Lokomotywa zupełnie inaczej :(

[madohora]

Lokomotywa

Stoi na stacji czarna lokomotywa
Dziś żaden smar po niej nie spływa
Tutaj zostanie. Nie jedzie dalej
Jeszcze złomiarze jej nie rozebrali
Były narady, codzienne debaty
Ona nam tylko przynosi straty
Analitycy - wykres nam spada
Wycofać. Taka jest nasza rada
Niech sobie stoi. Nie wadzi nikomu
Może ją oddać do punktu złomu
Waga na pewno by zaraz wzrosła
I trochę zysków jeszcze przyniosła
Wielcy panowie w porche, jaguarach
Trzeba tak zrobić. Ona jest stara
Ktoś ją wymyślił, kiedyś przed laty
A dzisiaj tylko przynosi straty
Statystyk ludzi policzył, gdy słonko wstaje
Ona do jazdy się nie nadaje
Nad tabelkami zaciera swe dłonie
Garstka ludzi stała na peronie
Jakaś spokojna, główna księgowa
Za przepisami zaraz się chowa
Trzeba o VAT by zwiększyć bilety
To nie rentowne jest dziś. Niestety.
Tuwim napisał o niej przed laty...
Kto to jest Tuwim? Nasz informatyk?
Pokażcie mi tylko który to? Który?
Trzeba go zwolnić za takie bzdury!
Jest jeszcze człowiek. Jest maszynista.
Widzę, że w oku łezka mu błyska...
Pokochał kiedyś wielką maszynę
Jeździł tą trasą ze swoim synem
A na peronie stali podróżni
Tych los pociągu mocno poróżnił
Jedni są za a drudzy przeciw
Kłócą się z sobą jak małe dzieci

Na tym peronie staruszka stała
Miejscowa ludność wiedźmą ją zwała
Patrzyła w oczy pana w jaguarze
I przewidziała dalszy ciąg zdarzeń
Analityk zarabiał krocie
Dzisiaj z butelką siedzi przy płocie
Statystyk znowu problem ma wielki
Mylą mu się dziś proste cyferki
Nie może pojąć, przeżywa męki
Że na zakupy portfel za cienki
A co się stanie z panem w jaguarze
Za jakiś czas też się okaże
Bo lokomotywy los podzielili
Wszyscy co nad nią tak bardzo radzili

--
Madohora
--
Nikiszowiec

[cusiew44]

Domyślam się o co chodzi. Bez komentarza

[madohora]

Teraz flirtujemy na torach
Bo nadeszła taka pora

[madohora]

CENY BILETÓW PKP ZOSTANĄ OBNIŻONE - Gazeta - 07.02.2023

[madohora]

Przed 1900 rokiem:

[madohora]

EKD wpłynęła na ożywienie terenów leżących wzdłuż jej linii[4]. Wzdłuż linii zaczęły powstawać osiedla – miasta ogrody od Włoch do Podkowy Leśnej, a także następowała zintensyfikowana parcelacja gruntów rolnych okolicznych folwarków

[madohora]

Oprócz tego kolej posiada sprawną, ale w złym stanie technicznym lokomotywę Lyd2-04 (zakupiona z Cementowni „Odra” w Opolu)

[madohora]

Opowiada, że niewiele było widać: - Ale w ciemnościach było słychać krzyki i jęki. Zapakowaliśmy troje rannych i pojechaliśmy z powrotem.

[madohora]

W toku dochodzenia wykluczono winę i udział w spowodowaniu katastrofy przez pracowników kolejowych odpowiedzialnych za zapewnienie bezpieczeństwa ruchu kolejowego.

[madohora]

18 maja 1999 – zderzenie pociągów pasażerskich na stacji Wejherowo, w którym rannych zostało ok. 10 osób

[madohora]

Dziewięć tylnych wagonów pociągu pasażerskiego zostało przewróconych. Tylko trzy przewróciły się w pociągu ekspresowym. Pierwszy z jednej strony, a drugi z drugiej. Według świadków emanowały zawodzeniem, jękiem i płaczem.

[madohora]

Do zderzenia pociągów nr 608 i 653 doszło o godzinie 17:42 (niektóre źródła podają godzinę 17:44), 1500 m za stacją Stéblová. Pociąg nr 608 jechał z prędkością około 55 km/h, pociąg nr 653 – około 60 km/h. Obaj maszyniści usiłowali hamować, jednak było już za późno. Widoczność ograniczały ciemności.

[madohora]

W Wolnym Mieście Gdańsku połączenia kolejowe były realizowane przez Polskie Koleje Państwowe.

[madohora]

Lokomotywownia oraz siedziba SKM mieści się pomiędzy przystankami: Gdynia Cisowa oraz Rumia Janowo; posiada dwa własne przystanki służbowe, jeden w kierunku Gdyni Głównej i Gdańska, drugi w kierunku Rumi i Wejherowa.

[madohora]

PRZY LINI KOLEJOWEJ DO LOTNISKA MA POWSTAĆ CENTRUM PRZESIADKOWE - Radio Opole - 13.02.2023

[madohora]

Minął rok i w tej kwestii jakoś nic nie drgnęło

[madohora]

Jak zeznawała osiem godzin później konduktorka pociągu pospiesznego: "Wyszłam z wagonu i dopiero wówczas zobaczyłam z bliska, że lokomotywa naszego pociągu wjechała do wagonu pociągu stojącego przed nami. Wagon uszkodzony był uniesiony ku górze, dół pociągu był porozrywany, na oknach tego wagonu wisiało trzech okrwawionych pasażerów. Żołnierze jadący w naszym pociągu pospieszyli na ratunek i z uszkodzonego pociągu usuwali blachy i deski, by umożliwić wejście do rannych".
W katastrofie w Zabrzu zginął mężczyzna, a czterdzieści sześć osób zostało rannych, w tym kilka ciężko. Esbecy nie pozwalali fotografować miejsca zderzenia pociągów. Zabierali filmy z aparatów tych świadków, którzy ośmielili się ów zakaz złamać. Wszystkie czynności drobiazgowo protokołowano.

[madohora]

24 listopada 1944 – katastrofa kolejowa w Barwałdzie Średnim; w wyniku czołowego zderzenia pociągu pospiesznego z Zakopanego do Krakowa z pociągiem wojskowym zginęło 60 osób, a 130 zostało rannych (podawano również, że zginęły 134 osoby) – jeden z dwóch najtragiczniejszych udokumentowanych wypadków na ziemiach polskich w historii

[madohora]

Uderzenie zrzuciło go z wozu w przepaść. Przez kilka sekund w ogóle nie wiedział o sobie. Kiedy obudził się z szoku, próbował rozejrzeć się w ciemności i zamieszaniu. "Wszędzie słyszałem krzyki i zawodzenie. Był mróz, a ja miałem na sobie tylko koszulę i spodnie. Pozostałe rzeczy pozostały w pociągu, który został zaatakowany" – opisuje fatalne chwile Kostrhoun. Krew lała mu się z głowy, plecy zwichnięte i nie wiedział, co robić. Nie miał innego wyjścia, jak tylko czekać na pomoc.

