"Ryszard II" Szekspira i Seweryna

[Gość: wawik]

DZIĘKUJEMY PANIE ROMANIE!!!TO JEST W PUNKT!!!!!!!!!!!!!!

[Gość: prowincjusz]

Spektaklu nie widziałem,"znam" NAZWISKA o których pisze Pan Pawłowski!Nie
sądzić mi więc czy recenzja jest "trafna" - ale to JEST wreszcie RECENZJA -
wiem do kogo! za co! i o czym! Tak jest uczciwie! i składam UKłON
AUTOROWI /recenzji/

[Gość: zdziwiony]

Dawno nie czytałem takich pseudo obiektywnych złosliwości. Byłem na premierze.
Widziałem, więc nie musze wierzyć "wspaniałym recenzjom". Spektakl robi duże
wrażenie - co odpowiednio zostało odebrane przez widzów. Ciekaw jestem, co się
powie w takim przypadku o "Tosce"?
PS. Kownacka była wspaniała. Żebrowski zagrał bardzo dobrze. Równie dobrze
grali inni aktorzy.Scenografia - wyśmienita, a recenzja - wydumana i wyssana z
palca. Szkoda, że Gazeta drukuje takie recenzje

[Gość: ja]

Pan P.znany jest ze swych bardzo osobistych odniesień. Pamietam gdy po świetnym
przedstawieniu jego umizgi do jednej z aktorek zostaly odrzucone. Słowa
zachwytu z popremierówki zamieniły sie w pełne jadu sformułowania w recenzji.

[Gość: Czytelnik]

Recenzja wyjątkowo zgryźliwa, niemerytoryczna i obraźliwa. Recenzent na
przedstawienie patrzy oczami cenzora, dla którego "poprawność polityczna" jest
skalą wartości. Cóż to za argument, że aktor grał w serialu albo że jest
emocjonalny. Czy w Warszawie nie znają się juz na teatrze?

[Gość: Zdziwiony]

Brawo Czytelniku!
Dokładnie tak myślę.Dlaczego napisane "zgryzy" mają być opiniotwórcze?

[Gość: Widz]

Szkoda, że gazeta zaprezentowała jedną recenzję. Można było zapytać widzów
bezpośrednio po spektaklu. Moje zdanie i zdanie moich rozmówców jest całkowicie
przeciwne. Jak można przytaczać tak jednostronne opinie?
Mam nadzieję, że widzowie swoja obecnościa na spektaklu udowodnią nietrafność
Pana spostrzeżeń. Proszę zapytać widzów wychodzących po sztuce o ich opinie!

[Gość: kobieta]

Jeśli zamierzeniem Pana recenzenta R.P. było trafienie kulą w płot, to trafił
Pan i bardzo skutecznie. Proszę po spektaklu zasięgnąć opinii widzów. - Nic
wspólnego z opinią Pana R.P.

[Gość: lorien]

Właśnie, widzowie, odezwijcie się! recenzja mnie zmroziła, ale skoro są i głosy
sprzeciwu...?

[Gość: ewe]

Z punktu widzenia widza odpowiadam, że niestety dostrzegam w tej recenzji dużo
prawdy. Byłam na premierze i przyznam szczerze, że wychodąc z teatru pomyślałam,
że w gruncie rzeczy to nie wiem, jakie było przesłanie. Bo wyszło na to, że to
sztuka dla sztuki. Dlatego będę bronic autora recenzji, który trafnie zauważył,
że polityka, która w "Ryszardzie" powinna być najważniejsza, zeszła na drugi
plan. Miałam wrażenie, że wątki nie są ze soba spójne, że po prostu każda scena
była zaplanowana tak, aby konkretny aktor miała swoją "popisówkę".
Nie zgadzam sie natomiast w kwestii dekoracji - po prostu genialne!

[Gość: walsienaryj]

Litości, nie byłem na spektakaklu, ale zx tego co Pan pisze, już widać zamysł
rezyserski bardzo czytelny, który Panu nie przypadł do gustu, ale to daje do
myslenia, czy nie zjechał Pan tendemcyjnie - Ryszard II bez kontekstu władzy i
w przepychu + jak Pan pisze orgia to musi byc ciekawe - zjaebiscie ciekae - bo
tak się chyba teraz mówi... recenzja ma koncepcje - dokebać AS, i to sie udało,
lae nie wierzę

[Gość: w.]

