Jak widzicie ciaze i porod z takim podejsciem?

[bagdo]

Jakis czas temu zdecydowalismy ze chemy miec dziecko.
Mozna powiedziec, ze jest to dobrze przemyslana decyzja,
rozwazalismy tysiace za i przeciw i to przez dluzszy czas.
Po slubie jestesmy ladnych pare lat, ja mam 32 lata, maz 33.

Moze to ma swoje zalety (zapewne ma tez wady) ale o ciazy nigdy nie
myslalam emocjonalnie, mysle ze nie mam tak zwanego 'instynktu'.
Naleze do tych osob, co najpierw przemysla, ale czasami... jak juz zacznam
myslec to nie moge skonczyc /z tym mysleniem/.

Nie wiem czego sie spodziewac podczas trwania ciazy, no oprocz wymiotow, czy
innych typowych dolegliwosci; za to wiadomo, nalezy sie spodziewac porodu. Nie
umiem sie w tym znalezc. Moje podejscie jest takie: dziecko musi sie wydostac
z macicy ale najchetniej ze mna w stanie narkozy calkowitej. Ja nie moge, nie
chce w tym uczestniczyc. Wychowanie dziecka nie jest dla mnie zadnym
problemem, wiem ze sobie poradze ze wszystkim, absolutnie mnie to nie
stresuje, nic z tych rzeczy. Najgorsze co moze mnie spotkac to porod. Widze ze
to jest taka reakcja silnie lekowa, nie wiem skad i dlaczgo, bo nigdy nie
rodzilam, nigdy nie bylm w ciazy, nigdy nie poronilam, nikt z rodziny nie mial
jakichs koszmarow porodowych.

I teraz same powiedzcie: co tu ze soba zrobic?

[ochra]

Zrobić CC prywatnie.

[prochottka1]

porozmawiaj z psychologiem zeby ustalil dlaczego sie boisz.
tez tak mialam.wydawalo mi sie niemozliwe uczestniczenie w porodzie.
panicznie boje sie szpitali, igiel,itd
ale w ciazy mi przeszlo.urodzilam sn w wodzie bez znieczulenia i to
najpiekniejsze co mnie w zyciu spotkalo. nigdy nie sadzilam ze to mozliwe.

dzieki za odpowiedzi

[bagdo]

prochottka1, w wodzie urodzilas i nawet nie chcialas znieczulenia? To moze to
wcale nie boli tak barzo taki porod, sama nie wiem. Jaki to jest bol, taki jak
bol zeba? Do czego go mozna porownac?

orzechowa - wiesz co... a szkoda nawet gadac. Przy okazji prosze ciebie, zebys
juz nie pisala do mnie w tym topiku, po co mam sie stresowac (niby mozna
zignorowac, ale to nie takie proste, a wyklocac sie i wykladac tu nie mam
ochoty). No chyba ze lubisz sie znecac po prostu.

A propos szkoly rodzenia, czy cos w tym stylu (mam na mysli antenatal care), czy
to rzeczywsicie cos daje? Jesli chodzi o fizjologie i sam porod, no to nic
szczegolnego sie wiecej nie dowiem ponad kompedium ksiazkowe. 'Szkola rodzenia'
juz sama nazwa :-)))))))mnie z deka odrzuca/rozsmiesza :-))))))))
Kurcze, nauczyc sie rodzic to mozna tylko przez ... rozenie, raz, dwa czy 3 razy.

Nie to ze sie wysmiewam z tego, nie o to chodzi, jesli komus to pomoglo, to
niesie jakas wartosc. No ale co to daje tak naprawde? Naprawde z reka na sercu
powiedzcie co wam to dalo?

Z drugiej strony, zdaje sobie sprawe, ze i po cc moga byc komplikacje, np. w
porownaniu z porodem bez zadnych powiklan prawidlowym itp. W sumie chyba nawet
to cc nie musialo by byc prywtnie, skoro ja sie np. boje, ze wskazan
psychologicznych tez mozna miec cc.

A dlaczego ja sie boje? Po prostu sie boje i moim zdaniem nic wiecej sie za tym
nie kryje. Nie boje sie szpitali, igiel, procedur, dentystow, widoku krwi, czy
poplodu, sama bym mogla byc chirurgiem miekkim, albo chocby dzis z ulicy wejsc
na autopsje bez zadnego przygotowania. Tylko na samo umieranie mnie mdli (jak
ktos obok umiera), potem to juz nic.

Fakt ze nie zgodzilabym sie na kleszcze i vacuum, bo to jest ryzykowne dla
dziecka /i nic mnie tu nie przekona, zaparlam sie jak krowa na miedzy, zeby
nawet poloznik byl gwiazda siedemnastu sezonow/. Mam odpowiedz czemu sie boje -
mozliwosc interwencji: kleszcze i vacuum.

Niektore kobiety uwazaja porod za cos wlasnie niesamowitego, czy
najpiekniejszego co je w zyciu spotkalo, przyznam ze nie rozumiem tego. Jak by
dziecko nie wyszlo to jest ok!

[prochottka1]

bagdo napisał:
> prochottka1, w wodzie urodzilas i nawet nie chcialas znieczulenia? To moze to
wcale nie boli tak barzo taki porod, sama nie wiem. Jaki to jest bol, taki jak
bol zeba? Do czego go mozna porownac?

to zalezy jaki przebieg ma poröd.do porodöw w wodzie nie stosuje sie
znieczulenia.nie mam poröwnania z porodem "na sucho" wiec nie wiem czy boli
mniej.niestety nie wiem jak bola zeby. tego sie nie da do niczego poröwnac.

prochottka1 jestes wodna panna!

[bagdo]

[joshima]

prochottka1 napisała:

> tego sie nie da do niczego porównac.
Szczególnie, że naprawdę to niewiele się tak naprawdę pamięta.

[joshima]

bagdo napisał:


> Nie to ze sie wysmiewam z tego, nie o to chodzi, jesli komus to pomoglo, to
> niesie jakas wartosc. No ale co to daje tak naprawde? Naprawde z reka na sercu
> powiedzcie co wam to dalo?

No jak Ci to powiedzieć dziewczyno. Nie jesteś jedyna, która się boi. Właśnie
szkoła rodzenie jest miejscem w którym spotyka się inne kobiety oczekujące
porodu i łatwo się wtedy przekonać, że każda się boi. Potrafi nad tym bardziej
lub mniej zapanować, ale to tylko pozory.

Nie wierzę w to, że jakaś kobieta, szczególnie taka co nigdy nie rodziła idzie
do porodu i nie ma żadnych obaw. To chyba musiałaby być nienormalna. Każdy
normalny człowiek obawia się bólu, bez względu na to skąd ten ból się bierze.

