiedziała, że były to lata bez znaczenia - owszem ogromny postęp techniczny.
Ale kulturowo wypadają bardzo blado. Stąd we mnie bunt, by lata 90. stanowiły
jakąś epokę. Epoki nie muszą trwać równie długo.

[jedzoslaw]

Jestem z rocznika 1980, lata 90-te to czas mojego dorastania i początku
dorosłego życia. Istotnie, wiele zależy od naszych indywidualnych przeżyć, jakie
przypadały na tę dekadę oraz od naszego wówczas sposobu odbioru świata. Jako
wtedy bardzo młody człowiek, a nawet dziecko miałem odbiór z pewnością inny niż
obecnie. Czułem, że oto na moich oczach dzieje się historia, jednak tę
świadomość zdobyłem m.in. dzięki tzw. starszym i bardziej świadomym. Miałem już
swój ogląd świata, jednak z pewnością był on niedojrzały. Dopiero mając lat
18-19 zacząłem głębiej rozumieć to, czego byłem i jestem świadkiem. Teraz zaś,
gdy lata 90-te stały się historia potrafię wytworzyć sobie na ich temat o wiele
bardziej niezależne zdanie.
Czy wypadają blado? Tak się może wydawać, gdy porównamy z nimi dorobek innych
dekad. Z pewnością przeżywaliśmy wtedy pewien kryzys. Nie wiadomo było, jaki
przybrać kierunek- czy oddać się globalizacji cz też szukać własnej tożsamości,
przez pół wieku gnębionej. Rezultaty były różne. Obok kosmopolityzmu w rodzaju
tandetnych kolorowych przedruków z Zachodu oraz nieudolnie podrabianej muzyki
pop czy disco odkryliśmy też na nowo naszą "swojskość"- boom na folk czy szeroko
rozumianą ludową tradycję (np. filmy Kolskiego). Z jednej strony potrzeba
usilnego kopiowania zachodnich stylów czy zachowań społecznych, z drugiej-
przywiązanie do tradycji i rozrachunek z reżimem. Lata 90-te to po prostu czas
wielkiej przebudowy, dziwaczna i sprzeczna sama w sobie epoka kontrastów.
Pewnego rodzaju "barok" A obok tych skrajności- świetne efekty w tych sferach
kultury, które nie są polskim wynalazkiem, ale też i nie poddają się
globalizacji. Mam tu na myśli polską muzykę rockową. Po kryzysie w muzyce pod
koniec lat 80-tych nastąpił wysyp nowych wokalistów, zwłaszcza wokalistek. Silny
wpływ modnego grunge'u Polacy potrafili dobrze zaadoptować do warunków
lokalnych. Także- nieszczególnie często spotykana "muzyka środka"- ambitny
pop-rock, w tym także ciekawe eksperymenty na granicy popu i innych gatunków.
Obok tego dalszy rozwój innych gatunków, w tym i hip-hopu. Nie tylko rock, ale i
jazz miał się dobrze, muzyka klasyczna także trafiła do szerszych kręgów
odbiorców. Rynek muzyczny, choć wciąż słabszy od zachodniego polepszył
dystrybucję dobrej muzyki. Film- owszem, spadek produkcji wskutek braku dotacji
państwowych, ale wśród tandety znaleźć można było wtedy i kilka perełek.
Ponadto, nie da się ukryć, że media promowały wtedy dobrą muzykę. Dziś, gdyby
oceniać polską kulturę przez pryzmat tego, co nadaje się w TVP to można by dojść
do wniosków bardzo pesymistycznych Zatem, opinie są zależne od naszej
dojrzałości w chwili przebiegu zjawiska i po tym czasie. Zależą też od tego, na
jaką sferę damy największy nacisk.

[riki_i]

Aga.pwr zupełnie się nie zgodzę. Kolejne czasy są po prostu coraz bardziej
heterogeniczne. O ile jedna sztanca dobrze pasuje do lat 60.tych, 70.tych i
80.tych, o tyle potem robi się już coraz bardziej różnorodnie. Jak ocenisz
obecną dekadę? Przecież można ją widzieć równie dobrze poprzez pryzmat Dody
Elektrody, jak i rozmaitych nisz kulturowych, które sobie całkiem nieźle
funkcjonują. A i teraz nie brakuje młodych osób zaczerpniętych wg Ciebie z lat
90.tych, czyli z życiowym podejściem "nachapać się jak najwięcej". Skąd np.
tyle ofert sponsoringu, związków z wielgachną różnicą wieku itp....?! W czasach,
kiedy były dwa programy państwowej telewizji i jedno radio do słuchania
("Trójka"), uniformizacja pokoleniowa była czymś naturalnym, bo być musiała. Od
lat 90.tych jest kompletnie inaczej, choć do połowy owej dekady ja bym pewną
stabilną ramę kulturową jeszcze wykreślił. pzdr.