Żebrowski ma dobrą dykcję??? Od kiedy??? Z takimi wadami artykulacyjnymi? nie
rozumiem jak można tak lansowac aktora, który ma szczękościsk, kompletnie
martwą górna wargę (wady te istotnie wpływaja na jakość artykulacji)sztucznie
obniżony i barwowo wypozowany głos oraz sporo przydechu. Z poziomem sztuki
aktorskiej wszystko sie zgadza, zwlaszcza jesli chodzi o absolwentow
warszawskiej AT. Kto ich tam uczy dykcji i emisji głosu??? Byłem w 2001 roku
na "Weselu" i nie mogłem zrozumiec 3/4 tekstu. O jednowymiarowym graniu kawa na
ławę nawet szkoda gadać.

[Gość: szarak]

A Ty, przepraszam, oceniasz dykcję Żebrowskiego w "Ryszardzie II", czy na
płycie z Jopek? I o poziom sztuki aktorskiej w którym przedstawieniu Ci chodzi,
bo jeśli o "Wesele" to odsyłam do archiwum. Nie byłeś, nie widziałeś, ale trzy
grosze zajadłości brzęczą...

[Gość: p.]

Żebrowski ma dobrą dykcję??? Od kiedy??? Z takimi wadami artykulacyjnymi? nie
rozumiem jak można tak lansowac aktora, który ma szczękościsk, kompletnie
martwą górna wargę (wady te istotnie wpływaja na jakość artykulacji)sztucznie
obniżony i barwowo wypozowany głos oraz sporo przydechu. Z poziomem sztuki
aktorskiej wszystko sie zgadza, zwlaszcza jesli chodzi o absolwentow
warszawskiej AT. Kto ich tam uczy dykcji i emisji głosu??? Byłem w 2001 roku
na "Weselu" i nie mogłem zrozumiec 3/4 tekstu. O jednowymiarowym graniu kawa na
ławę nawet szkoda gadać.

[Gość: yuti]

Widzialam spektakl.

Ja nie mam zalu do pana Seweryna ze nie dostarczyl mi glebszych refleksji o
powinnosci wladzy. Ciesze sie ze powiedzial mi wiecej o utracie czlowieczenstwa.

Pan Pawlowski pisze:
"Zamiast analizy rozkładu państwa mamy napiętnowanie niemoralnego prowadzenia
się i braku pobożności."
A czymze jest rozklad panstwa jak nie utrata moralnosci?
Przeciez my Polacy wiemy o tym najlepiej.

Skoro pan Pawlowski juz poswieca scenografii jeden akapit to moze warto napisac
poprawnie nazwisko autora tejze... bo byla wyjatkowa.
Uwazam ze scenografia jest najsilniejszym punktem tego przedstawienia.
Nie ma w Polsce wielu scenografow o tak dobrym guscie, wyczuciu swiatla i
przestrzeni.

"Zamiast oddać za pomocą przestrzeni rozpad i kryzys świata przedstawionego w
tragedii, scenograf odwraca uwagę pięknymi obrazami"

A powinien przykuwac uwage obrazami brzydkimi?
To dzieje sie w wiekszosci polskich teatrow. Bezguscie od poczatku do konca.

Z aktorami - przyznam racje - bywalo roznie.
Nie czepialabym sie tak tych seriali, bo jak widac bylo aktorzy ktorzy w
serialach nie grywaja wcale - tez za wiele nie mieli do powiedzenia.

Teatrowi Narodowemu brakuje przywodcy, guru z haryzma i autorytetem.
Czlowieka ktory zespol tak wielkich osobowosci moze opanowac i zmotywowac.
Takim byl Swinarski dla Teatru Starego. Takim, odnosze wrazenie, nie moze byc
Jan Englert.

