ŚWIĘTY MIKOŁAJ

[madohora]

ŚWIĘTY MIKOŁAJ

[madohora]

ŚWIĘTY MIKOŁAJ

[madohora]

SZACHOWE MIKOŁAJKI - [size=10]Nowiny Gliwickie - 11.12.2019

[madohora]

[madohora]

Kult świętego był tak popularny, że od XVI wieku w kalendarzach protestanckich zachowano przy 6 grudnia zapis o wspominaniu tego dnia Mikołaja. Nazwę święto zastąpiono w nich Dniem Mikołaja

[madohora]

Przelotnie do pani Claus odniesiono się też w eseju zamieszczonym w czasopiśmie Harper’s Magazine w 1862 r. oraz w komicznej powieści The Metropolites (1864) Roberta St. Clara. Pojawia się tam jako kobieta w ubrana w wysokie kozaki, tuzin krótkich czerwonych halek oraz duży, stary słomiany beret.

[madohora]

Jedna z legend głosi, że pewien człowiek, który popadł w nędzę, postanowił sprzedać swoje trzy córki do domu publicznego. Gdy biskup dowiedział się o tym, nocą wrzucił przez komin trzy sakiewki z pieniędzmi. Wpadły one do pończoch i trzewiczków, które owe córki umieściły przy kominku dla wysuszenia. Stąd w krajach, gdzie w powszechnym użyciu były kominki, powstał zwyczaj wystawiania przy nich bucików lub skarpet na prezenty. Tam, gdzie kominków nie używano, św. Mikołaj po cichutku wsuwa prezenty pod poduszkę śpiącego dziecka.

[madohora]

W Holandii są rozróżniane dwie postacie: Sinterklaas i Kerstman]. Sinterklaas jest to postać wzorowana na tradycyjnym wyglądzie Świętego Mikołaja, biskupa kościoła katolickiego, ubrana w purpurowy płaszcz, z pastorałem w ręce i mitrą na głowie. Towarzyszy mu zwykle pomocnik niosący na plecach worek z prezentami Zwarte Piet. Sinterklaas przypływa z Hiszpanii, dawniej kojarzącej się w Holandii jako kraj dobrobytu, na statku do najbliższego portu około 15 listopada, gdzie witany jest przez tłumy dzieci wraz z rodzicami. Następnie przesiada się na konia i wraz z orszakiem pomocników i dzieci przejeżdża przez miasto. Od tego dnia pojawia się w centrach handlowych, na placach, w szkołach, przedszkolach, gdzie rozdaje dzieciom prezenty. 5 grudnia, kończy się okres wizyt Sinterklaasa, wsiada on z powrotem na statek i odpływa żegnany przez wiwatujące dzieci śpiewające „Dag Sinterklaasje” (pol. „Żegnaj Mikołaju”). Kestman jest wzorowany na komercyjnej postaci spopularyzowanej przez reklamę Coca-Coli. Nocą w Wigilię Bożego Narodzenia zakrada się do domu przez komin lub po drabinie i zostawia dzieciom podarki, które odnajdują pod choinką.

[madohora]

,

[madohora]

[madohora]

Trollami są także Muminki występujące w cyklu powieści i opowiadań dla dzieci autorstwa Tove Jansson. Pierwsza powieść z tego cyklu nosiła tytuł Małe trolle i duża powódź, a słowo „troll” występowało często w oryginalnym tekście szwedzkim, w przeciwieństwie do polskich przekładów: powieść Zima Muminków nosi oryginalny tytuł Zima trolli – Trollvinter, a w szwedzkim oryginale słowo „Muminek” brzmi Mumintroll.

[madohora]

Dziadek Mróz – Rosja

[madohora]

Dawną fińską tradycją było przebieranie się za kozła, w celu otrzymania resztek świątecznego jedzenia. Zwykle taką osobą był starszy człowiek, tradycyjnie nazywany Nuuttipukki.

[madohora]

Początkowo Dzień Świętego Mikołaja obchodzony był jedynie w Europie Wschodniej. Dopiero w XIII wieku postanowiono obchodzić uroczyście imieniny Mikołaja także w Europie Zachodniej; mniej więcej w tym czasie wypełniono w Utrechcie monetami buciki czworga ubogich dzieci, a także w innych miastach postarano się zorganizować drobne podarunki dla biednych.

[madohora]

Na ten ubiór narzucona jest bogato zdobiona złotymi ornamentami kapa zapinana z przodu na łańcuszek i dwa haczyki, której wewnętrzna strona jest w kolorze złotożółtym lub białym. Kiedy Sinterklaas siedzi na koniu, jego kapa opada na grzbiet zwierzęcia.

[madohora]

Na głowie Sinterklaas ma czerwoną czapkę, która kształtem przypomina do złudzenia mitrę, nakrycie głowy biskupów, natomiast w ręku trzyma pastorał.

[madohora]

Dawniej rodzice straszyli swoje pociechy mówiąc, że Zwarte Piet wkłada niegrzeczne dzieci do worka i zabiera ze sobą do Hiszpanii (do XVI w. tereny współczesnej Holandii należały do Hiszpanii, więc kraj ten kojarzył się Holendrom niezbyt przyjemnie), gdzie przez cały rok będą musiały ciężko pracować. Ze względów pedagogicznych stosowanie tej metody wychowawczej było mocno krytykowane i ma obecnie wartość jedynie historyczną, gdyż praktycznie wyszło z użycia.

[madohora]

Złośnik (Vixen)

[madohora]

[madohora]

[madohora]

TYSIĄC MIKOŁAJÓW BRAŁO UDZIAŁ W BIEGU MIKOLAJKOWYM - Nasze Miasto - 05.12.2021

[madohora]

PONAD 1000 MIKOŁAJÓW BIEGAŁO W KATOWICACH - Radio Katowice - 05.12.2021

[madohora]

Hans Christian Andersen, Krasnoludek u kupca

[madohora]

Jesienią 2006 twórca Pomarańczowej Alternatywy Waldemar Fydrych utworzył Komitet Wyborczy Wyborców Gamonie i Krasnoludki, z którego startował (bez powodzenia, ale z wynikiem lepszym niż na przykład kandydat Ligi Polskich Rodzin) w wyborach samorządowych 2006 na prezydenta Warszawy. Jego komitet wyborczy wystawił także kandydatów do Rady Miasta Warszawy, ale nie udało mu się wprowadzić do Rady żadnego z nich.

