4 klasa zawyżona średnia klasy na półrocze

[kiediak]

Dzieci nie są wybitnie zdolne. Średnia ocen klasy na półrocze to 4,75. Tylko 5 ocen dostatecznych na całą klasę. Złe oceny z klasówek i sprawdzianów można poprawiać. Nie ma pytania z ostatniej lekcji. Mam wrażenie, że oceny są za frekwencję. Zadań domowych jak na lekarstwo, tylko w ćwiczeniach pouzupełniać i już. W sumie 0,5 h dziennie. Ewidentnie zawyżone oceny, nie wiem o co chodzi. Czy nauczyciele maja profity za wyniki klasy? Dla mnie to bez sensu. Czy może ktoś ma inne doświadczenia...

[ankar_a]

Mam - niestety - podobne doświadczenia: 4 klasa, po I półroczu średnia klasy 4,84. Najniższa średnia w klasie 4,33. Wygląda to tak, jakby nauczyciele dostali wytyczne, aby przekonać wszystkich (a przede wszystkim rodziców), że reforma odniosła sukces.
Moje młode w czołówce klasy, a orłem zdecydowanie nie jest.

[olga727]

A jakie są wyniki egzaminu po szóstej klasie ? Też taki Świetny,jak średnie klasowe ?

[ankar_a]

Do testu szóstoklasisty kupa czasu, bardziej mnie interesuje jak poradzi sobie moje młode. Nie wiem jak wyniki ubiegłorocznych szóstoklasistów miałyby przełożyć się na rozpatrywane zagadnienie (zwłaszcza, że to chyba była jeszcze stara podstawa programowa?).
Jak się ma do tego średni wynik szkoły 33,83?

[kiediak]

Egzamin po 6 klasie 32, czyli nie najgorzej.

[nangaparbat3]

Czyli szkoła nalezy do niecałych 4% szkoł, które osiagnęły najwyższe wyniki w kraju (możesz sobie sprawdzic na stronie cke.edu.pl).
Wbrew przesądom zawyżanie wymagań i surowe ocenianie na większość dzieci wcale nie wpływają motywująco.

[verdana]

Nanga, ale to jest skandal.
Dzieci mają dobre stopnie i 32 punkty. Jakby je przydusić, pokazać, że muszą pracować znacznie więcej, obniżyć oceny, aby spędzały więcej godzin na uczeniu się na pamieć programu szkolnego to efekty byłyby widoczne. Przeciętny wynik mógłby być nawet 33-34 punkty. A to przecież jest najistotniejsze dla dalszej edukacji i przyszłości dzieci. Te punkty.

[polinezj.a]

W polskim systemie edukacji, jesli ambicje sa większe niż rejonowe gimnazjum, to sa wazne
(i punkty i oceny)

[morekac]

Ale tu szkoła ma dobre wyniki z testu.

[nangaparbat3]

verdana napisała:

> Dzieci mają dobre stopnie i 32 punkty. Jakby je przydusić, pokazać, że muszą pr
> acować znacznie więcej, obniżyć oceny, aby spędzały więcej godzin na uczeniu si
> ę na pamieć programu szkolnego to efekty byłyby widoczne. Przeciętny wynik mógł
> by być nawet 33-34 punkty.
Niekoniecznie. wynik mógłby sie obniżyć.

[iwoniaw]

E, Verdana chyba ironicznie to pisała? O tych najważniejszych dwóch punktach, o niebo istotniejszych od atmosfery w szkole i tego, czy dziecko polubi naukę jako taką

[zuleyka.z.talgaru]

No oczywiście. Bo przecież wiadomo, że najważniejsze jest, żeby rodzicowi się zgadzała tablela w excelu...a jak się nie zgadza to trzeba dzieciaka przydusić, przycisnąć, przekręcić przez maszynkę do mięsa (czyt. edukacji pozalekcyjnej) i wycisnąć te dodatkowe punkty - bo excel ma się zgadzać i już.

[polinezj.a]

A zabronisz jakiemuś rodzicowi takiego podejścia? Jego dziecko, jego priorytety.
I nie chodzi o excela, a raczej tlaca sie nadzieje, na oksfordzkie czy jeszcze bardziej prestiżowe stypendium (lub inny sukces na miarę ambicji tego rodzica czy dziecka, bo to oczywiście dość ekstremalny przykład).
Oczywiście te metody mogą sie absolutnie nie sprawdzic, ale każdy ma prawo próbować i dziwić sie, ze inni widza to inaczej.

[zuleyka.z.talgaru]

Nie zabraniam. Tylko niech to odnosi TYLKO do swojego dziecka a nie proponuje to dla całej klasy (jak autorka).

Jak ktoś chce oxfordzkie stypendium to daje dziecko do odpowiedniej szkoły już od razu - czyli po pierwsze dwujęzycznej, z międzynarodową maturą (np, w moim mieście jest taki elitarny zespoł szkół - od zerówki po maturę) i nie truje na forum, że dzieci sa niesprawiedliwie ocenione bo za wysoko a powinny mieć niższe oceny.

[polinezj.a]

Być moze w miescie Autorki takiego nie ma. Albo kosztuje tyle co w moim, czyli powyżej 6.000/miesiąc.
Fajnie by było, gdyby w obrębie szkolnictwa publicznego takze istniała możliwość wyboru "intensywności nauki".

[zuleyka.z.talgaru]

To już zaburzy ideę kształcenia publicznego, gdzie dzieci mają być równo traktowane. Vide - wyrównywanie szans dzieci ze wsi. Chcesz super szkołę dopasowaną do Twoich wymagań - to za nią zapłać.

[olga727]

zuleyka.z.talgaru napisała:

> Nie zabraniam. Tylko niech to odnosi TYLKO do swojego dziecka a nie proponuje t
> o dla całej klasy (jak autorka).
>
> Jak ktoś chce oxfordzkie stypendium to daje dziecko do odpowiedniej szkoły już
> od razu - czyli po pierwsze dwujęzycznej, z międzynarodową maturą (np, w moim m
> ieście jest taki elitarny zespoł szkół - od zerówki po maturę) i nie truje na f
> orum, że dzieci sa niesprawiedliwie ocenione bo za wysoko a powinny mieć niższe
> oceny.
Ale o co ci chodzi ? Przecież autorka nie ma zawyżonych ambicji,ona uważa,że uczniowie w stosunku do wkładanej pracy mają te oceny nieproporcjonalnie wysokie. Nie wierzę w to,że w tej klasie są same "orły" i wszystko chwytają "w lot",aby na koniec semestru mieć tak wysoką średnią ocen. W każdej klasie są dzieciaki zdolniejsze i słabiej się uczące,które potrzebują więcej czasu,aby ogarnąć materiał.

[nangaparbat3]

polinezj.a napisała:

> Oczywiście te metody mogą sie absolutnie nie sprawdzic, ale każdy ma prawo prób
> ować i dziwić sie, ze inni widza to inaczej.

Probuja na żywych organizmach swych dzieci, ktore potem wedrują po psychologach, psychiatrach, ćpają, piją, pobudzają sie dopalaczami, wreszcie chorują na choroby autoimmunologiczne.

Ale w końcu nie mój cyrk, nie moje małpy.


gazeta_mi_placi napisał:

> Ja jestem osobą empatyczną i tolerancyjną, ale w pewnych granicach, gdyby wszyscy ludzie byli jak ja w realu świat byłby piękniejszy.

[mama303]

nangaparbat3 napisała:

> Probuja na żywych organizmach swych dzieci, ktore potem wedrują po psychologach
> , psychiatrach, ćpają, piją, pobudzają sie dopalaczami, wreszcie chorują na cho
> roby autoimmunologiczne.


no wiec właśnie: małe dzieci to nie pole badawczo-doswiadczalne. Lepiej wprowadzic bardziej uniwersalne i sprawdzone metody.

[polinezj.a]

Ale takie nie istnieją, a najbardziej sprawdzone sa stare metody (obecnie krytykowane), bo potrafimy powiedzieć jakie dały skutki. Cała reszta to eksperymenty, których efektów nikt nie potrafi przewidzieć i określić czy bedą lepsze czy bardziej opłakane.
Gdyby istniały powszechnie uznane, sprawdzone przez poprzednie pokolenia rozwiazania, nikt by nie eksperymentowal.

