Świąteczny Kalejdoskop- zwyczaje, żarty, szarady

[madohora]

[madohora]

Święty Mikołaj po niebie chodzi
I rzemieślników do pracy godzi.
Trzeba mu dużo, dużo książeczek,
Obrazków, skrzypiec i zabaweczek,
Lalek potrzeba dziesięć tysięcy,
A znów żołnierzy to — jeszcze więcej,
A co orzechów, fig i jabłuszek,
Ile pierników, cukrów i gruszek!
A ile ciepłych chustek, płaszczyków,
Dla małych dziewcząt, grzecznych chłopczyków!
To już aniołki od sierpnia liczą
I skończyć trudno, choć codzień ćwiczą.
Święty Mikołaj chodzi po niebie,
I tak w zadumie mówi do siebie:
,,Czem ja zapłacę tych rzemieślników?
Czem wynagrodzę swych robotników?
Tu krawcy szyją igły złotemi,
Tu lalki stroją nićmi srebrnemi,
Tam mi drukują cudne książeczki,
A tu orzechy złocą z gwiazdeczki’,
Aniołki ćwiczą w mustrze żołnierzy,
Tam święta Anna sukienki mierzy;
Tu znowu szepcą aniołki zcicha,
Że tyle dzieci do mnie już wzdycha,
Źe wszystkie grzeczne, dobre, posłuszne,
Biedne, bogate, małe i słuszne.
Więc trzeba dużo, dużo wszystkiego,
A tu zapłacić niema czem tego...A
Święty Mikołaj po niebie chodzi,
A tu Piotr święty z bramy wychodzi:
,,Nie troszcz się, mówi, wszak tam na świecie
Dużo jest dzieci poczciwych przecie:
One modlitw,ą, pracą i cnotą
Dadzą nam płacę cenną i złotą,.-A
Święty Mikołaj bardzo się cieszy
I już iść w drogę wielce się śpieszy.
Ale zaczeka jeszcze dni parę,
Bo dla sierotek zapomniał miarę.
Skoro płaszczyki będą gotowe,
I wyjdą z druku książeczki nowe,
Przyjdzie tam, przyjdzie, gdzie grzeczne dziatki
Nigdy nie smucą ojca ni matki!

[madohora]

[madohora]

W Wigilię.
Śnieżek prószy od ra,na — cała ziemia zasłana
Wszędzie biało i miękko jak w puchu:
A do lasu z sankami - poszła babka z wnukami
Po choinkę na święta, co duchu.
Chłopcy z szopką od miasta -— idą. Matka u ciasta —
Maryś miesza mak z miodem w donicy,
I co chwilę próbuje, — jakże też to smakuje?
Ojciec krząta się w spichrzu, w piwnicy.
Aby godnie dzień święty — uczcić, - każdy zajęty,
Żyjąc cały dzień boży o chlebie:
Aż wieczorem przy stole — siada ojciec w swem kole,
Gdy już gwiazdka zabłysła na niebie.
Każde z starszych i dziatek — rozłama:ło opłatek;
Życząc sobie ,,wszystkiego"... ,,do roku"...
Radość bije tu wszędy, -. zaśpiewano kolędy,
Stary dziaduś łzę otarł na oku....
Niech ten dzionek radosny — będzie dla nas dniem wiosny,
Niechaj słońce nam ciepła przysporzy!
Niechaj w bratnim uścisku - na Praojców siedlisku
Miłość wszczepi nam w serca duch boży

[madohora]

[madohora]

Zapada cicha, hoża,
Przecudna, święta noc...
Noc, w którą niegdyś boża
Zbawienna przyszła Moc.
Więc uroczyście dzwony
Z kościelnych biją bram,
Zwiastując na wsze strony:
,,Dziś Chrystus narodził się nam!tt
Rozmarzył orszak młody
Bożego drzewka blask .
W te Dzieciąteczka Gody,
Niebiańskich pełne łask.
I płynie pieśń wspaniała
Pod dzwon z kościelnych bram:
,,Na niebie Bogu chwałau
,.Na ziemi, ludzie, pokói wam!l

[madohora]

[madohora]

Wstawaj, wstawaj moje dziecię,
Ubieraj się już!
Wielkie gody dziś na świecie,
Święta wilja tuż!
Już aniołek stroi w niebie
Drzewko istny cud!
I jabłuszka rwie dla ciebie,
Słodziutkie jak miód!
] w niebieskim zrywa lesie
Ślicznych rzeczy rój,
Trąbki, lalki, szable niesie
Nici srebrnych zwój.
Potem z piórek swych skrzydełek
Strząsa złoty pył,
Wiesza tysiąc świecidełek
By sad śliczny był!
Bierze drzewko! Już z nim leci
Spiesz się, śpiesz co tchu!
Cieszcie się, radujcie dzieci,
Przyniesie je tu!

[madohora]

[madohora]

W noc zimową.
,,Śnieg sypie biały — wiatry nie głuchną,
Jęczą boleśnie i smutnie...
A mnie tak zimno, zimno— matuchno!
A mnie tak :straszno okrutnie!
Rączki i nóżki, jak bryłki lodu,
Na rzęsach biały sz,ron siada -
Zimno od góry, zimno od dołu...,
Bezwładnie główka opada!....
Wiatr głuszy słowa biednej dzieciny,
Przymyka ciężkie powieki —
Jak wieki długie płyną godziny,
Noc straszna zda się trwać wieki.
O, dziatki moje, gdy w noc zimową,
Podczas śnieżystej zamieci —
Dach zobaczycie nad własną głową,
W kominku ogień zaświeci
I gdy niejedno w piersi serduszko
Wesoło dzwoni i skacze:
Przetrzyjcie oczki, nastawcie uszko,
Czy gdzie sierota nie płacze?
Co biednym dacie - to dacie Bogu,
Niech pieniądz chętna dłoń wyjmie;
Z sierotą zawsze staje Bóg w progu,
Któż tego gościa nie przyjmie

[madohora]

[madohora]

Skrzypi ziemia zaskrzepła, śnieg ją wkoło ubielą...
Skądże tyle dziś ciepła, tyle w oczach wesela?
Płoną okna jarzące, święte pieśni z ust płyną,
Stół, promienny jak słońce, aż się prosi z gościną.
Stoi drzewko zielone, strojne w barwy tęczowe,
Przy nim nieme, zdziwione, główki jasne i płowe,
Radość z oczek im świeci, z jagód jasnych i żywych,
Bo to święto jest dzieci, serc niewinnych, szczęśliwych!

