Mega absorbujące dziecko - kto jeszcze?

[yoopi1]

Moja córka jest mega absorbującym dzieckiem. Spi prawie wyłącznie w
nocy (19.30 - 9.30) w dzień robi dwie lub trzy półgodzinne drzemki.
Potrzebuje ciągłej uwagi i zajmowania się nią. Nie mam dla siebie
ani chwili czasu. Kiedy tylko próbuję zrobić sobie kawę i usiąść
choć na chwilę od razu wpada w szał, wrzeszczy tak długi póki znów
cała się jej nie poświęcę. Kiedy postawię na swoim i mimo protestów
jem obiad robi się bordowa i dławi od płaczu. Od kilku dni płaczę
również ja. Nie mam już sił. Jestem zrozpaczona i coraz bardziej
zdenerwowana bo zaczynam się zastanawiać czy to normalne, czy coś
jej nie dolega. Pediatra mówi, ze jest w 100% zdrowa więc co się
dzieje? Może jest nadwrażliwa i tak ciężko znosi te skoki rozwojowe
a może to jakieś objawy nadpobudliwości lub nie daj boże ADHD. Jeśli
któraś z Was ma podobne dziecko napiszcie jak to wygląda i czy
rozmawiałyście o tym z Waszymi z lekarzami.

[joaska_29]

Kochana, a może tak nauczyłaś Małą że cały czas jesteś dla niej?
Być może do tego się tak przyzwyczaiła, że uważa to za normę i
inaczej sobie krzywduje?
Moja Ola też ze mną spędza dużo czasu, ale nie mam problemu zeby
zjeść śniadanie, ugotować obiad, posprzątać. Potrafi pobawić się
sama na macie przez jakieś 20 min czy posiedzieć w foteliku przy
mnie i jest spokojna ze mnie widzi.
Kupiliśmy jej leżaczek i jak siadamy przy stole czy przy ławie Ona
towarzyszy nam na podłodze w leżaczku i jest na pełnych prawach,
lubi gościny, imprezy etc.
Ja stawiałabym w Twoim przypadku na "rozpuszczenie Małej".
Przepraszam za stwierdzenie - chodzi mi tylko żebyś nie wmawiała
sobie, że Małej coś dolega.
Spójrz na to pozytwnie - przesypia Ci CAŁE NOCE!. Coś za coś.

[yoopi1]

Joasiu, myslę, że w tym co napisałaś może być dużo prawdy ponieważ
sama o tym też pomyślałam. Kiedy Julia się urodziła potrafiła sama
bawić się w łóżeczku, długo bujała się w huśtawce i "siedziała" na
leżaczku. Ale ja chciałam być supermamą, taką, która nie pozwala
dziecku siedzieć w kącie, tylko taką, która wymyśla zabawy, śpiewa,
tańczy, czyta wierszyki. Kiedy czymkolwiek się zajmowałam od razu
kazywałam (jest takie słowo?) mężowi się nią zająć chociaż mała
wcale nie wykazywała takiej potrzeby. Wydawało mi się, że tak jest
dobrze, ze tak powinno być, że kiedy siedzi tak na tej huśtawce jest
jakaś smutna i wycofana (bo tak to wyglądało). Wydaje mi się jednak,
że przegięłam w drugą stronę i Julia mimo ogromnej ilości zabawek i
innych sprzętów rozrywkowych (mata, kojec, huśtawka, leżaczek) woli
po prostu moje teatrzyki, tańce, wygłupy i guganie. Jeśli tak
rzeczywiście jest to jak to skorygować? A jeśli to co innego?
Pewności nie mamy.

[lee_a]

yoopi, dziecko w miarę jak rośnie robi się istitą coraz bardziej
społeczną i nawet jakbyś nie przedobrzała to mała nie chciałaby
siedziec juz sama na lezaczku, bo przeciez to nudne ;) Dorosły
człowiek tez z nudow nie wytrzyma siedziec bezczynnie a co dopiero
taki maluch. Probuj ją zainteresowac czyms fajnym na macie, moze
zrob przerwe od jakiejs zabawki zeby o niej zapomniala i potem
zainteresuje sie na nowo. Ja odkąd kładę na mate co drugi dzien
widze ze mala dluzej na niej sie zabawi. A marudzenie... no coz...
zostanmy przy teorii skoków rozwojowych ;) ide zmienic pieluche i
nakarmic ;) trzymaj sie !