[madohora]

13 kwietnia 1944 - śmierć Karla Jürgensa w wyniku zamachu

[madohora]

Klocki hamulcowe w elektrycznych zespołach trakcyjnych serii EN57 składają się ze wstawki hamulcowej (która jest elementem trącym) oraz jej obsady. Wstawki wytwarza się z żeliwa lub materiałów kompozytowych. W porównaniu z żeliwnymi, kompozytowe wstawki nie iskrzą ani nie piszczą podczas hamowania, wytrzymują dłużej oraz są tańsze[6]. Jednostka EN57-840 obsługująca pociąg 34527 w dniu 19 grudnia 2005 była wyposażona we wstawki kompozytowe LL (o niskim współczynniku tarcia) wyprodukowane przez firmę Frenoplast, wykonane z kompozytu oznaczonego jako FR502[5]. Dobór materiałów do tego kompozytu był błędny, a badania wstawek zostały przeprowadzone nieprawidłowo.

[madohora]

[madohora]

[madohora]

[madohora]

Stoi na stacji lokomotywa
I już na niczym jej nie zbywa

[madohora]

[madohora]

Teraz leci Pendolino
Wciąż zasuwa nową szyną

[madohora]

Tak to już bywa
Co jakiś czas lokomotywa

[madohora]

[madohora]

***

[madohora]

***

[madohora]

****

[madohora]

***

[madohora]

Lokomotywa

Stoi na stacji czarna lokomotywa
Dziś żaden smar po niej nie spływa
Tutaj zostanie. Nie jedzie dalej
Jeszcze złomiarze jej nie rozebrali
Były narady, codzienne debaty
Ona nam tylko przynosi straty
Analitycy - wykres nam spada
Wycofać. Taka jest nasza rada
Niech sobie stoi. Nie wadzi nikomu
Może ją oddać do punktu złomu
Waga na pewno by zaraz wzrosła
I trochę zysków jeszcze przyniosła
Wielcy panowie w porche, jaguarach
Trzeba tak zrobić. Ona jest stara
Ktoś ją wymyślił, kiedyś przed laty
A dzisiaj tylko przynosi straty
Statystyk ludzi policzył, gdy słonko wstaje
Ona do jazdy się nie nadaje
Nad tabelkami zaciera swe dłonie
Garstka ludzi stała na peronie
Jakaś spokojna, główna księgowa
Za przepisami zaraz się chowa
Trzeba o VAT by zwiększyć bilety
To nie rentowne jest dziś. Niestety.
Tuwim napisał o niej przed laty...
Kto to jest Tuwim? Nasz informatyk?
Pokażcie mi tylko który to? Który?
Trzeba go zwolnić za takie bzdury!
Jest jeszcze człowiek. Jest maszynista.
Widzę, że w oku łezka mu błyska...
Pokochał kiedyś wielką maszynę
Jeździł tą trasą ze swoim synem
A na peronie stali podróżni
Tych los pociągu mocno poróżnił
Jedni są za a drudzy przeciw
Kłócą się z sobą jak małe dzieci

Na tym peronie staruszka stała
Miejscowa ludność wiedźmą ją zwała
Patrzyła w oczy pana w jaguarze
I przewidziała dalszy ciąg zdarzeń
Analityk zarabiał krocie
Dzisiaj z butelką siedzi przy płocie
Statystyk znowu problem ma wielki
Mylą mu się dziś proste cyferki
Nie może pojąć, przeżywa męki
Że na zakupy portfel za cienki
A co się stanie z panem w jaguarze
Za jakiś czas też się okaże
Bo lokomotywy los podzielili
Wszyscy co nad nią tak bardzo radzili

[madohora]

Ktoś wpadł na pomysł - tak było dalej
I w nową podróż ją dziś wysłali
I tak jak stała prosto z Katowic
Ruszyła w drogę - ot do Pyskowic
Już nie niszczeje bo jest wciąż w cenie
Stanęła sobie cicho w skansenie

[madohora]

Niszczejący w Katowicach parowóz znalazł dom w Pyskowicach

Dla parowozu, który niszczał na jednej z bocznic w Katowicach, nie znalazło się miejsce na nowym dworcu kolejowym. Lokomotywa trafiła jednak do Pyskowic, gdzie ma się całkiem dobrze.
O niszczejącej lokomotywie, wyprodukowanej przez Niemców w latach 40. zeszłego wieku w Chrzanowie, pisaliśmy przed dwoma laty. Ktoś rzucił wtedy pomysł, by parowóz odrestaurować i umieścić na budowanym w Katowicach dworcu.
Propozycją zainteresowała się wtedy firma Neinver Polska, a pomoc w renowacji lokomotywy zadeklarowali miłośnicy z Towarzystwa Ochrony Zabytków Kolejnictwa. Także spółka PKP Cargo, właściciel lokomotywy, deklarowała uproszczenie wszelkich procedur związanych z jej przekazaniem. Ostatecznie z pomysłu nic nie wyszło. - Hala jest zbyt mała jak na gabaryty. Miejsca nie będzie również w przyszłym centrum handlowym - wyjaśnia Monika Olejnik-Okuniewska, rzeczniczka Neinver Polska.
Lokomotywa nie niszczeje już jednak na bocznicy w Katowicach. - Zabraliśmy ją do skansenu w Pyskowicach. Jest już odrestaurowana i można ją oglądać - mówi Zbigniew Jakubina, prezes Towarzystwa Ochrony Zabytków Kolejnictwa.

Więcej... katowice.gazeta.pl/katowice/1,35063,12751870,Niszczejacy_w_Katowicach_parowoz_znalazl_dom_w_Pyskowicach.html#ixzz2Ac3HgqKr

[madohora]

Stoi na stacji lokomotywa
Ciężka, ogromna i lód z niej spływa
Patrzy kolejarz śnieg jest w wagonach
Ona nie ruszy - czy kogoś przekona
O i hamulec jest tutaj luźny
To niebezpieczne jest dla podróżnych
Stoi na stacji lokomotywa
Dziś w Katowicach tak co dzień bywa
Wagony wszystkie są z samej stali
Ale dlaczego pozamarzały?
I w szybach jeszcze lód nam się kruszy
Wszyscy już wiedzą - ona nie ruszy!

Kupiłeś bilet? Stój sobie cicho
Dlaczego wrzeszczysz, co z ciebie za licho
Zimno jest z tyłu, zimno na przedzie
Dobrze wiesz - dziś nie pojedziesz!

[madohora]

Tak to dzisiaj bywa
Zamiast jechać
Stoi lokomotywa

[madohora]

[madohora]

[madohora]

Ktoś wpadł na pomysł - tak było dalej
I w nową podróż ją dziś wysłali
I tak jak stała prosto z Katowic
Ruszyła w drogę - ot do Pyskowic
Już nie niszczeje bo jest wciąż w cenie
Stanęła sobie cicho w skansenie!

[madohora]

Ja chcę machnąć jakąś stówką
I pojechać wąskotorówką

[madohora]

[madohora]

[madohora]

STOI NA STACJI LOKOMOTYWA - www.msn.com.pl - 06.02.2023

[madohora]

POCIĄG 🚆 POTRZEBUJE SZEŚĆ MINUT BY DOTRZEĆ Z KATOWIC DO LIGOTY - Wyborcza - 06.02.2023

[madohora]

Wagony osobowe dzieli się na doczepne i silnikowe. Wagon silnikowy porusza się bez lokomotywy, ewentualnie jest sprzęgnięty z innym wagonem. Natomiast wagon doczepny jest doczepiany do lokomotywy lub wagonu silnikowego. Wśród wagonów rozróżnia się przedziałowe i bezprzedziałowe. Wagony przedziałowe są podzielone przedziałami, w których jest sześć lub osiem miejsc (istnieją też wagony z przedziałami tzw. menedżerskimi, w których są tylko cztery miejsca). Używane są one przeważnie na dłuższych trasach. Natomiast wagony bezprzedziałowe są najczęściej używane w ruchu lokalnym, gdzie występuje częsta wymiana podróżnych. W wagonach bezprzedziałowych stosuje się wewnętrzny korytarz wzdłuż wagonu oraz szersze drzwi w środkowej części wagonu.

