Der kopf brummt ihm.

[Gość: szczerbaty bolek]

Wymiekam, jakże głowa może mruczec? Moi mili?

[sunday]

Gość portalu: szczerbaty bolek napisał(a):

> Wymiekam, jakże głowa może mruczec? Moi mili?

Mruczeć może nie, ale boleć niestety jak najbardziej. :)

[Gość: ggigus]

glowa mu peka, glowa go boli (brzmi dziwnie, fakt, ale tak samo dziwnie
brzmialoby by "zapalic sie do roboty", przetlumaczone doslownie na niemiecki)

[Gość: abelone]

witaj w świecie kolokacji... ja bym pewnie użyła czegoś takiego: huczy mu w
głowie, ale pewnie znajdą się i lepsze propozycje z onomatopeicznymi
propozycjami przetłumaczenia tego stanu...

liebste abelone,

[Gość: Jecki]

nie natezaj sie za bardzo, bo popadniesz w tautologie... :-)
J.

Lieber Jecki

[Gość: abelone]

a już się stęskniłam...

do abelone

[Gość: ggigus]

huczy w glowie nie jest kolokacja, bo huczy ma inne znaczenie. SLownik PWN
podaje:
◊ Komuś huczy w głowie (w uszach) «ktoś ma zamęt w głowie, ktoś słysząc huk nie
może jasno myśleć; kogoś boli głowa od hałasu»
a brummen to oznaczenie silnego bolu glowy (bez odnosnika do halasu, to ogolny
bol glowy, ze sie tak wyraze), wiec glowa mi peka, leb mi trzaska itp.
pozdrawiam

[Gość: abelone]

nie wiem, czemu huczy w głowie nie jest kolokacją, może mi wyjaśnisz, według
czyjej teorii? Zgodzę się, jeśli przedstawisz jakieś argumenty, źródła, etc.
Co do leksykografii polskiej, to nie mam o niej dobrego zdania,nie znałam
takiego wytłumaczenia(sic!), jakie przytoczyłeś, ale ok. Zwróć uwagę na to, ze
nie tylko ja podałam takie tłumaczenie. Wiadomo, że nie są to ekwiwalenty 1:1,
ale w odniesieniu do pytania założyciela wątku, wydawało mi się takie
tłumaczenie bynajmniej poprawne. Mnie pierwsze co przyszło na myśl, to "łeb mi
napierdala",ale nie napisaam tego, bo niemiecki ekwiwalent nie jest pryznależny
stylowi wulgarnemu, więc wolałam się nie wychylać.Pozdrawiam

[Gość: ggigus]

napisalam, dlaczego nie jest kolokacja, bo to slowa o innych zanczeniach.
Powolalalm sie na definicje PWN, ktora przy slowie huczy mi w glowie nie mowi
wprost bolu glowy. Huczec w glowie moze komus od halasu np. a nie jest to bol
glowy. A wg Dudena brummen to oznaka silnego bolu glowy, wiec to dwie rozne
sprawy. Fakt, ze niezbyt od siebie oddalone, ale jednak. Tyle o moich zrodlach.
NO cot, co do leksykografii - powolywalam sie na slownik PWn, jako odpowiednik
DUdena, nie powinnas miec chyba watpliwosci. Jak chcesz, zajrzyj na strone
pwn.pl i zobacz nazwiska redaktorow Slownika jezyka polskiego. To znani
jezykoznawcy i polonisci.
co do tego brummen - to jeden z bledow, jaki egzystuje w slownikach, niestety.
Inne ciekawe rzeczy to np. omawiane tutaj slow Zinsen, albo sprawdz sama, jak
Langenscheidt definiuje polskie robic ee.
A leb mi nap... to rzeczywiscie dobre tlumaczenie!
pozdr tez

[alpepe]

Gadał dziad do obrazu..., ponawiam pytanie o teorię, według której rzeczone
związki wyrazowe nie są kolokacjami(wg. mnie wewnątrzjęzykowymi), oczywiście
mam na myśli kolokacje leksykalne, nie gramatyczne. Pojedynczy wyraz nie może
być kolokacją. Co do znanych językoznawców i polonistów, to mnie sam nimb ich
sławy nie przekonuje. Poza tym podam Ci przykład z mojego życia, u mnie w
regionie, choć to nie Śląsk, mówi się, że ktoś ma dobre bądź złe oczy,
tymczasem w słownikach bilateralnych znajdziesz jako ekwiwalent do
gute/schleche Augen haben tylko: mieć dobry, zły wzrok. Uważam, że nikt nie ma
prawa krytykować tłumacza, że użył ekwiwalentu, którego nie ma w słowniku, tym
bardziej, że bynajmniej można zrozumieć, o co chodzi, nawet, jak kogoś to razi.
Co do znaczenia polskiej kolokacj, w głowie mi huczy, to używam jej bynajmnie
bez związku z hałasem. Oburz się! a Ja Ci na to odpowiem, że jeśli już się
opieramy na słownikach, to musimy sobie zdawać sprawę z tego, że opisują one i
kodyfikują poniekąd język post factum, ponieważ zawsze musi upłynąć parę lat,
aż naukowcy zgromadzą korpus do badań, przedtem muszą ustalić, jakie źródła są
dla nich wiążące, potem, cóż, liczą i opisują to, co zebrali. Dlatego bronię
jak lwica mojego tłumaczenia, nigdy bym też nie powiedziała, że łeb mi trzaska
(pierwsze słyszę btw). Taki jest język!
A łeb mi nap... nie jest niestety dobrym tłumaczeniem, jakoś nie mogę sobie
wyobrazić, sytuacji np. na delegacji, kiedy starsza Niemka mówi, że ją głowa
boli, a tłumacz to tłumaczy: Pani Helga mówi, że jej ŁEB NAPIERDALA!:O

Droga Abelone!

[ggigus]

Skoro mnie ponownie pytasz o kolokacje, masz (chyba) klopoty ze zrozumieniem
slowa pisanego. Napisalam wyraznie, ze huczy mi glowie i brummen jako
okreslnenie na bol glowy to nie te same procesy, wiec o kolokacji w dwu
jezykach mowy byc nie moze. Dlatego nie moge niestety pokazac zadnej teorii,
wykazalam jednynie przy pomocy Dudena i Slownika PWN, ze chodzi o dwa - dosc
pokrewne, ale nie jednoznaczne - procesy.
Przyklad, jaki podajesz to regionalizm, a pytajacy nie pytal o regionalizm.
Oczywiscie, ze tlumacz moze tak napisac - mial zle oczy, ale to pozostanie
regionalizmem i nie do kazdego tekstu sie nadaje. Niestety. Dla mnie np.
okreslenie mial zle oczy brzmialoby conajmniej dziwnie, o ile nie czytalabym
teskstu zwiazanego z regionalizmami.
Kochana Abelone, mozesz uzywac wyrazenia w glowie mi huczy, kiedy chcesz, ale
nie wmowisz mi, ze uzywasz tego zwrotu zamiast glowa mnie boli.
A leb mi nap.. jest dobrym tlumaczeniem, bo oddaje sens - bol glowy, ale i ja
nie napisialam, ze sie nadaje na kazda okazje. Oczywiscie, ze w podanym przez
Ciebie przykladzie zaden rozsadny lumacz nie powiedzialby, ze pania Helge itd.
Ale jak powtarzam - to dosc wulgarne okresllenie na to, co znaczy brummen - bol
glowy mnianowicie. I o to chodzi.
Natomiast huczy mi glowie wg mnie nie nadaje sie zupelnie jako oznaczenie bolu
glowy.
pozdrawiam

[Gość: Damian]

Złe oczy , Złe spojrzenie...
nie są regionalizmami,lecz pojęciami ogólnie znanymi.
Ja i moja żona pochodzimy z różnych stron Polski i obydwoje znamy te pojęcia.

polemizuje uparcie

[ggigus]

zle oczy na okreslenie niezbyt dobrego wzroku to jednak regionalizm, nawet
abelone to przyznala.

