Zniechecacie mnie do macierzynstwa

[zwykladziewczyna5]

Przeraza mnie to, co piszecie o zachowaniu Waszych dzieci. Ja nie dalabym
rady. Tym bardziej dziwi mnie, ze ktos chce miec wiecej, niz jedno dziecko.
Te historie o rozhisteryzowanych dzieciach bardzo kontrastuja z radami jakie
dawalyscie pare dni temu kobiecie przerazonej tym, ze wlasnie odkryla, ze
jest w ciazy. Jak pieknie pisalyscie o radosciach macierzynstwa. Gdzie to
piekno? Z tego, co piszecie widze macierzynstwo jako koszmar. Coraz bardziej
utwierdzam sie w przekonaniu, ze moje bezdzietne zycie to raj.

[samki22]

Witaj! nie napiszę że nasze życie,bo niewiem jak jest u innych mam,ale mogę
napisać ze moje życie i macierzyństwo jest zupełnie normalne,nie jest zadnym
koszmarem,dla wiekszosci osób posiadajacych dzieciaczki słowo normalne oznacza
to,ze czasem nasze dzieci wchodzą nam na głowę ,czasem nie dają sie w żaden
sposób okięłznąć,a za chwilę wciskają sie na kolana,tulą ,daja buziaka tudzież
okazuja swoje uczucia w sposób adekwatny do wieku. I to,ze nie śpimy przez nie
czy rwiemy chwilami włosy z głowy to zupełnie NORMALNE czasem żadna z nas nie
ma sił i pewnie w afekcie zrobiłaby krzywdę temu małemu potworkowi,który np sam
nie potrafi powiedzieć co chce i płacze,płacze,płacze......ale uwierz,ze to są
normalne uczucia i odczucia zdrowych kobiet i to wszystko nazywa sie miłosć tak
jak kocha sie faceta a czasem łeb by mu się urwało tak samo macierzyństwo jest
najpiękniejszym zjawiskiem tego świata,a czarne strony musi mieć bo byśmy tych
pięknych nie potrafiły docenic. pozdrawiam wszystkie mamy kochające swoje
dzieciatka i te majace ich czasem dosć! miłego dnia. A DZIECKO TO
NAJWSPANIALSZA ISTOTA NA ŚWIECIE

[be.em]

dokładnie!! sa dni, że muszę do 100 liczyć, żeby mnie nie rozniosło i
wystarczy, że małe wpakuje mi się na kolana i zacznie całowac po nosie i jestem
najszczęśliwsza na świecie

[76kitka]

nawet się nie obejrzysz a dziecko wyrosnie z okresu buntu i histerii. Ja jestem w samym środku oka cyklonu. Bywa, że mały z histerycznym płaczem leży na brzuchu albo wgryzie się w moje ramię, ale nie oddałabym mojego synusia ani nie wymieniła na żadne inne dziecko. Kilka pierwszych lat jest trudnych, ale myślę, że dobra strona macierzyństwa przeważa szalę Usłyszałaś kiedyś od kogoś, że jesteś piękna jak królewna Śnieżka i masz najładniejsze na świecie włosy ? I nawet jeśli nie jesteś ładna i masz fryzurę jakby piorun strzelił w rabarbar to dla swojego dziecka jesteś najukochańsza, najpiękniejsza i wogóle naj naj naj.

[jasminar]

Każdy ma taki raj jaki sam sobie zafunduje.Ja mam dwójke dzieci i czasami sobie
mysle że wolałabym ich nie miec a czasami ciesze sie że sa i tak juz jest ze
wszystkim.Nie ma sensu przekonywanie kogos ze super jest miec dzieci czy tez
lepiej jest ich nie posiadać.To jestindywidualna decyzja każdej z nas i wydaje
mi sie całkowicie bezsensowne oglądanie sie na komentarze innych w tej kwestii.

[ada9611]

nie kazda kobieta jest stworzona do macierzynstwa,ale wole przezyc zycie tak
naprawde z moimi dziecmi,tyle szczescia .a kto powiedzial ze byc mama jest
latwe??a co w zyciu jest latwe?

