Mój pies złamał mi serce...

[zoc.han]

Mam 4,5 miesięcznego szczeniaka - kundelka. Ma paskudną przypadłość
brania do mordki wszystkiego co znajdzie na spacerze. Dzisiaj była
to m.in. guma do rzucia. Gdy próbowałam mu ją wyjąć z pyska...
boleśnie mnie UGRYZŁ - aż do krwi ;( Mojego męża też... Zaczynam się
bać co z niego wyrośnie... Powiedzcie o czym to może świadczyć?!
Dlaczego ugryzł rękę, która go karmi?! Nigdy nie był bity, ma
wszystko czego potrzebuje. Jest naszym oczkiem w głowie ;( Jest mi
niewymownie przykro... ;(

[minniemouse]

ty tak na powaznie? 4.5 miesiecy pies? ugryzl cie jak mu zabieralas
jedzenie i teraz tobie jest przykro? lol

rusz glowa i zacznij sie doksztalcac na temat psow i jak je
wychowywac. polecam Coren "Jak rozmawiac z psem". ale ze twoj piesek
to jeszcze bejbi to przede wszystkim poszukaj cos o wychowywaniu
psow.



Minnie

[zoc.han]

minniemouse napisała:

> ty tak na powaznie? 4.5 miesiecy pies? ugryzl cie jak mu
zabieralas
> jedzenie i teraz tobie jest przykro? lol
>
> rusz glowa i zacznij sie doksztalcac na temat psow i jak je
> wychowywac. polecam Coren "Jak rozmawiac z psem". ale ze twoj
piesek
> to jeszcze bejbi to przede wszystkim poszukaj cos o wychowywaniu
> psow.


Przeczytałam "Szczenię doskonałe", "Zapomniany język psów" i "Mój
pies świadczy o mnie". Uwierz mi, staram się jak mogę i dlatego
przeraziło mnie, to co się dzisiaj stało. Ile książek mam jeszcze
przeczytać? Gdybyś napisała, że to, co zrobił to normalne w jego
wieku - byłoby mi lepiej ;p

[ideefiks]

zoc.han napisała:
> Przeczytałam "Szczenię doskonałe", "Zapomniany język psów" i "Mój
> pies świadczy o mnie". Uwierz mi, staram się jak mogę i dlatego
> przeraziło mnie, to co się dzisiaj stało. Ile książek mam jeszcze
> przeczytać?

Może zacznij w końcu to co przeczytałaś wcielać w życie? Od samego
czytania książek psy się nie wychowują...

Chyba że książki swoje a ty potem i tak swoje na zasadzie: "bo to
przecież taki słodki psiaczek - jak można go strofować i nie
pozwalać mu na to na co ma ochotę?".

[amus00]

Podejrzewam ze zachowałaś się wobec niego wyjatkowo nieostrożnie.
Pewnie popełniłaś jakiś błąd, ale skoro to juz się stało to powinnaś mu dać
klapsa (zaraz po tym jak Ciebie ugryzł), żeby na przyszłośc wiedział, ze źle
zrobił i równocześnie powinnaś "ochrzanić go" jakimś groźnym tonem glosu. Po
kilku sytuacjach z klapsami później wystarczy psa karać zmienioną barwą głosu
(jest to szczególnie przydatne, gdy wyrosnie duży pies:) ). Na wszelki wypadek
dodam ze nie czytałem żadnych książek o wychowaniu psów. Miałem kilka psów i
żaden jeszcze mnie nie ugryzł. Zabieranie jedzenia z pyska - pies aby Ci na to
pozwolić musi zarówo Ci ufać jak i czuć przed Tobą respekt. I jeszcze jedno
ważne jest zeby dobrze traktować psa, błędem jest nadmierne rozpieszczanie czy
maltretowanie :) .

[tetlian]

Dokładnie. Rozpieściłaś psa, a teraz się dziwisz dlaczego tak się zachowuje. Psy
mają ściśle ułożoną hierarchię. Musisz go tak wychowywać, by on wiedział, że w
tej hierarchii Ty jesteś nad nim, a nie on nad Tobą. Wówczas nie będzie takich
sytuacji jak opisana przez Ciebie.

[rianka]

Przestańcie się kompromitować tą hierarchią! Nawet sfory zdziczałych
psów nie są zhierarchizowane. Canis familiaris i Canis lupus to dwa
różne gatunki! To tak jakby porównywać ludzi z szympansami.

[amus00]

Obawiam sie że jesteś w błędzie: canis lupus i canis familiaris to jest ten sam
gatunek :),
a faktycznie zachowaniami różnią sie wilki od pozostałych psów mniej wiecej tak
jak np. foksteriery różnią sie zachowaniem od owczarków podhalańskich :).

[rianka]

Nie rozumiesz, co mam na myśli. Postaram się wytłumaczyć jaka jest
różnica między psem a wilkiem podpierając się artykułami naukowymi ;)
Wilki i psy są bardzo podobne genetycznie, ale te pozornie
nieznaczące różnice w strukturze ich genetyki tworzą zmiany
hormonalne, które dają w efekcie bardzo znacznie różniące się
zachowania. Gdzieś między 20 000 a 100 000 lat temu kilka wilków
zaczęło pożywiać się resztkami pozostawionymi wokół ludzkich
obozowisk. Od tego pierwszego zetknięcia ludzie zaczęli wywierać i
nadal wywierają ogromne ciśnienie na selektywny dobór cech
(niektórych celowo, innych nie), by psy były mniej płochliwe,
terytorialne, łowcze i agresywne niż wilki. Badania potwierdzają, że
układy hormonalne psowatych, u których stwierdzane są powyższe cechy
(np. u psów), są inne niż te, które występują u dzikich psowatych.
Te odmienności hormonalne są przyczyną głębokich różnic w
zachowaniach. W wyniku tego zwierzę nigdy się nie zachowuje jak
dojrzały psowaty. Mówiąc w uproszczeniu, pies jest wilkiem, który
się zatrzymał w rozwoju. Psy przez całe życie postępują bardzo
podobnie do niedojrzałych wilków. Młodociany wilk jest chętny do
zabawy, łatwo się dostosowuje i jest zdolny do wytworzenia więzi z
innymi gatunkami, łatwo przyjmuje dyrektywy oraz jest daleko mniej
terytorialny i drapieżczy niż dorosły, w pełni ukształtowany wilk.
To czyni psy tak dobrymi kompanami. Układ hormonalny wilczego
podrostka osiąga dojrzałość (między 18 miesiącem a 3 rokiem życia) i
wilk zaczyna przejawiać te cechy, które są normalne dla dorosłego
wilka. Dlatego, podczas gdy wielu taksonomistów klasyfikuje psa jako
podgatunek wilka i oba zwierzęta są genetycznie całkiem podobne do
siebie, zdecydowanym błędem jest uważać, że fakty te udowadniają, że
pies i wilk to to samo zwierzę. Gdy właściciele i entuzjaści hybryd
spierają się, że wilki i psy są zasadniczo tym samym, ponieważ mają
tak wiele wspólnego materiału genetycznego, zatrzymaj się chwilę nad
tym, że ludzie i szympansy mają ponad 98% identycznego materiału
genetycznego, a przecież nasze zachowania są radykalnie rożne.

Bardzo ciekawy artykuł

[rianka]

www.dogproject.pl/ewolucja.html

[minniemouse]

Psy moga nie miec takiej hierarchii jak wilki ale w ogole hierarchie
maja. trudno tego nie zauwazyc, chocby na spacerach a szczegolnie
gdy powstaje grupa zaprzyjaznionych psow.

Minnie

[konzi]

Bylem wlascicielem owczarka kaukaskiego i moskiewskiego psa strozujacego. Teraz
mam bernardyna i flat-coated retriever. Za wyjatkiem ostatniego, sa to psy duze
i zwlaszcza dwa pierwsze wymagaja wiedzy i umiejetnego podejscia. Nigdy nie
mialem wiekszych problemow z moimi psami i traktowalem je z tzw "madra miloscia".

Z doswiadczenia jednak wiem, ze w zyciu kazdego mlodego psa przychodzi moment w
ktorym rzuca sie z zebami, gdy mu sie zabiera cos, np. kosc. Probuje wtedy
swojego szczescia i proby zmierzenia sie z czlowiekiem, ustanowienia nowej
hierarchii. W takim momencie trzeba podjac jedyna sluszna decyzje i dac klapsa
albo - mialem taki wlasnie drastyczny niestety przypadek - walnac piescia w
morde w obronie wlasnej. Z kazdym z moich psow mialem tylko jeden taki
przypadek, ktory nigdy juz sie nie powtorzyl. Od tego czasu strofowanie lub
glosne podniesienie glosu bylo wystarczajace.

Psi respekt...

[nad_oceanem]

Pies musi zdawac sobie sprawe kto w stadzie dominuje.
Nie musisz go bic, wystarczy jesli w sytuacjach typu ktora opisalas przewrocisz
go na bok, na pozycje "zdechl pies", polozysz reke na jego karku/pysku, druga
przytrzymujac mu korpus i stanowczo przydusisz do ziemii mowiac przy tym slowa
jakimi zwykle go karcisz. Musza to byc standardowe slowa/dzwieki zeby pies od
razu je kojarzyl z kara za zle zachowanie. Najlepiej jakies krotkie "E, e" czy
cos w tym stylu. Jesli pies jest duzy musisz byc stanowcza i konsekwentna, jesli
pies wyczuje twoja slabosc moze byc grozny. Latwiej jest z kanapowcami bo one
rzadziej walcza o przewodnictwo w stadzie wiec na wiecej im mozna pozwolic.
Powodzenia!

[heniahenkowska]

Jak bedzie mu dawała klapsy to dopiero zacznie ją gryźć w
przyszłości uczać się, że rozwiązywaniem "problemów" jest agresja.
Nie wiem,czemu tak dramatyzujecie. To normalne,że szczeniak gryzie -
w zabawie czy w złośco - gryzie,a efekt wyolbrzymiony jest faktem
posiadania ostrych ząbków,co może boleć (auć!). Pewnie własnie jest
na etapie próby zdominowania towarzystwa i to jest odpowiedni moment
na to,aby pokazać mu i nauczyć go, gdzie jest jego miejsce w
szeregu. Ale podpowiadania metod sie nie podejmuję - faktycznie
poczytaj książki,ale znaciskiem na znalezienie odpowiedzi nie na
pytanie,dlaczego to zrobil, tylko na pytanie, jak go tego oduczyć.

[heniahenkowska]

Normalne, nie martw się. Ale staraj się go wychowywać tak,zeby
wiedział, że Pańcio i Pańcia to istoty dla niego święte.

[deszcz.ryb]

Masz się tym nie przejmować, tylko konsekwentnie psa wychowywać, bo on jeszcze "nie wie", że nie wolno gryźć i teraz wypróbowuje, na ile może sobie pozwolić. Więc - tresuj go!

A "niewdzięcznik, gryzący rękę, która karmi" to bzdura - zwierzęta nie postrzegają świata w ten sposób. Twój pies po prostu instynktownie broni swojego jedzenia - to całkiem naturalne, ale możliwe do wykorzenienia zachowanie.

[zoc.han]

Jak powinnam się zachować gdy to się powtórzy? Zignorować? Jak
go "humanitarnie" skarcić?

[...]

[mukroko]

Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.

[tenshii]

Wspólczuję tym 5 psom.

Moja suka też gryzła przy jedzeniu i odbieraniu rzeczy ale bez bicia ja nauczylam ze nie powinna.

Nauczyc psa do czegos sprawianiem bólu to nie sztuka. Nie sztuka sprawic by pies robil cos ze strachu. Sztuka jest wytworzyc wiez miedzy psem a wlascicielem.
Jestes sadystka i nie masz zielonego pojecia o wychowaniu psa.

[mukroko]

gorąco zapraszam na osiedle tysiąclecia w Katowicach, gdzie codziennie spaceruję
z moim spanielem, sama wtedy powiesz jaką wieź mam z psem, a danie psu klapsa
było jest i będzie normalną formą wychowawczą

[tenshii]

Bardzo przykro się to czyta.
Pies jest akurat taką istotą, która będzie się cieszyła na Twój widok i wylewnie witała nawet jeśli będziesz go katowała, a nie tylko dawała klapsy.
Popatrz tylko na reakcję swojego psa gdy widzi dłoń w niego wymierzoną.
To nie jest prawdziwa więź.
To co Was łaczy jest zbrukane strachem.
Mój pies się mnie nie boi, wie, że może czuć się bezpiecznie, wie, że nigdy nie sprawię mu bólu ale wie również czego od niego oczekuję i oczekiwania te wypełnia

[tenshii]

PS. po prostu chodzisz na łatwiznę, po najniższej linii oporu. Wolisz zlać i mieć z głowy nie poświęcając czasu i cierpliwości na wychowanie psa.