[joaska_29]

Yoopi1 - myślę, że jest jak piszesz. Ja też się łapię na tym, że
poświęcam mojej Oli 90% czasu kiedy nie śpi chcąc nacieszyc się nią
niejako na zapas (w styczniu wracam do pracy). Włącza mi się jednak
w podświadomości czerwona lampeczka, że jeśli będę z nią NON STOP
zrobię dużą krzywdę i sobie i jej. Kurcze nie wiem co Ci poradzić w
tej sytuacji. A do racy wracasz? Może opiekunka dałaby radę, a Ty w
końcu odetchniesz i zrobisz w tym czasie co masz.
Wiem, że jak Dziecko płacze to serce się kroi i litujemy się, ale
czy to wyjdzie na dobre?

[lee_a]

ja zwalam to na skok rozwojowy, a teraz wlasnie ok. 19 tygodnia ma
on miejsce. Anula tez nie pobawi sie sama a jeszcze niedawno
potrafila 4 minut na macie sama. Teraz musze z nia siedziec na
podlodze, spiewac piosenki, łaskoac, przytulac. Spi 2-3 razy po 40
minut + dłuzsza drzemka na spacerze. Jak robie cos w kuchni to biore
na lezaczek, stawiam na podlodze i gadam, gadam, spiewam i tancze
robiac obiad... jem obiad jak ona spi, a porzadki w szafie jak lezy
na lozku i rzucam w nia ciuchami. Mam nadzieje ze ten skok minie tak
jak i poprzednie... najgorsze jednak sa noce, bo potrafi sie
wybudzic i nie zasnac prze 1-2 godziny. A jedzenie w dzien co 1,5 -
2 godziny a w nocy roznie ale najczesciej 3 a nawet 4 razy...
wygladam jak zombie...

[lee_a]

oczywiscie na macie potrafila nawet 45 minut sama sie zabawic a nie
4 minut ;) teraz tez czasem sie czyms zajmie ale zdecydowanie na
krocej ;)

[uczula]

no u mnie tez tak jest.
zastanawiam sie dlaczego maly nie chce spac o 2 w nocy.
wiesz - ja mam 2 teorie, jedna mowi, ze sie wyspal w dzien, druga ze
nie dojada w dzien i dlatego dojesc musi w nocy.
A moze to jest jedno z drugim?
rzecz w tym ze nie mam za bardzo czym teraz podkarmic synka,
bo...jest alergikiem.
i prawde powiedziawszy nieco sie boje dawac mu nowe rzeczy na ktore
nie wiadomo jak zaeraguje.
co innego gdy ja to zjem a potem on w mleczku a co innego gdy ma to
sam przetrawic od poczatku.
jak pomysle, ze znowu trzeba bedzie sprawdzac i czekac 2 dni nawet
na reakcje to mi sie odechciewa...

[uczula]

no u nas az tak zle nie jest...raczej mysle ze moje sie nudzi, tak
jak teraz :) i wtedy wrzeszczy!!!
terrorysta!

Jeszcze jedna hipoteza....

[yoopi1]

Mam jeszcze jedną hipotezę. Może ja za dużo wymagam? Może ona wcale
nie jest tak mega absorbująca jak mi się wydaje? Może 4 miesięczne
skumulowane zmęczenie i całodobowe poświęcenie a co za tym idzie
brak czasu dla siebie sprawia że wyolbrzymiam problem? Spóbuję od
jutra nnotować ile czasu Julia bawi się zupełnie sama i ile
dokładnie trwają jej ataki płaczu. Może okaże się, że problemu nie
ma tylko mama zbyt zmęczona. Może zbyt długo przesiaduje z lipcowymi
mamuśkami na forum? ;-)

[anmroz]

Pomyśl,jak wiele mam zazdrości Ci długich wieczorów i nocy pełnych snów. Ja
wstaję co 1-2h,można zwariować czasami. Na drugi dzień człowiek się przewraca o
własne nogi,a w dzień też bywa różnie. Tak więc trzeba być na pełnych obrotach
praktycznie 24h.

