Bractwo Sw.Piusa X odrzuca ekumenizm JP II !!!

[meerkat1]

"Bractwo Św. Piusa X założone przez arcybiskupa Marcelego
Lefebvre’a /.../czuje się jednak w obowiązku powtórzyć jeszcze raz, iż nadal
odrzuca niestrudzoną walkę papieża Jana Pawła II o ekumenizm; walkę, która
tak bardzo osłabiła wiarę i dążenie do obrony Prawdy.

Bractwo zdaje sobie sprawę z nadludzkiej wagi obowiązków, które oczekują
przyszłego papieża, dlatego modli się o światło Ducha Świętego dla
kardynałów.
Ufa, że nowy Wikariusz Chrystusa ujmie mocną ręką ster Kościoła, przywracając
jedność liturgii i jedność wiary oraz naprawiając szkody wyrządzone przez
następstwa Soboru Watykańskiego II, które zalały błędami doktrynalnymi cały
stan duchowny..."

link: www.piusx.org.pl/

[karmin-cynober]

A pisalam o tym, ze Pius X narozrabial to nikt sie tym nie interesowal.
Oni nie moga nic poprzec bo sa zwiazani Piusowska przysiega.

[stranger.pl]

Polacy, przejęci stanem zdrowia Jana Pawła II, nie zwrócili uwagi na wypowiedź
JEm. Józefa kardynała Ratzingera, prefekta Kongregacji Wiary Świętej, który -
prowadząc w Wielki Piątek procesję (pod hasłem "Zaprawdę, powiadam wam: jeśli
ziarno pszeniczne, wpadłszy w ziemię, nie obumrze, samo zostawa; lecz jeśli
obumrze, wielki owoc przynosi" - Jan 12-24) - wybrał Stację IX, by tak oto
rozważać:

"Co nam może powiedzieć trzeci upadek Jezusa pod Krzyżem? Rozważaliśmy ogólny
upadek człowieka - i odpadanie wielu chrześcijan od Chrystusa w bezbożny
sekularyzm. Czyż nie powinniśmy też pomyśleć, jak wiele cierpi Chrystus w Swoim
własnym Kościele? Jak często jest święty sakrament Jego Obecności nadużywany,
jak często musi wchodzić do próżnych i złych serc! Jak często celebrujemy tylko
siebie, nawet bez uświadomienia sobie, że On tam jest! Jak często jest Słowo
przekręcane i używane niewłaściwie? Jakże mało wiary stoi za za tak wieloma
teoriami, tak wieloma pustymi słowami! Ileż brudu jest w Kościele - a nawet
pomiędzy tymi, którzy, z uwagi na swe kapłaństwo, powinni należeć całkiem do
Niego! Ileż dumy, ileż samozadowolenia! Jakże mało szacunku okazujemy
Sakramentowi Pojednania - gdy On czeka na nas, gotów podnieść nas, kiedykolwiek
byśmy upadli! Wszystko to jest obecne w Jego Pasji. Zdradzenie Go przez Jego
uczniów, ich niegodne przyjmowanie Jego Ciała i Krwi - jest z pewnością
największym cierpieniem znoszonym przez Odkupiciela; ono rozdziera Jego serce.
Możemy tylko wołać doń z głębokości serc naszych: Kyrie eleison - Panie, zbaw
nas!"

- i dalej modlił się:

"Panie, Twój Kościół często wydaje się łodzią, która już ma zatonąć - łodzią
nabierającą wody ze wszystkich stron. Na Twoim polu widzimy więcej kąkolu niż
pszenicy. Upaćkana twarz i ubiór Twojego Kościoła wprawiają nas w pomieszanie -
ale to myśmy sami je ubrudzili! To my zdradzamy Ciebie raz za razem, po
wszystkich naszych próżnych słowach i wielkich gestach. Ulituj się nad Swoim
Kościołem; Adam upada również wewnątrz niego. Upadając, ściągamy Cię do ziemi -
a szatan raduje się, gdyż liczy, że nie zdołasz podnieść się z upadku. Ma
nadzieję, że przygięty do ziemi upadkiem Twojego Kościoła, pozostaniesz
zdruzgotany i obezwładniony. Ale Ty znów powstaniesz. Ty wstałeś, podniosłeś
się - i możesz także podnieść nas. Ratuj i uświęć Swój Kościół. Uratuj i uświęć
nas wszystkich."

Myślę że należy najwyższy czas powiedzieć "non possumus" dla modernizmu i
libertynizmu w Kościele Katolickim. "Nowe" nie może zmieniać Kościoła
Katolickiego (bo przestałby być KK) "nowe" może co najwyżej go wzbogacać.
Należy wrócić jednocześnie do korzeni i tradycji.

W 2000 roku Kongregacja Nauki Wiary, kierowana przez kardynała Josepha
Ratzingera, opublikowała deklarację Dominus Iesus, którą podpisał Papież Jan
Paweł II. Dokument ten, poświęcony przede wszystkim dialogowi katolicyzmu z
innymi religiami, wprowadził sygnał nadchodzącej zmiany.

I choć deklaracja jest jedynie uroczystym wyznaniem wiary w Chrystusa w obliczu
relatywistycznych opinii, które tu i ówdzie szerzą się w imię opacznie
pojmowanego dialogu z innymi religiami, to możemy w niej m.in. przeczytać, że
innym religiom nie należy się nic poza "szacunkiem". Nie można im przypisywać
zdolności zbawienia, czy nawet Boskiego pochodzenia, gdyż taki charakter mają
jedynie "sakramenty chrześcijańskie".

Jest wiele rzeczy które nalezy wyprościć - m.in. nie ma czegoś takiego
jak "starsi bracia" w wierze. Nic nie mamy wspólnego z nimi poza Torą, która
jednak w Kościele Katolickim spełnia rolę drugorzędną wobec wagi Nowego
Testamentu.