[mukroko]

człowieku piszesz takie bzdury że aż niedobrze się robi, pies w żaden sposób nie
reaguje na podniesioną rękę, kiedy idzie spać kładzie mi się na nogach a nawet
włazi do łóżka i się do mnie przytula, jeśli nie widzisz różnicy pomiędzy
klapsem a katowaniem to polecam sprawdzić w słowniku co oznaczają te słowa, a
jeśli mimo wszystko dalej tego nie rozumiesz, to świadczy to o tym że jesteś
ograniczona umysłowo bądź przeżyłaś jakieś piekło w domu...

-----
Efektcieplarniany

[tenshii]

Matko kochana....
Musisz od razu wyzywać? Kultura osobista się kłania.

Napisałam właśnie o różnicy pomiędzy klapsem a katowaniem - napisałam nawet gdybyś go katowała, a nie tylko dawała klapsy - to powinno być jasne.
Jasne również jest to, że Twój pies do Ciebie przychodzi spać, że się tuli, bawi itd. O tym właśnie pisałam - on przy Tobie będzie pomimo tych klapsów.
Ale stań nad nim i podnieś w jego kierunku dłoń. Nie uwierzę, że merda wóczas ogonkiem i się cieszy....

[mukroko]

Za rzadko dostaje klapsa żeby reagował na podniesioną rękę, ale za to kiedy na
niego krzyknę to staje się smutny, bo wie że mnie zawiódł, tak samo kiedy ty (o
ile masz dzieci) kiedy krzykniesz na swoje dziecko, one przestaje się uśmiechać
i staje się poważne.

Psa trzeba umieć wychowywać, wielu ludzi kupuje goldeny czyli jak rozumiem rasę
twojego psa które wydają im się fajnymi milusińskimi a później okazuje się że te
tarzają się w każdej kałuży. Nigdy ich nie karcąc, nie karcą ich też w takiej
sytuacji, te uważają to za normalne, po czym skaczą na w takim stanie na
sąsiadkę ubraną odświętnie.

Cała sprawa rozbija się o wychowanie bezstresowe, którego ja zwolennikiem nie
jestem, głownie ze względu na to że samo życie nie jest i nigdy nie będzie
bezstresowe. Kiedy rodzic tworzy wokół dziecka atmosferę bezstresowości te w
późniejszym czasie często nie potrafi sobie porazić z prostymi przeciwnościami
losu. Stres to część życia i trzeba go umiejętnie dawkować zarówno swojemu
potomstwu jak i naszym czworonogom. Widok uciekającego psa po odpaleniu
fajerwerków nie jest mi obcy a często wynika on z tego że ludzie nie
zaznajamiają szczeniaczka z różnymi dźwiękami bo mógł by się piesek wystraszyć...

-----
Efektcieplarniany

[tenshii]

Po pierwsze mój pies to nie golden. Jeśli już to labrador - typ labradora.
Po drugie owszem - ludzie kupują psy nic o nich nie wiedząc a potem właśnie biją bo nie umieją sobie poradzić z ich zachowaniem.

A mój pies też był niegrzeczny - gryzł przy misce, skakał na każdego napotkanego człowieka, nie oddawał rzeczy któe znalazł.
Ale poradziłam sobie z tymi zachowaniami bez bicia i krzyku. Jeśli już to mówię podniesionym tonem "a co to ma być" i ona również wie, że nie wolno, ale nie robi się smutna - po prostu odchodzi i zostawia w spokoju to czego ruszać nie powinna.

Własnych dzieci nie mam, ale moi rodzice NIGDY nie dali mi nawet klapsa i nigdy na mnie nie krzyczeli. Metodą wychowawczą moich rodziców było tłumaczenie, cierpliwość, cierpliwość i jeszcze raz cierpliwość i jakoś nie wyrosłam na rozwydżonego bachorka, a nawet powiem Ci - pomimo swojej ruchowej niepełnosprawności radzę sobie o wiele lepiej niż niejeden zdrowy człowiek.
Właśnie dlatego, że nigdy nie musiałam się rodziców bać, nigdy nie sprawiali że czułam się zła, gorsza, zahukana. Jestem pewna siebie, wiem że mam w nich oparcie, wiem co mi wolno a czego nie.
To samo tyczy się mojego psa.

[vazz]

mukroko napisał:

Widok uciekającego psa po odpaleniu
> fajerwerków nie jest mi obcy a często wynika on z tego że ludzie nie
> zaznajamiają szczeniaczka z różnymi dźwiękami bo mógł by się piesek wystraszyć.

tzn. ty przy szczeniaku strzelasz petardami? Co jeszcze ? Psikasz gazem
pieprzowym w pyszczek, żeby zaznajomił sie z zapachami?

Poza tym na początku pisałeś o zlaniu psa, a nie daniu klapsa

[brickstone]

Świetnie, ze masz pojecie o wszystkich psach i rasach:D

ciekawe jakbyś dyskutując ułożyła dwuletnia amstafke oddana za agresje:)

przykro mi, ale metoda kija i marchewki działała, zaś samym gadaniem to słabo
bym to widział. ale ja lubie psy nie yorki:)

[tenshii]

mukroko napisał:

> porządnie powinnaś go zlać

Widzisz Mukroko - do mnie piszesz o zwykłych klapsach, a autorce wątku radzisz porządnie do zlać. Porządne zlanie psa to nie jest klaps, a jeśli nie widzisz w tym różnicy - zajrzyj idąc za swoją radą do słownika ;)

[rianka]

Gorszych bzdur już dawno tutaj nie czytałam. Agresywne zachowanie
właściciela psa (zwłaszcza szczeniaka) w tego typów sytuacjach
jedynie uczy malucha, że skoro pan/pani też są agresywni to jest to
norma przy jedzeniu i jeszcze bardziej wzmaga agresję/ walkę o
pokarm.
Poza tym "swoje miejsce" pies ma kojarzyć z bezpieczeństwem i
przyjemnością.
Twoje "metody" mogą skutkować jedynie w obecności właściciela, co
bęzie spowodowane strachem - ale nie oduczą szczeniaka zjadania
śmieci i "korzystania z okazji", kiedy pani nie widzi...

[a.nancy]

mukroko napisał:

> porządnie powinnaś go zlać i wysłać na swoje miejsce, przez godzinę dwie
> powinnaś zupełnie nie zwracać na niego uwagi - obraź się na niego, a następnym
> razem jak będziesz dawać mu jeść, to z pewnością siebie wkładaj mu rękę do
> miski, zabieraj i każ to zrobić jeszcze innym ludziom, nawet obcym, jeśli
> chociażby zawarczał, nakrzycz na niego i wyślij do konta (na swoje miejsce)

jaja sobie robisz, prawda?

[samson.miodek]

mukroko, nie wiem czy wiesz ale to PIES wybiera sobie wlasciciela.I
masz szczescie jak dostaniesz psa i pies uzna ciebie za przewodnika
stada a nie np twoje dziecko.
Pies nie czlowiek ze bedzie wiedzial przez dwie godziny dlaczego na
niego nie zwracasz uwagi.Maz mial psa i jak przeskrobal to dostawal
opr, ale nie trzymalo sie psa na dystans przez dwie godziny bo pies
glupieje i nie wie co sie dzieje.
Moze przydaloby sie przeczytanie tego i owego o psach, bo to co
tutaj postulujesz to wola o pomste do nieba.

[lia.13]

z tym się akurat nie zgodzę, że jak pies zrobi coś złego i po opr-ze się go
ignoruje przez godzinę, to on nie wie o co chodzi i głupieje. Sama miałam kiedyś
psa (świeć już Panie nad jego psią duszą :D), owczarka niemieckiego, który co
jakiś czas starał się udowodnić, ze to ON jest panem stada ;) jak nie dostał co
chciał, albo się go opieprzyło o coś co zrobił to się odwracał do nas tyłem a
przodem do ściany, i to ON NAS ignorował ;) I nie robił tego w przerażeniu,
tylko miał tak wyniosłą, obrażoną minę, że normalnie bolki można było zrywać. ;)
P.S. zanim usłyszę negatywne opinie na temat stosowanych przez nas metody
wychowawczych informuję, że wiem, że sie do wychowywania psa nie nadajemy i
teraz mamy małą chiuaua ;) ona nie udowadnia, że jest panią stada i przybiega na
każde zawołanie ;)

[minniemouse]

""z tym się akurat nie zgodzę, że jak pies zrobi coś złego i po opr-
ze się go
ignoruje przez godzinę, to on nie wie o co chodzi i głupieje. "'


przez godzine??? GODZINE???

zastanow sie kobieto. wez popatrz na psa i zastanow sie czy on jest
w stanie dluzej niz przez chwile skupic sie na czymkolwiek.
przez godzine to on sie pare razy podrapie, poniucha w powietrzu,
muchy pobserwuje i z kilka razy przespi.
on juz po dwoch minutach nie bedzie kojarzyl za co jest ignorowany.

Minnie

[czarna12.3]

Mojego psa,jak był mały, najpierw lekko uderzałam kapciem i zaraz zamykałam w
łazience na ok.10 min.Teraz, jak coś złego zrobi, tylko biję go, też lekko,
kapciem. Skutkuje.

[minniemouse]

ps,
"""Nigdy nie był bity, ma
wszystko czego potrzebuje. Jest naszym oczkiem w głowie""

podejrzewam ze tu wlasnie lezy problem - zamiast wymagac zeby byl
psem za bardzo go rozpieszczacie, wiec pies wyobraza sobie ze jest
panem wszystkich i wszystkiego.
pies ma byc kochany, nie bity, owszem ale ma tez miec rygor i
sluchac sie wlasciciela.

na poczatek kaz mu wykonywac komende siad lezec i daj lape zanim
dasz mu jesc. kaz mu czekac przy pelnej misce na pozwolenie na
rozpoczecie jedzenia.
nie moze miec wystawionej miski z jedzeniem caly czas - jedzenie
dostaje OD WAS, po wykonaniu polecenia. wtedy kiedy wy decydujecie.
(oczywscie jako szczeniak przez jakis czas musi dostawac czesciej
niz dorosly pies). nie podtykajcie mu kaskow jak sami jecie.
zabroncie mu w ogole przeszkadzac wam w jedzeniu.
odlozcie je i dacie mu jak skonczycie jesc.

tylko woda zawsze dostepna.
zabawki pochowane - wy sie z nim bawicie kiedy wy chcecie, nie ma
wchodzenia na lozko lezenia na kolankach dopoki sie nie podtresuje
na tyle ze zacznie sie sluchac.
naucz go oddawac zabawki na zadanie.
pies musi sie nauczyc ze nie jest na topie a wrecz przeciwnie ze bez
was by "zginal".
i uwaga, tak od razu go nie wychowacie - do tego trzeba czasu i
cierpliwosci.



Minnie

[zoc.han]

minniemouse napisała:

> zamiast wymagac zeby byl
> psem za bardzo go rozpieszczacie, wiec pies wyobraza sobie ze jest
> panem wszystkich i wszystkiego.

Coś w tym jest...
Dzięki Minnie :)

[jurek.powiatowy]

minniemouse, dokładnie, bardzo dobry komentarz, cieszę się, że czasem na forum
trafiają się takie perełki. Poczyniłaś słuszną uwagę. W wychowaniu zwierzęcia
ważna jest dyscyplina a nie tylko zagłaskiwanie.

[apw3]

oboje z tą Minnie nadajecie się do zamkniętego obozu typu karcer -moglibyscie
się tam wzajemnie katować i okładać batami i tresować -najlepiej też głodować
przy misce sucharów : jesteście siebie warci -tylko ludzie ograniczeni i
sadysci mają takie pojęcie i podejście do zwierząt -wstydzcie się !!

[zz26]

wiele szkol tresury w ten sposob prowadzi szkolenie psow a jak myslisz kto
lepiek wychowa psa profwsjonalny treser ktory wedlug ciebie jest sadysta czy ty?

[minniemouse]

"""-moglibyscie
się tam wzajemnie katować i okładać batami i tresować -najlepiej też
głodować
przy misce sucharów """

naucz sie czytac ciemnoto, napisalam wyraznie ze psa nie nalezy bic
tylko utrzymywac dyscypline.

