matka wmawia dziecku że jej partner to "nowy tata"

[martini1005]

Witam,
Jestem 31 letnim tatą dwóch dzieci synek 3 lata i córka 5. Od września 2008
nie jestem już z matką dzieci. Dzieci zostały zabrane przez matkę. Początkowo
mogłem się z nimi widywać, teraz już nie. W trakcie jest sprawa o widzenia
(dopiero został złożony przeze mnie wniosek). Dotychczas wystarczyłoby mi
tylko orzeczenie w kwestii widzeń. Niestety pojawił się nowy problem - matka
znalazła nowego partnera. Ostatnio podczas jednego ze spotkań z dziećmi (2
przez ostatnie 2 miesiące), dowiedziałem się że matka powiedziała że jej
partner to jest nowy tata dla córki. Moje kontakty z partnerem są na żenującym
poziomie - wyzwiska,pouczenia itd..... Proszę o pomoc - co w takiej sytuacji
zrobić?

[nie-naiwniak]

też Cię witam.
No to masz fatalną sytuację. Matka zajmując się dziećmi, uzurpuje sobie prawo do
decydowania o tym, kto jest dla nich kim.
Są małe, i raczej się temu podporządkują, chyba że ten nowy partner mamy, po
jakimś czasie "odpadnie ".
A Ty powinieneś do wniosku o widywanie się z dziećmi, dołączyć wniosek o
wyznaczenia Kuratora Sądowego, uzasadniając wniosek tym, co tutaj piszesz.
ale sytuacja nie jest różowa.
Najważniejsze jest to, abyś zachował spokój, o dzieciach zawsze pamiętał, i nie
mówił źle o Mamie do nich. One same to po jakimś czasie ocenią.
Nerwy na wodzy, a kontakty z dziećmi takie, jakie możliwe.
pozdrawiam

[lady2009]

po pierwsze to walcz o swoje dzieci.
Sama jestem dzieckiem mamy, która mi mówiła o "nowych
tatusiach"..pamietam ze jako dziecko tak tez sie do nich zwracalam i
traktowalam...
ale

gdy doroslam i popatrzylam na swiat, zrozumialam ze ojciec jest
jeden. Moj.
Konkluzja? Mamo, Tato..mamy Was jedych, Wasze klotnie i spory nas
nie obchodza, chcemy byc kochani przez Was oboje, chcemy Was za
rodzicow. Nie wazne z kim teraz spicie. Szanujcie Nas prosimy!

Moj tatus sie usunal, dopieor teraz (po ponad 20 latach) wraca i
szkoda ze tak pozno. Do nowych partnerow mamy mam ciagle uraz. Nie
podoba mi sie jak mowi ze moje dzieci to beda ich wnuki: nie beda
wnukami mojej mamy i mojego taty. Proszę w imieniu Twoich malutkich:
Walcz o nie!!!

[afln]

Powiem Ci tak
Myślałem, że w czasie sprawy rozwodowej będe na przegranej pozycji,
ale powiedziałem, że nie zgadzam się na powierzenie opieki nad córką
matce.
Koniec końców sędzina zaproponowała, że może najlepszym rozwiązaniem
byłoby ustanowienie dziecku kuratora, przeciwko czemu ostro
zaoponowała prawniczka mojej ex.
Skończyło sie na tym, że sędzina powiedziała, że może niekoniecznie
mam rację, ale wzbudziłem w niej wystarczająco dużo wątpliwości.
Odroczyła sprawę na kilka miesięcy, a w międzyczasie córka skończyła
18 lat i było po problemie.
Ty oczywiście masz dużo trudniejsza sprawę, ale napisałem o tym, żeby
pokazać, że jednak warto walczyć i że już nie jest tak, że w sądzie
nie masz praw. Szczególnie poradzona prośba o ustanowienie kuratora
może trafić na podatny grunt.
Więc poradze Ci to co wszyscy.
1. Pamietaj, że masz dzieci i pamiętaj o nich, kochaj je tak samo jak
wtedy gdy byliście razem
2. Walcz nie o Twoje prawo do dzieci, tylko o prawo dzieci do ojca.

Powinieneś zwrócić się do sądu o odebranie matce

[tonik777]

praw rodzicielskich.
Niestety niektóre matki tak mają, że "z miłości" bardzo mocno
krzywdzą swoje dzieci. Dzieci są małe i pewnie nie do końca rozumią
co się wokół nich dzieje. Ale skoro głównie przebywają z matką, to
dla nicg Ty będziesz tym "złym", który nie kocha i być może, który
opuścił dzieci. A to nie zawsze jest prawda.

