Bezgłośny płacz wcześniaka

[Gość: Irena]

Witam
Jestem mama dwumiesiecznego wczesniaka (ur.25tc), po wylewieIVst, z objawami
niedotlenienia. Wiem juz, ze moj syn bedzie wymagal intensywnej
rehabilitacji, zbieram juz wobec tego informacje na ten temat-bez problemu
jednak, znalazlam sporo publikacji i wypowiedzi doswiadczonych w tym temacie
rodziców. Jest jednak jednak sprawa, ktora mnie niepokoi, a na temat ktorej
nie udalo mi sie zgromadzic satysfakcjonujacych mnie informacji. Chodzi
mianowicie o- jak w temacie- bezglosny placz mojego synka. Lekarz neonatolog
sugerowal, iz jest to wynikiem dlugotrwalego zaintubowania, ktos w necie
zasugerowal iz moze to byc wiotkosc kratani. Moj syn stale lezy w
inkubatorze, zanim wiec zaczne odwiedzac z nim specjalistow moze uplynac
troche czasu. Moze ktos z Was spotkal sie z podobnym problemem, moze znacie
jakies linki albo publikacje na ten temat, a najbadziej przydalby sie ktos
kto mial podobne doswiadczenia.
Serdecznie Wszystkich pozdrawiam
Irena

[Gość: wcześniaczka]

Witaj.

Dzieci urodzone przedwcześnie wykazuja niedorozwój wszystkich układów. Stąd
może niedojrzałość strun głosowych, powodować taki płacz. Taki maleństwo nie ma
też odpowiedniej siły do głośnego płaczu. Musisz go obserwować. A szczególnie
patrzeć czy oddycha, bo z tym maja tez ogromny problem.

Ja jestem wcześniakiem z 24 tć. Waga 900gr. Nieżle mnie ciągnęli za uszy do
życia. Atualnie pracuje, studiuje.Pozostałość po inkubatorze to wada wzroku.

Trzymam kciuki za twojego synka. Będzie dobrze. Życze Wam samych sukcesów!

[Gość: Irena]

Nie wiesz ile radości mi sprawiłaś swoim postem. Wiem, że wiele przede mną i że
muszę być bardzo silna, lecz nie mając mego syna przy sobie nie jest to łatwe.
Jestes wcześniakiem z czasów, gdy szpitale nie dysponowały takimi zdobyczami-
Gratuluję!! Gratuluję, gdyż codziennie, gdy obserwuję te maleństwa w
inkubatorach i widząc przez co muszą przejść- jestem pełna szacunku i uznania
dla ich woli życia i siły. Leżą samotnie, podłaczone do róznych urzadzeń i
walczą. Jestem bardzo ciekawa, jak było z Tobą, czy z opowiesci mamy, czy z
wypisu szpitalnego- opowiedz. Jezeli znajdziesz czas i ochote, napisz proszę tu
lub na prv [e-mail] Jeszcze raz pozdrawiam i dziekuje
Irena

[Gość: wcześniaczka]

Cześć!

Tak myślałam, że odezwiesz się po moim poście!
W podobnej sytuacjii jak twoja były, są i będą tysiące matek w całej Polsce,
które borykają się z większymi lub mniejszymi problemami dzieci śpieszących się
na świat.Teraz jest dużo łatwiej utrzymać maleństwa przy życiu. Nawet te
500gramowe. Osobiście widziałam takiego człowieczka. Widok zapadający głeboko w
serce, w szczególności komuś kto wie że życie zostało mu podarowane. A początki
były na ktedyt...
Ogromna walka rodziców o normalny rozwój. Chowali mnie pod kloszem. Nikomu nie
wolno było podchodzić do łóżeczka. Strasznie łapałam infekcje. NIe mogli mnie
szczepić, bo układ immunologiczny był do niczego. Cały czas rehabilitacja
ogólnorozwojowa. Witaminki i odżywki sprowadzane z zagranicy.
Naszczęście obeszło się bez uszkodzenia CSN. DO 2-3 rż dogomiłam rówieśników w
rozwoju. WIele lat byłam pod kontrolą pediatryczną i okulistyczną.
Do szkoły poszłam normalnie. NIe bło opóżnienia w rozwoju.