[izabela_741]

Przepraszam.
Jesli dzieciaki zachowuja sie zle to zawsze jest tego powod i to zazwyczaj
prosty do znalezienia. Eliminujesz powod i rozwiazujesz sytuacje.
Dzieki dziecku masz w domu kurs negocjacje handlowe i mediacje oraz
rozwiazywanie sporow miedzyludzkich w praktyce. I za darmo.
Gdzie jest piekno w macierzynstwie?
Masz kogos, kogo mozesz kochac i kto kocha Ciebie.
Jestes organicznie komus potrzebna do zycia.
Jestes komus potrzebna do szczescia.
Jestes komus potrzebna do rozwoju.
Mozesz patrzec na kogos dzien za dniem i obserwowac jak sie zmienia i madrzeje
w tempie, jakiego nikt nie jest w stanie mu dotrzymac.
Moje bezdzietne zycie tez bylo rajem ale teraz odkrylam w dawnym raju furtke a
za nia mam tajemniczy ogrod. ))))
Tu zostane, nie wroce do tamtego raju. Najwyzej sobie wrzaskunow doadoptuje.

[oxygen100]

myslalam ze chec na posiadanie dzieci przyjdzie mi z wiekiem. Ze chociaz kiedys
bede chciec je miec. A nie chce i przez to czasem czuje sie gorsza. Jak taki
mutant z innej planety. Ale wtedy siadam sobie w kaciku i czekam az mi
przejdzie. w zyciu mozna robic rozne rzeczy i nie zawsze warunkiem koniecznym
do pelni szczescia jest dziecko. Inna sprawa ze po 9 latach malzenstwa
przyzwyczailam sie ze robie to co chce i chodze wlasnymi drogami i nagla zmiana
troche mnie prawde mowiac przerasta. Zreszta zastanawiam sie czy w naszym
przypadku w gre nie wchodzi jednak jakis problem natury medycznej.Niby sie
badalam ale ...

[izabela_741]

To, co napisalam wyzej jest za patetyczne. Cale zycie wyobrazalam sobie siebie
z dzieckiem, nawet kilkoma. Mialam byc taka wspaniala matka. No idealem po
prostu.
Tak naprawde to macierzynstwo odslania wszystkie slabosci, wady charakteru. Nic
nie uda sie udawac, bo jestes czasem taka zmeczona, ze padasz na pysk.
Wiec po prosu staram sie byc z dzieckiem, chce byc w miare dobra mama, nie chce
dziecku zrobic krzywdy fizycznej ani psychicznej. czasem sie udaje a czasem
nie.
Ciesze sie jednak, ze mam go przy sobie i ze musi mnie znosic do ukonczenia 18
roku zycia. Mam nadzieje, ze nie wybierze szkoly z internatem, zeby miec
starych z glowy.

a propos bedzietnosci

[zwykladziewczyna5]

Podoba mi sie po angielsku okreslenie child free jako przekorne do childless.
Jest nawet Child Free Society i maja spotkania w Vegas o ile pamietam.

[gugitsa]

ani razu nie narzekalam na swoje dziecko. pewne rzeczy sa normalne, rodza sie
naturalnie. zmienisz zdanie, gdy swoje urodzisz, aczkolwiek nie wiem czy sie
odwazysz ale... moge sobie oczywiscie mowic, ze zmienisz... co zrobisz i tak
bedzie zalezec od ciebie... czas pokaze.
--
can hate be good? can hate be great? can hate be somethin' we don't hate?
gugitsa.fotosik.pl/

[zwykladziewczyna5]

No tak, ale ja jestem w takim wieku, ze boje sie urodzic dziecko z zespolem
Downa. Nawet nie chodzi o to, ze cale zycie musialabym sie nim zajmowac, ale o
to, ze takie dziecko cierpialo by przez to, ze tak dlugo czekalam.

[gugitsa]

ale dzieki bogu sa badania prenatalne...