[ggigus]

PWN:
Δ Zły słuch, wzrok «słuch, wzrok osłabiony, przytępiony»
o zlych oczach mowy nie ma. A zle spojrzenia to oczywiscie zupelnie inna
sprawa.

[Gość: Damian]

Napisała jako " ekwiwalent " , czyli jako niezbyt dobrą i prawidłową oraz
zgodną z wyczuciem i niuansami językowymi wersję tłumaczenia.

Tutaj masz w tych postach najlepszy dowód jak różnie można czytać, rozumieć i
odbierać, wydawałoby się zrozumiałe i jednoznaczne słowa.

[ggigus]

no widzisz sam, ze napisales niezbyt prawidlowa. Zle oczy to regionalizm i
mozna go uzyc, ale nie wszedzie. Nie jest to na pewno ekwiwalent na literackie
okreslenie zly wzrok
PS: ZLe oczy moga mylic. W Slowniku PWN jest takie okreslenie - zle oczy. TO
oznacza, ze ktos ma nieprzyjemne w wyrazie spojrzenie, wyraz oczu. Wiec jesli
by jako regionalizm zastowowac zwrot - mial zle oczy - i zrozumiec ten zwrot
w sensie jezyka literackiego, mozna sie niezle pomylic.

[Gość: Damian]

Jak pisałem swój post, ukazał się Twój drugi.
Powołujesz się na PWN i bardzo dobrze bo musimy mieć jakieś autorytety, ale
pamiętaj że nie da się zmieścić w książkach wielu rzeczy z życia wziętych gdyż
zmiany są szybsze niż opracowanie i druk czegokolwiek.
Pamiętam że moja znajoma ( nie pijaczka spod budki z piwem ), twierdziła że
słowo

[ggigus]

Ja sie uparcie powoluje na PWN, bo jak widac po huczy mi glowie czy pisarz z
bozej laski (tez dyskutowales w tym watku!), jest to potrzebne.
A poza tym to jak Duden, autorytet i koniec. Wystarczyt ylko tam zajrzec, do
mojej niedawno odkrytej skarbicy madrosci, hehehe.
Z wulgaryzmami jest ten problem, ze samo pojawienie sie takich slow w slowniku,
nikogo nie zmusza do ich uzywania. A juz tym bardziej do okreslenia slowa k...
jako normalnie akceptowane i uzywane, bo jest w slowniku. Przed tym wzbraniaja
sie jezykoznawcy, sama pamietam serie wywiadow po opublik. Slownika ort. z tego
typu wulgaryzmami.
ALe przyznasz sam, ze zle oczy to niestety przyklad zwrotu, zaleznie od tego
czyrozumianego regiolanie czy nie - ktory moze narobic klopotu. Wg mnie tlumacz
powinien unikac uzywania regiolanalizmow, chyba ze jest to bardzo widoczne, ze
chodzi o regionalzim. DLaczego? najlepzy przyklad ze zrozumieniem "mial zle
oczy".

[Gość: Damian]

Przyznaję dużo racji.
Patrząc na te posty można już biorąc po kawałku z każdego z nich ułożyć sobie
logiczną odpowiedź zadawalającą wszystkich.

[Gość: abelone]

niestety, to Ty najwyraźniej nie rozumiesz o czym mówię, oczywiście , że możemy
przyjąć, iż huczy w głowie, i ihm brummt der Kopf nie są kolokacjami
interlingualnymi, co nie zmienia faktu, że każdy z ww. związków wyrazowych
kolokacją JEST, w obrębie języka polskiego będź niemieckiego. Pytam o teorię,
bo w zależności od naukowca, który się rzeczonymi związkami zajmował, kolokacja
jest formułowana nieco inaczej, pomyślałam, że może i Ty na potrzeby jakiejś
swojej pracy naukowej masz takie pojęcie określone, ciekawa byłabym je poznać.
Jeśli jednak mylisz ekwiwalent z kolokacją, to gratuluję, chyba nie ma co
dyskutować, skoro nie wykazujesz znajomości podstaw dyskursu naukowego.
Przerzuć się lepiej na FF, tam wystarczy się wtrącać nie odnosząc się
merytorycznie do czyjejś wypowiedzi.

[Gość: ggigus]

Wiesz, Abelone, moze troche grzeczniejszy ton, to nie zaszkodziloby dyskusji.
Ja nie twierdzilam i nie twiedze, ze szumi mi w glowie i boli mnie glowa to
kolokacja i caly czas to uparcie powtarzalam, ale masz - jak widac wyraznie -
wyrazny problem ze zrozumieniem tekstu.
Nie mowisz szumi mi w glowie, majac na mysli bol glowy. W glowie szumi Ci np.
od halasu po wyjsciu z dyskoteki, o bolu glowy nie ma mowy.
To tylko falszywe polaczenie - brummen im Kopf jako rzekomy odpowiednik szumu
w glowie, choc - uparcie powtorze, moze tym razem dotrze - zwrot ten w jez.
niemieckim oznacza WYRAZNIE TYLKO bol glowy, nie zas szum. To nieporozumienie,
ktorego nie potrafisz ( nie chesz? )pojac, powoduje Twoje zadania jakichs
teorii nt. kolokcaji. Przyjmij do wiadmomosci, ze bol glowy i szum w glowie to
dwa inne stany.
A propos kolokacji, Slownik wyrazow obcych PWN definiuje to slowo.
:1. jęz. związek łączliwych semantycznie wyrazów, którego znaczenie wynika ze
znaczenia jego składników
, wiec moze Ty, zamiast obrazac mnie i odsylac na inne fora, przemyslisz, czy
uzywasz to slow prawidlowo? O ile dotrze do Ciebie, ze PWN to autorytet
jezykowy na miare Dudena. Nieznajomosc PWN w ogole wyznalas szczerze w
pierwszym poscie, wiec moze w kwestii znajomosci podstaw dyskursu naukowego
warto by bylo, abys sama sie zapoznala z fachterminologia? I nie uzywala
niewlasciwych slow, bo to - oprocz ewidentnych trudnosci w zrozumieniu moich
odpowiedzi i zawartych w nich pogladow - znacznie utrudnia dyskusje.
pozdrawiam

[Gość: ggigus]

zeby nie bylo watpliwosci - wg nmie szumi mi w glowie i glowa mnie boli to nie
sa synonimy lub - zeby Ci bylo, Abelone, latwiej zrozumiec - wyrazy
bliskoznaczne. Piszac slow kolokacja (ktore wg definicji PWN nie pasuje do
kontekstu), powinnam uzyc slowa synonim, czyli przypoinam wyraz bliskoznaczny.
Szumi mi w glowie i boli mnie glowa to NIE SA synonimy w jezyku polskim, a
tlumaczenie ihm brummt der Kopf jest z tego powodu bledem.
i to by bylo na tyle
pozdrawiam

[Gość: abelone]

