Do nauczycielek-proszę o pomoc

[sutraserca]

Witam, mam ogromną prośbę do bardziej ode mnie doświadczonych nauczycielek
przedszkolnych: od września zaczynam pracę w grupie trzylatków. Za sobą mam
rok pracy w grupie tzw. starszaków, czyli dzieci 5-cio, 6-cio letnich, ktore
od września idą do zerówki. Nie muszę chyba opowiadać tu o specyfice pracy z
dziećmi w tym wieku. Weszłam do tej grupy jako trzecia z kolei nauczycielka,
ponieważ poprzednie rezygnowały z pracy, szły na urlopu, itp. Byla to w
związku z tym ukształtowana już grupa przedszkolaków. Prośba moja związana
jest z obawami i lekkim przerażeniem dotyczącymi początków pracy w grupie
tych najmłodszych dzieci ( przełamanie ich strachu przed przedszkolem, nauka
"harmonogramu"dnia, itd, itp). Drogie Panie, czy jest jakas pozycja w
literaturze, jakiś poradnik, coś, co pomoże mi przezwyciężyć to lekkie(
naprawde lekkie przerażenie? Dodam,że mam bardzo dobry kontakt z dziećmi w
każdym wieku, z maluszkami także. Z góry dziękuję i pozdrawiam.

[ewtro]

Witam radą się nie podzielę... ale wysyłam artykuł w którym są podane 2 pozycje
książkowe.

W tym roku również zaczynam pracę z 3 latkami... moja pierwsza praca w
przedszkolu (jestem zaraz po studiach)

Dobry kontakt z dziećmi i doświadczenie = udany rok nawet z maluchami

Zobacz na pocztę

[sutraserca]

Dziękuję bardzo,jednak mam problem z otwarciem tego artykulu A przy okazji: z
jakiego programu będziesz korzystać? w sensie z jakiego wydawnictwa?

[ewtro]

Program wychowania przedszkolnego dla dzieci 3-6 letnich H. Czerniawskiej

Niestety nie mogłam do niego dotrzeć przez wakacje

[nauczycielka_przedszkola]

U nas w placowce obowiązuje tok pracy prowadzenia grupy od maluszkow
az do starszakow,wiec kilka razy juz "przerabialam" maluszki i
napisalam co ja staram sie stosowac z bardzo dobrym rezultatem
(calkowita adaptacja dzieci bez placzu w granicach 2 tygodni ,gora
miesiac,jesli nie ma powazniejszych chorob i nie trzeba zaczynac
adptacji od nowa).Tu takie moje skromne rady wynikające z
dotychczasowego doswiadczenia:

*duzo przytulac (płaczące czy chetne dzieci) a te ktore reagują na
to bardzo niechetnie ,gladzic czasami po wloskach,po rączce niby
mimochodem ale jednak i DUŻO ,bardzo DUŻOOOOOOOOO sie usmiechac!!!!!

*nic na siłę,nie masz ochoty Jasiu sie bawic?To nie,niech na razie
obserwuje,pobawic sie np w pociąg z chetnymi dziecmi,nawet z dwojka
czy trojką,te niechetne dolączą w swoim czasie i w swoim tempie...

*bardzo wazny jest kontakt wzrokowy ,po prostu patrzec duzo w oczy
ale na ich poziomie wzrokowym(dziecko siedzi i my siadamy przy
nim,stoi-przycupnąc itp itd )a jednoczesnie swoją intonacją
głosu,mimiką (czasami przerysowaną) i calym cialem wyraznie dawac im
do zrozumienia jak reagujemy na ich zachowanie (usmiech,szalona
radosc z klaskaniem wlacznie,zachęta,zdziwienie,niezadowolenie
itp.jak mniemam mialyscie techniki aktorskie podczas nauki )))))).

* bardzo duzo aktywnych zabaw ruchowych na poczatku->chodzic z nimi
na czworakach,kucac,siadac,klasc sie (bawimy sie np w
dzdzownice) ,bawic sie w pociąg,z piłką itp itd ,dziecko bedzie
zapamietywalo ,ze swietnie sie z nami bawi !
I w zwiazku z tym tez zakladac wygodne ciuchy takie ,ktore pozwalaja
na szeroką aktywnosc z dzieckiem.Po pierwsze adaptacja dzieci trwa
o wiele dluzej u pan ,ktore chodza wystrojone jak na bal ,w
pantofelkach na szpilkach (badania psychologiczne to potwierdzily)
niz u pan ,z ktorymi utozsamiaja sie dzieci rowniez pod wzgledem
wygodnego obuwia(estetycznych kapci czy wygodnych pantofelkow na
nizszym obcasie) a po drugie czesto zdarzaja sie niespodzianki w
postaci siusiania i szkoda by bylo jakiejs ekskluzywnej garderoby
jakby plamy sie nie odeprały.Najlepiej sprawdzaja sie
dżinsowe,swobodne spodnice lub spodnie A po trzecie,bardzo czesto
slyszy sie rozmowy dzieci z rodzicami np w szatni :nie chce do
przedszkola ,nie lubie pani bo ona w ogole sie nie usmiecha do
mnie!!