[madohora]

[madohora]

W Wigilijny wieczór.
Na choince świeco płoną,
W szczęściu serca wszystkich toną,
Radość bije z czół!
Zastawiono wpośród chaty,
Biały, jakby lilji kwiaty,
Wigilijny stół!
A po polach jakieś granie,
Cudne granie i śpiewanie
Niby z jakich nut...
Las w cichości pieśni słucha,
Wierzba dziwi się starucha
U rozstajnych dróg...
Bo tak nawet nie grywali
Pastuszkowie, co pasali
Stada białych trzód.
To anieli święci grają,
Ziemi, ludziom ogłaszają,
Że się rodzi Bóg!
Z tej Przeczystej, z tej Lilji,
Z tej Najświętszej, z tej Maryi,
Co króluje nam!
By odkupić nasze grzechy,
By udzielić nam pociechy,
Bóg przychodzi sam!

[madohora]

[madohora]

Wigilijna cicha noc, - drży na niebie gwiazdek moc:
Jezus się narodził nam!
Nad wierzchołki nagich drzew - już aniołków płynie śpiew
Do niebieskich bram.
Mały Jezus cicho śpi, - o ziemianach braciach śni,
Prosty Mu kolebką żłób,
Pastuszkowie niosą dar; - jagnię, mąki parę miar
Do maleńkich stóp.
Przez złe drogi, nocny mrok, wiedzie królów gwiazdy wzrok
rzed stajenny nizki próg,
Niosą trzej królowie dar: — złoto, mirry kilka miar
.2 mgłą kadzid,ła smug.
Wigilijna cicha noc, — drży na niebie gwiazdek moc:
Jezus się narodził nam!
Każdy dar Mu przyniósł swój, — cóż Ci teraz, Jezu mój
Ja maleńki dam?
Nie mam lśniących złota brył, ni djamentu, coby lśnił,
Jak jutrzennych spojrzeń czar.
Nie mam roli, bydła stad, —, więc choćbym Ci z serca rad,
Jakiż złożę dar?
Nie mam lilji, nie mam róż, perły moje w głębi mórz,
Nie mam drogich, barwnych szat.
Chyba Ci się oddam sam, chyba serce moje dam, —
Jak płonący kwiat.

[madohora]

[madohora]

W Wieczór Wigilijny

Wieczór już zapadł, już mroźną nocą
Złote gwiazdeczki w niebie migocą.
W w,esołym dworze służba ruchliwa
Białym obrusem stół już nakrywa
Mama zajęta, tatuś się krząta,
A dziatwa biega z kąta do kąta,
Ach! — bo to wilja, bo wiedzą dzieci,
Że im choinka wkrótce zaświeci...
Mania o lalce marzyła nowej,
Byle koniecznie w sukni różowej.
St;aś na biegtfnach chce mieć konika,
Co, niby żywy, rączo pomyka.
Odgadnąć przyszłość chcąc tajemniczą,
Z niecierpliwością minuty liczą...
I przyszła chwila. - Wołają dzieci...
Śliczna choinka mieni się, świeci...
Jest i laleczka, jest konik siwy;
Szczęśliwa Mania i Staś szczęśliwy.
Wszyscy weseli i ucieszeni.
Łecz co to znaczy?... Ktoś płacze w sieni?.
Ot - smutne dzieje! — To tam za drzwiami,
Mały sierotka zalał się łzami.
I on miał kiedyś wesołe chwile —:
Lecz dziś - rodzice leżą w mogile...
Musi się biedak tułać po świecie:
Bo któż przygarnie nieswoje dziecię?...
Płacz przytłumiony doszedł do sali,
Spojrzą po sobie figlarze mali...
Co to?... Kto płacze?... Mamusiu złota!...
Wybiegli — patrzą... - mały sierota...
Po chwili chłopczyk był już w ich gronie,
A gdy mu łezka na rzęsach płonie,
Mama, doń rzecze: — Nie płacz ,biedaku!
Od dzisiaj nigdy nie doznasz braku!...
Będziesz się uczył, pójdzies,z do szkoły...
Obetrzyj oczy i bądź wesoły!...
Gdy nam choinka jasno zaświeci,
O biedzie ludzkiej pomyślmy, dzieci!
,Niechaj ta gwiazdka na niebie lśniąca,
Promieniem swoim o serca trąca;
Miech wigilijny wieczór w nas zbudzi
Rzecz najpiękniejszą: — Miłość dla ludzi?

[madohora]

[madohora]

Już cienie okryły ziemię, już zgasło światło za borem,
Od gwiazdek co lśnią na niebie, bielą się śniegi wieczorem.
Święta nadchodzi godzina, czarowna chwila dla dzieci.
Patrz! już się pali choina, i każde okno się świeci!
Już schodzą anioły z niebios, niosące ze sobą dary,
Idą przez miasta i sioła w tę noc miłości i wiary.
Gdzie mieszka ludek poczciwy, gdzie modli się cna rodzina,
Tam dzieją się dzisiaj dziwy, tam gościem Boża Dziecina.
Tam bowiem rodzi się w duszy Bóg-Człowiek, zrodzon przed wieki,
Tam szczęścia leją się strugi, tam płyną pokoju rzeki.
Święta nadchodzi godzina, czarowna chwila dla d,zieci.
Patrz! już się pali choina, i każde ,okno się świeci!
Czekają tej świętej chwili, ze drżeniem córki, synowie,
Czy Bóg ich znajdzie bez winy? co też im anioł dziś powie?
Bo wiedzą tę prawdę Bożą, że szczęścia niema kto grzeszy,
I że do domu zbrodniarzy Dziecina Boża nie śpieszy.
Więc każdy dziś dobry, skory, od rana w cnocie dzień spędza:
Czy zdrowy, czyli też chory, czy głód dokucza, czy nędza.
Święta nadchodzi godzina, czarowna chwila dla dzieci.
Patrz! już się pali choina, i każde okno się świeci!

[madohora]

[madohora]

Wigilia Bożego Narodzenia, wigilia świąt Bożego Narodzenia (wieczerza wigilijna, wieczór wigilijny, niekiedy także Gwiazdka) (z łaciny vigilia – czuwanie, straż; vigilare – czuwać) – w tradycji chrześcijańskiej dzień poprzedzający Boże Narodzenie, kończący okres adwentu.
Początki tej tradycji sięgają prawdopodobnie obchodów Saturnaliów w starożytnym Rzymie, gdzie rozwijało się chrześcijaństwo

[madohora]

[madohora]

W Kościele rzymskokatolickim, starokatolickim jak i u protestantów wigilia Bożego Narodzenia jest obchodzona 24 grudnia, w Kościele greckokatolickim i prawosławnym – 6 stycznia (w związku z posługiwaniem się kalendarzem juliańskim), a w Kościele ormiańskokatolickim – 5 stycznia.

