kto dziś czyta Jane Austen?

[anchema]

Mam pytanie: czy Wy też czujecie się trochę wyobcowani z powodu Jane? Chodzi
mi o to, że ja osobiście mam niewielu znajomych, którzy czytają czy w ogóle
znają J.A., a jeśli już, to patrzą na nią przez pryzmat "powieści dla kobiet"
(obrzydliwe sformułowanie). Właściwie to tylko jedna koleżanka, która studiuje
anglistykę, jest równorzędnym partnerem w rozmowie - dlatego to forum to dla
mnie odkrycie i błogosławieństwo:)

[1802l]

To odwiedź "Ogród Jane Austen"

[jhbsk]

Ani trochę. Moja rodzina (żeńska część ) też czyta. Znajome również.

[the_city]

Mam tylko jedną koleżankę, która tak jak ja zna i uwielbia twórczość
Austen. Nie czuję się jednak z tego powodu wyobcowana, może
częściowo dlatego, że jej twórczość i życie poznałam tak dobrze, że
czuję się prawie "ekspertem", a to bardzo miłe uczucie:)

Kiedy pisałam pracę magisterską z nią związaną (kierunek studiów nie
mający nic wspólnego z literaturą) miałam wręcz poczucie, że trochę
jestem z tego powodu podziwiana (wiele osób miało problemy z
wybraniem tematu pracy, więc fakt, że ktoś ma tak dokładnie jak ja
sprezycowane zainteresowania był ewenementem), choć nie wykluczam,
że część osób mogła uważać zachwycanie się tego typu książkami za
śmieszne, ale to już ich problem.

[anchema]

Hmmmm....przyznaję,że zaskoczyliście mnie.

[julki6]

A ja Cię rozumiem, w moim otoczeniu nikt nie czyta Jane Austen, kiedyś
zaproponowałam koleżance "Dumę i uprzedzenie" to popatrzyła na mnie jakbym jej
proponowała romans z gazety i stwierdziła: ja TAKICH książek nie czytam.

[anchema]

No dzięki Bogu, bo już czułam się jaki dziwadło (nie pierwszy raz zresztą:)
Co nie znaczy, że się nie cieszę szczęściem towarzyskio-literackim innych
forumowiczów
Ja często spotykam się z lekceważeniem książek JA, właśnie jako "głupich
romansideł", "książek dla bab" itp, nawet ze strony mojej ukochanej polonistki z
liceum i koleżanki która też jest polonistką- to jedna z niewielu rzeczy jakich
im nie mogę darować.
Nawiasem mówiąc, czy nie jest to obraźliwe, że Jane najczęściej w księgarni leży
na półce z "literaturą kobiecą" - obok Daniele Steel czy Barbary Cartand (sama
widziałam i to nie raz).
W krajach anglosaskich JA jest traktowana jak "poważna literatura" (skrót
myślowy), zresztą podobnie np. literatura dziecięca nie jest lekceważona, w
dobrym to nie i towarzystwie wypada rzucać cytatami z np Alicji w krainie
czarów, u nas to dosłownie ciągle dziecinada.

[julki6]

to zabawne, ale ta moja koleżanka też jest polonistką

[anchema]

Bo ich ucza tylko Mickiewicza wielbić:)

[the_city]

Coś w tym jest, bo ja np. przez całą podstawówkę i liceum miałam
same piątki z wypracowań z polskiego. Natomiast kiedy na maturze
pisemnej zdecydowałam się odnieść do "Dumy i uprzedzenia" (akurat
pasowało tematycznie) zamiast do "jedynych właściwych" lektur - tzn.
tych które przerabialiśmy - zostałam oceniona bardzo nisko (na
szczęście zdałam). Tak samo było kiedy chyba w maturalnej klasie w
jednym z wypracowań nawiązywałam do "Portretu damy" H. Jamesa,
którego też oczywiście nie ma wśród lektur. James i Austen są
wybitnymi pisarzami, czego w krajach anglosaskich nikt nie
kwestionuje, ale w polskiej szkole niestety nie wolno mieć własnego
zdania.