[aiczka]

Ja jestem z rocznika 1981, lata dziewięćdziesiąte to większość mojej podstawówki
i całe liceum. Jak widać, w podobnym wieku jest kilka osób na forum. Dziwi mnie
zarzut, że ktoś próbuje nadać latom dziewięćdziesiątym jakieś szczególne
znaczenie (chociaż jak się człowiek zacznie zastanawiać, to zdecydowanie można
to robić - jednak był to okres dużych przemian, dotarło do nas wiele zjawisk,
które wcześniej już był zadomowione na zachodzie - choćby reklamy, komercyjne
telewizje i stacje radiowe, supermarkety itd.).
Przyjęło się charakteryzować, omawiać ostatnie pół wieku z podziałem na dekady i
jako dla młodej jeszcze osoby zabawne jest dla mnie, że lata dziewięćdziesiąte
zakończyły się już i udaje się wyodrębnić jakieś charakterystyczne zjawiska - i
jest to pierwsza dekada o której mogę cokolwiek powiedzieć z własnego
doświadczenia (w latach osiemdziesiątych byłam dzieckiem i mój świat ograniczał
się do domu, rodziny, sąsiedztwa, przedszkola, dobranocki itd.).

[bertrada]

> W latach 60. narzekało się na Beatles'ów, bo psuli młodzież,
> ale to był przełom, narodziny rocka, teraz uważa się ich muzykę za klasykę. A
w latach 90. co się narodziło? Pamiętam jak Vanessa May jednoczyła techno i Bacha.
> Ale to w pamięci na długo nie pozostanie. Skłamałabym oczywiście, gdybym
powiedziała, że były to lata bez znaczenia - owszem ogromny postęp techniczny.
> Ale kulturowo wypadają bardzo blado. Stąd we mnie bunt, by lata 90. stanowiły
jakąś epokę. Epoki nie muszą trwać równie długo.

Na przykład trip hop się narodził. Tarantino i Rodriguez rozpoczynali swoją
karierę. Kino niszowe było bardzo popularne. Jak w każdej jednej epoce, są
obciachowe i kiczowate rzeczy, są i dzieła wybitne.
Nie mniej jednak, zgadzam się, że lata 90 nie są jakimś przełomowym cudem w
porównaniu np do lat 60. Rozpoznawalne są ze względu na postęp technologiczny,
początki internetu i upadek megagwiazd showbusinessu np Michaela Jacksona na
rzecz sezonowych gwiazdek w stylu Britney Spears.

Lata 90 są szczególne dla krajów bloku wschodniego. Nie tyle pod względem
kulturalnym co gospodarczym. To był okres przejściowy między PRL a gospodarką
wolnorynkową. Stąd te wspomnienia drobnych sklepików, bazarów i zalewu polskiego
rynku zachodnimi śmieciami, których zapewne tam już nikt nie kupował. Powstawały
pierwsze hipermarkety, banki inne niż PKO, pierwsze reklamy, np szamponu wash&go ;D
Dla ludzi, którzy spędzili całe życie w PRL, nadejście lat 90 to była istna
rewolucja. Niektórzy mieli duże trudności z odnalezieniem się w tym wszystkim.

Dla mnie jak i pewnie dla większości tutaj piszących osób, lata 90, zwłaszcza
ich druga połowa, to przede wszystkim okres wczesnej młodości. Koniec liceum
początek studiów. Maturę zdałam w 96.

[shiva772]

Lata 90-e w muzyce były ŚWIETNE!!! Koterbska czy The Beatles
hahah ))
A co powiesz na Nirvanę, PEarl Jam, Faith no more, Smashing
Pumpkins, Soundgarden, PAradise Lost, Sepulturę, Offspring,
Morcheebę, Massive attack ? Obecna dekada jedynie odcina kupony od
lat 90-ch.

[gonia225]

28

[gonia225]

to były lata mojego dorastania i bardzo miło je wspominam

[pizza_adoloran]

Moje całe liceum i studia. Można sobie policzyć.