[zwykladziewczyna5]

Oxygen, tak jakbbym czytala o sobie. Moje malzenstwo ma podobny staz. Nie mamy
dzieci i z czasem coraz lepiej nam we dwojke. Ktos zaraz powie, ze jestem chora
psychicznie, ale bardzo, bardzo wzruszaja mnie zwierzeta, zwlaszcza misie i
koty. Zupelnie nic nie czuje patrzac na zdjecia malych dzieci. Gdy wchodze do
sklepu i slysze wrzask dziecka albo widze mamy z kilkoma pociechami, to
oddycham z ulga, ze to nie ja. Dla mnie najpiekniejsze jest malzenstwo gdy maz
jest najlepszym przyjacielem. To jest dla mnie tzw. "podstawowa komorka
spoleczna", nie rodzina.
Ciagle slysze o dzieciach. Wsrod gwiazd filmowych panuje chyba moda na
macierzynstwo. Gdy czytalm jakies forum, nawet nie o dzieciach, to szybko
znajda sie kobiety, ktore radosnie oglaszaja, ze sa w ciazy. W rodzinie, tez
mam pare dziewczyn w ciazy albo matek. Czuje sie bardzo samotna. Gdzie mezatka
ma znalezc bezdzietne mezatki? Moze oxygen sie ze mna zaprzyjazni?
Z drugiej strony nie jest powiedziane, ze nie bylabym szczesliwa gdyby jutro
okazalo sie, ze jestem w ciazy. Tak, jak oxygen, nawet nie wiem, czy moge miec
dzieci.

[izabela_741]

Ktos zaraz powie, ze jestem chora
Na pewno nie ja. Znam 4 malzenstwa mlodsze i starsze, ktore dzieci nie maja.
Realizuja sie poprzez prace czy zajmowanie druga osoba. Gdy spotykamy sie
wspolnie pada pytanie: dzieci i psy/koty maja byc? ) Ale moze trudno jest
znalezc dzieciatych znajomych, zdolnych do rozmowy na inny temat niz dziecko??

Nie wiem czy panuje moda na macierzynstwo. Mysle, ze po kilku latach bycia
razem ludzie decyduja sie na dziecko z przeroznych powodow: potrzeby
nianczenia, wieku matki... Ten, kto nie idzie ta sciezka ciagle jeszcze naraza
sie na ludzka glupote i wscibstwo.
Ale nie wierze, ze Wy sobie z tym nie radzicie!

[oxygen100]

no wlasnie moze gdybym wczesniej miala wiekszy kontakt z malymi dziecmi
wszytsko wygladaloby inaczej. Ale nie mialam. Moi znajomi tez albo dopiero
niedawno mieli dzieci albo nie maja ich wcale. Z perspektywy czasu zaluje ze
nie wpadlam majac np. 20lat. Teraz bylabym juz prawie matka licealistki A tak
chodze kolo tematu jak kolo jeza.
W zeszlym roku znalazlam dwudniowa koteczke poburzy w krzakach kolo smietnika.
Wszyscy mowili mi uspij tego kota a ja sie zaparlam i odchowalam gówniarstwo.
Karmilam co godzine, masowalam brzuch, ryczalam przy kazdym problemie tak
bardzo chcialam zeby kota zyla. I zyje. Ale wiedzialam ze przez miesiac moge
sie poswiecic bo kot szybko rosnie i staje sie samodzielny. Ale czy stac mnie
na poswiecenie przez iles lat?? Nie wiem.

[izabela_741]

Z perspektywy czasu zaluje ze
> nie wpadlam majac np. 20lat. Teraz bylabym juz prawie matka licealistki A

He he he tez tak czasem mysle.
Z drugiej strony jakie to musi byc nudne - patrzac na kolezanke z liceum - miec
takie duze dziecko, ktore sie "wyszczekuje" i ciagnie kase.
Nic nie skorzystala z zycia za mlodu, nic nie widziala, nie zdobyla fajnego
zawodu, nie moze kasy przeznaczac na siebie, bo corka sie stroi i jej wszystko
podbiera.
No ale ma nastoletnie dziecko! Gloria i chwala.
Znajdzmy sobie inny powod do zmartwien/picia. Osobiscie jestem za drugim.

