Czy to normalne, ze umiera się z otwartymi oczami?

[liina]

Przepraszam za wstrząsające pytanie, ale czy moglibyście mi napisać czy wasi
bliscy w momencie jak umierali, to mieli oczy otwarte?
Bardzo proszę za odpowiedz, bo cos mi do glowy przyszlo.

[zeng]

Bardziej normalne niż z zamkniętymi...

[magda.p47]

normalne, ja bylam przy agoni mojej cioci ktora umarla na raka 26 grudnia
2006r. i tez jak odnas odeszla o godz. 00.15. miala oczy na pol otwarte ktore
pozniej trzeba bylo zamknac.

[olala111]

ja byłam przy śmierci mojej mamy. przez ostatnią dobę była w śpiączce a w
chwili gdy odeszła otworzyła oczy i patrzyła w górę

[bacha67]

Moja ukochana mama odeszła 17 lutego 2007 roku zmarła dusząc się na moich
rękach. Miała otwarte jakby przestraszone oczy.
Nie mogę sobie z tym poradzić.
Pogotowie przyjechało zaczeło reanimację po jakiś może dziesięciu minutach
wróciła akcja serca, podali kroplówke ale jej twarz nawet nie drgneła, żadnej
reakcji chociaż krążenie wróciło dlaczego Boże dlaczego nie chciała do mnie
wrócić, czemu nie walczyła przecież serce biło miała ciśnienie 50/80?
Po kilku minutach akcja serca ustała. Odeszła.Pomózcie dlaczego?...

nigdy nie miałam 90 lat

[kropka991]

Mam 64 lata, patrząc na Twój nick zgaduję, że Ty też. Moja mama ma 90 lat.
Twoja pewnie coś koło tego. Sądząc po nastojach mojej mamy, jest ona pogodzona
z koniecznością umierania. Jest zmęczona niedołężnością swoją. A czy twoja mama
była pogodzona ze swoim umieraniem? Bo to jest najważniejsze, a nie to, czy my -
pozostający jeszcze trochę dłużej na tym świecie - boimy się czy nie boimy
się tej nowej dla nas sytuacji, bez mamy na przykład. A może chodzi o poczucie
niedocenienia? "Jak to, ja taka wspaniała córka, taka kochająca, genialnie się
opiekująca, A ONA NIE CHCE DŁUŻEJ ŻYĆ??!!!

[bacha67]

Moja mama miała 73 lata.Była cięzko chora na miastenię. Wiedziała że choroba ją
wyniszcza.Mówiła czasem że czuje zbliżający się koniec.Płakała, męczyła się
ale widziałm w niej chęć życia.
Bardzo ją kochałam i chiałam by była z Nami.
Basia

[kropka991]

Och, sorry, pomyliłam się z Twoim wiekiem i wiekiem Twojej Mamy. Zresztą,
niewielkie to ma znaczenie. Przykro mi bardzo z powodu choroby, z powodu, że
umarła, z powodu Twojej rozpaczy. Czy czasem myślisz o swoim umieraniu? Mnie
się wydaje, że z wiekiem, kiedy ma się np 90 lat, słabnie ten biologiczny
imperatyw trzymania się życia.