[polinezj.a]

Ani z 32 ani nawet z 34. punktami nikogo do dobrego gimnazjum nie przyjmą.
Bywają ambitne dzieci i rodzice, dla których to, gdzie uczy sie ich dziecko jest sprawa ważna, wiec nie dziw sie, ze takie efekty ich nie satysfakcjonują.
Tak samo jak mama zalaca sie, ze nauczyciele zaniżają oceny, ma prawo niepokoić sie mama, ktora ma odwrotne obawy. Nie nam rozstrzygać, ktora ma racje.

[nangaparbat3]

polinezj.a napisała:

> Ani z 32 ani nawet z 34. punktami nikogo do dobrego gimnazjum nie przyjmą.
Rozumiesz znaczenie pojecia "średni wynik"?

> Bywają ambitne dzieci i rodzice, dla których to, gdzie uczy sie ich dziecko jes
> t sprawa ważna, wiec nie dziw sie, ze takie efekty ich nie satysfakcjonują.

Naprawde ambitny uczy się samodzielnie i nie jest zalezny od dociskania ze strony nauczyciela.

> Tak samo jak mama zalaca sie, ze nauczyciele zaniżają oceny, ma prawo niepokoić
> sie mama, ktora ma odwrotne obawy. Nie nam rozstrzygać, ktora ma racje.

Mam wiedze i doświadczenie ktore uważam za wystarczajace, by sie wypowiadać.

[verdana]

Jetem ambitnym rodzicem, słowo.
Ale zależało mi na wiedzy dzieci, na ich myśleniu, na kojarzeniu faktów, oczytaniu, rozeznaniu w kulturze - a nie na ocenach i punktach z egzaminu.
Niestety, jedno z drugim ma często niewiele wspólnego. Jeśli nie nic.

[polinezj.a]

Jesli wiedza nie idzie w parze z wynikami, to edukacja zatrzymuje sie na poziomie zawodówki, technikum, liceum czy prywatnej szkoły humanistycznej lub zarządzania garnkami i rondelkami.
Zwykle bystre dziecko jest w stanie bez większego problemu ciagnąć szkole, pasje i rozwoj osobisty, niczego nie zaniedbujac i nie wcale nie musi wybierać.

[jakw]

Zwykłe bystre dziecko całkiem nieźle rozwinie się w takiej "lajtowej" szkole legitymującej się 34 punktami średniego wyniku na koniec.

[polinezj.a]

Choćbys była pedagogiem z tytułem profesora czy nauczycielem z 25. letnim stażem jedyne dzieci, o których wolno Ci decydować w sposob wiążący, co dla nich dobre i jaka edukacja jest wskazana, to Twoje własne.

W szkole ze średnim wynikiem 32 czy 34 moze być całkiem sporo dzieci z takim poniżej 30. Wsrod warszawskich szkol niepublicznych średni wynik 34 oznacza miejsce w okolicach początku 4 dziesiątki, 32 praktycznie zamyka stawkę.
32 to nawet wsrod publicznych 4 dziesiątka.

[jakw]

polinezj.a napisała:

> Choćbys była pedagogiem z tytułem profesora czy nauczycielem z 25. letnim staże
> m jedyne dzieci, o których wolno Ci decydować w sposob wiążący, co dla nich dob
> re i jaka edukacja jest wskazana, to Twoje własne.
>
> W szkole ze średnim wynikiem 32 czy 34 moze być całkiem sporo dzieci z takim po
> niżej 30.
Ale wtedy równie sporo powinno mieć tych punktów jakby ciut więcej niż te 34.

Wsrod warszawskich szkol niepublicznych średni wynik 34 oznacza miejs
> ce w okolicach początku 4 dziesiątki, 32 praktycznie zamyka stawkę.
> 32 to nawet wsrod publicznych 4 dziesiątka.
Ale nie wybierasz szkół z całej Warszawy tylko raczej z okolicy. Więc rozważanie nt rankingu szkół podstawowych w całej Warszawie jest moim zdaniem bez sensu.
>

[polinezj.a]

Warszawa to nie jest wielkie miasto.
Wszędzie da radę dotrzeć, zwłaszcza jesli cel jest szczytny. Do najlepszych warszawskich gimnazjow dojeżdżają dzieci z miejscowości oddalonych o 50 km i wiecej.

[jakw]

polinezj.a napisała:

> Warszawa to nie jest wielkie miasto.
> Wszędzie da radę dotrzeć, zwłaszcza jesli cel jest szczytny. Do najlepszych war
> szawskich gimnazjow dojeżdżają dzieci z miejscowości oddalonych o 50 km i wiece
> j.
Dyskusja tyczyła podstawówek a ty nagle wyjeżdżasz z gimnazjami...Przecież nie będziesz woziła dziecka z Białołęki na Ursynów (bo tam np. najlepsza podstawówka), a potem jechała na Pragę Południe do pracy - cel może szczytny, ale logistycznie jest to mało realne.
A najlepsze warszawskie gimnazja są w centrum, więc ze wszystkich dzielnic jest w miarę dobry dojazd, podobnie z okolicznymi miejscowościami, zwłaszcza tymi dostępnymi za pomocą kolejek. Btw nie wiem skąd ci się wzięło te 50 km. Do licealnej klasy mojej córki sporo ludzi dojeżdża - ale to są odległości raczej rzędu 20-30 km. Ci, co mieliby te 50 km do dojazdu to mieszkają na stancji. Ale są stosunkowo nieliczni.

[polinezj.a]

Jestem pewna, ze na Ursynowie sa dzieci z Bialoleki.
Sama znam ludzi, których dziecko (6 czy juz 7 lat) jest dowożone do szkoły w Wilanowie z miejscowości odległej od granic Warszawy o 25 km, dodaj jeszcze kolejnych naście kilometrów przez Warszawę w korkach.
Inni dowoza dzieci z miejscowości za Konstancinem do szkoły francuskiej. Kolejni ez do szkoły w Wilanowie z Jozefowa.
Syn mojej kosmetyczki jeździł do gimnazjum, potem LO pociagiem o 5 rano. Do mojego LO przyjeżdżały dzieciaki ze Skierniewic i Siedlec.

[mama303]

polinezj.a napisała:

> Wszędzie da radę dotrzeć, zwłaszcza jesli cel jest szczytny. Do najlepszych war
> szawskich gimnazjow dojeżdżają dzieci z miejscowości oddalonych o 50 km i wiecej.

sorry ale nie moge się powstrzymać: czy uważasz że dzieci z mniej topowych gimnazjów bliżej domu nie maja szans dostac sie do liceum i potem na studia wymarzone? Trzeba być naprawde niezdrowym na umysle żeby wozic dziecko ponad 100 km dziennie do tzw topowego gimnazjum albo skazywac je na życie w środkach lokomocji.

[polinezj.a]

To nie moje dzieci, ale pewnie ich rodzice jakos tak kombinują. Moze za pare lat napisze czy miało to sens (te z francuskiej szkoły przynajmniej błyskawicznie i swietnie nauczyły sie języka).
Nie pytali mnie o zdanie

[jakw]

Nie wiem czy to gimnazjum francuskie takie topowe. Na pewno ma zaletę pt nauka francuskiego i francuski system szkolny. Jeśli ktoś planuje przenieść się za rok do Paryża lub są plany dotyczące studiów dzieci w Paryżu to jest to być może całkiem racjonalne działanie.
Wożenie dzieciaka przez całe miasto po to, żeby chodziło do w miarę normalnej podstawówki, która od innych podstawówek różni się tym, że na sprawdzianie ma najwięcej punktów w Wwie działaniem racjonalnym nie jest. Bo znacznie bliżej domu znajdziesz kilka podstawówek wcale nie gorszych, spełniających wymagania dziecka i twoje (chyba że głównym wymaganiem jest najwyższy wynik sprawdzianu), a mającej zaletę taką, że jest po prostu bliżej. Dziecko, które w klasie IV,V,VI czy gimnazjum nie jest w stanie samo wrócić do domu po lekcjach i musi czekać na rodzica - raczej ten czas zmarnuje. Może odrobi jakieś lekcje, ale raczej nie zrobi wszystkiego co powinno zrobić jako odrabianie lekcji. W rezultacie będzie siedzieć nad tym jeszcze w domu (dotarwszy tam o 17.30? 18?) skutecznie odcinając się od odpoczynku, rozrywek i hobby. I w rezultacie ta super szkoła z najwyższym wynikiem, za to za siedmioma górami , będzie obracać się przeciwko niemu i jego aspiracjom (względnie aspiracjom rodziców). Żeby plan pt kilka różnych modeli nauczania w polskim szkolnictwie publicznym do wyboru przez rodziców miał jakikolwiek sens - opcja wyboru powinna być dostępna dla każdego w zakresie szkoły bliskiej (rejonowa, może troszkę dalsza niż rejonowa), a nie szkoły na 2-gim końcu miasta, w sąsiedniej gminie, powiecie czy mieście wojewódzkim. I żadnego losowania - rodzic chce tak jak chce i nie zmuszamy go ,żeby geniusza posłał do "klasy lajtowej", a mniej lotnego do klasy z wyścigiem szczurów.