[axur]

Ryszard II nie ma szczęścia, niedobre przedstawienie zostaje podsumowane
okropnymi - w sensie stylu i poziomu - recenzjami.

Co to znaczy, że reżyser powinien zrobić coś zamiat czegoś innego? Skąd pan
Pawłowski wie, jak wyglądałby spektakl zrobiony zgodnie z jeog wytycznymi?
Postulatywność recenzji uważam w tym wypadku za absurdalną.

Jerzy Radzwiłłowicz ostatnio gra w serialu i z tego co wiem, robi to wyjątkowo
dobrze. Nie ma to wpływu ani na poziom jego gry w teatrze, ani poziomu teatru
jako takiego. Być może przysporzy widzów teatrowi. Czy Radziwiłowicza pan
Pawłowski też ma na myśli, pisząc o aktorach serialowych?

Myślę, że co najmniej ten sam procent aktorów np. Rozmaitości, co Narodowego
gra w serialach. Pretensje do Rozmaitości nie pojawiają się w GW.

Serdeczenie pozdrawiam recenzentów. To trudna praca. Szkoda, że niektórych
rpzerasta.

[Gość: symulacrum]

pozdrawiam miłośnika teatru o numerze IP: 213.134.140.(zdziwony, widz i kobieta)
a podobno sztuka broni się sama :)

[Gość: aga]

Widziałam spektakl i zgadzam się z opinią pana recenzenta.

[bobofruit99]

Zgadzam się z Pawłowskim w kwestii aktorstwa. Oczywiście, masom nawiedzającym
Teatr Narodowy takie serialowe granie przypadnie do gustu. I to jest prawdziwa
śmierć tej sceny

[Gość: niewinny]

bardzo mnie smieszy jak seweryn wypowiada sie na temat moralnosci. w czsach
kiedy gral wyszynskiego rozwodzil sie z zona i rozbijal inne malzenstwa .
wyjatkowy kabotyn . bylem i widzialem spektakl. straszne pieniadze , aktor gra
jak go rezyser rezyseruje , jak sie nie ma tej umiejetnosci to trzeba wracac do
francji . mamy kompleks prowincji i zachwycamy sie kazdym uciekinierem ktory do
nas wraca lansujac sie na jeszcze nie spadajaca gwiazde . zal patrzec .
pozdrawiam pana Pawlowskiego . zetelna zawodowa grytyka pozbawiona kompleksu

[axur]

argumeny o rpzedstawieniu masz w porzadku - gdyby tak chcieli inni pisać

ale nazywasz pana Pawłowskiego rzetelnym - a to GRUBA przesada.

to jest kłująca w oczy nieprawda

[Gość: czytelnik]

po obejrzeniu ostatniego "duzego formatu" z naglowkiem "nasz dziennikarz
kradl" nabieram dystansu do wszystkigo co pisza i robia dziennikarze gazety
dyskusja o sztuce wysokiej czy niskiej jest wysmienitym dowcipem
pozdrowienia

[Gość: kr]

Nie bylam na spektaklu, ale nie moge uwierzyc, zebybyl on az tak zly!
W tej recenzji przebija czepienie sie wszystkiego i wszystkich!
Takiego jak ten piszacy to jest trudno zadowolic!
Ciekawe jak sam by to zrobil,moze lepiej niz swoja recenzje?! bo dla mnie jest
ona napisana na ocene niedostateczna!

[Gość: leon]

Recenzowanie w ogóle jest sztuką trudną i bolesną. O ile nigdy nie miało się
styczności z praktyką. Z perspektywy fotela łatwo pisać w zależności od
nastroju i prywatnych upodobań. recenzent Pawłowski bardzo nie lubi Teatru
Narodowego i zwykle pisze o nim źle. Używa stale tych samych zużytych
argumentów (np seriale). "Błądzenie" musiało mu się chyba podobać, skoro nie
napisał nic na jego temat. Tylko się ulitować nad takim wyrachowaniem.