Przed wami daleka droga. Początki ciężkie, ale cel ośiagalny!!!

Ślę moc serdeczności.

[gruchotka]

Hej!

Mój syn urodził się w 26 tygodniu ciąży. Bardzo długo nie wydawał z siebie
głosu, zaintubowany był przez 52 dni, potem leżał z pod budką tlenową.
Pierwsze dzwięki (płacz) zaczął wydawać około 4 miesiąca. Niestety tak długie
zaintubowanie wpłynęło na przełykanie pokarmów. Prawie do roku Mat miał
problemy z jedzeniem (przełykaniem), ciągle zwracał. Wykluczono refluks
żołądkowo-przełykowy, o wiotkości krtani nikt nic nie mówił. No i problemy z
jedzeniem zostały do teraz.

Nie wiem czy dlatego, że Mat długo nie wydobywał z siebie głosu, no i był tak
długo zaintubowany miał problemy z przełykaniem, ale coś może w tym jest.
Poza tym Na OIOM-ie gdzie Mat leżał było sporo tak malutkich wcześniaków (22-
27 tydz.) i większość przez pierwsze tygodnie nie wydawała głosu.

Sporo wiadomości oraz kontakt z innymi rodzicami (poprzez założycieli Fundacji
Wcześniak) znajdziesz pod adresem www.wczesniak.pl/

A jeżeli chcesz "pogadać" i wymienić się doświadczeniami napisz. Mój syn ma
teraz 2 lata i 8 miesięcy.

Pozdrowiam z Gdańska i życzę dużo zdrówka dla Twojego synka :-)

[karolina11]

Witaj Ireno!
Ja również jestem mamą wczęsniaka po wylewie. Dzis to 10 letni chlopczyk.
Nie wsyzstko poszło po naszej mysli - jednak sądzę, iż głownie dlatego - iż
miałam wówczas małą wiedzę na temat tego co robic i co może się stać.

Dlatego polecam ci edukowanie się juz teraz - jak zapobiegać, jak stymulowac
go od zaraz, jak karmić itd..
Uważam zdecydowanie jak ktos z moich porzedników iż absolutnie nie mozesz go
szczepić!! Przynajmniej narazie.

Prowadze stronę o tym co robiliśmy i co robimy teraz. Zapraszam cie na nią a
jeśli będziesz miała jakieś pytania to kontaktuj się ze mną bez oporów.

Życzę pomyślności i optymizmu!

Karolina
www.dzieci.bci.pl/strony/blask/index.html

[irena.rr]

Dziękuję Wam za odpowiedzi. Stronę o wcześniakach odwiedziłam Gruchotko, jak
również napisałam do Ciebie na priv, ale pewno nie dotarło:-/ jak będziesz
mogła daj proszę kontakt do siebie- jest tyle rzeczy które chciałabym poznać od
strony rodziców, będę czekać na wiadomość.
Zajrzałam tez na Twoją stronę Karolino- bardzo mnie zaciekawiła, jestem na
etapie jej studiowania. Ciebie tez proszę o kontakt, wiem, ze mogę się od Was
dowiedzieć o wielu sprawach, które mogą w przyszłości pomóc mojemu synkowi.
Minął już miesiąc od mojego pierwszego postu. Synuś jest już prawie wydolny
oddechowo, jest karmiony ciągłe sonda, o co próbowałam dzisiaj powalczyć, gdyż
dwa dni temu przy drugiej próbie karmienia butelka- poradził sobie z
przełykaniem, tak bardzo chciałam by umożliwić mu naturalne przyjmowanie
pokarmu, jednak personel medyczny chyba się ze mną nie zgadza(sondą to trwa 3
min. butelka 20;-/). Mam wrażenie iż w szpitalu w którym leży kontakt matka-
dziecko nie jest priorytetem. Dlatego tak bardzo chciałabym zabrać go do domu i
zacząć mu pomagać. Jednak ciągle jest malutki, waży 1800 gr. Jeżeli chodzi o
jego płacz to już zaczyna wydawać z siebie słaby dżwięk.
Pozdrawiam Wszystkich serdecznie
Irena