[madohora]

Krasnale ogrodowe to gipsowe lub plastikowe figurki wysokości kilkudziesięciu centymetrów, niekiedy przekraczające metr, pomalowane jaskrawymi kolorowymi farbami, przedstawiające bajkowe krasnoludki i ustawiane przez niektórych właścicieli posesji w ogrodach, w celu ich upiększenia. Moda na tego rodzaju ozdoby szczególnie popularna jest w Niemczech. W latach 90. rzemieślnicze wytwórnie ogrodowych krasnali, powstały bardzo licznie w polskich miejscowościach wzdłuż granicy z Niemcami. Szczególnie wiele powstało ich między innymi w Nowej Soli.

[madohora]

Krasnal ogrodowy (niem. Gartenzwerg) – figurka z ceramiki, gipsu lub tworzywa sztucznego, przedstawiająca krasnala, przeznaczona do dekoracji ogrodu przydomowego. Wzorem do postaci krasnala byli niemieccy górnicy z okresu średniowiecza. Według szacunkowych ocen w niemieckich ogrodach znajduje się około 25 milionów krasnali.

[madohora]

Wrocławskie krasnale stały się inspiracją dla innych miast. W Suwałkach powstał szlak 10 krasnali – bohaterów baśni O krasnoludkach i o sierotce Marysi autorstwa pochodzącej z Suwałk Marii Konopnickiej – wzorowany na wrocławskim, do którego postacie krasnali zaprojektował wrocławski rzeźbiarz Piotr Makała, opierając się na ilustracjach Jana Marcina Szancera W Legionowie przy przedszkolu stanęła figura Koszałka Opałka autorstwa Tomasza Moczka.

[madohora]

We wczesnych utworach J.R.R. Tolkiena, np. w Księdze zaginionych opowieści, gnomy to inna nazwa Ñoldorów, jednego z rodów elfów.

[madohora]

Zapomniane oblicze Świętego Mikołaja

[madohora]

JARMARK BOŻONARODZENIOWY W KATOWICACH - www.msn.com.pl - 05.11.2022

[madohora]

Od IX wieku Mikołaj był czczony w chrześcijaństwie wschodnim i zachodnim jako święty i cudotwórca. Żywot pióra archimandryty Michała z IX wieku przekazuje, że 6 grudnia obchodzono w Konstantynopolu święto Mikołaja, które traktowano jako godne przygotowanie do Bożego Narodzenia. Cesarz Leon VI (zmarły w roku 912) stwierdził: nieprzyjaciel ludzkości doznaje porażki podczas każdej uroczystości ku czci świętych, ale w największy gniew wprawia go święto świętego Mikołaja, ponieważ jest ono obchodzone na całym świecie

[madohora]

[madohora]

[madohora]

ORZECHY WŁOSKIE TO MODNA DEKORACJA NA BOŻE NARODZENIE - Nasze Miasto - 16.11.2022

[madohora]

W początkach wojny osiemdziesięcioletniej księża kalwińscy próbowali zaniechać uroczystego obchodzenia Dnia Świętego Mikołaja ze względu na zbyt dużą zawartość elementów herezji. Święto było jednak już tak popularne, że wezwanie do bojkotu nie spotkało się z pozytywnym przyjęciem nawet u protestanckiej części społeczeństwa.

[madohora]

XVII-wieczny malarz holenderski Jan Steen uwiecznił na dwóch obrazach poranek święta Sinterklaasa. Na obrazie pt. Dzień św. Mikołaja widać, co przyniósł dzieciom w prezencie Święty Mikołaj. Najszczodrzej została obdarowana mała dziewczynka, która dostała od Mikołaja lalkę oraz wiaderko pełne zabawek i słodyczy. Stojący po lewej stronie chłopiec ociera łzy, albowiem znalazł w bucie rózgę. Starsza dziewczynka uniosła triumfalnie jego bucik do góry, a inny chłopiec śmieje się, wskazując ręką na bucik z rózgą. Tylko stojąca z tyłu babcia patrzy przychylnie na płaczącego chłopca i sięga za zasłonkę, gdyż być może ukryła tam prezent dla niego[15]. W owych czasach chłopcy często znajdowali w bucikach rózgę lub woreczek z solą.

[madohora]

[madohora]

Zbliżone do współczesnych zwyczaje mikołajkowe są udokumentowane od XV wieku w źródłach polskich, czeskich, austriackich, holenderskich, belgijskich i niemieckich. Święty Mikołaj pełnił w nich rolę osoby przynoszącej prezenty z okazji własnego święta. Jego atrybutami były siwa broda, pastorał, mitra oraz długa, czerwona szata biskupia. Wieczorem 5 grudnia obdarowywał owocami, orzechami, ciastkami czy cukierkami dobrze zachowujące się dzieci. Niegrzeczne uderzał pastorałem. Gdy nie pojawiał się osobiście, dzieci starały się przekazać, że czekają na prezenty, na różne sposoby. Z Holandii zachowały się zapisy o wystawianiu butów przy kominku. W Czechach dzieci wieszały skarpety na ramach okiennych, a w Austrii kładły buty na parapecie

[madohora]

KABANOSY W CIEŚCIE FRANCUSKIM

kabanosy 200 g
ciasto francuskie 300 g
jajka 1 szt.
czarnuszka 1 łyżka stołowa

Przygotowanie ciasta francuskiego: jeśli mamy odpowiednią ilość czasu, robimy domowe ciasto francuskie. Jeśli nie, korzystamy z gotowego półproduktu. Wystarczy 1 arkusz, czyli ok. 300 g. Rozwijamy ciasto na czystym blacie lub stolnicy. Kroimy wzdłuż krótszego boku na paski o szerokości ok. 1 cm.
Owijanie kabanosów: jeśli używamy dłuższych kabanosów, najlepiej przekroić je na kawałki. Każdy owijamy ciastem francuskim, tak aby delikatnie na siebie nachodziło. Układamy na blasze wyłożonej papierem do pieczenia i smarujemy rozmąconym jajkiem - najwygodniej będzie to zrobić za pomocą pędzelka kuchennego.
Pieczenie kabanosów w cieście francuskim: piekarnik rozgrzewamy do 180 stopni C. Owinięte kabanosy posypujemy równomiernie siemieniem lnianym oraz białym sezamem. Pieczemy przez 20 minut, kontrolując pod koniec stopień zarumienienia ciasta. Gotowe kabanosy w cieście francuskim studzimy na kratce i podajemy z ulubionymi dodatkami.

[madohora]

[madohora]

Dawanie prezentów jest wyrazem uczuć, starań i troski obdarowującego. Myślimy o kimś i chcemy mu to okazać. Zależy nam na tym, żeby podarek się spodobał, szczególnie gdy obdarowywanym jest dziecko. Czy rzeczywiście warto wmawiać maluchom, że to Mikołaj przeszukuje internet, żeby znaleźć najatrakcyjniejsze prezenty, że to on biega po sklepach lub czeka z niecierpliwością na kuriera, obgryzając paznokcie ze strachu, że przesyłka nie dojdzie na czas? I czy warto przekonywać dzieci, że za te wszystkie cudeńka, które leżą pod choinką (a 6 grudnia są poupychane w skarpetach i butach), płaci facet z lekką nadwagą? Czy rzeczywiście odbierzemy dzieciom „magię świąt”, mówiąc im, że to my – rodzice – wybierając i kupując upominki, staramy się sprawić im radość?