[olga727]

mama303 napisała:
> sorry ale nie moge się powstrzymać: czy uważasz że dzieci z mniej topowych gimn
> azjów bliżej domu nie maja szans dostac sie do liceum i potem na studia wymarzo
> ne? Trzeba być naprawde niezdrowym na umysle żeby wozic dziecko ponad 100 km dz
> iennie do tzw topowego gimnazjum albo skazywac je na życie w środkach lokomocji
Pochwalę się,a co tam Córka mojego kuzyna chodziła do szkół(od podstawówki po LO) w małej powiatowej prowincjonalnej mieścince,uczyła się bardzo dobrze,wszystkie konkursy w których brała udział,kończyła też wysoko,na studia prawnicze dostała się bez problemu do dużego miasta wojewódzkiego> Jaki wniosek:Że jeśli dziecko chce się uczyć,to i z małej mieściny wypłynie na szerokie wody , a jeśli nie będzie mieć ambicji do nauki,to najwybitniejsza szkoła mu w tym nie pomoże.

[mama303]

olga727 napisała:

> Pochwalę się,a co tam

no wiec takich przykładów jest cała masa. A my tu sie zastanawiamy czy już w podstawówce dzieciakowi nie zaplanować przyszłosci i w związku z tym cisnąc na maksa juz od wieku 6 lat

[olga727]

mama303 napisała:

> olga727 napisała:
>
> > Pochwalę się,a co tam
A dlaczego wyciągasz,tylko to co tobie pasuje ? . Czyżbyś reszty nie doczytała,czy też nie zrozumiała ?

> no wiec takich przykładów jest cała masa. A my tu sie zastanawiamy czy już w po
> dstawówce dzieciakowi nie zaplanować przyszłosci i w związku z tym cisnąc na ma
> ksa juz od wieku 6 lat
>
To dopiszę,że ta dziewczyna poszła do szkoły jako sześciolatka,wg bardzo starej podstawy programowej,po badaniach w PPP. Ona sama sobie zaplanowała swoją przyszłość,bo już w podstawówce planowała, studia prawnicze. Rodzice ją wspierali,ale bez nacisku,że MUSI być prawnikiem. W ubiegłym roku robiła aplikację sędziowską.

[jakw]

polinezj.a napisała:

> Ani z 32 ani nawet z 34. punktami nikogo do dobrego gimnazjum nie przyjmą.
Patrząc po kryteriach rekrutacji do gimnazjów to chyba prędzej przyjmą z tymi 34 punktami i z 6-tkami niż tego z 4-kami i 40 punktami ze sprawdzianu.
Przy czym zapewne myślisz o jakimś topowym gimnazjum, bo do zwykłego dobrego z 34 punktami można się spokojnie dostać.

[polinezj.a]

Jesli mówimy o ambitnym podejściu do sprawy, to chyba w grę wchodzą tylko topowe gimnazja, gdzie ani oceny 4/5 ani 34 punkty nie dają szans na miejsce.

[joa66]

polinezja - ja mam już dorosłe dziecko i wiem jak się potoczyły losy naukowe dzieci traktowanych "lajtowo" i dzieci rodziców podobnych do autorki wątku - w naszej podstawówce była trójka takich. I nawet jeżeli pominiemy aspekt emocjonalny i skupimy się tylko na akademickim - te "lajtowe" dzieci wyszły na tym lepiej.

[polinezj.a]

To dajmy szanse kolejnym dzieciom i rodzicom popełnić te same błędy, ktore popełnili u Ciebie Ci nielajtowi.
Maja do tego prawo i albo sie sytuacja powtórzy albo nie. Niech sami decydują.
Akurat ja znam całkiem sporo "kujonow", ktorzy odnieśli spektakularne sukcesy i wiodą szczęśliwe zycie.

[joa66]

To dajmy szanse kolejnym dzieciom i rodzicom popełnić te same błędy, ktore pope
> łnili u Ciebie Ci nielajtowi.

ależ mają tę szansę - a innego systemy publicznego nie da się stworzyć , prawda? Przypominam, mówimy o podstawówce.

Akurat ja znam całkiem sporo "kujonow", ktorzy odnieśli spektakularne sukcesy i
> wiodą szczęśliwe zycie.

Ale jakich 'kujonów" ? Może mój syn był kujonem, bo miał paski i sprawdzian 6 klasisty i ezgamin gimnazjalny napisany najlepiej w szkole? I który nigdy by tego nie osiagnął gdyby mu zadawano wiecej prac domowych niż te niezbędne, gdyby wychodzono z założenia, że skoro takie wyniki ma przy 0.5 h prac domowych dziennie, to przy 3 godzinach swym geniuszem zbawiłby świat?

[polinezj.a]

Czyli Twoj syn idealnie wpasowal sie w system.
Dzieci mniej pasujące do tych standardów, pewnie wiecej korzyści odnioslyby z innego podejścia.
Moze nie wszystkie sa tak zdolne i 3 godziny prac domowych i zakuwanie po nocach doprowadziłyby je do tych efektów, ktore Twoj syn osiagnął bez wysiłku.

[joa66]

Dzieci mniej pasujące do tych standardów, pewnie wiecej korzyści odnioslyby z innego podejścia.

Z jakiego podejscia? Z takiego, że nawet jeżeli opanujesz materiał na 4,5,6 to oczekują od Ciebie, że będziesz zachrzaniał na 10 skoro masz czas? Bo ja jednak wierzę, że każde dziecko, które nie straciło radości nauki lepiej wykorzysta ten czas kiedy będzie to czas wolny OD nadmiernych prac domowych i wolny DO rozwijania pasji, do poznawania świata, do uczestnictwa w kulturze, itp

[polinezj.a]

Sa dzieci/ ludzie, ktorzy musza najpierw zapracować na wyniki, zeby potem zarabiać na przyjemności, kulturę i samorealizacje.
Smutne, ale prawdziwe. Jeden ma większy potencjał i od początku mu starcza czasu na wszystko, a inny musi z kijem nad głowa zasuwac jak mroweczka, zeby za kilka lat konkurować z tym, ktory miał wiecej szczęścia w genetycznej ruletce.

[joa66]

Ale mówimy o innej sytuacji - o dzieciach, które osiągają dobre wyniki, ale rodzice w to nie wierzą bo za łatwo im poszło...

[zuleyka.z.talgaru]

Uważasz, że zakuwanie po nocach to jest naprawdę takie super dla dzieciaków? WOW.

[polinezj.a]

Nie jest super, ale chyba dla niektorych to jedyna droga, zeby dogonić bystrzejszych rówieśników, jesli potem trzeba bedzie konkurować z nimi o miejsce w tym samym gimnazjum, LO czy na tym samym wydziale.

[zuleyka.z.talgaru]

To już wolę, żeby moje dziecko nie chodziło do najlepszego gimnazjum czy liceum tylko realizowało swoje pasje.

[zuleyka.z.talgaru]

Już pomijam:
10-latka to 9 ? 9,5 godziny,
12-latka to 8 ? 8,5 godziny,

Więc rycie po nocach odbić się może generalnie negatywnie.