[madohora]

Dzień wigilii Bożego Narodzenia bywał też przesuwany. Według tradycji ludowej (wciąż żywej np. na Kielecczyźnie), w latach, gdy 24 grudnia wypada w niedzielę, wigilia nie mogła być obchodzona, ponieważ „niedziela nie przyjmuje postu”. W takim przypadku wieczerzę wigilijną urządzano już w sobotę, a Boże Narodzenie świętowało się przez trzy dni.

[madohora]

Zgodnie z tradycją w Polsce wieczerza wigilijna rozpoczyna się wraz z „pierwszą gwiazdką na niebie”. Jest to symboliczne nawiązanie do Gwiazdy Betlejemskiej zwiastującej narodziny Jezusa, którą według Biblii na wschodniej stronie nieba ujrzeli Trzej Królowie. Wieczerzę, jak każe obyczaj, postną, rozpoczyna się modlitwą i czytaniem fragmentu Ewangelii Mateusza, Łukasza lub Jana w części dotyczącej narodzin Jezusa. Potem uczestnicy wieczerzy wzajemnie przełamują się opłatkiem, jednocześnie składając sobie życzenia. Na stole przykrytym białym obrusem z wiązką sianka pod spodem ustawia się o jedno nakrycie więcej, niż wynosi liczba zgromadzonych osób. Dodatkowe miejsce przy stole wigilijnym przeznaczone jest dla niezapowiedzianego gościa, a zwyczaj ten upowszechnił się w XIX wieku. Ważnym zwyczajem towarzyszącym wigilii Bożego Narodzenia jest śpiewanie kolęd. Często też pod choinką umieszczane są prezenty, które wedle tradycji przynosić ma gwiazdor, św. Mikołaj, dzieciątko, aniołek lub gwiazdka.

[madohora]

Współcześnie obchody te są nadal kultywowane w okresie przesilenia zimowego np. przez formalne zarejestrowane związki wyznaniowe, odwołujące się do etnicznej wiary Słowian

[madohora]

Cyrk lodowcowy

[madohora]

kto tę choinkę zasiał w ciemnym lesie?
Zasiał ci ją ten wiaterek, co nasionka niesie.
A kto tę choinkę ogrzał w ciemnym boru?
Ogrzało ją to słoneczko z niebieskiego dworu.
A kto tę choinkę poił w ciemnym gaju?
Jasne ją poiły rosy i woda w ruczaju.
A kto tę choinkę wyhodował z ziarna?
Wychowała ją mateńka nasza ziemia czarna!
Kto na niej rozwiesił ozdóbek tak wiele?
To Rodzina Opiekuńcza, nasi przyjaciele.
Czemu nam ci ludzie drzewko postawili?
Bo miłości od Jezuska tak się nauczyli.
A jakże się my im za to odwdzięczymy?
Gdy Jezuska o nagrodę dla nich uprosimy!
Panie Jezu, oto dziatwa polska prosi Ciebie,
Racz też Twe błogosławieństwo spuścić na tę ziemię.
n
I Rodziny Opiekuńczej
1 Macierzy Szkolnej naszej członków wynagrodzić
Co nam swemi staraniami chcą biedę złagodzić.
aibo:
Co się o to wciąż starają, by nam biedę słodzić!
albo inne zakończenie:
Dziecię Jezu, oto polskie prosi Cię maleństwo
Dla Rodziny Opiekuńczej o błogosławieństwo.
(Dla Macierzy Szkolnej naszej o błogosławieństwo.)
A za pracę, i zabiegi, i o nas staranie —
Racz sowicie ją nagrodzić, o Niebieski Panie

[madohora]

Gdy pierwsza gwiazdeczka na niebie zaświeci,
To koło choinki stają polskie dzieci,
I modły gorące do Jezusa wznoszą:
O zdrowie i szczęście dla rodziców proszą.
Gdy pierwsza gwiazdeczka na niebie zaświeci,
To nie o przysmaczki proszą polskie dzieci,
Lecz proszą Jezusa, który patrzy z nieba,
Aby ludziom (By Rodakom) nigdy nie zabrakło chlebal
Gdy pierwsza gwiazdeczka na niebie zaświeci,
To nie o zabawki proszą polskie dzieci,
Lecz proszą Jezusa o zdrowie i siły,
By dla polskiej ziemi wyrosły i żyły.
Gdy pierwsza gwiazdeczka na niebie zaświeci,
Gorącą modlitwę do nieba ślą dzieci,
1 proszą Jezusa, co leży na sianie:
Naszą polską dziatwę pobłogosław1 Panie.

[madohora]

Na, choinkę patrzą dziateczki ciekawie,
Bo taka wysoka, aż po sufit prawie;
Tu wiszą pierniczki, tam gwiazdka się świeci,
Przeróżne łakocie dla grzecznych ma dzieci.
Na choinkę patrzą dziateczki wesoło,
Tyle barwnych świeczek świeci na niej wkoło.
Tak wszystko się mieni i od świateł płonie,
A nad małą dziatwą Jezus wznosi dłonie.

[madohora]

Słyszeliście może, jak dźwięczał dzwoneczek?
To nieśli choinkę dla grzecznych dziateczek!
Niosły ją aniołki, bardzo się śpieszyły,
By starsi i dziatki dziś się ucieszyły.
Ślicznie, ach prześlicznie aniołki nuciły,
Przyniosły choinkę, do nieba wróciły.

[madohora]

SPRAWDZILIŚMY CENY NA JARMARKACH W KATOWICACH O NA NIKISZU - www.msn.com.pl - 12.12.2022

[madohora]

PAKOWANIE PREZENTÓW CZAS ZACZĄĆ - Nasze Miasto - 14.12.2022

[madohora]

CUD MIŁOŚCI W POLSCE - www.wp.pl - 14.12.2022

[madohora]

ŚWIĘTA Z TEŚCIOWĄ TO TRAUMA - Gazeta - 16.12.2022

[madohora]

GALA ŚWIĄTECZNO KARNAWAŁOWA - www.tvp.pl - 16.12.2022

[madohora]

Też tak myślałam

[madohora]

[madohora]

ŚWIĄTECZNA MOC W MYSŁOWICACH - Radio Katowice - 18.12.2022

[madohora]

