jak rodzina traktuje wasze dzieci?

[guderka]

u mnie wyraźnie na samym początku moja mama chuchała i dmuchała na Maję. co
ja gadam. do dziś tak jest. rozpieszcza ją ile wlezie
wtrącała mi sie w rehabilitacje gdy ćwiczyłam ją w domu (mieszkałysmy razem)-
"bo Maja płacze przy ćwiczeniach, odpuść jej trochę", kłóciłysmy się gdy Maja
sie wywracała a ja nie pomagałam jej wstać bo dziecko musiało sie SAMO
nauczyc wstawania. Moja mama zawsze biegła i chciała pomóc
a dalsza rodzina ..cóż-chyba nie wiedzą jak sie zachować , widać że jest im
jej szkoda, litują sie (wrrrrrrrr), kuzyn który ma rok młodszą córę ciągle
woła "juleczko , ale maja nie może się z tobą ścigać, maja ma chore nóżki".
Julka spojrzy sie jak na wariata-Maja też (czekam kiedy coś mu powie)-i
biegną dalej hahah

teściowa z kolei- jakby nie zauwazała Mai problemów. Jeszcze nie wiem czy ona
je totalnie wypiera czy totalnie akceptuje. Tesciu-jeszcze cięższy orzech.
Ciągle jak ją widzi mówi ze robi postępy, pyta o rehabilitacje i ciągle
pyta : Będzie lepiej? Cholera NIE- będzie tak jak jest bo choroba jest i nic
jej nie zmieni,,eh

[kiwwinka]

Moja mama jeszcze wzdycha na osobności typu"i po co wam to bylo" ale coraz
mniej,na pomoc przy dzieciach liczyc za bardzo nie moge ale niekiedy "podrzucam"
je na wies celem ich wybiegania sie i poobcowania z przyrodą
prababcia też wzdycha ale akceptuje je jak mama jak wnuczęta, najbardziej trapi
sie tym że czemu my nie pozwalamy Asi na smażone i tłuste potrawy,które
przyrządza gdy przyjeżdzamy i trudno nam wytłumaczyć co to HBS+ 90-latce
Teaz włąsnie piszę z laptopa jadąc do mojego teścia na wakacje(jeszcze jakieś 5
godzin jazdy...hm) i jestem ciekawa jak będzie traktował naszą Asię bo jej
jeszcze nie widział.

[igge]

dziadkowie i babcie i jeden wujek rozpieszczają i uwielbiają a dalsza rodzina
niestety współczuje.
Mój młodszy 25letni brat totalnie się nimi nie interesuje.
Teściowie co roku zabierają na choćby krótkie wakacje.
Generalnie najbliżsi traktują zwyczajnie i normalnie i nikt na codzień nie
pamięta o niepełnosprawności małej.

[anetuchap]

Jakbym czytała o mojej rodzinie!
Moja mama i jej mąż rozpieszczają Lenę dokumentnie,ale ja mówię sobie,że od tego
są dziadkowie.
Teściowa w ogóle nie chciała i nie chce rozmawiać na temat choroby Leny.
Ale co jakiś czas wyjeżdża z rewelacjami np.że Lenkę boli całe ciało,że powinna
nosić buty ortopedyczne,bo ktoś jej tak powiedział. Hitem był tekst,że ją źle
ubieramy (zima),bo ma sweter z kapturem,szalik,za grubą czapkę (-15 stopni)
i płaszczyk. Stwierdziła,że z tego powodu Lena źle chodzi,bo jej niewygodnie!!!
W ogóle,to ja widzę,że ją denerwuje to,że Lenka wolniej chodzi i tzreba
dostosować tempo do jej tempa.
Brat męża ma to w dupie,nie pyta,nie rozmawia na ten temat,ale on w ogóle ma
nas wszystkich gdzieś i ja się tym nie przejmuję (ale mąż tak
Dalsza rodzina traktuje Lenkę jak zdrowe dziecko,bez litości i rozczulania.