[jakw]

polinezj.a napisała:

> Nie jest super, ale chyba dla niektorych to jedyna droga, zeby dogonić bystrzej
> szych rówieśników,
W ten sposób nie dogonią. Bystrzejszy będzie na klasówce nie dość, że bystrzejszy, to i wyspany.
>jesli potem trzeba bedzie konkurować z nimi o miejsce w tym samym gimnazjum, LO czy na >tym samym wydziale.
A trzeba? W miejscowości gdzie jest jedno gimnazjum czy liceum to aż tak konkurować nie trzeba. W miejscowości, gdzie jest dużo szkół - każdy raczej konkuruje na odpowiadającym mu poziomie. Do topowych liceów w Wwie może i każdy miałby ochotę chodzić, ale podejrzewam, że osoby ze 120 punktami w rekrutacji i realnie oceniające szanse nie wrzucają ich jako swój jedyny wybór.

[polinezj.a]

Powiem to Pani, ktora przychodzi sprzątać u nas biura. Ma ambicje, ze jej dzieci beda miały lepsze zycie.
Dzieciaki sa raczej całkiem przeciętne, żadne Janki Myzykanty czy przyczajeni geniusze, gdyby nie ich olbrzymi wysiłek, nauka kosztem przyjemności, pokrzykiwania mamy (serdeczna kobieta, ale metody wychowawcze bardzo tradycyjne) to nigdy nie miałyby szansy konkurować z urodzonymi bystrzakami, zostałyby kolejnymi pracownikami fizycznymi.
A tak najstarszy skończył topowe LO (choc gdyby nie wielka praca, to nawet 120 punktow by nie miał, a uciułal o wieeele wiecej), potem dobrze zdał maturę (pomogli nasi pracownicy, ktorzy dawali korepetycje) i "mamy" studenta II toku prestizowych studiów.
Młodsze dziewczyny tez mama i brat cisną do bolu. I wszystko wskazuje, ze całkiem efektywnie, bo próbny egzamin do gimnazjum
średniej daje szanse na bardzo dobre gimnazjum.
Na przyjemności i pasje nie maja czasu i pieniędzy. Nauczycielkę, czy inna osobe, ktora powiedziałaby, ze maja oczy podkrazone od siedzenia po nocach w ksiazkach, wsadzilaby w paczkę i ekspresowa przesyłka wyprawiala na Alaskę.

[verdana]

Poza tym podejście "Najpierw wyniki, a potem kultura i samorealizacja" to jakiś absurd. Bo dzieci, które poświeciły czas na kulturę i samorealizację mają znacznie większe szanse na osiągniecie czegoś niż te, które perfekcyjnie wyuczyły sie tylko programu szkolnego i na kulturę czasu już nie miały.

[joa66]

Poza tym - "taka oczywista oczywistość": srednia ezgaminów 32 pkt oznacza , że mogło być co najmniej kilku "40 punktowiczów" na klasę. Którzy ten wynik uzyskali mimo skandalicznej "łagodnosci" nauczycieli

[jakw]

polinezj.a napisała:

> Czyli Twoj syn idealnie wpasowal sie w system.
> Dzieci mniej pasujące do tych standardów, pewnie wiecej korzyści odnioslyby z i
> nnego podejścia.
> Moze nie wszystkie sa tak zdolne i 3 godziny prac domowych i zakuwanie po nocac
> h doprowadziłyby je do tych efektów, ktore Twoj syn osiagnął bez wysiłku.
Nie sądzę. Bo syn Joa miałby 2,5 godziny dodatkowego czasu na robienie czegoś innego. Gdyby robił w tym czasie coś w miarę rozwijającego (hobby, przygotowanie do olimpiady, czytanie książek , robienie doświadczeń chemicznych) to tamci i tak byliby w tym czasie do tyłu. Gdyby zaś przyjąć, że dobra praca domowa to taka, która synowi Joa zajmie 3 godziny to ci inni nie docieraliby do końca owej pracy domowej.
I na dokładkę syn Joa chodziłby do szkoły wyspany, a tamci albo wyspani, albo z odrobionymi lekcjami. Mieliby jeszcze mniej szans niż w systemie aktualnym.

[joa66]

Gdyby zaś przyjąć, że dobra praca domowa to taka, która synowi Joa zajmie 3 godziny

Gdyby mojemu synowi praca domowa zajmowała 3 godziny dziennie z zasady, to po pół roku byłby "tym innym".

Z perspektywy czasu i doświadczenia jestem skłonna się upierać, że długofalowe skutki pozytywne ma (1) pozytywna motywacja (2) wspieranie dziecka w tym w czym jest dobre i to lubi a czas poświęcony na pracowanie nad słabymi stronami powinien nie zajmować ani minuty dłużej niż to jest naprawdę konieczne.

[polinezj.a]

To spiszmy tamtych na straty, nigdy nie dogonia syna Joa skazanego na sukces

[joa66]

polinezja - nie wysilaj się na złośliwość, bo mnie to nie rusza, a Tobie za 5 minut może być wstyd

Popłynełas - dyskusja zaczęła sie od dzieci, które MAJĄ DOBRE STOPNIE, ale rodzice nie są zadowoleni, bo za łatwo im to przychodzi.

[polinezj.a]

Jesli cos odczytałas jako szczególna złośliwość, to przepraszam.
Tak mnie ten temat poruszył, bo ludzie robią z takich rodzicow, jak Autorka, potworów, a moim zdaniem oni czesto maja swoją, rozsądna ich zdaniem, motywacje.
Motywacje niezrozumiała dla innych, których sytuacja jest odmienna.
Azja pisała o singapurskich matkach, ktore właśnie postępują podobnie. Przeciez nie jest tak, ze nie kochają dzieci, tylko ta miłość wyrażają w niezrozumiały, wręcz patologiczny, dla nas sposob.
Mysle, ze Autorka zadała pytanie z troski o swoje dziecko, o jego edukacje i przyszłość. Szkoda, ze nie wzięła udziału w dyskusji i nie wyjaśniła dokładniej sensu pytania.

Poza tym nie cierpię malkontectwa, a dyskusje sprowadzają sie do narzekania, ze jest zle bez choćby mglistych pomysłów na to, co zrobic, zeby było lepiej (poza pomysłami w stylu, przenieśmy lekcje na 10, bo sa dzieci wtedy bardziej wyspane). Choćby niedoskonalych i łatwych do zbombardowania krytyka, jak moje.

Mam jeszcze taka szersza obserwacje, ze Ci, ktorzy nie chcą brać udziału w wyścigu szczurów (a raczej zmuszać do tego swoich dzieci)próbują spowolnić i deprecjonować tych, ktorzy pobiegli, zeby dystans jednak nie był za duży.

[morekac]

a że zaglada coraz częściej i coraz młodszym
Zasadniczo długość życia wzrosła, więc raczej to nieprawda...

[morekac]

Tfu, to nie tu miało być.
W każdym razie wydaje mi się, że średnia w okolicach 4,5 (i ewentualnie ciut wyżej) w klasie IV SP w przyzwoitej szkole (sądząc z danych) nie powinna budzić większego niepokoju.
I tak im spadnie - w gimnazjum, w liceum etc.

[zuleyka.z.talgaru]

Ale nikt Ci nie broni brać udziału w wyścigu szczurów. Zapisz dziecko do super hiper szkoły prywatnej gdzie masz to co TY chcesz i tam niech się dziecko ściga z dziećmi rodziców o takim samym podjeściu.
Edukacja publiczna na etapie szkoły podstawowej powinna być na tym samym poziomie we wszystkich podstawówkach w kraju, tak żeby dzieci miały równy start dalej. Tyle jeśli chodzi o program. To czy dziecko jest ogarnięte czy nie i jak będzie ogarniać materiał to już jest inna sytuacja.

[polinezj.a]

Nigdzie nie napisałam, ze to moj pomysł na wykształcenie ani, ze nie.
Natomiast staram sie zrozumieć dlaczego ludzie to robią i jakos nie potrafię jednoznacznie potępić ich postępowania.

Wierze, ze mozna realizować podobny program w roznych szkołach, nawet moznaby sie pokusić o podobne metody (choc tego nie popieram), jednak, zupełnie nie wierze, ze mozna to robić na tym samym poziomie w roznych miejscach.

