jak sobie poradzic...smierc zony

[gapciams]

witam. niedawno zmarla mi zona , zostalem sam , szukam ludzi z ktorymi mozna by o tym i nie tylko porozmawiac z podobnymi doswiadczeniami samotnego odczuwania pustki.....

[psgirl]

Witaj ! Mi 20 marca zmarła Mama. Zmarła nagle, bardzo niespodziewanie, Pomimo iż mam już swoje lata, to nie umiem się z tym pogodzić, nei rozumiem, ze jej juz nie ma. Mam wrażenie ,że jej nie ma teraz, ale przyjdzie. Rozmawiałam z nią jeszcze we wtorek, śmiała się, w środę też z nią rozmawiałam, ale wtedy miała juz boleści. Pogotowie, w czwartek wziełam wolne i przyjechałam do niej, do szpitala. Wyglądała źle, ale jeszcze mnie ochrzaniła ,że zapomniałam maszynki do strzyżenia psa. Pytała czy ciepło czy zimno na dworze. Dałam jej pić, jeść nie chciała. I to co zapamiętałam szczególnie - inaczej się ze mna pożegnala. Przytuliła jakoś tak mocniej i dłużej.
Mówiłam ,że jutro przyjdę w południe. Przyszłam, ale Mama leżała już pod respiratorem w śpiączce. Nie wiem czy mnei słyszała. Lekarze nei dawali zbyt wielkich nadziei - szanuję ich za to, że nie okłamywali.
O godz 20 zmarła. Po prostu skończył się świat. Jak tak można w ciagu kilku dni umrzeć ?
Co sie z nią stało ? gdzie ona jest ?
Nie umiem się odnaleźć, jestem teraz w jej mieszkaniu i nie umiem schować jej rzeczy. Leżą tak, jak zostawiła... Bo moze wróci...

[gapciams]

ehh....mialem bardzo bardzo podobnie.......

nie wiem , nie umiem zbytnio tego wszystkiego Ci wytlumaczyc...sam walcze z podobnymi pytaniami , oczekiwaniem ze wroci...placzem , czasem zloscia ...ehhh ...jak ja te Twoje emocje rozumiem.....

[gapciams]

jesli masz siłę i chęć by porozmawiac , chetnie pomoge... email , tel - bez znaczenia. wazne by nie byc z tymi wszystkimi myslami samemu....tak jak ja......

[psgirl]

telefonicznie nie daję rady rozmawiać, ale jak masz ochotę - [e-mail] Możesz pisać o swoim bólu, o tym co Cię meczy. Wysłucham. Wiem doskonale, jak się czujesz

[wiesia140]

zajrzyj naglesami.org.pl/grupy-wsparcia-dla-os%C3%B3b-w-%C5%BCa%C5%82obie-ruszaj%C4%85!.html

[wdowiec45]

Jestem całkowicie zdruzgotany i roztrzęsiony po śmierci mojej kochanej żony z którą przeżyliśmy 50 wspaniałych lat. Była wspaniałą mamą , żoną i kochanką. Nie ma dnia abym nie opłakiwał jej śmierci. Nie mogę sobie z tym poradzić. W tym smutku odnoszę wrażenie ,że zostałem osamotniony. Jak mam sobie z tym poradzić. Może znajdę osoby które podzielą się ze mną swoim smutkiem. Bardzo chętnie porozmawiam z każdym kto doznał tej traumy.