Pewnego Bożego Narodzenia, bardzo dawno temu, Święty Mikołaj przygotowywał się do swojej corocznej podroży. Jednak wszędzie piętrzyły się problemy...
Czterech z jego elfów zachorowało, a zastępcy nie produkowali zabawek tak szybko jak elfy, więc Mikołaj zaczął podejrzewać, ze może nie zdążyć... Następnie pani Mikołajowa oświadczyła mu, ze jej Mama ma zamiar wkrótce ich odwiedzić, co bardzo zdenerwowało Mikołaja. Na domiar złego, kiedy poszedł zaprzęgać renifery, okazało się, że trzy z nich są w zaawansowanej ciąży, a dwa inne przeskoczyły przez płot i zwiały Bóg jeden wie dokąd. Mikołaj zdenerwował się jeszcze bardziej ... Kiedy zaczął pakować sanie, jedna z płóz złamała się. Worek runął na ziemię, a zabawki rozsypały się dookoła. Wkurzony Mikołaj postanowił wrócić do domu na kawę i szklaneczkę whisky. Kiedy jednak otworzył barek, okazało się, ze elfy ukryły cały alkohol i nic nie było do wypicia... Roztrzęsiony Mikołaj upuścił dzbanek do kawy, który roztrzaskał się na kawałeczki na podłodze w kuchni. Poszedł wiec po szczotkę, ale okazało się, ze myszy zjadły włosie, z którego była zrobiona... I właśnie wtedy zadzwonił dzwonek do drzwi... Mikołaj poszedł otworzyć. Za drzwiami stał mały aniołek z piękną, wielką choinką. Aniołek radośnie zawołał:
- Wesołych Świąt, Mikołaju! Czyż nie piękny mamy dziś dzień?
Przyniosłem dla Ciebie choinkę. Prawda, że jest wspaniała? Gdzie chciałbyś, żebym ją wsadził?
....
I stąd wzięła się tradycja aniołka na czubku choinki....

[madohora]

Wieczór wigilijny. Cała rodzina gotowa, stół zastawiony, czekają tylko na pierwszą gwiazdkę. Oczywiście przy stole jedno dodatkowe, puste miejsce. Nagle pukanie do drzwi.
- Kto tam?
- Strudzony wędrowiec, czy jest dla mnie miejsce?
- Jest.
- A mogę skorzystać?
- Nie.
- Ale dlaczego?!
- Bo tradycyjnie musi być puste!

[madohora]

Dwóch chłopców spędza noc przed wigilią u dziadków. Przed pójściem spać, klękają przed łóżkami i modlą się, a jeden z nich ile sił w płucach woła głośno:
- Modlę się o nowy rowerek, modlę się o nowe żołnierzyki, modlę się o nowy odtwarzacz dvd...
Starszy brat pochylił się i szturchnął go mówiąc:
- Dlaczego tak krzyczysz? Bóg nie jest głuchy.
Na to chłopiec:
- Nie, ale babcia jest.

[madohora]

[madohora]

- Jak wyznawcy Kriszny śpiewają kolędy?
- Merry Christmas - Merry Christmas - Christmas Christmas - Merry Merry...

[madohora]

[madohora]

Wigilia. Stół zastawiony "jadłem wszelakiem", rodzice śpiewają kolędy, choinka pięknie świeci lampeczkami, a dziecko jak to dziecko - niecierpliwie czeka na prezenty. W końcu dzwonek do drzwi.
- To Święty Mikołaj! - radośnie krzyczy mały chłopczyk - Prezenty przyniósł!
Rzuca się do drzwi, otwiera i...
Do mieszkania rzeczywiście wtoczył się św. Mikołaj, ale tak pijany, że ledwo mógł na nogach ustać. Walnął się na kanapę i powiódł mętnym wzrokiem po biesiadnikach. Chłopczyk wcale nie zrażony tą sytuacją podbiegł do niego, szarpie go za rękaw i woła:
- Ja chcę taki duży, czerwony samochód strażacki z syreną!!!
- Aaaa, proszszę cieebie barcco - wybełkotał Święty Mikołaj i podpalił mieszkanie.

[madohora]

Szarada Anagramowa

NIE zabieraj tego KOŁA
To jeszcze nie jest ta pora

A _ _ _ _ _ _(7 liter)

[madohora]

Kalambur

Kryształ z grą w karty
Ile to jest warte?

C _ _ _ _ _ _ _(8 liter)

[madohora]

Kalambur kołowy

Pierwiastek z porządkiem
I zaczniemy od początku

J _ _ _ _(5 liter)

[madohora]

Szarada Anagramowa

O! moja MIŁA JE
I ja też coś dobrego chcę!

J _ _ _ _ _ _(7 liter)

[madohora]

Myślę o tym cały czas
Na serwetki przyszedł czas

[madohora]

Weź śliczną serwetkę połóż na stole
Przecież ja tak teraz wolę
Dzisiaj w bombki malowane
O ta niech tutaj zostanie
A mnie tym zadowolisz

[madohora]

raca,
nabój (o standardowym kalibrze 26 mm) lub rakieta sygnalizacyjna stosowane do sygnalizacji świetlnej i oświetlania celów;

[madohora]

[madohora]

Wystarczyło kilka chwil
I z mojego psa jest wilk

[madohora]

arka Noego,
rel. według biblijnej Księgi Rodzaju statek (korab), na którym Noe wraz z rodziną został uratowany przez Boga z potopu;
dała także schronienie zwierzętom — po jednej parze z każdego gatunku; według niektórych tradycji chrześcijańskich Noe zapowiada Jezusa jako tego, który ocali ludzkość od zagłady, Arka Noego symbolizuje i zapowiada Kościół.

[madohora]

Święta Bożego Narodzenia są magicznym czasem, pod wieloma względami. Nie możemy się więc dziwić, że dzieją się wówczas rzeczy niezwykłe. Dlaczego więc zwierzęta nie miałyby przemawiać wówczas ludzkim głosem? Poznaj źródła tego ludowego wierzenia.

[madohora]

koza domowa,
zwierzę użytkowe pochodzące prawdopodobnie od kozy bezoarowej, markura, koziorożca alpejskiego i koziorożca pirenejskiego (Capra pyrenaica); za przodka niektórych k.d. jest uznawany także wymarły gat. kóz Capra prisca.
Udomowiona ok. 4500 p.n.e.; hodowana niemal na wszystkich kontynentach dla mleka, mięsa (szczególnie cenione jest mięso kilkutygodniowych koźląt), futra (zwłaszcza kozy chiń. i mong.), skóry, zw. safianem (do wyrobu obuwia, rękawiczek i galanterii skórz.) i wełny (np. angorska koza); wyhodowano wiele ras kozy domowej, do najważniejszych należą: angorska, biała uszlachetniona, dońska, karpacka, kaszmirska, maltańska, saaneńska, sandomierska, toggenburska. Koza domowa żyje 9–10 lat; dojrzałość płciową osiąga w 7–8 mies. życia, a fiz. po 3 latach; ruja występuje jesienią i wiosną; ciąża trwa 5 mies.; w miocie rodzą się w 50–60% bliźnięta, trafiają się nawet czworaczki; koza domowa jest żarłoczna i niewybredna, ruchliwa i zwinna; w Grecji, Turcji, Syrii, Libanie i in. krajach wyniszczyła roślinność, toteż w niektórych krajach hodowla jej jest ograniczona.