[Gość: szarak]

powiem Ci, leon, że Pawłowski widział "Błądzenie" i tradycyjnie przywalił
Narodowemu paskudną recenzję tego spektaklu. Opamiętał się Michnik i mu ją
wstrzymał. Ich szczęście, bo w kontekście choćby nominacji do FELIKSÓW dla tego
przedstawienia byłaby to skrajna kompromitacja dla Gazety. Zresztą tak czy owak
Gazeta kompromituje się Pawłowskim, choć już do tego po prostu przywykłem i
leję na te jego wojujące quasi-recenzenckie popłuczyny szerokim łukiem.

[Gość: redbul]

To wybierz się i zobaczysz że są rzeczy o których nie sniło się. Recenzja
pawłowskiego rzeczywiście opisuje jak tragicznie jest. Przyjdzie niedługo
pozamykać te budy zwane teatrami jak aktorzy tak będa grali i tak rezyserowali.
A właściwie co to rezyserów nie ma? Kto pozwala na to żeby za taka kasę bawił
się aktor który ma na koncie jedno głupie telewizyjne przedstawienie? A moze
englert chciał konkurenta do stołka skompromitować?

[Gość: leon]

Życzę ci redbul, żebyś w życiu osiągnął chociaż połowę tego co Seweryn. Póki co
pozostaje ci niestety tylko bolesna frustracja.

[Gość: Śniegowa]

Jeżeli spektakl był tak beznadziejny, jak próbuje nam to Pan wmówić, to
dlaczego aktorzy dostali aplauz na stojąco?...

[Gość: w]

To proste. Bo ludzie sie nie znaja, a snobistyczna, premierowa publicznosc
poleciala na nazwiska. Marketing, promocja, marka itd.

[Gość: kunstderfuge]

Na wczorajszym przedstawieniu publiczność też wstawała, w szczególności
wyfiokowane nastolatki, które najwyraźniej przyszły na nazwiska. Jeśli się
pochodzi trochę w takie miejsca, gdzie oprócz publiczności, która przyszła coś
obejrzeć lub posłuchać trafiają się osoby, które przyszły na wydarzenia, albo
takie,k tóre zaprosiła firma (zmora FN), to one -

seweryn

[Gość: mich]

do niewinnego-zgadzam się , że zadęcie przed premierą i ględzenie o wartościach
chrześcijańskich było przesadą, siłowe nagromadzenie chrześcijańskich symboli w
spektaklu kuriozalne, ale skąd wiesz, że rezyser podczas kręcenia Wyszyńskiego
rozwodził sie i rozbijał małżeństwa? O ile wiem, ma od wielu lat tę samą żonę,
Libankę! Trochę umiaru.
do wszystkich- stand up na premierze był żenującą manifestację krewnych i
znajomych królika. Wystarczyło posłuchać opinii w bufecie. Ci sami wstający nie
zostawiali na tym spektaklu-potworku suchej nitki (i słusznie, bo to wyjątkowo
kosztowna, całkowita klapa)
A scenografia byłaby super, gdyby nie zmiany (to też broszka scenografa!) - bez
sensu i długo wypełniane, czym popadnie

[Gość: klara]

No pięknie. Doszło już do tego, że Szanowni Forumowicze dzielą publiczność na
lepszą (siebie samych) i gorszą ( tych co wstają, chociaż tym pierwszym to się
nie podoba). Wstyd i pycha. A publiczność stała nie tylko na premierze, ale i
na czwartym spektaklu. Bardzo dużo coś tych krewnych i znajomych królika. Chyba
przyszły dalsze rodziny.

[Gość: kunstderfuge]

Nie dzielą publiczności na gorszą (wstającą) czy lepszą (niewstającą), tylko
obserwują, co się dzieje na przeciętnych, ale nagłośnionych koncertach i
przedstawieniach. Publiczność daje się kupić tanimi chwytami (w czym celuje
Opera) i nazwiskami. Tymczasem chodzi o jakość, a nie o to, żeby się upajać tym,
że Pan Reżyser wyreżyserował, a ulubieńcy większości gospodarstw domowych mówią
ze sceny Szekspirem.