[mama303]

polinezj.a napisała:

> Wierze, ze mozna realizować podobny program w roznych szkołach, nawet moznaby s
> ie pokusić o podobne metody (choc tego nie popieram), jednak, zupełnie nie wier
> ze, ze mozna to robić na tym samym poziomie w roznych miejscach.

alez można, można.Tak jest w Norwegii, tam dzieci idą równo w całym kraju.

[polinezj.a]

Idą równo i to wszyscy w tym samym kieunku, czyli w dół.
Zostawiając przestrzeń dla edukowanych w sposob nieco przestarzaly Polaków, Chinczykow i Hindusow.
www.norwegofil.pl/wiadomosci/wydarzenia/niewiedza-mlodych-norwegow.html

[mama303]

no myśle że to odmóżdżenie to tendencje ogólna jest i nie dotyczy jedynie Norwegii i nie wynika zapewne akurat z ich systemu zunifikowanej edukacji. Zreszta w tym zalinkowanym artykule próbuja to porównać z systemem w Finlandii, który jest tez bardzo wyrównany pod wzgledem szans wszystkich dzieci.

[morekac]

Ciekawe , czy Chińczycy wiedzą, co to był gułag. I Anglicy.
I ilu polskich uczniów wie, kto to był Pol Pot czy inny zbrodniarz.

[jakw]

polinezj.a napisała:

> Zostawiając przestrzeń dla edukowanych w sposob nieco przestarzaly Polaków, Chi
> nczykow i Hindusow.
Jeśli Polacy, Chińczycy i Hindusi wchodzą w tą przestrzeń to niekoniecznie dlatego, że są lepiej edukowani, a dlatego że godzą się pracować za mniejsze pieniądze lub wykonywać czynności, na które Norwegowie nie mają ochoty.

[azja-od-kuchni]

Niestety nie da się przeżyć życia dwa razy... i nigdy nie wiadomo co by było gdyby... ale moje prywatne obserwacje pozwalają mi twierdzić, że jeśli ktoś się uczy bo lubi, bo co go interesuje to osiągnie cel. Nauka pod presją rodziców lub tylko dla oceny nigdy nie przyniesie zamierzonego z efekt... można się uczyć godiznami i niczego się nie nauczyć... wszak z niewolnika nie ma pracownika....

[joa66]

Mój syn osiągnął jakieś tam sukcesy ponieważ ... miał czas.

[joa66]

I jeszcze jedna uwaga o pracach domowych i czasie poświęcanym na nią przez tzw uczniów zdolnych i mniej zdolnych. Ta różnica powinna wynikać z trudności zadania - zdolny poradzi sobie szybciej a niezdolny będzie potrzebował więcej czasu. Nie powinna wynikać z zawalenia ucznia ilością prac domowych.

[polinezj.a]

A jego koledzy, bo byli pracowici.

[mama303]

olga727 napisała:

> A jakie są wyniki egzaminu po szóstej klasie ? Też taki Świetny,jak średnie k
> lasowe ?

egzamin 6 klasisty nie tyczy takich przedmiotów jak: wf, muzyka, plastyka czy religia, które przeważnie podnoszą średnią

[budzik11]

U nas nawet nie podają średniej klasowej. Nie wiem nawet, jaką średnią ma moje dziecko. Jakoś u nas nie bardzo się na tym skupiają. Oceniają tez raczej surowo, ciągle jakieś testy, sprawdziany, klasówki, kartkówki.

[ankar_a]

No, to można tylko pozazdrościć. Boję się, że te hurraoptymistyczne wyniki sprzedawane przez wychowawcę na zebraniu uśpią naszą czujność - jakoś nie widzę, aby za uzyskanymi ocenami stała jakaś rzeczywiście wyniesiona wiedza. Również mam wrażenie takie jak założyciel/ka wątku: stopnie stawia się chyba za frekwencję.

[zuleyka.z.talgaru]

Rozumiem, że sprawdzasz dziecku na własną rękę wiadomości wchodzace w skład podstawy programowej? Tak,żebyś mogła ocenić czy spełnia wymagania czy nie?

O co w ogóle chodzi dzisiejszym rodzicom?

[angazetka]

Policzenie średniej dziecka nie jest szczególnie trudne

[budzik11]

Jeśli komuś bardzo zależy, żeby ją poznać. Mnie wcale nie zależy, do niczego nie jest mi to potrzebne. W ogóle oceny nie spędzają mi snu z powiek, nie studiuję sprawdzianów, nie liczę punktów itd.

[polinezj.a]

Poczytaj czego oczekują rodzice i zrozumiesz z czego wynika taka sytuacja.
1. Wielu rodzicow wychodzi z założenia, ze słaba ocena dziecka, to porażka nauczyciela, bo nie nauczył. Oczywiście stawianie dobrych ocen jest rozwiązaniem tego problemu.
2. Mnóstwo dzieci nie moze być oceniane "normalnie", bo nie pozwalają na to ich dysfunkcje.
3. Rodzice coraz czesciej chcą, aby nauka nie zajmowała czasu pozaszkolnego i w Waszej szkole nauczyciele postanowili sie dostosować
4. Zła ocena działa demotywujaco, bo moze dziecko sie nie nauczyło, bo... (tu długa lista okoliczności, ktore mogły stanąć na przeszkodzie)
Jesli chcesz poszerzyć to zestawienie, przejrzyj sobie to i podobne fora.

[andaba]

Dokładnie tak.


Ja mam wrażenie, że podobnie jest w gimnazjum, do którego chodzi jedno z moich dzieci, tyle że mnie to zdecydowanie cieszy. Nie dlatego, ze mi zalezy na dobrych ocenach dziecka, bo te mam w nosie, ale dlatego, ze nie musze sie stresowac, że mi dziecko na drugi rok zostawią, dają pozytywne oceny za same dobre chęci.

[morekac]

Może wasze dzieci są zdolniejsze niż wam się wydaje...

[angazetka]

O, to to. I może jeszcze na przykład lubią szkołę?

[verdana]

Własnie. Zawsze mnie dziwi strach rodziców przed tym, że dziecko może czuć się w szkole dobrze, nie stresować sie i chcieć sie uczyć. Choćby nieco słabiej. Że średnia z egzaminu ważniejsza jest niż trzy lata spędzone w przyjemnych warunkach. I wiara, że tylko źle oceniane dzieci będą sie uczyć...

[zuleyka.z.talgaru]

Tu się podpisuję.

[polinezj.a]

Chyba rozsądnym rodzicom zależy głownie na sprawiedliwej ocenie i pewnie o to chodziło autorce (czy oceny sa sprawiedliwe czy nie)
Sa tacy ludzie, ktorzy uważają, ze wysokie wymagania, dobre oceny i wyniki na egzaminach, sa przepustka do lepszej szkoły, lepszej edukacji, przyszlosci itd.
Maja dokładnie takie samo prawo, jak inni do "forsowania" takiej wizji edukacji.
Słabością naszego systemu jest to, ze sa w jednej klasie czy szkole z tymi dziecmi, których rodzice uważają, ze jakos to bedzie, ważny jest fun.
Nie da sie rozstrzygnąć, ktorzy maja lepsze podejście, gdyby szkoły oficjalnie różniły sie strategia edukacyjna byłoby łatwiej umieścić dziecko w klasie czy szkole bliższej własnej wizji.

[morekac]

A w którym miejscu autorce chodziło o sprawiedliwe oceny? Nie, wątek założyła z tezą, że mało zdolne dzieci dostają za wysokie stopnie. Chociaż procentowo oceny są dość zbliżone do wyników egzaminu szóstoklasisty, możliwe zatem, że są adekwatne w stosunku do umiejętności uczniów.
-------------------------------------------------------------
"a przecież można pozostać człowiekiem nawet jeśli jest się nauczycielem" by Grave_digger

[zuleyka.z.talgaru]

Rozumiem, że należy wprowadzić segregację - jedni rodzice na prawo, drudzy na lewo. Co za paranoja.
To, że jakiemuś rodzicowi nie zależy na tym, żeby jego dziecko było w czołówce średniej światowej czy innej równie ważnej co śmiesznej, nie znaczy, że nie zależy mu na edukacji własnego dziecka.