WŁASNIE O TO MI CHODZIŁO,ŻE TE ZWIĄZKI WG CIEBIE KOLOKACJAMI NIE SĄ.
A na marginesie, nie wspominałam NIC o związkach synonimicznych, przyznaję, nie
wiem też, po co TY o nich napisałaś. Radzę PRZECZYTAJ SOBIE JESZCZE RAZ
WSZYSKTIE MOJE POSTY, BO DOPATRUJESZ SIĘ TREŚCI, KTÓRE SIĘ W NICH NIE POJAWIŁY.
Jeszcze jedno, JA mówię: huczy mi w głowie, kiedy mam na myśli szczególnie
dojmującą migrenę. Śmiem sądzić, że autorom słowników taki uzus kolokacji:
huczeć w głowie, nie jest obcy, czego dowodem jest np. Langenscheidt. Nie
potępiałabym też w czambuł autorów innych słowników niż PWNowskich, trochę
pokory życzę.

hohoh, Abelone! o pokorze i logice

[Gość: ggigus]

Troche wiecej obu tych rzeczy by Ci sie przydalo, moja droga.
Kolokacja wg PWN to.
. jęz. związek łączliwych semantycznie wyrazów, którego znaczenie wynika ze
znaczenia jego składników
czyli w sporze huczy mi glowei vs. glowa mnie boli chodzi raczej o wyrazy
bloskoznaczne, czyli inaczej mowiac - czy moge ZAMIAST glowa mi huczy
powiedziec, ze mnie owa glowa boli. Tyle o logice. Kolokacja, jesli juz, bywa
uzywana na stytku dwoch jezykow. Myslisz pojecie kolokacji dwujezycznej z
pojeciem synonimu. Moze pojecia synonimi niez nasz, podobnie jak obcy byl Ci
Slownik PWN Tyle logiki.
Czyli ja nie dopatruje sie niczego, a zwracam Ci uwage na to, ze jesli chcesz
koniecznie pisac - zamaist boli mnie glowa, ze glowa Ci huczy, to piszesz o
synonimach. NIE o kolokacji.
Nie potepiam w czambul, moja droga, autorow innych lsownikow i tu znowu bedzie
o logice. Nie mozna porownywac Slwonika jezyka polskiego (czy np. dudena -
czyli slownika jednojezycznego) ze slownikiem dwujezycznym, np. Langenscheidt.
TO dalej o logice. Nie maja sensu takie porownaia, bo poruszamy sie albo w
terenie jez. polskiego albo miedzy jez. niem. i polskim.
A jesli mowisz, ze Ci huczy w glowie i masz na mysli bol glowy, to stosujesz
falszywa kalke jezykowa. Huczy mi w glowie odnosi sie do halasu i tak jest w
jez. polskim. Oczywiscie Ty mozesz ten zwrot uzywac nieco inaczej, co nie
znaczy, ze to, co mowisz, jest prawidlowe.
pozdrawiam

[Gość: abelone]

no cóż, wydaje mi się, że nie pozostaje mi nic innego niż skopiowanie
bibliografii z mojej pracy i wklejenie jej w następnego posta.Doczytasz sobie,
przemyślisz i może do Ciebie wreszcie dotrze co nieco. Niestety niewiele mam
czasu, aby wyjaśniać Ci po kolei każde z zagadnień, które zostało poruszone w
naszej interesującej przepychance słownej. Do przeczytania później.
Tylko jedno stwierdzenie z mojej strony: Kolokacja nie musi i bynajmniej nie
zawsze jest używana na styku dwóch języków. Kto Ci to powiedział/napisał?

[ggigus]

Powoluje sie na definicje ze Slownika wyrazow obcych PWN. Ze tego nie
zauwazylas, dowodzi trudnosci w zrozumieniu tesktu, jakie wg mnie masz.
Po drugie - zawsze przy slowie kolokacja slyszalam i czytalam o problemach w
obrebie dwoch (min.) jezykow. Norma jest, ze dla jednego jezyka stosujemy slowo
synonim.
Po trzecie - dlaczego mialaby mnie przekonac Twoja praca (mgr czy
licencjacka?), skoro.
-nieprawidlowo uzywasz zwrotu huczy mi glowie,
-nie zdajesz sobie sprawy z ntrudnosci w interpretacji zwrotu mial zle oczy
(regiolanle badz polszczyzna literacka),
-do niedawna nie mialas pojecia o Slowniku jezyka Polskiego PWN (choc mimo
braku pojecia o tym SLowniku, mialas pojecie o polskiej lesksykografii, a
jakze),
-nie widzisz roznicy w zakresie kompetencji noromotworczych miedzy Slownikiem
jezyka polksiego i ALngenscheidtem (co co L. - podawalam pare przykladow na
wystepujace tam inne bledy) i
- i wreszcze ww. roznic nie widzac, argumentujesz swoje - bledne zdanie - co
do zwrotu huczy mi w glowie, poniewaz tak zwrot ten tlumaczy- znow blednie -
Langenscheidt.
Nie jest dla mnie specjalnie kompetentna i wklejenie pracy nieweiele Ci pomoze.
Na jakiej podstawei twierdzisz, jak mozna uzywac terminu kolokacja?

ergo

[ggigus]

bardziej niz Twoja praca, interesuje mnie bibliografia Twojej pracy ,a szczeg.
to, skad czerpiesz mozliwosc uzycia kolokacji.
pozdrawiam

jak obiecałam : bibliografia, żebyś mogła pojąć

[Gość: abelone]

podaję skopiowaną bibliografię z mojej pracy, zajmowałam się badaniem obecności
kolokacji w słownikach. Poczytaj sobie, potem zajrzyj do swojego słownika i
sprawdź, co to jest polisemia (to odnośnie Twoich wywodów o złych oczach, BTW
sugeruję przykład analogiczny w jęz. niemieckim "das passt wie die Faust aufs
Auge"); słownik Języka Polskiego pod red. Elżbiety Sobol mam na biurku, zdanie
swoje na w/w temat podtrzymuję; Twoich wywodów na temat kolokacji, opartych na
Słownikowej definicji nawet nie komentuję,logika to ciężka rzecz, więc jestem
wyrozumiała. A zatem poczytaj sobie, zrozumiesz więcej, a potem znów włącz się
do akcji...
Quellenangaben:
Zur Lexikographie:

1. Agricola, E.; Schildt, J.; Viehweger, D. (Hrsg.) (1982):
Wortschatzforschung heute: Aktuelle Probleme der Lexikologie und der
Lexikographie. Leipzig: VEB Verlag Enzyklopädie.
2. Barz, I.; Schröder, M. (1994): Das andere Wörterbuch. In: Deutsch als
Fremdsprache 3. S.131-138.
3. Baskevic, V. (1994): Probleme der lexikalischen Kombinierbarkeit. In:
Deutsch als Fremdsprache 3. S. 156-163.
4. Bergenholz, H. (1990): Lexikographische Instruktionen für ein
zweisprachiges Wörterbuch. In: Zeitschrift fur Phonetik, Sprachwissenschaft und
Kommunikationsforschung. Band 43. Heft 1. S. 19-37.
5. Brausse, U.; Viehweger, D. (Hrsg.) (1992): Lexikontheorie und
Wörterbuch: Wege der Verbindung von lexikologischer Forschung und
lexikographischer Praxis. Tübingen. Max Niemeyer Verlag.
6. Czochralski, J. (1981): Zur theoretischen und praktischen
Lexikographie. In: Kwartalnik Neofilologiczny. S.167-180.
7. Czochralski, J. (1993): Die zweisprachige Lexikographie mit Polnisch.
In: Studien zur Deutschkunde. Band VIII. S. 321-335.
8. Drążkowski, A. (1994): Zu einigen lexikalischen Tautonymen im
Großwörterbuch Dt.- Polnisch von Jan Piprek und Juliusz Ippoldt. In: Acta
Universitatis Nicolai Copernici. Filologia Germańska XIX. Toruń.
9. Frączek, A. (1999): Wörterbuch als Fehlerquelle? Überlegungen anhand
von Langenscheidts Taschenwörterbuch Polnisch-Deutsch, Deutsch-Polnisch. In:
Studien zur Deutschkunde XVIII. S. 385-398.
10. Frączek, A. (1998): Die ältesten deutsch- polnischen und polnisch-
deutschen Wörterbücher und ihre Funktion. In: Kwartalnik Neofilologiczny XLV,
3. S. 177-190.
11. Golik-Frączek, A. (1997): Syntagmatische Konstruktionen in dem
polnisch-deutschen (1866) und dem deutschen-polnischen (1868) Wörterbuch von
Friedrich Booch-Ärkossy. In: Deutsch-polnische Beziehungen im Bereich der
Kultur, Literatur und Sprache XIV. S. 241-259.
12. Grochowski, M. (1982): Zarys leksykologii i leksykografii. Zagadnienia
synchroniczne. Toruń. Uniwersytet Mikołaja Kopernika.
13. Kania, S.; Tokarski, J. (1984): Zarys leksykologii i leksykografii
polskiej. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
14. Koller, W. (1987): Überlegungen zu einem Phraseologiewörterbuch fur
Fremdsprachenunterricht und Ubersetzungspraxis. In: Burger, H.; Zett, R.:
Aktuelle Probleme der Phraseologie. Bern, Frankfurt a. M., New York. S. 109-121.
15. Lewicki, A. M.; Pajdzińska, A.; Rejakowa, B. (1987): Z zagadnień
frazeologii: problemy leksykograficzne. Warszawa. Państwowe Wydawnictwo Naukowe
16. Lipczuk, R.(1993): Zwei Wörterbücher: Campe und Kotowicz. In:
Kwartalnik Neofilologiczny 1. S. 43-50.
17. Lipczuk, R.; Drążkowski, A. (1994): Wielki Słownik Niemiecko-Polski 1-
2 (1972) J.Piprek und J. Ippoldt. In: Języki Obce w Szkole 1. S.71-73
18. Lutzeier, P. R. (1992): Das Wörterbuch: Anlaß zum Dialog zwischen
Lexikographie und Lexikologie. In: Zeitschrift für germanistische Linguistik 3.
S. 346-358.
19. Miodunka, W. (1989): Podstawy leksykologii i leksykografii. Warszawa:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
20. Piotrowski, T. (1994): Z zagadnień leksykografii. Warszawa:
Wydawnictwo Naukowe
21. Schaeder, B. (1981): Lexikographie als Praxis und Theorie. Tübingen.
Max Niemeyer Verlag
22. Schaeder, B.(1987): Germanistische Lexikographie. In: Lexikographica.
Series Maior. Tübingen: Niemeyer Verlag.
23. Schippan, T. (1984): Lexikologie der deutschen Gegenwartssprache.
Leipzig: Bibliographisches Institut.
24. Urbańczyk, S. (1991): Słowniki i encyklopedie. Ich rodzaje i
użyteczność. Kraków, Katowice: Wydawnictwo Katowickie przy Fundacji dla
Wspierania Śląskiej Humanistyki.
25. Wiktorowicz, J. (1996): Einige kritische Bemerkungen zur deutsch-
polnischen Lexikographie. In: Kwartalnik Neofilologiczny XLIII. S. 3-7.

Lexikologische Theorie:
1. Boehme, U.; Stärkenberg, W. (1983): Über eine Methode der kontrastiven
Beschreibung der Verknüpfbarkeit von Lexemen unter lexikographischem Aspekt.
In: Deutsch als Fremdsprache 20. 152-155.
2. Burger, H. (1998): Phraseologie. Eine Einführung am Beispiel des
Deutschen. Berlin
3. Eismann, W. ( 1989): Zum Problem der Äquivalenz von Phraseologismen.
In: Greciano, G. (Hrsg.): Europhras 88. Phraseologie Contrastive. Strasbourg.
S. 83-93.
4. Földes, C. (1986): Konfrontative Aspekte der Phraseologieforschung (am
Material der deutschen und ungarischen Sprache). In: Kwartalnik
Neofilologiczny. S. 365-378.
5. Gläser, R. (1985): Idiomatik und Sprachvergleich. In: Sprache und
Literatur in Wissenschaft und Unterricht 16. S. 67-73.
6. Heller , D. (1980): Idiomatik. In: Althaus, H. P.; Henne, H. (Hrsg.):
Lexikon der Germanistischen Linguistik. S. 180.
7. Konieczna, H. (1980): Phraseologie im Bereich der Funktionsverben in
deutsch-polnischer Konfrontation. In: Studia Germanica Posnaniensia. 9. S 123-
130
8. Lutzeier, P. R. (1997): Lexikologie. Heidelberg: Gross. (=
Studienbibliographien Sprachwissenschaft; Band 22)
9. Sawicka, M. (1981): Zur bilateralen Konfrontation im Bereich der
Idiomatik. In: Studia Germanica Posnaniensia 11. S. 111-123.
10. Stubbs, M. (1997): „Eine Sprache idiomatisch sprechen”: Computer,
Korpora, kommunikative Kompetenz und Kultur. In: Mattheier, K. J. ( Hrsg.):
Norm und Variation (= Reihe forum ANGEWANDTE LINGUISTIK. 32). S. 151-167.
11. Wędrychowski, R. (1992): Zum Problem der Äquivalenz in der
konfrontativen Phraseologieforschung. Ein Studium am Beispiel von ausgewählten
deutsch-polnischen Analysen. In: Kwartalnik Neofilologiczny XXXIX, 3. S. 213-
225.
Zu Kollokationen

1. Bahns, J. (1987): Kollokationen in englischen Wörterbüchern. In:
anglistik & englischunterricht. Wortschatzarbeit. Bd. 32. S. 87-104.
2. Bahns, J. (1993): Kollokationen kontra Kontext. In: Praxis der
neusprachlichen Unterrichts. Jg. 4.
3. Bahns, J. (1996): Kollokationen als lexikographisches Problem: Eine
Analyse allgemeiner und spezieller Lernwörterbücher des Englischen. Tübingen:
Niemeyer Verlag.
4. Bahns, J. (1997): Kollokationen und Wortschatzarbeit im
Englischunterricht. Tübingen: Narr Verlag.
5. Bahns, J.; Sibilis, U. (1992) : Kollokationslernen durch Lektüre. In:
Neusprachliche Mitteilungen 3. S. 158-163.+
6. Carstensen, B. (1970): Englische Wortschatzarbeit unter dem
Gesichtspunkt der Kollokation. In: Neusprachliche Mitteilungen 23. S. 193-202.
7. Donalies, E. (1994): Idiom, Phraseologismus oder Phrasem? Zum
Oberbegriff eines Bereichs der Linguistik. In: Zeitschrift für Germanische
Linguistik 22. S. 334-349.
8. Hausmann, F. J. (1984): Wortschatzlernen ist Kollokationslernen. In:
Praxis des neusprachlichen Unterrichts 4. S. 395-406.
9. Hausmann, F. J. (1985): Kollokationen im deutschen Wörterbuch. Ein
Beitrag zur Theorie des lexikographischen Beispiels. In: Lexikographie und
Grammatik. S. 118-129.
10. Kornelius, J. (1995): Vom Printwörterbuch zum elektronischen
Kollokationswörterbuch. Theoretische, methodische und praktische Überlegungen
zur Erstellung eines Kollokationswörterbuchs. In: Lexicographica 11. S. 153-171.
11. Korosadowicz- Strużynska, M. (1980): Word Collocation in FL Vocabluary
Instruction. In: Studia Germanica Posnaniensia 12. S. 109-120.+
12. Lehr, A. (1998): Kollokationen i