[madohora]

W pociągach stosowanych w Europie Zachodniej i Środkowej wyróżnia się dwie klasy wagonów: 1 i 2.

[madohora]

W osobowych wagonach kolejowych stosuje się kilka rodzajów drzwi wejściowych.

[madohora]

Drzwi skrzydłowe składają się z jednego otwieranego na zewnątrz lub do wewnątrz skrzydła. Z uwagi na to, iż otwarte drzwi skrzydłowe otwierane na zewnątrz wystają poza wymaganą skrajnię, obecnie praktycznie niestosowane – spotkać można je w niektórych wagonach zabytkowych, a także w obsługiwanych wyłącznie przez obsługę pociągu drzwiach od przedziału służbowo-bagażowego EN57. Drzwi skrzydłowe otwierane do wewnątrz występują w wagonach bagażowych Ds i BDs (obecnie stosowane jako wagony do przewozu rowerów; drzwi pozbawione zostały klamek umożliwiających ich otwieranie). Drzwi tego typu używane są również w niektórych węglarkach (posiadających drzwi).

[madohora]

Drzwi odskokowo-przesuwne są stosowane w autobusach szynowych, elektrycznych zespołach trakcyjnych i najnowszych wagonach osobowych (większość z nich jeździ w składach IC). Drzwi te w przeciwieństwie do rozsuwanych otwierają się na zewnątrz. Jednakże są tam prowadzone na specjalnych ramionach napędzanych małymi silniczkami. Otwarcie drzwi następuje przez naciśnięcie przycisku. Czasem stosuje się otwieranie centralne, ale jest to stosowane prawie wyłącznie w tramwajach.

[madohora]

Kolejnym systemem ogrzewania (stosowanym głównie na liniach lokalnych) były piece. System ten był możliwy do zastosowania w wagonach bezprzedziałowych i polegał na zastosowaniu pieca z żeliwa. Podstawową wadą tego rozwiązania było nierównomierne ogrzewanie przedziału. Dodatkowo potrzebny był dodatkowy palacz. System ten był stosowany nawet do lat 50. XX wieku. Jednakże w końcowej fazie tylko w wagonach gospodarczych i technicznych.

[madohora]

Zmodyfikowanym system ogrzewania piecowego były piece brykietowe. Piec znajdował się na zewnątrz i ogrzewał powietrze lub wodę w zbiorniku; następnie zbiornik ten ogrzewał wagon. Jednakże nie sprawdził się ze względu na kłopotliwą obsługę oraz wysokie koszty eksploatacji. System ten był stosowany w wagonach PKP do lat 50. XX wieku.

[madohora]

Ogrzewanie wodne jest lepszą wersją ogrzewania powietrznego, z tą różnicą, że zamiast powietrza w rurach płynęła woda, co znacznie poprawiło możliwość regulacji. W wersji ulepszonej woda nie była podgrzewana przez piec, lecz elektrycznie (z lokomotywy). W tej wersji stosuje się ją czasem nawet do dziś, głównie w wagonach sypialnych (wagon może być ogrzewany niezależnie, także po odłączeniu od lokomotywy).

[madohora]

Ogrzewanie elektryczne to system, który polega na grzejnikach elektrycznych podłączonych do lokomotywy lub zasilanych z prądnic znajdujących się przy wózku. Często umożliwia regulację (0, 1/3, 2/3, 1). System ten zyskał popularność podczas postępującej elektryfikacji szlaków. Lokomotywy elektryczne posiadają sprzęgi ogrzewania, na które podawany jest prąd bezpośrednio z sieci trakcyjnej. W lokomotywach spalinowych stosuje się specjalne prądnice zasilające ogrzewanie odpowiednio wysokim napięciem. Ponadto możliwe jest ogrzewanie wagonów podczas postoju na stanowiskach elektrycznego ogrzewania wagonów.

[madohora]

Obecnie stosowana sygnalizacja kształtowa powstała przez uproszczenie sygnałów wcześniejszych, obowiązujących do 1959 roku. Zlikwidowano sygnał S4. Pozostałym sygnałom zmieniono nazwy dodając literę „r”. Obrazy sygnałowe dzienne są identyczne do obecnie stosowanych. Sygnał S3 miał dolne światło zielone (obecnie pomarańczowe).

[madohora]

Sygnał ten wprowadzony został przez Niemców, w czasie II wojny światowej, na wzór rozwiązania stosowanego na kolejach niemieckich. Wcześniej nie występował na PKP.

[madohora]

Do roku 1959 malowanie słupa nie świadczyło o rodzaju sygnalizatora. Wszystkie słupy malowane były na biało. Wobec czego semafory samoczynne oznaczane były wskaźnikiem W13, a semafory trzystawne dodatkowo wskaźnikiem W14 umieszczonym pod W13.

[madohora]

Z okresu tego pochodzą semafory świetlne sześciokomorowe. Typowy układ komór takiego semafora przedstawiony został na rysunku. Obecnie nie ustawia się już semaforów sześciokomorowych, jednak nadal można takie spotkać. Część z nich wyświetla sygnały podane poniżej (jako sygnały stosowane do odwołania). Niektórym zmieniono układ komór świetlnych, by wskazywały sygnały współczesne. Stacje kolejowe nadal wyposażone w ten typ sygnalizacji to np. Pilawa, Skierniewice, Kutno

[madohora]

Wiele semaforów trzy i czterokomorowych z dwiema zielonymi latarniami zostało dostosowane do współczesnych standardów. Było to o tyle proste, że wystarczyło zmienić soczewkę dolnej zielonej latarni na pomarańczową, bez dalszych modyfikacji urządzeń. Istniały także w tamtym okresie semafory wjazdowe cztero bądź pięciokomorowe wyświetlające sygnały S1, S2, S3, S4 (i jeśli wyposażone w komorę światła białego także Sz, ze względu na drogi przebiegów nie były potrzebne sygnały S5 i S6). One nie wymagały modyfikacji. Od semaforów ustawionych po zmianie sygnalizacji można odróżnić je położeniem komory światła zielonego: najniższa bądź druga od dołu w przypadku semaforów ze światłem białym. Późniejsze sygnalizatory posiadają komorę światła zielonego na najwyższym miejscu. Sygnalizacja tak zmodyfikowana znajduje się na stacji Celestynów. Ponadto odcinek linii kolejowej nr 7 od Zabieżek do Otwocka posiada SBL ze starym układem świateł na semaforach (zielone na dole).

[madohora]

Sygnał zastępczy jest stosowany do wydania zezwolenia na jazdę w szczególnych sytuacjach, takich jak:

[madohora]

kiedy sygnał podany na semaforze jest wątpliwy (wyświetlone światło bądź kombinacja świateł nie ma swojego odzwierciedlenia w obowiązujących przepisach),

[madohora]

W wymienionych sytuacjach sygnał zastępczy pozwala na przejechanie obok semafora bez dodatkowego pisemnego rozkazu z tym, że:

[madohora]

jadąc w obrębie stacji kolejowej zawsze obowiązuje ograniczenie prędkości do 40 km/h

[madohora]

jadąc na tor szlakowy wyposażony w czynną, nieunieważnioną wieloodstępową (samoczynną) blokadę liniową należy ograniczyć prędkość do 20 km/h do pierwszego semafora wskazującego sygnał zezwalający

[madohora]

Gdy kierujący "wiedeńczykiem" zauważył pociąg z Gdyni, natychmiast próbował zahamować. Pociąg jednak nie zdążył się zatrzymać, do czego przyczyniła się wilgotna powierzchnia szyn.