[guderka]

hehe to chyba dobrze
u nas jest jeszcze ciut inna sytuacja bo Maja nie jest biologicznym dzieckiem
mojego M. Myślę że to ma ogromny wpływ. M "wziął mnie" rozwódkę z dzieckiem i
to niepełnosprawnym(gdy sie poznalismy mała miała 3lata i nie chodziła, była
przed kolejną operacją )-i tak duży ukłon w stronę teściów za przyjęcie (choc
nie obyło sie bez zgrzytów)

[gofer73]

U nas jest tak:
Moja mama, ciotka i siostra starają się Precla traktować normalnie jak członka
rodziny (z ograniczeniami ruchowymi i problemami zdrowotnymi ale zawsze jak
dziecko
Moja Teściowa długo wypierała (potrafiła nawet przynieść prezent tylko dla
strszego wnuka) i ogólnie nie bardzo zdawała sobie sprawy z powagi sytuacji
(jak Precel wylądował w stanie powaznym na OIOMie to pojechała do starszego
syna za granicę na wakacje). A wogóle to na widok Szymka mdlała bo ona to za
wrażliwa na takie widoki Teraz coś się powoli zmienia ale nie wiem jak
bardzo.
Teść (Ojczym Męża) ani razu nie zadzwonił żeby sie spytac co u wnuka, o wzięciu
na ręce, czy spacerze nie wspomnę. Teraz Precel na jego widok dostaje histerii
a "Dziadek" się dziwi czemu.
Szwagier powiela model teścia.
PS. Ale jak widzę mój model rodzinny nie jest wyjątkiem Guderka - chyba masz
super M, bo taki obót sprawy to wyjątek

gofer

[guderianka]

jest super (tfu tfu )

[izabela1976]

Moja rodzina traktuje Michasia po prostu jak Michasia; teściowa mocno jest
zainteresowana rehabilitacją małego i pomaga jak tylko może, mój starszy brat
małego uwielbia, szwagierka też.

Dalsza rodzina też traktuje go normalnie. Po prostu jak każde inne dziecko w
rodzinie.

[katka761]

u nas teściowie i brat mężowego olali nas totalnie. Piotrek ma 16 m-cy a
teściowa nie miała go ani razy na rękach.
co do dalszej rodziny - w zeszłym roku jak Piotr miał 6-7 m-cy to kuzyn, który
ma syna z espołem Downa troszkęz nas pokpiwał. ale potem zobaczył wyniki badań.
teraz pomaga nam przy załatwianiu turnusu rehabilitacyjnego i żałuje, że nie
możemy jechac razem.

[kajka68]

u mnie wszyscy wypierają...twierdza ze wymyslam i robię z Kai
uposledzona...nawet wtedy gdy z nia cwiczę...masakra...może to dlatego ,że po
niej nie widac ,że ma rporażenie?oczywiscie brak zgłaszania potrzeb
fizjologicznych to moje lenistwo-bo na pewno jakbys ją czesto wysadzała to by
sie nauczyła-obłęd,jak zaczęła mówić po ponad 3 latach intensywnych cwiczeń-
to wyszło wg męża,ze w przedszkolu sie nauczyła-negacja całkowita wszystkiego
co robię -chwilę był spokój po wizycie w klinice neurologii w Poznaniu bo tam
pani dr z tytułami powiedziała mojemu męzowi ze kaja ma szczescie ,że ma taką
mamę bo widac ile rzeczy juz wycwiczyłysmy i jak pracuje z mała-ale na krótko
to starczyło...przykro mi bardzo-ale nie cwicze z nia przecież dla oklasków..

[guderka]

okropni są!
a ty musisz być bardzo silna-sama na przekór wszystkim!

[kasia1506]

Mąż dawno zaakceptował Adriana takim jakim jest.Kocha go bezgranicznie.
Teściowie są wspaniali,rozpieszczają go niesamowicie i zawsze idą z pomocą.
Moja mama też kocha Adrianka,nie przebywa z nim bo nigdy nie ma czasu,chociaż
mieszkamy po sąsiedzku,a poza tym mam do niej żal,bo wypomina mi przy każdej
nadarzającej się okazji ,że to moja wina ,że Adrian się taki urodził.Bo to kara
za to,że wypominałam jej męża pijaka(nadal z nim jest) i pięcioro dzieci.

Dalsza rodzina żyje własnym życiem i niezbyt się nami interesuje.Pewnie jesteśmy
tylko tematem różnorakich plotek.

kasia

[guderka]

twoja mama nie fair sie zachowuje-mam nadzieje że nie wierzysz w to co mówi -i
że adaś tych bzdur nie usłyszy

[kasia1506]

Sama już nie wiem w co mam wierzyc.Gdy ktoś Ci powtarza to tyle razy to
uwierzysz chcąc czy nie .
Mam tyle pytań że słów brak.Najważniejsze to "dlaczego ?"

[guderka]

a dlaczego nie ?

a u nas...

[moniq33]

[moniq33]

wcisnełam za szybko enter-u nas to wyglada tak ze moja mama traktuje go
normalnie , tato w miare tez ale jak go karmie lub odsysam to wychodzi, bo nie
moze sie na to patrzec, a tesciowie, ktorzy z nami mieszkaja.......