[Gość: abelone]

sorry, c.d., bo coś zwaliłam:
9. Hausmann, F. J. (1985): Kollokationen im deutschen Wörterbuch. Ein
Beitrag zur Theorie des lexikographischen Beispiels. In: Lexikographie und
Grammatik. S. 118-129.
10. Kornelius, J. (1995): Vom Printwörterbuch zum elektronischen
Kollokationswörterbuch. Theoretische, methodische und praktische Überlegungen
zur Erstellung eines Kollokationswörterbuchs. In: Lexicographica 11. S. 153-171.
11. Korosadowicz- Strużynska, M. (1980): Word Collocation in FL Vocabluary
Instruction. In: Studia Germanica Posnaniensia 12. S. 109-120.+
12. Lehr, A. (1998): Kollokationen in Langenscheidts Großwörterbuch
Deutsch als Fremdsprache In: Wiegand, H. E. (Hrsg.): Perspektiven der
pädagogischen Lexikographie des Deutschen. Untersuchungen anhand von
Langenscheidts Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache. Tübingen.
(Lexicographica. Series Maior 86). S. 256-281.
13. Lehr, A. (1993) : Kollokationsanalysen - von der Kollokationstheorie
des Kontextualismus zu einem computergestützten Verfahren. In: Zeitschrift für
Germanistische Linguistik 21. S. 2-19.
14. Lehr, A. (1996): Kollokationen und maschinenlesbare Korpora. Ein
operationales Analysemodell zum Aufbau lexikalischer Netze. Tübingen: Niemeyer
Verlag (Reihe germanistische Linguistik; 186).
15. Os, van, Ch.(1985): Kollokationen mit höchst. In: Linguistische
Arbeiten 156. S. 319-328.
16. Peňa, J. I (1994): Substantiv-Verb-Kollokationen. Kontrastive
Untersuchungen Deutsch-Spanisch. Frankfurt am Main, Berlin, Bern, New York,
Paris, Wien: Peter Lang Verlag. Band 3.
17. Porzig, W. (1934): Wesenhafte Bedeutungsbeziehungen. In: Beiträge zur
Geschichte der deutschen Sprache und Literatur 58. S.70-97.
18. Rainer, F. (1984): Das deutsche Gradadverb ‚höchst‘. Ein Beitrag zur
Kollokationsproblematik. Band 12. S. 289-302.
19. Rösel, P. (1995): Kollokationen und Sublemmabestand. Ist- und soll-
Stand in englischen monolingualen und bilingualen Wörterbüchern der
Sprachrichtung Englisch - Deutsch. In: Lexicographica 11. S. 172-195.
20. Viehweger, D. (1988): Kollokationen im Lexikon und deren Darstellung im
Wörterbuch. In: Jensen, K./ Zettersen, K. (Hrsg.): Symposium on Lexicography
III, Tübingen. S. 107- 135.
21. Zimmermann, M. (1981): Zum Begriff der Kollokation in der
Sprachwissenschaft und der Glottodidaktik. In: Glottodidactica XIV. S. 61-68.

i jeszcze cos

[Gość: ggigus]

czy mozesz podac namiary na Slownik pod red. E Sobol? Bo ja mam namiary na
slownik popranej polszczyzn pod red. E. sobol, ale to NIE jest slownik jezyka
polskiego.
Tyle o logice.
pozdrawiam

namiary

[Gość: abelone]

Warszawa 2003,"Nowy Słownik Języka Polskiego PWN" i nie kręć mi noskiem, że nie
może być ;)

dziekuje za bibliografie,

[Gość: ggigus]

ale to nie usprawiedliwia Twojego tonu wobec mnie
co do zlych oczu - mylisz regiolalizmy z jezykiem literackim ,ale ja na to nic
nie moge poradzic.
do bibl, chetnie zajrze w sierpniu

[Gość: abelone]

co do tonu, to czytałam najpierw z szacunkiem, myśląc, ze może też się
zajmowałaś "profesjonalnie" kolokacjami i słownikami, więc JA się czegoś
nauczę, później z pobłażaniem, ale nawet święci się czasem denerwowali, mnie
akurat wybitnie irytuje brak ścisłości i precyzji w myśleniu i formułowaniu
zdań, opinii etc. Już mi sił nie wystarczyło, żeby tłumaczyć Ci różnicę między
synonimami a kolokacjami, bo mi "ręce opadły", radzę zajrzeć do leksykonów
językoznawczych, zresztą w mojej bibliografii też są pozycje, z ktorych można
się dowiedzieć, że po prostu kryteria klasyfikacji, wg. który dzielimy wyrazy,
związki wyrazowe itp. na kolokacje i synonimy są różne, więc palnęłaś
głupstwo... Co do "złych oczu", to nadal nie rozumiem, czemu miałby to być
regionalizm, a nie język literacki, robiłaś badanie frekwencyjne na jego
obecność w dziełach literackich? Ich wette nicht! Może ja po prostu miałam tego
pecha, że obcowałam (nie cieleśnie) z osobami niedouczonymi, o ograniczonym
słownictwie, nieoczytanymi, więc one nie znały tego wyrażenia?
Giggusko, rozumiem, że też jesteś germanistką, masz tak jak ja męża germanistę,
więc zdaje Ci się, żeś wszytkie rozumy pojadła, ale jeśli się wypowiadasz na
jakiś temat, a akurat nie przeczytałaś fury artykułów z nim związanych, to się
nie upieraj przy swoim zdaniu, bo nie każdy ma tyle cierpliwości pobłażliwości
co ja. Gdyby nie ten Twój brak logiki, to pewnie bardzo bym Cię polubiła...

do specjalistki abelone plus moja propozycja

[Gość: ggigus]

no coz, Abelone, podajesz sie za specjalistke, a sama w jednym z postow
wyznajesz, ze do czasu mojej wypow. nie mialas pojecia o Slowniku Jezzyka
Polskiego PWN. Wiec i ja powatpiewam w Twoja wiedze.
Ponadto pisowania frazeologizmow w cudzyslowiu jak u Ciebie: "rece mi opadly"
jest bledem. Niedostatecznie uwaznie czytasz Slownik poprawnej polszczyzny,
jaki lezy na Twoim biurku.
Co do cudzych oczu - sama tak napisalas, ze w jakims regionie tak mowia, cytat
z Twoje wypowiedzi:
Poza tym podam Ci przykład z mojego życia, u mnie w
regionie, choć to nie Śląsk, mówi się, że ktoś ma dobre bądź złe oczy,


Wiec sama przyznajesz najpierw, ze to regionalizm, a potem sama sobie
zaprzeczasz. Czy samozaprzeczanie sobie jest cecha specjalisty?? Smiem watpic.
I uzywanie regionalizmow, badz ich rozumienie nie swiadczy o tym, z jakimi
osobami obcujesz badz obcowalas. W kazdym razie ja o tym nie pisalam. To Twoja
wlasna hipoteza.

Nie jestem germanistka, ale to nie nalezy do rzeczy.