[madohora]

Na miejscu zdarzenia natychmiast pojawili się lekarze i policja. Akcję ratunkową wspomagał rezydujący w pałacu w Krzeszowicach hrabia Artur Potocki, który udzielił pokoi potrzebującym i rannym.

[madohora]

Kobieta uniknęła śmierci, wyskakując z pociągu, podobnie jak Krasicki i Tarzecki.

[madohora]

Energicznie przystąpiono do rozłączenia nadzianych na siebie wagonów, podejrzewając, że w gmatwaninie żelaza i drzewa znajdować się mogą trupy. Jęków nie było stamtąd słychać. Na szczęście, po rozłączeniu wagonów, okazało się, że niema tam nikogo - informował dziennik "Siedem Groszy".

[madohora]

W 1932 roku koncesja spółki została zmieniona w celu umożliwienia rozbudowy sieci. W tym samym roku wybudowano odgałęzienie do Włoch, a w 1936 roku z Podkowy Leśnej do Milanówka. Plany dalszej rozbudowy sieci EKD z Grodziska Mazowieckiego w kierunku Żyrardowa i Błonia zniweczyła elektryfikacja istniejących linii PKP do tych miejscowości (1936), a z Grodziska do Mszczonowa wybuch II wojny światowej.

[madohora]

Użycie sygnału zastępczego, co wynika ze specyfiki sytuacji, w których jest stosowany, nie zależy od ustawień innych urządzeń sterowania ruchem (oraz nie wpływa na sygnał wyświetlany przez tarcze ostrzegawcze i powtarzacze). Bezpieczeństwo prowadzenia ruchu pociągów zależy wówczas wyłącznie od personelu kolei; przy użyciu sygnału zastępczego można bowiem np. wyprawić pociąg na zajęty odcinek toru, co normalnie uniemożliwiłyby urządzenia sterowania. Z tego powodu stosowanie sygnału wymaga szczególnej ostrożności i jest każdorazowo odnotowywane w odpowiednich dokumentach. Mimo to, w przeszłości, niejednokrotnie zdarzały się wypadki kolejowe wynikłe z nieuzasadnionego użycia sygnału zastępczego, jak np. katastrofa kolejowa pod Szczekocinami. To również stało się przyczyną zmiany zasad używania przedmiotowego sygnału

[madohora]

Tarcza zaporowa kształtowa składa się z czarnej latarni z białym kołem z czarną kresą, umieszczonej na słupie. Tarcza zaporowa kształtowa pokazuje jednakowe sygnały w dzień i w nocy

[madohora]

Sygnały "Stój" na tarczach zaporowych kształtowych są ważne zarówno dla manewrów, jak i dla pociągów. Pociąg zatrzymany przed tarczą zaporową wskazującą sygnał "Stój" (Z1) może jechać dalej na rozkaz pisemny doręczony drużynie pociągowej lub przekazany za pomocą urządzeń łączności

[madohora]

Sygnały świetlne, w przeciwieństwie do kształtowych, są możliwe do stosowania zarówno w dzień, jak i w porze nocnej. Podawane są za pomocą urządzeń sklasyfikowanych jako:
semafory i ich powtarzacze
tarcze ostrzegawcze i tarcze ostrzegawcze przejazdowe
tarcze manewrowe
tarcze rozrządowe
sygnalizatory dające sygnały przy próbie hamulców zespolonych
sygnalizatory sygnału zastępczego

[madohora]

w formie słupa (zwykle malowanego w odpowiednie barwy), na którym umocowana jest głowica z komorami świetlnymi (od jednej do pięciu, wyjątkowo sześć). Dodatkowo pod głowicą semafora mogą znajdować się sygnalizatory złożone z pasów świetlnych.

[madohora]

podwieszony na tzw. bramkach sygnałowych

[madohora]

Na PKP używane są do sygnalizacji następujące kolory:

czerwony (na semaforach prawie zawsze jako światło ciągłe, wyjątkiem jest sygnał S1a)
zielony (jako światło ciągłe lub przerywane)
pomarańczowy (jw., czasem potocznie nazywany żółtym; w myśl przepisów jest to pomarańczowy)
mlecznobiały (jako światło ciągłe lub przerywane)
niebieski (jako światło ciągłe)

[madohora]

RYNEK KOLEJOWY

[madohora]

Na sygnalizatorach świetlnych w zależności od typu podaje się sygnały koloru: czerwonego, zielonego, pomarańczowego, niebieskiego lub białego.
Sygnalizatory świetlne mogą być od 1-no do 6-cio komorowe (1-6 latarni).

[madohora]

W związku z tym, że żarówki rezerwowe mają mniejszą moc to świecą dłużej lecz słabiej. Żarówki główne i rezerwowe świecą jednocześnie. Przepalenie żarówki głównej jest sygnalizowane poprzez przyciemnienie powtarzacza na pulpicie w nastawni natomiast przepalenie żarówki rezerwowej powoduje wygaszenie tego powtarzacza.

[madohora]

W każdej komorze sygnałowej znajduje się indywidualny transformator dla każdej żarówki, który przetwarza doprowadzone kablowo napięcie 110 V.

[madohora]

Na liniach zelektryfikowanych sygnalizatory świetlne jaki i inne urządzenia infrastruktury kolejowej są uszynione, czyli celowo połączone z szynami torów (siecią powrotną prądu trakcyjnego) W przypadku zetknięcia się sieci jezdnej z urządzeniami, znajdującymi się przy torach na skutek na przykład oberwania się sieci lub przebicia, nastąpi bezpośrednie zwarcie sieci trakcyjnej - popłynie duży prąd zwarciowy, który spowoduje zadziałanie zabezpieczeń w podstacji trakcyjnej, a tym samym wyłączenie napięcia w sieci.

[madohora]

Po wojnie EKD znalazła się pod Tymczasowym Zarządem Państwowym Ministerstwa Komunikacji, a w 1947 roku kolej została upaństwowiona i przekazana pod zarząd PKP. W 1951 roku zrezygnowano ze stosowania dotychczasowej nazwy zmieniając ją na Warszawska Kolej Dojazdowa

[madohora]

Mglisty piątkowy poranek, 6 listopada 1936 r. Motorniczy Franciszek Wąsikowski prowadzi pociąg Elektrycznej Kolei Dojazdowej z Milanówka do Warszawy. Dochodzi 7.30, wagony są pełne pasażerów jadących do pracy i szkoły. Pociąg mija Raków, następny przystanek: Szczęśliwice. Wąsikowski rozpędza skład do 70 km/h. To maksymalna dozwolona prędkość. Nagle kilkadziesiąt metrów przed lokomotywą motorniczy widzi we mgle coś, co mrozi mu krew w żyłach: tył drugiego pociągu. Wąsikowski wciska hamulec, ale wie, że nie zdąży zatrzymać rozpędzonego składu. Z impetem uderza w drewniane wagony stojącego przed nim pociągu. W wyniku zderzenia rannych zostaje szesnaście osób, jedna z nich – 15-letni Stefan Płóciennik – umiera w drodze do szpitala. To na szczęście jedyna ofiara śmiertelna katastrofy.