[invisible7]

30. Koniec podstawówki, liceum i część studiów.

Pizza_adoloran!

[maciejka_04]

Pozdrawiam równolatka!

[zwierze_futerkowe]

Ja w 1990 zdałam maturę. Na lata 90. przypadły więc początki mojej
samodzielności. I chyba nie mogłam trafić lepiej. Był to czas wielu możliwości,
ale nie narodził się jeszcze polski wyścig szczurów. Nie chciałabym teraz
studiować; pewnie zamiast koleżeństwa i imprezek byłaby bezpardonowa walka i
podgryzanie się nawzajem.
No i życie stało się łatwiejsze, pamiętam jak się cieszyłam, że nie muszę
wystawać w tasiemcowych kolejkach po wszystko. Jak to było fajnie wpaść w
przerwie wykładów do kiosku w przejściu podziemnym przed UW i kupić sobie dwa
banany - kto pamięta lata 80, ten zrozumie.

[riki_i]

zwierze_futerkowe napisała:

> Ja w 1990 zdałam maturę. Na lata 90. przypadły więc początki mojej
> samodzielności. I chyba nie mogłam trafić lepiej. Był to czas
> wielu możliwości, ale nie narodził się jeszcze polski wyścig
> szczurów.

No, mniej więcej do 1995-96r. to na pewno tak. Potem to chyba wręcz odwrotnie...

W ogóle, uważam dziś, że do połowy lat 90.tych w zasadzie tkwiliśmy jeszcze w
wielu wymiarach w silnej postkomunie. Mam np. swoje zdjęcia z nocy sylwestrowej
w 1994r. na Nowym Świecie w Warszawie - o rany, jak ta ulica wówczas wyglądała!
Jak z planu zdjęciowego "07 zgłoś się"... obdrapane liszajowate kamienice,
krzywe chodniki, wszechobecna szarość...

[dorisn]

Ja mam 30, lata 90te to praktycznie cały okres nastu lat i wczesne lata 20te -
koniec podstawówki, liceum, początek studiów.

[jedzoslaw]

> W ogóle, uważam dziś, że do połowy lat 90.tych w zasadzie tkwiliśmy jeszcze w
> wielu wymiarach w silnej postkomunie. Mam np. swoje zdjęcia z nocy sylwestrowej
> w 1994r. na Nowym Świecie w Warszawie - o rany, jak ta ulica wówczas wyglądała!
> Jak z planu zdjęciowego "07 zgłoś się"... obdrapane liszajowate kamienice,
> krzywe chodniki, wszechobecna szarość..

Wystarczy obejrzeć jakiś film z połowy lat 90-tych: dobre samochody mieszają się
z fiatami 126p, ludzie, choć kolorowo ubrani spacerują syfiastymi szarymi
ulicami... Pamiętam choćby obraz Łodzi z roku 1996, uwieczniony w filmie "Nic
śmiesznego" Koterskiego, albo "Biały" Kieślowskiego, gdzie Z.Zamachowski gra
Polaka powracającego z Francji do Polski i dziwi się, jak ten kraj się zmienił,
choć nowe sklepy kontrastują z betonowym krajobrazem...

[riki_i]

jedzoslaw napisał:

> Wystarczy obejrzeć jakiś film z połowy lat 90-tych: dobre
> samochody mieszają się z fiatami 126p, ludzie, choć kolorowo
> ubrani spacerują syfiastymi szarymi ulicami... Pamiętam choćby
> obraz Łodzi z roku 1996, uwieczniony w filmie "Nic śmiesznego"
> Koterskiego, albo "Biały" Kieślowskiego,

Masz 100% racji. Warto obejrzeć te filmy właśnie z tej perspektywy -
mimochodem pokazują wielkie pokłady ówczesnej postkomuny.

IMO ostatnim polskim filmem tkwiącym CAŁKOWICIE w komunie (stroje,
plenery, relacje międzyludzkie) jest moim zdaniem telenowela TVP "W
labiryncie" z przełomu 1989/90 roku. Co ciekawe, fakt ten czyni
to 'dzieło' niesłychanie wciągającym, czego dowodem nieustanne
powtórki (teraz na TVP polonia) i liczone w tysiącach postów wątki
na telewizyjnych forach.

[jedzoslaw]

Nie chciałabym teraz
> studiować; pewnie zamiast koleżeństwa i imprezek byłaby bezpardonowa walka i
> podgryzanie się nawzajem.