[irena.rr]

Moj syneczek ma zapalenie opon mózgowych:-(( Pytanie o jego płacz teraz wydaje
sie absurdalne.
Chcę mieć go już w domu i tulić w ramionach, ale dzień ten chyba oddala sie ode
mnie.
Pozdrawiam Wszystkich ktorzy zechcieli odpisac na moj post
Smutna, ale pelna wiary
Mama

[karolina11]

Cieszę się, że moja strona się przydaje.
Jeśli masz jakieś pytanie - proszę. Walczcie z lekarzami - wasza obecnośc jest
ważna dla maluszka, muszą wpuszczać kiedy tylko zechce tego każda z was....
powinni to rozumieć i już wiele szpitali wie, że kontakt, matka-dziecko , to
żadne bakteryjne zagrożenie.

Pozdrawiam ;-)

[karolina11]

Nie wiem skąd mi się wziela liczba mnoga, przepraszam Ireno

Na pewno to zapalenie opon mózgowych to poważna sprawa i rozumiem twoj
niepokój. Pisz - będe starala się pomóc ci zrozumieć.
Znam wiele dzieci, które to przeszły. Trzymaj się - bądź dobrej mysli. Słuchaj
co mówią o wielkości komór mózgowych, o drożności i przepływie płynu mózgowo-
rodzeniowego.

[straba]

Irenko!

Trzymam kciuki!
Musi być dobrze!

Pozdrawiam.

[agata_edziecko]

Irenko, jak się czuje Twój synek?
Nie pisałam wcześniej, ale bardzo uważnie czytam Twoje wypowiedzi. Trzymam
kciuki za malutkiego. Jak ma na imię?
Ściskam Cię ciepło
agata

[irena.r]

Dziekuje Wszystkim za słowa otuchy- sa mi bardzo potrzebne. O synusiu napisze
jak juz bede miala go w domu, a ciagle jest na OIOM-ie...
Wierze jednak, w jego sile i wole zycia.
Pozdrawiam

[karolina11]

Irenko - trzymaj się.
Moj synek też byl miesiąc po urodzeniu w szpitalu i pamiętam ten straszny lęk
i niepewność.
Ufaj, że on da sobie radę - na pewno sobię da!!

Napisz potem... pozdrawiam gorąco i trzymam kciuki :-)

[ikrasiejko1]