Minnie

[fantastyczna]

Jeżeli masz zwierzę to szczerze mu współczuje.Przecież ty opisałaś więzienie dla
psa ("woda tylko dostępna, jedzenie po wykonaniu polecenia,wy sie z nim bawicie
kiedy wy chcecie").Mój Boże...
Uważam,że pies powinien zawsze mieć coś w misce do przegryzienia i bawić się
kiedy chce(bo niby co miałby robić przez cały dzień-patrzeć się na właścicieli?)

[titta]

To zalezy od psa. Moj mial czesto cos w misce, ale tez ja moglam w
niej grzebac i jemu w pysku tez (co zreszta od poczatku robilam,
zeby wiedzial,ze to przde wszystkim MOJE i to ja wyrazam zgode na
konsumpcje). Psy o bardziej dominujacej psychice musza byc jednak
trzymane wedlog ostrzejszych zasad.

[mukroko]

kup mu jeszcze komputer ;)

[iwkahh]

co za nonsens. W żołądku psa wytwarza się w kwas solny, niezbędny to
trawienia jedzenia. Jeśli pies ma cały czas dostęp do jedzenia, kwas
wytwarza się w ilości zagrażającej powstaniu ciężkiej choroby, jaką
są wrzody żołądka. Pies powinied dostać jedzenie, zjeść je, po czym
mieć tylko wodę do następnego posiłku. Należy też ograniczyć
podawanie przekąsek itp - ten sam powód.

[tenshii]

A ja powiem tak:
kiedy mój pies zachowywał się źle przy misce ktoś podpowiedział mi, że po około 15 minutach, nawet jeśli pies nie zje wszystkiego, zabierać miskę i dawać dopiero przy następnym posiłku.
Robiłam tak, ale to nie pomogło. Zaczełam zatem zostawiać miskę na ziemi na cały czas. Mój pies przestał się spieszyć jedząc, przestał bać się tego, że zabiorę mu pokarm. Wie, że miska zawsze stoi i na niego czeka. Oczywiście nie cały czas pełna. Daisy dostaje jedzenie o określonych porach i jeśli wszzystko zje od razu to do następnego posiłku miska stoi pusta. Jeśli nei zje zawsze może podejść i dojeść. Wyeliminowałam jednak pewnego rodzaju strach przed zabraniem pożywienia i to naprawdę pomogło.

[mukroko]

ciekaw jestem jak ty byś wyglądała i się zachowywała, gdyby w kuchni zawsze były
przygotowane pyszności które uwielbiasz, gorące upieczone udka z kurczaka,
kluseczki, torciki zawsze gdybyś chciała mogłabyś sobie zjeść gotowy cieplutki i
pyszny posiłek

[tenshii]

Znów widzę masz problem z czytaniem ze zrozumieniem.
Ja nie napisałam że mój pies ma ciągle pełną miskę i że ciągle coś dostaje. Po prostu mu jej nie zabieram.
Dostaje określony posiłek o określonej porze - jeśli go zje, nie ma nic do następnego posiłku. Jeśli nie ma ochoty i nie zje w tej chwili to może zjeść go później.
Nie musi się martwić że zostanie mu zabrany jego przydział

Do Minnie:piszesz jak sadysta.To jest chore!!

[apw3]

Jeśli-nie daj Boże -masz jakieś zwierzę w domu:to współczuję mu.To co piszeszz
świadczy o kretyńskim i wręcz sadystycznym podejściu do każdego zwierzaka.Wg
twego mniemania i tego co tu wypisujesz to każdy pies czy kot ma stać na
baczność całe dnie i noce? A może załatwiać sie ma wg ciebie tez tylko i
wyłącznie na twoja komendę i ma przedtem podac łapkę i poprosić o pozwolenie ??
To co piszesz ,to jest chore !!!
Można owszem tresować psa -ale odpowiedniej rasy -w odpowiednim wieku i przez
tresera najlepiej .Nie każdy pies nadaje się do tresury-a tym bardzziej każdy
szczeniak -a już tym bardziej kundelek.Nie wszystkie psy nauczą sie wykonywac
komendy /choc kundelki też są b.mądre w większości ogromnej/ .Szczeniak po to
dostaje zabawki ,żeby m.in. wypełnić mu wolny czas ,scierał sobie zęby i
rozwijał się .Każdy posiłek psa -za proszeniem podawnaniem łapy i chowanie
zabawek ,bo pani/pan decydują kiedy pies może się bawić ???? Zastanów się
kobieto -ci ty wypisujesz ?? Jeśli masz dzieci i tresowałas je od narodzin na
pewno-prawda ? Karmienie ,siusianie , kupki ,czy zabawy dziecka -też pewnie byly
wtedy ,kiedy ty miałaś na to ochotę -inaczej dziecku nie było wolno ?? I pewnie
musialo pokornie czekać obok butelki,aż mamuśka sam zje a potem raczy nakarmić
dziecko ?? Inaczej przecież nie byłoby tresury dzidziusia ?? Kobieto -zastanów
się nad tym co robisz i co piszesz.Bo to co tu wytworzyłaś -to nadaje się
raczej do karnego obozu ludzi skazanych za cięższe czyny -niż dla młodziutkiego
pieska.
A pies ugryzł dlatego,że pani wepchała mu rękę do pyska ,gdy akurat próbowal
połknąć coś co nie nadawało się do zjedzenia.I zrobil to zupełnie odruchowo ,bo
to normalne ,że przy gryzieniu czegoś w pysku ,pies może ugryzc takze palce
człowieka jesli nagle tam się znajdą.Pies tego nie mógł przewidzieć -tym
bardziej,że to młody szczeniaczek.Podobnie łapią do ust różne przedmioty czy
np.piasek małe dzieci .

[mukroko]

człowieku szczeniak to nie niemowlę! mylisz pojęcia, nie życzę ci ani dziecka
ani psa.

;) ty tak serio myslisz ?

[vazz]

Jeżeli tak to widocznie nigdy nie miałaś psa.

[minniemouse]

""Wg
> twego mniemania i tego co tu wypisujesz to każdy pies czy kot ma
stać na
> baczność całe dnie i noce?""

Opanuj sie kobieto. napisalam ze najpierw trzeba psa nauczyc co mu
wolno a co nie, potem mozna juz ew. poluzowac o ile nie ma to
negatywnego wplywu na psa.

""A pies ugryzł dlatego,że pani wepchała mu rękę do pyska ,gdy
akurat próbowal połknąć coś co nie nadawało się do zjedzenia.""


prawdopodobnie tak wlasnie bylo niemniej jednak JUZ nalezy go uczyc
ze takie zachowanie jest niedopuszczalne.
a poniewaz psu nie wytlumaczysz grozac paluszkiem "oh no no pani nie
wolno gryzc w raczke" to zrozumiale jest ze trzeba go nauczyc jego
miejsca przy pomocy dyscypliny w ogole.


Tak samo dzieci - wiele rzeczy im sie zabrania, odmawia, wymaga
dlatego ze tak po prostu trzeba. tak, moje dziecko je to co ja chce
aby jadlo czyli np. warzywa nie cukierki i wtedy kiedy ja chce aby
jadlo a wiec wtedy kiedy pora na posilek i codziennie musi sie
wykapac wieczorem
i isc spac o osmej. i lekcje odrobic i powiedzie dziekuje,
przepraszam, prosze. u ciebie moze jest inaczej. u mnie wlasnie tak.

Pies zasypany zabawkami, smacznymi kaskami, ciagle pieszczony, ktory
robi co chce i ktoremu czlowiek boi sie czegokolwiek zabronic "bo mu
bedzie przykro" to czesto pies nieposluszny, uciazliwy i czasem
anwet konczacy w schronisku. dla dobra samego psa nalezy go ulozyc.


Minnie

Dobrze pisze

[1mzeta]

Minniem. pisze dobrze. Wierz mi wiele psów wychowałam i tylko takie wychowanie
"gwarantuje" posiadanie odpowiednio ułożonego psa-a nawet jak się nie uda to
masz przynajmniej pewność,że próbowałaś. Pies to nie zabawka i od małego mu
musisz pokazać kto jest liderem grupy-ty-nie on. Fakt może i 4,5 miesiąca to
może za wcześnie na jakieś skomplikowane zadania, ale na podaj łapę i siad
raczej nie-tresura może odbywać się poprzez zabawę. Co do podawania
jedzenia-owszem w określonych porach bo szczenię to dziecko przecież, karcenie
za ujadanie przy stole no i pies je ostatni choćby nie wiem co się działo.
Widzę,że o poprawnym wychowaniu psa pojęcia zielonego nie masz.
W przyrodzie jak szczeniak jakikolwiek nie słucha się matki to też jest
karcony-mniej lub bardziej dotkliwie i od szczeniaka dzikie psiątka są uczone
jak polować także nie biadol nad tym jakie to straszne jest wychowanie takiego
psiaka bo nikt tu nikogo do znęcania się nie namawia.
To tak w skrócie.

[masher]

obawiam sie ze w zyciu nie miales psa a jesli to jakiegos na prochach ana adhd
bo inaczej nie wyobrazam sobie utrzymania rozpieszczonego psa ktory nie zna
granic i mysli ze mu wszystko wolno kiedy mu sie tylko podoba. pies
rozkapryszony, bez poczucia dobra i zla, bez nauczenia wzorcow moze nie tylko
byc niewygodnym domownikiem ale tez calkiem niebezpieczna maszynka ktora nie
tylko zniszczy ci dom ale i pogryzie jak bedzie mial kaprys gdy w pewnym
momencie cos mu nie przypasuje. psa nalezy uczyc, koniec kropka. pytaniem jest
tylko jaka metode wybrac aby uzyskac porzadany efekt.

[wieslaw1]

W swoim życiu miałem różne psy:rottwielery,wilczury zdarzył się
bokser,teraz mam znajdkę kundelka.Nigdy nie miałem serca do
pruskiego rygoru.Wszystkie psy wiedziały,że są kochane,ale znały
swoje miejsce w szyku.Dostawały jeść,kiedy myśmy skonczyli,pierwszy
wychodzi pan,a następnie pies.Uczone były przez zabawę.rzucasz
piłeczkę a następnie wołasz każesz oddać i podsuwasz pod nos
smakołyk.Twój pies ma fajny charakter i może być niezłym obrońcą
tylko trzeba troszeczkę pracy.Moje nigdy mnie nie ugryzły,ale
ubzdurały,że trzeba mnie chronić tak jak resztę rodziny i z tym był
największy kłopot.O ich opiekuńczości mógłbym książkę napisać.

[wieslaw1]

Aha nie traktuj psa jak człowieka on myśli innymi kategoriami,on nie
zna uczucia wdzięczności.Kieruje się odruchami wrodzonymi i
nabytymi.Żył w sforze i jedynym jego marzeniem było sforą
dowodzić.Twoje działania mogą go zachęcać do przejęcia przewodnictwa
w waszej "sforze" lub go zniechęcać.Można to osiągnąć przez rygor
lub mądre traktowanie.Życzę CI byś potrafiła wychować tego
szczeniaczka.Nie zniechęcaj się do niego.Powodzenia!

[ideefiks]

wieslaw1 napisał:

> Aha nie traktuj psa jak człowieka on myśli innymi kategoriami,on
nie
> zna uczucia wdzięczności.Kieruje się odruchami wrodzonymi i
> nabytymi.Żył w sforze i jedynym jego marzeniem było sforą
> dowodzić.Twoje działania mogą go zachęcać do przejęcia
przewodnictwa

Ale przecież ona już to wszystko wie, bo przeczytała TYLE
książek... :)

[tenshii]

Napisałam Ci na gazetowego emaila :)

[lavinka]

Oj też kiedyś miałam ten problem z sunią. Żarła wszystko. Skończyło się na
tym,że przestaliśmy ją spuszczać ze smyczy oraz zakładaliśmy kaganiec. Po jakimś
czasie z tego wyrosła. Pomogła stanowczość i konsekwencja. Nie tyle krzyczeliśmy
na nią gdy wzięła coś co pyska ile groziliśmy jej palcem(wy poznała sygnał i
nauczyła się go) a potem bardzo nieprzyjemnym tonem wyraźnie mówiliśmy "nie
wolno". Przeszło jej trochę jak się jej wyrżnęły wszystkie zęby,ale że apetyt
miała ogromny to na smyczy chodziła cały czas.
Raz się w domu dobrała do klapek na basen, próbowała też zeżreć wszystkie soje
piłeczki i maskotki oraz każdy długopis,który spadł na podłogę. Oczywiście przy
wyjmowaniu z pyska była walka. Na worzu to nic, w domu to mieliśmy Meksyk :)

ugryzł Cię bo nigdy go nie biłaś...