[madohora]

kosa,
ręczne narzędzie rolnicze do koszenia roślin źdźbłowych;
składa się z zakrzywionej stalowej klingi, osadzonej pod kątem na drewnianym kosisku, do którego może być przymocowany pałąk lub grabie zgarniające pokosy; kosę używano w Europie od XII w., a w XVI w. zaczęła wypierać dominujący przy zbiorze zbóż sierp; na ziemiach polskich upowszechniła się w XIV w. — służyła głównie do ścinania trawy; do sprzętu zbóż kosę zaczęto używać w końcu XVIII w., a jej pełne upowszechnienie jako narzędzia żniwnego nastąpiło w 2. połowie XIX w.; kosy z ostrzem osadzonym na drzewcu sztorcem były używane jako broń sieczna (kosynierzy).

[madohora]

wata celulozowa, pot. nieprawidłowo lignina,
celuloza sprasowana w cienkie arkusze, otrzymywana z drewna świerkowego lub osikowego;
stosowana jako materiał opatrunkowy ze względu na znaczną zdolność wchłaniania wody.

[madohora]

Widzisz brachu
Agar jest bez smaku

[madohora]

Co racja to racja
Nie ma jak dobra kolacja

[madohora]

W Polsce i w innych krajach europejskich kolację spożywa się zazwyczaj w godzinach 18-21. W Hiszpanii kolacja odbywa się dużo później – w godzinach od 21 do północy.

[madohora]

[madohora]

Ależ dzisiaj się najadłem
Źle się rusza z takim sadłem
Brzuch swój trzymam w jednej ręce
I przysięgam - nigdy więcej
Aż z tapczanu dzisiaj spadłem

[madohora]

Złota gałąź stara się wyjaśnić i zdefiniować, co łączy prawie wszystkie prymitywne religie ze sobą, a także ze współczesnymi religiami o globalnym zasięgu, takimi jak m.in. chrześcijaństwo.

[madohora]

Obrzędy związane z przesileniem zimowym obchodzono już w epoce kamienia (tak przynajmniej sugerują niektóre teorie dotyczące przeznaczenia kamiennych kręgów megalitycznych, które jakoby umożliwiały przewidywanie zmian w przyrodzie). Na Słowiańszczyźnie, we wczesnym średniowieczu, przesilenie zimowe było obchodzone prawdopodobnie pod postacią darów składanych Welesowi, u Germanów Odynowi

[madohora]

U schyłku Cesarstwa Rzymskiego, za panowania cesarza Aureliana, powstał nowy kult synkretyczny, łączący w sobie elementy mitraizmu, kultu El Gabala i bóstwa solarnego Sol. Obchodzone 25 grudnia, święto ku czci Sol Invictus, było świętem państwowym i pierwszy raz jest poświadczone źródłowo w roku 354. Kościół pod koniec IV wieku przepisał w tym dniu obchodzenie świąt Bożego Narodzenia. Apologeci chrześcijańscy zauważają, że Hipolit już w datowanym na 204 Komentarzu do Księgi Daniela (4,23,3) pisał: „Pierwsze przyjście Pana naszego wcielonego, w którym narodził się w Betlejem miało miejsce ósmego dnia przed kalendami styczniowymi”, podczas gdy 25 grudnia został ustanowiony przez cesarza Aureliana świętem narodzenia niezwyciężonego słońca dopiero w 274

[madohora]

Wynika ona z obecnego w tradycji ludowej przekonania o tym, że o północy, kiedy na świat przychodzi Jezus Chrystus, dzieją się cuda. Należą do nich zwierzaki, które mówią ludzkim głosem w wigilię, ale również kwiaty, otwierające pod śniegiem pąki i kwitnący magiczny kwiat paproci. Mają również wówczas ożywać kamienie, a woda w strumieniach nabierać leczniczych właściwości. Inna legenda głosi, że w wigilię przez ciała zwierząt przemawiają dusze zmarłych, by za ich pomocą komunikować się z naszym światem.

[madohora]

Decydując się na kontynuowanie tej wielowiecznej tradycji, możemy się zastanawiać, czy dzielenie się opłatkiem ze zwierzakami domowymi jest dla nich zdrowe. Na całe szczęście, w nim samym nie ma niczego, co mogłoby zaszkodzić ani naszym pupilom, ani zwierzętom gospodarskim. Opłatek składa się wyłącznie z białej mąki i wody, nie zawiera ulepszaczy, soli ani żadnych innych składników.

[madohora]

[madohora]

Korzenie wieczerzy wigilijnej sięgają czasów prasłowiańskich. Zamiast wieczerzy wigilijnej dawni Słowianie mieli stypę zaduszną. Do niedawna na wsi wierzono, że w dzień wigilijny zjawiają się na ziemi dusze zmarłych i przybierając postać wędrowców czy zwierząt (szczególnie wilków), przychodzą do swoich domów. Jeszcze w XIX wieku wierzono, że w czasie wieczerzy wigilijnej można ujrzeć osobę zmarłą w bieżącym roku, należy tylko wyjść do sieni i spojrzeć przez dziurkę od klucza, a wówczas ujrzy się ją siedzącą na opróżnionym miejscu. Dla przybysza z zaświatów zostawiano wolne miejsce przy stole. Dziś puste miejsce zostawiamy dla niespodziewanych gości.

[madohora]

Gospodarz rozpoczynał dzień wigilijny wyprawą do lasu po zielone gałęzie lub po drzewko. Las traktowany był jak tamten świat, a wyniesiona z niego ukradkiem choinka miała przynieść "złodziejowi" szczęście i powodzenie. Od wieków zielone gałęzie stanowiły symbol życia, płodności i radości.

[madohora]

Wieczerza rozpoczynała się wspólną modlitwą i do końca miała charakter uroczysty i poważny. Nikomu - oprócz gospodyni - nie wolno było wstawać od stołu (wróżyło to nieszczęście lub śmierć) ani rozmawiać (aby w ciągu roku nie było kłótni).

