Mam pytanie - do ojców

[miaowi]

Zakładam, że wszyscy udzielający się na tym forum widują się lub
starają się widywać z dziećmi. Uprzedzam - NIE będzie o alimentach.
Chodzi o to, że moja sytuacja jest zgoła inna - ojciec mojego dziecka
olał je mniej więcej dwa miesiące po tym jak się urodziło.
Proponowałam uregulowanie sytuacji, zapraszałam - w odpowiedzi
usłyszałam, że jak rodzice nie są razem, to cytuję "wychowuj ją sobie
sama".
Tak też robię. Prawa rodzicielskie zostały ojcu odebrane, na co sam
się z chęcią zgodził zaznaczając na piśmie, żeby tylko od niego nie
chcieć pieniędzy. Nie chciałam.
I teraz pytanie - czy gdyby taki człowiek pojawił się nagle w życiu
dziecka, które go nie zna, po kilku latach, to czy moralne jest
rozwalanie świata małemu człowiekowi?

Nie twierdzę, że tak jest - to hipoteza. Nie mówię, że znalazlam
dziecku nowego ojca, bo tak nie zrobiłam. Chodzi mi tylko o to, czy
taka osoba jest świadoma ogromnego wstrząsu, jaki wywołuje.

Szczerze przyznam, chciałam poczekać aż córka podrośnie, i powiedzieć
jej prawdę. Jeżeli będzie się chciała skontaktować z ojcem, a
zakładam, że któregoś dnia będzie chciała, pomogę. Chociaż dalibóg,
nie wiem gdzie go teraz szukać.

[lubie.garfielda]

Czy ty serio myślisz, że ten osobnik ma blade pojęcie o moralności i
w razie SWOJEJ potrzeby będzie widział jakiekolwiek obiekcje żeby
wtrynić się w życie JEGO dziecka?

[miaowi]

Nie, ja nie mam złudzeń co do moralności tego cżłowieka, ja tylko
chciałam zapytać, co na to reszta normalnego społeczeństwa. Czy innym
ojcom po rozwodzie/rozstaniu też się takie wyjście mieści w głowie, czy
mi się tylko zdawało, że takie coś byloby niemoralne wobec dziecka.
Btw, też lubię Garfielda.

[szum_wiatru]

___________

na stronie (link nizej) znajdziesz odpowiedzi i sugestie

www.opiekarownowazna.pl/
pozdrawiam

[mario320]

miaowi napisała:

> Jeżeli będzie się chciała skontaktować z ojcem, a
> zakładam, że któregoś dnia będzie chciała, pomogę. Chociaż dalibóg,
> nie wiem gdzie go teraz szukać.



Ani to oryginalne, ani zabawne...

[serir]

Już spotkałem się z podobna sytuacją (ojciec nie uczestniczący w wychowaniu a
nawet w życiu córki), - delikwent "zjawił się" w życiu dziecka które spłodził
gdy miało naście lat.
Dziewczyna ta wiedziała , że gdzieś na świecie jest taki ktoś. Sama chciała go
odszukać, zrobiła to i zaspokoiła swoja potrzebę (ciekawość?). Jednak nie
odczuwała żadnej konieczności utrzymywania dalszych kontaktów z "ojcem". On z
nią - również. Wiedzieli o swoim istnieniu i to wszystko. Przynajmniej tak
wyglądało to na zewnątrz. Co się działo w jej głowie i sercu - nie wiem. Mogę
tylko przypuszczać, bo obojętność jaką manifestowała to z pewnością nie była.

[serir]

Wybacz błędy (np.-spłodził gdy miało naście lat.), ale pisałem "w biegu" i stąd
takie bzdury. Chodziło mi o okres pojawienia się "tatusia" się w życiu córki,
gdy ta osiągnęła wiek nastolatki.
Mam nadzieję , że będzie mi to odpuszczone..

[usmiech-do-mysli]

Pytanie skierowane jest do ojców, ale pozwolę sobie wypowiedzieć się w tym temacie. W oparciu o własne doświadczenia.