[polinezj.a]

Ludzie maja wobec szkoły rozne, czesto niemożliwe do pogodzenia, oczekiwania.
W tej samej klasie sa dzieci, których rodzice uważają, ze jesli wszyscy sobie radzą, to spokojnie mozna podnieść poprzeczkę, chcą prac domowych i innych wyzwań i tacy, ktorzy uważają, ze nie ma sie co spieszyć, ze sukces mozna osiągnąć takze nie zwiększając oczekiwań lub wcale odnosić go nie trzeba, a szkola to przykry obowiazek ograniczający rozwoj ich dzieci.
I jedni i drudzy maja prawo do edukacji dzieci zgodnej ze swoimi preferencjami. W końcu jedni i drudzy chcą dla nich dobrze, ale dobro to pojmują inaczej.
Na poziomie gimnazjum system powoli zaczyna to zauważać rozne potrzeby i ambicje dzieci, ale w podstawówkach każdy ciągnie w swoją stronę i większość jest niezadowolona, a to ze zbyt niskiego, a to ze zbyt wysokiego poziomu, z braku lub obecności prac domowych itd. Podział szkol czy nawet klas na mniej i bardziej wymagające byłby korzystny dla wszystkich.

[zuleyka.z.talgaru]

Tak jasne, to już mamy - kasty w Indiach.

[polinezj.a]

Zupełnie nie ten mechanizm.
Do kasty jesteś przypisany, a tu rodzic sam wybiera.
Wybierając klasę czy szkole decyduje czy chce, aby chodziło do klasy A, gdzie trzeba duzo sie uczyc, beda prace domowe i od dzieci bedzie sie duzo wymagać, klasy B, gdzie sa inne metody pracy czy klasy C, gdzie nie stawia sie ocen czastkowych, pracuje sie spokojniej.
A teraz jest losowanie i albo dziecko wpadnie do klasy, gdzie sie od niego wymaga za malo albo za duzo. A najlepsze, ze w innej klasie jest dziecko, które w takim systemie czułoby sie lepiej.
Ludzie sa różni, dzieci sa rozne, a rodzice rozne przekonania o tym, jaka powinny być metody pracy w szkole.

[zuleyka.z.talgaru]

A gdzie jest w tym wszystkim dziecko?
Bo na razie to rodzic to rodzic tamto...a dzieck na samym końcu jako komórka do spełniania ambicji rodzica....

[polinezj.a]

Bo na początku to rodzic decyduje.
Twoje dziecko po latach moze miec duże pretensje, ze nie poslalas go do najlepszej szkoły w miescie, przez co, jego zdaniem, utraciło jakies szanse, a inne oskarżyć rodzica, ze zepsuł mu dzieciństwo zmuszając do wysiłku.
Na początku Ty decydujesz i o metodach wychowawczych i o edukacji dziecka.

[zuleyka.z.talgaru]

Mimo wszystko warto mieć na uwadze, że dziecko to odrębny byt i nie powinno służyć do zaspokajania chorych ambicji rodziców. Co dziekawe - w moim środowisku takie podejście, które posiada część forumek tutaj mają niespełnione zawodowo, albo sfrustrowane mamuśki, po śmiesznych kierunkach typu "zarządzanie i marketing" bo wtedy akurat było w modzie (idealny przykład mojej bliskiej koleżanki - dzieci zapitalają jak durne, bo M. chce, żeby jej córki miały lepszy los niż ona - płacówka z korporacji, która skończyła księgowość) . Te zaś które robią naprawdę fajna karierę uważają, że dzieci mają przede wszystkim być szczęśliwie, chodzą do rejonowych podstawówek a gimnazja wybierają same, mają jakieś życie poza szkołą. Interesująca obserwacja choć nie można jej przełożyć na cały kraj - dla mnie jest to jednak już jakiś obraz.

[zuleyka.z.talgaru]

Aha, dla ścisłości - ja wielkiej kariery nie robię (acz zajmuję się tym co chciałam), szefem wszystkich szefów nie mam zamiaru zostawać, studia traktowałam hobbistycznie.

[polinezj.a]

Najprawdopodobniej masz trafne spostrzeżenia. I nie ma nic dziwnego w tym, ze rodzic, ktory nie do końca jest zadowolony ze swojego zycia, chce lepszej przyszłości dla swoich dzieci. Może Twoja koleżanka widzi, ze dzieci powielaja jej błędy z dzieciństwa czy młodości, widzi, na swoim przykladzie, ze skończyło sie to zle i próbuje zrobic wszystko, aby ich losy potoczyły sie inaczej i nie musiały siedzieć w korporacyjnej księgowości.
Całkiem normalne zachowanie, choć oczywiście bez gwarancji powodzenia.

Ja akurat pisze z perspektywy osoby, ktorej sie udało. I wlasnie mam szacunek i zrozumienie dla osob, takich jak Twoja koleżanka. Rozumiem, ze chcą, aby życie ich dzieci potoczyło sie i wiedza, ze w tej rywalizacji, ktora je czeka liczą sie tez wyniki.
Osobom w mojej sytuacji jest łatwiej myśleć o dzieciach w kategoriach "jakoś to będzie". Zwłaszcza, ze jesli w dzisiejszych czasach dziecko, nie dostanie sie na wymarzone studia, to mozna zapłacić, wysłać na zagraniczna uczelnie czy wspomóc jeszcze jakoś.
Wiele osob nie ma takiej możliwości, a chce, zeby ich dzieci miały łatwiejsze i szczęśliwie życie, a nie ma sie co oszukiwać, ze dobre wykształcenie (w tym tez wyniki jako środek do celu) naprawdę bardzo to ułatwiają. Więc nie ma co sie dziwić, ze sa rodzice, którzy "cisną".

Sama czasem sie zastanawiam jak to jest, ze ja jestem, tu, gdzie jestem, a moi współpracownicy nie. Zaloze sie, ze sa wsród nich i mądrzejsi ode mnie, jednak pewnie oprócz odrobiny szczęścia roznilismy sie priorytetami na pewnych etapach zycia, być może nawet we wczesnej podstawówce (lub tez nasi rodzice mieli rożne podejście do edukacji, choć to jeszcze były te czasy, gdzie aż tak ważne to wszystko nie było)

[zuleyka.z.talgaru]

Podług mojego doświadczenia - wykształcenie ma się nijak. Kończyłam studia humanistyczne (polonistyka - hobbistycznie) a pracuje w IT ogarniam system, który w Polsce robi się coraz popularniejszy. Zrealizowałam swój cel pracy w domu itp. ale wykształcenie nijak się ma do tego co robię. Ważniejsze było to co wpoili mi za dzieciaka rodzice - pewnośc siebie, poczucie własnej wartości, wypyszczenie się (nie było czegoś takiego jak kary za pyskowanie czy coś) itp. I uważam, że jeśli człowiek ma te cechy a przy okacji wyższe IQ od oragutana to sobie w życiu poradzi. Ale człowiek, który jest tępiony za nie takie oceny, zniżany do poziomu podłogi itp. bo nie spelnia oczekiwań rodziców ma duuuużo trudniej bo i jego poczucie wartości i i pewność siebie jest mocno zachwiana.

[zuleyka.z.talgaru]

*okazji/orangutana.

[polinezj.a]

Dlatego w przypadku swoich dzieci postępuj zgodnie ze swoimi przekonaniami. Inni, póki działają w granicach prawa, decydują o swoich dzieciach. Albo im wyjdzie lepiej albo gorzej, czas pokaże, ale nie mamy prawa odbierać im prawa decydowania o edukacji i wychowywaniu własnego potomstwa, które przysługuje bardziej liberalnym jednostkom.

[zuleyka.z.talgaru]

Ale ja się z tym zgadzam. Dopóki to dotyczy tylko danego dziecka. Bo jeśli ktoś wjeżdża z poglądem, że wszystkie dzieci mają za wysokie oceny - to już jest nie w porządku. Albo jeśli ktoś próbuję udowadniać, że szkoła publiczna powinna być taka sama jak prywatna (bo nie powinna).

[polinezj.a]

Dlaczego szkoła publiczna nie może być taka, jak prywatna, choćby pod względem możliwości wyboru metod pracy z dzieckiem? Moim zdaniem byłoby super, gdyby były państwowe szkoły Montessorii, waldorfowskie i takie, w stylu chińsko-singapurskim.