[mukroko]

www.wykop.pl/link/121127/the-great-global-warming-swindle-1-8-napisy-pl

[laiczka9]

mnie się wydaje ze to zupełnie normalne.4,5 miesięczny pies ugryzł,
bo nie chciał oddać żarełka? co w tym dziwnego?on ustala pozycję w
stadzie i jak widac najchętniej widziałby siebie przywódcą. pokaż mu
przysmak, ale nie daj.jak zechce zabrać - ostrym głosem zabroń.
delikatne trzepnięcie gazetą po tyłku to też nie zbrodnia. psy są
różne, jak ludzie. jeden od razu zrozumie kto rządzi, inny będzie
próbował walczyć. musi wiedzieć że to Wy rządzicie i to Wy macie
pierwszeństwo przy misce. jak będzie jadł, podejdź, ostrym głosem
powiedz:oddaj i śmiało zabierz miskę.i tak dalej i tak dalej
musisz z tym powalczyć. hierarhia ustala się głównie przy jedzeniu.
jeśli to on jest panem michy - on rządzi. i pamiętaj o tym co już
pisali inni. najpierw pożywiacie się WY, na końcu pies. nigdy
odwrotnie.

[tenshii]

Teoria dominacji została już obalona z tego co wiem.
Siłowe ymuszanie oddawania jedzenia uczy psa walki o nie - jak się trafi piesek bardziej uległy to zrozumie i będzie czekał na swoją kolej, jak się trafi piesek o mocniejszym charakterze to będzie walczył cały czas - no chyba że go zlejesz i tym pokażesz gdzie jego miejsce.
Ja toleruję metody oparte na szkoleniu i zaufaniu - u mnie pomogło.

[mukroko]

> Teoria dominacji została już obalona z tego co wiem.

źle wiesz :)

[tenshii]

Mnie nie wierzysz - popytaj cenionych w tym kraju i poza nim szkoleniowców :))))

[brickstone]

Jakie psy układałaś?

z tego zrozumiałem, że masz jakiegoś retrievera. ja miałem doga błękitnego, sukę
amstafa a teraz sukę pitbulla. obie znajdy zresztą. większość psów ras bojowych
ma silny charakter i nie załatwisz sprawy ułożenia psa samym tłumaczeniem mu.
popytaj szkoleniowców:)

[tenshii]

Mój pies nie jest rasowy.
Ma mocny charakter, nawet bardzo mocny.
Dodatkowo została w wieku 12 tygodni wystraszona przez właśnie szkoleniowca, który złapał ją za kark, wywrócił i trzymał pyskiem przy ziemi przez dość długi czas. Po tym zdarzeniu pies rzucał się z zębami nawet gdy próbowałam mu założyć obrożę lub pogłaskać po karku.
NIGDY jej nie uderzyłam, nawet gazetą. Nawet wtedy gdy mnie ugryzła, a zdarzyło się to wielokrotnie.
Co do kontaktu ze szkoleniowcami, dość często rozmawiam z Panem Jackiem Gałuszką. Bardzo cenię jego rady. Czytam dużo artykułów przez niego napisanych itd.
I to głównie dzięki nim wyprowadziłam mojego psa z agresji - sama.
Cierpliwością, zrozumieniem, wypracowaniem zaufania.
A to że pies jest w typie retreivera nie oznacza że jest łagodniejszy. Tym bardziej, że nie rasowy.
Mój pies mi ufa, a ja wiem że można ułożyć gryzącego psa bez bicia (nawet klapsów), krzyczenia, siłowego odbierania jedzenia itd...

[tenshii]

Jeszcze małe sprostowanie, żeby nie było że się z psem tak robi.
To było za to, że pies złapał tą panią za palca - a jak wiemy wszyscy - jednym z ulubionych zajęć 12 tygodniowych szczeniaków jest gryzienie naszych rąk i w żaden sposób kara nie była współmnierna do czynu psa. Poza tym to metoda nie stosowana do szczeniaków. Jeśli już to mozna złapać za kark i potrząsnąc lekko.
Jest to metoda do "łamania" psów, nie stosowana już dziś wogóle wśród ceniacych się szkoleniowców.

[michalng]

> Po tym zdarzeniu pies rzucał się z zębami nawet gdy próbowałam mu
> założyć
> obrożę lub pogłaskać po karku.
> NIGDY jej nie uderzyłam, nawet gazetą. Nawet wtedy gdy mnie ugryzła, > a
zdarzyło się to wielokrotnie.

Moze (ale to tylko sugestia) jeśli byś uderzyła to nie zdarzało by sie to
wielokrotnie ?

[tenshii]

Ależ oczywiście !
Jeśli bym ją uderzyła zapewne przestałaby gryźć, ale to wynikałoby ze strachu przed bólem, a to nie sztuka sprawić by pies był potulny ze strachu.
Nie chcę mieć psa, który będzie ułożony tylko dlatego, że boi się, że znów sprawię my ból. To pójście po najniższej linii oporu dla ludzi niecierpliwych i chcących załatwienia sprawy na szybko.
Ja chcę mieć psa, który mi ufa. I mam.

[michalng]

> Ja chcę mieć psa, który mi ufa. I mam.

Większość ludzi chce takiego co ich nie gryzie ;)
I tu nie chodzi zeby pies był "ułożony" tylko zęby nie gryzł.
I proszę nie sugeruj ze mój pies mi nie ufa albo ze jest potulny ze strachu. Po
prostu uzyskanie tego samego efektu można uzyskać szybko albo długo. Nie wszyscy
maja czas. Niektórzy np maja małe dzieci i nie mogą sobie pozwolić żeby pies
"gryzł wielokrotnie" muszą go tego oduczyć szybko.

[tenshii]

No ja Ciebie bardzo przepraszam, ale nikt nie wmówi mi, że pies bity wykonuje polecenia bądź przestaje zachowywac się w pewien sposób bo jest tego nauczony. Robi to bo nie chce znów przeżyć bólu. Proste.
Tak działa ten mechanizm - uczysz psa, że jeśli znów zrobi coś czego Ty sobie nie życzysz poczuje ból zatem nie robi tego żeby go nie poczuć - jak dziecko wybiega na ulicę a rodzic mu wleje czy da klapsa to ono już więcej tego nie zrobi nie dlatego, że wytłumaczono mu że nie wolno, ale dlatego, żeby znów nie poczuć ręki/pasa na pośladkach. Bicie to nie metoda.
Jak ktoś ma dzieci to tym bardziej nie powinie psa bić, ponieważ podniesiona ręka kojarzy się psu z konkretną czynnością - biciem, a wiadomo, że dzieci robią różne gesty i może zdarzyć się tak, że pies źle zinterpretuje gest dziecka i je ugryzie.
Nawet sprzątaczy uczą na kursach BHP, że kiedy sprzątają np klatkę schodową i spotykają jakiegoś psa muszą schować szczotkę za plecy i nie podnosić wysoko rąk.

A na koniec - jak ktoś nie ma czasu dla psa to tego psa mieć nie powinien.

[michalng]

Psu nie wytłumaczysz jak dziecku. Dlaczego czegoś ma nie robić. To tylko pies. I
nie uczysz psa ze "podniesiona ręka to bicie" tylko ze gryzienie innych to ból
dla psa. Tak jest skutecznie i szybko.
Jak pies ugryzie ci dziecko/sąsiada/ kogokolwiek to co powiesz ? Niedobry
"Azorek" ?
Czy może wykorzystasz najszybsza metodę oduczenia "Azorka" takich zachowań.

[tenshii]

Wiesz co, widzę że nie ma sensu prowadzić z Tobą dyskusji.
Jedyną metodą na wychowanie psa jest dla Ciebie bicie i już chyba nic tego nie zmieni. Współczuję tylko serdecznie Twoim psom.
Ciekawe jak Ty byś się czuł gdyby Twój np szef bił się na szkoleniu zawodowym - nie wcisnąłeś entera! i strzał w pysk - oj szybko byś ten enter wciskał. Odpowiedz sobie tylko dlaczego?

[michalng]

> Wiesz co, widzę że nie ma sensu prowadzić z Tobą dyskusji.
> Jedyną metodą na wychowanie psa jest dla Ciebie bicie i już chyba nic > tego
nie zmieni. Współczuję tylko serdecznie Twoim psom.

Nigdzie nie napisałem ze jest jedyną. O to chodzi ze trzeba umiejętnie stosować
zarówno "marchewkę" jak i "kija". Trzeba psa nagradzać i trzeba też i karać.
Zarówno kar jak i nagród jest całe spektrum. Sa jednak zachowania psa które nie
mogą sie zdarzać. Wtedy stosuje sie najostrzejsze kary. Bo pewnych zachowań
(agresywnych) trzeba psa oduczyć jak najszybciej.

[tenshii]

Agresji psa trzeba oduczać tak, żeby nie czuł zagrożenia, a bicie to pewnego rodzaju zagrożenie, które w najmniej oczekiwanym momencie może się odwrócić przeciwko nam.
Koniec

[michalng]

> Agresji psa trzeba oduczać tak, żeby nie czuł zagrożenia, a bicie to pewnego ro
> dzaju zagrożenie, które w najmniej oczekiwanym momencie może się odwrócić przec
> iwko nam.

To mi napisz jak. Jest agresywny pies. Gryzie inne psy i ludzi( dzieci). Jak
szybko oduczyć go tego zachowania. Jak ?

[tenshii]

Nie ma nic na szybko.
Takiego psa trzeba izolować od ludzi w takim razie i szkolić.
Jeśli takiego psa zlejesz przestanie gryźć na chwilę obecną - ale będzi czuł się jeszcze bardziej zagrożony i ktoregoś dnia po prostu podniesiesz rękę o jeden raz za dużo albo uderzysz za mocno, bywają takie przypadki.
Mało tego tak jak pisałam może zdarzyć sie tak, że dziecko podniesie szybko w zabawie rękę a pies zinterpretuje to jako próbę bicia i wtedy dopiero będzie prawdziwy atak - nie ostrzeżenie.
Jeśli ktoś ma dzieci i kupuje psa kiedy dzieci już są to powinien wybierać łatwą w prowadzeniu rasę, najlepiej z pewnego źródła i od początku wprowadzać pewne zasady żeby nie zaistniała jakaś niebezpieczna sytuacja. Jeśli natomiast pragnie zaadoptować psa ze schroniska albo z ulicy powinien najpierw sprawdzić temperament tego psa.
Niestety w tym kraju ludzie biorą psy do domu bo: a) podoba im się wygląd danej rasy b) bo to taka cudowna słodka kuleczka c) bo fajnie mieć psa
a potem są skutki, nie mają dla niego czasu, okazuje się, że nie mają pojęcia o prowadzeniu psa i wdrażają w wychowanie bicie...
W schroniskach niestety też nie dbają o to kto bierze jakiego psa.

Dla mnie bicie nie jest metodą i nigdy nie będzie, bez względu na to co się przydarzy.

[michalng]

> Nie ma nic na szybko.
> Takiego psa trzeba izolować od ludzi w takim razie i szkolić.

Nie napisałas na czy to szkolenie ma polegać ? tylko ze jest długie. A ja wiem
ze jest na szybko. Pies zaczyna zachowywać sie agresywnie, i odczuwa ból.
Szybko pies nauczy sie ze agresja nie popłaca.I zrozum ze ja nie bije mojego
psa. Nie muszę. Nauczyłem go żeby nie był agresywny. Poszło szybko. Nie musiałem
go izolować.

> Dla mnie bicie nie jest metodą i nigdy nie będzie, bez względu na
> to co się przydarzy.

Rozumiem ze jak twój pies żuci sie na dziecko to nie uderzysz go zęby przerwać
atak tylko poczekasz aż mu sie znudzi i przestanie.

[tenshii]

Troszkę zaczynasz wyolbrzymiać i ironizować.
Mój pies nie rzuci się na dziecko bo akurat dzieci bardzo lubi.

Ale jeśli już nawiązując to czym innym jest rozdzielenie gryzącego psa a czym innym bicie.

A co do bicia jako oduczania mam odmienne zdanie - bity pies szybko nauczy się, że człowiek to zagrożenie i trzeba na niego uważać.

Proszę - skończmy to już. Nie dojdziemy do porozumienia.
Ja mam swoje metody Ty swoje.
Ja jestem pewna swoich Ty swoich i niech tak zostanie

[michalng]

> Troszkę zaczynasz wyolbrzymiać i ironizować.
> Mój pies nie rzuci się na dziecko bo akurat dzieci bardzo lubi.