Ja właśnie niedawno jeszcze, w tej dekadzie studiowałem i stwierdzam, że
koleżeństwo i imprezki to nadal standard studiowania Bezpardonowa walka i
płacenie za możliwość pożyczenia notatek to jednak zjawiska dotyczące
wypasionych, elitarnych szkół prywatnych oraz kierunków typu prawo na UW czy UJ.
W pozostałych uczelniach jest po staremu, jednak zmienił się na pewno sposób
studiowania. Dziś standardem jest używanie xero, a większość bibliotek
uczelnianych ma komputerowe katalogi, co bardzo ułatwia szukanie ksiąg. W latach
90-tych, z tego co słyszałem było czasem jedno xero na uczelnię i zawsze stały
przed nim kolejki, a godziny spędzane na żmudnym przepisywaniu w czytelniach
były normą.

[donmari-2]

jestem rocznik 1991 czyli lata 90-te to moje dziecinstwo. W 1998
roku poszlam do szkoly, zalapalam sie na reforme oswiatowa. Lata 90
to rewaloryzacja, ktora pamietam, to era mleka w woreczkach, to
poczatek internetu- niewiele osob mialo wtedy lacze,to czasy
przeszkola-pamietam w wieku 3 lat mialam na balu karnawalowym
bombowe jak na tamte czasy przebranie motylka, koniec lat 90-tych to
poczatek imteraktywnych zabawek-wspomniane tamagotchi tez mialam.

31.5

[wszystko_gra]

[aasiek]

Rocznik '81.

[ultra75]

Jak widać z nicka - 34 . Lata '90 to całe moje licuem (średnio
wspominane), całe studia i pierwsza praca.

[dziewczyna-szamana]

W 1990 rozpoczęłam edukację - lata 90te to cały okres mojej podstawówki.
Również przesiąkłam pop kulturą, namiętnie czytałam Bravo i potrafiłam godzinami
oglądać Vivę (jeszcze niemiecką). Ale te czasy wspominam z sentymentem.

[bajka92]

Ja urodziłam się w latach 90, konkretnie w 92. To moje wczesne dzieciństwo, w
1998 rozpoczęłam "zerówkę". Pewnie jestem tutaj najmłodsza Raczej moje
wspomnienia są mgliste, ale pamiętam np. styl ubierania (chocby poduszki na
ramionach) programy z muzyką disco-polo, seriale... Albo jak mówili o końcu świata.

[tiopental]

28 lat. Lata '90 to czas podstawówki i liceum.

[dariafox]

1981,ale ja w ogóle nie lubiłam lat 90.,lubiłam 80. zwłaszcza dlatego, że nie
cierpiałam ówczesnej mody - jak sobie przypomnę te poduchy w ramionach, te
spodnie z talią pod pachami, szerokie u góry i wąskie ma dole, te grzywki na
alfa, gietry lycry, buty gumki, tajwańskie dżinsowe spódniczki, to aż mnie
wzdryga...nie wspominam tego okresu dobrze, czułam się średnio sama ze sobą -
masa kompleksów, te okropne stroje brrrr. zdecydowanie dopiero w 2000 się
rozkręciłam, nadszedł mój czas

[chomiczkami]

A teraz te lycry, gietry, dżinsowe spódniczki, spodnie z dziwnie wysokimi
taliami i wąskimi nogawkami i wiele innych wynalazków wraca. Buty "alidasy"
("didasa", "adidans") w kolorze białym i z jaskrawymi sznurówkami na nogach
gimnazjalistów. Nawet - brrr! - fioletowo-zielony ortalion (gdy go zobaczyłam w
sklepie, przypomniało mi się przedszkole).

[wybierz_albo_wpisz_nowy]

Jestem z rocznika 1978, no więc teraz mam 31 lat

Lata 90 teraz, z perspektywy niemal całej kolejnej dekady (hej
ludzie, mamy 2009, zaraz będziemy pisać o latach 00? 10? jawią mi
się dość niespójnie, podobnie jak jednej z osób piszących przede
mną. Upadek komuny zaowocował dość oryginalnymi zmianami, które
następowały w mentalności ludzi i w zwyczajach, w codziennym życiu.
Pamiętam z tamtych czasów ogromną popularność miejskiego targowiska,
na którym kupowało się pirackie płyty z muzyką, pierwsze
supermarkety (u nas było to Makro, do którego trzeba było miec
specjalną kartę wstępu), pierwsze prywatne stacje radiowe - RMF,
Zetka. Powoli pojawiały się u nas zagraniczne gwiazdy na koncertach,
wielkie firmy otwierały swoje siedziby, pierwsze makdonaldsy
stawiały swoje blaszane rudery itp. Ludzie zakładali firmy, nastąpił
wręcz boom, moda na własną firmę. Pokazały się komórki, zaczęły
upowszechniać kompy (to już późne 90).