[cyborgus]

zwykladziewczyna napisala: 'Zupelnie nic nie czuje patrzac na zdjecia malych
dzieci. Gdy wchodze do sklepu i slysze wrzask dziecka albo widze mamy z kilkoma
pociechami, to oddycham z ulga, ze to nie ja."

tez tak mialam, nigdy nie robilam och, ech nad niemowlakami, i prawde mowiac
dalej mnie nie pociagaja, i bardzo sie ciesze ze moja cora ma juz 17 m-cy i da
sie z nia w koncu miec jakas konwersacje oparta na wymianie, nie monologu, i w
koncu mozna cos razem robic))
Dla mnie pierwszy rok byl dosc ciezki, zwlaszcza ze nie mam tu nikogo do
pomocy, wiec ciagle uwiazanie. Ale okolo roku to sie zmienia, wielu znajomych
mowilo nam ze frajde z dzieci zaczyna sie miec gdy im roczek stuknie, wczesniej
to karmic i przewijac tylko. i dla mnie to prawda. Mamy w planach drugie
dziecko , i chociaz naprawde chce miec dwojke, to ten pierwszy rok nadal mnie
przeraza, zwlaszcza z dwojka, i nikim do pomocy. ale nie mam zamiaru tylko z
tego powodu rezygnowac z drugiego dziecka.

jak widze w sklepie wrzeszczace dzieci, to tak samo oddycham z ulga ze to nie
ja)) poki co nie mialam takich problemow, mala jest raczej pogodna i jakos
sie dogadujemy bez wrzaskow, chyba ze jest zmeczona albo spiaca, to sie robi
marudna. ale wtedy latwo to rozwiazac, trzeba nakarmic albo wrzucic do
lozeczka. Co przede mna nie wiem, i cala frajda na tym polega....

My bylismy z mezem 8 lat po slubie gdy mala sie urodzila, stare dobre
malzenstwo z dwoma kotami. Gdy jechalismy na wakacje, koty sie zamykalo, i
tylko ktos przychodzil je dokarmiac, z dzieckiem sie tak nie da (stety, czy
niestety oto jest pytanie?
Przyznam ze byl to szok niesamowity, pare tygodni zajelo nam przyzwyczajenie
sie ze ten nimowlak tam w lozeczku to nasz, nie pozyczony, i juz tu
zostaje...)) A teraz chodzi nam taki skrzacik po domu i szczebioce, i nie
mozna sie na taki widok nie usmiechnac, nawet jak sie ma najwiekszego dola na
swiecie. ooooo, chyba przypadkiem wlasnie dotknielam sedna sprawy....

Bo "bezdzietne" zycie,to jest RAJ!

[gacusia1]

[karolajna75]

Też tak zawsze uważałam... i raczej nie chciałam mieć dziecka. Życie bez dzieci
jest o wiele wygodniejsze, robisz, co chcesz, wyjeżdżasz sobie w Polskę, kiedy
chcesz, masz przespane noce i śpisz do 11.00, łazisz po pubach i spotychasz się
ze znajomymi, wydajesz kasę tylko na siebie... Mam siedmiomiesięcznego Łobuza :-
) i czasami mam ochotę wystrzelić Go w kosmos... ale kiedy widzę jak się śmieje
i pokazuje swoje dwa zęby to wiem, że jestem najszczęśliwszą kobietą na
świecie. Kocham moje dziecko nad życie i nie zamieniłabym je na żadne inne.
Macierzyństwo jest trudne, ale nagroda za ten trud jest naprawdę wielka
Nie twierdzę jednak, że szczęście dają tylko dzieci. Trzeba samemu je
znaleźć... dla ciebie bezdzietne życie to raj i na pewno tak jest

[silvik]

Nasze "bezdzietne" małżeństwo trwało 5 lat, później ciąża...i w tej chwili
synek ma 3 latka.