[yulek_cezar]

Przykro mi, ale trzeba było o tym myśleć zanim się wzięło za bycie ojcem. Teraz
już za późno żeby cofnąć cokolwiek.

[tegopalcy]

yulek_cezar napisał:

> Przykro mi, ale trzeba było o tym myśleć zanim się wzięło za bycie
ojcem.

Chyba Cię, koleś, pogięło - i to solidnie. Przyrost naturalny spadłby
do zera, gdyby każdy potencjalny mąż i ojciec uważał możliwość
rozpadu związku za powód, by go w ogóle nie zawierać. Pożyj trochę.

[yulek_cezar]

Może to i lepiej by było. Internet nie byłby wypełniony jękami łikendowych
tatusiów. Ojej, ojej, nie miałem czasu dla dzieciaka przed rozwodem, a teraz
jest jeszcze gorzej. Czy ja muszę czytać wasze jęki? Pora chyba zmężnieć!

[737ng]

yulek_cezar napisał:

> Czy ja muszę czytać wasze jęki?

Otoz to: nie musisz. Wiec po co czytasz i marudzisz?

K.

[oliveira]

A ktoś cię zmusza żebyś czytał? Sam tu wlazłeś. Poza tym, przekaż swoje
zastrzeżenia swojemu ojcu, że myślisz, że powinien był się poważnie zastanowić
zanim cię spłodził...

[ata99]

Poszukaj pomocy w stoarzyszeniu praw ojca w swoim mieście.

[grogreg]

Nie masz żadnych legalnych środków reakcji.
Co masz robić? Budować jak najlepsze relacje z dziećmi. Możesz tylko tyle i aż
tyle.

[sanna.i]

No, ale żeby budować te relacje musi się z dziećmi widywać...Wniosek o widzenia
to jedno. Wystąpienie o kuratora - można próbować.Próbuj też docierać do dzieci
inną drogą - przedszkole,szkoła? Może wnieś o opiekę naprzemienną? Walcz, pisz
wnioski, zażalenia na byłą (że nie pozwala się widywać).Może policja? W końcu
nie masz odebranych praw,a była nie daje ci dzieci, więc tak, jakby je
uprowadziła...

Dokumentuj wszystko

[scypio72]

Po pierwsze prawnik rozmowa jaką wartość dowodową mają nagrania.
Dokumentuj wszystko pisz zażalenia, informuj sąd. Kropla drąży skałę. Próbuj dojść do porozumienia z eks.
Opanowanie opanowanie i zbieraj haki. Walcz walcz.
Wiem że jest ciężko. Ale wszyscy rozwiedzeni ojcowie są z tobą.
Wierzę że racjonalne argumenty trafią do sondu. Ja nie miałem z tym problemów z sądzie. Prosto patrzyłem sędzinie w oczy i byłem dobrze przygotowany. Pamiętałem co chciałem powiedzieć a w razie czego miałem ściągę. Jak cię widzą tak cię piszą. Psychologia to potężna rzecz. Zaczynając od stroju a końcą jak się mówi i co. To trochę po amerykańsku ale działa. To tak na szybko

[joanna2405]

bardzo Ci współczuję , mój mąż ma podobną sytuację z synem z
pierwszego małżeństwa , jego syn ma ciągle nowych "tatusiów" a
ponieważ matka skutecznie wypaczyła mu obraz własnego ojca , to
teraz nie chce go znać
musisz walczyć o swoje dzieci , bo żaden narzeczony mamusi nie
będzie ich prawdziwym tatą

[przylga]

Kpisz czy o drogę pytasz? Wrzuciłeś ten temat, żebu coś się działo
na forum, bo nie wierzę, że oczekujesz pomocy . Kolejny temat typu -
" moja teściowa puszcza bąki. pomózcie"

[urke]

widze ze forum odwiedzaja takze wlascicielki. chyba tylko po to zeby
sie doladowac, podszkolic w niszczeniu psychiki wlasnego dziecka

a może to naturalna kolej rzeczy?