Po trzecie - mam propozycje co do Twojej imponujacej bibliografii, polaczonej z
rownie imponujaca zapewne wiedza. Moze zamiast podawac mi imp. bibliografie,
podalabys albo cytat z jednej z ksiazek (jestes w koncu spoecjalistka i wiesz,
gdzie szukac), albo podasz cytat z Twojej pracy, pracy specjalistki
przypominam, mowiacy o kolokacji i synonimie. Zwracam sie po prostu z pytaniem
do spejcalistki, (wprawdzie nie zanajacej Slownika PWN, ale co tam), ta zas nie
powninien mnie odsylac do bibliografii, a udzielic odpowiedzi, bo -jelsi jest
specjalista - wie.
pozdrawiam

o ,pardon

[Gość: ggigus]

mialo byc :Maly Slownik Jezyka Polskiego.

[Gość: abelone]

no, jeśli nie jesteś germanistką, to powinnam była od razu przyjąć ton
specjalistki i Cię ..., ale miałam nadzieję, że jest się od kogo uczyć. Wskaż
mi proszę explicite, jeśli Cię to zbyt wiele nie kosztuje, gdzie napisałam, że
NIE ZNAM TEGO SŁOWNIKA PWN, bo czytam swoje wypowiedzi i czytam i czytam,
niedługo nauczę się ich na pamięć, ale może mi się faktycznie coś stało
ze "złymi oczami". Nie zaprzeczałam wcześniej, bo mnie bawił twój tok
rozumowania. NIGDZIE nie przyznałam, że "złe oczy to regionalizm", wyjaśniłam
tylko, że nie wszyscy znali drugie znaczenie rzeczonego wyrażenia, na wypadek
gdybyś miała wątpliwości, czy to nie aby kalka językowa... Cały czas miałam po
prostu nadzieję, że pisuję sobie z kimś mądrzejszym od siebie (- sprawdź to w
słowniku, może się znów błędnie wyraziłam?. Co do pisania frazeologizmów w
cudzysłowie, to powinnam powiedzieć za Wałęsą, że jestem za a nawet przeciw. Od
tłumaczki beletrystyki chyba można oczekiwać finezji w percepcji i
interpretacji dzieła pisanego, choćby miałby to być taki gniot jak mój post?
Sorry, znowu zbyt skomplikowanie się wyraziłam i nie zrozumiesz, chciałam tym
cudzysłowem pokazać Ci niejako, że mimo wszystko dystansuję się od mojej
irytacji, gdy ktoś pisze coś, a nie wie co pisze. W końcu dzieci też nie można
się złościć gdy czegoś nie rozumieją.
Co do definicji kolokacji , to masz rację, najpierw miałam zamiar tak zrobić,
poniekąd dawałam Ci do zrozumienia, za jaki rodzaj kolokacji uważam "jmd brummt
de Kopf" i "huczy mu w głowie" , ale jeśli Ty ani nie spytałaś mnie o kolokacje
inter- i intralingualne, a do tego związki wyrazowe łączliwe nie były dla
Ciebie kolokacjami a ja się myliłam a priori(zobacz swój pierwszy post
skierowany do mnie), to jak miałam reagować? W końcu wg niektórych
językoznawców wszelkie związki wyrazowe kolokacjami SĄ. Ty niestety pomyliłaś
związki bądź wyrazy synonimiczne z kolokacjami, bo kierowałaś się akurat
właśnie podobnym, bądź nie, znaczeniem dwóch związków wyrazowych w dwóch
porównywanych językach. Oczywiście takie kryterium też bywa w językoznawstwie
porównawczym używane. Ale, żeby mylić pojęcia?

[Gość: ggigus]

jestem niderlandystka i w ramach moich studiow mialam pelen program
germanistow w zakresie niemieckiego. Tyle o moich kompetencjach.
co do regionalizmu - saama napisalas, ze u Ciebie tak mowia, ergo -
regionalzim. Tyle logiki.
A jak szumi mi w glowie definiuje Slownik Podreczny Jezyka Polskiego, na jaki
sie chetnie powolujesz:
szimiec: szumi w glowie. w uszach - ktos odczuwa zawrot glowy, przykry szum w
uszach - czyli o bolu glowy nie ma ani slowa.
Co do cudzyslowia - taka pisownia jest bledem. Po prostu. Powinnas to sobie
zapamietac.
Droga Abelone, teraz wyskakujesz z kolokacjami intra - intelingualnymi, bo
sobie pewnie doczytalas. Brawo, o to mi chodzilo. A wczesniej jakos mylilas
uparcie kolokacje z synonimem.

i jeszcze troche o kolokacji itp.

[Gość: ggigus]

O mojej definicji, zaczerpniejtej z PWN napisalas:
Co do leksykografii polskiej, to nie mam o niej dobrego zdania,nie znałam
takiego wytłumaczenia(sic!), jakie przytoczyłeś, ale ok.

Oki, to byc moze moja nadinterpretacja, ze nie znasz tego slownika, choc mozna
przypuszczac, ze nie znajac definicji, pochodzaej ze slownika, wiec nie znasz
slownika takze.
Ale jest jeszcze gorzej - smialo wypowiadasz sie o polskiej leksykografii, nie
majac o niej zadnego pojecia. Jako specjalistka???
Co regionalizmu zle oczy - sama tan napiusalas, ze u Ciebie w regionie tak
mowia i na ten temat nie chce mi sie wiecej pisac, bo uprawiasz
samozaprzeczanie wlasnym slowom.
To szumienie w glowie nie moze byc kolokacja, bo po polsku oznacza to szum w
uszach - vide Podreczny SLownik Jezyka Polskiego w poprz. poscie, a w wersji
niemieckiej oznacza to bol glowy. Nie mozna wziac dwu slow, nawet bliskich
sobie znaczeniowo i powiedziec - kolokacja interlingualna. DLaczego nie? Bo to
bez sensu. Bo w jednym jezyku jest mowa o szumie ,a w drugim o bolu glowy.
Caly czas, nawet przy pomocy slownika, jakim dysponujesz, udowadniam ci, ze
nawet jesli Ty mowisz szumi mi w glowie i masz na mysli bol glowy, to a )masz
prawo tak mowic b) mowisz blednie c) nie mozesz wlasnego bledu jezykowego wziac
za norme i wmawiac, ze to kolokacja. Intelignualna w dodatku.
pozdrawiam

[Gość: abelone]

kochana, nie brałam dwóch słów, tylko dwa związki wyrazowe, ok, załóżmy, polski
związek wyrazowy, będący kolokacją, nie może być ekwiwalentem wobec
niemieckiego związku wyrazowaego, który sam z siebie równiez jest kolokacją.
Ale każdy z tych związków jest kolokacją, bo jak sama nazwa wskazuje, chodzi o
wyrazy, które są blisko siebie zlokalizowane i poniekąd dlatego tworzą zwiazek
wyrazowy. Oczywiście współwystępowanie jest tylko jednym z kryteriów, dzięki
krórym z języka wyodrębniamy kolokacje, idiomy i połaczenia międzywyrazowe
doraźne. Chyba będę jednak musiała znaleźć czas i wygrzebać ze swojego
komputera swoją pracę, podać Ci te cholerne definicje, bo cały czas Du
sprichtst daneben...

a widzisz?