Tak jak dziewczyny napisały wcześniej, macierzyństwo to różne chwile, pełne
radości: jak czujesz tę prawdziwą, bezinteresowną miłość i przywiązanie,
całuski, przytulanki...można to mnożyć)),
jak i takie, kiedy liczysz do iluś tam...a dziecko masz ochotę zamknąć w
dźwiękoszczelnym pomieszczeniu, wyjść z domu i odpocząć od tego wszystkiego...
Wiem jedno, nie żałuję świadomego zajścia w ciążę, była ona planowana, dziecko
oczekiwane...i choć czasem są rzeczy, które inaczej sobie wyobrażałam, to nigdy
nie chciałabym prowadzić teraz takiego życia jak moje bezdzietne koleżanki...

Ale każdy podejmuje decyzję za siebie, mnie nie interesuje, dlaczego jedni czy
drudzy nie chcą mieć dzieci(albo dlaczego tylko jedno...hihi sama to też często
słyszę), ja napisałam tylko jak to wygląda u mnie.
Pozdr.

[karolina10000]

Ja też nie z tych roztkliwiających sie nad zdjęciami dzieci czy w ogóle samymi
dziecmiI uwielbiam koty
Mam prawie 20 mc planowaną córę, urodziła się 3 lata po ślubie,niedługo chcemy
mieć 2 dziecko.
Macierzyństwo bardzo mnie odmieniło, nie znałam swojej wrażliwszej, czułej i
zdolnej do altruzimu stronyDziecko zmieniło mnie na lepsze. Odpowiedzialność
za taka małą istotkę sprawia, ze dojrzewamy, inaczej patrzymy na świat,
zmieniaja sie priorytety i wyjście do pubu czy wygoda własna nie sa już tak
istotne.
Asia zmieniła nasz świat na lepsze. To cudowne byc mamą, to cudowne jak dziecko
biegnie woła mama i przytula się do nogi...Nie do opisania. Mnóstwojest tych
dobrych chwil.
A złe, trudne?Też sa oczywiście.(Noce to akurat mamy przespane, bo Asia prawie
od urodzenia na butli i śpi we własnym łóżeczku Ząbkowanie bezbolesne.)
Ale powiedz czy w związku masz same cudowne chwile?nie macie kłótni, kryzysów?
Jak nie, to gratuluje, bo większość par które znam je ma. a w pracy?Zawsze
różowo, nikt nie "podkłada świni"?w każdej dziedzinie zycia poajwiają sie
problemy.Takie życie. Ale czy z obawy przed nimi mamy zostać same do końca
zycia?Ta postawa prowadzi do nikąd, moim zdaniem.
Osobiście, goraco polecam macierzyństwo. A jeszcze raz zaznaczam, nie należę do
roztkliwiających sie panienek, tez jestem wygodna, mimo dziecka
Pozdrawiam

[karolina10000]

Dodam jeszcze jedno. może to zabrzmiec jak prowokacja, ale: człowiek jest
stworzony do rodziny, nie tylko do zwiążku ale i do dzieci. Taka jego
konstrukcja.
Znam 2 bezdzietne pary w średnim wieku. Żyja w materialnym dostatku, podróżują,
ale nie widac szczęścia w ich oczach. Dawna miłość i samowystarczalność
przygasła i jest to bardzo widoczne. Pustka w ich domach nie daje spokoju.
Miałam też 2 koleżanki z pracy koło 40. bezdzietne. Tak się składa, że miały
paskudne charaktery.Przypadek? Wątpię.
Dopóki człowiek jest młody, myśli, że może odwlekac te decyzję, ale czas mija
szybko i budzi sie z ręka w nocniku.Czuje bolesna pustkę, tyle że juz nie
miożan mieć dzieci.Pzostaje hodowla kotów...

[mysia-mysia]

A ja uważam, że każdy powinien sam podejmować za siebie decyzje. To fakt, że na
forum pisze się o tym, co jest źle żeby się wygadać a to co dobre się pomija.
A te koleżanki może miały paskudny charakter nie dlatego że nie chciały dzieci
tylko właśnie chciały a nie mogły i stąd ich wieczna złość. Ja też znałam dwa
takie przypadki. No ale jeśli ktoś czuje że nie chce mieć dzieci, to mamy go
przekonywać żeby sobie urodził tak "na zapas" bo kiedyś będzie jak znalazł?
Niech każdy decyduje za siebie. A czy ludzie są stworzeni do życia w rodzinie?
Słysząc o patologiach, zdradach, rozwodach i kryzysach nie do naprawienia to nie
jestem taka pewna.