Ok. Jesli twój pies nie jest agresywny to nie masz go dlaczego bić.
Ja staram ci sie wyjaśnić ze czasem nie ma innego wyjścia. (nie z twoim psem ale
z psami wogóle)

> A co do bicia jako oduczania mam odmienne zdanie - bity pies szybko > nauczy
się, że człowiek to zagrożenie i trzeba na niego uważać.

"Nie. Człowiek jest fajny , karmi mnie, bawi sie ze, mną kocha mnie, głaszcze,
przytula. Natomiast jak ja, staje sie agresywny to mnie boli. Człowiek jest
fajny tylko agresja jest niedobra. Puki nie gryzę innych psów i ludzi to
wszystko jest ok."
O to chodzi . Pies ma zrozumieć ze to jego zachowanie (agresywne) wywołuje ból.
Nie człowiek.

> Proszę - skończmy to już. Nie dojdziemy do porozumienia.
> Ja mam swoje metody Ty swoje.
> Ja jestem pewna swoich Ty swoich i niech tak zostanie

W sumie racja.
Wesołych i Pogodnych świąt życzę.

[tenshii]

Ale zrozum że mój pies BYŁ agresywny i już NIE JEST.
Nie jest bo już wie, że nie musi.

Wesołych !

[laiczka9]

Kochana, życze Ci abyś nigdy nie miała okazji sprawdzić, jak
zachowałabyś się w takiej sytuacji. bo widzisz, jeśli pies rzuca się
na dziecko raczej się nie myśli żeby go odciągnąc. bo to trwa. a tu
liczy się czas, każda sekunda. odciągając psa ryzykuję że zdąży
ugryźć dziecko. waląc go po tyłku ciapem reakcja jest
natychmiastowa. odwrócenie uwagi. i szczerze mówiąc miałam mocno
gdzieś co pomyśli sobie pies. bardziej interesował mnie stan
siostrzeńca który był w szoku. i pytał: ciocia, co ja zrobiłem?
dlaczego on chciał mnie ugryźć?
jeśli mój pies zaatakowałby dziecko i ktoś by go walnął drągiem i
zabił - nie mogłabym mieć pretensji. prawdą jest że przedkładam
towarzystwo psa nad towarzystwo niektórych ludzi. ale jeśli na
jednej szali leży poszarpana twarz dziecka, rozdarta nóżka - a na
drugiej tyłek mojego psa w bliskim kontakcie z ciapem - dla mnie
wybór jest jasny.
mój pies też jest łagodny. pisaałam, wszyscy go lubią, głaszczą,
taki typowy pieszczoch kochający cały świat.
wesołych świąt.
ale moze jeszcze do świąt będziemy miały okazję wymienić poglądy.

[lia.13]

tenshii, raz piszesz, że Twój pies gryzł Cię i to wielokrotnie, a za drugim
razem, że mogłaś sobie pozwolić na dłuuugie szkolenie bo pies dzieci nie gryzie
bo dzieci bardzo lubi. Coś mi się wydaje, że plączesz się w zeznaniach i (choć
pozujesz na taką świętą w bezstresowym wychowaniu psów) chyba czymś sobie
musiałaś zasłużyć no to gryzienie :)

[laiczka9]

Tenshii, nie zgodzę się z Tobą. mój przyliz który właśnie w tej
chwili podbija mi rękę i utrudnia pisanie ( chce żeby go głaskać,
przyliz jeden) dostał ciapem po tyłku i to mocno. nie, nie teraz. 2
lata temu był z wizytą mój 5-letni siostrzeniec. znają się z moim
gadem i lubią. gdy dziecko przechodziło z kanapy na fotel, pies
zerwał się z koca i z warkotem rzucił się do nóżek chłopca.
zaznaczam, że dziecko nie zbliżało się do jego michy, zabawek. nie
wiem czy by go ugryzł, nie zamierzałam tego sprawdzać. uwierz mi, w
takich chwilach nie myśli się o metodach szkolenia. zdjęłam ciapa i
przyłożyłam mu po tyłku. a potem wywaliłam do łazienki. po
przeanalizowaniu sytuacji doszliśmy do wniosku że pies był zazdrosny
o dziecko. do tej pory poświęcaliśmy swój czas tylko jemu, a tu
pojawił się konkurent do zabawy. pracowaliśmy z psem i z dzieckiem
długo. ciągle pracujemy. uczymy psa że w hierarchii ( tak, znów
hierarchia)stoi niżej niż dziecko. siostrzeniec nie mieszka znami,
tylko nas odwiedza więc nauka jest z przerwami. ale widzimy efekty.
potrafią się razem bawić ale nigdy, nigdy nie zostawiłabym ich
samych. moja sunia o której już pisałam, odeszła z tego świata jak
siostrzeniec miał prawie 1,5 roku. ważyła ponad 30kg i była psem
agresywnym. a dziecko mogło wejść jej na głowę i nic nie zrobiła.
wręcz przeciwnie, opiekowała się najmłodszym członkiem swojego stada
po prostu wspaniale.
ten gad waży 10 kg, jest psem łagodnym, na ulicy wzbudza powszechną
sympatię ale wiem, że nie zostawię z nim dziecka samego.
psy są różne.
czy żałuję, że przylałam mu ciapem? nie, nie, nie. bo o to tu
chodzi. jeśli Twoja sunia rzuciłaby się na Twoje dziecko, raczej byś
się nie zastanawiała nad metodami szkolenia. prędzej rzuciłabyś w
nią czymś ciężkim.

[tenshii]

Czym innym jest rozdzielenie psa który gryzie dziecko a czym innym jego bicie.
Ja nadal utrzymuję, że bicie wysnuwa tylko złe skutki.
W takiej sytuacji jaką opisujesz na pewno odciągnęłabym psa od dziecka ewentualnie stanełą między nimi ale nie uderzyłabym psa.
Dlaczego? Bo jeśli pies jest zazzdrosny o dziecko i zostanie uderzony to skojarzy, że przez obecność dziecka moja pancia sprawiła mi ból zatem miałem rację że go nie lubię - nie dość że się panoszy to jeszcze przez niego ja obrywam.
Dla mnie bicie psa to najgorsze co można zrobić podczas jego wychowywania. Proste. Można psa odizolować tak jak to zrobiłaś, skarcić słownie, a potem szkolić szkolić szkolić, nie bić.

[laiczka9]

w stadzie najpierw żywi się przywódca, reszta karnie czeka chyba
że... walczy o dominację. więc jak to możliwe że pies nie uznający
pierwszeństwa opiekunów do żarcia nie walczy instynktownie o
dominację? miałam podobny problem, pisałam o tym. obyło się bez kar
cielesnych. nie zgadzam się też z tym, że pies o silniejszym
charakterze będzie walczył cały czas. jeśli raz zostanie ustalona
hierarchia i opiekunowie w swoich działaniach nie będą podkopywali
swojej pozycji - ustalony porządek się utrzyma.
szkolenie i zaufanie - jak najbardziej,ale... jeśli pies (nawet
kilkumiesięczny) rzuca się na właściciela w obronie michy, to co
proponujesz? porozmawiać z nim? poczekać aż się uspokoi i wtedy
szkolić? brak reakcji to akceptacja zachowania. tak strasznie
oburzamy się na pacnięcie psa gazetą po tyłku? pies to nie człowiek.
w naturze w takich sytuacjach dochodzi do rozwiązań siłowych. ja nie
proponuję natłuc psiaka deską, żeby wiedział kto rządzi. proponuje
ostry ton i w ostateczności gazetę.
wiesz Tenshii, psy są różne. może Tobie trafił się uległy
egzemplarz. nie wszyscy mają takie szczęście. jeśli pies ma
dominujący silny charakter szkolenie i zaufanie może nie zdać
egzaminu. trzeba jeszcze pokazać drapieżnikowi kto rządzi w stadzie-
rodzinie.

[tenshii]

No ale widzisz - kiedy u mnie kompletnie ni ebyło pokazywania kto rządzi w takim sensie o jakim mówisz.
A jeśli chodzi np o miskę to np jedno z wielu ćwiczeń wyglądało tak:
Siadamy na podłodze, ja biorę w dłoń coś dobrego, zamykam dłoń, wkładam taką zamkniętą dłoń do miski, otwieram ją i pies je z dłoni.
Po jakimś czasie sypałam jedzenie do miski, ona jadła, ja brałam coś lepszego od tego w misce, znów zamykałam dłoń, kładłam obok miski i kiedy wąchała dawałam jej. Z biegiem czasu mogłam rękę ze smakołykiem włożyć do miski z jedzeniem, potem samą rękę bez smakołyku itd... I jakoś poszło. Po prostu trzeba cierpliwości

[a.nancy]

mukroko napisał:

> A jeśli chodzi np o miskę to np jedno z wielu ćwiczeń wyglądało tak:
> Siadamy na podłodze, ja biorę w dłoń coś dobrego, zamykam dłoń, wkładam taką za
> mkniętą dłoń do miski, otwieram ją i pies je z dłoni.

i to jest świetna metoda.
mam dużego psa o silnym charakterze, kiedy był szczeniakiem spodziewałam się
kłopotów (sytuacje takie jak opisywana w pierwszym poście tego wątku zdarzały
się również), NIGDY go nie uderzyłam, i stosując miedzy innymi powyższą metodę
osiągnęłam to, ze mogę odebrać mu każdy smakołyk, ładnie wykonuje komendę "nie
rusz", a kości najbardziej lubi obgryzać opierając je o moja dłoń (czy inny
kawałek mnie). czyli DA SIĘ.

[bezkompro]

a czy jak jesteś w parku, to koło Twojego psa mogą spokojnie przebiegać
ludzie uprawiający w alejkach jogging? czy jak ktoś przyjdzie do
Twojego domu, to pies na niego nie skacze itd.?

[hania-48]

tenshii napisała:

> Teoria dominacji została już obalona z tego co wiem.

A czy psy o tym wiedzą?

[tenshii]

Tak ;)
Bo psy szkolone nowymi - nie opartymi na tej teorii metodami - też doskonale sobie radzą ;)

[laiczka9]

oj, Szczęściaro. a gdyby pies dziabnął Cię w rękę w chwili kiedy
wkładałabyś ją do michy? psy naprawdę są różne. miałam w życiu kilka
psów. wszystkie w mniejszym lub większym stopniu próbowały zdobyć
pozycję przewodnika stada. w numerze z michą który opisałaś jedna
sunia odgryzłaby mi rękę.nie zrobiła tego bo jedząc ciastka kazałam
jej grzecznie siedzieć, ja jadłam, ona czekała, gdy ciastko upadło
ostry ton i tupnięcie nie pozwoliły jej zabrać smakołyku. gdy
skończyłam jeść, pozwoliłam jej pożreć ciacho. wszystko. to był
sznaucer, 5 miesięczny i o władzę zawalczyła jeszcze jeden raz.
uważasz że stała jej się krzywda? że przestała mi ufać? że bała się
mnie?
atawistyczne zachowania psów nic sobie nie robią z obalania różnych
teorii:) zaprzeczanie że psy są zwierzętami stadnymi gdzie jest para
alfa? która rządzi? matko, kto to wymyślił?może z obalaniem teorii
dominacji należy się wstrzymać az jakaś katastrofa wybije wszystkie
psowate? bo na tą chwilę natura zaprzecza obaleniu teorii :)

[tenshii]

Dziabnęła mnie bardzo wiele razy, nie tylko przy jedzeniu.
Dlatego, że nie miała zaufania.
Pracowałam tak długo aż je nabrała.

[bezkompro]

no właśnie, nie każdy lubi być "dziabany wiele razy", szczególnie,
jeśli w domu są małe dzieci albo często przychodzą w odwiedziny; z
Twojego podejścia wnoszę, że chyba mieszkasz sama (albo z partnerem)

i nie pisz mi, że jeśli się nie ma czasu to scoś tam... bo z
przykładów widzę, że dzieci fantastycznie mogą wychowywać się z
psami, ale obydwie strony muszą znać reguły gry - a "wielokrotne
dziabnięcia" w przypadku delikatnych dzieci są w tym wypadku
wykluczone

dlatego - wybacz - ale to, co piszesz to w sytuacji jak dla mnie
teoretyzowanie - zresztą analgogiczna sytuacja jest przy wychowywaniu
dzieci - zupełnie inaczej wychowuje się jedno dziecko, a inaczej, niż
jest np. czworo - ogarnąć takie towarzystwo to nie jest bułka z
masłem...

