obecność zwierząt w naszym domu a choroby

[1975mada]

Macie w domu zwierzęta? Jak reagują na nie Wasze dzieci?
U nas jest pies i chomik.O psa się nie boję bo nigdzie się nie włóczy jest
zadbanym, czystym kundlem ale ostatnio sąsiadka powiedziała mi że znajomej
córka miała poważne problemy zdrowotne z układem moczowym. Miały one być
spowodowane rzekomo obecnością chomika w domu. Podobno niektóre mogą przenosić
bardzo niebezpieczne bakterie.One były u wielu lekarzy i żadne leki nie
przynosiły skutku i w końcu trafiły na lekarza który kazał im pozbyć się
chomika z domu.Stan dziecka powoli unormował się. Piszę to ponieważ odkąd
kupiłam chomika mała często ma krostki w okolicy narządów płciowych,drapie
się, czasem piecze ją jak sika. Byłam u lekarza ,leczyłam ale to po pewnym
czasie wraca. Może jakaś logika w tym jest?Chociaż przyznam się że pierwszy
raz słyszę o chomiku i jego związku z jakimikolwiek chorobami.

[guderka]

My mieliśmy żółwia wodnego. Kontakt z racji gatunku-był rzadzki. Nie
słyszałam również by dzieci-czy to zdrowe czy niepełnosprawne-
chorowały jakos specjalnie w wyniku obecności zwierzęcia w domu.
Chociaz faktem jest że pies lub kot często jest nosicielem pasożytów-

[gofer73]

My mamy Romana. Roman to szczurek. Jest źródłem radości dla naszych
dzieci i niestety obowiązkiem dla nas.
I nie uważam aby jakoś negatywnie wpłynął na stan ich zdrowia.

[marta_i_koty]

Mamy w domu 11 kotów - wszystkie wysterylizowane, czyste, zaszczepione.. Ich
obecnośc nie dość, ze nikomu z nas jeszcze nie zaszkodziła, to jeszcze "łagodzi
obyczaje" - wszyscy je uwielbiamy, a Szymek to już kociarz pełna gębą - cóż, nie
ma chyba innego wyjścia
Uważam, że dom bez zwierzaka jest domem bez duszy...

[basiunia2d]

My mamy labradorke,rodzinną przytulankę.
I faktycznie dzieci zupełnie inaczej chowają sie ze zwierzakiem.

[dorka1971]

Myślałam ,że pobiję rekord zwierząt w domu,ale te 11 kotów nie do przebicia.Mam
9 psów i przed 7 laty bardzo obawiałam się o zdrowie mojej ciężko chorej
córki,która cały czas miała nawrotowe zapalenia płuc.Dziś myślę ,że była to
super decyzja i z podziwem patrzę jak psina kładzie łeb na córce i domaga się
pieszczot.W stosunku do reszty rodziny nie jest taki delikatny.Po 5 latach
doszła suczka Husky i 3 tygodnie temu powiła 7 ślicznych szczeniąt.Oczywiście
nie będę mogła ich zatrzymać i nie wiem jak dam radę się z nimi rozstać.Co by
nie mówić to nasze życie stało się weselsze i ja mam taką odskocznie i darmową
dogoterapię.Co do obecności w domu zwierzaka to ryzyko istnieje ,ale bardziej
wydaje mi się ze względów alergicznych w przypadku astmy lub innych schorzeń
wywołanych przez alergeny.Ale układ moczowy?W dzisiejszych czasach biorąc
zwierzaka do domu można wykonać mu wszystkie badania i mieć gwarancję ,że nic do
domu się nie przywlecze,ale to już dodatkowy koszt,chociaż czasem warto.

[igge]