W dobrej szkole rodzenia są różnorakie zajęcia. Gdyby tylko chodziło o to że
ktoś opowiada jak przebiega poród, to pewnie wystarczyłoby jedno spotkanie a i
to byłoby bez sensu bo to można sobie przeczytać w internecie. Ja chodziłam do
takiej szkoły gdzie zajęcia były prowadzone przez położną, rehabilitantkę i
przede wszystkim (większość zajęć) przez psychologa.

Co do samego porodu. Dowiedzieć się z ust fachowców jak może przebiegać, co może
się wydarzyć i jak sobie można próbować radzić (fizycznie i psychicznie) to było
dla mnie bardzo ważne. Aha. I miałyśmy "zakaz" czytania forów internetowych aż
do porodu (partnerzy mieli tego pilnować), żeby się nie nakręcać opowieściami co
tam komy się podczas porodu przydarzyło i jakie to straszne rzeczy podczas
porodu się dzieją. Jak będziesz chciała to wyjaśnię Ci dlaczego.

Bezcenne dla mnie było również to, że w mojej grupie przytrafiła się kobieta,
która już raz rodziła, a do szkoły przyszła ze względy na partnera, który chciał
uczestniczyć w drugim porodzie i chciał się przygotować. Na wszystkie pytania
dotyczące newralgicznego okresu porodu odpowiadała z rozbrajającym uśmiechem
"Naprawdę to nie pamiętam".

Ja teraz, pół roku po porodzie mam tak samo. Wiem, że poród przyjemny nie jest i
boli. Wiem, bo nie jestem głupia. Ale gdyby mnie ktoś zapytał co dokładnie mnie
bolało, gdzie i jak bardzo, to nie jestem w stanie odpowiedzieć. Na szczęście
mamy wbudowany odpowiedni mechanizm, który nam to gwarantuje. Tak więc pół roku
po porodzie już się zastanawiam kiedy zacząć starania o drugie dziecko. Co z
tego, że poród będzie bolał? Skoro ja oraz miliony innych kobiet przeżyłyśmy go
to nie może być aż takie koszmarne :)

[bagdo]

No tak, jakby jasne, boli bo boli... ale dzieki za posta.

Piszez tak:
'Bezcenne dla mnie było również to, że w mojej grupie przytrafiła się kobieta,
która już raz rodziła, a do szkoły przyszła ze względy na partnera, który chciał
uczestniczyć w drugim porodzie i chciał się przygotować. Na wszystkie pytania
dotyczące newralgicznego okresu porodu odpowiadała z rozbrajającym uśmiechem
"Naprawdę to nie pamiętam". '

Wczeniej zas napisalas ze nie wolno Ci bylo czytac forow. Az samo sie nasuwa,
dlczego ta zacytowna wyzej kobieta odpowiadala na pytania 'nie pamietam'. Nie
rozumiem co takiego bezcenngo ona Ci ofiarowla, no bo widze ze o pewnych
rzeczach ludzie nie chca mowic, np. o bolu, ty tez nie chcesz o tym mowic nie
chcesz pmietac. Nie mowi sie o tym, bo to koszmar, ktory zniecheca do rodzenia,
a takie proste by bylo rozwiazanie, czyli podwanie znieczulen (za co w szpitalch
zycza sobe zeby placic).

Prawda jest taka, ze to musi byc koszmarny bol, a ze miliony kobiet to przeszlo,
no to i nastepne przezyja. Moim zdaniem to jest na serio zwichniete rozumowanie,
albo sie mowi, tak bol nie do zniesienia, albo kupujesz zzo albo zdychasz prze
20 godzin, albo sie mowi twoj wybor mozesz zajsc albo nie zajsc w ciaze. No i
jak na tym tle wyglada szkola rodzenia - jak politura na sprochnialym stoliku
Ludwik 16 po prababci. Ze szkola czy bez koszmar ten sam. Chyba lepiej
zaoszczedzic na szkolce i wydac na zzo albo faktycznie prywatny szpital i cc, bo
rozmowy to sensownej sie w tym temacie nie zyska.

Zaskakujce jest jak traktowane jest zjawisko bolu - ludzie umierjacy na raka w
hospicjach - wszyscy rozumieja, no tak, bol niewyobrazalny, dostaja morfine;
porod - nooooo taaak, cos tam boooli, ale w sumie... nie ma o czym mowic i ten
bol oraz relacje o nim znikaja gdzies w eterze, porywaja to kosmici i w ogole
temat jest tabu.

Doceniam, ze w ogole potaralas sie odpisac, ale jednak nie odpowiadasz na
konkretne pytania. Skoro tabu to tabu. Sama tez zadawals pytania nt
newralgicznego okresu porodu i dostalas odp. 'nie pamietam' - satysfakcjonujace
odpowiedzi jak na szkole? (rodzenia) gdzie albo zdawane pyt. traktuje sie
powaznie, albo specjalnie na nie nie odpowiada.

[joshima]

bagdo napisał:

"Wczeniej zas napisalas ze nie wolno Ci bylo czytac forow. Az samo sie nasuwa,
dlczego ta zacytowna wyzej kobieta odpowiadala na pytania 'nie pamietam'."
Wiedziałam, że będę musiała to rozwinąć. Opisy przeżyć porodowych pojawiające
się w internecie na ogól sa drastyczne. Bardzo rzadko pojawiają się opisy w
których kobieta pisze, że w zasadzie nie ma o czym pisać bo wszystko przebiegło
bez problemów i komplikacji. Dzieje się tak dlatego, że jak coś przykrego się
przydarzyło, to kobieta jest po tym wszystkim tak "nakręcona", że musi wszystkim
na około o tym opowiedzieć. Kobieta, która przeżyła normalny poród bez
komplikacji i niemiłych przygód, zaraz potem ma ważniejsze rzeczy na głowie niż
opowiadanie o tym w internecie, bo musi się zająć swoim dzieckiem. Dlatego w
internecie jest taki brak równowagi i dlatego miałyśmy zalecenie, żeby tego nie
czytać.

A już za wielką bzdurę uważam opisy porodów, które trwały po kilkanaście godzin.
A takich opisów w internecie jest na pęczki. Ja miałam skurcze porodowe od
dziewiątej rano, urodziłam przed dziesiątą wieczorem. Czy to znaczy, że mój
poród trwał ponad dwanaście godzin? Nie... Bzdura... Mój poród trwał 20 minut.
Ale oczywiście, komu to zaimponuje? Nikomu, więc kobitki się nakręcają i
opowiadają ile to one nie rodziły.


