To co odmienilo nasze zycie?

[koniczynka777]

U kazdego czlowieka przychodzi taki dzien,w którym dzieje sie coś,co na
zawsze zmienia bieg jego prywatnej historii.
Taka porcja radosci,milosci albo i cierpienia dana nam przez los odmienia nas
na zawsze.
Takie cos co dzieli nasze zycie na 2 ery:przed i po.
Macie takie punkty zwrotne?

U mnie takim momentemz zwrotnym byla smierc Bliskich,pokazala mi cale moje
skromne zyciowe doswiadczenie przez zupelnie inny pryzmat.
A drugi taki moment to narodziny dzieci .Od tego momentu zycie kreci sie
wokol nich.

A u Was?

[be.em]

Poznanie mojego męża
Narodziny syna

[gugitsa]

dokladnie to samo.

[sweet_pink]

wypadek mojego prawie-ex-męża
trafienie do organizacji opta na rózne kursy i warsztaty psychologiczne

[zrozpaczona11]

Ujawnienie sie choroby psychicznej mojego męża. To sprawiło, że moje życie nigdy
nie będzie juz takie jak dawniej, zawsze będę się bała, że nadejdzie dzień, w
którym ten koszmar powróci.
Narodziny dziecka - pozwoliły mi dostrzec plusy mojego życia.

[oliwia.x]

u mnie takim punktem zwrotnym byly narodziny coreczki.
od tego czasu razem z mezem docenilismy jakie zycie jest piekne i jak trzeba o
nie dbac i czerapc kazda chwile

[76kitka]

miałam dwie sytuacje w życiu gdy zaczynałam wszystko od nowa, ale raczej nie to mnie zmieniło, takim punktem zwrotnym było pojawienie sie na świecie małego.

[kaatrin]

Moze to glupie, ale ja siedzialam jednego dnia rano w kawiarni i mnie cos
olsnilo. Tego dnia tak jakby wydoroslalam i zrozumialam, ze moje zycie jest
moje, i ze moge nim pokierowac tak jak chce niezaleznie od tego co uwazaja moi
rodzice (bylam pod ich wielkim wplywem - byli bardzo autorytarni).
Od tego momentu wszystko sie zmienilo. Zaakceptowalam siebie, zrozumialam, ze
rozwod to nie koniec swiata (mialam podobnie jak nonsmoking1 - po rozwodzie
przyjaciele mnie opuscili) i od tamtej pory zyje jak chce, mam drugiego meza,
jestem szczesliwa i uwazam sie za dobrego czlowieka i nie odwiedzie mnie od
tego zaden katolicki ksiadz.
Pozdrawiam wszystkich tutaj serdecznie,
Kaatrin

[blou1]

To że dzieci to oczywiste. Poza tym choroba nowotworowa mamy.

[nosmoking1]

W najbardziej zalosnym i beznadziejnym momencie mojego pierwszego malzenstwa,
poznalam obecnego meza. Od tej pory wszystko sie zmienilo i poczulam co to
naprawde szczescie.

[mmmw5]

Mam doświadczenia podobne do blou1. Kiedy moja mama zmagała się z rakiem,
niestety bez powodzenia, doceniłam zwykłe rzeczy, które mnie w życiu spotykają.
I nauczyłam się z nich cieszyć

[kuriozalna]

To smierc mojego brata blizniaka. Stalam sie w zyciu strasznie zagubiona, nie
potrafilam sie odnalezc, tak jakbym stracila czastke siebie. Do dzis odczuwam
ta wielka strate i mysle ze gdyby on nadal zyl, moje zycie wygladaloby zupelnie
inaczej.

[liliah]

ja to rozumiem, choc w troche inny sposob.. mialam blizniaczke, jed,ojajowa,
byla wieksza, pierwsza sie urodzila i.. nie przezyla... ja mylam slabsza,
mniejsza, urodzilam sie juz sina,nic by ze mnie nie bylo.. i czasem obwiniam
sie, ona powinna tu byc zamiast mnie...

[koniczynka777]

Więc to prawda ,ze bliźniakom trudno zyc w pojedynkę?
Bardzo Ci wspólczuje straty.

[ludzikowa1]

Kiedy bedac na studiach wyprowadzilam sie z domu od rodzicow. Wtedy stalam sie
samodzielna, pewna siebie kobieta, bo wczesniej bylam zdominowana przez
rodzicow szara myszka.

[eunika]

podjecie decyzji o rozwodzie i realizacja tego

[lotos.flower]

mimo że podjęłam decyzje o rozwodzie nie potrafiłam wprowadzic jej w życie.
Eks "zmusił" mnie do tego w bardzo brutalny sposób. Zrobił mi cos czego nie
potrafie ubrać w słowa. Natychmiast sie spakowałam.
Teraz mam drugiego męża i życie jak z bajki

[a.b1]

u mnie takim punktem zwrotnym jest rozwód. nareszcie budze sie do życia,
szkoda, że tak późno to zrozumiałam

[oxygen100]

5 lat temu mielismy wielki kryzys. Sytuacja wydawala sie patowa. Na rozwod nei
moglam sie zdecydowac zycie razem bylo niemozliwe. I wtedy z nieba niemalze
spadla mi propozycja wyjazda na 4 miesiace na kontrakt do Stanow. Niezly
Uniwerek, mialam zorganizowac facetowi lab bo ja jestem biologiem on byl
biofizykiem i nie bardzo wiedzial co mu bedzie potrzebne, nauczylam sie motod
hodowli komorkowych in vitro niezle zarabialam. Wrocilam z kasa i pelna obaw co
dalej. Dalej okazalo sie ze wszytsko sie poukladalo. Gdybym nie wyjechala albo
bym byla straszna frustratka albo dawno po rozwodzie