A co do koleżanek to, tak jak napisałam, mam tylko jedną o takich
samych zainteresowaniach. Kiedyś dałam innej niektóre książki
Austen. Po przeczytaniu stwierdziła, że są "jak harlequiny", a żeby
było śmieszniej sama zachwycała się "Harrym Poterem".

[anchema]

O to właśnie mi chodzi - o podejście.
Dla większości tych, którzy o JA w Polsce coś słyszeli, to łzawy harlequinek, a
nie coś godne zaszczytu ich uwagi.

cytat na pocieche:)

[jottka]

wprawdzie angielski, ale ładny:


"Open-top tour buses are a feature of Bath that most residents accept with good
grace in a city that welcomes tourists. (..) Miss Chillmark was one of the
minority who disapproved of the open-tops of whatever colour. For one thing she
had a house on the route and was convinced that people on the upper deck looked
into bedrooms. And for another, as a person of refined literary taste, she found
it deplorable that Jane Austen's name was on the back of a bus."

Peter Lovesey, Bloodhounds (z 1996 r.)


bardzo ładny kryminałek skądinąd, a panna chillmark jako członkini klubu
miłośników kryminałów pod tytułową nazwą propaguje zawsze i wszędzie 'imię róży'
eco, no więc wyrafinowany smak posiada niewątpliwie:)

[minkipinki]

Uwielbiam Austen i znam kilka osób, które ją cenią. Od koleżanki polonistki
(teraz już szacownej pani dr) dostałam kontynuację "Dumy..." - "Pemberley". Owa
koleżanka nie wyśmiewa się z moich literackich upodobań, choć wspomniane
"Pembrley" to trochę koszmarek.

[jhbsk]

Jest trochę miłośniczek JA na świecie. Zajrzyjcie tu
forum.northandsouth.info/index.php

[velvety-clarie]

tak, to prawda. W liceum nawet moja polonistka się ze mnie śmiała, że czytam
Austen! Cały czas powtarzała, że to mi się do matury nie przyda (tak, jakby to
był jedyny powód, żeby czytać książki oO)

[anchema]

Cały czas powtarzała, że to mi się do matury nie przyda

Polonistka coś takiego powiedziała?
Jestem oburzona...

[uccello]

kto dziś czyta Jane Austen?

Od poniedziałku 14.01 będzie można posłuchać jak "Dumę i
Uprzedzenie"(mp3 Gazety Wyborczej) czyta Joanna Szczepkowska.
Nie wiem niestety, w czyim tłumaczeniu jest tekst.

[jhbsk]

Jeśli to jest to samo co to:
merlin.pl/frontend/browse/product/1,545198.html#fullinfo
to tłumaczenie jest Anny Przedpełskiej-Trzeciakowskiej.

[uccello]

o! To znakomicie.

[kala175]

Phi! Po prostu ta kobieta się jeszcze nie poznała na twórczości Jane Austen. Ale
i na nią może przyjdzie kiedyś pora. ;)
Ja sama uwielbiam twórczość JA - przeczytałam już wszystkie jej powieści po
polsku oraz część po angielsku i to nie raz. A co do matury - formuła nowej
ustnej matury z polskiego pozwala na pewną dowolność w doborze omawianych
utworów, a ja mam zamiar z tego skorzystać i swoją maturalną prezentację oprzeć
na powieściach Jane Austen. W ten sposób uda mi się połączyć konieczność z
przyjemnością. Można tak. :)

[matkazbud]

ja czytam i to od - jak obliczyłam - 32 lat! jako nastolatka kupiłam
kieszonkowe wydanie "DiU" i tak to sie zaczęło.Co i rusz powtarzam
lekturę J.A., kiedys najbardziej lubiłam "DiU", potem "Perswazje" a
teraz chyba "Mansfield Park"...Zaraziłam austenomanią
przyjaciółkę,co przejawia sie namiętnym gadaniem o lekturze dzieł
J.A., ogladaniem ekranizacji i reagowaniem wysypką na protekcjonalne
traktowanie twórczości tej pisarki przez róznych nieuków-
często "parających się piórem" w takiej czy siakiej prasie.Na
pocieszenie - w moim otoczeniu nie tylko metuzalemy czytają J.A. -
czyta 18-letnia siostrzenica i 29-letnia koleżanka z pracy, no i Wy
miłe forumowiczki, w tym i niektóre szczęściary w oryginale...