[madohora]

[madohora]

Odmawiano mu prawa do świętości, kwestionowano jego historyczność, zmieniano mu imiona oraz wciągano w ideologiczne i polityczne spory. Po wiekach stał się zakładnikiem komercji i postacią z wszechobecnych reklam. W najlepszym razie jego rolę ogranicza się obecnie do funkcji dostarczyciela prezentów. A jak było dawniej?

[madohora]

ak tylko relikwje znalazły się w Bari, ty- ’ siące okolicznych mieszkańców zaczęły się scho dzić do nich — zwłaszcza chorzy i ułomni, A ilu tam było uzdrowionych — ilu uwol nionych od czarta — ilu głuchych odzyskało słuch — ślepych wzrok — trudno się doliczyć. A tyle było tych cudów, że uzdrowieni wy stawili krzyż na tern miejscu, z którego można już było widzieć miasto, bo kto tylko na tem miejscu spojrzał na miasto i westchnął do świę tego — bywał uzdrowionym, I wystarczy wspomnieć jakiegoś księdza z Camerino, Dłuższy już czas cierpiał ten ksiądz na gar dło, że nie mógł spojrzeć w górę, bo miał skur czone żyły, a gdy doszedł do tego krzyża — i wezwał opieki św. Mikołaja, wyprostował się i — wyzdrowiał, A ten chory chłopczyk,,. Nie mógł nic jeść ni pić i usychał w oczach.,, I nie pomogły żadne rady ni żadne lekar stwa — zrozpaczeni zatem rodzice idą z nim do św. Mikołaja i proszą o pociechę — niestety, daremnie! Wracają do siebie zgnębieni, a mówią sobie po drodze: „Nieprawdę nam mówili Barzanie o św. Mi kołaju! Nie uzdrowił nam dziecka ten święty,,! Będący przy nich Barzanie — zaczęli ich karcić za tę mowę i zachęcać do ufności, a gdy to mówili, zawołał chłopczyk, że jest całkiem zdrowy!

[madohora]

[madohora]

[madohora]

Św. Mikołaj, biskup Mirreński należy do wielkich cudotwórców i życie jego, od za rania aż do schyłku, stanowi jedno pasmo cudów. Urodził się w Azji Mniejszej, w Lic] w mieście Patarze, z rodziców bardzo poboż nych. Sam od wczesnegb dziecięctwa odznaczał się wielką pobożnością. Cichy i skromny najchętniej przebywał w kościele, pil nie ćwi czył się również w naukach. Stryj jego widząc zalety Mikołaja, namówił go, za zgodą rodzi ców, do stanu duchownego. Zostawszy kapła nem, zajaśniał wkrótce wielkiemi cnotami, a będąc bogatym po rodzicach, hojnie rozda wał jałmużny, starając się usilnie, aby nikt s 0 tern nie dowiedział. Słowa Chrystusa Pana; ,,Niechaj nie wie lewica twoja, co prawica twoja czyni” (Mateusz VI, 3) były ulubioną dewizą młodego kapłana, Dowiedziawszy się, że pewien zubożały szlachcic w mieście Patarze, mający trzy do rosłe córki, przywiedziony do rozpaczy, post; npwił ratować resztę majątku, kosztem cnoty córek, wrzucił mu w nocy do mieszkania przez okno worek złota, z napisem: „na posag dla twojej najstarszej córki i na twoje u trzy m nie”. Dzięki temu człowiek ów porzucił swe złe zamiary i najstarszą córkę w> dał za n ż Wkrótce potem Mikołaj tym samym sposobem umożliwił zamężcie drugiej córki a następnie 1 trzeciej,^ czem skruszony szlachcic na u :y dogonił świętego kapłana i upadłszy mu do nóg, serdeczne złożył dzięki. Mikołaj zaś nakazał mu, by nikomu o tern nie wspominał. Przez czas pewien był Mikołaj przełożonym klasztoru, który stryj jego wybudował, ale za tęskniwszy do życia pustelniczego, udał śę w podróż do Ziemi św,-W droaze wybuchła wielka burza, okręt był bliski zatonięcia, ale Święty uspokoił podróżnych, modlitwą morze ciszył, a pewnego majtka, który, spadłszy z masztu, zabił się, do życia przywrócił. Zwie dziwszy święte miejsca, chciał się udać na paszczę, ale usłyszał głos, nakazujacy mu po wrocie do opuszczonych owieczek. Wrócił więc do klasztoru, lecz Bóg rozkazał mu, by szedł wśród ludzi i wsławiał imię Jego. Udał się za tem Mikołaj do Mirry, stolicy Licji, gdzie nie- ą odziewanie wybrany został i wyświęcony na ; skupa. Zostawszy biskupem prowadził życie jeszcze bardziej skromne, pracowite i umartwio ne. Od rana do nocy był na usługach swych kochanych owieczek. Brał udział w Soborze nicejskim, gdzie potępiono kacerstwo Arjusza. udy nastało prześladowanie chrześcijan za ce- sarzow rzymskich Dioklecjana i Maksymjana, Mikołaj wtrącony został do wilgotnej celi gdzie długo był więziony. Kiedy zaś na tron wstąpił Konstantyn W ielki, święty biskup do czekał się wolności Kościoła i sam mógł nie- tylko opuścm więzienie, ale i nawracać pogan, zamieniając świątynie pogańskie na kościoły chrześcijańskie. J Pewnego razu, trzej urzędnicy zostali nie winnie posądzeni o zdradę i skazani na śmierć Nieszczęśni skazańcy zwrócili się do Mikołaja o ratunek. Święty, litością zdjęty, ukazał się we sme cesarzowi Konstantynowi, nakłaniajac go do ponownego rozpatrzenia sprawy — wówczas przekonano się, iż owi urzędnicy byli niewinni niesprawiedliwie skazani. Gdy nadszedł czas zgonu, Mikołaja, święty ie ylko, że się nie smucił, lecz przeciwnie, radował się, śpiewając hymny dziękczynne i modląc się gorąco. Ostatniemi jego słowy były; „W ręce Twoje polecam ducha mojego' 5 (Psał. XXX, 2. 6). Umarł dn. 6, grudnia 327 r. Ciało jego złożono w mieście Mirze, gdzie za słynęło cudami — w XI w. przeniesione zosta ło do m, Barri w Apulji, we Włoszech,

[madohora]

Mały Miś zasnął w ciepłem łóżeczku. 1 przyśniło się Misiowi, że przyszedł do niego anioł. Anioł miał długą, białą suknię i ogromne mięciutkie skrzydła. A potem ujrzał Miś jak z lasu wyjechały sanie, zaprzężone w ślicznego konika. Dziń... dziń... dzwonią dzwoneczki. A na saniach sie dzi św. Mikołaj. I cóż to św. Mikołaj tam wiezie? Pewnie podarki dla grzecznych dzieci. Miś tak się ucieszył, że się roześmiał przez sen.