[nerri]

Ja podobnie jak ludzikowa...wyprowadzenie się od rodziców.Wprawdzie nie na
studia,ale studia mam właśnie zamiar zacząć.Z dziewczynki zmieniłam się w
kobietę...A tak naprawdę,to poznanie mojego faceta...bo to dla niego
wyprowadziłam się z domu)

[owocowka]

pierwszy: zmiana na lepsze, to ten dzień kiedy poznałam mojego ukochanego, a
drugi, okropny, to ten kiedy mój tata zginął na skutek wypadku.Minęły dwa lata,
a ja wciąż odczówam że coś jest nie tak...całe życie mojej rodziny się zmieniło.

[edyta.g.25]

Moment w ktorym poznalam mojego meza- wtedy zaczal sie dla mnie
naj...naj...cudowniejszy okres w moim zyciu. Rozkochal mnie w sobie bardzo
szybko- ale bylo to uczucie odwzajemnione. Cudownie spedzone niezapomniane
chwile razem. Rozstawalismy sie( nie bedac jeszcze malzenstwem) a juz za soba
teskonilismy. Kiedy nie widzielismy sie - dzwonil do mnie. Liczyl sie dla mnie
tylko on a dla niego ja! Bylam taka szczesliwa- ze w koncu znalazlam osobe z
ktora jest mi cudownie pod kazdym wzgledem, ktorej moge wszystko powiedziec,
ktorej ufam i w ktorej mam oparcie. Nastepnie- moja ciaza i dziecko-
najwspanialszy owoc naszej wielkiej milosci. Cieszylismy sie i to bardzo ze
bedziemy miec malenstwo. Przezywalismy wszystko razem. Beda juz w ciazy
pobralismy sie. Ciaza przyspieszyla tylko nasza decyzje o slubie. Bylismy tacy
szczesliwi, zakochani- wydawalo mi sie ze nic i nikt nie moze zniszczyc naszego
wielkiego szczescia. Moj maz wychodzil do pracy a ja juz za nim tak strasznie
tesknilam, bylismy nierozlaczna para- wszedzie razem. 07.06.2006 to byla sroda.
Wyszedl rano jak zawsze do pracy i juz go wiecej nie zobaczylam.
Zginal w wypadku samochodowym. Tutaj moje zycie sie zalamalo- leglo w gruzach.
Stracilam na zawsze osobe- ktora tak bezgranicznie kocham. Stracilam kogos- kto
byl dla mnie wszystkim. W momencie trzeba zapomniec o wszystkich wspolnych
planach, marzeniach. Pozostawil po sobie wielki bol, cierpienie. Zostawil mnie
i swoja wowczas 4.5 miesieczna najukochansza coreczke.
Nigdy juz nie bede do konca szczesliwa, nie potrafie sie z jego smiercia
pogodzic i nigdy sie nie pogodze. Kocham go nad zycie. Nie wyobrazam sobie
zycia bez niego. Przeraza mnie to wszystko. Niegdys cieszyl mnie kazdy dzien a
teraz kazdy kolejny dzien- to walka moja ze wspomnieniami.

Pierwsza roczniece slubu- spedze u mojego jedynego i najukochanszego meza! --

Nadia Oliwia

nie dodalam z pospiechu...

[edyta.g.25]

...na cmentarzu

[ewelina23-20]

wyrazy współczucia, płakac sie chce czytając Twoja historię
Nie mozesz załamywac sie , zycie dalej biegnie , musisz zyc dla dziecka.

[dankazaba]

dla mnie był to rozwód. 1,5 roku po ślubie z osobą którą uważałam za moją
wielką, wielką miłość. długo nie mogłam się pozbierać a jeszcze dłużej nie
szukałam kontaktu z mężczyznami. aż pewnego razu znowu odezwała się we mnie
kobiecość. zatęskniłam za romantycznymi wieczorami, spacerami, pocałunkami i
miłością. następne moje kontakty z facetami były bardzo płytkie. nie potrafiłam
się zaangażować i wszędzie wietrzyłam podstęp. byłam nieufna i szybko kończyłam
nowe znajomości nie dając szans na coś więcej. aż poznałam obecnego męża. po
dwóch tygodniach wiedzieliśmy że chcemy być razem, po dwóch miesiącach byliśmy
zaręczeni a przed upływem roku od poznania był nasz ślub.

[nikitka78]

Trochę to banalne, ale u mnie przełomowy był dzień mojej obrony. Byłam
wyczerpana projektem, obroną i świerzym rozstaniem z "ex". W tym dniu poczułam,
że wszystko co złe jest już za mną i szczęśliwa czekałam na wymarzony wyjazd
(podczas którego poznałam swojego kochanego męża.

[zemfiroczka]

6 lat temu poznałam pewnego Krzysztofa- szybko postanowił zniknąć z mojego życia, ale dzięki tej znajomości diametralnie się zmieniłam stałam się odważniejsza i doroślejsza. Jak to któraś już wcześniej trafnie okresliła - z dziewczynki stałam się kobietą.