*miec przygotowany w glowie i doslownie repertuar ,jak ja to
nazywam "odciągajek"-> dziecko przypomni sobie o placzu-> zajmujemy
natychmiast jego uwage czyms innym (piosenka improwizowana spiewana
przez nas,zabawa paluszkowa,rzut oka na okno czy piesek nie
idzie,krociutka opowiesc ze zostawilo sie w domku swego pieska i on
np teraz jest glodny,opowiesc jak widzialam wrone jaks zla tez rano
w kierunku naszego przedszkola,krotka improwizowana zagadka itp
itd...jesli kategorycznie nie chce nas sluchac czy z nami
byc,odchodzimy ale mrugamy oczkiem do niego,spogladamy "od
niechcenia",wysylamy caluska na raczce itp,recze ze za jakis czas
samo bedzie nas scigalo wzrokiem a to juz swietny wstep do "blizszej
znajomosci"...no zreszta mialyscie psychologie wieku dziecięcego i
metodyke to wiecie co i jak,to tak tylko odrobina gwoli
przypomnienia.


*stosowac "triki",np takie jak np ten opisany tutaj:
forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=47465&w=65220721

*nie bac sie uzywac kukielek,pacynek,czy zwyklych przytulanek jako
aktorow.Kiedy ja oprowadzalam dzieci po lazience i mowilam
(podczytywalam) bajeczke o siusianiu i myciu sie w
przedszkolu,dzieci byly wpatrzone a pacynke na maksa i nastepnego
dnia staraly sie pzrestrzegac lub nauczyc sie czynnosci
samoobslugowych lub przestrzegac zawartych umow odnosnie higieny .Po
prostu nic "na sucho".Posilkujemy sie zabawkami,pomocami,muzyką,to
jest,jak wiecie, bardzo atrkacyjne dla dzieci i przynosi wielkie
efekty podczas adaptacji.

*Jednoczesnie umiec opowiedziec rodzicowi o dziecku ,jesli jestesmy
tylko na rannej zmianie to u nas stosowany jest tzw biezacy
dzienniczek obserwacji gdzie szybko,doslownie na kolanie zapisujemy
pzrez kwadrans po pracy to co dziecko robilo a to o czym
zapomnielismy powiedziec kolezance po to aby rodzic nie uslyszal po
poludniu tekstu w rodzaju: no,bylo dobrze ale kolezanka zapomniala
mi powiedziec czy wszystko zjadł.,czy sie zsiusial itp ..bo wtedy i
tak rodzic pojdzie zapytac sie woznej,ktora jest caly dzien albo
bedzie mial pretensje do nas ,ewentualnie poslucha opowiesci i malca
i zechce to skonfrontowac (na naszą lub nie naszą korzysc ) .Taka
mala sztuczka psychologiczna a moze i nie sztuczka bo to dziala tez
we wszystkich innych sytuacjach zyciowych ......Po prostu zawsze
zaczynamy rozmowe z rodzicem od pozytywnego punktu (tzw.pozytywne
wzmocnienie),np-Martynka dzis 5 minutek bawila sie klockami ale
potem niestety plakala kwadrans;Michałek wszystko sam zjadl i
poprosil o dokladke ale niestety pozniej siedzial smutny w kaciku i
zssiusial sie w majtki,Agatka pieknie rysowala ale potem udezryla
kolezanke.Odczekujemy kilka chwil po pozytywnej informacji i dopiero
mowimy ta inna..Zawsze znajdzie sie jakis pozytyw u dziecka,tylko
trzeba go umiec dostrzec.Musicie byc bardzo cierpliwi i wyrozumiali
dla rodzicow,zeby nie wiem jak Was irytowali,zeby nie wiem jak Was
postrzegali,jesli nie macie sobie nic do zarzucenia bądzcie
cierpliwe i grzeczne,postawcie sie w ich sytuacji,oddają Wam pod
opieke swoj skarb i w danym momencie dla nich moze byc bardzo wazne
jaka jest pani ich dziecka ,jak rowniez najwazniejsze w danym
momencie moze byc czy dziecko zjadlo ziemniaczki a nie jak
metodycznie nauczylyscie je piosenki ))(Tu szczegolnie wtrącenie
do świezutkich absolwentek )) ) ,ktore wiem,wiem wiem,chca jak
najpredzej sie "wykazac" a nie podcierac pupy tylko,(skad ja to wiem
hihihi),powoli-jeszcze przyjdzie czas na Wasze 5 minut metodyczne :-
)))))Przez kilka pierwszych tygodni metodykę radze traktowac "na
luzie"...zreszta wiecie,ze w tradycyjnej metodyce byly zalecenia nie
prowadzenia zadnych zajec zorganizowanych przez pierwsze polrocze w
3latkach no a teraz juz to juz ogolna "samowolka" zaleznie od
waszych intencji,pomyslow ,zapasu sil i "zestawu" dzieci )))

Dziewczyny,wiem ,ze sie boicie ale kazda z nas to przechodzila!!
Grunt to nie okazywac zdenerwowania,dzieci to bardzo latwo
wyczuwaja,po prostu bawic sie z nimi na maksa,uatrakcyjniac im pobyt
jak tylko mozecie ,pamietajcie ,ze one bardzo latwo wyczuwaja nasz
nastroj.Jest placz,ok ....w chwilach ciszy czy wytchnienia bawimy
sie z tylko dwojgiem chetnych dzieci....Mysle,ze jak sie postaracie
to nie bedziecie mialy wtedy adaptacji do grudnia ale dwa
tygodnie,gora miesiac...