nic nie wiem o bakteriach przenoszonych przez chomiki chociaż sama
jako dziecko miałam ich tzn chomików nie bakterii wiele a i moje 4
lata temu trzyletnie i siedmioletnie dziecko miało jednego, który
tajemniczo zniknął bez śladu (raczej nie podejrzewam moje byłe koty
o mordercze instynkty). Dorka, mój mąż marzy o husky, może jeden z
Twoich szczeniaczków wyprowadzi się do Warszawy? To się chyba nazywa
w dobre ręce )? Teraz mamy od lat psa, świnkę morską i królika,
który urósł straszliwie, robi regularny śmietnik w klatce i nie
tylko, w dodatku ukochał sobie nie wiedzieć z jakiego powodu
jedynie moją córeczkę i do niej się tuli i daje miziać, łazi za nią
i się przymila a od reszty domowników zwiewa gdzie pieprz rośnie i
szkodny jest bardzo. Ale patrzeć na małej interakcje z królem to
poezja. Ucieszyłam się Gofer, że masz Romana bo ja mam problem z
jego dzikimi krewniakami a konkretnie z jednym, który najpierw
szurał mi po suficie, potem straszył męża w kuchni odgłosem swoich
szczurzych łapek, następnie zagłuszał mi złośliwie telewizor
wgryzaniem się w kratkę wentylacyjną. W końcu kiedy na męża padł
blady strach, że kiedyś ujrzy szczurka w sypialni i umrze na zawał
(bo on święcie wierzy, że one rzucają się na ludzi )))i kiedy
bohatersko puszczona przodem i uzbrojona w trzepaczkę wspięłam się
po drabinie na strych (nie było zwierzaka)- szczurek rzecz jasna
zgodnie z przewidywaniami męża objawił swą podłą naturę i pozostawił
ślad swojej bytności w pokoju, którego nie używamy od roku, stoi
pusty ale umeblowany i właśnie tam w kanapie pojawiła się spora
wygryziona dziura. Bezczelność intruza poraziła mojego małża, który
wmawiał mi jeszcze, że może kanapa sama pękła etc ale ja widziałam
kiedyś dziury w dywanie i pościeli wygryzione przez chomiki i to
wyglądało zupełnie tak samo. Za drugą sofą odkryłam stos
pogryzionych kabli, styropianu, mój Ratatuj przebił się z dworu
wypychając kratkę z instalacją telefoniczną. Małż się wkurzył i
oznajmił nam, że szczurek "przypieczętował swój los". Jak tylko ja z
małą wyjedziemy na turnus w przyszłym tygodniu małż zamierza
eksterminować gryzonia chociasz malutka przytuliła się wczoraj do
mnie i zapytała nieśmiało "mamo, może przygarniemy myszkę?" Ja tam w
przeciwieństwie do małża obrzydzenia i strachu przed polnym
szczurkiem nie czuję wcale ale nie mogę pozwolić mu swobodnie hasać
po stryszku (nieużytkowym do niedawna). Chciałam małza zabrać z
dzieciakami do kina na film o szczurku kucharzu dla uspokojenia
morderczych nastrojów ale się wykręcił i raczej mu nie do śmiechu.
Na razie gryzoń ucichł, przestraszył się, nie wiem, może przeniósł
się do sąsiadów, oni w garażu trzymają jedzeniowe zapasy więc może
warunki ma lepsze
Możliwe, że zdecydujemy się na przygarnięcie kociaka na gwiazdkę ze
względu na stały nacisk dziecka w tej sprawie ale na razie luźno i w
tajemnicy przed dziećmi o tym rozmawiamy. Natomiast otwarcie musimy
odpierać kolejne próby wciśnięcia nam kolejnych kocich piękności
przez moją mamę, która jest przekonana, że tylko kot może odstraszyć
gryzonie. My mamy inne zdanie i ewentualny nowy domownik nie będzie
miał związku z bytnością szczurka w naszym domu. Nie będziemy mu też
stawiać zadań ponad siły chociaż myśl pożyczenia niewykastrowanego
kocura od sąsiadki rzeczywiście się pojawiła ale sąsiadka
powiedziała, że to tylko w "Samych swoich" było możliwe i że jej kot
nie da sie przewieźć do nas i nie zechce zamieszkać na komfortowo
nawet (stare dywany dzieci) urządzonym stryszku.

[dorka1971]

Moje szczeniaki mogą nawet iść na koniec świata byle bym miała gwarancję,że nie
spędzą życia na łańcuchu.Część już mam zamówionych ,ale jeszcze miesiąc ,aby
można było odłączyć od matki.
Z tym szczurem to niezła zabawa.Zapewniam cię ,że nie tylko kot łapie
gryzonie.Ja nie mam kota,ale wszystkie myszy ,szczyry ,łasice zaskrońce i nawet
ptaki i muchy i inne owady ,a już nie wspomnę o kretach ,nie utrzyma się u
mnie.Psy są tak łowne ,że właściwie kot też nie ma szans.
Piszesz ,że mąż marzy o Husky ,ale to piękne i trudne pieski i trzeba poświęcić
im początkowo mnóstwo czasu,aby nauczyć właściwych zachowań.Do bloku nie
polecam,chociaż zdarza się dobrze ułożyć psa ,że nie robi dużo szkody.

[igge]