[chubbba]

skoro rozstaliście się, obojętnie z jakich powodów, to twoja była ma prawo
ułożyć sobie życie od nowa, wyjść za mąż, mieć następne dzieci, nową rodzinę i
wasze wspólne dzieci będą się musiały się w tym odnaleźć, skoro zostały z matką
... Może lepiej będzie dla nich aby ten facet był ich nowym "tatusiem",
akceptował je i wychowywał nie tylko weekendowo i wakacyjnie, ale na co dzień,
co wcale nie musi oznaczać eliminacji ciebie z ich życia, ale ograniczenie
twojej roli może być po prostu oczywiste i naturalne. Takie są niestety skutki
rozstania rodziców, zawsze są tego koszty, czy dostatecznie zastanowiłeś się na
tym podejmując decyzje o rozstaniu z matką dzieci (jeżeli to twoja decyzja)?
Znam kobietę, której dwójka dzieci pokochała jej nowego męża (z wzajemnością) do
tego stopnia, że swego naturalnego ojca zupełnie zapomniały i spotykały się z
nim tylko kurtuazyjnie, przyjęły nazwisko nowego ojca i dzięki niemu miały
normalną rodzinę i dzieciństwo. Być może ich biologiczny ojciec nie był
szczęśliwy z takiego stanu rzeczy, ale chyba najważniejsze jest to, że dzieci
wyszły bez szwanku z traumy rozwodu i braku jednego z rodziców, dostały nową
szansę na pełną rodzinę ... Twój egoizm może się przeciwko temu buntować, ale
może to najlepsze rozwiązanie dla dzieci, jeżeli faktycznie partner matki
przejawiałby chęci, co jest raczej rzadkie, bo kto lubi wychowywać cudze dzieci?
Ale zdarza się. A co do twoich kontaktów z nim - nie musisz go lubić, ale chyba
musisz akceptować bo jakie masz inne wyjście jeżeli będzie on stale obecny w
życiu twoich dzieci?

chubba

[andrexx]

chubba tak wszystko ładnie - nowy tata , nowa miłość
poukładany świat , świat kobiety
nawet nie zdajesz sobie sprawy jak dziecko to odczuwa
nie wyobrażasz sobie ile upokorzeń i bólu musi ojciec znieść
albo nie masz dzieci, albo nie masz odrobiny empatii

[nospam-net]

empatia nie ma tu nic do rzeczy, jest niezawiniona przez dzieci sytuacja braku
ojca i jest facet, który chce być ich ojcem - chyba oczywiste że dla dzieci
będzie lepiej mieć "przyszywanego" ojca na stałe niż biologicznego ojca z
doskoku? same dzieci wybiorą, matka im w tym pomoże i on nie będzie miał wiele
do gadania, może stawać na głowie ale po paru latach ten drugi będzie in bliższy
chyba że się jakiś zwyrodnialec trafi. Takie rzeczy trzeba przewidywać zanim się
zdecyduje odejść, przy polskich sfeminizowanych sądach rodzinnych facet zawsze
jest na straconej pozycji, poza tym to bardziej sfera intymnych kontaktów
miedzyludzkich niż prawnych gwarancji. Znam wiele dzieci, które mają do swych
ojców po prostu żal za to, że ich nie ma w ich życiu i które są chętne pokochać
każdego, kto okaże im trochę zainteresowania i serca nie tylko o święta, ale na
co dzień pomoże odrobić lekcje i w piłkę pogra.

większych głupot dawno nie czytałem

[frankhestain]

więdzę o zyciu to czerpiesz chyba z telenowel

[frankhestain]

chubbba napisała:

> skoro rozstaliście się, obojętnie z jakich powodów, to twoja była
ma prawo
> ułożyć sobie życie od nowa, wyjść za mąż, mieć następne dzieci,
nową rodzinę i
> wasze wspólne dzieci będą się musiały się w tym odnaleźć, skoro
zostały z matką
> ... Może lepiej będzie dla nich aby ten facet był ich nowym
"tatusiem",
> akceptował je i wychowywał nie tylko weekendowo i wakacyjnie, ale
na co dzień,
> co wcale nie musi oznaczać eliminacji ciebie z ich życia, ale
ograniczenie
> twojej roli może być po prostu oczywiste i naturalne. Takie są
niestety skutki
> rozstania rodziców, zawsze są tego koszty, czy dostatecznie
zastanowiłeś się na
> tym podejmując decyzje o rozstaniu z matką dzieci (jeżeli to twoja
decyzja)?
> Znam kobietę, której dwójka dzieci pokochała jej nowego męża (z
wzajemnością) d
> o
> tego stopnia, że swego naturalnego ojca zupełnie zapomniały i
spotykały się z
> nim tylko kurtuazyjnie, przyjęły nazwisko nowego ojca i dzięki
niemu miały
> normalną rodzinę i dzieciństwo. Być może ich biologiczny ojciec nie
był
> szczęśliwy z takiego stanu rzeczy, ale chyba najważniejsze jest to,
że dzieci
> wyszły bez szwanku z traumy rozwodu i braku jednego z rodziców,
dostały nową
> szansę na pełną rodzinę ... Twój egoizm może się przeciwko temu
buntować, ale
> może to najlepsze rozwiązanie dla dzieci, jeżeli faktycznie partner
matki
> przejawiałby chęci, co jest raczej rzadkie, bo kto lubi wychowywać
cudze dzieci
> ?
> Ale zdarza się. A co do twoich kontaktów z nim - nie musisz go
lubić, ale chyba
> musisz akceptować bo jakie masz inne wyjście jeżeli będzie on stale
obecny w
> życiu twoich dzieci?