[yoopi1]

Doceniam ładnie przesypiane noce mimo pobudek co 2-3 godziny ale
pytam czy to normalne by niemowlak tak się darło, że ledwo oddycha.
Bo jak młoda się wkurzy to drze się na całe gardło tak, że uszy
puchną, nie jest to tylko marudzenie ale prawdziwa fura, histeria,
napad wściekłości... Ale powód jakby żaden, chyba że zwyczajna nuda
i chęć bycia ciągle zabawianym. Oby tylko to...

[anmroz]

Jak tak to współczuję. Mam już dwoje dzieci, ale zarówno starsza córeczka i mały
praktycznie nie płaczą. Nie wiem, co to znaczy, u mnie dwa anioły. Pozostaje mi
tylko trzymać kciuki, aby coś się U Ciebie poprawiło.Masz w domu towarzyską
istotkę,która potrzebuje podwójnych dawek miłości:)

[yoopi1]

Ale z Ciebie dyplomatka nie ma co :)))))))))))

[joasia83m]

ja swojego Dawidka dopisuje do tych mega dzieci! I wkurza mnie jak slysze ze to
moja wina, bo go tak juz nauczylam! Ja uwazam ze to kwestia malego charakterku.
Juz jak bylam na usg w ciazy lekarz mi zapowiedzial ze nie bede miala lekko,
Maly tak kopal, ze ja sie zastanawialam kiedy on w ogole spi. No i tak mu
zostalo, od chwili gdy sie urodzil do dzis nie dalo sie go zostawic samego na 5
min. (chyba ze golego na przewijaku, ale dzis to juz nie do pomyslenia).
Pediatra tez mi powiedziala ze wszystko z nim ok, po prostu dusza towarzystwa.
Jak sie z nim siedzi to jest boski, smieje sie, gada. Ale probowalismy
wszystkiego, wszelkich mat eduk., karuzel, zabawek i tak piszczy jak sie odejdzie:(
Wiec Yoopi takie zdarzaja sie Dzieciaczki- Terrorysci:)), ale zamienilabys na
spokojne?? Ja za nic w swiecie

[yoopi1]

Może i masz rację bo już w brzuchu jak byla to dawała czadu. Jak
gdzieś było za głośno albo nie zjadłam na czas to tak szalała że
myślałam, że coś się stanie za moment. Ale jakoś i tak mnie to nie
pociesza bo ona po prostu strasznie krzyczy a ja zastanawiam się
wtedy co się dzieje, czy coś boli, czy coś przeszkadza, za ciepło,
za zimno, dżizus kur... ja pier.... (a to był cytat jakby co)

[ania_f1]

Ja też uważam, że dużo zależy od dziecka i jego usposobienia, można
oczywiście przyzwyczaic do ciągłego zabawiania również spokojne
dziecko. Mój Mati akurat jest spokojny i grzeczny chociaż ostatnio
coraz bardziej potrzebuje towarzystwa i nie potrafi długo zając się
sobą. Natomiast jego starszy brat, Piotruś to zupełne
przeciwieństwo. Dokładnie jakbym czytała o nim. Wymagał uwagi non
stop, zostawiony na chwilę wył jakby go coś bolało, aż się zanosił.
Chodziłam z nim nawet do ubikacji:-) Mati też płacze jak chce
towarzystwa ale to takie bardziej kwękanie jest a nie taki wrzask
jak Piotruś. No i im Piotruś starszy tym bardziej widac jego
charakterek - wie czego chce, jest uparty, lubi decydowac. I właśnie
od małego tak miał. Jako dwutygodniowy noworodek wył jak mu się
zakryło rączki, żadne zawijanie nie wchodziło w grę. Długo mi zajęło
zanim się zorientowałam czemu tak wyje. No i do tej pory mu to
zostało, że nie cierpi ściągaczy przy bluzach, kurtkach itp. I niech
mi ktoś powie, że taki noworodek to nie wie czego chce:-)

Ja przyzwyczajałam Piotrusia do zajmowania się sobą małymi krokami,
na początku minutkę, dwie wytrzymał, potem coraz dłużej. Starałam
się jak tylko widziałam, że sam się czymś zajął nie zagadywac go,
nie siedziec przy nim itp. I z biegiem czasu te okresy kiedy się
bawił sam się wydłużały. Zresztą na pocieszenie dodam, że im dzieci
starsze tym będzie to łatwiejsze bo bardziej się będą interesowac
różnymi zabawkami. Tak że NA PEWNO BĘDZIE LEPIEJ!!!