Droga Irenko! Co się dzieje, że tak długo nie odzywasz się ? Jakiś czas temu
przeczytałam Twój wątek i jestem z Tobą myślami. Próbowałam nawet odpisać, ale
były jakieś problemy z serwerem. Myślę o Was, bo wiem, co to znaczy walka o
dziecko. Ze swojego doświadczenia wiem, że bardzo dużo zależy od rodziców
dziecka. Dobrze, że starasz się jak najwięcej wiedzieć o wcześniakach,
leczeniu i terapii. Staraj się też mieć jak największy wpływ na leczenie i
rehabilitację dziecka.
Nasz synek nie jest co prawda wcześniakiem, ale miał też wylew IV stopnia,
narastało mu wodogłowie, o mało a miałby wszczepioną zastawkę, podejrzewano u
niego zapalenie opon mózgowych, w dodatku to gorsze, bakteryjne. Później
okazało się, że w laboratorium zanieczyszczono płyn mózgowo – rdzeniowy, w
dodatku 2 razy! Dzięki obserwacjom ilości obarczanego płynu mąż zauważył, że
Łukaszek być może zdrowieje, bo tego płynu odciągano coraz mniej. Lekarze nie
wierzyli, że tak jest, ale na szczęście pozwolono nam wpływać na przebieg
leczenia i czekać.
Myślę, że warto, byś przeczytała książkę Moniki Aly „Dziecko specjalnej
troski”, z której wynika, że metoda rehabilitacji Vojty wcale nie jest dobra.
Łukaszek był rehabilitowany Vojtą i Bobath, ale ok. 10 mies. zrezygnowałam w
ogóle z rehabilitacji, gdyż bardzo płakał podczas ćwiczeń a poza tym
zauważyłam, że zakłóca to jego samoczynny rozwój – bał się podejmować
czynności ruchowe, np. wstawać przy pomocy barierki łóżeczka. Neurologicznie
było wszystko w porządku, więc można było tak zrobić.
Ja obserwowałam Łukaszka bacznie, również pod kątem tego, czy wizyty u
kolejnych lekarzy, na ćwiczeniach rehabilitacyjnych mu pomagają czy szkodzą.
Bardzo ważny jest przecież dla niemowlęcia spokój i miłość, łagodność, nie ma
sensu robić czegoś tak na wszelki wypadek, za wszelka celę (moim zdaniem).
Teraz Łukaszek ma 22 mies., chodzi, biega, mówi zdaniami, nazywa zwierzęta,
przedmioty, kolory, części ciała, buduje wysokie wieże z klocków, czyli jest
zdrowym i prawidłowo rozwijającym się dzieckiem. Co prawda ma oczopląs, ale
też nie widać, żeby jakoś wpływał na jego rozwój i życie, choć jeszcze nie
wiadomo, a nam nie powie, natomiast nie znalazłam kompetentnego okulisty w
tych sprawach.
Trzymam więc za Was kciuki, bądź silna. Co prawda będziesz płakać, bać się, to
normalne ale bądź dobrej myśli, póki jeszcze nic nie jest przesądzone. Jeśli
chcesz to napisz – [e-mail]

[irena.r]

Bardzo sie ciesze, ze nie jestem sama we wszystkim co sie dzieje. Twoj list,
tez dostarczyl mi pewnych wsazowek i mysle, ze jest jeszcze wiele spraw o ktore
chcialabym zapytac- probowalam do Ciebie napisac, ale dostalam zwrot listu.
Jezeli wiec znajdziesz chwile- daj znac, pod podany tu adres.
Jezeli chodzi o synusia, po wszystkich przedwczesnych radosciach, boje sie
teraz cieszyc, przestalam tez poszukiwac informacji na temat rokowan co do
niego, przepelnila mnie wiara iz bedzie dobrze, skoro jest tak silny,ze
przetrwal juz tyle.
Bede mogla mowic dopiero gdy znajdzie sie juz w domu, a kiedy to nastapi- nie
wiem.
Madra jest rada, ktora tu slyszalam by nie martwic sie zanim nie poznam
problemu, jezeli on nastapi..
Serdecznie Wszystkich pozdrawiam
Irena

[karolina11]

witaj
nie wiem czy pytasz o moj adres czy poprzedniczki - jakby co - podaję

[e-mail]

pozdrawiam i wierzę, że bedzie coraz lepiej:-)

Karolina

[straba]

Irenko!

Też pisze do ikrasiejko i nic. Zwraca poczte.
Jeśli będziesz mieć jakiś z nią kontakt(może tez być nr gg) to daj znać na
forum.

Pozdrowienia dla Ciebie i synka.