[karolina10000]

Masz rację, problem jest złożony.
A co do patologii w rodzinie, miałam na mysli co innego, że większość
normalnych ludzi jest stworzona do zycia "w stadzie". Taka ludzka psychologia.
Jak ktos na wstępie ma skrzywienie psychiczne bądz jakąś traumę za sobą to
wniesie to do związku i jest duże prawdopodobieństwo, ze źle się bedzie
działo.To inny temat.
A co do koleżanek, to dłuuugo nie chciały, a jak zachciały to nie mogą.Przykre.

[godiva1]

Ja mam coreczke, ktora bardzo kocham, ale gdybym sie jeszcze raz miala
decydowac na dziecko to chyba nie!!! Moje zycie jest teraz inne; jasne, ze
milosc dziecka jest wspaniala, ale jest to tez kula u nogi. Moj zwiazek z
mezem tez ucierpial, moze by i ucierpial bez dziecka, ale chyba nie az tak.

Moim zdaniem ludzie, ktorzy lubia samotnosc, chodzenie wlasnymi drogami, ktorym
potrzebna jest prywatnosc czesto sie z dzieckiem mecza. Wiec ja nikogo do
posiadania dzieci nie moge namawiac.

[zwykladziewczyna5]

Podziwiam za szczerosc. Ja tez widze dziecko jako kule u nogi.

[kasja78]

mam dwoje dzieci które kocham ponad wszystko-ale tez mam czsami ochote rzucić
to całe macierzyństwo w diabły. W pracy duzy kontakt z dziećmi i jestem uważana
za osobe która ma podejście. Zachwycaja mnie dzieci na zdjęciach ale tylko
ładne dla mnie w sposób obiektywny. A jednak-dzieci nie lubie,zwłaszcza jak są
takie małe niezborne,jedza piasek, bełkoczą, płaczą, dra sie w sklepie i robią
siku w parku. Nie lubie dzieci obcych i tych w rodzinie jezeli mam z nimi
kontakt więcej niż 30 minut a własne są dla mnie jedne jedyne.Jeśli ktos nie
chce miec dzieci to jego wybór.po co robic cos do czego nie ma sie powołania,
po co byc niespelniona matka.Ja chcialam miec i mam, jestem szczęśliwa bo tak
wygląda dla mnie rodzina,staram sie mieć czas tez tylko dla siebie chociaż
teraz trudno o to bo to maluchy.Ale jak ktos mysli inaczej to jego sprawa.
Zauważylam,że wiele bezdzietnych par, małżenstwa ma kota-to chyba taka mniej
wymagająca namiastka macierzyństwa.

[poleczka2]

My mamy trójkę i pewnie jeszcze jedno mieć będziemy. Jak się nie ma dzieci to
trudno sobie wyobrazić jak to jest je mieć, czasami człowiek ma dosyć po
ciężkim dni a czasami jest tak fajnie, że chciałoby się mieć cały tuzin

[zwykladziewczyna5]

Po co miec tyle dzieci? Nie mozna kazdemu poswiecic dosc czasu, a poza tym co z
kwestia finansowa? Jesli nie jest sie naprawde bogatym, to dziecko na tym
ucierpi.

zwykładziewczyno

[mysia-mysia]

macierzyństwo nie jest obowiązkowe, naprawdę

[karolajna75]

BOGATYM? Cóż, dobrze, że nie chcesz mieć dzieci. Nikt Cię nie zmusza do
macierzyństwa a ja wręcz bym Ciebie namawiała byś wytrwała w swej decyzji.

[nosmoking1]

Nie potepiam ludzi, ktorzy nie chca miec dzieci, ale denerwuje mnie kiedy oni
wypowiadaja sie na temat ich posiadania, bo tak naprawde guzik o tym wiedza.
Dzieci to najcudowniejsze istoty na swiecie i naprawde nie trzeba byc bardzo
bogatym zeby zapewnic im szczescie.