"Nie rozumiem co takiego bezcenngo ona Ci ofiarowla, no bo widze ze o pewnych
rzeczach ludzie nie chca mowic, np. o bolu, ty tez nie chcesz o tym mowic nie
chcesz pmietac."

Nie rozumiesz. To nie prawda, że ja nie chcę pamiętać, czy że ta dziewczyna nie
chciała mówić. Ja naprawdę nie pamiętam. A co ona dała mi takiego bezcennego?
Przekonała mnie, że o tym można naprawdę zapomnieć i to błyskawicznie. Nie
dlatego, że się chce, tylko dlatego, że nasz organizm jest tak skonstruowany.
Dlatego, że uwalniają się takie mechanizmy biochemiczne, że najnormalniej w
świecie się nie pamięta.

Mogę Ci opisać jak odczuwałam skurcze przepowiadające. Mogę Ci opisać jak
wyglądały skurcze pierwszej fazy. Mogę Ci opisać jaki ból mi towarzyszył podczas
połogu i gojenia, bo to pamiętam, choć chciałabym nie pamiętać bo po co. Ale
porodu Ci nie opiszę bo nie pamiętam. Możesz w to uwierzyć albo dalej się spinać.

"a takie proste by bylo rozwiazanie, czyli podwanie znieczulen"

Też chciałam znieczulenie, ale okazało się że w moim szpitalu bez wskazań
medycznych się nie podaje nawet za pieniądze. Teraz wiem, że znieczulenie nie
jest mi do niczego potrzebne. Miliony kobiet przez kilkadziesiąt wieków rodziło
dzieci bez znieczulenia i nie wyginęłyśmy. Nie ma się co nakręcać.

"Prawda jest taka, ze to musi byc koszmarny bol"
Prawdopodobnie tak było. Nie pamiętam, ale skoro przeżyłam i nie zwariowałam,
żnaczy się nie było aż tak źle :)

"Moim zdaniem to jest na serio zwichniete rozumowanie"
Serio zwichnięte to jest parcie na cc na życzenie czy na znieczulenie :)

"albo kupujesz zzo albo zdychasz prze 20 godzin"
Widzisz już się dałaś nabrać na dwudziestogodzinne porody :) Jednak widzę, że
jesteś bardzo źle nastawiona do tego i może faktycznie nie zachodź w ciążę.
Spodziewałaś się usłyszeć coś innego. Trudno. Próbowałam pomóc, ale najwyraźniej
tego nie potrzebujesz. Trudno.


"bo rozmowy to sensownej sie w tym temacie nie zyska."
Wobec tego nie rozumiem po co zaczynałaś temat.



"Zaskakujce jest jak traktowane jest zjawisko bolu - ludzie umierjacy na raka w
hospicjach - wszyscy rozumieja, no tak, bol niewyobrazalny, dostaja morfine;"
Naprawdę uważasz, że to można porównać. Chwilowy ból porodowy u zdrowej kobiety
do bólu konającego (rozkładającego się od środka) człowieka? Przepraszam, ale
ręce mi opadły i chyba nie ma już sensu dalej z Tobą rozmawiać. BO jak rozmawiać
z osobą, która podejrzewa jakiś tajemniczy i bliżej nieokreślony spisek kobiet,
które już rodziły? Szkoda mojego czasu.

Nie decyduj się na dziecko, adoptuj albo niemniej wcale, bo skoro kilkadziesiąt
minut bólu jest dla Ciebie takim problemem to jak sobie poradzisz z wychowaniem
noworodka?

[bagdo]

> Mogę Ci opisać jak odczuwałam skurcze przepowiadające. Mogę Ci opisać jak
wyglądały skurcze pierwszej fazy. Mogę Ci opisać jaki ból mi towarzyszył podczas
połogu i gojenia, bo to pamiętam, choć chciałabym nie pamiętać bo po co. Ale
porodu Ci nie opiszę bo nie pamiętam. Możesz w to uwierzyć albo dalej się spinać.
>

No wiec czemu nie opiszesz tego co pamietasz? Tez nie rozumiem. W koncu to jest
forum, tak? Czemu bym miala nie uwierzy w to co pamietasz?

> Widzisz już się dałaś nabrać na dwudziestogodzinne porody :) Jednak widzę, że
jesteś bardzo źle nastawiona do tego i może faktycznie nie zachodź w ciążę.
Spodziewałaś się usłyszeć coś innego. Trudno. Próbowałam pomóc, ale najwyraźniej
tego nie potrzebujesz. Trudno.
>

Na nic sie nie dlam nabrac, po prostu takie relacje widac ludzi, skoro mozee byc
porod 20 minut to moze byc i 20 godzin. Skoro masz swoj poglad na moje
nastawienie, no trudno :-) moj blad ze spodziewalam sie uslyszec tu cokolwiek
bez sciemy :-)

Pisls ze nie pamietasz, potem sie okazalo, ze cos pamietasz, ale dopytujesz sie
dalej 'tak? to to pamietam; to to ci mam opisac? no jak bardzo chcesz to moge ci
juz opisac'. Ok, twoja wybora :-)

PS, o tym spisku , to z kolei mnie rece opadly.

> Nie decyduj się na dziecko, adoptuj albo niemniej wcale, bo skoro
kilkadziesiąt minut bólu jest dla Ciebie takim problemem to jak sobie poradzisz
z wychowaniem noworodka?
>

Zmiast dawac tak madre rady (to chyba juz zlosliwosc z Twojej strony) wroc do
pierwszego postu, gdzie pisze ze wychowwanie dziecka nie jest dla mnie zadnym
problelmem. Dyskutowany problem dotyczyl tylko samego porodu. Jedni sie boja
inni nie; dla ciebie jestem zwichnieta bo nie mam nic przeciwko cc i znieczulen,
ok, jakby brak zdziwienia po tej stronie. Szkoda gadac.

[joshima]

> No wiec czemu nie opiszesz tego co pamietasz?
Bo pytałaś o poród :) To o czym pamiętam to porównać można do bardziej bolesnej
miesiączki, jeśli chodzi o nasilenie bóli. Od miesiączki różniło się tym, że
musiałam sobie wypracować odpowiednią pozycję i nie było to leżenie.

> Czemu bym miala nie uwierzy w to co pamietasz?
Bo zarzucasz mi kłamstwo.

> skoro mozee byc porod 20 minut to moze byc i 20 godzin
Żaden lekarz by na to nie pozwolił i żadne dziecko by tego nie wytrzymało. 20
godzin tomo że faza wstępna trwać (której większą cześć z reguły bez problemu
można przeczekać w domu) ale nie sam poród.