juz widzę te tłumy mezczyzn którzy kochaja samotne matki i kochaja
ich dzieci uznaja daja nazwisko i trwa sielanka rodzina i bla bla

zainteresowanie dzieckiem samotnej matki trwa najczesciej tak dlugo
jak droga do jej łożka

masz małe szanse

[geehee]

jeżeli ten facet naprawdę będzie chciał wychowywać twoje dzieci a nie tylko
podymać mamusię, to przy tak małych dzieciach masz marne szanse na faktyczną
więź z dziećmi, bo maluchy "przylgną" psychicznie do tego, kto będzie stale
obecny w ich życiu a nie tylko wpadnie odwiedzić raz na miesiąc. Po paru latach
jego będą uważać za ojca niezależnie od tego jakie działa sądowe wytoczysz
przeciwko matce - niestety znam to z autopsji. Matka nawet nie musi ich
"nastawiać", po prostu same wyciągną wnioski z sytuacji - jakiś pan jest stale,
zawsze, kocha mamę, a jakiś inny pan jest "dochodzący" od czasu do czasu, może
nawet ma inną "mamę", inne dzieci - nawet dla dzieci wniosek jest prosty. Walka
o częstość odwiedzin nie ma wówczas sensu, bo dzieci i tak się oddalą, chyba że
zdecydujesz się na opiekę na zmianę, np. pół raku ty, pół roku ona, wówczas masz
szansę. Inaczej dzieci same z ciebie zrezygnują, ale o tym chyba wiedziałeś
podejmując decyzję o rozstaniu? Moje dzieci, dziś nastolatki, nie chcą się ze
mną spotykać, wystarczy że alimenty przelewam, niczego więcej ode mnie nie
oczekują, mówią, że kiedyś sam wybrałem, a one mają ojca, który je "przygarnął",
kiedy ja je porzuciłem. Pomijam fakt, że okoliczności były inne, zostały tak
przez matkę i jej męża ukształtowane i ja nie mogłem z tym nic zrobić.

chyba powinien temu facetowi wódkę stawiać

[nospam-net]

nawet dożywotnio, skoro chciał wychowywać twoje dzieci zamiast mieć pretensje,
że je przekabacił i odsunął od ciebie! skoro ty ich nie chciałeś samodzielnie
wychowywać to i tak cud boski, że znalazł się ktoś, kto je zechciał i opiekował
się zamiast ciebie!

[morekac]

Najlepiej nie kontaktować się z partnerem eks...

[martini1005]

Witam,
Dzięki wszystkim za dobre słowo. Jesteście wsparciem w tych ciężkich chwilach.
Starałem się do końca utrzymać związek z partnerką i nie udało się. Odeszła
uważając że pieniądze są ważniejsze od rodziny. Proponowałem mediacje ale
partnerka odpowiedziała że nie ma o czym rozmawiać. Wiem że muszę walczyć ale
kosztuje mnie to naprawdę dużo,coraz więcej. Obym dał radę.
Pozdrawiam

[edykcja]

szanowny Panie niech pan bédzie bardzo ostrozny, Panska byla malzonka moze
zniszczyc osobowosc pana dzieeci. Adresuje to do wszystkich rozwiedzionych
ojców, niech sie jednocza, nie daja odbierac i krzywdzic swoich dzieci. nie
mozna w tej kwestii ufac ani prawnikom, ani psychologom, ani policji. jesli
zauwazal pan, ze malzonka prowokuje konflikty by doprowadzic do rozstania, pana
dzieci sa w niebezpieczenstwie. niech pan uwaza i poszukuje innych skrzywdzonych
w ten sposob mezczyzn. laczcie sie i zacznijcie walczyc o swoje dzieci. kobiety
takie zwykle maja zaburzona osobowosc i doprowadzaja do zaburzenia osobowosci
wlasnych dzieci. i to jeszcze jest tak sprytne, ze za wszystko wy bedziecie
placic po trzykroc. prosze pozniej zbytnio nie wierzyc w cos co nazywa sie ADHD,
to jest najprawdopodobniej tylko odmiana posttraumatycznego zaburzenia
borderline. rozwiedzerni, odcieci od dzieci laczcie sie i zacznijcie walczyc o
swoje corki i synow zanim takie kobiety je zniszcza. to bardzo powazna sprawa
miejcie oczy z tylu glowy.