[ggigus]

jAk sie da, potrafisz bez zbednych zlosliwosci.
Oczywiscie, ze powinnam mowic o zwiazkach wyrazowych. To bylo uproszczenie,
ktorego nie bede tlumaczyc licentia poetica, przyjmuje Twoja uwage.
Ale ja dlatego uparcie twierdze, ze o kolokacji mowy byc nie moze, bo huczy mi
w glowie to nie to samo co boli mnie glowa.
Ja nie - moze sie za malo precyzyjnie wyjasniam ,ale Ty tez nie ulatwiasz m
idyskusji swoim tonem - nie zaprzeczam o istnieniu kolokacji, ale w tym mein
Kopf brummt jako boli mnie glowa, co chcesz tlumaczyc huczy mi glowie, nie ma
mowy o kolokacji, bo to nie jest to samo.
Twoje zalozenie pozostaje dla mnie bledne.
Oczywiscie, ze to dzielenie wlosa na czworo i liczenie diablow na lebku od
szpilki, ale skoro to nie jest to samo - bo glowy i huczenie w glowie - wiec
sie upieram, bo jestem uparta.

[Gość: abelone]

Ty zaczęłaś od wypowiadania się na temat kolokacji, mając o niej nieco mętne
pojęcie. Z kolokacjami interlingualnymi mamy do czynienia, jeśli tłumaczenie
wypada 1:1, tzn. każdy leksem ma swój prosty odpowiednik. Przykład: Pies
szczeka/ der Hund bellt. Jeżeli jednak kolokacja nie ma takiego 1:1 ekwiwalentu
w języku obcym, tzn. jeden z leksemów odwołuje się niejako do innego znaczenia,
np. statek płynie/ das Schiff fährt, to możemy mówić o kolokacji/cjach
intralingualnych, specyficznych dla danego języka. Wystarczy tłumaczeń, czy
pisać dalej?

[Gość: ggigus]

co to jest kolokacja, dobrze wiem.
i upieralam sie od poczatkiu ,ze ww. przykladze nie ma mowy o kolokacji,
poniewaz w piewrszym poscie pisalam o ROZNICY ZNACZENIOWEJ miedzy huczy mi w
glowie a bol glowy
cytat:
huczy w glowie nie jest kolokacja, bo huczy ma inne znaczenie. SLownik PWN
podaje:
◊ Komuś huczy w głowie (w uszach) «ktoś ma zamęt w głowie, ktoś słysząc huk nie
może jasno myśleć; kogoś boli głowa od hałasu»
a brummen to oznaczenie silnego bolu glowy (bez odnosnika do halasu, to ogolny
bol glowy, ze sie tak wyraze), wiec glowa mi peka, leb mi trzaska itp.
pozdrawiam

[Gość: abelone]

nie wiem, czy to odpowiedź, na mój ostatni post? Bo mam wrażenie, że znowu
piszesz to samo, co na początku. Ok. niech ci będzie, że nie mam racji z
ekwiwalentem do "ihm brummt der Kopf", ale to i tak nie zmienia faktu, ze każdy
ze wspomnianych związków kolkoacją jet, bo czymże innym, związkiem stałym
(idiomem)? Związkiem luźnym? Nie, więc MUSI być związkiem łączliwym(por. m.in.
Skorupka), zwanym przez innych KOLOKACJA.

[Gość: ggigus]

tak, o to mi chodzilo ciagle (sic!), ze huczy mi w glowie i boli mnie glowa to
nie to samo, jak uparcie parenascie(dziesiat) postow twierdzilas. Ja zaczelam
od tego, ze pomylilas znaczenie tych dwu okreslen.
Ty to z kolei odebralas (chyba??) jako atak na Twoje kompetencje. Nieslusznie.
Stad zlosliwosci i tp. i zalozeni, ze nie wiem, co to jest kolokacja.
To mala roznica miedzy szumi mi w glowie i boli mnie i glowa i gdyby nie
przypadek kiedys przytlumaczeniu, pewnie bym tak dalej sadzila, ze mein Kopf
brummt to w glowie mi huczy. To sie samo przez sie nasuwa. Ale nie upieralabym
sie, ze huczy mi w glowie i glowa mnie boli to to samo. Szczegolnie, gdyby mi
podano odnosna definicje z dwu slownikow. Ale mniejsza.
pozdrawiam

nadal daneben

[Gość: abelone]

ja tego bynajmniej nie odebrałam jako atak na moje kompetencje, bo Ty
stwierdziłaś, że to nie sa kolokacje!!!! A SĄ, każda z osobna, nawet, jeśli
przyjąć, że tłumaczenie Langenscheidta jest błędne i słowniki nie kodyfikują
podanego przeze mnie i jeszcze kogoś innego tłumaczenia. I TYLKO O TO MI OD
POCZĄTKU CHODZIŁO! Vide moje posty. Nie ustosunkowałaś się do moich rozważań o
leksykografii, do tego, że język bywa opisywany post factum a nie
synchronicznie, na szczęście dzięki komputerom opracowanie korpusu jest szybsze
i łatwiejsze w dzisiejszych czasach, ale i tak słowniki WSZYSTKIEGO NIE
ZAWIERAJĄ.

[Gość: ggigus]

Abelone, jesli w jednym jezyku mowisz statek plynie, a w drugim Schiff fährt,
to to jest kolokacja. Dwa jezyki okreslaja innym czasownikiem identyczna
czynnosc plyniecia statku.
Natomiast mein Kopf brummt to boli mnie glowa, nie zas huczy mi w glowie, bo
to - jak juz enta ilosc razy pisalam - nie to samo.
Nie chodzi o to, co zawieraja slowniki. JEsli jestes jedyna znana mi osoba,
ktora twierdzi, ze huczy mi w glowie i boli mnie glowa to dla tej osoby to
samo, to uwazam, ze nie masz racji. Tzn. dla Ciebie moze byc to to samo, ale
nie mozesz swoich przekonan traktowac jako normy. Dodatkowo przytoczone
slowniki potwierdzaja, ze nie masz racji.

NADAL VOLL DANEBEN

[Gość: abelone]

Można przyjąć, ze kolokacje to po prostu związki wyrazowe łączliwe wg
terminologii Skorupki. Nie odnoś więc pojęcia kolokacji do tłumaczeń, ile razy
mam Ci to pisać, zastanów się nad kryteriami frekwencji związków wyrazowych w
JEDNYM języku i ich dystrybucji oraz dystrybucji kolokatorów (części składowych
kolokacji). Możesz sobie nieskończoną ilość razy pisać do mnie, że
ekwiwalentem do jmd brummt der Kopf nie jest huczy mi w głowie, bo autor
Langenscheidta się nie zna, Piprek nic o tym nie mówi, a PWN też nie podaje
możliwości użycia "huczy komuś w głowie" w tym kontekście, to jednak nadal nie
uczyni z w/w związkami żadnych czarów i nie okaże się, że związki te
kolokacjami nie są. Nie są kolokacjami interlingualnymi, owszem, ale
kolokacjami są. Po prostu mylisz ciągle pojęcia.

Schiff fährt

[Gość: ggigus]

i statek plynie to co innego. W dwoch jezykach mamy inne okreslenie na
poruszanie sie statku - my mowimy plynie, oni jedzie, a Rosjanie mowia idzie.
To jest kolokacja, ale my nie o tym sobie tak milo dyskutujemy.
Kiedy mowimy o huczy mi glowie i bol mnie glowa jako tlumaczenie mein Kopf
brummt, to inna sprawa.
Bo powtarzam - cala pomylka wynika stad, ze Ty traktujesz huczy mi glowie i
boli mnie glowa jako synonimy, co nie jest prawidlowe. I ze tlumaczysz mein
Kopf jako huczy mi glowie, choc to oznaczenie bolu, nie huczenia, bo z kolei
kldziesz znak rownosci miedzy bolem a huczeniem. Indywidulanie masz do tego
prawo ,ale Ty traktujesz sowja pomylke jak ogolna norme. Dopatrujesz sie
kolokacji tam, gdzie jej nie ma - miedzy szumem a bolem glowy.
Wystarczy tlumaczen, czy pisac dalej?