[madohora]

[madohora]

[madohora]

[madohora]

Przybywa do nas z workiem prezentów, ale tylko na kilka chwil. Już wkrótce wróci do swojej siedziby. Tylko gdzie mieszka święty Mikołaj?

[madohora]

Wiele lat temu fiński radiowiec przekonał dzieci słuchające jego audycji, że Święty Mikołaj mieszka na górze Korvatunturi (Góra-ucho). Wniesienie miało nasłuchiwać życzeń dzieci, napływających z całego kraju. W 1985 roku, odwołując się do tradycji, minister spraw zagranicznych

[madohora]

[madohora]

Laponia rozciąga się na obszarze za kręgiem polarnym, od Norwegii, przez Szwecję i Finlandię, aż do północnych rubieży Rosji. Stanowi rozległą wyżynę o wysokości 300-400 mnpm. Pojedyncze wzgórza wznoszą się do 800 mnpm. Mają łagodne zbocza bez stromych ścian i ostrych grani. Dziewicza przyroda Laponii jest chroniona przez sieć parków narodowych.

[madohora]

Laponię porasta gęsta tundra. Na południu rosną lasy sosnowe i świerkowe. Występują też laski brzozowe - za kręgiem polarnym stopniowo zastępowane przez mchy i porosty. Najbardziej charakterystyczne dla krajobrazu są skute lodem jeziora polodowcowe.

[madohora]

[madohora]

Pojawia się w postaci kolorowych łuków, promieni, pasm, serpentyn, zwykle zielonych lub czerwonych. Zorza powstaje w wyniku oddziaływania z atmosferą Ziemi wyrzuconych przez Słońce wysokoenergetycznych elektronów i protonów, które dotarły do Ziemi.

[madohora]

[madohora]

Można go spotkać na każdym kroku. Dziś Finlandia jest domem dla 200 tysięcy tych ssaków, których jest więcej niż mieszkańców Laponii. Renifery swobodnie przechadzają się po ulicach, nie zważając na przejeżdżające samochody. A inne zwierzęta?

[madohora]

[madohora]

[madohora]

Samowie są ludem koczowniczym. Wytworzyli odrębną kulturę, ukształtowaną przez izolację Laponii od pozostałej części Półwyspu Skandynawskiego. Mają własną reprezentację polityczną a nawet odrębną flagę.

[madohora]

DJABEŁEK TRZECI. Które powiedz nam kochany, A wnet worki dobywamy... DJABEŁEK DRUGI. I rózeczką przetrzepiemy Nim do wora wpakujemy. DJABEŁEK PIERWSZY (otwiera księgą i czyta). Mania, Stasia, Romcia, Józia, Nawet Krzysia chociaż duża, Tych pięcioro ciągle broi Pełno przez nich niepokoi. DJABEŁEK TRZECI. W domu tak niegrzeczne były, Że ich matki umieściły — Aż na pensji — lecz cóż z tego? Nie nabyły nic dobrego. — DJABEŁEK DRUGI. Ach! ja znam je także wszystkie, Toż piekiełka one bliskie, DJABEŁEK TRZECI. Pani prosi, perswaduje, To się gniewa, nakazuje, Ale one po kazaniu Ani myślą o zadaniu. DJABEŁEK DRUGI. Z zadaniami zawsze bieda. Jak się gdzie odpisać nieda, To wykręty się znajduje I znów dalej się próżnuje.

[madohora]

ŚWIĘTY MIKOŁAJ W REKLAMIE CAŁUJE MĘŻCZYZNĘ - www.4fun.tv

[madohora]

(chór Aniołów — na nutę „Santa Lucyja'): Mała dziewczynko, chłopczyku mały nad wami czuwa aniołek biały radzi wam szczerze, bardzo się smuci kiedy dziecina serce odwróci. Aniołek wszędzie wam towarzyszy i wszystko widzi i wszystko słyszy Dzień i noc całą czuwa nad wami byście ni chwilę nie byli sami. Ileż zmartwienia, ileż radości w aniołka duszy w tej służbie gości bo gdy dziecina mu radość sprawi aniołek szczęśliw i błogosławi

[madohora]

[madohora]

[madohora]

Meszek w lesie się zieleni Jagódeczka się czerwieni któż cię to jagódko stworzył kto tak pięknie umalował? Kto ci dał na czas gorący ze słodyczą smak chłodzący kto ci dał ten zapach miły czyjeż ręce cię zdobiły? Któż jagódkę stworzyć może jak nie ty o dobry Boże nawet w jagódce maleńkiej widać wszechmocność twej ręki

[madohora]

[madohora]

Patryk: - Bardzo bym | się smucił, gdyby nie było | Mikołaja, bardzo bym za nim (tęsknił. Nie mogłoby być świąt bez niego. On przyjeżdża do |: mnie wielkimi saniami z renif-erami. Jest ich dziesięć, a jeden ma czerwony nos. W swoim | liście do Mikołaja napisałem, że marzę o kartach z Danem Kuso, które się otwierają, bo mają magnes.

[madohora]

Martyna: - Bezśw. Mikołaja cały świat byłby bardzo smutny, bo zawsze jest wesoło, gdy się dostaje prezenty. Ale dorośli nie byliby smutni, bo oni nie muszą mieć prezentów od Mikołaja, bo marzą, żeby dostawać je od swoich dzieci. Na szczęście Mikołaj jest i przychodzi każdego roku w zimie Mieszka na północy, gdzie przez cały rok przygotowuje prezenty db każdego dziecka. Potem sam je przywozi i zostawia w domu. Ja chciałabym dostać od św. Mikołaja komputer.

[madohora]

Jasio pisze list do św. Mikołaja:
„Chciałbym narty, łyżwy, sanki i grypę na za kończenie ferii świątecznych”.

[madohora]

forum.gazeta.pl/forum/w,49353,131320686,151946514,Re_Wyslij_Mikolaja_znajomym.html?v=2#p151946514

[madohora]

[madohora]

Osoby odgrywające rolę Zwarte Pieta zachowują się w sposób żartobliwy, psocą i wykonują akrobatyczne sztuczki, a także rozdają wszystkim dookoła, jedyne w swoim rodzaju, malutkie ciasteczka z przyprawami korzennymi, które nazywają się: kruidnootjes i pepernoten.