[rianka]

Pare cytatów cenionego behawiorysty:

"Tak zwana teoria dominacji, która pobrzemiewa mocno w
przedstawionej interpretacji psich zachowań, jest w świetle
współczesnych badań i obserwacji, delikatnie mówiąc niedorzeczna.
Niestety sporo obecnej wciąż na rynku literatury poradnikowej,
zwłaszcza tej sprzed kilku-kilkunastu lat, opiera się w dużej mierze
na tego rodzaju błędnych poglądach. Jeśli więc czytujesz książki w
rodzaju "Okiem psa" Johna Fishera (który pod koniec życia radykalnie
zmienił poglądy) czy "Zapomniany język psów" Jan Fennel, możesz ich
używać jako podpórek pod kiwający się stół, nie stosuj jednak
zawartych w nich rad dotyczących redukcji pozycji w stadzie przez
jedzenie wcześniej od psa, nie pozwalanie na wygrywanie w zabawach,
nieprzepuszczanie przez drzwi przed człowiekiem, niepozwalanie na
spanie w łóżku i tym podobnych cudownych sposobów na pokazanie psu,
kto jest "przewodnikiem stada".
Kwestionując tego rodzaju sposoby postępowania z psem, nie
kwestionuję rzecz jasna potrzeby podporządkowania go poleceniom i
sprawowania kontroli nad jego zachowaniem. By wychować psa i nauczyć
go poprawnego z naszego punktu widzenia zachowania w różnych
życiowych sytuacjach, warto przyswoić sobie kilka prostych reguł
dotyczących procesów uczenia się i umieć je stosować na codzień.
Sięgnij więc do któregoś z dobrych poradników dotyczących szkolenia
(np. Inki Sjosten – "Posłuszeństwo na codzień" lub B. Górny, Z.
Mrzewińska – "Sam wychowasz swojego psa") albo, jeszcze lepiej, weź
udział w zajęciach dobrej psiej szkoły.
Przestań też traktować zachowania twojego psa jako przejawy chęci
uzyskania władzy czy przewagi nad Tobą. Takie traktowanie psa
prowadzi do nieustannych konfrontacji, zabija radość wzajemnych
kontaktów i życia pod wspólnym dachem."

Andrzej Kłosiński - Behawiorysta
Specjalista terapii zachowania zwierząt towarzyszących i psycholog.
W latach 1989-1993 pracował jako psychoterapeuta w Ośrodku Leczenia
Nerwic w Krakowie. W latach 1993-1995 odbył studia podyplomowe w
zakresie zarządzania w Szkole Zdrowia Publicznego CM UJ. W latach
2004-2005 przeszedł kurs dyplomowy w Centre of Applied Pet Ethology
w Wielkiej Brytanii pod kierunkiem dr. Petera Neville'a. W roku 2005
otrzymał dyplom Practical Aspects of Companion Animal Behaviour and
Training (COAPE) akredytowany przez National Open College Network of
the United Kingdom.
Jest członkiem COAPE Association of Companion Animal Behaviour
Practitioners and Affiliates, Polskiego Towarzystwa Etologicznego
oraz specjalistą Fundacji ALTERI.


Inny cytat tego pana:
"To prawda, że pies pochodzi od wilka, jednak w ciągu kilkunastu
tysięcy lat, żyje w zupełnie odmiennym środowisku, w którym jego
zachowanie uległo istotnym zmianom, także w odniesieniu do relacji
społecznych. Zmiany zachowania na skutek udomowienia utrwaliły się w
genach. Psy nie polują razem, nie muszą rywalizować o szanse
reprodukcji czy wspólnie stawiać czoła zagrożeniom ze stronny obcych
osobników. Nawet psy żyjące w pobliżu ludzkich siedzib w stanie
półdzikim nie tworzą właściwej dla wilków hierarchii grupy
społecznej.
Nie znaczy to jednak, że psy nie rywalizują między sobą albo z nami
o to, co jest z ich punktu widzenia korzystne – miejsce w pobliżu
opiekuna, miska, zabawka lub wygodna kanapa.
Kłopot w tym, że my, ludzie uważamy takie przejawy rywalizacji czy
obrony zasobów za próbę przejęcia władzy nad nami i ustawienia się w
pozycji "dominującego samca Alfa".
Tego typu poglądy pojawiły się kilkadziesiąt lat temu na skutek
obserwacji grup społecznych wilków. Kłopot w tym, że były to
obserwacje wilków w niewoli, która siłą rzeczy wiązała się ze
stresem i ograniczeniem możliwości zaspokojenia istotnych życiowych
potrzeb. Stąd też agresja oraz mniej lub bardziej siłowe
rozwiązywanie sporów. Wówczas to sformułowano fałszywe wnioski na
temat funkcjonowania wilczej społeczności w oparciu o siłę i żelazne
przestrzeganie tzw. reguł sfory, na przykład kolejności pożywiania
się. Nota bene – podobne wnioski na temat relacji i zależności w
grupach ludzkich motywacji człowieka można by wyciągnąć z obserwacji
w więzieniach, gdzie występuje podobny stres i deprywacja potrzeb. W
rzeczywistości wilcze grupy rodzinne funkcjonują zgoła inaczej, o
czym świadczą współczesne obserwacje.
A zatem wspomniane zachowania, takie jak wskakiwanie, lepiej
rozumieć jako przejaw trudności wychowawczych i próbować sobie z
nimi radzić ucząc psa innych zachowań oraz zabraniając mu zachowań
niechcianych. Tak zwana "teoria dominacji", która naprawdę nie jest
żadną teorią, a jedynie zbiorem fałszywych przekonań, sprawia, że
wielu właścicieli stosuje ciągłą konfrontację z psem jako metodę
wychowania. Skutkiem tego jest ograniczone wzajemne zaufanie, lęk a
niekiedy agresja, najczęściej przeniesiona na inne obiekty (inne
psy, nieznajomi ludzie)."


Dodam, że do niedawna też byłam zachwycona "teorią dominacji" i rady
pani Fennell uważałam za lek na całe zło. Ale warto poznać też inne
punkty widzenia i wyrobić sobie własne zdanie na ten temat. Do mnie
teoria dominacji już nie przemawia.

[bezkompro]

teoria jest dobra w momencie, jeśli można ją potwierdzić praktyką

teorię dominacji można potwierdzić praktyką i można to zrobić nie
mając zbyt wiele czasu

a kto zagwarantuje, że za kilkanaście, lub kilkadziesiąt lat nie
wróci w tej, czy innej formie właśnie teoria dominacji?

podobnie było z karmieniem dzieci piersią - kiedyś karmiło się "na
żądanie", potem co 4 godziny (lata 70-te, co czesto prowadziło do
zapalenia sutków u kobiet), teraz znów "na żądanie" (przynajmniej w
UK jest to zalecane)

więc umówmy się - niech kazdy stosuje metody, które są skuteczne - w
przypadku jednego psa będzie to jedno, w przypadku drugiego coś
zupełnie innego

tak samo z człowiekiem - jeden potrafi ułożyć psa w ten sposób, drugi
w inny - i o ile obydwaj osiągają sukcesy to nie można mówić, że ten
albo inny sposób jest lepszy

to jak w teorii zarzadzania - czy można powiedzieć, że model zachodni
jest lepszy od dalekowschodniego? na rynku są firmy, które zarzadzają
kadrą w różny sposób i przy różnych modelach odnoszą sukcesy a ludzie
są zadowoleni (np. w Korei pracownicy nie wyobrażają sobie wręcz
zarządzania takiego, jak we Francji i po wprowadzeniu go firma
miałaby sporte kłopoty - i na odwrót)

więc nie patrzmy w sztywny sposób na teorie (wspomagajmy się nimi w
celach porządkujących - do tego są) i róbmy to, co jest skuteczne -
jak komuś (jak tenshii) nie przeszkadza, że pies wielokrotnie go
ugryzie i zdoła wychować psa to nie ma problemu

jesli ktoś stosuje metodę jak konzi też nie ma problemu - oczywiście
o ile jest skuteczna

nie ulegajmy modom, bo one się zmieniają, tylko róbmy to, co jest
skuteczne

Ciekawe na temat teorii dominacj

[tenshii]

Zaczerpnięte z netu. Cytat:
Większość stad tworzonych jest z powodu a)polowań/zdobywania pokarmu i b)rozrodu. Z samej definicji stada nie można traktować rodziny mieszkającej z psem, jako stada.
Jeśli chodzi o hierarchię, to jest ona stałym układem ról w stadzie (którego w przypadku rodziny nie ma), gdzie każdy z osobników ma określoną rolę (występuje samiec i samica alfa - w stadzie, u wilków np. - tylko one mają prawo się rozmnażać, ich geny, jako mocniejsze są przekazywane następnym pokoleniom). Jest to układ niezmienny - jeden członek stada rządzi i jest pierwszy zawsze.

Teoria dominacji zakłada, że mamy stado, że my mamy się ustawić w pozycji osobnika alfa i to rozwiąże wszelkie nasze problemy z psem (bo będzie nam podporządkowany). Fisher, który "propagował" teorię dominacji i ustawiania się w pozycji "rządzącej" pod koniec swojej pracy/życia przyznał, że efekty jego pracy nie mają związku z dominacją, a po prostu z ustaleniem zasad wg których funkcjonuje rodzina z psem.
Przykład z psem, który wyciąga właściciela na spacer - przechodzi przed nim przez drzwi, ciągnie go do miejsca zabawy i wymusza dodatkowo rozpoczęcie "spaceru" - dla obserwatora - niegrzeczny pies, który "zdominował swojego właściciela".
Ten sam pies wraca do domu nie ciągnąc na smyczy, grzecznie czekając na swoją kolej przy wejściu do domu.
Przestał być dominujący?

Jest po prostu niewychowany - wie, że może ciągnąć, jak wychodzi, bo na końcu dostanie to, po co idzie (spacer, zabawę). Właściciel nie pokazał psu, jakiego zachowania sobie życzy (że bezpieczniej, żeby on wyszedł pierwszy, że wygodniej, jak pies poczeka aż otworzę drzwi, zamiast skakać na nie ma usiąść). Jeśli mi to odpowiada, to mogę ustalić, że pies śpi w łóżku, chodzi o ustalenie tych zasad i zbudowanie rytuałów.
Psy bronią swoich zasobów - stąd "dominujący" pies przy misce - jak najbardziej naturalne zachowanie psa, który nie ufa swojemu przewodnikowi, obawia się stracić to, co jest dla niego najcenniejsze.
Nasza pozycja - przewodnika - ma wynikać z zaufania, jakim darzy nas pies, z tego, że wie, że wszelkie dobro tego świata spada na niego (psa) z naszych rąk. My rozdajemy jedzenie, my chwalimy i wie, czego się po nas spodziewać (więc jesteśmy bezpieczni). Nie, jak w teorii dominacji się podkreśla, bo jest nam podporządkowany - w teorii dominacji jest to "pokazanie gdzie Twoje miejsce" przy użyciu również metod awersyjnych, które niszczą więź. Podporządkowanie w nowoczesnych metodach szkoleniowych ma wynikać z zaufania i chęci psa (mamy zrobić tak, aby pies SAM chciał dla nas pracować).

[tenshii]

Jeszcze coś:
pl.youtube.com/watch?v=BqWU_b9v6OE

[laiczka9]

Ty cytujesz artykuły. ja dzielę się dwudziestoletnim
doświadczeniem. o wielu rzeczach nie mam wiele do powiedzenia.
w tej sprawie mogę się wypowiedzieć.
wiesz, ściągałam swojej sznaucerce ponad 30 szwów. musiałam to
zrobić, miała uczulenie na wet.
bolało ją jak cholerka. cierpiała gdy wyciągałam nici. a w jej
oczach widziałam czystą miłość i zaufanie. tak , zaufanie. pozwoliła
abym sprawiała jej ból (przecie4z nie rozumiała że tak trzeba)
dlatego że mi ufała. tak do końca i całkowicie. wiedziała że nie
krzywdzę jej ot, tak. ona nie była zastraszona przez osobnika alfa
(mnie). to, że uzanała we mnie takiego osobnika w żaden sposób nie
zaburzyło relacji między nami, nie zniszczyło zaufania, o czym
mogłam się wielkrotnie przekonać.
dlatego, trudno mi uwierzyc (ba, ja w to nie wierzę) że ustalenie
hierarchi to bzdury. naukowcy dochodza do coraz to nowych wniosków.
nie mają na poparcie swoich teorii żadnych dowodów. dlatego pozwól,
ja zaufam naturze.