> moj blad ze spodziewalam sie uslyszec tu cokolwiek
> bez sciemy :-)
Twój błąd, że zarzucasz rozmówcom kłamstaw i ściemy. Do psychologa też nie masz
co chodzić. Na pewno będzie Ci ściemniał.


>ze wychowwanie dziecka nie jest dla mnie zadnym problelmem.
Prawie każdej bezdzietnej kobiecie tak się wydaje i każda kilka dni po porodzie,
zmienia zdanie.

[joshima]

Może zacznij chodzić na zajęcia do dobrej szkoły rodzenia. Na mnie to działało
uspokajająca

[monicus]

ja czytalam opisy porodow domowych, porodow samodzielnych na stronie
mothering.com teraz boje sie szpitala jak dawniej ale nie boje sie rodzenia :D

[icarium2009]

joshima napisała:

> Może zacznij chodzić na zajęcia do dobrej szkoły rodzenia. Na mnie to działało
> uspokajająca

No właśnie, wybierz DOBRĄ szkołę. Niestety ja trafiłam do takiej, po której
dopiero się przestraszyłam porodu :/ Najpierw sobie poczytałam o rodzeniu po
ludzku, a kobieta mówiła wszystko na odwrót... Po kilku zajęciach dostałam
takiego napadu płaczu (w stylu: jak to jest możliwe w cywilizowanym kraju?!), że
matka mnie zaczęła na cc namawiać.

Icarium

[bagdo]

:-)

Ano widzisz dziewczyno, poszlas do szkoly i sie podlamalas - zstnawiam sie czy
potem poszlas do drugiej szkoly - ktora byla na tyle obra zeby odkreci to co Ci
przedawkowano w tej pierwszej.

Widzicie dziewczyny, stracie sie na tym topiku, odpowiadacie, ale konkretow nie
ma nt. tych szkol rodzenia, BO wasze indywidualne doswiadczenia sa zupelnie inne
od bajkowych scenariuszy ktore slyszalyscie /jak na moj gust/.

Sprawa wyglad tak, ze zadna kobieta Nie Wie jaki bedzie jej porod, lekki, czy
ciezki prawda? To sie dopiero okaze. Ale historie ktore sie wam wciska w
szkolach rodzenia, powiedzmy, nie maja wplywu na przyszlosc, bo porod bedzie
jaki bedzie i kropka.

Zniewala mnie cos takiego jak 'miod plyncy z naturalngo bolu, ktory kondycjonuje
dziecko' :-))))))) Kontra na te sensacje: 'No wie pani co? Lekarz jest tu by
pomoc! Pani dziecko jest wycienczone po ciezkim porodzie i jego stan nie ma nic
wspolnego z koniecznoscia uzycia kleszczy/prozniociagu.' W cudzyslow powyzej
mozecie wstawic tez obelgi z ust lekarza/lekarki czy personelu.

Zaczynasz sie zastanawiac: hm, przeciez bol mial na nie dzialac kondycjonujaco!
Jak to mozliwe ze oboje czujemy sie jak g? Ale takie mysli nie przyjda ci do
glowy po ciezkim porodzie, bo nawet nie wiesz jak sie nazywasz, chcesz czym
predzej zabrac dziecko, znalezc sie w domu i o wszystkim zapomniec (co nie jest
takie latwe, bo co raz podane jest megatrudno odkreic).

Wszystkim babkom zycze lekkich pordow i zdrowego rozsadku o ktory trudno w
momencie kiedy sie boicie i naturalna sprawa - zaczynacie wpadac w panike.

[icarium2009]

bagdo napisał:


> Ano widzisz dziewczyno, poszlas do szkoly i sie podlamalas - zstnawiam sie czy
> potem poszlas do drugiej szkoly - ktora byla na tyle obra zeby odkreci to co Ci
> przedawkowano w tej pierwszej.

Nie zdążyłam ;)

[mar_rog]

stanowczo najpierw wizyta u psychologa. a potem w ciąży szkoła rodzenia

[mama.rozy]

no i trochę mniej myślenia,jak się da:)

[orzechowa1]

1. na pytanie 'co ze sobą zrobić ?' odpowiem 'być dla siebie łagodną
i wyrozumiałą' :))
2. to co się dzieje może jest symptomem tego, że jest sposobność aby
coś uporządkować przed ciążą / porodem, czemuś przyjrzeć się bliżej.
Można ją zignorować lub potraktować jako prezent od losu. Czasami
zdarza się że 'siedzą w nas' jakieś lęki lub wspomnienia
traumatycznych wydarzeń naszych przodków, które teraz wydają się
totalnie irracjonalne, a jednak swoje robią w naszym życiu... Zatem
polecam kontakt z mądrym, poleconym profesjonalistą (psycholog,
osoba pracująca z oddechem, może ktoś kto robi ustawienia systemowe
met. Berta Hellingera, terapeuta etc.)

[lunasalvaje]

Jak się już jest w ciąży to też podejście się zmienia. Ja np. myslę
że dla swojego dziecka w brzuchu jestem już w stanie zrobić wiele
więcej niż wtedy gdy sobie stan ciąży tylko wyobrażałam.
Zastanawiałam się dlaczego tak bardzo atakuje się kobiety umawiające
się na cesarkę na życzenie i szczerze im współczułam, bo to przecież
ich sprawa. Teraz widzę to inaczej.

Przeczytałam ostatnio artykuł w Zwierciadle na temat pozytywnego
aspektu bólu porodu naturalnego. Chodzi o całą machinę, która wraz z
nim rusza. Zaczynają się wydzielać hormony, które pomagają
przygotować dziecko do tego co ma nastąpić i dzięki temu dzidziuś
przechodzi kolejne fazy stopniowo i naturalnie. Inaczej sprawa się
ma w sytuacji planowanej cesarki gdzie dziecko kompletnie nie
przygotowane jest wyciągane z ciała matki i pozostawiane w szoku. W
artykule tym zaznaczono, że casarka na życzenie potrafi zmienić
strukturę DNA dziecka. Zaznaczono również, że inna sprawa gdy
cesarka ma ratować dziecko, bo zazwyczaj ono czuje zagrożenie życia
w przypadku komplikacji i cesarka przynosi mu i matce swoistą ulgę.