[ikrasiejko1]

Irenko: założyłam sobie konto w onecie, bo moje skrzynka w interii
najwyraźniej wysiadła: [e-mail]

[irena.r]

Zajrzałam wczoraj po powrocie ze szpitala tutaj i serce mi urosło.. Myślę, ze
same dobrze wiecie ile znaczą słowa otuchy podarowane przez kogoś
doświadczonego. My cały czas tu jesteśmy, a jest nas więcej: mam które
szczególnie drżą z rożnych powodów o rozwój i przyszłość swoich dzieci. Wiem,
ze jesteście ciągle gdzieś w necie gotowe służyć rada, pomocą, lub ciepłym
słowem. Mamy, które wiele już przeszły, wiele się nauczyły i takie, które jak
ja stawiają pierwsze kroki w walce o jak najlepsza przyszłość swojego dziecka.
Przeglądam grupy dyskusyjne przez outlook'a, mamy pl.soc.dzieci, no i jest
wiele stron www poświeconym dzieciom z większymi niż inne potrzebami. Może
zbierzemy się i założymy nowa grupę? Taka, na której będziemy mogły chwalić się
i żalić, gdzie nie tylko znajdziemy pomoc, ale będziemy mogły tez pomagać? Cos
na wzór pl.soc. dzieci? dzieci nadzwyczajne jak któraś napisała, lub
szczególne? Co o tym myślicie?
Serdecznie pozdrawiam
Irena

[irena.r]

Szkoda ze pomysl z grupa sie nie spodobal.., a jestescie Mamy taka skarbnica
wiedzy i doswiadczen..

Mam pytanie odnosnie odbarczania i ew. wstawienia zastawki. Jak dlugo mozna
odbarczac i jakie badania powinny byc podjete przed ew. podjeciem decyzji o
wszczepieniu?
Troche sie boje..
Pozdrawiam
Irena

[karolina11]

A propos grupy dyskusyjnej... nie wiem co odpisać, bo nigdy w takowej nie
dyskutowalam. Korzystam od lat tylko z formy forum - najczęściej na stronie
dzieci sprawnych inaczej
Zapraszam tam serdecznie
www.dzieci.org.pl/cgi/forum/ikonboard.cgi
Mozesz tam zapytać o zastawki, pisze tam kilku rodziców, których dzieci takowe
mają. Czy to już pewne, ze one są niezbędne? Mojemu synkowi grozily rowniez
zastawki, jednak po welu badaniach postanowiono poczekac, gdy mial 8 miesiecy
i bylo najbardziej krytycznie jednak tomografia komuterowa wykazala, ze
wszystko jest ok. Choc komory ma powiekszone starsznie. Wiesz... ja w
miedzyczasie bardzo intensywnie chodzilam do lekarza (wazne lekarza)
homeopaty, on dokladnie analizując wyniki badan zapisywal mu leki
homeopatyczne - glownie to byla arnika, stężenie specjalnie przygotowywane na
zamowienie. Wszystki torbiele w mozgu sie zagoiły... do dzis twierdze, ze to i
homeopatii zasluga.
Jesli chodzi o zastawki- nie ma reguly...wielu dzuiecom nic nie jest,
rozwijaja sie dobrze a same zastawki wcale sie tak nie zapychają często lub
wcale. Znam tez chlopcow z zastawkami, ktorzy jednak mają powazne problemy
rozwojowe...zatem roznie to bywa.
Irenko, jesli umiesz sie zając tą grupą... jestem chętna :-)
Wpadnij jednak na forum dzieci... zapraszam

Karolina

[irena.r]

Rozmawialam z lekarzem- synus zostal zakwalifikowany do zabiegu wszczepienia
zastawki..

[irena.r]

Poleccie coś proszę na wzmocnienie organizmu. Udało mi się odroczyć zabieg, i
ciagle wierzę, że moze przez ten czas... stanie sie cud.
Pozdrawiam

[karolina11]

Irenko, wysłałam ci na priva adres mojego lekarza homeopaty. Nie wiem
dokladnie gdzie mieszkasz i czy mozliwe będzie spotkanie z nim.
Może w okolicy ktos poda ci rowniez kogos zaufanego, moze w szpitalu doradzą
co mozna zrobić.