[panna-lee]

ja czytam :)
przy okazji chciałam się też przywitać :D witam.

czytam od lat 9, pierwszą książką tej pani była "Emma". mam w domu sczytane doszczętnie "Dumę i uprzedzenie", "Mansfield Park", "Emmę", "Perswazje".... nie mam opactwa i rozważnej, niestety, ale w sumie odwlekam tę przyjemność, miło pomyśleć że jeszcze czegoś nie przeczytałam - i odsuwać w czasie. na dłużej mi starczy tej twórczości :D aktualnie czytam po raz 50ty "Mansfield Park". lubię.

bardzo sobie cenię poczucie humoru JA, znakomitą kreację postaci, konstrukcję powieści i ten koronkowy styl.... :)

nie czuję się wyobcowana z tego powodu. może dlatego, że i tak jestem wyobcowana i to od urodzenia, człowiek przywyka. mam sporo książek, chociaż nie tyle, ile bym chciała.... rzadko kto czyta tyle co ja i może mi robić jakiekolwiek uwagi na temat moich lektur :P

[verdana]

Moja corka lat 21, mój syn lat 13. No i ja oczywiscie. I mąż.

[panna-lee]

verdana: jak to odbiera syn? ciekawa jestem bardzo :)

[verdana]

Syn przeczytał "Dume i uprzedzenie" - był absolutnie zachwycony -
humorem, obyczajami, akcją.
Ale on trochę dziwny jest: "Anię z Zielonego Wzgorza" tez lubił.

[truscaveczka]

Ja się w ogóle czuję wyobcowana, CZYTAJĄC.
Mój mąż lubi czytać, ale ma mało czasu, siostra nie ma czasu, teściową bolą
oczy... I tak dalej...
Ale zmotywowałam ślubną Babcię, znoszę jej wspomnienia różnych sympatycznych
ludzi i czyta :)

[sanja3]

no poczytuję - posiadam jej książki
niestety od dzieciństwa tak jestem zbudowana, że wszystko co ma literki czarne
na białym nałogowo czytam

W ramach treningu angielskiego - lektorka dała mi Perswazje w orginale
trochę czasu mi to zajęło - ale jestem dumna z siebie ,że udało mi się tego dokonać
Co do polonistek ,które polecjaą tylko książki do matury - świadczy to tylko o
ich z lekka ograniczonym świecie
cieswzę się ,że ja na takie nie trafiłam

[azalia174]

Ja sie nie przyznaję, że czytuję J.A., bo jako uczennica gimnazjum
jestem i tak postrzegana za kujonkę, bo "mam czelność" czytać
książki zamiast wałęsać się z karykaturami lalek Barbie po osiedlu ;)

-------------
"Pesymiści sa potzrebni śwaitu: kiedy optymista wynalazł samolot,
pesymista wynalazł spadochron".

[jhbsk]

Trochę to smutne, że ktoś kto ma zwyczaj czytania książkę staje się "kujonem".
Nie bardzo rozumiem jak można skończyć szkołę nie czytając.

[azalia174]

[azalia174]

jhbsk napisała:

> Trochę to smutne, że ktoś kto ma zwyczaj czytania książkę staje
się "kujonem".
> Nie bardzo rozumiem jak można skończyć szkołę nie czytając.

Coraz więcej osób w moim wieku nie czyta książek. Tylko w mojej
klasie jest kilka osób, które otwarcie mówia, że ich w ogóle nie
czytaja, zamiast lektur przyswajają wiadomości z opracowań, ale
przed nauczycielami kłamią jak z nut ;). No. W koncu to z siebie
wyrzuciłam ;)

[jhbsk]

Daleko tak nie zajdą. Szkołę może skończą, ale dalsza edukacja raczej nie będzie
udana.
Pozdrawiam. Bądź "kujonem". Naprawdę warto.