[yoopi1]

To co napisałaś mogłabym skopiować i wkleić jako swoje :-) Moja też
ma już swoje widzi mi się przy ubieraniu. Też już są rzeczy, których
nie można jej założyć, czapkę udało się nałożyć dopiero we wrześniu
jak już było 15 stopni i poczuła zimno. Ma taki charakterek, że
strach pomyśleć co będzie dalej.Dziękuję Ci za to co napisałaś, nie
będę się już tak zamartwiać że coś z nią nie tak. Pozdrowienia

[klarysa007]

I ja! i ja!!!
Mam tak samo w dzień plus nocne cyccanie prawie co godzinę. A teraz doszła
jeszcze jedna walka: Tuśka chce siedzieć!!! Położona płasko potrafi podnieść
łepek wysoko, napinać się i krzyczeć - żeby nie było wątpliwości o co chodzi. W
leżaczku wychyla sie do przodu na tyle na ile pozwala zabezpieczenie i też się
wydziera, że to za mało... I tłumaczenia, że ortopeda mówił, że na siadanie za
wcześnie WCALE do niej nie trafiają :D

[dagi.ww]

Wiesz, też mnie wkurza strasznie, jak słyszę teksty, że nauczyłaś,
rozpieściłaś itp. Wiki nie należy do spokojnych dzieci, od urodzenia
miewała napady takiego płaczu, że chwilami naprawdę nie wiedziałam,
co robić. Ale potrafiła się sama zająć, pobawić na macie, posiedzieć
w leżaczku, pogadać do karuzeli. Od niedawna dopiero nie mozna od
niej odejść na dłużej niż minutę, od razu skrzeczy, a potem wrzask.
I to nie kwestia nauczenia, po prostu jest coraz większa, rwie się
do siadania, dlatego nie widzi jej się już leżeć, bo ciekawi ją
świat wkoło, a nie ciągle jedne i te same zabawki na macie czy
pałąku od leżaczka. Pewnie, że jest to męczące, bo żeby iść np do
toalety to muszę jej czasami włączać odkurzacz, a posiłki jem w
jednej ręce trzymając grzechotkę. Ale moim zdaniem to jej taki etap
i musimy go po prostu przeczekać, dopóki dzieciaczki nie będą
samodzielnie siedzieć - wtedy łatwiej będzie je czymś zająć :))

[yoopi1]

Obyś miała rację dobra kobieto.

[joasia83m]

ze tez dopiero odkrylam te forum!!!! jak czytam o waszych dzieciach to kropka w
kropke jest tak samo z Dawidem. No i pocieszajace jest to ze sa podobne
dzieci:)) Chociaz wiem przez co przechodzicie...

picasaweb.google.pl/DawidMalutki

[dagi.ww]

No dokładnie, choć to głupio zabrzmi, ale fajnie wiedzieć, że nie ja
jedna mam takie problemy. W grupie zawsze raźniej Joasiu ;))

[yoopi1]

Głupio, ale mnie też jest lżej, wymyślałam już sobie najgorsze
choroby.

[dagi.ww]

Tak, bo my - mamy, to lubimy sobie wkręcać różne głupoty, choć nic
się nie dzieje :)) Ja już troszkę wyluzowałam, bo to moje pierwsze
maleństwo i choć nie należę do panikarzy, to gdyby nie to forum, to
albo bym nie spała co drugą noc, zastanawiając się co jest z Małą,
albo wydzwaniałabym po pediatrach jak głupia hehe..