[ikrasiejko1]

Irenko, wczoraj szerzej odpisałam Ci na adres prywatny, dziś przejrzałam te tu
wypowiedzi. Co do długości czasu odbarczania to przypomniałam sobie, ze mój
syn lezał na sali z dziewczynka, która odbarczali przez 3 mies. Na koniec i
tak jej załozyli zastawkę. Odbarczali ja przez zbiorniczek Rikhama. Zeby
założyc zastawkę płyn mózgowo - rdzeniowy musi być czysty, tzn. bez krwi i
bakterii - inaczej jest infekcja lub zastawka sie zapcha. Myslę, ze o ile nie
ma zagrożeń warto czekać, my tez wierzylismy w cud, w końcu jestesmy z Cz- wy
i udało się. I.

[wintergirl]

Nie macie pojęcia jak się ucieszyłam, że znalazłam ten temat w dyskusji. Ja też
jestem mamą wcześniaka. Konrad urodził się 11.07 w 26 tyg. ciąży na skutek
zatrucia ciązowego. Lekarze nie dawali ani jemu ani mnie wielkich szans na
przeżycie. Od tego czasu Konrad leży na Patologii Noworodka na Klinice w
Katowicach Ligocie. Obydwoje przeżyliśmy dzięki szybkiej interwencji lekarzy w
Klinice w Bytomiu za co jestem im bardzo wdzięczna.
Konrad przy urodzeniu ważył 800 g i przez prawie 3 tygodnie leżał na OIOMie.
Przez pierwsze 2 doby był podłączony do respiratora. Teraz nadal leży w
inkubatorze, do którego podawany jest tlen. Konrad waży niecałe 1200g i lekarze
tłumaczą, że jest zbyt mały aby wykonywać szczegółowe badania. Trudno się z
nimi rozmawia bo ja nie wiem o co pytać a oni nie są zbyt chętni do rozmowy.
Proszę, poradzcie o co mam pytać i na co nalegać, aby było dobrze. Wiem, że ma
tam najlpszą opiekę (podono są tylko 4 takie miejsca w Polsce) ale nie chcę
czegoś przegapić. Nawet nie wiem czego mogę się domagać. Wczoraj pielęgniarka
pozwoliła zmierzyć mu temperaturę a ja nawet nie wiedziałam, że mogę go
dotykać. Bardzo proszę o pomoc!!
Ola mama Konrada

[karolina11]

Witaj Olu
Bądż dobrej mysli, coraz wiecej wczesniakow rodzi sie i potem niezle sobie
radza w życiu i nic zlego sie nie dzieje.
Bądź jak najwięcej przy nim choćby szpcąc do niego mile słowka lub głaszcząc
aby czul twoj dotyk.
Masz prawo byc przy swoim dziecku

[irena.r]

Jestem z synusiem w Gornoslaskim Centrum Zdrowia Dziecka i Matki, prawie caly
dzien(od 12-20.00) na oddziale Patologii Noworodka i jestem bardzo doswiadczona
w temacie, gdyz od 5 miesiecy cale dnie spedzam w szpitalach- synus jest po 6
juz operacji i 4 posocznicach, i ciagle walczymy i wierze w cud i jego ogromna
sile
Jezeli chcesz wsparcie daj znac- ja tez swego czasu spotkalam wiele
wspanialcych ludzi, ktorzy pomogli mi przetrwac najgorsze chwile;-)
Pozdrawiam Wszystkich
Irena

kochac!!

[ola-34]

witam
wiem co znaczy ten okropny strach, lęk gdy Twoje dziecko jest chore, bardzo
wspolczuje wszystkim kobietom ktore musza sie zmagac z takim cierpieniem
Jestem matka dziecka niepelnosprawnego, dziecka ktore tez przeszlo w
dziecinstwie bardzo wiele, ten okres wspominam jako najwiekszą udreke w moim
zyciu.....minelo...synek ma prawie 8 lat, 8 lat rehabilitacji
jest kochany, wspanialy, najlepszy niezaleznie od tego co udalo nam sie
osiagnac
kazda kobieta musi szybko zdac sobie sprawe ze wszystko jest mozliwe i kochac
swoje dziecko pomimo wszystko bo ono wlasnie tego najbardziej potzrebuje.
Ja zadawalam sobie tysiace pytan dlaczego ja dlaczego to moje dizecko, na to
nie ma odpowiedzi,trzeba kochac i walczyc
zycze sily i pozdrawiam