[azja-od-kuchni]

Model chińsko- singapurski ma jedną poważną wadę... gubi dzieci zupełnie przeciętne bez szczególnych talentów, ale nie wymagające pomocy... Ten system jest dobry, ale dla dzieciaków bardzo dobrych z kierunkowymi zainteresowaniami, docenia dzieci pracowite ( po naszemu kujony) i wspomaga słabych, ale cała reszta się nie liczy... Taki trójkowicz nie tylko nierozwiąże najtrudniego zadania z którym walczą najzdolnielsi rówieśnicy, ale w jego klasie nauczyciel go nawet nie zaprezentuje...

[polinezj.a]

Dlatego rodzic mógłby zdecydować, ze to nie jest rozwiazanie dobre dla jego dziecka i zdecydować sie na inny model, ktory z kolei nie sprawdza sie przy tych, którzy chcą duzo i szybko.
Zreszta nie mówię o kopiowaniu, a użyłam tego bardziej jako synonimu takiej szybkiej, nastawionej na wyniki i prace własna edukacji.

[joa66]

Ale czy proponujesz likwidację rejonizacji? Jaką masz propozycję dla miejscowosci gdzie jest jedna szkoła?

[polinezj.a]

Rejonizacja, w większości miejsc, już kilkanaście lat temu była luznym pojęciem. W dobie nizu demograficznego, chyba zupełnie naturalnie sie od niej odchodzi.
W jednej szkole mogą być dwie klasy, które juz mogą sie różnic sposobem pracy.
Oczywiście zostaje jakiś margines szkół, gdzie jest jedna klasa w roczniki i mikroszkolek wiejskich, gdzie w jednej klasie sa dzieci z trzech roczników.

[joa66]

ale nie rozumiesz, że liczba chetnych do klasy X może przewyższać znaczenie liczbe chetnych do klasy Y? I ze jest to zmienna?

I co wtedy?

[polinezj.a]

Tworzymy kopie metod pracy i regulaminu w klasie x. Takim samym stylem, w oparciu o ten sam zestaw metod i regulamin, mozna pracować w dowolnej ilości klas (np. godzimy sie na kartkowke na każdej lekcji, możliwość poprawiania tylko raz, piec stron ćwiczeń codziennie i jedna lekturę na tydzień, zakaz wyjazdów w ciagu roku i obniżanie ocen za spóźnienia).
I już mając 90 osób, które chcą pracować ambitnie i akceptują takie drakonskie zasady, to już można nawet losowac, czy "dreczyc" będzie dane dziecko Kowalska, Malinowski czy ktos inny.

[mama303]

polinezj.a napisała:

> Tworzymy kopie metod pracy i regulaminu w klasie x. Takim samym stylem, w oparc
> iu o ten sam zestaw metod i regulamin, mozna pracować w dowolnej ilości klas

no ale w ten sposób wybrałas metode, ktorej chce wiekszosc a co z mniejszoscią, która woli inna metodę?

[polinezj.a]

Myślisz, ze nie uzbiera sie grupka, ktora chciałaby inaczej? Może chociaż z dwóch szkół, może mniejsza klasa.
Inna sprawa, ze skoro tak ogromna większość woli jakaś metodę, to jednak jest ona bardziej słuszna niż inne i warto sie jej przyjrzeć?

[joa66]

Inna sprawa, ze skoro tak ogromna większość woli jakaś metodę, to jednak jest ona bardziej słuszna niż inne i warto sie jej przyjrzeć?

A gdyby większośc wybrała "dobre stopnie" i zero prac domowych?

Może chociaż z dwóch szkół, może mniejsza klasa.

może w innym województwie?

[polinezj.a]

To niech to będzie metoda wiodąca, obecna w 4 z 5 klas, niech bedą tez klasy bez ocen. Przecież całkiem prawdopodobne, ze takie rozwiazanie wielu osobom będzie odpowiadało, może okazać sie nawet najbardziej efektywne.

W takich Stanach ludzie wędrują po kraju nie tylko w poszukiwaniu pracy, ale tez dobrej, panującej im edukacji, więc dlaczego nie do sąsiedniego województwa? Jesli w okolicy nie będzie nic w miarę panującego, to albo trzeba sie uelastycznic albo przeprowadzić.

[zuleyka.z.talgaru]

polinezj.a napisała:
> Jesli w okolicy nie będzie nic w miarę panującego, to albo trzeba sie uelastycz
> nic albo przeprowadzić.

Pływasz. Ludzie za pracą niechętnie chcą się przeprowadzać a co dopiero za szkołą?

To już jest śmieszne.

[polinezj.a]

Dlaczego śmieszne? Moja koleżanka przyjęła prace zagranica tylko dlatego, ze uważała tamtejszy system za jej zdaniem lepszy. Kiedy wybieralam nowy dom, to patrzyłam na to czy będzie dobry dojazd do dobrej szkoły. I w sumie to był główny powód przeprowadzki, akurat w tamtym momencie.
Czasem, zeby było lepiej trzeba poświęceń i kosztów.

[joa66]

A w którym to kraju rodzice mogą wybierać klasę pod kątem metody pracy nauczyciela? Mają wybór, który postulujesz?

[polinezj.a]

Choćby w Polsce (tyle, ze nieoficjalnie). W ramach tej samej szkoły i tych samych minimow programowych mogą pracować całkowicie różni nauczyciele.
Zreszta tez właśnie u nas, gdzie w ramach szkolnictwa niepublicznego istnieją olbrzymie możliwości wyboru, od szkol demokratycznych, poprzez montessorii, szkoły całkiem klasyczne, az po fabryki kujonow i laureatów, widac, ze mozna iść wieloma drogami, realizować to samo minimum i zaspokajać rozne potrzeby rodzicow i dzieci.

[mama303]

polinezj.a napisała:

> Zreszta tez właśnie u nas, gdzie w ramach szkolnictwa niepublicznego istnieją o
> lbrzymie możliwości wyboru, od szkol demokratycznych, poprzez montessorii, szko
> ły całkiem klasyczne, az po fabryki kujonow i laureatów, widac, ze mozna iść wi
> eloma drogami, realizować to samo minimum i zaspokajać rozne potrzeby rodzicow
> i dzieci.

szczególnie w małej wsi

[joa66]

Czyli wszędzie jest tak samo ergo nie ma systemu szkolnictwa publicznego, w którym rodzice wybierają sobie dowolnie metodę nauczania oficjalnie i wg jakichś procedur. Jak myślisz - dlaczego? Może po prostu jest to niewykonalne?

[mama303]

polinezj.a napisała:

> Myślisz, ze nie uzbiera sie grupka, ktora chciałaby inaczej? Może chociaż z dwó
> ch szkół, może mniejsza klasa.

może sie nie uzbierac szczególnie tam, gdzie jest jedna szkoła na kilka wsi

> Inna sprawa, ze skoro tak ogromna większość woli jakaś metodę, to jednak jest o
> na bardziej słuszna niż inne i warto sie jej przyjrzeć?

ale tu juz zaprzeczasz sama sobie, przeciez chciałas żeby kazdy rodzic mógł wybierać sam wedle własnego uznania bez wartosciowania która metoda lepsza

[polinezj.a]

Dlaczego zaprzeczam? Jesli uwazalabym, ze najlepsza jest "chinska" edukacja, a wszyscy decydowaliby sie na całkiem inne rozwiazanie, to napewno zastanowilabym sie co takiego przyciąga ludzi do tamtego i czy przypadkiem nie upieram sie przy tym gorszym.

[mama303]

polinezj.a napisała:

> Dlaczego zaprzeczam? Jesli uwazalabym, ze najlepsza jest "chinska" edukacja, a
> wszyscy decydowaliby sie na całkiem inne rozwiazanie, to napewno zastanowilabym
> sie co takiego przyciąga ludzi do tamtego i czy przypadkiem nie upieram sie pr
> zy tym gorszym.

a po zastanowieniu np. doszłabys do wniosku, że jednak Twoja metoda lepsza....no przeciez broniłas tezy, że kazdy powinien mieć wybór "swojej" metody niezależnie czy to metoda wiekszosci czy mniejszość. Stąd ta cała dyskusja w wyborze metod pod rodziców. Chociaz ja uważam, że to czysta utopia.