[tenshii]

A widzisz - opierasz się na doświadczeniu i naturze, a nie na teroii dominacji. To różnica.
Założenia teorii dominacji są po prostu błęde co pokazują obecne doświadczenia z psami.
Działanie zgodnie z teorią dominacji przynosi odpowiednie skutki ale nie dlatego że pies nam ufa, tylko dlatego że jest spychany do roli niepełnoprawnego członka rodziny - pies nie robi
Zabieg ściągania szwów zapewne był przeprowadzany już po tym jak pokazałaś jej że to Ty rządzisz ;)

A cytat miał być przykładem.

Reasumując tą dyskusję - nie czerpię swojej wiedzy jedynie z cytatów, ale też właśnie z doświadczenia.
Gdyby moja Diasy nie rzucała się przy misce nie musiałabym na to regować. Zostałam wiele razy pogryziona przez nią, ale wiem że to nie wynika z chęci dominacji tylko braku zaufania, bo teraz jakoś nie dominuje a nie pokazywałam jej że to ja rządzę - pokazała jej że może mi zaufać i problem się skończył :)

[laiczka9]

opieram się na doświadczeniu które pokazało że dominacja ma sens. i
powtarzam. to że ja jestem rządząca:) nie oznacza że pies mi nie
ufa. bo ufa. zabieg siągania był przeprowadzany kiedy sunia miała 8
lat, tak, wcześniej pokazałam kto rządzi.
pies jest pełnoprawnym członkiem rodziny. ale w hierarchi jest na
szarym końcu.wybacz, ale naprawdę nie rozumiem czegoś. psowate żyją
w stadach. jak pisałam,mają ścisle ustaloną hierarchię. i co,
bierzemy psa do domu i go uczłowieczamy? do czego to prowadzi,
abstrahując od faktu że jest nie zawsze skuteczne? takie poprawianie
natury? bo ludzie wiedzą lepiej?
i co z tym brakiem zaufania? piszesz tak, jakbyś musiała je
odbudować. ja cieszyłam się zaufaniem swoich psów od początku. nigdy
nie zrobiłam nic aby mogły go stracić.

[tenshii]

No dobrze, ale powiedz mi dlaczego psy, nie tylko mój, nawet te z jak to nazywasz "dominatywnymi" charakterami są łągodne jak baranki po szkoleniu jakie ja przeprowadziłam mojemu psu? Bez pokazywania kto jest ostatni w stadzie, bez krzyczenia, bicia czy nawet klepania gazetą?

Co do braku zaufania - jeśli przynosimy psa do domu, znajduje się on w nowym środowisku, wśród nowych osób to nam nie ufa, nie wie kim jesteśmy, czy mu zagrażamy itd. Dopiero z czasem uczy się lub nie, że nie musi się nas bać.
Sama opowiadałaś zresztą o sznaucerce która zagryzłaby Cię przy misce. Nie robiła tego bo chciała Cię zdominować ale broniła zasobów bo nie wiedziała czy chcesz jej zabrać jedzenie czy co. Są dwie drogi, albo siłowa i pokazanie psu - "wrrr, nie ruszaj to moje" i on wtedy faktycznie nie weźmie albo nie ugryzie bo wie że znów będzie "wrrrr nie rusz" albo pokazanie psu "nie ruszaj bo to nie należy do ciebie i nie gryź bo nie mam zamiaru zrobić ci nic złego". Ty wybierasz pierwszą metodę, ja drugą.

Swoją drogą na początku stosowałam niektóre metody opisane w teroii dominacji jak choćby ta z zabieraniem miski, lecz na nic się nie zdały, a metody oparte na zaufaniu i cierpliwości tak.
Może spóbuj wychować psa w oparciu o te zasady i wówczas się wypowiedz. Bo narazie negujesz te metody a ich nie próbowałaś.

[laiczka9]

ja w żadnym punkcie nie negowałam tych metod. uważam ze nie zawsze
się sprawdzają, to wszystko. i nie rozumiem czemu metoda dominacji
kojarzy się z krzykiem i biciem. bez sensu. książki czytałam jak
miałam 18 lat, byłam młoda i wierzyłam że to co piszą to święte.
nie odpowiedziałaś jak to jest z zaprzeczeniem naturze. jeśli w
naturze dominacja jest na porządku dziennym to kim ja jestem?
bogiem? nie , nie jestem bogiem, nie jestem najmądrzejsza nie
zamierzam zmieniać odwiecznych praw ani twierdzić że są z gruntu
złe. jeśli pies "broni zasobów" to jest to walka o dominację.
inaczej nazwana nie zmieniała się w coś innego. a metoda "wrrr nie
rusz" niczym się nie różni od " nie rusz bo to nie należy do
ciebi..." przeprowadzona prawidłowo - czym się różni?
jak już wspomniałam mądre ksiązki o szkoleniu czytałam gdy miałam 18
lat. z rozrzewnieniem patrzę jak tamte metody dziś są nazywane
złymi. ciekawi mnie co za 20 lat będzie się mówiło o metodach
dzisiejszych?
dlatego - ufam - naturze.

[tenshii]

W naturze dominacja jest na porządku dziennym ale to wcale nie znaczy że mamy ją powielać. Szczególnie wtedy jeśli mamy psa w domu od 8 tygodnia życia i już od tego czasu możemy wypracowywać z nim więć i zaufanie :)

A "wrrr nie rusz" różni się od "zostaw to nie należy do Ciebie" tym, że Ty upuszczasz, zrzucasz kawałek ciastka i gdy pies po to sięgnie tupiesz nogą i mówisz ostro NIE czy co tam, a ja mówię pokojnie komendę "zostaw" starając się skupić uwagę psa na sobie a nie na ciastku i nagradzam gdy pojmie o co biega.

[tenshii]

A to, że pies gryzie przy misce nie oznacza według mnie dominacja. Chęć zdominowania to co innego niż strach przed odebraniem czegoś na czym psu zależy.
To tak jak w tym cytacie - w jedną stronę pies ciągnie na spacer i to można uznać za dominację. Wracając tego nie robi - czy to oznacza że przestał walczyć o dominację aby jutro rano znów zacząć?
Pies gryzący przy misce po prostu nam nie ufa, albo się nas boi i broni tego co daje mu życie ( nie jem - umieram).
Gdyby pies dominował robiłby to zawsze. Starałby się podporządkować sobie Ciebie zawsze i wszędzie - przykładowo kładłby się na Twoim "legowisku" i nie pozwalał dojść, nie pozwalał wchodzić do jakiegoś pomieszczenia itd. Robiłby to cały czas dopóki by sobie Ciebie nie podporządkował.
Broniłby każdej zabawki i każdego znalezionego papierka, a przecież gdy trzyma w pysku gryzak nie zapraszając Cię do zobawy, a Ty do niego podchodzisz, nie gryzie - oddaje Ci ją. Dlatego że po zabraniu zabawki nie umrze tak jak może potencjalnie umrzeć gdy odbierasz mu pożywienie.
Jeśli pokażesz psu że to cudowne jedzenie pochodzi od Ciebie i skojarzysz siebie z dobrem to gryzł nie będzie - jak moja suka.
Odpowiedz mi - dlaczego moja suka przestała być dominująca pomimo tego, że ja jej nie zdominowałam?

[laiczka9]

żeby się nie zagłębiać w osobiste historie. psy milicyjne i dla
potrzeb wojska były szkolone przy wykorzystaniu dominacji. sądzisz
że nie ufały swoim przewodnikom? a to ciekawe. ufały, jeszcze jak.
nie dlatego że były zastraszone, bite, czy zepchnięte do roli
rzeczy. nie wiem jak jest teraz,ale kiedyś...

[tenshii]

Mój wujek jest celnikiem.
Przez wiele lat towarzyszyła mu ONka.
Wykonywała każde jego polecenie bez mrugnięcia okiem.
Ale uwierz mi - nie robiła tego z chęci, z wielką radością, robiła tak bo została do tego wystresowana, nie wyszkolona tylko wytresowana. Wielogodzinne tresowanie, bez miłości, uczucia.
Było właśnie to o czym mówisz - zdominowany pies, który zrobi wszystko co mu każą, bo został wytresowany na maszynę do wypełniania poleceń.
Zawsze było mi bardzo żal tego psa.

[michalng]

> Mój wujek jest celnikiem.
> Przez wiele lat towarzyszyła mu ONka.
> Wykonywała każde jego polecenie bez mrugnięcia okiem.
> Ale uwierz mi - nie robiła tego z chęci, z wielką radością, robiła
> tak bo zosta
> ła do tego wystresowana, nie wyszkolona tylko wytresowana.
> Wielogodzinne tresow
> anie, bez miłości, uczucia.

Rozumiem ze twój pies jak znajdzie na spacerze kawałek mięsa który ma ochotę
zjeść to na twoje polecenie nie czyni tego z chęcią i wielka radością ;)

[tenshii]

Mój pies na polecenie nie rusz po prostu odchodzi od tego co znalazł i lezie dalej bawić się/węszyć czy co tam ma ochotę.

Pies mojego wujka był psim robotem. Nigdy nie widziałam, żeby się z nim bawiono, tulono, okazywano miłość tak jak powinno się to robić. Po prostu nie było wolno tego robić.
Poza tym czym innym jest zakaz, który psa od czegoś fajnego odciąga, a czym innym polecenie, które powinien wykonać.
Gdy ja mówię swojej Daisy żeby np przyniosła zabawkę, wróciła do mnie, siadła, warowała (bo trudno tu mówić o specjalistycznych komendach) robi to z wielką ochotą - ona lubi dla mnie pracować, bo kojarzy się jej to z przyjemnością - nagrodą w postaci smakołyku lub tzw nagrody życiowej, pochwały, przytulenia, rzutu zabawką którą lubi. Na tym właśnie polega szkolenie pozytywne - pies jest próżną istotą i dla pochwał i smakołyków zrobi wszystko. Jednocześnie nie musi być dominowany, i nie trzeba mu sprawiać bólu. Pies mojego wujka wykonywał wszystkie, nawet najprostsze polecenia, bo wiedział że tak musi. Po prostu szedł, robił to co musiał i tyle - nie wiedział, że może za to dostać nagrodę choćby w postaci miłego słowa. Jak robot. Po prostu jak robot. Robot do wykonywania poleceń i tyle. Bo szkolono go właśnie na zasadzie dominacji. Jeśli tego nie zrobisz czeka Cię coś niemiłego, ewentualnie pamiętaj że to ja dominuję i to ty masz robić co ci każę.

[michalng]

> Na tym właśnie polega szkolenie pozytywne - pies jest próżn
> ą istotą i dla pochwał i smakołyków zrobi wszystko.

Czyli nie dla miłości i przywiązania a dla smakołyków :) To ja dziękuje za
takiego psa. ;) Mój zrobi wiele i nie dlatego ze dostaje za to smakołyki, ani
tez nie dlatego ze sie mnie boi. Wydaje mi sie ze popadłaś ze skrajnosci w
skrajność. Zatraciłaś balans pomiędzy "nagrodą" i "karą" pomiędzy "kijem" i
"marchewką". Uznajesz tylko "marchewkę"

[tenshii]

A Ty zauważasz tylko to co chcesz zauważyć. Napisałam że nie tylko za smakołyki ale i za pochwały czyli za zadowolenie właściciela.
Bardzo dobrą nagordą dla psa jest czułe słowo, przytulenie, okazanie mu miłości, nie musimy pchać w psa tylko i wyłącznie smakołyków.

I tak - uznaję tylko marchewkę bo wiem że to dobra metoda. Nie mam zamiaru bić swojego psa. Skupiam się na nagradzaniu porządanych zachowań zamiast karceniu za nieporządane. A w przypadku jakiś skrajnych zachowań, np gdy mój pies znajduje coś na dworze czego zjeść nie powinien mówię mu po prostu "nie" ewenualnie "a co to ma być" i przy tym też nie muszę nawet krzyczeć - wystarczy zdecydowany ton głosu.
Na tym właśnie polega pozytywne szkolenie psów.

[michalng]

> I tak - uznaję tylko marchewkę bo wiem że to dobra metoda. Nie mam
> zamiaru bić swojego psa.

"kij" to też nie tylko bicie ;). Jesli mówimy o zachowaniach skrajnych to jak
zareagujesz na "próbę zabójstwa" przez twojego pupila ratlera sąsiadów ?
Zdecydowany ton głosu morze nie wystarczyć :P

[tenshii]

Tak się składa, że o to aby mój pies dobrze dogadywał się z psami zadbałam już w pierwszych dniach jej pobytu w naszym domu. :]

I również za to nie dostała by lania. Czasu by to nie odwróciło a tylko zaburzyło relacje pomiędzy nami.