Owacja na stojąco jest wyróżnieniem dla twórców, dowodem, że ich dzieło jest
wyjąkowe. Wstawianie dlatego, że w programie znalazło się parę nazwisk znanych
nie tylko z teatru, a wyreżyserował dobry aktor, jest grubą przesadą. A innych
powodów do owacji stojącej w tym spektaklu znaleźć się nie da, bo jest
bezsensownie zainscenizowany i nieprzekonująco zagrany.

[Gość: agnieszka]

Bylam, widzialam, i musze zaprotestowac.
Wyglada na to , ze dla pana Pawlowskiego przedstawienie teatralne
wyrezyserowane inaczej niz wg lopatologicznego klucza "bezacych wydarzen na
scenie politycznej" jest absolutnie niezrozumiale. Wystarczylo jeszcze
przyczepic sie do aktorow i scenografii, zeby wykreowac sie na kulturalnego
guru, ktory odradza prostaczkom obejrzenie szmiry...
Mnie osobiscie "Ryszard II", obejrzany bezposrednio po lekturze dramatu, dal do
myslenia i przypomnial, ze chodzenia do teatru to prawdziwa przyjemnosc.
Zachecam!

[Gość: klara]

Zważywszy na Twoją nazwę kunstderfuge, ze sztuką jesteś za pan brat. Ale
kultury Ci jednak brakuje. Próbujesz przekuć swoją opinię na opinię innych, a
to już jest pycha. Masz prawo ponarzekać na przedstawienie (sama znalazłam tam
kilka rzeczy, które mogliby poprawić), ale obśmiewanie innych widzów nie
przystoi. Byłam na dzisiejszym (sobotnim) przedstawieniu - widownia biła brawo
i stała. Wszyscy bardzo głupi i małomiasteczkowi. Szkoda, że nie było tam
Ciebie, bo zobaczyłabym jedną mądrą, "siedzącą" twarz - Kunstderfuge. A poza
tym panu Pawłowskiemu coś się pomyliło. Kilka dni przed jego recenzją cała
strona gazety poświęcona była nominowanym do Feliksów. Większość nominacji
przypadła aktorom Narodowego. Więc jak można pisać o kryzysie aktorstwa na
narodowej scenie. Bzdury i pisanie recenzji do z góry ustalonej tezy.

[Gość: kunstderfuge]

Łaskawa Pani, ze sztuką za pan brat to się czują różni aryści, a im mniej
udani, tym zwykle bardziej, a ze mnie prosty widz i meloman. Nie próbuję też
niczego przekuwać, bo po co? Uważam jednak, ż niedobrze, by publiczność
nagradzała byle co jak arcydzieło, bo to niesprawiedliwe dla arcydzieła. Co
prawda trudno mi zgadnąć, czy zakaz obśmiewania dotyczy tylko mnie czy może ma
charakter powszechny, pragnę jednak zapewnić, że przede wszystkim tym wszystkim
ludziom współczuję: scena Narodowego wciska im gnioty, kiedy oni myślą, że to
czołowy teatr. Mam też nadzieję, że kiedy publiczność zobaczy kilka lepszych
przedstawień, a przede wszystkich takich, w których reżyser odbędzie pracę z
aktorami nad tekstem, zrozumie, że tym razem dała się wziąć tanimi sztuczkami. I
będzie bardziej wymagająca.
O polemice łaskawej Pani z Pawłowskim powiedzieć nic nie mogę, bo nie czytuję GW.

[Gość: klara]

Drogi Kunstderfuge. A jakie jeszcze gnioty widziałeś(-aś, sądząc po "łaskawa
pani" to -eś)na scenie Narodowego? Może warto by wybrać się na "Błądzenie",
albo "Merlina"?

[Gość: kunstderfuge]

KDF też była kobietą ;-). Jednak sporo gniotów było (w tym mistrza
Grzegorzewskiego), choć trafiają się i rzeczy lepsze, np. "Morze i zwierciadło".

nie ufam wiwtującym tłumom, nie lubię skrajności

[Gość: sceptyk]

a Pawłowski często lubi przesadzić, chociaż o tym spektalklu jest i druga zła
recenzja!