[madohora]

Do wypadku doszło przy przystanku technicznym "Skrzyżowanie", położonym między Rakowem i Szczęśliwicami. W tym punkcie linia EKD rozwidlała się na nitkę do Grodziska oraz linię do Włoch. W 1934 r. PKP zbudowały linię kolejową do Radomia, która przecinała szlak EKD w tym samym miejscu. Kolejka często musiała tu przystawać, by ustąpić pierwszeństwa pociągom na linii radomskiej.

[madohora]

W 1953 r. Polskie Koleje Państwowe przebudowały linię radomską, nadając jej dzisiejszy przebieg. Jednocześnie nitkę EKD – już funkcjonującej jako Warszawska Kolej Dojazdowa – poprowadzono nad torami PKP. Tym samym zlikwidowano przejazd i przystanek techniczny "Skrzyżowanie" przestał istnieć.

[madohora]

Historia zdarzyła się 6 listopada 1936 roku i dotyczyła dwóch pociągów kolejki elektrycznej E.K.D, z których jeden wyruszył z Grodziska, a drugi z Milanówka

[madohora]

O godzinie 6.43 wyruszył z Grodziska pociąg linii E.K.D. Składający się z trzech wagonów. Pasażeramibyli głównie uczniowie warszawskich szkół iurzędnicy jadący do pracy. Na skrzyżowaniu żelaznych dróg, przed Szczęśliwicami semafor czerwonym światłem oznajmił, że droga jest zamknięta i motorniczy zatrzymał kolejkę, aby przepuścić pociąg jadący do Okęcia. Zbliżała się godzina 7.24, apociąg ten nie nadjeżdżał. Tymczasem z Milanówka wyruszył pospieszny pociąg elektryczny, składający się z też z trzech wagonów i wypełniony również głównie uczniami i urzędnikami jadącymi do Warszawy. Pociągiem tym kierował 34 letni motorniczy Franciszek Wąsikowski. Na czwartym kilometrze przed Szczęśliwicami semafor migającym światłem oznajmił ,że kolejka z Grodziska nie minęła skrzyżowania i nadal oczekuje na przejazd pociągu jadącego do Okęcia. I tu ciekawostka, bo jakiego koloru światłem migał tensemafor nigdy tak do końca nie ustalono. Ale o tym później. Motorniczy Wąsikowski nie zatrzymał pociągu, którym kierował, nie zwolnił szybkości jazdy i dalej jechał z prędkością 70 km/h. Dzień był mglisty, tory bardzo śliskie co powodowało, że droga hamowania była wydłużona, a widoczność zła. Według zasad, motorniczy Wąsikowski powinien zatrzymać pociąg przed semaforem, odczekać dwie minuty i jechać dalej bardzo ostrożnie. Dlaczego tak się nie stało ikolejka minęła semafor z dużą prędkością? Każdego, kto analizuje powody tej katastrofy, wprawi tow zdumienie. Coś musiało nastąpić, o czym raczej nigdysię nie dowiemy. Motorniczy nagle zobaczył przed sobą stojące na tym samym torze wagony, użył hamulców pneumatycznych, ale było za późno. Co ciekawe! Obok maszynisty stał pasażer inż. Aleksander Iwiński, który widząc co się za chwilę może stać, chwycił zahamulec ręczny i użył go. Niestety pociąg sunął dalej, jak już wspomniałam, droga hamowania była tego dnia długa. Pociąg z Milanówka wpadł z dużą prędkością na stojący, oczekujący na skrzyżowaniu pociąg z Grodziska. Siła zderzenia była bardzo duża, przedni wagon pociągu milanowskiego wbił się wtylny wagon pociągu grodziskiego i spiętrzył się z nim do wysokości przewodów elektrycznych. Platformy obu wagonów złożyły się jak harmonijki, popękały okucia żelazne i osie w sąsiednich wagonach.

[madohora]

O niezwykłej sile zderzenia świadczy opowiadanie starszego posterunkowego Nr. 603 z XXIII komisariatu. W momencie katastrofy posterunkowy stał obok torów kolejki elektrycznej. Oto jego relacja–Zderzenie nastąpiło zupełnie niespodziewanie. Pociąg z Milanówka nadjechał nagle. Stojąc tuż obok, nieomalże kilka kroków od torów odczułem wprost jego kolosalny pęd, odczułem niesłychaną siłę, z jaką uderzył w stojący pociąg grodziski. Włosy dosłownie zjeżyły mi się na głowie. Niczym błyskawica przemknęła mi przez głowę myśl–Jak straszliwe skutki pociągnie za sobą katastrofa

[madohora]

6 listopada 1936 – drugi wypadek na Elektrycznej Kolei Dojazdowej: pociąg pospieszny z Milanówka do Warszawy najechał we mgle na skład jadący z Grodziska w okolicy przystanku Raków; 1 osoba zginęła, 16 osób zostało rannych

[madohora]

16 lipca 1939 - czołowe zderzenie pociągów Grójeckiej Kolei Dojazdowej w (ówcześnie) podwarszawskim Powsinie; zginęło 10 osób. Z powodu opóźnienia pociągu Iwiczna – Konstancin – Warszawa Belweder, dyżurny ruchu poinformował maszynistę pociągu zmierzającego z Warszawy w kierunku Konstancina o zmianie miejsca krzyżowania pociągów z Powsina na Klarysew, jednak nie poinformował o tym fakcie maszynisty pociągu z Iwicznej – najtragiczniejszy udokumentowany wypadek na kolejach wąskotorowych na ziemiach polskich

[madohora]

Piaseczyńska Kolej Wąskotorowa (do 2004 roku Grójecka Kolej Dojazdowa) – wąskotorowa kolej turystyczna będąca aktualnie największą działającą koleją wąskotorową w okolicach Warszawy, z prześwitem toru 1000 mm. Jest ostatnim zachowanym fragmentem uruchomionej w 1898 kolejki grójeckiej. W latach 30. XX wieku funkcjonowała w ramach przedsiębiorstwa Warszawskie Koleje Dojazdowe.

[madohora]

W 1914 roku ruszyły pociągi z Warszawy do Grójca. Na wiosnę 1915 roku rosyjskie wojska kolejowe przystąpiły do budowy torowiska w kierunku Nowego Miasta. W lipcu 1915 wojska niemieckie przerwały front wzdłuż Pilicy. Rosjanie w pośpiechu zaczęli się wycofywać, dewastując jednocześnie torowiska. W sierpniu 1915 do Warszawy wkroczyły oddziały niemieckie. Nowe władze okupacyjne wprowadzając swoje rygory uznały, że należy jak najszybciej uruchomić transport kolejowy. Zalecenia te dotyczyły również kolei wąskotorowych. Było to podyktowane oczywiście względami strategicznymi. Dzięki temu szybko odbudowano zniszczoną infrastrukturę Kolei Grójeckiej. By jak najszybciej wznowić ruch, Niemcy dostarczyli parowóz firmy Borsig pracujący dotychczas na linii tramwajów łódzkich oraz sześć ciężkich wagonów osobowych z kolei Wernigerode.

[madohora]

W Warszawie funkcjononowało wtedy kilka wytwórni taboru, m.in.: Lilpopa, Gostyńskiego czy Kosińskiego. Przystąpiono również do odbudowy zniszczonej linii między Grójcem a Mogielnicą oraz przygotowań do doprowadzenia szlaku do Nowego Miasta. Pierwszy pociąg do Mogielnicy przybył 5 lutego 1917 roku.