[madohora]

Stół był nakryty śnieżnobiałym obrusem, ponieważ biel w symbolice chrześcijańskiej wyraża radość i symbolizuje prawdę, czystość i doskonałość. Pod obrusem układano siano lub słomę - jako symbol narodzin Pana Jezusa w stajence.

[madohora]

Pamiętano, aby przy wieczerzy mieć przy sobie pieniądze - wtedy będą przez cały rok. Myjąc się rano, wkładano do wody kilka srebrnych, a nawet złotych monet. Dotykano ich, aby być silnym jak kruszec, z którego monety zrobiono.

[madohora]

Ale jak tego dokonać w bloku gdzie mieszkają same baby

[madohora]

Prezenty wręczano wtedy, gdy na niebie zapłonęła pierwsza gwiazdka. Wigilijny zwyczaj obdarowywania się wywodzi się z rzymskich Saturnaliów. Potem wiązano go z podarkami składanemu małemu Jezusowi przez Trzech Króli.

[madohora]

Wszystkim daniom wigilijnym przypisywano symboliczne znaczenie, np. chleb symbolizował dobrobyt i początek nowego życia, wypieki z mąki zapewniały pomyślność w nadchodzącym roku, ryba przypominała o chrzcie, zmartwychwstaniu, odradzaniu życia oraz nieśmiertelności, groch - chronił przed chorobami, mak był symbolem płodności.

[madohora]

Po wieczerzy panny i kawalerowie ciągnęli źdźbła słomy spod obrusa. Zielone oznaczało ślub, zwiędłe - oczekiwanie, żółte - staropanieństwo lub pozostanie w stanie kawalerskim.

[madohora]

[madohora]

Tajemnica Bożego Narodzenia kryje prawdę o tym, że Syn Boży stał się człowiekiem, aby w ciele ludzkim dokonać zbawienia rodzaju ludzkiego za grzech Adama i za grzechy jego potomków: "A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas". Nie przestając być Bogiem, Syn Boży stał się człowiekiem. Jako Bóg jest wieczny, nieskończony, wszechobecny i wszechmocny. Jako człowiek jest ograniczony czasem, przestrzenią i mocą. Jako Bóg jest Panem śmierci. Jako człowiek jest jej poddany.
Przez unię osobową (hipostatyczną) Syn Boży połączył w sobie dwie natury: Boską i ludzką, tak że zachowały one swoją odrębność w swojej Osobie Bożej. W swojej naturze Bożej Syn Boży, Słowo odwieczne, nie miał nigdy początku, jest wieczny. W naturze swojej ludzkiej, którą przyjął z dziewiczego ciała Maryi, rozpoczął istnienie w pierwszym roku naszej ery i otrzymał imię Jezus.
Na soborze w Chalcedonie w 451 roku, występując przeciwko Eutychesowi, jeszcze dokładniej określono, na czym polega tajemnica wcielenia i narodzenia Syna Bożego: "Wyznajemy wszyscy jednozgodnie, że jeden i ten sam jest Jezus Chrystus, pełen i doskonały również w człowieczeństwie. Prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek - z ciałem i duszą rozumną. Współistotny z Ojcem według Bóstwa i współistotny z nami, ludźmi, według człowieczeństwa... Przed wiekami zrodzony z Ojca według natury Bożej, w ostatnich zaś czasach zrodzony jako człowiek dla naszego zbawienia przez Maryję Dziewicę, Bożą Rodzicielkę...".

[madohora]

Kolędy. Ten obyczaj wywodzi się od rzymskich kolęd styczniowych, związanych ze świętem odradzającego się słońca. W swej pierwotnej szacie było to życzenie pomyślności w domu i w gospodarstwie. Nie ma narodu katolickiego, który by nie miał własnych kolęd. Gdyby je zebrać wszystkie w całości, powstałoby kilka pokaźnych tomów o bardzo bogatej treści i melodii. Polska należy do krajów, posiadających w swoim dorobku kulturalnym i folklorystycznym ponad 500 kolęd, co stanowi swoisty rekord.

[madohora]

Wigilia. Przyjęła się w Polsce w wieku XVIII, stała się powszechną tradycją w wieku XX. Stół zaścielał biały obrus, przypominający ołtarz i pieluszki Pana, pod nim układano siano - dla przypomnienia sianka, na którym spoczywało Boże Dziecię. Jeśli ktoś z rodziny w tym roku przeniósł się do wieczności, zostawiano i dla niego pełne nakrycie. Wierzono bowiem, że w tajemnicy świętych obcowania dusze naszych bliskich w tak uroczystej chwili przeżywają radość Bożego Narodzenia wraz z nami. Dawano również osobną zastawę dla gościa, który w wieczór wigilijny mógł się przypadkowo zjawić. Tego bowiem wieczoru nie mógł nikt być samotny czy głodny. Zwyczajem było również, że cały dzień obowiązywał post ścisły. W czasie wigilii dawano tylko potrawy postne, w liczbie nieparzystej, ale tak różnorodne, by były wszystkie potrawy, jakie się zwykło dawać w ciągu roku. Pan domu lub najstarszy rozpoczynał wieczerzę modlitwą. Potem czytano opis narodzenia Pańskiego z Ewangelii św. Łukasza (rozdz. 2). Następnie po krótkim przemówieniu każdy z domowników brał opłatek do ręki i wspólnie składano sobie życzenia. Z tej okazji także przepraszano się wzajemnie i darowywano sobie urazy.

[madohora]

Skrótka

Podnieś te _ _ _ _ _ _ _(7 liter)

Tam gdzieś leży _ _ _ _ _ _ _ _(8 liter)

W _ _ _ _ _ _(7 liter)// Ś _ _ _ _ _ _ _(8 liter)

[madohora]