[Gość: Blacha]

Zawsze bardzo denerwowali mnie wszelcy recenzenci. Bo do czego to podobne,
żeby nikomu nieznani ludzie wypowiadali się o pracy fachowców? Jak są tacy
mądrzy to niech sami wyreżyserują lepszą sztukę (jeśli oczywiście potrafią, w
co szczezre wątpię...).
Pragnę zauważyć, że recenzent "Ryszarda II" nie zadał sobie nawet tyle trudu,
żeby sprawdzić nazwisko scenarzysty (Kudliczka przez "czeskie cz", a
nie "Kudlieka"!!!), lecz wymyślił jakiś neologizm.
Co do gry Gabrieli Kownackiej, to byla ona zamierzona. Andrzej Seweryn sam
wpadł na pomysł "odcięcia" sceny z wyżej wymienioną aktorką od mrocznej
atmosfery sztuki. Roszczenia recenzenta wynikają więc tylko ze zwyczajnej
niewiedzy.
Ale nie byłoby to w moim stylu, obrzucać błotem innych ludzi. Chcę więc życzyć
recenzentowi dużo sukcesów i nie wypisywania więcej głupich (bo inaczej nie da
się tego nazwać) recenzji.

[Gość: Jentyk]

Na taki pomysł wpadł przede wszystkim William Szekspir, którego Król Henryk IV
mówi wprost, że w tej scenie gra się inną sztukę ("the scene is altered from a
serious thing - and now changed to The Beggar and the King", Akt V scena 3).

To samo dotyczy zresztą "kuriozalnego" zdaniem niejakiego pana "micha" "siłowego
nagromadzenia chrześcijańskich symboli w spektaklu". Pan "mich" powinien zwrócić
się z pretensjami do autora, bo w sztuce aż się od tych symboli przelewa.
Wystarczy poczytać.

Skoro jednak pan "mich" uważa również, że w czasie kręcenia "Prymasa" p. Andrzej
Seweryn się akurat rozwodził, najwyraźniej fakty mało go obchodzą. Jak bowiem
można stwierdzić na internecie (www.imdb.com/name/nm0786614/bio), w roku
premiery tego filmu był on już od dwunastu lat żonaty z tą samą żoną, którą ma
obecnie...

[Gość: adam]

Panie Pawłowski, niestety nie zgadzam sie z panem, co pana pewnie mało
interesuje. Otóż, owszem, przedstawienie niezwykle płytkie - tak, bez
koncepcji - tak, bez przesłania - tak. Czy to wina wspaniałego aktora Seweryna?
Nie. To wina nieudolnego reżysera Sweryna. Czy to, że aktorzy grali mydlanie to
wina złego reżysera Seweryna? Trudno bronic roli, kiedy na koncepcyji nie
staje. A że tych serialowych gwazdek nie udało mu się poprowadzić - to tylko
poniekąd wina "serialowych wad nabytych" - to przede wszystkim bezwstydny
stosunek samych owych aktorów do swojej pracy w teatrze: onanizowanie się
pseudoemocjami jest łatwiejsze i mniej kosztuje niż myślenie. Pan Seweryn o to
nie zadbal aby "jego" aktorzy mysleli. Może sam za mało pomyślał kiedy zabierał
sie za Ryszarda. Bo Szekspira nie da sie pojąć tzw. "flakami" tylko głową.
Biedny Seweryn? Nie - tępy Seweryn.
Jak na mój gust był pan wobec tego występku scenicznego zbyt pobłażliwy.

[Gość: wil]

Czy w swoim niezmiernym zadufaniu, naprawdę myślicie,że Seweryn przystępując do
realizacji Ryszarda II nie miał przemyślanego tekstu, że go nie rozumiał?
Może to Wy pływacie tylko po powierzchni, boicie się lub nie umiecie zanurzyć
się głębiej, by dostrzec koncepcję i przesłanie.
Powtarzacie wciąż ten sam argument, że aktor grający w serialu nie może być
dobrym aktorem teatralnym, że ma "wady nabyte". Co wiecie o ich pracy nad rolą,
by mówić o "bezwstydnym stosunku do pracy w teatrze"?
A tak nawiasem, w Rozmaitościach - na najświetniejszxej scenie RP {zdaniem
P.Pawłowskiego i współwyznawców oczywiście} - w charakterze gwiazdy gra aktorka
serialowa Maja Ostaszewska {nawet serial ten sam} oraz aktor serialowy Cezary
Kosiński {jw}. U Wielkiego Reżysera Krystiana Lupy występuje aktorka serialowa
Jolanta Fraszyńska {też ten sam serial?!}. Mam dalej wymieniać?
To są aktorzy myślący u myślących reżyserów - powiecie. No taaak.
Pozdrawiam wszystkich nurkujących głębiej