[madohora]

Po I wojnie światowej Kolej Grójecka jako podstawowy środek transportu południowych okolic Warszawy, dostarczała podstawowy wtedy materiał budowlany, jakim były cegły. Wszystkie znajdujące się przy kolejce cegielnie pracowały pełną parą. Kontynuowane były także prace mające na celu rozbudowę szlaku między Mogielnicą a Nowym Miastem.

[madohora]

Rozwój kolei został przerwany we wrześniu 1939 roku przez wybuch II wojny światowej. Działania wojenne nie spowodowały większych szkód w infrastrukturze kolei. Stąd też po ich zakończeniu, w październiku 1939, przywrócono ruch pasażerski i towarowy. Przedsiębiorstwo zachowało status prywatnego i otrzymało tzw. Powiernika z ramienia Kolei Rzeszy. Skutkowało to wprowadzeniem zasad obowiązujących na kolejach niemieckich.

[madohora]

17 stycznia 1945 roku, po pięcioletniej okupacji niemieckiej, Warszawa została zajęta przez wojska radzieckie. Infrastruktura Kolei Grójeckiej była zniszczona w 50%. Gdy front przesunął się na zachód kolejarze przystąpili do usuwania dewastacji, której dokonali okupanci. Na odcinku między Piasecznem a Grójcem prawie wszystkie mosty nie nadawały się do użytku. Piaseczyńskie warsztaty leżały w gruzach. Dzięki zaangażowaniu i poświęceniu załogi zachowany tabor udało się uruchomić. Rozpoczęła się odbudowa zniszczonej infrastruktury. Przy pomocy wojska udrożniono trasę do Nowego Miasta. Do Warszawy, na Dworzec Południowy, pierwszy pociąg dotarł w połowie lutego 1946. Kursy pociągów na całej linii odbywały się nieregularnie. Do Góry Kalwarii, na skutek uszkodzenia mostu pod Żabieńcem, ruch pociągów został wznowiony w maju 1946 roku.

[madohora]

Kolej Grójecka funkcjonowała nieprzerwanie dla ruchu pasażerskiego do roku 1991, zaś dla pociągów towarow

[madohora]

Za ofiarny udział w akcji ratowniczej minister spraw wewnętrznych i administracji nadał trzem strażakom wyższe stopnie służbowe

[madohora]

W 2015 maszynista Tomasz G. został uznany wyłącznym winnym katastrofy i prawomocnie skazany na trzy lata i trzy miesiące pozbawienia wolności za przekroczenie prędkości oraz niezatrzymanie się. Według śledczych przyczyną wypadku była nadmierna prędkość pociągu podczas przejazdu przez rozjazd, na który wjechał z prędkością 113 km/h. Biegli stwierdzili, że w miejscu wypadku pociąg mógł jechać najwyżej 40 km/h. Maszynista powoływał się na błędy wyświetlanej sygnalizacji, jednak w takim wypadku miał obowiązek zatrzymać pociąg[. W kwietniu 2016 Sąd Najwyższy oddalił kasację – nie dopatrzył się rażących uchybień prawa będących podstawą do ewentualnej kasacji, tym samym orzeczenie stało się ostateczne. Orzeczenia sądów spotkały się z protestami Związku Zawodowego Maszynistów. Związkowcy podnosili, że sąd zawierzył „stronniczemu raportowi Państwowej Komisji Badania Wypadków Kolejowych oraz Instytutowi Kolejnictwa, będącemu sędzią we własnej sprawie, gdyż opracowuje, opiniuje i wdraża na sieci PKP PLK SA urządzenia sterowania ruchem kolejowym”

[madohora]

Według raportu PKBWK był to poważny wypadek kat. A06

[madohora]

W 1998 roku 19 maja powstało Towarzystwo Restauracji Grójeckiej Kolei Wąskotorowej, 3 października w Piasecznie obchodzono 100-lecie kolei grójeckiej, a 4 października uruchomiono parowóz Px48-3917. W 2000 Towarzystwo Restauracji Grójeckiej Kolei Wąskotorowej przekształciło się w Piaseczyńskie Towarzystwo Kolei Wąskotorowej. W czerwcu 2002 przekazano użyczenie przez PKP Grójeckiej Kolei Wąskotorowej władzom samorządowym powiatu piaseczyńskiego.

[madohora]

30 kwietnia 2004 roku Piaseczyńskie Towarzystwo Kolei Wąskotorowej – operator ww. kolei uzyskało licencję na przewóz osób jako pierwszy operator kolei wąskotorowych w Polsce. Od 2006 roku zaczęto prowadzić ruch turystyczny, początkowo były to imprezy tematyczne: Święto 1 maja, Mikołajki, Sylwester. W kolejnych latach kontynuowano już z lepszym skutkiem i z większą liczbą pociągów ruch turystyczny na trasie Piaseczno – Tarczyn.

[madohora]

Kolej wąskotorowa organizuje ogólnodostępne wycieczki turystyczne (od marca do końca października co weekend, poza tym okresem okazjonalne wycieczki tematyczne „Mikołajki”, „Sylwester z kolejką”). Istnieje możliwość zorganizowania przejazdu na zamówienie.

[madohora]

Pociąg rusza w każdą niedzielę o godzinie 11:00, na trasie przejazdu mija się kilka stacji. Na stacji Tarczyn Wąskotorowy następuje oblot składu i powrót przez Runów, gdzie jest dłuższy postój oraz piknik z ogniskiem. Nieopodal znajduje się park rozrywki, stylizowany na Dziki Zachód. Powrót do Piaseczna następuje około godziny 14:30. W soboty organizowane są imprezy tematyczne.

[madohora]

Czynnikami tymi były:

drgania wzbudzone w wyniku jazdy pociągu przez skrzyżowanie toru z drogą publiczną i poprzedni rozjazd nr 24
odległość iglicy od opornicy – po wykolejeniu pociągu 42 mm, przy wymaganej 58 mm
nierówność lewego toku szynowego w rozjeździe poprzedzającym wykolejenie (nr 24) wynosząca 3 mm (przy dopuszczalnej 3 mm)
zużycie boczne szyny w styku rozjazdu nr 23 wynoszące 4 mm (przy dopuszczalnym 8 mm)
dodatkowe drgania wywołane hamowaniem służbowym wynikające z ograniczenia prędkości jazdy pociągu do 60 km/h, z jaką to prędkością pociąg „Barbakan” miał opuścić stację Reptowo
zużycie obrzeży prawych kół większe o 5 mm niż lewych w dwóch zestawach kołowych – w wagonie pierwszym i szóstym za lokomotywą (norma 10,5 mm)
położenie podtorza stacji Reptowo na warstwie torfu i gytii, które sprzyjało przenoszeniu się drgań

[madohora]

[madohora]

[madohora]

25 kwietnia 2002 roku Sąd Apelacyjny w Rzeszowie uznał, że apelacje wniesione przez obrońców zasługują na częściowe uwzględnienie i zmienił zaskarżony wyrok. Ostatecznie Józef W. został prawomocnie skazany na karę siedmiu lat pozbawienia wolności, a Edward K. na karę pięciu lat pozbawienia wolności. Obaj otrzymali również dziesięcioletni zakaz prowadzenia pojazdów i kierowania ruchem na kolei oraz musieli zapłacić nawiązki w wysokości 2500 zł. Maszyniście Wiesławowi Ż. obniżono wymiar kary do jednego roku i sześciu miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby dwóch lat. Stanisławowi K. i Stanisławowi S. zawieszono warunkowo wykonanie kar na okres próby dwóch lat. Obaj musieli zapłacić grzywnę w wysokości 2000 zł

[madohora]

18 lutego 2004 – w Gołaszewie, gm. Kowal, na przejeździe kolejowo-drogowym, z nieustalonej przyczyny doszło do zderzenia pociągu osobowego z samochodem ciężarowym Scania, który stanął pomiędzy rogatkami. Pociąg pośpieszny „Kopernik” relacji Warszawa – Bydgoszcz uderzył w naczepę ciągnika załadowaną ciężkimi zwojami ocynkowanej blachy. Kierowca samochodu ciężarowego poniósł śmierć na miejscu. Z pociągu ewakuowano 85 osób. Straty oszacowano na ok. 450 tys.zł. W akcji udział brały 4 zastępy JRG 1 zastęp OSP Kowal. Uszkodzona lokomotywa elektryczna serii EU07-014 skreślona została z inwentarza PKP z dn. 01.01.2005 (lokalizacja: Warszawa Odolany).