[madohora]

Patara była miejscem urodzenia (ok. 270 n.e.) świętego Mikołaja, biskupa Myry (obecnej Demre).

[madohora]

[madohora]

WYŚLIJ MIKOŁAJA ZNAJOMYM

[madohora]

Ruiny miasta zajmują obecnie znaczny obszar. Wśród dobrze zachowanych zabytków z czasów rzymskich wyróżnia się teatr, zbudowany za panowania Antoninusa Piusa, i łuk triumfalny Mettiusa Modestusa (zarządcy Licji) z 100 n.e. Termy zostały wybudowane przez Wespazjana, jak głosi inskrypcja na nich umieszczona.

[madohora]

A W GLIWICACH UKRADLI MIKOŁAJA

[madohora]

W NIEMCZECH NIE CHCĄ MIKOŁAJA

[madohora]

PRZYSŁOWIA NA ŚWIĘTEGO MIKOŁAJA

[madohora]

DOWCIPY O ŚWIĘTYM MIKOŁAJU

[madohora]

Mikołaj na Śląsku cieszył się wielkim kultem. Świadczy o tym liczba kościołów pod jego wezwaniem. Początkowo "Śląski" Mikołaj był pasterzem, który chronił bydło przed wilkami. W dniu 6 grudnia w kościołach składano w ofierze białe gęsi i koguty. W drugiej połowie XIX wieku zakazano tego typu praktyk.

[madohora]

Obdarowywanie dzieci w tym dniu jest późniejsze i dotarło na Śląsk z kultury zachodniej. Święty przybywał z całym orszakiem. Byli w nim aniołowie, był też i diabeł. W naszych stronach dzieci kładąc się do łóżka w dniu 5 grudnia stawiały czasem talerz na parapet okna. A gdy się budziły w Mikołaja znajdowały na tym talerzu różne słodycze

[madohora]

W tradycji śląskiej ważne miejsce ma – sięgający II połowy XIX w. i zapożyczony prawdopodobnie z Niemiec – zwyczaj obdarowywania dzieci słodyczami 6 grudnia w dzień św. Mikołaja. Mikołaj, czyli postać przebrana za św. Mikołaja biskupa, wedle tradycji przynosi prezenty wieczorem – po zapadnięciu zmroku lub w nocy, kiedy dzieci śpią. W niektórych domach przybycie Mikołaja oznajmia dźwięk dzwoneczka. Podarunki mikołajowe są raczej drobne – np. słodycze, smakołyki, książeczki czy małe zabawki. Czas większych prezentów przychodził po adwentowym oczekiwaniu dopiero w wigilię Świąt Bożego Narodzenia, kiedy w śląskich domach pojawiało się Dzieciątko. Ono to przybywa zwykle z większymi podarunkami. Gdzieniegdzie w powiecie gliwickim zachowały się i są kultywowane dawne formy obchodzenia
dnia św. Mikołaja i nadal po południu i wieczorem domy odwiedza Mikołaj w mitrze i z pastorałem, któremu zazwyczaj towarzyszą diabeł i anioł. Diabeł z widłami, rzemieniem i powrozem straszy niegrzeczne dzieci, a także wypomina im ich całoroczne przewinienia, zaś anioł zapewnia, że dziecko nie było jednak takie złe i trzeba dać mu jeszcze szansę, po czym
pomaga Mikołajowi wyciągać z wielkiego wora niespodzianki. W przeszłości „prezentem” dla niegrzecznych dzieci była rózga lub „tytka z wąglem abo łoszkrabinami” (papierowa torebka z węglem lub obierkami – np. z jabłek, kartofli), jednak zazwyczaj nawet największy łobuz dostawał jeszcze choć drobny słodki upominek, z komentarzem, że to „na zachętę”
i że za rok Mikołaj może nie być już tak pobłażliwy dla wybryków małego gagatka.
Obecnie zwyczaj ten kultywowany jest w niektórych prywatnych domach, ale przede wszystkim w przedszkolach i szkołach, gdzie dzieci odwiedzane są przez Mikołaja w stroju biskupa, obdarowującego je prezentami. Nie otrzymują ich jednak od świętego za darmo. Maluchy, a nawet starsze dzieci z pierwszych klas szkoły podstawowej muszą powiedzieć wierszyk, zaśpiewać piosenkę, a czasem odmówić krótką modlitwę, wówczas święty łaskawym okiem spogląda i przekazuje wyczekany prezencik. Jednak w ostatnich latach coraz częściej placówki, centra handlowe i ulice naszych miast i wsi nawiedzają „wyrośnięte krasnale” – brzuchate Mikołaje w czerwonych ubrankach, noszące się z „amerykańska”, próbujące wyprzeć Mikołaja w mitrze, w szatach biskupich… Śląskie tradycje są jednak na tyle silne, a rodzice i dziadkowie na tyle mądrzy, by nie dać się oszukać „podrabianym Mikołajkom”.

[kucelka2]

To bardzo mądry i wiele wyjaśniający artykuł.
Powinien być rozgłaszany. Wielu ludzi nie rozumie o co chodzi z tymi podwójnymi prezentami.

A tu jasne! Mikołaj skromny,by chwalić grzeczność,a potępiać,z przymrużeniem oka, złe postępowanie, bo w Adwencie - CZUWAJCIE ,by dusza czystą była od grzechu ,
a po Adwencie i na wielką radość od Dzieciątka, pod choinkę - bogatsze prezenty.

Dziękuję bardzo za oświecenie.

[madohora]

ŚWIĘTY MIKOŁAJ

[madohora]

[madohora]

Już niebawem Mikołaje
Tak mi się dzisiaj wydaje

[madohora]

Na Świętego Mikołaja ucieszy się dzieciąt zgraja
Bo chłopaki i dziewczęta - wyczekują na prezenta
Jedne będą miały cacko - że się sprawowały gracko
A zaś drugie dla zachęty - bo nie były wiercipięty

[madohora]

Święty Mikołaj już do nas zmierza
Widziałam jego strasznego zwierza
A pan Mikołaj miał sanie i wóz
A na nim worek prezentów wiózł

[madohora]

Będę na niego czekać w sobotę
Nie ważne co też będzie potem
Niech mi przyniesie prezentów worek
I do term bilet na wtorek

[madohora]

MIKOŁAJKOWE DNI PROMOCJI ZDROWIA - Radio Katowice - 03.12.2014

[madohora]

ŚWIĘTY MIKOŁAJ ZATRZYMANY W ZATORZE - Nasze Miasto - 03.12.2014

[madohora]

KULAWY MIKOŁAJ ODWIEDZI W CZWARTEK KATOWICE - Dziennik Zachodni - 03.12.2014

[madohora]

Mikołaj (gr. Nikólaos (Nikólassos), od nike + laos (lassos), tj. zwycięstwo + lud; to samo znaczenie ma imię Nikodem, od nike + demos) – imię męskie pochodzenia greckiego. Popularne zwłaszcza w krajach, w których dominującym wyznaniem jest prawosławie, gdyż św. Mikołaj z Miry jest tam jednym z ważniejszych świętych. Różne zagraniczne odpowiedniki Mikołaja to: Nicholas, Nicolas, Nikolaj, Nikołaj, Nicolae, Nicolaj, Nikolai, Nicolai, Niels, Claus, Clasin, a nawet Nikola czy Nicola.