O jeny
Dwie szyny

[madohora]

krew,
rodzaj tkanki łącznej o właściwościach swoistych; płyn ustrojowy krążący w zamkniętym układzie naczyń krwionośnych.
Składa się w ok. 55% z płynnego osocza oraz w ok. 45% z zawieszonych w nim krwinek: erytrocytów, leukocytów, trombocytów (u ssaków płytki krwi). Osocze stanowi roztwór wodny przede wszystkim białek (głównie albumin i globulin), ale są w nim również zawarte m.in. niektóre cukry, sole mineralne, witaminy, hormony; jednym z białek jest fibrynogen, który w procesie krzepnięcia krwi wytrąca się jako włóknik, tworząc podłoże skrzepu; osocze bez fibrynogenu jest zwane surowicą. Główną funkcją krwi jest rozprowadzanie do tkanek tlenu, odprowadzanie do płuc dwutlenku węgla, rozprowadzanie substancji odżywczych, wchłoniętych z przewodu pokarmowego, oraz hormonów, doprowadzanie do nerek i gruczołów potowych substancji, które ulegają wydaleniu; ponadto odgrywa istotną rolę w mechanizmach obronnych (odpornościowy układ, immunoglobuliny, endocytoza). Komórki krwi — krwinki — ulegają nieustannej wymianie; żyją krótko (np. erytrocyty ok. 120 dni), ich stała liczba w krwi jest utrzymywana przez ciągłe wytwarzanie nowych (krwiotwórczy układ), zastępujących krwinki starzejące się, obumierające i niszczone następnie przez komórki układu siateczkowo-śródbłonkowego, głównie w śledzionie, wątrobie, płucach. Osocze stanowi produkt końcowy wielu procesów i jego skład chemiczny jest w bardzo dużym stopniu związany z ogólnym metabolizmem ustroju. Objętość krwi u dorosłego człowieka wynosi ok. 5 l. Krew jest cennym lekiem, stosowanym powszechnie zwłaszcza w leczeniu wstrząsu i w dużych zabiegach chirurgicznych (przetaczanie krwi, krwiodawstwo, krwiopochodne środki). Badaniem krwi zajmuje się hematologia. Krwią jest zwana niekiedy hemolimfa bezkręgowców.

[madohora]

Szyfrogram

[madohora]

Po rozwiązaniu zadania litery ułożone w kolejności od 1 do 8 złożą się na rozwiązanie zadania

[madohora]

Powiem tak
Na dnie morza leży wrak

[madohora]

Robisz go, gdy komputer szwankuje

[madohora]

CHOINKA ŻYCZEŃ W KATOWICACH - Radio Em - 20.12.2022

[madohora]

[madohora]

[madohora]

[madohora]

[madohora]

[madohora]

[madohora]

[madohora]

Przeciwieństwo zalety

[madohora]

Jesienny znak zodiaku

[madohora]

Rodzaj galaretki

[madohora]

Jednym ciągiem:

[madohora]

Wyrazy wpisujemy jednym ciągiem, przy czym ostatnia litera danego wyrazu jest pierwszą literą następnego. Po rozwiązaniu zadania litery w zielonych kratkach czytane rzędami złożą się na rozwiązanie

[madohora]

2. Alicja zdrobniale

[madohora]

4. Solenizant z 24 listopada

[madohora]

Aby powstała miła dla oka i spójna aranżacja, warto wykorzystać lampiony, świeczniki i podświetlane gwiazdy, które połyskują dyskretnym i klimatycznym światłem. Bardzo dobrze sprawdzają w świątecznych dekoracjach klasyczne lampki choinkowe LED , ale nie tylko jako element wystroju bożonarodzeniowego drzewka. Lampki choinkowe na baterie świetnie możemy wykorzystać do podświetlenia dekoracji bożonarodzeniowych (figurek, wianków czy stroików). Takie dyskretne i magiczne źródła światła możemy również zastosować do podświetlania latarenki, szopki bożonarodzeniowej i innych świątecznych ozdób.

[madohora]

[madohora]

Skrzaty świąteczne, czyli pomocnicy św. Mikołaja to nieodłączni towarzysze Bożego Narodzenia. To również niezwykłe świąteczne dekoracje, które doskonale prezentują się na parapecie czy kominku. Możemy je zrobić własnoręcznie z wykorzystaniem rzeczy, które mamy w domu. Ich wykonanie nie powinno sprawić kłopotu nawet najmłodszym. Robienie skrzatów z dzieciakami to świetny pomysł na wspólne spędzenie przedświątecznego czasu i zaangażowanie ich w bożonarodzeniowe przygotowania.

[madohora]

Każdy z nas kojarzy małą postać z czerwoną czapeczką i siwą brodą, która pojawia się w witrynach sklepowych już pod koniec listopada, gdy wszędzie widzimy półki uginające się pod ciężarem przeróżnych bożonarodzeniowych dekoracji. Dlaczego więc nie zrobić świątecznego skrzata samodzielnie, zwłaszcza że nie musimy mieć do przygotowania takiej ozdoby dużych zdolności manualnych? Wystarczy odrobina dobrych chęci, szczypta pomysłowości i możemy stworzyć wyjątkową dekorację bożonarodzeniową. Takie własnoręczne wykonanie świątecznych ozdób sprawi wiele frajdy wszystkim domownikom, których w to zaangażujemy.

[madohora]

Do wykonania skrzata potrzebne będą również m.in.:

kawałek sztucznego futerka z odzysku (ze starej zabawki, obszycia czapki czy dekoracyjnej poszewki),

[madohora]

ryż (ok. 300 g na jedną postać),

[madohora]

wata kosmetyczna,

[madohora]

drobne ozdoby choinkowe (np. w kształcie sanek, choinki, nart, latarenki),

[madohora]

gumki recepturki,

[madohora]

Jak zrobić świątecznego skrzata krok po kroku?
skarpetka – kładziemy ją na płasko i przecinamy na pół w okolicy środka pięty, wykorzystamy do naszego projektu część palcową;

[madohora]

stopka damska – rozkładamy ją na płasko i przecinamy w połowie długości. Do jednej z części wkładamy trochę waty i związujemy koniec sznurkiem. Powinniśmy uformować kulkę, która posłuży nam za skrzaci nos. Przywiązujemy go do korpusu ze skarpety z ryżem, w miejscu, gdzie jest związany. Jeśli nie mamy w domu stopki, to możemy zrobić nos z gotowego małego pomponika, które można kupić w każdej pasmanterii;

[madohora]

sznurówka, lina jutowa lub włóczka – jeden z materiałów możemy wykorzystać, żeby zrobić naszemu skrzatowi warkocze i stworzyć skrzata dziewczynkę. Wystarczy je zapleść z włóczki lub sznurówki, możemy też do tego celu wykorzystać kawałki jutowego sznurka, które przykleimy pod czapką po obu stronach noska zamiast brody;

[madohora]

ozdoby choinkowe i zabawki – dodatkowo możemy wyposażyć naszego skrzata w zimowe akcesorium. Wystarczy zamocować u jego boku np. gwiazdkę, sanki lub inną małą ozdobę przy użyciu odrobiny kleju;

[madohora]

[madohora]

Ubieranie choinki to jeden z najprzyjemniejszych momentów w czasie przedświątecznych przygotowań. Ta niezwykła i magiczna tradycja jest kultywowana prawie w każdym polskim domu. Pięknie wystrojone bombkami, łańcuchami i rozbłyskujące kolorowymi światełkami drzewko to kluczowy element świątecznej aranżacji domu.