Lata 90 to dla mnie okres "ucywilizowania", dociągania przez nasz
kraik do poziomu europejskiego (to nadal trwa), z konieczności więc
proces ten obfitujący w wielkie kontrasty, wszystkie wielkie afery
gospodarczo-polityczne, egzystowanie w jednej rzeczywistości
wypasionego salonu wielkiej firmy i obdrapanej ulicy. To taki czas
przejściowy między PRLem a "Europą".

Dla mnie osobiście to czasy rozciągające się aż od kończenia
podstawówki, ogólniak, i początek studiów. ech, zazdroszczę tym,
którzy edukację mają teraz (ale nie chciałabym ponownie przechodzić
tego procesu).. kompy, internet, ksera. Aż chce się uczyć.

[aro333]

Rocznik 71 wiec praktycznie w latach 90 wchodzilem w dorosłość.
Pierwsze wyjazdy pod namioty na Mazury brygadą 20 osobową, pierwszy
mały interes typu "szczęka", no i świat stał otworem. Bardzo byłem
zadowol;ony ze zmian jakie zaszły , wszak moje pokolenie pamięta
stan wojenny (mieliśmy wtedy 10 lat) , wszechobecny brak
wszystkiego. Wtedy też zasmakowałem tzw zachodu - wyjazdy na
wystawki do Niemiec . Qrcze stary jestem hahahaha

[mordzia2007]

28 lat

[muffin3]

Rocznik 76

[drzejms-buond]

dla mnie lata 90-te były bolesne
ale jednak nie pozbawione nadziei.

[casey80]

rocznik '81

[meff]

rocznik '76 lata 90te to liceum i początki studiów, mile czasy na niezłe
imprezy, szkoda tylko ze grunge tak szybko zniknął

42, a bo co?

[a_weasley]

I gdybym miał nadać latom 90-tym jakąś lapidarną nazwę, byłaby to "dekada chaosu".

[grenzoid]

Rozrzut jest spory jak widać. Mam 29 lat.

A z tą charakterystyką lat dziewięćdziesiątych to ciekawe. Myślę, że jednak coś
takiego jak ostatnia dekada ubiegłego stulecia to bardzo specyficzny okres.
Oczywiście dla Europy wschodniej. Nagle napłynęło do nas mnóstwo dóbr z zachodu,
zwiększył się dostęp do sprzętu AV, AGD, do mediów, dokonał się dla wielu
niezwykły skok w jakości życia. A na zachodzie też się działo. Np. rap. Ice
Cube, Ice T, Public Enemy, Naughty by Nature i mnóstwo innych prekursorów
gatunku w jego obecnym kształcie, to właśnie lata '90. Rodzima scena też wtedy
właśnie powstała. Z drugiej strony grunge, czy brit pop wracały do korzeni
gitarowego grania i to z pozycji nowego pokolenia muzyków. Właściwie początki
muzyki klubowej, to też lata '90 (nie piszę tu o prekursorach elektronicznego
grania, tylko o tym, co słyszymy dzisiaj). Fatboy Slim, Sinclar, Chemical
Brothers, Prodigy, Basoski. Można wymieniać długo. I o ile lata '80 z całą
charakterystyczną otoczką uznajemy już jakoś za retro, to 90te chyba rozpoczęły
nową epokę, której jeszcze nie możemy ze swojej perspektywy zamknąć i
jednoznacznie ocenić.

[imiriam]

Dla mnie wielka nostalgia: liceum, studia, pierwsza praca.