[mist3]

No cóż - już 'za moich czasów' w mojej szkole (podstawowej, na szczęście)
czytanie nie było w modzie, a ja (mól książkowy) uważana byłam za dziwaka, choć
miałam parę dość bliskich koleżanek (z którymi mogłam porozmawiać o wszystkim,
tylko nie o książkach). W liceum było z tym trochę lepiej, ale znam, niestety,
sporo osób, które skończyły bardzo dobre uczelnie (w tym 3 lekarzy)
przeczytawszy w swym życiu jedynie lektury obowiązkowe w szkole i literaturę
fachową na studiach i po studiach (lekarze to akurat robić muszą, bo pewnie
wielu jakby nie musiało to by nie czytało wcale).
Cóż mówić o dzisiejszych czasach - dla wielu z nas ambicją jest nie tylko mieć
wykształcenie (czyli dyplom), ale też być wykształconym. Jednak dla większości
(obawiam się) wystarczające jest to pierwsze, stąd taki rozkwit wszelkiej maści
szkół, w których dyplom po prostu się kupuje.
To taka łyżka dziegciu :((((

Jednak ja też uważam, że czytanie może nam tylko pomóc w życiu (mi samej
przeczytane książki pomogły w wielu, po prostu życiowych sprawach). No i na
szczęście są jeszcze ludzie, którzy po prostu lubią wiedzieć - uczą się bo chcą
wiedzieć, a nie dlatego że muszą.

[verdana]

Ciekawe - zaprosiłam kolegow syna - I klasa gimnazjum, na pizzę z
okazji 13 urodzin w/w.
Połowę czasu polecali sobie nowości... W klasie syna czyta
wiekszość, nie czyta - o tempora, o mores! - najlepsza uczennica ,
bo "lubi, ale nie ma czasu, musi sie uczyc".
No, to ja wole, zeby moj się nie uczył i miał czas.
A gimnazjum dodam, niezle, ale zwykle, rejonowe.

[nchyb]

> Coraz więcej osób w moim wieku nie czyta książek.

bez przesady.
To wcale nie jest znak naszych czasów. Tak było zawsze. Byli
czytający (raczej w mniejszości) i nieczytający. Bryki z
opracowaniami lektur to nie wymysł współczesnej edukacji, zajrzyjcie
do książek z czasów przedwojennych, młodzież nie rzadko wspomagała
się brykami. Owszem, część czytała. Część. A reszta z bryków
dowiadywała się o treści...

[azalia174]

Rzeczywiście, stanowczo za bardzo uogólniłam. Może więc inaczej: w
mojej szkole nie ma wielu osób czytających książki nie z przymusu, a
dla przyjemności. Ale... Byłam teraz na warsztatch polonistycznych i
poznałam tam trochę ludzi, którzy zdanie "Czytam, bo..." dokańczają
inaczej niż "...muszę". Przyznaję się więc do błędu i przepraszam
poszkodowanych ;DD

[kkokos]

okazuje się, że nawet wydawcy książek w GB nie czytają:
www.dailymail.co.uk/news/article-469342/Jane-Austen-fan-submits-work-anonymously-publishers--receives-dozen-rejections.html
pewien pan przed rokiem wysłał początkowe rozdziały Dumy i uprzedzenia, Opactwa
Northanger i Perswazji (zmieniając tytuły i imiona bohaterów) do 18 agentów
literackich i wydawców i tylko jeden (!) poznał, co czyta!!! (i polecił
początkującemu twórcy unikać podobieństw do istniejących już dzieł,
przypominając o istnieniu pojęcia plagiatu)

natomiast ja mam wiele znajomych, które czytały i czytają i nie czuję się
wyobcowana :)

[i-love-music]

Nie będe odosobniona jeśli powiem, że nie znam NIKOGO kto by czytał
Jane Austen. Osobiście uwielbiam XIX-wieczną literaturę angielską.
Zakochałam się też w "Dziwnych losach Jane Eyre" i "Wichrowych
Wzgórzach" sióstr Bronte. Oczywiście szukam też innych tego typu
książek... Co do samej Austen, to czyta się ją przyjemnie, jej
książki wciągają i sprawiają że trudno o nich zapomnieć.
Czytałam tez wypowiedzi co do wieku czytania tego typu książek
(krótkie wspomnienie o czytaniu JA przez 13-latka), to chcę dodać że
ja mam lat 12, doskonale rozumiem ich sens i wszystkim gorąco
polecam :).