[Gość: abelone]

przed chwilą ustosunkowałam się poniekąd do tego, ale Ty z kolei dopatrujesz
się u mnie nierozróżniania pojęć, a sama masz z tym kłopoty.

[Gość: abelone]

Szkoda słów.
Po prostu przeczytaj sobie JESZCZE RAZ moje posty, przeczytaj sobie
przynajmniej te pozycje z mojej bibliografii, które łatwo znajdziesz w
Niemczech: Bahnsa, Lehr na przykład, potem przemyśl to sobie, odgrzeb ten wątek
w archiwum, przeczytaj nasze sprzeczki i... mam nadzieję, że WRESZCIE coś do
Ciebie dotrze. BTW co do pisowni w cudzysłowie, o licentia poetica słyszałaś?
Czemu nie możesz tego tak potraktować?
A co do synonimów raz jeszcze, szkoda mi Cię bardzo, ale Ty NADAL nie
rozumiesz, że synonim i kolokacja to coś innego. To Ty myliłaś i nadal mylisz
te dwa pojęcia, vide moje i Twoje powyższe posty. A z kolokacjami inter- i
intralingualnymi wyskoczyłam 19. i 20. czerwca więc znowu coś mi imputujesz
(sprawdź w słowniku znaczenie tego słowa, bo pewnie znowu nie wiem, co piszę).
Co do regionalizmu, to jeśli na większej części terytorium Polski mówią o złych
oczach w takim znaczeniu, jak ja, to czy to nadal jest regionalizm (vide posty
Damiana)?
Już Ci pisałam, że gromadzenie i badanie korpusu/ów językowych do opracowania
słownika trwa dobrych parę lat, więc dany słownik może po prostu nie obejmować
pewnej części słownictwa, a przez to nie kodyfikować uzusu tegoż słownictwa.
Nie znaczy to więc, że jeśli czegoś nie ma w słowniku, to jest to niepoprawne.
Ze zrozumiałych względów słowniki obejmują tylko część słownictwa. Czy to
naprawdę tak trudno pojąć?

Abelone!!

[ggigus]

Moze Ty poczytaj sobie moje wypowiedzi.
Osia moich zarutow jest to ,ze brummen i huczec w glowie oznaczaja wprawdzie
bliskie sobie stany - bol glowy i szum w glowie, ale nie sa synonimami. Sa to
inne czynnosci. W innych okolicznosciach huczy Ci w glowie i w innych boli cie
glowa. I dlateo - powtarzam po raz setny - nie ma mowy o kolokacji.
Nawet jesli Ty, Abelone, indywidualnie mowisz huczy w glowie, kiedy Cie boli
glowa.
Dlatego popelniasz blad, piszac o kolokacji, bo jej tu w ww. przykladzie nie
ma. Proste. Nie omzna wszystkiego tlumaczyc kolokacja, chociaz to ladnie brzmi,
jesli nie mowimy o identycznych czynnosciach, na ktore mamy - inne !-
synonimy. Ale powtarzam uparcie szum w glowie i bol glowy to nie to samo.
Oczywiscie, ze slowniki obejmuja czesc slownictwa i ze ono sie zmienia ciagle.
Ale tak samo jak i dla Ciebie, jezyk polski jest moim jezykiem ojczystym i
jezscze NIGDY nie slyszalam, zeby ktos mowil szumi mi w glowie, majac na mysli
bol glowy. Co oczywiscie jest jawnym dowodem na to, ze sie nie znamy.
Cala ta pomylka - tlumaczenie btrummen na szum wynika stad, ze brummen jest w
polaczeniu z glowa oznaczeniem na bol glowy, a samodzielnie egzystuje jako
szum .Mozna polaczyc - brummen - szumi mi w glowie i zrobic z tego szum w
glowie. Mozna nawet pojsc dalej i oswiadczyc, ze JA tak mowie - szum w glowie
traktuje jako bol glowy. Mozesz to robic indywidulanie, ale nie mozesz swojego
bledu traktowac jako normy dla wszystkich, zechciej to zrozumiec.
A licentia poetica owszem swoja droga, ale takie umieszczanie frazeologizmow to
czesty blad ortograficzny - wlasnie w ten sposob, w jaki ten nieszczesny
cudzyslow uzylas. A uzylas go tak samo blednie, jak wszyscy inni, co robia w
ten sposob blad. Nieswiadomie. Oczywiscie mozesz sie do konca zapierac, ze to
bylo swiadomie. Jesli tak - po co robic blad, skoro druga strona moze unzac to
za zwyczajny blad, nie zas za lp?? DLa mnie tak uzyty cudzyslow pozostaje
bledem.Jestem bezlitosna.
pozdrawiam

ps.

[ggigus]

Mnie natomiast cieszy, ze moje kompetnecje jako nideralndystka wystarczyly,
abys :
no, jeśli nie jesteś germanistką, to powinnam była od razu przyjąć ton
specjalistki i Cię ...,
jednak nie musiala tego robic.
pozdrawiam

[Gość: lieberkerl]

Głowa mnie od tego rozbolała!
Można się od Was czegoś nauczyć, zapraszam na herbatę!

[Gość: abelone]

a dokąd nas zapraszasz, mamy przyjechać bez mężów?

[Gość: Lieberkerl]

Upsss!

[Gość: abelone]

eh, das war doch nicht SO gemeint! Po prostu, jak się tylu germanistów do kupy
zejdzie, to jest zawsze ciekawie!;))

jeszcze raz do abelone

[Gość: ggigus]

logika, Abelone
decyzje o tym, z kim mam przyjechac, pozostaw mi. Tak bedzie latwiej

pozostawiam Ci decyzję

[Gość: abelone]

i jeszcze tupnij nóżką i pokaż mi język!:O

ojej

[Gość: ggigus]

tak sobie pomyslalam, ze moze moja reakcja byla za szybka, troche mi glupio. Bo
ja sie moge swobodnie poruszac bez meza, wiec moze trudno mi sie wczuc w
sytuacje osoby, ktora zyje inaczej. Piszesz przeciez: a dokąd nas zapraszasz,
mamy przyjechać bez mężów

wybacz!
pozdrawiam

[Gość: abelone]

moja reakcja też była za szybka, spodziewałam się u Ciebie, mimo wszystko,
szczątkowego poczucia humoru, jak Ty mnie zawodzisz Ggigusko!
Zdaje mi się, że użyłam pytajnika na końcu swojego pytania?

Ableone droga!

[ggigus]

Nie chodzi o pytajnik, skromny znak interpunkcyjny. Chodzi o wydzwiek calego
zadnia. Ja do tego pilam.

[Gość: abelone]

chyba rację mają niektórzy krytycy literaccy, wg których teorii tekst napisany
nie jest tożsamy z tekstem percepowanym, że są to dwa różne teksty. Dla mnie
skromny znak interpunkcyjny kryje w sobie pytanie, a całość była żartobliwa w
zamyśle, ale widzę, że muszę powtórzyć za lieberkerlem uups!

[Gość: leniuch]

mir brummt der Kopf = huczy mi w głowie

według słownika.

[Gość: Brummschädel...]

OJ OJ OJOj...!!!