[irena.r]

ola-34 napisała:
trzeba kochac i walczyc
> zycze sily i pozdrawiam
Swiete Słowa;-)
Dziewczyny, daje namiar na ten watek mamie, ktora pare miesiecy temu urodzila
dziecko z wada genetyczna. Czy moge jej tez poiwedziec, ze moze skorzystac z
zamieszczonych tutaj adresow, gdy bedzie potrzebowala wsparcia?
Pozdrawiam
Irena
>

[wintergirl]

Ireno,
podziwiam Cię i modlę się za Ciebie i Twojego synusia. Myślę, że Twoja siła
dodaje siły wszystkim matkom, które wchodzą tutaj i czytają Twoje posty.
Podziwiam Cię, że masz taką siłę przebicia. Ja staram się przyjeżdzać do syna
jak najczęściej ale to prawie godzina jazdy w jedną stronę więc nie mogę z nim
być codziennie bo pracuję. Postanowiłam wrócić do pracy, gdy on jest w szpitalu
bo wiem, że urlop będzie mi potrzebny, gdy nareszcie wróci do domu. Niestety na
oddziale czuję się jak intruz, który tylko przeszkadza. Fakt, że dziecko ma
dobrą opiekę ale ja o wszystko muszę się prosić i upominać. Dopóki był na
OIOMie to można było porozmawiać z lekarzem i uzyskać jakieś informacje. Teraz
jest na "Kubusiu Puchatku" i do lekarza nie ma szans dotrzeć. Lekarz jest
dostępny tylko między 12:00 a 15:00, a ja kończę pracę o 17:00. Muszę się
zwalniać z pracy, jechać przez godzinę, żeby się dowiedzieć, że lekarz nie ma
dla mnie czasu albo coś innego. Jak już uda mi się dopaść lekarza to słyszę
same ogólniki. Że dziecko jest stabilne i przybiera (tyle to się mogę
dowiedzieć od pielęgniarki!). Nie jesteśmy informowani o żadnych badaniach, ani
ich wynikach. Nie mamy wglądu do dokumentacji i w zasadzie to możemy tylko
czekać na cud. Czy nic się nie da zrobić?!! Czy lekarze nie mogliby wykazać
choć odrobiny dobrej woli we współpracy z rodzicami? Przecież chyba chcemy tego
samego - dobra dziecka.

[ewencja]

Pani Ireno!
Śledzę od początku ten wątek, jestem wolontariuszką, opiekuję się dizećmi z
upośledzenim umysłowym. KOcham to co robię. W przyszłości chcę iść na studia-
resocjalizacja i pracować z trudną młodzieżą.
Chciałabym Pani tylko powiedzieć, że jest Pani słoneczkiem na tym całym
oddziale gdzie lezy Pani dizecko, że rozświetla Pani wsyztskoi wszystkich,
którzy są w zasięgu. Że rozświetla Paniw szystko tutaj, jest Pani taka
spontaniczna.
Oddaję Pani swoją nadzieję, i swój spokój...
Pozdrawiam, i trzymam kciuki
Ewa

[karolina11]

Dawno mnie tu nie było. Ufamn, że u was wszystko w porządku - dziewczyny,
piszcie co u maluchów.
Za dwa ygodnie, orgaznizuję szkolenie w tematyce rozwoju i problemów z
uszkodzeniami dzieci - prowadzi terapeutkla z Filadelfii Bozena Bejnar Slawow
Zapraszam. Więcje informacji u mnie na priva.

i tu
www.dzieci.org.pl/cgi/forum/ikonboard.cgi?s=bf454c1e956e60701e52a3e86936d41f;act=ST;f=8;t=289

pozdrawiam. Karolina
www.nadzwyczajne-dzieci.org