[kasica19791]

dla mnie najgorsze jest to ze moj maz nie akceptuje mojej Mai.Maja jest 5
miesieczna niewidoma kruszynka a moj maz traktuje ja jak smiec,niepotrzebny
smiec.ah jak ciezko.......

kasica

[guderka]

czy zachowanie twojego męża jest dla niego "typowe"? Tzn. przed
narodzeniem Mai też miał negatywny stosunek do osób chorych,
niepełnosprawnych , słabych czy pewne cechy wyszły dopiero teraz?
wiesz..facet to taki twór który czesto mysli ze skoro urodziło mu
sie chore dziecko, to jest to jego wina, bo nie
jest "sprawnym"męzczyznom, zdolnym spłodzić zdrowego potomka. to
dość typowe...
rozmawiacie o tym?

[gorgona_1]

Przede wszystkim to nie tylko TWOJA Maja, to WASZA Maja.
I niezależnie od tego jak bardzo Twój mąż jest zawiedziony,
rozczarowany, czy nawet zrozpaczony musi to przyjąć do wiadomości,
pozbierać się, zająć się dzieckiem, wesprzeć żonę w najtrudniejszym
pewnie momencie jej życia.
Może jest jeszcze w szoku, może potrzebuje więcej czasu, żeby dojść
do siebie.
Nie wiemy, jak wyglądały Wasze stosunki przed urodzeniem się
dziecka, czy chciał dziecka itd., ale niezależnie od sytuacji on ma
obowiązki. Szkoda, że nie potrafi przeżywać tego wszystkiego razem z
Tobą.
Czy macie starsze dzieci?
Czy macie kogoś bliskiego, kto by chciał i umiał Wam pomóc?

[dorka1971]

Kasiu!U mnie było podobnie.Bardzo mnie to boli do dziś bo córka nie widzi i
powinna czuć ,że ma ojca.Zamknęłam się w sobie i problem narastał.Dopiero
rozmowa z psychologiem uświadomiła mi,że to faceci ze strachu tak reagują .Maja
ma 5 miesięcy więc różnie jeszcze się może zdarzyć.Ja robiłam codziennie to
wszystko co do mnie należało,przestałam informować męża o stanie córki,sama
jeździłam do lekarzy ,sama warowałam przy szpitalnym łóżku,a on mi mówi,że czuje
się opuszczony i że tylko to dziecko dla mnie istnieje.Typowe...Pomału ,ale to
bardzo pomału zrozumiał,że nie mam wyboru i gdyby to on był chory to też bym tak
samo postępowała,ale i tak ciężko mu to wszystko pojąć.Stracił tyle lat
odsuwając dziecko od siebie,a już nie da się tego nadrobić.Nawet nie zadał sobie
trudu ,aby ją poznać .Psycholog powiedziała,że i tak dobrze bo nie odszedł ode
mnie.A ja bym wolała by ją zaakceptował taką jaką jest ,a odszedł ode mnie.Może
mniej by bolało.Wiem Kasiu co czujesz,ale rozpacz nic nie pomaga .Ważne jest by
o tym rozmawiać,choć jest to bolesny temat.Życie się zmienia i już nigdy nie
będzie tak samo.Mówi się ,że dzieci takie jak nasze rodzą się po to by skruszyć
ludzkie serca...

[fajka7]

W sumie nie wiem jak, bo rodzina daleko i kontakty sa rzadkie i
mocno uogolnione, ze tak powiem, ale okreslilabym cale to podejscie
jako grzeczne i niezaangazowane, pelne obaw wynikajacych z
niewiedzy, ktora z kolei wynika z braku zainteresowania oraz
wyobrazni. My tu zyjemy na zupelnie innej planecie i na codzien snu
z powiek nam to nie spedza, moze dlatego, ze nigdy nie bylo lepiej,
wiec nie mamy poczucia straty

[iwona.fa]

tata mojej córci zwjał juz dawno , jego rodzina nie poznała nawet
dziecka , moze się wstydził? nie wiem , nawet czasam zadzwoni i
zapyta co u niej , ale generalnie nie ma czasu i pieniędzy. Moja
siostra ma też dziecko niepełnosprawne , więc uwielbia moja córkę i
jej dzieci traktują ja jak wszystkie inne , brat z rodziną również ,
rozmumieją ,że jest chora . Pozostała część rodziny nie bardzo
rozumie co się dzieje i nie mamy zbyt bliskic kontaktów . Moja mama
za to duzo mi pomaga , rehabilituje razem ze mną i kocha ją bardzo ,
mówi do niej "mój Skarbie"