Aha,przygotowac sobie duzo proszku do prania swoich ubrań i pomysly
na cichą relaksację (co tam kto lubi) hahaha bo zapewne przez
pierwsze tygodnie bedziecie wychodzic skonane fizycznie i mokre z
pracy ) (to tak zartem troszke).

Co do materialow "sutraserca" to przejrzyj forum ,jest np dzial
wierszykow dla 3 latkow,posty z najpopularniejszymi zabawami
ruchowymi z recytacją,scenariusze dni adaptacyjnych (z zabawami) w
dziale "ciekawe scenariusze wyszukane w necie" i inne oraz sprawdz
swoją poczte


Jak mi sie ejszcze cosik przypomni to dopiszę
Pozdrawiam
Beata

Literatura

[ewtro]

www.pbw.lodz.pl/zestawienia_19.htm

[oxygengirl]

super rady
buziak za to
najbardziej mi sie podobało: "miec przygotowany w glowie i doslownie
repertuar,jak ja to nazywam "odciągajek" "

[black-atramka]

Dzięki za NAPRAWDĘ rewelacyjne radyczytalam z UŚMIECHEM na ustach
Chętnie z nich skorzystam w mojej nowej pracy

[jusma]

Pani Nauczycielko Przedszkola, gdzie Pani pracuje?, po przeczytaniu Pani porady
chętnie posłałabym swoje dziecko do grupy przez Panią prowadzonej.
Łączę wyrazy szacunku.

Czy nie chciałabyś podjąć pracy

[scher]

w przedszkolu mojego dziecka

[malgorzataggg]

jesli chodzi o moj sposob zjednywania sobie maluszkow to polecam wyglupianie sie
na maksa, doslownie robienie z siebie clowna, smieszne miny, historyjki,
przesadna gestykulacja i "podniecanie sie" wszystkim o czym dziecko mowi
dzieci lubia jak nauczyciel jest z nimi a nie nad nimi (zreszta mysle ze kazdy
tak woli) nie stwarzac niepotrezbnego dystansu, jesli dzieci maja usiasc na
dywan to ja tez siadam z nimi a nie biore krzeselko, jak dzieci ida myc rece to
ja tez, na placu zabaw lepienie babek w piasku, granie w pilke i wszystko co
dzieci wymysla, a nie stanie i obserwowanie (na to przyjdzie czas poznije)itp
i jeszcze potweirdzam to co juz zostalo napisane duzo sie usmiechac (czasami
moze to zdzialać cuda)

[nauczycielka_przedszkola]

))

[abcd60]

Hej! Jestem nauczycielką już od 29 lat i choć bardzo rzadko trafiały mi sie
maluchy to najbardziej lubie pracować w tej grupie. Zaopatrzam sie na pierwsze
dni w bańki mydlane, które puszczam dzieciom, kiedy tylko robi się "płaczliwa'
atmosfera. Zawsze działa. Polecam.

[zielona.11]

A ja zaproponuję "Zabawy paluszkowe" - K.Sąsiadek - taka mała
niebieska książeczka z łapką na okładce - rewelacyjna jest dzieci
jak zaczarowane słuchają bajeczek,, patrzą, co przy okazji robisz z
paluszkami,,, reagują niesamowicie ja do tego stosuję dużo
uśmiechu i muzyki polecam, powodzenia

[przedszkolanka_anka]

forum.gazeta.pl/forum/w,47465,67688730,67688730,nowa_praca_nowa_grupa_pomocy_.html

[przedszkolanka_anka]

forum.gazeta.pl/forum/w,47465,83184298,83184298,jak_dobrze_zaczac_prace_.html

[przedszkolanka_anka]

forum.gazeta.pl/forum/w,47465,65441478,65441478,pierwszy_dzien_pani_w_przedszkolu_.html

[przedszkolanka_anka]

forum.gazeta.pl/forum/w,47465,83454386,83454386,Zabawy_na_pierwszy_dzien.html

[przedszkolanka_anka]

forum.gazeta.pl/forum/w,47465,116022588,116022588,PROSZE_O_POMOC_PLACZACE_MALUCHY.html

[przedszkolanka_anka]

Pierwsze zebranie z rodzicami

forum.gazeta.pl/forum/w,47465,98942488,98942488,pierwsze_zebranie_w_przedszkolu_.html

[przedszkolanka_anka]

przedszkolanka_anka napisała:

> Pierwsze zebranie z rodzicami
>
> forum.gazeta.pl/forum/w,47465,98942488,98942488,pierwsze_zebranie_w_przedszkolu_.html

[przedszkolanka_anka]

Bańki mydlane,to jest to!

[nauczycielka_przedszkola]

up