[bszalacha]

Czy nie można poruszyć tego problemu w mediach albo stowarzyszeniach
ojców?Spotkałam się zawodowo z tym naduzyciem/bo tym jest ów
proceder właśnie wobec psychiki dziecka/i ze swej strony uważam,że
należy o nim głośno krzyczeć.
Co innego rozwód dorosłych a co innego zdrowa psychika
dziecka.Proszę popytać adwokata,czy nie można zaskarzyć matki o
stosowanie przemocy psychicznej.

Część Wypowie.to ciemnogród Joint Custody to Norma

[polskitata]

Część Wypowie.to ciemnogród Joint Custody to Norma
czyli opieka wsppólna ,równoważna to norma w krajach
cywilizowanych dotkniętych falą rozwodów.
dzień lub dwa w tygodniu plus co drugi weekend.
wykluczanie ojca z codziennego życia dziecka to przestępstwo przeciw
dzieciom i ich psychice.

opiekarownowazna.pl

„W przypadku separacji rodziców dziecko ma prawo do zachowania
stałego, równoważnego i bezpośredniego związku z każdym z nich,
otrzymywania opieki, edukacji i zdobywania doświadczenia od każdego
rodzica i utrzymywania znaczących relacji ze swoimi przodkami i
krewnymi od strony obojga rodziców”Prawo Włoskie ust.54

Więcej na opiekarownowazna.pl
zapraszam też na grupę rodziców pomorza prawdziwa prorodzinna grupa

Dzieci wycho. w izolacji od ojca to :

[polskitata]

Dzieci wychowywane bez ojca statystycznie dużo częściej:

[bszalacha]

To,że najlepiej być dobrym małżeństwem i dobrymi rodzicami-jest
oczywiste.
Problemem jest dopiero,gdy rodzic znajduje sobie innego partnera i
wymusza na dziecku to samo/zmianę rodzica prawdziwego na
tego,którego chce dorosły/.To oczywiście nie jest mozliwe,dziecko im
mniejsze,tym trudniej wyraża opór,w związku z czym zaczyna się
zaburzanie tożsamości,odrzucanie własnego sposobu przeżywania i
kontaktu z samym sobą.Mądre sądy nie dopuszczają takich mozliwości a
madrzy rodzice zaskarżają idotyczne wyroki jako przemoc psychiczną,w
czym pomgają psychologowie lub mediatorzy szkoleni w problemie.
Znam niedawny przypadek,gdy dorastająca w takiej atmosferze
dziewczynka,potraktowała dotykanie ją przez ojczyma jako
molestowanie.Gość ma proces bardzo wstydliwy,nie może sobie z tym
poradzić,mamusia również.Najśmieszniejsze,że dziecko miało
podstawy,by w jego zamiarach dopatrywać się niestosowności bo nigdy
nie zaufało jego dobrym intencjom,czuło po swojemu,wstydziło się
jego dotykania choć nie musiał mieć niczego złego na mysli.
Takie są następstwa/te najzdrowsze/wchodzenia w cudzą rolę/tu rolę
ojca/.Może więc teoretycznie być tak,że jeżeli dziecko przyzwoli,by
obcy człowiek miał do niego taki sam bliski dostęp jak osoba bliska
uczuciowo-zatraca poczucie własnych granic i np.staje się
prostytutką/meską lub żeńską/albo okalecza się/coraz częstsze
zachowania młodzieży dorastającej/.Może sa jakieś badania na ten
temat,nie wiem,wg.mnie to bardzo logiczne następstwo nadużywania.

[bogdanekb]

martini1005 napisał:

Moje kontakty seksualne z partnerem są na żenującym
> poziomie - wyzwiska,pouczenia itd..... Proszę o pomoc -

[szum_wiatru]

martini1005 napisał:

> co w takiej sytuacji zrobić?

na stronie (link nizej) znajdziesz odpowiedzi i sugestie

www.opiekarownowazna.pl/
pozdrawiam