[madohora]

Jazda obu pociągów przebiegała planowo do godziny 14:38, gdy 34527 zbliżał się do przystanku osobowego Hucisko. Czesław Gołuszka zauważył wtedy, że jego pociąg ma coraz większe problemy z hamowaniem. Po odjeździe osobowego do Żywca z Huciska nastąpiła całkowita utrata kontroli nad jednostką EN57-840 – zarówno hamulec główny, jak i ręczny nie reagowały na zmianę pozycji. Na problemy wpłynęło nachylenie szlaku – przystanek Hucisko znajduje się na wysokości 550 m n.p.m., zaś Jeleśnia na wysokości 425 m n.p.m wskutek braku hamowania nastąpiło rozpędzenie zespołu trakcyjnego do prędkości 70 km/h, przy dozwolonej 40 km/h

[madohora]

W momencie zderzenia EN57-840 jechał 85 km/h, zaś EN57-1271 65 km/h. Po zderzeniu pociągi przejechały jeszcze 300 metrów, po czym zatrzymały się

[madohora]

W pociągu zmierzającym do Żywca znajdowało się około 30 pasażerów. W drugim pociągu podróżnych było niewiele mniej.
Dzięki opisanym tu ludziom, podjętych przez nich działaniom, nie doszło do tragedii. Bohaterowie reportażu podkreślali, że starali się jak najlepiej wykonać swoją służbę. Że każdy na ich miejscu postąpiłby tak samo. Ale to właśnie oni pełnili służbę konkretnego dnia, w konkretnym czasie, konkretnej sytuacji. Podejmowali te działania nie zawsze zgodnie z paragrafami regulaminów. Podpowiadała im intuicja i zdrowy rozsądek.
Zakład Taboru w Krakowie wystosował do obydwu maszynistów list gratulacyjny i przyznał im premie pieniężne. Dyrektor Karol Trzoński na wieść o wypadku przyjechał na miejsce, a potem odwiedził maszynistów i pasażerów w szpitalu powiatowym w Żywcu. Dyrektor Zakładu Linii Kolejowych w Katowicach Lucjan Cieplik przyznał nagrodę pieniężną dyżurnej ruchu Danucie Garncarz.

[madohora]

17 listopada 2006 – wypadek na przejeździe w Gołaszynie koło Bojanowa, w którego wyniku 4 osoby zginęły, a 1 została ranna

[madohora]

4 sierpnia 2009 – wypadek na przejeździe pomiędzy Zawadą a Starą Łubianką koło Piły. o godzinie 5:20 pociąg pospieszny 38505 relacji Rzeszów–Kołobrzeg uderzył w samochód ciężarowy przewożący drewno. 4 osoby ranne,w tym kierowca ciężarówki[98]. Lokomotywa (EU07-520) spadła z nasypu, wykolejony przedni wózek pierwszego wagonu

[madohora]

Pociąg towarowy nr 112861 relacji Płock Trzepowo – Sokółka w stacji Białystok, tor nr1a km 175,170 rozjazd nr 7, prowadzony dwiema czynnymi lokomotywami M62-0689+TEM2–198, nie zmniejszył prędkości po minięciu tarczy ostrzegawczej ToB wskazującej sygnał Ot1 oraz nie zatrzymał się przed semaforem drogowskazowym B1/2 wskazującym sygnał Sr1 „STÓJ”. Spowodowało to wjechanie w bok czwartego wagonu pociągu nr 55272 relacji Białystok – Warszawa Praga, prowadzonego lokomotywą ET22-1030 z doprzęgiem ET22–1055, wyjeżdżającego z toru nr 107 na tor nr 2a po prawidłowo ułożonej drodze przebiegu na sygnał Sr3 „Wolna droga ze zmniejszoną prędkością”, podany na semaforze E2. W wyniku zderzenia nastąpiło wykolejenie obu lokomotyw pociągu nr 112861, wraz z 17 cysternami oraz trzech ostatnich wagonów pociągu nr 55272. W wyniku zderzenia pociągów, rozpruciu uległ zbiornik paliwa lokomotywy TEM2–198, co spowodowało wyciek, a w konsekwencji zapłon paliwa. Łatwopalny ładunek spowodował rozprzestrzenienie się pożaru.

[madohora]

28 kwietnia 2011 – katastrofa kolejowa na przejeździe w Mostach, w której zginęły 2 osoby, a 25 zostało rannych Sprawcą był kierowca Scanii z załadowaną cegłami naczepą, który ignorując znak „stop” oraz sygnały świetlne i dźwiękowe ostrzegające o nadjeżdżającym pociągu wjechał na przejazd

[madohora]

28 lipca 2011 Prokuratura Rejonowa w Strzelcach Krajeńskich poinformowała o postawieniu zarzutu nieumyślnego spowodowania katastrofy w ruchu lądowym trzem nastoletnim pracownikom, którzy samodzielnie podjęli decyzję o odłączeniu lokomotywy od wagonów towarowych i zwolnieniu blokady hamulcowej. Spowodowało to, że skład ruszył, wykoleił się i uderzył w budynek mieszkalny

[madohora]

WYPADEK POCIĄGU W ZWIERZYNIE - Nasze Miasto

[madohora]

Wypadek kolejowy w Babach – zdarzenie, do którego doszło 12 sierpnia 2011 roku około godziny 16:15 niedaleko stacji kolejowej Baby przy wsi Kiełczówka (województwo łódzkie). W wyniku wykolejenia pociągu pasażerskiego TLK relacji Warszawa Wschodnia – Katowice zginął 52-letni mężczyzna, a 81 osób zostało rannych, z których w szpitalu zmarła 63-letnia kobieta

[madohora]

[madohora]

Sygnał zastępczy jest stosowany do wydania zezwolenia na jazdę w szczególnych sytuacjach, takich jak:

[madohora]

pociąg wyprawiony na tor szlakowy wyposażony w jednoodstępową (półsamoczynną) blokadę liniową ma obowiązek jechać z prędkością do 40 km/h w obrębie posterunku

[madohora]

Użycie sygnału zastępczego, co wynika ze specyfiki sytuacji, w których jest stosowany, nie zależy od ustawień innych urządzeń sterowania ruchem (oraz nie wpływa na sygnał wyświetlany przez tarcze ostrzegawcze i powtarzacze). Bezpieczeństwo prowadzenia ruchu pociągów zależy wówczas wyłącznie od personelu kolei; przy użyciu sygnału zastępczego można bowiem np. wyprawić pociąg na zajęty odcinek toru, co normalnie uniemożliwiłyby urządzenia sterowania. Z tego powodu stosowanie sygnału wymaga szczególnej ostrożności i jest każdorazowo odnotowywane w odpowiednich dokumentach. Mimo to, w przeszłości, niejednokrotnie zdarzały się wypadki kolejowe wynikłe z nieuzasadnionego użycia sygnału zastępczego, jak np. katastrofa kolejowa pod Szczekocinami. To również stało się przyczyną zmiany zasad używania przedmiotowego sygnału

[madohora]

Wskaźniki kolejowe dzielą się na trzy grupy:

[madohora]

pozostałe wskaźniki – podają inne ważne informacje i ostrzeżenia.