Z taka wiedzą o porodzie naturalnym myslę bardzo pozytywnie. Artykuł
ten wywarł na mnie duże wrażenie. Jeżeli będę mogła to urodzę
naturalnie. Zaznaczę również, że należę do osób, które przed ciążą
zawsze sięgały po leki przeciwbólowe przy byle jakim ćmieniu w
głowie. Inni wystrzegają sie leków bo mozna ból przespać, rozchodzić
itd. Ja zawsze wolałam pozbyć się bólu w zarodku a teraz nastawiam
się na niego od samego początku i myślę że warto :)

[malwes]

Bagdo,
A może zacząć słuchać historii o lekkich nie mało bolesnych
porodach? Bo i są takie...ja np. ciąże miałam koszmarnie trudne ale
pierwszego synka rodziłam 3,5h i ból mogę porównać do silnego bólu
żołądka - nie czułam prawie nic w dole brzucha tylko tak wysoko, pod
żebrami, jak przy stresie. Był nieprzyjemny, falujący - ale nawet
trudno to nazwać jakimś strasznie bolesnym.

Drugiego syna rodziłam niecałą godzinę z czego w szpitalu jakieś 6-
10minut. Ledwo dojechałam do szpitala (fart, że były ferie) bo byłam
przekonana, że szczypie mnie hemoroid :D. Żadne bóle brzucha - tylko
takie parcie jak na jelita. Wyrwałam do szpitala jak się
zorientowałam, że hemoroid nie może szczypać 40sekund co 3 minuty.
Jak dojechałam to już połowa główki była widoczna. Trochę bolało ale
z opisu chyba widać jak bardzo ;)

Dla mnie wielkim uspokojeniem co do porodu była książka "Urodzić
razem i naturalnie" Ireny Chołuj oraz "nasza" Pani Kasia Oleś i całe
to forum (plus forum "Poród domowy").

Prozmawiaj z psychologiem, idż do dobrej szkoły rodzenia, znajdź
fajną położną której zaufasz. To wszystko. Będzie dobrze.

[bagdo]

malwes napisała:

> Bagdo,
> A może zacząć słuchać historii o lekkich nie mało bolesnych
> porodach?

Kochana! Nie mam nic przeciwko takim historiom i bardzo mi jest dobrze ze sie
nie nacierpialas. Nie mam nic przeciwko jakimkolwiek historiom :-) al jak
ludziom jest dobrze to i mnie jest dobrze.

Tyle ze to sa raczej mniejszociowe przypadki niestety. Dlatego net jest pelen
tych historii zgrozy i cierpienia, bo ludzie wala prawde, nie musza sie obawiac
ochrzanu w szkole rodzenia od prowadzacej, ze zle nastawia kolezanki
pierworodki... W necie kazy jest anonimowy i wali prosto z mostu - szkolom
rodzenia to nie jest w smak, bo psychologia to nie jest czarna magia w dziejszym
swiecie i te szkoly rodzenia widze ostro kondycjonuja klientki np. przez
zabranianie szukania informacji po prostu (jesli ktos chce sie dostosowac do
takiej pordy, ok nie mam pytan).

Naprawde jestem szczesliwa ze mialas takie lekkie porody, oby kazda kobieta
mogla miec takie.


> Prozmawiaj z psychologiem, idż do dobrej szkoły rodzenia, znajdź
> fajną położną której zaufasz. To wszystko. Będzie dobrze.

Dzieki; wiem ze Twoje rady plyna prosto z serca!

Pozdrawiam i wszystkiego dobrego.

[joshima]

Wypowiadasz się tak ostro o szkołach rodzenia a nawet nigdy nie byłaś na takich
zajęciach. Nie ładnie.

[bagdo]

lunasalvaje napisała:
> Zastanawiałam się dlaczego tak bardzo atakuje się kobiety umawiające
> się na cesarkę na życzenie i szczerze im współczułam, bo to przecież
> ich sprawa. Teraz widzę to inaczej.

Bo [...]:

>
> Przeczytałam ostatnio artykuł w Zwierciadle na temat pozytywnego
> aspektu bólu porodu naturalnego.

Goraco polecam leczenie kanalowe zeba bez znieczulenia, jak rowniez powrot do
zrodel, czyli do przeprowadzania operacji bez znieczulenia ogolnego w ogole -
jest to bowiem wynalazek mozna by rzec naszych czasow, o ile dobrze pamietam nie
pozwala sie ludziom odczuwac bolu podczas operacji od jakich stu kilkudziesieciu
lat. Uwzam to za skandal. takie znieczulenie to musi byc szok dla narzaow
wewnetrznych.

> Inaczej sprawa się
> ma w sytuacji planowanej cesarki gdzie dziecko kompletnie nie
> przygotowane jest wyciągane z ciała matki i pozostawiane w szoku. W
> artykule tym zaznaczono, że casarka na życzenie potrafi zmienić
> strukturę DNA dziecka.

W takim razie z pewnoscia to nie bdzie dla Ciebie klopot przedstawinie takze
ktore fragmenty struktury DNA zostaja zmienione (i na co konkretnie oraz w jaki
sposob ta zmiana DNA manifestuje sie w przyszlosci u takiego dziecka)? Moge
Ciebie prosic o takie badania porownawcze?


> Zaznaczono również, że inna sprawa gdy
> cesarka ma ratować dziecko, bo zazwyczaj ono czuje zagrożenie życia
> w przypadku komplikacji i cesarka przynosi mu i matce swoistą ulgę.

Widze ze artykul w Zwieciadle zostal swietnie napisany, mocno podkresla ze gdy:
1. Matka wybiera cesarke - to jest be i szkoddzi dziecku,
2. Lekarz wybiera cesarke - to jest miod bo pomaga matce i dziecku!

> Z taka wiedzą o porodzie naturalnym myslę bardzo pozytywnie.

Zycze Ci wszystkiego dobrego i Twojemu dziecku w dniu porodu. Mam tez nadzieje
ze twoja szkola rodzenia spelnila swoja role i przygotowala Cie do pozytywnego
myslenia nt. porodu :-)


> Artykuł
> ten wywarł na mnie duże wrażenie. Jeżeli będę mogła to urodzę
> naturalnie. Zaznaczę również, że należę do osób, które przed ciążą
> zawsze sięgały po leki przeciwbólowe przy byle jakim ćmieniu w
> głowie. Inni wystrzegają sie leków bo mozna ból przespać, rozchodzić

No widzisz, to jestes kompletnym przeciwienstwem mnie, bo ja zawsze wolalam bol
glowy przespac, do czasu gdy wreszcie doszlam do wniosku, ze zamiast marnowac
cale popoludnie, wieczor i noc i czuc sie jak za przeproszeniem g (niestety nie
obserwuje zaddnych pozytywnych aspektow nturalnego bolu glowy) wybieram tabletke
aspiryny.