[yoopi1]

Nic mi nie mów o lekarzach, oni chyba jak mnie widzą to mają polewkę
cały dzień. Pediatra na dzień dobry pyta co dzisiaj wymyśliłam :-))))

[karolina_lk]

I ja i ja jestem mama mega absorbujacego dziecka - na koniec dnia
padam z nog. Moj Macius z reguly ladnie spi w nocy, tylko zasypia
tak 21-22, budzi sie ok 8-9 rano, w ciagu dnia ma 3 drzemki max 40
min. Ciezki mi cokolwiek w domu zrobic, bo marudzi i placze. Musze
byc przy nim, mowic do niego, wyglupiac sie, spiewac, czytac itp.
Jak probuje odejsc na moment np. siusi to juz kwasna mina i ryk.
Musze sie sporo nagimnastykowac, zeby w domu posprzatac itp. Obiad
jem z reguly jak on spi, albo siadam kolo niego i jemy razem :) W
ciagu dnia totalnie nie mam czasu dla siebie. wiekszosc rzeczy robie
w nocy albo wstaje rano np. zeby posprzatac mieszkanie
Bylismy u neurologa i wszystko gra. Mam tylko nadzieje, ze to sie
kiedys skonczy. I wkurza mnie, jak ktos mowi, ze to moja wina. Od
samego poczatku moj maluszek wymaga sporo uwagi (piewrszy miesiac
koszmar, plakal calymi dniami zamiast spac).
Dodam, ze maty nie lubi, karuzeli tez nie, gryzaki, pluszaki i
grzechotki powoduja ataki szalu (Macius wszystko pcha do buzi i jak
mu zabawka wypadnie z raczki albo zle poceluje do buzi to zabawa
konczy sie placzem).
Ja tez czasami placze z tego wszystkiego - ciezko w takiej sytuacji
byc zawsze we wspanialym nastroju.
Trzymaj sie i tak jestemy super mamami - a na pewno mega
cierpliwymi ;)

[a.zaborowska1]

karolina_lk napisała:

gryzaki, pluszaki i
> grzechotki powoduja ataki szalu (Macius wszystko pcha do buzi i
jak
> mu zabawka wypadnie z raczki albo zle poceluje do buzi to zabawa
> konczy sie placzem).
> Ja tez czasami placze z tego wszystkiego - ciezko w takiej
sytuacji
> byc zawsze we wspanialym nastroju.
> Trzymaj sie i tak jestemy super mamami - a na pewno mega
> cierpliwymi ;)


U mnie to samo ież Maciuś :-)) Może Maciusie tak mają

yoopi1 ja ci powiem tak... moje dziecko ocrzciłam juz terrorystą,
paskudą, niedobrotą itp. ma wszystko co napisałas i co koleżanki
napisały. Jestem zmęczona totalnie, schudłam już 20 kg, starszak w
drugiej klasie, prowadzanie do szkoły, przyprowadzanie (więc młody
kima na dworzu), przygotowania do komuni, lekcje, mąż cały dzień w
pracy, nikt mi nie pomaga a i jeszcze pies, ... no i co to jest
obiad ??? :-) jest ciężko młody nie posiedzi sam wogóle, cały dzień
ręce, zabawy, guganie itp. ale wiesz co
to najszczęśliwszy okres w moim życiu !!!!!!!!!!
Macius jest wyczekanym, wymarzonym dzieckiem (po naszej rodzinnej
tragedi) wszyscy musieliśmy się dostosować z powrotem do maluszka w
domu. Przepłakał całe 3 miesiące swojego życia, latałam po
lekarzach, neurologach a to taki charakterek i już. Więc
przestawiliśmy się psychicznie: teraz jest czas na dziecko, nie na
zabawy, wypoczynek, oglądanie filmów, czytanie książek tylko na
poświęceniu go dziecku. Ono nie chce ci zrobić na złość ono chce
mamy, uwagi. Gdyten czas minie (a minie przecierz bezpowrotnie)
przyjdzie okres w życiu że mama będzie najnudniejszą sprawą na
świecie :-)) będziesz chciała całować, przytulać wtedy bo ty tego
będziesz potrzebować.
może to wszystko jakoś chaotycznie napisałam ale mam nadzieję, że
zrozumiesz co autor miał na myśli ;-)

zmęczenie i troska, obawy jest jak najbardziej naturalne.Jesteśmy
mamami i kochamy swoje dzieci
ooooooo właśnie moja "paskuda" nie da mi napisać tego posta. Chce
jeść tylko z prwego cycka i mamy jednego większego drugiego
mniejszego :-))

PS: Przeżyłam wolne wieczory, dni z mnóstwem wolnego czasu, poród
bez dziecka, to co teraz przeżywamy jest o wiele lepsze :-))))))