[madohora]

magicznych zawieszek na choinkę – na czasie są niebanalne ozdoby świąteczne w przeróżnych kształtach i wzorach, wykonane np. z drewna, filcu, metalu, szkła i pięknie zdobione m.in. brokatem i cekinami;

[madohora]

kolorowych i lśniących łańcuchów choinkowych – jedno- lub wielkokolorowych, z papieru, tektury, słomy, z dekoracyjnymi gwiazdkami i śnieżynkami, które nie tylko dodadzą uroku choince, ale też idealnie nadają się do dekoracji parapetu czy komody;

[madohora]

LED-owych lampek choinkowych – klasycznych, w formie żyłek z łezkami LED lub m.in. w kształcie gwiazdek, serc i dzwonków, w jednej barwie lub wielokolorowych, bez których nie wyobrażamy sobie świątecznej choinki;

[madohora]

świątecznych pierników – domowej roboty, w bożonarodzeniowych kształtach, które będą stanowiły klimatyczny element na bożonarodzeniowej.

[madohora]

W 2022 roku bardzo modne są lampiony w kształcie domków i gwiazd, które można umieścić pod choinką, a ich delikatne światło pięknie dopełni choinkowe dekoracje.

[madohora]

Tworzenie modnych dekoracji świątecznych to świetny pomysł na kreatywne spędzenie czasu z domownikami i ucieczka od codzienności. Pozwala spędzić rodzinnie czas w gronie najbliższych i poczuć magię świąt jeszcze przed Bożym Narodzeniem.

[madohora]

Dekoracje świąteczne w wersji „zrób to sam” są wyjątkowo cenne. Po pierwsze możemy przygotować je z bliskimi, są oryginalne i unikalne, a do tego kosztują mniej niż dekoracje ze sklepu. Pokazujemy, jak samodzielnie wykonać piękny wieniec świąteczny z orzechów, szyszek i innych dodatków.

[madohora]

Do stworzenia bożonarodzeniowego wianka potrzebne są:

[madohora]

ok. 2,5 kg orzechów (włoskich, laskowych lub innych; tę ilość można zmniejszyć, zamieniając część orzechów np. na szyszki i żołędzie zebrane w parku lub lesie),

[madohora]

narzędzie do klejenia na gorąco z wkładami klejącymi

[balzack]

RESET

[balzack]

ALA

[madohora]

To nie są głupoty
Amor ma dużo roboty

[madohora]

W drugiej połowie XVIII w. kolacya było słowem oznaczającym elegancką i podniosłą uroczystość. W tym czasie istniało już niemieckie pojęcie Kollation, czyli „wspólny posiłek wieczorny”, co sprzyjało w powszechnym użyciu przejście z wieczerzy na kolację.

[madohora]

sirtaki, zorba,
grecki taniec ludowy, w metrum parzystym, tańczony w coraz szybszym tempie;
wykorzystany przez M. Theodorakisa w filmie Grek Zorba.

[madohora]

Jak jest dobra kawa
To zaczyna się zabawa

[madohora]

To nie są głupoty
Amor ma naprawdę dużo roboty

[madohora]

Roman (łac. romanus – rzymski) – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Roman imieniny obchodzi: 28 lutego, 29 lutego, 21 kwietnia, 22 maja, 9 sierpnia, 6 października, 23 października, 18 listopada i 24 listopada.
Żeński odpowiednik: Romana

[madohora]

Nie wiem co się teraz stanie
Mam za sobą sortowanie

[madohora]

rosomak, Gulo gulo,
największy gat. ssaka drapieżnego z rodziny łasicowatych; zamieszkuje tundrę i tajgę północnej Europy, Azji i Ameryki Północnej, w Polsce występował w późnym plejstocenie;
dł. ciała 65–105 cm, ogona — 15–25 cm; sierść gęsta, szczeciniasta, brunatnoszara, pasy po bokach i plama na głowie jasne; gł. padlinożerny, ale może atakować nawet renifery; występuje w tajdze i tundrze północnej Eurazji i Ameryki Północnej.

[madohora]

- Co to jest: czerwone, grube i jak wchodzi to sprawia przyjemność?
- Święty Mikołaj.

[madohora]

Świętego Mikołaja wezwano do przeprowadzenia okresowych badań do przedłużenia licencji pilota (jako że prowadzi on pojazd latający w cywilnej przestrzeni powietrznej).
Najpierw gruntownie przebadano jego zdrowie, m. in. wzrok i reakcje, potem zaczęto sprawdzać umiejętności praktyczne, typowe procedury i tak dalej. Sprawdzono też jego pojazd, stan reniferów, ich badania etc. W końcu przyszedł czas na test praktyczny, Mikołaj razem z instruktorem usiedli w saniach. Mikołaj zaczął sprawdzać checklistę, a instruktor wyjął ze swej torby strzelbę.
- Po co ta strzelba? - zdziwił się Mikołaj.
Instruktor odpowiedział ściszonym głosem:
- Nie powinienem ci o tym mówić, ale w tym ćwiczeniu podczas startu stracisz jeden z silników.

[madohora]

- Wilkuuuu hyyppp... a dlaczeeeoggo... tyyy masz... rooogiii?!
- Jak rany wstań już proszę!
- Wilkuuu a czemuuu masz taaakie długieeee uszy?!!
- No nie mogę z tobą! Człowieku wytrzeźwiej!
- Wiiiilkuuu a dlaczego masz taaki czerwonyyy nooosss?!!!
- Jezu wstawaj już zachlana stara pijacka mordo w głupiej czerwonej czapce!! Sanie czekają!!! To ja Rudolf!!!

[madohora]

- Jak nazywa się żona św. Mikołaja?
- Merry Christmas.

[madohora]

Święty Mikołaj czyta listy od dzieci. Otwiera jeden:
"Mikołaju, Mikołaju, czyś ty z lasu, czyś ty z..."
- Eeee, to czytałem, myśli Mikołaj i wyrzuca list do kosza. Otwiera
następny:
"Mikołaju nasz, dużo paczek masz, jak Cię ładnie..."
- Eeee, to już znam. Otwiera następny:
"Witaj Święty Mikołaju. Pisze do ciebie Zosia Kowalska, lat 5. Proszę,
Mikołaju, nie wyrzucaj tego listu i doczytaj go do końca. A najlepiej... przeczytaj dwa razy. Mikołaju, to nie spam, to realny sposób na zarobienie pieniędzy...".

[madohora]