[madohora]

Mikołaj imieniny obchodzi: 2 lutego, 14 lutego, 21 marca, 9 maja, 19 maja, 2 czerwca, 9 lipca, 10 września, 29 września, 13 października, 13 listopada, 14 listopada, 5 grudnia i 6 grudnia

[madohora]

KONKUR MIKOŁAJKOWY - Nasze Miasto - 03.12.2014

[madohora]

A w tym roku co się stanie
Mikołaj będzie miał branie
A może on nie jest taki święty
A może chodziło im o prezenty?

[madohora]

Ale masz rację to taki przedsmak Świąt

[madohora]

ŚWIĘTY MIKOŁAJ

[madohora]

PRZYSŁOWIA NA ŚWIĘTEGO MIKOŁAJA

[madohora]

ŚWIĘTY MIKOŁAJ

[madohora]

Już w wieku kilku lat przestałam wierzyć w świętego Mikołaja. Kiedyś mama zabrała mnie do domu towarowego w Hollywood, żebym zobaczyła Mikołaja, a on, gdy mnie zobaczył, zaraz poprosił o autograf!

Autor: Shirley Temple

[madohora]

On dostał twój list – na pamięć go zna
Prezenty już wziął i w worku je ma
Bo Mikołaj jedzie tu już

[madohora]

W kontekście polskim, Aleksander Brückner w Encyklopedii Staropolskiej określił to jako zwyczaj późny, miejski, niemiecki. W rzeczywistości jednak zwyczaj obdarowywania się prezentami jest znacznie starszy, archaiczny. Choć bezpośrednich korzeni obdarowywania się prezentami najczęściej doszukujemy się w rzymskich Saturnaliach, to w przypadku Słowian postać świętego Mikołaja wyraźnie wywodzona jest z kultu Welesa, bóstwa związanego z ziemią, zaświatami i magią (a u Germanów analogicznie z Odynem).

[madohora]

W Małopolsce prezenty pod choinką zostawia Aniołek, natomiast w nocy z 5 na 6 grudnia prezenty przynosi święty Mikołaj.

[madohora]

Na Dolnym Śląsku prezenty w Boże Narodzenie przynosi Gwiazdka.

[madohora]

W Hiszpanii prezenty przynoszą Trzej Królowie 6 stycznia. Dzieci nie znajdują żadnego prezentu pod choinką.

[madohora]

Jeśli święty Mikołaj
lodu nie roztopi, długo będą
w ręce chuchać chłopi.

[madohora]

Na Mikołaja porzuć wóz i zaprzęż sanie.

[madohora]

Na świętego Mikołaja ciekawość się podwaja:

[madohora]

Alboć wezmą, alboć daj - Tak kazał św. Mikołaj.
Bo jeśli mu barana dasz, Pewny pokój od wilka masz

[madohora]

Raz do roku u nas się zjawia
Dzieci i starszych chętnie zabawia
Daje nam nie zapomnianą zabawę
Może by Mikołaja zaprosić na kawę?

[madohora]

Córki płakały i modliły się, a wieść o ich losie dotarła do Mikołaja, który po śmierci rodziców odziedziczył pokaźny majątek. Nie namyślając się wiele, napełnił złotem sakiewkę i w nocy wrzucił ją przez okno do izby, w której spała najstarsza z dziewcząt. Dysponując takim posagiem, bez trudu znalazła męża. Potem w podobny sposób Mikołaj uszczęśliwił jej obie siostry

[madohora]

Pewnej nocy ukazał mu się we śnie anioł i kazał pójść do Myry. Z poleceniem przekazanym przez takiego posłańca nie wypadało dyskutować, więc Mikołaj następnego dnia wyruszył w drogę. W mieście, o czym nie wiedział, a co było powodem wizyty anioła, zmarł biskup. W tych czasach zwierzchnika wspólnoty chrześcijan nie wskazywał jeszcze papież, lecz wybierali go wierni. Ci z Myry nie potrafili się jednak porozumieć i toczyli coraz bardziej gorszące spory. Sposób ich zakończenia również podpowiedział anioł, który objawił się przewodniczącemu „komisji wyborczej”.

[madohora]

Rządzący w Konstantynopolu cesarz nałożył na Licję horrendalnie wysokie podatki. Mieszkańcy ubożeli, wielu przymierało głodem, lecz poborcy bezlitośnie obdzierali ich z ostatniego grosza. Widząc tyle niesprawiedliwości i krzywd, biskup udał się na dwór, prosić o zmianę polityki. Był wspaniałym mówcą i tak przekonująco opisał cierpienia ludu, że władca obniżył podatki dziesięciokrotnie. Decyzję spisano i potwierdzono przybiciem pieczęci.

[madohora]

Po dwóch tygodniach posłańcy wrócili z szokującą wiadomością. Potwierdzili, że w noc po podjęciu przez cesarza decyzji poborca podatków w Myrze znalazł na stole pismo nakazujące ich obniżkę. Władca zrozumiał, że ma do czynienia z cudotwórcą, przeprosił go i hojnie nagrodził. Zgodnie ze swoim zwyczajem biskup Mikołaj rozdał otrzymane dobra potrzebującym

[madohora]

Sensacyjne wydarzenia rozegrały się w roku 1087. Myra i cała Licja znajdowały się wówczas pod panowaniem wyznających islam Turków. Chrześcijanie nie mogli się pogodzić z myślą, że ich czyniący cuda święty spoczywa w ziemi zajętej przez innowierców. Obawiali się też, że muzułmanie sprofanują szczątki biskupa, by w ten sposób zniszczyć ich cudowną moc. Potrzebowali jej wszyscy, ale najbardziej mieszkańcy bogacących się na handlu miast włoskich

[madohora]

Tymczasem wieść o ataku rozeszła się po mieście i tamtejsi chrześcijanie ruszyli tłumnie pod kościół. W starciu z dobrze uzbrojonym odziałem Barijczyków nie mieli szans, zaczęli więc płakać i lamentować. Na otarcie łez rzucono im trochę złota, ale sytuacja była tak napięta, że dowódcy zarządzili szybki odwrót.