[koaa]

nudnawe ale scenografia super!!!!!!!!!!

standing ovation - temat do rozmowy

[axur]

Ludzie, w Warszawie przynajmniej - wstają teraz do oklasków prawie zawsze,
obojętnie co oglądają. Nie wierzę, że doświadczają takich emocji, że z zachwytu
i wdzięczności zrywają się z siedzeń. Zawsze zastanawiam się, co nimi kieruje.
Albo z czego to wynika - czy nie z tego, że nie mają pojęcia o tym, co oglądają?

[koaa]

nie wszyscy ja siedziałem:)
A czy wczoraj była jakas akcja odchamiania żołnierzy czy tam tak zawsze?

[Gość: Buber]

Dziwne, ze zarzucajac zryzliwosc recenzentowi, forumowicze sa dosc agresywni
wobec siebie. Kazdy ma prawo do swojej opinii. Spektakl widzialam i niestety
uwazam, ze jest nieudany. Recenzenci sa od recenzowania, nie od rezyserowania,
a fakt, ze staja sie obiektami ataku swiadczy o niskiej kulturze recenzji w
naszym kraju. W wiekszosci wypadkow "recenzja" ogranicza sie do streszczenia
tresci i wymienienia obsady. Proba oceny - wywoluje fale niecheci. Szkoda.

[axur]

już miałam zacząć krzyczeć, ale na szczęście doczytałam do końca

Ale nicht to będzie ocena rzetelna. I w miarę uczciwa. A nie świadcząca o
predyspozycjach intelektualnych i układach towarzyskich każdego z recenzentów.

[Gość: zw]

A czym mierzysz rzetelność? Nie wiem na ile ta recenzja jest rzetelna, nie wiem
o czym myślał pisząc autor, ale wiem że poza oceną epizodu Kownackiej, zgadzam
się z większością tekstu. Zmiany dekoracji były długaśne i rozbijały tempo, o
ile wogóle mozna mówic o tempie. Budzisz-Krzyżanowska była za histeryczna, a
Żebrowski jak zwykle pięknie deklamował, ale jakos to nie było niczym innym
poza deklamacją. Całość nie skupiała uwagi nie porywała.

[Gość: cherry]

wlasnie wrocilam ze spektaklu. I nie moge powiedziec, ze by mi sie nie
podobalo... To,ze recenzent chcial dostac interpretacje Szekspira, inna niz
odczytani Seweryna, zaiste nie jest zarzutem! Moze Seweryn nie chcial zajmowac
sie kryzysem panstwa (ktory nota bene nie jest az tak nieobecny, tylko nie
podany na tacy). Zgodze sie tylko co do brawurowej skadinad kreacji ksieznej
Yorku, bylo to zrobione swietnie, ale nie na miejscu. Ot, i tyle zarzutow z
mojej strony. Zwlaszcza ze w scenach nie-monumentalnych aktorzy spisywali sie
przewaznie bardzo dobrze. A propos, zmiany scenografii faktycznie lekko
przeszkadzaly, ale same dekoracje byly swietnie pomyslane - i mysle, ze
niektore mialy przytlaczac. Ostatecznie noszenie czy sieganie po korone,
uczestnictwo w zdradzie lub wiernosc to nie sa lekkie problemy. Skrytykowane
zlote sciany i schody to dobrze uwypuklaly. Ale moze ja sie nie znam, w sumie
to nie mnie Wyborcza placi za pisanie recenzji,,,

[Gość: Kolak]

Dobrze zagał tam tylko Jacek Król