Znaczy się,że jakieś szkody są konieczne Ja już zapomniałam jak
to jest ze szczeniaczkiem, mój pies kilkanaście lat temu został
przez nas wychowany ale czytałam, że w przypadku husky pewne rzeczy
są nieuniknione i żadnym wychowaniem nie da się ich zmienić. Np
uciekanie, wycie, wielokilometrowe codzienne bieganie etc. NIe wiem
jakie ślepka mają Twoje szczeniaczki ale na Maciejowej w Gorcach
mieszkaliśmy w schronisku ze stadem husky i niektóre miały
urzekające błękitne spojrzenie i choć wyglądały groźnie były dla
ludzi łagodne. Córka została przewieziona pulką i przez kilka lat
potem męczyła o "huska". Teraz zapomniała, tylko małża mam typu
traperskiego, biega codziennie, mieszkamy w drewnianym kanadyjskim
szeregowcu w lesie, warunki na huska a może i na więcej niż jednego
huska są i stąd pewnie marzenie męża. Czasami mam ogromną pokusę,
żeby je spełnić ale chociaż interesowałam się nimi to czy naprawdę
wiem jak mocno husky przewróciłby nam życie do góry nogami? Nasz
piesek rzeczywiście mieszka na dworze w wielkiej budzie bo jest
wielki, ma długie futro, waży 70 kg i nie trzyma moczu/kału (ma 14
lat) i jego pobyty w domu kończą się co najmniej praniem wszystkich
dywanów. NIE JEST I NIGDY NIE BYŁ NA ŁAŃCUCHU !!! Mieszkał natomiast
5 lat z nami w centrum Warszawy na głównej ulicy w 33metrowym
mieszkanku a na spacery chadzał ze mną z niemowlakiem na plecach do
pobliskiego parku. Jeździł naszym pierwszym samochodem "maluchem"
obśliniając nam plecy i ciężkim szokiem dla niego było przestawienie
się na budę. Ale 3 razy dziennie wychodzi na porządne spacery,
codziennie gotuje mu małż wielgachny gar ryżu z mięsem,
latem/wiosną/jesienią spędzamy sporo czasu całą rodziną w ogródku i
wtedy szczęśliwy leży pod nogami więc...generalnie chyba nie jest mu
źle. Dorka a Ty sprzedajesz czy oddajesz te maleństwa, ile kosztuje
taki husky? Masz jakieś fotki?

[beciakoz]

Dorka ale mnie zmartwiłaś ja tak lubię psy i myślałam o hasky. Wiem
że do bloku a jeszcze do małego mieszkania to szkoda psa, i tak będę
marzyć o psie małemu też by to dobrze zrobiło.

[dorka1971]

Jak się lubi psy i ma dużo czasu i wiedzy to może nie być dużych problemów.Jak
ja dostałam moją suczkę od męża (kupił za 550zł)To tylko dwie noce wyła.Śpi na
dworze bo to jej wybór.Ma dwie ,piękne ocieplane budy,a spała na betonie pod
drzwiami balkonowymi.Obecnie uwielbia włazić pod schody(które też
zabezpieczyliśmy przed mrozem.Nienawidzą samotności i dobrze jak jest jeszcze
jeden pies.U mnie tak jest ,więc nie wyje z samotności i nawet nauczyła się
szczekać i pilnować działki.W domu oczywiście też przebywa,ale zaraz podchodzi
do balkonu i prosi o otworzenie.Jedyne co najbardziej jest uciążliwe to
kopanie.Masakra !Teraz troszkę mniej i wie ,że źle robi,ale jak spojrzy tymi
niebieskimi oczętami to mięknę.Ale doły wyglądają jak lej po bombie.Potrafi
przesadzać moje krzewy lub wysadzać i przynosić na schody.Przez dwa lata tylko
raz uciekła,ale potulnie wróciła pod bramę.Ogólnie trzeba być konsekwentnym i z
czasem reaguje na słowo nie wolno.Husky mają oczy różne :Niektóre
niebieskie,brązowe lub oczy różne(jedno niebieskie drugie brązowe)Moje
szczeniaki jeszcze nie wiadomo bo są za małe.Suka ma niebieskie,ale pies miał
brązowe.Zdjęcia mam,ale jeszcze nie wiem jak je umieszczać na tym forum.Stara
chyba jestem.Coś tam pomotałam w galerii.

[igge]

Dorka a nie mogłabyś wysłać mi fotki na pocztę gazetową? Sorry, że
tak Cię nagabuję ale chociaż chciałabym popatrzeć na te Twoje
maluchy. Plissss. Mój wielorasowy kaukaz też kopie. Też masakra i
wszystkie rosliny podkopane, jego matka była straszną koparą więc to
chyba w genach się dziedziczy

[dorka1971]

igge odbierz pocztę podaję ci mojego maila.

[memenka]

Ja także uwazam, że zwierzęta daja radość dzieciom, a dopóki są małe - obowiązki
dla dzieci, ale dom ze zwierzakami inaczej funkcjonuje, dziecko lepiej sie
rozwija, wyrabia nawyk obowiązkowości, wspólodpowiedzialnosci, miłości i
tolerancji. Mam w domu psa, rybki, 2 szczury i chomika, który po 4 latach usechł
ze starości. Dla dzieci frajda, lepiej się rozwijają a rybki przy dziecku
nadpobudliwym, nerwowym - wg, lekarza są idealne, ich pływanie, ruchy uspokajają
dziecko a i powietrze sie nawilża od wody z akwarium, co jest ważne w sezonie
grzewczym dla maluchów z problemami górnych dróg oddechowych. Co prawda wiąze
sie to z obowiązkami i kosztami ale za to jaka frajda i ile czasem śmiechu i
zabawy- polecam