[madohora]

Dziś relikwiami św. Mikołaja szczycą się nie tylko kościoły w Bari i Wenecji, ale też kilkadziesiąt innych świątyń katolickich i prawosławnych od Syberii po Kalifornię. Zazwyczaj w charakterze relikwii występują przywiezione z Bari buteleczki z uzdrawiającą wodą, ale nie brak też „konkretów”. I tak bark świętego trafił do Rimini, palce do Tuluzy i kanadyjskiego Napierville, a ząb do niemieckiego Panschwitz-Kuckau. Kością udową za to w ramach współpracy ekumenicznej podzieliły się katedry w szwajcarskim Fryburgu (katolicka) i Mińsku na Białorusi (prawosławna). Pochodzące z Bari malutkie kawałki kości trafiły nawet do Polski (Pierściec niedaleko Skoczowa).

[madohora]

Dzięki sprawnej promocji praktycznie zastąpił on w powszechnej świadomości tradycyjny wizerunek świętego Mikołaja, biskupa Miry.

[madohora]

Jedna z legend głosi, że pewien człowiek, który popadł w nędzę, postanowił sprzedać swoje trzy córki do domu publicznego. Gdy biskup dowiedział się o tym, nocą wrzucił przez komin trzy sakiewki z pieniędzmi. Wpadły one do pończoch i trzewiczków, które owe córki umieściły przy kominku dla wysuszenia. Stąd w krajach, gdzie w powszechnym użyciu były kominki, powstał zwyczaj wystawiania przy nich bucików lub skarpet na prezenty. Tam, gdzie kominków nie używano, św. Mikołaj po cichutku wsuwa prezenty pod poduszkę śpiącego dziecka.

[madohora]

W kontekście polskim, Aleksander Brückner w Encyklopedii Staropolskiej określił to jako zwyczaj późny, miejski, niemiecki. W rzeczywistości jednak zwyczaj obdarowywania się prezentami jest znacznie starszy, archaiczny. Choć bezpośrednich korzeni obdarowywania się prezentami najczęściej doszukujemy się w rzymskich Saturnaliach, to w przypadku Słowian postać świętego Mikołaja wyraźnie wywodzona jest z kultu Welesa, bóstwa związanego z ziemią, zaświatami i magią (a u Germanów analogicznie z Odynem)

[madohora]

W Wielkopolsce, na Kujawach, na Pałukach, na Kaszubach i na Pomorzu Zachodnim prezenty na Boże Narodzenie tradycyjnie przynosi Gwiazdor, święty Mikołaj przynosi prezenty 6 grudnia.

[madohora]

Mieszkańcom Płaskowyżu Tarnogrodzkiego natomiast na Boże Narodzenie prezenty przynoszą krasnoludki. Mikołaj jedynie 6 grudnia.

[madohora]

Najbardziej charakterystyczny element stroju świętego Mikołaja – czerwona czapka z białym pomponem, stała się jednym z komercyjnych symboli świąt Bożego Narodzenia.

[madohora]

Wizyta pani Roosevelt sprawiła, że do miasta zaczęły wkrótce przyjeżdżać inne wybitne osobistości i turyści z całego świata. W 1956 roku pociągnęło to za sobą konieczność rozbudowy bazy turystycznej (powstały kawiarnie, sklepy z pamiątkami oraz poczta)

[madohora]

Koło podbiegunowe – biała linia przebiegająca przez środek wioski z napisami w kilku językach i podana wartością szerokości geograficznej kręgu polarnego. Linia jest bardzo popularna wśród turystów, aczkolwiek rzeczywiste północne koło podbiegunowe - na skutek powolnych zmian kąta nachylenia osi Ziemi - przebiega obecnie 2,2km na północ, przez teren lotniska w Rovaniemi; w oznaczonej w wiosce lokalizacji przebiegało ono w roku 1867.

[madohora]

"Santa Claus is Comin' to Town" – piosenka świąteczna napisana przez Johna Frdericka Cootsa i Haven Gillespie w roku 1932. Singel został wydany w postaci remixu stworzonego w 2005 roku, na potrzeby promocji reedycji albumu Merry Christmas.

[madohora]

Pani Mikołajowa – żona Świętego Mikołaja. Zgodnie ze świąteczną tradycją wspólnie z elfami wypieka herbatniki oraz pomaga Mikołajowi w przygotowywaniu zabawek dla dzieci, a także rozdaje prezenty dla najgrzeczniejszych dzieci. Jej imię jest tajemnicą, chociaż bywa nazywana Mary, Jessica, Layla, Annette, Emma albo Marta.

[madohora]

Przelotnie do pani Claus odniesiono się też w eseju zamieszczonym w czasopiśmie Harper's Magazine w 1862 r. oraz w komicznej powieści The Metropolites (1864) Roberta St. Clara. Pojawia się tam jako kobieta w ubrana w wysokie kozaki, tuzin krótkich czerwonych halek oraz duży, stary słomiany beret.

[madohora]

W latach 60-tych postać pani Claus ponownie pojawiła się w mediach za sprawą Phyllis McGinley i jej książki dla dzieci How Mrs. Santa Claus Saved Christmas. Dzisiaj panią Mikołajową zwykle można zobaczyć w filmach animowanych, na świątecznych kartkach pocztowych, ozdobach choinkowych, przedstawieniach szkolnych, paradach oraz w domach towarowych. Często przedstawiana jest jako spokojna, życzliwa i cierpliwa osoba, będąca niejednokrotnie przeciwieństwem Świętego Mikołaja, który bywa zbyt energiczny.

[madohora]

W XIX wieku różne fińskie tradycje świąteczne stały się bardziej ujednolicone i wspólne. Najwięcej tych zwyczajów pochodziło z Niemiec, więc wkrótce fiński Nuuttipukki zaczął się mieszać z niemieckim Weihnachtsmannem, który wyewoluował z tradycji Św. Mikołaja po reformacji. Z tego połączenia powstał Joulupukki, który nie straszył już dzieci, tylko przynosił im prezenty. Chociaż na podarunki mogły liczyć jedynie dobrze wychowane dzieci, gdyż te niegrzeczne otrzymywały wiązankę suchych gałązek.