A teraz żegnam Pana Szanownego :)))))) Skończyłam z Panem dyskusję :)

[michalng]

> I również za to nie dostała by lania. Czasu by to nie odwróciło a
> tylko zaburzyło relacje pomiędzy nami.

No dobra zagryzł pierwszego ratlera sąsiadów. Sąsiedzi kupili drugiego.
Tez go atakuje. Co robisz ?

ps. Sasiadzi maja jeszcze 2 letnie dziecko.

[tenshii]

Izoluję. Zresztą ja zawsze na osiedlu, klatce schodowej, chodnikach, trzymam psa na smyczy. Mój pies - pomimo tego, że nie jest agresywny - jest spuszczany tylko i wyłącznie na łące za blokami i na ogrodzonej działce. ZAWSZE przychodzi na komendę wróć.
A co do ratlerka i dziecka - nagradzam psa za skupianie uwagi na mnie, nie na nich.

[tenshii]

Psa można nauczyć ignorowania innych psów i ludzi, a póki co należy psa izolować - trzymasz psa na smyczy, dodatkowo można założyć na pewien czas takiemu psu namordnik.

[michalng]

Ok twój nie jest agresywny ale jeśli by był. Możesz go trzymać na smyczy. Możesz
go ubierać w "kaganiec". ale to są tylko półśrodki. To nie oducza psa agresji
tylko ogranicza skutki tej agresji. Masz szybko skończyć z agresją psa.

> A co do ratlerka i dziecka - nagradzam psa za skupianie uwagi na mnie, nie na n
> ich.

Nie masz za co nagradzać. Jak widzi ratlerka to atakuje.
Zdaje sie ze wszystkie psy widzisz przez pryzmat swojego psa. Psy są rożne. Tak
jak ludzie. Są spokojni ale są tez agresywni. Mam nadzieje ze twój nigdy nie
będzie agresywny bo sobie z nim nie poradzisz.

[mukroko]

chłopie daj sobie spokój, to jest psi trener który przez tą dyskusję próbuje
sobie znaleźć więcej klientów...

[tenshii]

Dziękuję za komplement Mukroko :)))))

Czyli że mam predyspozycje do tego zawodu skoro nawet Ty tak twierdzisz :P :D
Bardzo mi to poprawiło humor :D

Jeszcze raz dzięki

[lia.13]

nie, nie masz do tego predyspozcji. Gdybyś miała to byś nie musiała urządzać
sobie tutaj też pseudo-reklamy.
A tak przy okazji, to bezstresowe wychowanie dzieci też już jest de-mode ;)
doświadczenie pokazuje, ze sie nie sprawdziło.

[tenshii]

Nie mam sobie do czego urządzać reklamy, ale skoro i Ty tak twierdzisz, to jest mi jeszcze milej - naprawdę.

A bez bicia nie oznacza od razu bezstresowego wychowania.

[rianka]

Gratuluję inteligencji i "ciętego dowcipu" :/

[winieta]

Całą tę Fennell z jej "Zapomnianym językiem psów", teorią dominacji i amichien bonding podeprzyj, jak już ktoś to słusznie zauważył, kiwający się stół. Spraw sobie za to dwie niewielkie książeczki: Terry Ryan "Przechytrzyć psa" i (lektura obowiązkowa !) "Sygnały uspokajające psów" Turid Rugass. A jeśli pies jest Twoim oczkiem w głowie to zapiszcie się na kurs szkolenia psa metodami pozytywnymi. Jest to niesamowity sposób na nauczenie psa podstawowych (na początek) komend i zbudowanie prawdziwej więzi między człowiekiem a zwierzęciem. Od razu zaznaczam szkolenie pozytywne to nie jest to samo co wychowanie bezstresowe :D I nie załamuj rąk, wykorzystaj okazję, że dostałaś TERAZ sygnał, że postępujesz z psem niewłaściwie :)

[4g63]

jakby mi ktoś się dobierał do paszczy jak coś agurat sobie przegryzam, to też bym ugryzł, napewno stwierdziłbym że ten ktoś jest nienormalny i niedorozwinięty umysłowo. sobie nawzajem też wyciągacie jedzenie z buzi? to taka jakaś nowa kultura?

[rianka]

To co piszesz, wskazuje, że nie masz wyobraźni. Akurat guma do
rzucia może być bardzo niebezpieczna dla psa. Autorka wątku musi
przyzyczaić psa, że czasami musi on pozwolić wyjąć coś sobie z
mordki. Dla dobra psa.

[4g63]

a czy ja mogę ci czasem coś wyjąć z mordki dla twojego dobra?

[rianka]

Nie rozumiem analogii...

Idź do specjalisty.

[grogreg]

Musisz udać się do profesjonalnego tresera psów.
On już wyszkoli kun.....Ciebie. To Ty masz być szefem psa. Nie kumplem, nie
przyjaciółką, ale szefem.
Pies nie będzie szczęśliwy będąc oczkiem w głowie. Pies potrzebuje przywódcy.

[etta2]

Mam roczną (już) suńkę, która też bardzo często chwytała do paszczy
coś, czego nie powinna (śmiecia, liścia i.t.p.), ale od początku
wyciągałam jej to "coś" z pyszczka bez żadnych problemów. Nigdy nie
oponowała, raz się nawet zdarzyła dość śmieszna sytuacja: wydawało
mi się, że znów coś chwyciła i stanowczym głosem powiedziałam:
pokaż, co tam masz, a ona...sama otworzyła pyszczek, gdzie niczego
nie było.
Jestem przeciwniczką bicia psa, wystarczy stanowczy głos dezaprobaty
za zachowanie niewłaściwe i nagroda-smakołyk za dobre zachowanie.
Myślę, że pownniście możliwie często ćwiczyć zaglądanie do pyska
szczeniakowi, gdy jest jeszcze młody i się uczy. Nie może być tak,
że będziecie się bali ugryzienia, za ugryzienie pies powinien zostać
skarcony (słownie). Sytuacja z gumą, której pies nie daje sobie
wyjąć nie powinna się powtórzyć, dla dobra psa.
Dobrą metodą na nauczenie psiaka, że można zbliżyć rękę do jego
miski i nie będzie walczył o żarcie jest dokładanie jedzenia do
miski. Wtedy zbliżająca się do michy ręka będzie kojarzona
z "przybyciem" żarełka, a nie jego ubyciem. No i sprawa podstawowa i
najważniejsza, o czym przedmówcy już pisali: zaufanie. Pies musi
mieć absolutne zaufanie do swojego pana/pani. Dlatego staram się
unikać takich zabaw i sytuacji, w których my-ludzie bawimy się
kosztem psa obserwując naszą "zaradność" i "spryt" przy jednoczesnym
osłupieniu i bezradności psiaka.

[anias54]

Moj As tez zlamal mi serce. 14[w niedziele] grudnia[ to dopiero 3
dni!] nad ranem zmarl na moich kolanach przez to, ze wzial i pozarl
jakies gnaty wrzucone do mojego ogrodu przez bezmyslnych sasiadow...
Nie moge dojsc do siebie, placze juz czwart dzien... Moj kochany
Asik- jamniczek szoestkowlosy- byl z nami od 11 lat i trzech miesiecy
[ mial 8 tygodni, gdy Go kupilismy]. Mam wielki zal , a jak
strasznie cierpi nasz mlody 9-miesieczny posokowiec, ktory
wychowywal sie z nim razem !

[rianka]

Tak mi przykro Aniu :( Ja za każdym razem jak wychodzę z psami na
spacer boję się, że się nażrą jakiegoś świństwa z tragicznym
skutkiem... Słyszałam od sąsiadek, że jakieś potwory trują u nas na
osiedlu gołębie i bezdomne koty, przez co już niejeden pies źle
skończył... Były nawet przypadki śmiertelne. Ludzie nie mają
wyobraźni. Wyrzucają pod krzakami resztki z obiadów "dla bezdomnych
piesków" a nawet nie zauważają, że w miastach problem bezdomnych
psów prawie zniknął i raczej takie się już nie wałęsają. Jedynie
ludzie spacerujący po osiedlu ze swoimi psami mają problem, bo muszą
mieć oczy dookoła głowy i uważać, żeby pies nie wszamał np. kości
drobiowych z rosołku lub grilla, albo spleśniałego chleba :/

[czarny-fakir]

Pies to zwierzę stadne, tylko w czasie socjalizacji stadem psa stał się
człowiek/rodzina. W stadzie panuje hierarchia (np. rodzice, dzieci, pies. Nie
może być, że pies będzie pierwszy). Oczywiście psa trzeba darzyć nazwijmy to
miłością, nie bić, nie torturować... Ale pies musi poznać, gdzie jego miejsce,
bo wtedy wie jak się zachowywać, co mu wolno, a co nie. Wreszcie winien czuć
zaufanie ale i respekt do pana.

Idealnym rozwiązaniem jest "dominacja" nad psem poprzez wydawanie komend (jak
chcesz by przyszedł do ciebie, to wydajesz odpowiednią komendę i pies
przychodzi, i tak wszędzie...). Ale taka komenda też musi być wydana odpowiednio.
Co do klapsa to jak piesek Cię chapnął to wg. mnie reakcja musi być
natychmiastowa i stosowna do okoliczności (zaraz po, bo potem pies nie wie za co
dostał ochrzan, pochwałę itd). W niektórych sytuacjach słowo nie bardzo
wystarczy, (przynajmniej na początku) więc można dodać jeszcze stanowcze (ale
nie walnięcie, uderzenie całą siłą- takie bardziej szturchnięcie w pysk).

Wiadomo, tu się rodzi sprzeczność, żeby nie budować relacji na strachu, ale na
psychicznej dominacji.

To pewnie jeszcze dosyć mały pies, więc trzeba, go zacząć uczyć. Np. podawać mu
jedzenie z ręki, może stopniowo gdy je, odbierać mu kąsek (robiąc np. tak że
jedna osoba trzyma psa na smyczy, a druga mu odbiera i ja pies zacznie warczeć,
rzuci się na rękę to wydać komendę "nie rusz" i szarpnąć za smycz, by później
stopniowo przechodzić tylko do słów i odebrać mu całe jedzenie, dać, odebrać.
Warznie są komendy: zwięzłe, nie wymyślane co rusz nowe do jednej tej samej
sytuacji).

Moja suka- owczarek niemiecki- nawet się nie ruszy jak jej zabiorę kawałek mięsa
(była uczona od szczeniaka, że ma oddać i tyle, mówię jej też żeby oddała i
poczekała i ona czeka, nie skacze mi do ręki ni nie zabiera, nigdy nie
zawarczała. Teraz jak ma szczeniaki i kiedyś warknęła (podszedł do niej i jej
podjadał) i szturchnęła szczeniaczka to powiedziałem "Dora- nie rusz!" zawołałem
ją do siebie i jej powiedziałem, że nie wolno i tyle. Teraz jak je z miski swoje
jedzenie, a jak podchodzi do niej szczeniak to je z nią;) Kwestia stanowczości,
a nie maltretowania fizycznego psa.

[czarny-fakir]

Pies musi wiedzieć, kiedy może sobie beztrosko poszaleć na trawniku, poskakać,
po aportować itd. Ale są sytuacje kiedy musi zrobić coś co mu każesz. Jak biega
sobie beztrosko i widzi w pewnym momencie innego psa/człowieka i zaczyna do
niego biegnąć to wtedy zabawa się kończy i jak go wołasz to ma przyjść do
ciebie, a nie gdzie indziej.

[rianka]

"Hierarchia społeczna zwierząt- system socjalny, w którym jedne
osobniki dominują nad innymi; osobniki wyższe rangą mają
pierwszeństwo przy pobieraniu pokarmu i przejawianiu innych
czynności życiowych warunkujących przetrwanie".
Źródło: Słownik Encyklopedyczny. BIOLOGIA

W przypadku psów pojęcie to traci sens - psy nie muszą już
rywalizować o pożywienie, nie bardzo też mają wpływ na, nazwijmy to -
przedłużenie gatunku. To było m. in. przyczyną wyodrębnienia się
gatunku psa domowego w procesie domestykacji.
Układanie psa polega raczej na pokazywaniu mu czego od niego
oczekujemy a nie na podporządkowywaniu go sobie i próbach
zdominowania go. Pies tak ewoluował, żeby umieć dostosować się do
człowieka, bo to gwarantuje mu przetrwanie. To coś na zasadzie
symbiozy - słoń i bąkojad nie ustalają między sobą hierarchii, po
prostu oboje czerpią korzyści z interakcji ;)