[patrice7]

tak yooupi mam to samo:)

tyle ze ja zanim ochrzcze mala"mala terrorystka"jak napisala aborowska, che
zrobic wszystko zeby miec pewnosc ze to tylko charakterek, jestem w trakcie
zmiany mleka na bebilon pepti( mala ma skaze i mozzliwe klopoty z brzuszkiem),
oodaje jej debridat, robie badanie moczu i krwi, mialam cyrki z jedzeniem przy
piersi wiec podejrzenie uszy i o dziwo rzeczuywiscie cos tam sie dzieje
malego(stad odwleczone szczepienie), mala chodzi na rehabilitacje...
duzi tego duzo powodow ale dla swojego spokoju musze wykluczyc wszystko po kolei
ze to nie dlatego :0
Jesli nie bezdie to dawalo obraz malego terrorysty i ok , ale przynajmniej ja
bede spokojna ze po prostu ten typ tak ma a nie ze cos jej dolega!:)

a ostatnio zauwazam ze jakby zaczyna jej sie polepszac! jak nie potrafila sama
dluzesj pobyc 5 min bez wrzasku tak nasze lipcowe-wrocławske spotkanie bylo 4 h
bez marudzenia i placzu!!!! ja do tej pory nie wierze!:)

[yoopi1]

No właśnie, bo jaką mamy pewność że to taki chatakter? A może jednak
coś dolega? Mam to samo, stąd to moje nerwowe wyczerpanie.

[joasia83m]

a.zaborowska- to piekne co napisalas!! Jestem pelna podziwu dla Ciebie! ucaluj
pociechy!!

[yoopi1]

Ja bardzo się cieszę, że mam Juleńkę, napisałam to bo zaczęłam się
schizować, że to nienormalne tym bardziej, ze każdy kogo pytam jak
było z jego dzieckiem odpowiada, ze było super spokojne, grzeczne
itp. Nawet w przychodni jedna pani która czekała z dzieckiem do
lekarza pretensonalnie zapytała "Boże, czy ona tak zawsze?" zrobiło
mi się strasznie przykro, nie wiedziałam już czy ja jestem złą matką
czy z moją córką jest coś nie w porządku. Jeśli to normalne u
niektórych dzieci to ja już dam sobie z tym radę. Już dzisiaj po
przeczytaniu tego co napisały mi dziewczyny byłam spokojniejsza i
ona od razu też tzn. miała swoje napady histerii ale ja nie dałam
się w to wciągnąć i było o niebo lepiej niż zazwyczaj. Nie stresuję
się już że jest nadpobudliwa, że ma adhd lub że nie wiadomo co
jeszcze z nią nie tak.

[a090707]

Ja was troche pociesze tak jak patrice7, maly bardzo absorbujacy, ale z kazdym
dniem widac, ze jest coraz lepiej :)
Moze to troche zasluga tego, ze nauczyl sie sam zasypiac i jest mi lzej, w ciagu
dnia tez musze przy nim siedziec i zabawiac, ale jak trzeba to polezy sam.
Bedzie dobrze,zobaczycie-fakt,ze ja wygladam mizernie, ale tez mam nadzieje, ze
sie jeszcze odbije i wszystko wroci do normy.Taki los mam, ze musza sie
poswiecic dla dziecka.

[andzia84]

oj, ja juz nieraz pisałam o moim małym, chociażby w tym wątku na
ukrytym: forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=47852&w=71161640
i też byliśmy u lekarzy sprawdzać czy na pewno zdrowy, ocvzywiście
alergik, mama na diete +nutramigen ale wcale nie było lepiej, ale od
jakiegoś czasu widzę poprawe- juz się troche sam pobawi, chwile
poleży itp. Dodatkowo ja też już poznałam jego humory wiem kiedy
jest śpiący, głodny itp. Tylko nie mogę mu wybaczyć pobudek w nocy
co 2-3h ale on jest drobniutki (3 centyl) więc nie mogę mu nie dać
cycka w nocy. Mam tylko nadzieje że jak niedługo zacznę dawać
słoiczki to bedzie lepiej :) i za wszystkie umęczone mamy trzymam
kciuki
p.s. moja pediatra powiedziała: dziecko się kocha od urodzenia,
potem trzeba je jeszcze polubić :)