[madohora]

W 1927 r. przyjęto oficjalne miejsce zamieszkania Joulupukkiego, kiedy to fiński reporter Markus Rautio – znany też jako Wujek Markus – powiadomił w swoim popularnym programie radiowym dla dzieci, że Joulupukki mieszka w Laponii na górze Korvatunturi. Wybór miejsca wyjaśnił tym, że odkąd góra ma uszy (nazwa Korvatunturi dosłownie znaczy góra ucha), Joulupukki wszystko słyszy i dlatego zawsze wie, czy dzieci były grzeczne czy nie

[madohora]

Co roku 6 stycznia (dzień wolny od pracy) w Rzymie na Piazza Navona odbywa się święto dla dzieci pod nazwą „Befana”, a związane z postacią wróżki. Stawiane są stragany, na których sprzedaje się lalki wiedźmy na miotle, ozdoby świąteczne i skarpety na prezenty, organizuje się zabawy, rozdaje słodycze. Według danych statystycznych w 2005 r. Włosi wydali na prezenty z okazji Befany 750 milionów euro, a średnia wartość prezentów włożonych do jednej skarpety to 68 euro.

[madohora]

Niespełna 100 km od Antalyi, gdzie lądują czarterowe samoloty z Polski, leży Patara. Kiedyś był to wielki i ważny port nad Morzem Śródziemnym, dziś po dawnej świetności pozostały jedynie ruiny amfiteatru i trochę kolumn. Nie są to zabytki rzucające na kolana, więc autokary, wożące turystów po Tureckiej Riwierze, prawie nigdy się tam nie zatrzymują. Tymczasem właśnie w Patarze, ok. roku 270, urodził się przyszły święty. Tu został wyświęcony na księdza i spełnił pierwsze dobre uczynki, dzięki którym stał się symbolem dobroczyńcy podrzucającego ukradkiem podarunki.

[madohora]

Nie ma natomiast wątpliwości, że przemierzył inny szlak, z Patary do niedalekiej Myry, noszącej obecnie turecką nazwę Demre. Zachowały się ślady pobytu Mikołaja w Myrze, jednym z największych miast Licji – bogatej krainy na wybrzeżu Morza Śródziemnego, gdzie przez kilkadziesiąt lat kierował Kościołem. Otrzymał tę władzę – tak przynajmniej twierdzi jego biograf – dzięki interwencji samego Boga.

[madohora]

Rządzący w Konstantynopolu cesarz nałożył na Licję horrendalnie wysokie podatki. Mieszkańcy ubożeli, wielu przymierało głodem, lecz poborcy bezlitośnie obdzierali ich z ostatniego grosza. Widząc tyle niesprawiedliwości i krzywd, biskup udał się na dwór, prosić o zmianę polityki. Był wspaniałym mówcą i tak przekonująco opisał cierpienia ludu, że władca obniżył podatki dziesięciokrotnie. Decyzję spisano i potwierdzono przybiciem pieczęci.

[madohora]

Jak łatwo się domyślić, władcom niezbyt przypadła do gustu legenda o świętym, który walczył ze zdzierstwem podatkowym, i skrzętnie wymazywali ją z jego biografii. Ale lud pamiętał o wszystkich dobrodziejstwach i gdy około roku 345 biskup odszedł z tego świata, do jego grobu w Myrze natychmiast zaczęli ściągać pielgrzymi. Wracając, roznosili po całej Europie wieści o dziejących się tam cudach. Patriarcha Konstantynopola, św. Jan Chryzostom, zanotował, że z grobowca wypływała krystalicznie czysta woda, która przyjemnie pachniała i uzdrawiała z wszelkich chorób.

[madohora]

Mikołaj był wszak patronem żeglarzy, a interesy wymagały ciągłego wypływania w morze. Do wyścigu po relikwie przystąpiły więc: Bari, będące największym portem południowo-wschodnich Włoch, oraz potęga północy – Wenecja.

[madohora]

Teledysk w całości jest animowany i ukazuje Mariah czekającą na przyjście św. Mikołaja. Zapadając w sen, śni o przygotowaniach związanych z chwilą obdarowywań prezentami, dzieciach lepiących wspólnie z nią bałwana. Mariah śpiewa, tańczy i ślizga się na lodzie, a za swoje dobre uczynki otrzymuje od Mikołaja misia. Gdy wybija na zegarze północ i budzi się dostrzega, że Mikołaj już ją odwiedził, obdarowując ją wyśnionym misiem.

[madohora]

Wykradzione relikwie traktowano z najwyższym szacunkiem. Okryto je szatami biskupimi, zapalono świece, dwaj uczestniczący w wyprawie księża nieustannie odmawiali modlitwy. Kilka dni później do Myry wpłynęli Wenecjanie i sytuacja się powtórzyła. Zagarnęli wszystkie kości, jakie znaleźli w splądrowanym grobowcu (w tym czaszkę pochowanego w pobliżu mężczyzny i piszczele jakiejś kobiety). Nigdy nie przyznali się do porażki w wyścigu z Barijczykami i przez wieki upierali się, że to właśnie oni zdobyli szczątki św. Mikołaja

[madohora]

CYNAMONKI DLA MIKOŁAJA

1 porcja ciasta francuskiego świeżego
1 cukier wanilinowy
1/3 opakowania cynamonu

Ciasto rozwinąć na papierze, posypać po całości cynamonem i cukrem, lekko docisnąć przyprawy dłonią, by się nie osypywały. Na dłuższych bokach, naprzemiennie z każdej strony, zrobić zakładkę około 1 centymetra i na zmianę zawijać w kierunku środka, aż się spotkają.

[madohora]

[bCZAPECZKI MIKOŁAJA[/b]

-1 jajko -100 ml mleka -100 ml oleju -100 ml wody
-1,5 szkl mąki pszennej tortowej (szkl 250ml) -0,5 szkl cukru
-1 łyżeczka proszku do pieczenia -pół łyżeczki sody oczyszczonej -łyżeczka kakao
DEKORACJA
-300 ml śmietany 36% -2 łyżki cukru pudru -czerwony barwnik spożywczy

Do jednej miski dajemy olej,mleko,wodę i jajko-mieszamy. Do drugiej mąkę,proszek do pieczenia,sodę,cukier. Do suchych składników dajemy mokre i mieszamy trzepaczką do uzyskania gładkiego ciasta Ciasto dzielimy na pół i do jednej połowy dajemy kakao i mieszamy.Ciasto nakładamy łyżką-raz jasne,raz ciemne do 2/3 wysokości foremek. Pieczemy około 25 minut do suchgo patyczka w temp 180 stopni.Studzimy. Śmietanę ubijamy z cukrem pudrem na sztywno .Odkładamy trochę śmietany do białych elementów około 2 łyżki ,do reszty dodajemy barwnik spożywczy i miksujemy (ja używam barwniki w proszku). Czerwonym kremem robimy szprycą dużą rozetę na każdej babeczce,potem białą robimy pompon i pasek dookoła czapki.