[yanga]

Ja. Mam wszystkie powieści po polsku i kilka w oryginale, przekłady
pani Trzeciakowskiej pomagają mi doskonalić własny warsztat - są po
prostu perfekcyjne. A na ekranizacjach BBC ćwiczę "słuchanie ze
zrozumieniem".

[dorrit]

Ja też i bardzo lubię - nie tylko śledzić akcję, ale też poznawać
tamtejsze czasy, zwyczaje, style itd.
Austen jest wysoko ceniona w W.Brytanii, dziwne, że w PL nie.
Czytam, oczywiście, też współczesne książki (w tym kryminały) -
wszystko, co jest wg mnie dobrze napisane. Czas mam - podczas
godzinnej podróży do pracy i drugą godzinę - z powrotem.

Gdybym czytała tylko to, co potrzebne mi było do matury,
pozbawiłabym się tylu (łatwo dostępnych w dodatku) przyjemności! O
nie...

[arana]

Ja też czytam. Od dawna. Znam wszystko, nawet te nie dokończone, w których z
przyjemnością śledzę wątki rozwinięte albo przetworzone w innych powieściach.
Albo podziwiam nieskończenie - np. „Lady Susan” - i bardzo żałuję, że nie
została bohaterką dłuuuugiej powieści.

W „Twórcach” Johnsona przeczytałam:

„Wczesna śmierć Jane (…) rodzi w nas głęboka tęsknotę za utworami, które z
pewnością, ku naszemu zachwytowi, jeszcze by napisała. Żaden inny pisarz nie
budzi tego uczucia w sposób tak przejmujący. I to właśnie świadczy o wielkości
twórcy.”

Nie znam Jane w oryginale, tylko po polsku. Yango, ty, która znasz, powiedz, czy
to lepiej? Tak mi powiedział ktoś, kto ją czytał po angielsku i zaklasyfikował
jako bardzo trudny język.

To zresztą jest w ogóle ciekawy problem: ile w tłumaczonym tekście jest
osobowości tłumacza. Bo w ideał „czystej szyby” nie wierzę.

[dakota77]

Nie uwazam, zeby jezyk, ktorym poslugiwala sie JA by trudny. Czytam ja w
oryginale i nie jest to trudna lektura, ale chyba poczatkujacym w angielskim bym
jej nie polecila. Szyk jest odmienny od wspolczesnego, wiadomo, ze masa
slownictwa, ktore dzis jest rzadko uzywane, jak nie wcale. Ale sprobowac zawsze
warto:-)

Angielszczyzna J.Austen

[mooh]

Przyznam, że mnie zaskoczyła ... współczesność języka jej powieści.
Czytałam sporo pozycji pamiętnikarskich i epistolograficznych w
języku polskim, napisanych na początku XIX w. Nie ma co się
czarować, ówczesna polszczyzna jest jednak archaiczna. Gdy -
zachęcona przez nauczycielkę angielskiego, brytyjkę - po raz
pierwszy wzięłam w rękę Austen, spodziewałam się czegoś podobnego.
Byłam zdumiona, jak niewiele język ten różni się od współczesnego
angielskiego. Oczywiście literackiego angielskiego, bo potocznego
nie ma sensu porównywać. Dlatego zachęcam wszystkich, którzy mają
wątpliwości, by spróbowali. Różnic jest mniej, niż można by
oczekiwać.

[arana]

A jak oceniacie przekłady? To czysta szyba czy wierność aurze?
Przyznaję, że mnie wydają się wierne, bo są piękne. :) a Wam?