Nie,... człowiek, który po kilkunastu latach nieobecności nagle pojawi się w życiu Twojej córki nie ma nawet bladego pojęcia czym dla niej będzie jego wizyta. To zupełnie wytrąca z równowagi i burzy dotychczasowy porządek. Bez względu na to czy później utrzymywaliby jakiś kontakt ze sobą czy nie, do poprzedniego stanu rzeczy nie da się wrócić.

A przede wszystkim: sądzę, że jeżeli teraz, po narodzinach córki, tak wyraźnie określił swoje stanowisko, nie chce mieć z nią nic wspólnego, to nie ma żadnego prawa, by w przyszłości wkraczać w jej życie.

Jednak u Twojej córki z pewnością pojawią się pytania o ojca, ciekawość kim jest, jak wygląda jego życie... Może będzie chciała go poznać. I tu mogę tylko powiedzieć, że czas kiedy ma się naście lat nie jest dobry na takie spotkanie. Uważam, że lepiej jest przeczekać okres dojrzewania.

Życzę powodzenia.

[minimax66]

Dużo masz wątpliwości miaowi. Trzeba było myśleć wcześniej, skrzyżować nogi w
odpowiednim czasie, albo przejść na drugą stronę ulicy przed pierwszym
spotkaniem. A teraz? Trochę późno na żale, ale sama też nie jesteś bez winy.
Dlaczego doprowadziłaś do rozstania? Dlaczego pozwoliłaś mu odejść? Jak mogłaś
pozbawić ojca praw rodzicielskich??? Nie zależało Ci na ojcu dla Twego dziecka?

[laura_fairlie]

> Dlaczego doprowadziłaś do rozstania? Dlaczego pozwoliłaś mu odejść?
Przyszło ci do głowy, że ktoś sam chce dać nogę?

Jak mogłaś
> pozbawić ojca praw rodzicielskich??? Nie zależało Ci na ojcu dla
Twego dziecka?
Życie, poza ideałami, jest również prozaiczno-biurokratyczne. Jest
trochę instytucji, gdzie przy wyrabianiu jakichkolwiek dokumentów
dla dziecka (dowód osobisty dla osoby poniżej 13 roku życia,
paszport)czy inne istotne sprawy potrzebni są obydwoje rodzice (a
własciwie potrzebny jest ich cyrograf). Skoro tata nie chce
interesować się życiem córki, uczestniczyć w nim - chyba prościej
jest po prostu zwolnić go z tych obowiązków i nie poszukiwać za
każdym razem, kiedy potrzebna jest urzędowi jego obecność...

[kiciabeauty]

Piszesz to poważnie, czy tylko prowokujesz? Bo jeśli to prowokacja to żałosna.

[piotr-wwa]

Moje zdanie.
Jeżeli dziecko zapyta się o ojca, to powiedz, że jest, ale że nie był zainteresowany. Jak dziecko będzie drążyć temat, to na pewno masz wyrok sądu i na nim będzie, że ojciec sam nie chciał się interesować dzieckiem i sam zgodził się na to aby nie mieć żadnych praw wobec niego.
A dopiero potem ewentualnie przedstaw ojca.

[trynidat55]

witam. ja jestem córką ojca pozbawionego praw i nieobecnego w moim zyciu przez lat 29:) poznałam go niedawno, wyrobiłam sobie osobiście zdanie na jego temat i teraz ja go wykopałam z mojego zycia:)
co do pozbawienia praw rodzicielskich to w takim jak mój i z tego co przeczytałam to w przypadku załozycielki wątku pozbawienie praw jest najlepszą rzeczą jaka mozna dziecku sprezentować do obrony przed "tatusiem". nie mam złudzeń ze dzis to ja płaciłabym mu alimenty choć w zyciu od niego złotówki nie dostałam.
aczkolwiek wiem że i matki z piekła rodem chodzą po świecie.
pozdrawiam