[lunasalvaje]

No i ja też dopóki w ciaży nie byłam sięgałam od razu po ibupron
żeby się nie męczyć. Teraz to niemożliwe, bo mogłabym zaszkodzić tym
dziecku. Zaznaczyłam na poczatku posta że ciaża zmienia myslenie. Po
przeczytaniu artykułu o którym mowa wyzej zmieniłam podejście także
co do sposobu w jaki chciałabym urodzić. Nie dlatego ze jestem
masochistją tylko dlatego, że nie chciałabym zrobić krzywdy dziecku.

Nabijasz się z tego co napisałam, prosisz mnie o porównania na temat
zmiany DNA?! Ja nie jestem ekspertem, jeśli Cię to interesuje to
odszukaj ten artykuł, może znajdziesz go w necie. Dziwi mnie, że z
góry uważasz że coś takiego to są na 100 % bzdury wyssane z palca.
Ja sobie tego nie wymyśliłam, a Ty myśl co chcesz skoro uważasz że w
takich sprawach wiesz wszystko najlepiej.

Może Ty nie jesteś jeszcze gotowa na ciągłe poświęcanie się dla
dziecka?

[bagdo]

lunasalvaje napisała:

> No i ja też dopóki w ciaży nie byłam sięgałam od razu po ibupron
> żeby się nie męczyć. Teraz to niemożliwe, bo mogłabym zaszkodzić tym
> dziecku. Zaznaczyłam na poczatku posta że ciaża zmienia myslenie. Po
> przeczytaniu artykułu o którym mowa wyzej zmieniłam podejście także
> co do sposobu w jaki chciałabym urodzić. Nie dlatego ze jestem
> masochistją tylko dlatego, że nie chciałabym zrobić krzywdy dziecku.
>
> Nabijasz się z tego co napisałam, prosisz mnie o porównania na temat
> zmiany DNA?! Ja nie jestem ekspertem, jeśli Cię to interesuje to
> odszukaj ten artykuł, może znajdziesz go w necie. Dziwi mnie, że z
> góry uważasz że coś takiego to są na 100 % bzdury wyssane z palca.
> Ja sobie tego nie wymyśliłam, a Ty myśl co chcesz skoro uważasz że w
> takich sprawach wiesz wszystko najlepiej.
>
> Może Ty nie jesteś jeszcze gotowa na ciągłe poświęcanie się dla
> dziecka?

Lunka, mysle ze nie ma sensu dyskutowac, tzn. ze nie dogadamy sie. Jaki porod
wybierzesz, mam nadzieje ze bedzie sluzyl i Tobie i dziecku. Ja zaczelam ten
topik, bo mialam kilka pytan do dziewczyn ktore juz urodzily (tzn. ocywiscie nie
zostal ograniczony ze innym dziewczynom zakaz wstepu, no moze jednej). Dziekuje
Tobie za wklad w rozmowe i zycze powodzenia i jak najlepszych wyborow.

[red-truskawa]

Jeszcze nie urodziłam wiec nie podziele się doświadczeniem w tej materii, ale
miałam podobne podejscie do Ciebie. Dla mnie ciąza była swiadoma decyzja ale
wcale nie wynikająca z instynktu macierzyńskiego -po prostu doszłam do wniosku
ze teraz bo to ostatni gwizdek. Zaszłam w ciaze, zaczełam czuc jak sie rusza,
brzuch zaczał rosnąc, ON odpowiada kopniakami na dotyk i masaz brzucha i jakos
tak paniczny strach minął. Jakiś tam strach jest, bo to dla mnie nieznane , nowe
doswiadczenie- poród; żaden "cud natury", po prostu fizjologia, ale nie
panikuje, co ma byc to będzie. Ciąza trwa 40 tyg nie tylko po to aby dziecko sie
rozwinęło, ale tez po to aby psychika matki "dojrzała".

[ochra]

Zgadzam się z Truskawą, u mnie podobnie.

pozdrawiam i dzieki za dobre slowa

[bagdo]

Dziekuje Truskawko, zycze powodzenia.

[bagdo]

[ochra]

Ja też uważam że to bzdury, to o DNA zwłaszcza i była już na ten
temat na forum GW ciekawa polemika z udziałem takich co się znają w
przeciwieństwie do nas. A Zwierciadło to nie periodyk medyczny,
tylko czytadło dla kobiet i nie należy go traktować z taką powagą.

[red-truskawa]

Oraju, zminy DNA po cesarce. Nie wiem czy zdajecie sobie sprawe ze wszystko co
robimy i jak robimy wpływa na zmiany ludzkiego organizmu. To jest właśnie
ewolucja. To dlatego nie mamy ogona i mamy przeciwstawny kciuk. Cały czas dzieja
się procesy które przebudowują nasze ciało a zeby tak było zminie musi ulec
kodownie budowy naszego ciała czyli własnie DNA. Ale bez przesady- do tych zmin
sa potrzebne lata a właściwie ich setki, tysiace lat aby coś się zmieniło. Czy
wiecie ze pod wpływem pisania sms najbardziej sprawnym palcem staje się kciuk a
nie palec wskazujący a czy któras zauwazyła aby jej dziecko mialo inny kciuk niz
jej dziadek ktory nie miał pojecia co to komórka?

[joshima]

Wspomnianego artykułu nie czytałam więc tylko taka uwaga natury ogólnej. Mylisz
dwie sprawy. Zmiany w kodzie DNA nie koniecznie muszą pociągać za sobą zmiany
fizjonomii. O ile zmiana czegoś takiego jak wygląd (tak zwana ewolucja) to
faktycznie proces który musi trwać) to zmiany w DNA wcale nie i współczesna
medycyna zna już te mechanizmy i ma na to sposoby :)

[bagdo]

joshima napisała:

> Wspomnianego artykułu nie czytałam więc tylko taka uwaga natury ogólnej. Mylisz
> dwie sprawy. Zmiany w kodzie DNA nie koniecznie muszą pociągać za sobą zmiany
> fizjonomii. O ile zmiana czegoś takiego jak wygląd (tak zwana ewolucja) to
> faktycznie proces który musi trwać) to zmiany w DNA wcale nie i współczesna
> medycyna zna już te mechanizmy i ma na to sposoby :)
>

!!! dlatego czekam/y na zaprezntowanie tych badan!!!
:-))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))

oczywista ze tak

[bagdo]

red-truskawa napisała:

> Oraju, zminy DNA po cesarce. Nie wiem czy zdajecie sobie sprawe ze wszystko co
> robimy i jak robimy wpływa na zmiany ludzkiego organizmu. To jest właśnie
> ewolucja. To dlatego nie mamy ogona i mamy przeciwstawny kciuk. Cały czas dziej
> a
> się procesy które przebudowują nasze ciało a zeby tak było zminie musi ulec
> kodownie budowy naszego ciała czyli własnie DNA. Ale bez przesady- do tych zmin
> sa potrzebne lata a właściwie ich setki, tysiace lat aby coś się zmieniło. Czy
> wiecie ze pod wpływem pisania sms najbardziej sprawnym palcem staje się kciuk a
> nie palec wskazujący a czy któras zauwazyła aby jej dziecko mialo inny kciuk ni
> z
> jej dziadek ktory nie miał pojecia co to komórka?
>

[joshima]

Daj spokój z wariatami się nie dyskutuje.

