Pomóżcie mi zrozumieć ...

[laura_r]

Dowiedziałam się 13-ego maja.
Przyznał się.
Zakończyli to.
Ja chcę wybaczyć, ale on ... nie wie czy potrafi po tym jeszcze ze
mną żyć, patrzeć na mnie i nasze dziecko ze świadomością tego co
zrobił. Daję mu szansę, proszę żebyśmy zaczęli od nowa a on się
zastanawia czy potrafi?? Nie rozumiem, pomóżcie mi zrozumieć.
Myślałam, że będzie błagał o przebaczenie, dostał je choć nawet nie
prosił. Mówi, że kocha ale nie wie czy da radę?? O co chodzi??

[amellka32]

mysle,ze boi sie czy dasz rade mu wybaczyc.i czy wasz zwiazek bedzie mogl
oistniec po czyms takim,z brakiem zaufania itd...
meska duma?albo raczej to,ze nie potrafi sobie poradzic z wyrzutami sumienia.tez
jestem w podobnej sytuacji

[laura_r]

Niestety mózg kobiety tak bardzo różni się od mózgu mężczyzny że nie
jestem w stanie pojąć nad czym się zastanawiać.
Od dawna u Ciebie trwa taka sytuacja, tzn. czy od dawna Twój partner
się zastanawia?

[michal.whatever]

z jednej strony to dobrze o nim świadczy,
przyznał się, myśli i nie kłamie że nic się nie stało i że będzie Ci wierny, tylko zastanawia się dlaczego to zrobił, i czy nie zrobi tak jeszcze raz, a co więcej czy Towje przebacznie nie jest zbyt pochopne.

"mądry" facet, dziś to żadkość.

jak widzisz jest się nad czym zastanawiać, z drugiej strony może to też świadczyć że z Tobą niewiele go łączy i zastanawia się nad tym czy skorojuż tak się stało to czy nie ułożyć sobie życia od nowa.

[anna_222]

"RZadkość"

[sanyu]

Znaczy jest zwykłym palantemktóry minął się z przeznaczeniem.

Poczucie winy

[jedenkruczek]

czuje się winny, to ciągłe przeżywanie swojej podłości, nie będzie
mógł tego zapomnieć. Więc albo sobie z tym poradzi, albo będzie
cierpieć, albo znajdzie sobie nową kobietę z którą będzie miał
czyste konto.
Naprawdę twoje cierpienie jest podwójne.

[gwiazdka31]

Droga lauro,minęło już trochę czasu jak sobie radzisz z tym "ciężarem"?
U mnie było bardzo podobnie. Mąż na kierowniczym stanowisku i masa "pokus" na co
dzień. Też niedawno się dowiedziałam, że ma przyjaciółkę i zażądałam rozwodu.
Obiecał, że zakończy tą znajomość ale ja mu nie wierzę. Jestem podejrzliwa i mu
już nie ufam.Chyba oszaleję bo bardzo go kocham.
Też myślałam, że będzie mnie błagał o przebaczenie ale on widocznie musi kochać
tę drugą skoro ciągle milczy a mnie traktuje jak powietrze.
Powiedział mi też, że bardzo kocha nasze dziecko i nie potrafi go zostawić. To
straszne żyć w takim związku jest ze mną tylko z litości i obowiązku. Napisz
proszę jak ci się z nim układa? Jest jakaś nadzieja? Pozdrawiam.