[madohora]

Zgodnie ze znaczeniem sygnału zastępczego, po przejechaniu strefy rozjazdów z prędkością bezpieczną nieprzekraczającą 40 km/h, pociąg może przyśpieszyć do prędkości maksymalnej, wynoszącej na tym odcinku 120 km/h. Zgodnie z zapisami rejestratorów HASLER obaj maszyniści tuż przed wypadkiem zauważyli możliwość niebezpieczeństwa zderzenia pociągów. Pociąg TLK Brzechwa zwolnił z prędkości 118 km/h do 98 km/h (koniec zapisu na rejestratorze). Maszynista prowadzący IR Matejko wcześniej zareagował na sytuację na torze i podjął działania w kierunku ograniczenia skutków zderzenia: przy prędkości 120 km/h wyłączył zasilanie silników trakcyjnych i wdrożył nagłe hamowanie, redukując prędkość do około 40 km/h (koniec zapisu na rejestratorze). Około godziny 20:55 dochodzi do czołowego zderzenia obu pociągów na torze nr 1 (1SS) na wysokości 21,250 km

[madohora]

W akcji ratunkowej brali też udział lżej ranni pasażerowie pociągów oraz ludzie z pobliskiej wsi Chałupki, którzy dotarli na miejsce katastrofy jako pierwsi – pomoc polegała na wsparciu psychicznym i fizycznym, jak również uwalnianiu poszkodowanych z wraków pociągów, a na miejsce katastrofy przynosili koce, jedzenie i napoje dla poszkodowanych oraz dla służb ratunkowych.

[madohora]

Na miejsce katastrofy przybyli m.in. premier Donald Tusk, ministrowie Jacek Cichocki, Bartosz Arłukowicz, Sławomir Nowak oraz prezydent Bronisław Komorowski, który ogłosił żałobę narodową obowiązującą w dniach 5 i 6 marca 2012

[madohora]

Pierwszy ręczny kasownik do biletów, którego zasada działania oraz budowa zbliżona była do tych używanych obecnie wynalazł na emigracji w 1848 roku polski wynalazca Jan Józef Baranowski. Za ten wynalazek otrzymał w 1849 roku na Wystawie Krajowej w Paryżu medal ministra robót publicznych Francji oraz medal francuskiego Towarzystwa Zachęty do Wynalazczości

[madohora]

28 września 2010 – wypadek na przejeździe w Lipuszu, w którego wyniku zginął maszynista, a 7 osób zostało rannych

[madohora]

Coraz częstsze stają się w Polsce natomiast kasowniki współpracujące z plastikowymi kartami zbliżeniowymi. System ten funkcjonuje czasami równocześnie z tradycyjnymi biletami papierowymi albo biletami z paskiem magnetycznym, kasowniki biletowe obsługują wtedy obydwa standardy albo również – przejściowo – w autobusie miejskim i autobusie PKS oraz trolejbusie i tramwaju używane są kasowniki dwóch rodzajów. W autobusach miejskich i autobusach PKS, trolejbusach i tramwajach kasowniki instalowane są niedaleko drzwi wejściowych. W przypadku pociągów oraz metra kasowniki umieszcza się przeważnie przy wejściu na peron.

[madohora]

WYPADKI I KATASTROFY W OKRESIE MIĘDZYWOJENNYM - Nasze Miasto - 07.02.2023

[madohora]

WSTRZĄSAJĄCE RELACJE Z KATASTROFY - Kurier Poznański - 1933

[madohora]

2 października 1934 roku o godzinie 8:00 na stojący przy semaforze przed stacją Krzeszowice pociąg pospieszny nr 7 z Gdyni, najechał pociąg pospieszny nr 107 z Wiednia. W wyniku katastrofy śmierć poniosło 12 osób, a 48 zostało rannych, w tym 7 ciężko. Dwa wagony klasy 2 zostały doszczętnie zniszczone. Część osób z obu pociągów w ostatniej chwili zdążyła wyskoczyć z wagonów. Po godzinie 10 na miejsce zdarzenia dojechał pociąg ratunkowy.

[madohora]

Na miejsce katastrofy przybył m.in. miejscowy hrabia Artur Potocki (oddał służbom do dyspozycji swój pałac) i ówczesny dyrektor krakowskiej kolei inż. Józef Wołkanowski oraz kilku lekarzy z pobliskiego uzdrowiska oraz z Krakowa. Ranni zostali umieszczeni w szpitalach w Krakowie, Chrzanowie i w Pałacu Potockich w Krzeszowicach.

[madohora]

[madohora]

8 października 1934 r. Katastrofa kolejowa pod Krzeszowicami

[madohora]

W wyniku zderzenia śmierć poniosło dziesięć osób, a kilkanaście zostało poważnie rannych. Doszczętnie zniszczone zostały dwa wagony osobowe.

[madohora]

Około godziny 8 pociąg jadący z Gdyni zatrzymał się przed stacją w Krzeszowicach. (tvn24.pl)

[madohora]

Ktoś w ekspresie jadącym z Austrii krzyknął "wysiadać!". Z jadącego pociągu wyskoczyło kilka osób. Po chwili nastąpiło uderzenie, trzask i zgrzyt łamanego żelaza i drewna.

[madohora]

Jechali pociągiem z Gdyni. Stali już dłuższy czas. Zniecierpliwiony Tarzecki wstał i wychylił się za okno, by zobaczyć, co jest przyczyną postoju. Wtedy dostrzegł zbliżający się pociąg, który jechał tym samym torem. Wybiegł z krzykiem na korytarz, ostrzegając innych. Za nim ruszył Krasicki. Obaj w ostatniej chwili wyskoczyli z wagonu.

[madohora]

Lokomotywa wiedeńskiego ekspresu uderzyła w tył stojącego składu. Dwa ostatnie wagony wykonane ze stali wbiły się w trzeci, drewniany.

[madohora]

Cofnął się do domu, zabrał torbę z najpotrzebniejszymi lekami i opatrunkami, po czym ruszył pomagać rannym.

[madohora]

Służby ratownicze nie były w stanie pomóc też kolejarzowi, którego znaleziono w stosie żelastwa, szkła i drewna.

[madohora]

Do Mazurka wkrótce dołączyli kolejni lekarze. Ranni wyciągani byli ze szczątków wagonów i układani obok torowiska.

[madohora]

Przybył też sam hrabia, który wraz z żoną opatrywał rannych na miejscu katastrofy. A służbom oddał do dyspozycji swój pałac - trafili tam najciężej poszkodowani. Nad nimi pochylał się ksiądz Popielarczyk z parafii w Krzeszowicach, udzielając ostatniego namaszczenia.

[madohora]

Ranni byli zabierani do Krakowa, gdzie na dworcu stał tłum zapłakanych ludzi, którzy czekali na wieści o swoich bliskich. Wypatrywali krewnych wśród obandażowanych pasażerów wychylających się z okien. Gdy ich nie znaleźli, mogli jeszcze liczyć, że trafili do szpitala w Chrzanowie.