Joshima prosz nie pisac na tym topiku.

[bagdo]

joshima napisała:

> Daj spokój z wariatami się nie dyskutuje.
>

Ja nie wiem jak dlugo zajmuje adminowi sksowanie tego typu posta,
tak, ze prosze Ciebie zebys wiecej nie pisala na tym topiku Joshima.
Jesli lubisz obrazac ludzi/kto by to nie byl/ to moj topik nie jest dla ciebie.

To forum publiczne...

[joshima]

... a nie Twój prywatny folwark i jeśli będę miała coś do powiedzenia to będę pisać.

[katie3001]

blablabla tak mozna podsumowac ten post. Dziewczyno wyedukuj się
trochę. Z Twojego postu mozna wywnioskowac, ze nawet ogólniaka nie
skonczyłas...bo gdybys uczesczała to w klasie maturalnej miałabys
genetykę na lekcjach biologii to bys od razu po rzeczytaniu czegos
takiego wiedziała jaki kit to jest. jezeli ktos orientuje sie co to
jest DNA to powinnien wiedziec na jakim poziomie jest mozliwa
ingerencja w jego strukture i na pewno nie na poziomie skalpela
chirurgicznego przy cc. Ciemnogrod...

[kai_30]

Ja Ci powiem tak: skurcze porodowe bolą (w przeważającej większości przypadków).
Ale na początku bolą trochę, potem trochę bardziej, a na końcu dopiero
bardzo-bardzo ;). Natomiast samo rodzenie dziecka nie boli.

Najbardziej bolała u mnie końcówka, łącznie ze słynnym kryzysem 7-go centymetra.
Ale jak kiedyś miałam powikłania po usunięciu zęba i żarłam ketonal na tony
przez całą noc, było znacznie gorzej, choć stopień bólu być może był
porównywalny. Przede wszystkim dlatego, że ból zęba (czy głowy) odczuwa się
stale, a poród boli w czasie skurczu tylko - 30 sekund bólu i 5 minut ulgi.
Ponadto masz świadomość, że każdy kolejny skurcz oznacza, że już coraz bliżej (w
przeciwieństwie do narastającego bólu zęba, który wiadomo, że sam z siebie nie
minie). I dlatego jest to "do przeżycia".

Polecam psychologa. Dobrego, rekomendowanego przez PTP. Nawet nie dlatego, żebyś
koniecznie zdecydowała się na poród sn, bo być może się nie zdecydujesz, ale
żebyś odkryła, skąd to się u Ciebie wzięło, z czego wynika, i w ogóle - o co w
tym wszystkim chodzi i co z tym zrobić ;) Blokada psychiczna może być również
wskazaniem do cc.

ogromne dzieki Kai

[bagdo]

> Przede wszystkim dlatego, że ból zęba (czy głowy) odczuwa się
> stale, a poród boli w czasie skurczu tylko - 30 sekund bólu i 5 minut ulgi.
Ponadto masz świadomość, że każdy kolejny skurcz oznacza, że już coraz bliżej (w
przeciwieństwie do narastającego bólu zęba, który wiadomo, że sam z siebie nie
minie). I dlatego jest to "do przeżycia".
>

Czyli z tego co piszesz, dokladnie sobie wyobrazam jak to moze byc, bo czasami
mam problem z nerwem trojdzielnym (twarzowym), ktory w taki wlasnie sposob boli:
lekka bolesnosc-niby nic, przerwa; mocniejszy bol od pierwotnego, przerwa; tak
1-2 dni (gdzie mysle, ze trzeba isc do dentysty), potem rwacy bol nie do
zniesienia; przerwa (u dentysty rtg itd i w zebie nic zlego); potem taki cykl az
po lekach przeciwdrgawkowych przechodzi i maksymlnej dawce lekow przeciwbolowych
na okraglo przez kilka dni.

Nie wiem nic na temat jakosci bolu porodowego, jesli mniejszy niz nerw 3dzielny,
to faktycznie da sie zniesc, jesli ten sam typ, nie da sie zniesc (przynajmniej
u mnie).

Nawet nie wiesz Kai jak pomocna jestes! Wielkie dzieki.

Teraz faza 2 - gdzie szukac kobiet ktore i rodzily i mialy problem z 3dzielnym? Ha!

[kai_30]

Nie miałam problemu z trójdzielnym, więc na temat jakości się nie wypowiem :)
Ale zobacz, co napisałaś:

> lekka bolesnosc-niby nic, przerwa; mocniejszy bol od pierwotnego, przerwa; tak
> 1-2 dni (gdzie mysle, ze trzeba isc do dentysty), potem rwacy bol nie do
> zniesienia; przerwa (u dentysty rtg itd i w zebie nic zlego); potem taki cykl a
> z
> po lekach przeciwdrgawkowych przechodzi i maksymlnej dawce lekow przeciwbolowyc
> h
> na okraglo przez kilka dni.

Przez kilka DNI, bagdo! Poród nie boli przez kilka dni, nawet nie przez te dwa,
kiedy dopiero dojrzewasz do pójścia do dentysty :)

Mój pierwszy poród trwał najdłużej (nie słuchaj Joshimy - poród to także faza
rozwierania, nie tylko parcia): w sumie 24 godziny. Z tego cały dzień
regularnych, lekkich skurczów co 15 minut - w zasadzie "żyłam" normalnie, dużo
spacerowałam, zatrzymując się i dysząc przez te pół minuty co kwadrans,
siedziałam w wannie (żeby przyspieszyć akcję), wieczorem przyspieszyło do co 10
minut, spokojnie sobie przysypiałam między skurczami, i dopiero nad ranem
pojechałam na porodówkę, jak przerwy zmniejszyły się do pięciu minut. na
porodówce nadal zasypiałam między skurczami :)

Taka mega-bolesność (może w stopniu takim, jak przy Twoim nerwie współdzielnym,
nie wiem) to jest kwestia ostatnich trzech centymetrów rozwarcia. Jak masz
szczęście - to jest to poniżej godziny. Jak masz mniejsze szczęście, to ze dwie.
No i teraz spróbuj to sobie przełożyć na "swoje" - wytrzymałabyś godzinę
półminutowych bóli, z przerwami co 3 minuty, czy nie? Bo piszesz, że
kilkudniowego bólu nerwa nie da się znieść. A gdyby trwał dwie godziny, i to nei
non-stop, tylko z przerwami "na oddech"?