[polinezj.a]

To bym musiała sie przeprowadzić lub zrobic coś wbrew sobie.
"Najmniejsza mniejszość" zwykle cierpi, taki urok bycia zupełnie dziwnym i nietypowym

[joa66]

no ale w ten sposób wybrałas metode, ktorej chce wiekszosc a co z mniejszoscią, która woli inna metodę?

A no własnie...kolejny problem. Co zrobić jeżeli w szkole są 2 klasy a 30 osób każda i jest 40 chętnych do metody X i 20 chętnych do metody Y?

Jak to rozwiążesz? (do pyatnie do polinezji)

[azja-od-kuchni]

Ale to jakimi metodami pracuje się w szkole zależy od wielu czynników w tym kulturowych...

[zuleyka.z.talgaru]

Publicznej edukacji na to nie stać, żeby co roku zmieniać liczbę nauczycieli. Bo jeden rodzic chce tak inny siak. Po to masz prywatne szkoły, że jak Ci publiczna placówka nie odpowiada to się możesz zapisać do takiej prywatnej, która Ci pasuje. A zazwyczaj rodzice, którzy nie mają kasy nie jojczą nad tym jaki to okrutny los spotkał ich dzieci, że muszą chodzić do publicznej szkoły - bo zwyczajnie nie mają na to czasu (bo ciężko pracują).

[polinezj.a]

Nie trzeba zmieniać ilości nauczycieli. Oni maja tylko przestrzegać zasad preferowanych przez rodziców, którzy zdecydowali sie na dany regulamin klasy.
Albo robić kartkowke codziennie albo raz na trzy tygodnie, albo zadawać obszerne prace domowe albo nie. I pilnować, zeby minimum programowe zostało wykonane (jesli tryb spokojniejszych lub odpowiednio przekroczone, jesli szybszy)

[zuleyka.z.talgaru]

Rodzice nie ustalają zasad w szkole. Możesz oczywiście założyć incjatywę zmiany ustawy o oświacie, że na życzenie rodzica szkoła ma obowiązek prowadzić taką metodę kształcenia jaką sobie mamusia czy tatuś życzą. Powodzenia. Przy obecnym niedofinansowaniu edukacji kolejne pomysły od czapy to tylko następny gwóźdź do trumny. Już pomijam, że wtedy dyrekcja musiałaby wysłać na odpowiednie studia podyplomowe nauczycieli (bo skoro dyrekcja ma wymysł to z jakiej racji nauczyciel ma własne siano wydawać, a niestety metodyka daje wizji edukacyjnej to nie tylko wiedza z internetu) - skąd na to kasa? To jest utopia.

[joa66]

Naprawdę wierzysz, że rodzice mając wybór , kierowaliby się tylko "dużo prac domowych-mało prac domowych"? Nauczyciel to człowiek, a nie automat - możesz mu kazać pracować metodą X, ale osobowosci mu nie zmienisz ( w dodatku na zawołanie - w tym roku potrzebujemy zyczliwego z poczuciem humoru a w następnym oficlalnego służbisty, bo akurat taka jest potrzeba/moda).

NIE DA się uniknąć problemu polegającego na wiekszej lub mniejszej popularności nauczycieli.

[polinezj.a]

Absolutnie masz racje, ze zawsze bedą nauczyciele mniej i bardziej popularni, a nawet lepsi i gorsi. To już jest poza kontrola. Nawet dobry nauczyciel może miec gorszy okres w życiu, a słaby szczyt formy, więc nawet trzymając rękę na pulsie mozna sie zdziwić.

Przecież tu, na tym forum, widać, ze ludzie oczekują zupełnie rożnych zasad i metod postępowania z dziećmi.
Dlaczego nie pozwolić im decydować oficjalnie (bo nieoficjalnie dzieje sie to od bardzo dawna). Nawet w tym wątku dziewczyny pisały, ze poslaly dzieci do szkół pozarejonowych, bo wysokie wymagania i sposób pracy w rejonowych im nie odpowiadał. Czyli to zroznicowanie juz istnieje. Wystarczy mówić o tym głośno i oficjalnie.

[joa66]

Wystarczy mówić o tym głośno i oficjalnie.

Mówic można - o wyborach rodziców. Stworzyć systemu się nie da - sama widzisz, że nie bardzo się da.

[mama303]

polinezj.a napisała:

> Albo robić kartkowke codziennie albo raz na trzy tygodnie, albo zadawać obszern
> e prace domowe albo nie.

Przeciez dziecko, które tak bardzo lubi i chce sie uczyć nie potrzebuje tych ciagłych kartkówek i ogromnych prac domowych aby to robić. Paradoksalnie dobry nauczyciel, który np. nie zadaje nic do domu może dzieci wiecej nauczyć /i np. zachecic do samodzielnej pracy w poza szkoła/ niż ten co zadaje bardzo duzo. Tak, że to naprawde tak trudno wszystko okreslić ze szczegółami co rodzic by sobie życzył. A co z rodzicami, którzy nie bardzo sie interesuja szkołą i zdaja sie całkowicie na narzucone metody?

[polinezj.a]

Twój przykład jest budujący, jednak niestety wiele osób, żałuje, ze w młodości nie uczyły sie, nikt ich nie zdopingowal, dorosli pozwolili zaprzepascic pewne szanse.
Równie dobry powód do depresji, jak nadambitni rodzice.
Zdarza mi sie rozmawiać z takimi osobami, często maja IQ duuuzo wyższe od orangotana, a to co nazywasz "pyszczeniem sie" okazuje sie ich jedyna umiejętnością, za ktora jednak raczej nikt im nie chce płacić, co jest powodem dość dużych kłopotów i wcale nie czuja sie szczęśliwi. Na wiele rzeczy przymknelabym oko, gdyby wszystkiemu temu towarzyszyły jakieś porządne umiejętności, bo sam potencjał do ich zdobycia nie wystarcza.

[zuleyka.z.talgaru]

Porządne umiejętnosci to masz po zawodówce a nie po studiach.

[jakw]

Problem polega na tym, że te inne umiejętności to można zdobyć i w czasach po skończeniu szkoły. A do pyszczenia to chyba trzeba mieć trochę naturalnych zdolności.

[polinezj.a]

Z jakiejs przyczyny koncentruja sie na pyszczeniu, a wazne umiejetnosci nie nabywają.
Jestem postrzegana jako osoba, o bardzo wysokich kompetencjach spolecznych, skuteczny negocjator i przywódca, pyszczenie w zasadzie do niczego mi sie nie przydaje.

[jakw]

polinezj.a napisała:
> Jestem postrzegana jako osoba, o bardzo wysokich kompetencjach spolecznych, sku
> teczny negocjator i przywódca,
A tego uczyli w szkole na lekcji? Nie sądzę. Ale to prawdopodobnie te umiejętności stoją za twoim sukcesem zawodowym nawet w większym stopniu niż to, że uczyłaś się w szkole dobrze lub bardzo dobrze.

[polinezj.a]

Gdybym nie odniosła sukcesu edukacyjnego na początkowych etapach, nigdy nie byłoby mnie na wybranych studiach i nigdy bym nie doszła tu, gdzie jestem.

[jakw]

polinezj.a napisała:

> Twoje dziecko po latach moze miec duże pretensje, ze nie poslalas go do najleps
> zej szkoły w miescie, przez co, jego zdaniem, utraciło jakies szanse,
To bardziej takie usprawiedliwianie samego siebie - to nie moja wina, to wina kogoś innego.
Dalszy ciąg infantylnej postawy zaszczepionej w młodości, gdy rodzic decydował o wszystkim, nawet gdy dotyczyło to 16-latka.

[polinezj.a]

To wtedy tez nikt nie powinien miec pretensji do rodzicow, ze jest nieśmialy, ma niska samoocene lub ma inne wady. W końcu każdy jest dorosły i powinien juz od dawna pracować nad zmiana, zamiast roztkliwiac sie, ze tata czy szkola zniszczyła poczucie wartości.

[mama303]

morekac napisała:

> Może wasze dzieci są zdolniejsze niż wam się wydaje...

albo maja dobra pamięć, bo z tego co widzę nauka obecnie polega na zakuwaniu na pamięć.