[anchema]

mi też JA w oryginale wydaje się raczej przystępna

[kaye]

Twórczość Jane Austen zachwyca mnie już od dawna, datuje się jeszcze
z czasów, gdy jej powieści były trudno dostepne (pamietam, że w
latach szkolnych pochłonąwszy w jedna noc "Dume i uprzedzenie"
zaczęłam przepisywać co ciekawsze fragmenty przed oddaniem
pozyczonej książki:)))

Ale rzeczywiście w gronie moich znajomych tylko kilka koleżanek
czytuje jej powieści, o facetach nie wspominam, bo dla większości z
nich to "literatura dla kobiet" Ale mój znajomy Brytyjczyk zaskoczył
mnie kiedy znalazłam w jego biblioteczce powieści JA. Okazało się,
że w swojej ojczyźnie JA jest po prostu ceniona za znakomite
pisarstwo.

[fronck]

Ja też znam takie osoby.

[alicjamakota]

Czytam i bardzo lubię Austen :) Nie rozumiem, co jest złego w określeniu powieści kobiecej?

[benedyktanka]

Całkiem niedawno chyba na Onecie dziewczyny prześcigały się w zapewnianiu, że one "literatury kobiecej" w ogóle nie czytają :-) Tak jakby czytanie powieści napisanych przez mężczyzn nobilitowało, a napisanych przez kobiety (lub dla kobiet) - oznaczało zły gust. Nie chodzi tu więc o określenie, a o skojarzenia, które za tym idą: że jak "literatura kobieca" - to gorszego sortu. Zabawne, że ostatnio opublikowano w Wielkiej Brytanii listę 100 najważniejszych powieści brytyjskich, na której w pierwszej dziesiątce znalazło się bodaj 7 powieści autorstwa kobiet (Virginii Woolf, George Eliot, Jane Austen)...

[apersona]

Ja czytam. Najlepsza przyjaciółka czyta. Ze zdumieniem odkrywam, że nie każdy zna choćby "Dumę i uprzedzenie"

[agatolczis]

Witam, nazywam się Agata Pietrzak i piszę pracę licencjacką na temat tłumaczenia książki "Duma i uprzedzenie" Jane Austen. Bardzo proszę o wzięcie udziału w ankiecie i odpowiedzi zgodne z prawdą. Dziękuję !
link do ankiety: docs.google.com/forms/d/1q03j4pdBWZ9yEzv-P-eK6NOrjrbvoriQyHCnYvbXUOk/edit

[xverny]

Założyłam konto specjalnie, żeby skomentować, więc witam wszystkich!
Obecnie mam piętnaście lat, za parę miesięcy skończę szesnaście i zakochałam się Jane Austen... dzięki mojej nauczycielce angielskiego :) Na nudnej lekcji włączyła nam swój ulubiony serial, mianowicie Dumę i uprzedzenie, a mnie chyba jako jedynej się on spodobał i szybko postanowiłam sięgnąć po książkę, którą pokochałam od pierwszych stronic. Uwielbiam XVIII i XIX w., więc ta książka to dla mnie dar z nieba, a moi znajomi co najwyżej kojarzą tytuł wyżej wymienionej książki. Wyobcowana się nie czuję - być może przyzwyczaiłam się wtedy, gdy już w podstawówce przeczytałam połowę książek Montgomery, a reszta klasy przez pierwszy tom "Ani..." nie mogła przebrnąć :D Oczywiście żeby nie było - nie czuję się w żaden sposób lepsza od rówieśników, którym takie klimaty nie odpowiadają :)

[xverny]

Przepraszam za nadmierne używanie słowa "książka", kliknęłam "opublikuj", zanim przeczytałam moją wypowiedź :D

[inox]

Uwielbiam Jane. Wracam do książek co jakiś czas.

[dorota.sadowska1]

Wprawdzie pytanie zadane dawno temu, ale odpowiem: ja czytam (od prawie roku, ale jednak).

I to nie tylko czytam, ale nawet właśnie przetłumaczyłam na język polski "Dumę i uprzedzenie".

Sama mam już swoje lata, ale "Dumę i uprzedzenie" w moim tłumaczeniu przeczytała też osoba ponad 80-letnia z mojego najbliższego otoczenia i jest urzeczona mądrością życiową przenikającą tą książkę.

Także parę osób z mojego dalszego otoczenia też przyznaje się do czytania Jane Austen, nawet jeśli "w dawniejszych czasach".

[ululula]

Też czytam i bardzo lubię jej książki. Są niesamowite.