[gazeta_mi_placi]

Przypalana żywym ogniem za nic się nie przyznam

[martabg]

Rocznik 82

rocznik 86

[klawiatura_zablokowana]

Ja mam 24. Na przełomie 1999/2000 szłam do liceum, matura 2004.
Kocham lata 90, kocham też wczesne dwutysięczne, bo wtedy tak wiele
się zmieniało. Jak wspomnę, że pierwszą komórkę miałam w wieku 16
lat, a wcześniej biegało się z kartami do budki... albo pierwsza
podróż zagraniczna z 1998 r. z kolejką na granicy polsko-niemieckiej.
Przejść przez kontrolę celną w UK w czasach przedunijnych to był
wyczyn, legendy krążyły o celnikach zawracających całe wycieczki.
Pamiętam narodziny Polsatu i TVNu, pierwsze odcinki Klanu i rozkwit
polskiego, siermiężnego wtedy jeszcze kapitalizmu. Ten świat zmieniał
się błyskawicznie na moich oczach i to jest to, co właśnie wyciska
łezkę z oka, jak się wspomina lata 90. Zachwycaliśmy się tandetą, z
drugiej strony była taka muzyka, że jak się dzisiaj porówna ramówkę
radiową to żal dupę ściska. A pamiętacie, jak wchodził Jurassic Park
i zapanował szał na archeologię i dinozaury?
Lata 90 to była moja młodość. A młodość jest tylko jedna i jakie by
nie były następne dekady - obciachowe czy nie, nie będzie już takich
emocji.

[chomiczkami]

Ach, niechaj stracę: 20.

[pijawka_lekarska]

Jestem rocznik 1980, lata 90 przypadły na moje czasy nastoletnie.

[kenia83]

ja jestem z rocznika 9183. Lata 90-to okres mojegodoratsania. Czasem jak patrzę wstecz to widzę jak czasem ówczesna tandeta wplatała się w moje zycie. Chociaż nie słuchałąm takiej muzyki to np. Aqua, Celine Dion to hity pierwszych imprez i wpsomnienia pierwszych m8iłości. Tandeta miesza się czasem ze sprawami ważnymi. Chyba wszyscy sie zgodzimy że nigdy niepowiemy,że "tamta" tyandeta była gorsza od obencego plastiku...

[bugelka]

33

[arcadios1987]

Rocznik '87 - lata 90 to całe moje dzieciństwo. Czy tą dekadę można nazwać tandetą? Nie. Każdy okres ma swoje "zady i walety". Okres PRL to były zmiany stopniowe, szło ku lepszemu ale szło powoli, opornie. Tu na przestrzeni kilku lat nastąpiły radykalne zmiany - zakwitł biznes, w sklepach pojawiły się dobra, które w porównaniu z tymi dostępnymi w PRL można było nazwać luksusowymi, poczuło się mocny i świeży powiew z zachodu. Oczywiście w erze kieszonkowych komputerów, formatu HD i powszechnej niemalże internetyzacji jakość zapewniana przez odtwarzacz VHS woła o pomstę do nieba, ale tak jest dziś. Wtedy, kiedy człowiek nie śnił nawet o dzisiejszych cudach techniki wciągający taśmę odtwarzacz czy konsolę "Pegasus" można było rozpatrywać w kategoriach cudu

[irenka82]

ja mam 28, i lata 90 to początek podstawówki. miłe czasy.

[miniofilka]

33lata,moja młodość to były lata90te i to co mi po nich zostało, to muza, której słucham, przeważnie typowo dyskotekowa -oprócz tandety typu disco polo
to co graja teraz na dyskotekach i w clubach to badziewie

[kicior99]

47 i prawdę mówiąc bardziej powspominałbym 70 i 80...

inne pokolenie

[chiefexecutiveofficer]

kicior99 napisał:

> 47 i prawdę mówiąc bardziej powspominałbym 70 i 80...

Ja mam 67.
Chec wspominania spraw sprzed lat jest dla mnie doskonale zrozumiala.
Z poczatkiem lat 80 tych wyjechalem ponadto na stale za granice (za ocean).
W sumie byly wiec to lata w ktorych skumulowalo sie dla mnie mase wydarzen i obserwacji.
Zagladanie na "polskie" forum wytlumaczyc mozna i tym,ze "polska" rzeczywistosc (tak jak ona wyglada obecnie , na dystans) staje sie coraz mniej zrozumiala. Bo to nie tylko uplywajace lata na to wplywaja, ale i "technologiczny" dystans (istniejacy od poczatku) powoduje, ze popatrzenie wstecz, na lata ktore minely, daje znakomite doswiadczenie intelektualne.

Lata 70 i 80 te,spedzone w POlsce, wspominam jako fascynujace ...

Pozdrawiam wszystkich

CEO