andrzej_b2
02.05.08, 19:28
Załatwiając różne sprawy biletowe w zachodnim pawilonie dyrekcji warszawskich tramwajów przy ul. Senatorskiej 37 (pałac Błękitny) mało kto zdaje sobie sprawę, że znajduje się w d. Bibliotece Ordynacji Zamoyskiej.
Była to najstarsza z trzech bibliotek ordynackich w przedwojennej Warszawie (tę na Foksal już trochę poznaliśmy) i jedna z najstarszych bibliotek w Polsce. Sięgała swymi początkami 1594 r., działając przy Akademii Zamojskiej. Po kasacie uczelni przez Austriaków w 1784 r. Stanisław Zamoyski włączył ją do zbiorów ordynackich, a w 1811 r. przeniósł do Warszawy, do gmachu specjalnie wybudowanego stanowiącego oficynę Pałacu Błękitnego. Najstarsze zbiory sięgały XI w., wśród których były takie perły jak np.: część Biblioteki Zygmunta Augusta (ponad 150 tomów), tzw. Kodeks Zamojski z XIV w., najstarsza kopia kroniki Galla Anonima, Żywoty Arcybiskupów Gnieźnieńskich Jana Długosza, Mszał Trydencki, Kosmografia Ptolomeusza, włoski rękopis Złotej Legendy z XV w. Ogółem w latach 30-tych księgozbiór liczył 130 tys. inkunabułów, kilkaset atlasów, kilka tysięcy map i sztychów. Zbiory były porządkowane przez lata, tak że w 1930 r. mogły być udostępnione dla uczonych i studentów. Czytelnia liczyła 48 miejsc, a piwnice zostały wzmocnione stropami ognioodpornymi. Jak było to ważne, niedaleka przyszłość miała pokazać. Wszystko to było niemałą zasługą ówczesnego dyrektora biblioteki prof. Ludwika Kolankowskiego, po wojnie organizatora Uniwersytetów w Łodzi i Toruniu.
Pozdrawiam :-)