Najlepiej by było zresztą nie dywagować "na sucho", tylko znaleźć szpital, w
którym będziesz mogła poprosić o znieczulenie, jak poczujesz, że jednak boli
bardziej niż Twój nerw. Ja takiej możliwości nie miałam - rodziłam trzy razy bez
znieczulenia, jakoś przeżyłam, chociaż uważam się za osobę mało wytrzymałą na
ból, i - jak widać - doświadczenie z porodu nie powstrzymało mnie przed zajściem
w dwie następne ciąże ;)

Głowa do góry. Jeśli chcesz mieć dziecko, to nie zawracaj sobie głowy dylematami
porodowymi, bo primo: zawsze możliwa jest cesarka, secundo: możliwe, że strach
przed porodem Ci przejdzie pod wpływem hormonów (w ostatnim miesiącu ciąży chyba
wszystkie kobiety się modlą, żeby to było "już", niezależnie od strachu :)),
tertio: możesz znaleźć szpital oferujący znieczulenie. Albo dobrą, nowoczesną
położną, która przeprowadzi Cię przez to doświadczenie za rękę ;)

[katarzynaoles]

Śledzę dyskusję z zapartym tchem, nie powiem. Czasem aż mnie
otrzepuje, jak czytam niektóre wypowiedzi. Ale postanowiłam
poczekać, co będzie. No i pod postem Kai, pod każdym słowem
podpisuję się obydwoma rękami :). Mogę dodać jedynie, że trudno
porównywać ból nerwu z bólem porodowym, bo mają (a przynajmniej mogą
mieć) zupełnie inne odniesienie psychiczne. Nie jest to bez
znaczenia, bo psychika ma znaczący wpływ na odczuwanie bólu. Ból w
czasie porodu nie tylko nie trwa stale, ale jeszcze nie sygnalizuje
jakiegoś nieszczęścia zdrowotnego, a wręcz przeciwnie. Trzeba się
dobrze przygotować do rozegrania porodu - wiedzieć, co robić w
przerwach między skurczami, rozumieć dokładnie co się dzieje na
różnych etapach porodu, mieć zaufaną osobę towarzyszącą poznać w
miarę możliwości szpital, no i w razie czego zapewnić sobie
mozliwość zzo. Proszę mi wierzyć, że poród nie jest tlko fizjologią -
to tak, jakby powiedzieć, że jest nią seks z ukochaną osobą.
Niewątpliwie jest szansa na przeżycie w czasie rodzenia dziecka
czegoś niezwykłego i pięknego - ale trzeba w to wierzyć i włożyć w
to trochę pracy. I nie piszę tego jako zindoktrynowana położna, ale
jako osoba, która uczestniczyła w wielu szczęśliwych porodch i sama
jest matką dwóch córek. POzdrawiam serdecznie :)

dziekuje za wypowiedz

[bagdo]

katarzynaoles napisał:


> Mogę dodać jedynie, że trudno
> porównywać ból nerwu z bólem porodowym, bo mają (a przynajmniej mogą
> mieć) zupełnie inne odniesienie psychiczne.

Byc moze porownywnie powyzszyh typow bolu jest trudne, no ale w mojej sytuacji
(jak i innych kobiet ktore jeszcze nie rodzily), obawiam sie ze o inne
wyjscie/podejscie raczej trudno ;-) jak tylko:
1. zapytanie wprost kogos kto juz urodzil
2. proba zawzenia pola przez oniesienie do bolu w ogole



> Nie jest to bez
> znaczenia, bo psychika ma znaczący wpływ na odczuwanie bólu. Ból w
> czasie porodu nie tylko nie trwa stale, ale jeszcze nie sygnalizuje
> jakiegoś nieszczęścia zdrowotnego, a wręcz przeciwnie. Trzeba się
> dobrze przygotować do rozegrania porodu

I o nic innego mi nie chodzi Pani Katarzyno. Podobno kto pyta, nie bladzi,
aczkolwiek kto pyta moze dostawac odpowiedzi na podstawie ktorych moze sobie
wyrobic bledna opinie - co tez nie jest bez znaczenia. Dlatego tez sie podisze
od Pani wypowiedzia 'Nie jest to bez znaczenia, bo psychika ma znaczący wpływ na
odczuwanie bólu.'


> Proszę mi wierzyć, że poród nie jest tlko fizjologią -
> to tak, jakby powiedzieć, że jest nią seks z ukochaną osobą.

Stad caly moj topik i seria pytan.

> Niewątpliwie jest szansa na przeżycie w czasie rodzenia dziecka
> czegoś niezwykłego i pięknego - ale trzeba w to wierzyć i włożyć w
> to trochę pracy.

Myle, ze w moj wklad pracy moge spokojnie wliczyc topik na tym eksperckim forum :-)


> I nie piszę tego jako zindoktrynowana położna, ale
> jako osoba, która uczestniczyła w wielu szczęśliwych porodch i sama
> jest matką dwóch córek. POzdrawiam serdecznie :)

Mysle sobie, ze ocena Pani umiejetnosci zawodowych nie nalezy do mnie, jak
rowniez trudno o wrzucanie wszystkich poloznych do jednego worka 'zlych
poloznych', czy 'zindoktrynowanych' (rozumiem ze chodzilo o jakas negtywna
indoktrynacje w tylu 'jak zaszkodzic pacjentce'). Jesli zas indoktrynacja
mialaby byc pozytywna, czyli jak pomoc pacjentkom, to ja jestem za a nawet
jeszcze bardziej za tego typu indoktrynacja.

Pozdrawiam i zycze wielu sukcesow w pracy.

[red-truskawa]

chciałam zauwazyc ze to nie ja mylę pojecia; mnie znane sa pojecia róznych
mutacji genowych i trankrypcji genów. Mam wyzsze medyczne wykształcenie .
Wystarczy? Chciałam to napisac bardzo przyziemnie, w miare zrozumiale dla
laików, a nie walic genetycznymi nazwami mutacji w tripletach genomu. Ale cóż...
Niektórzy myśla ze to oni maja do czynienia z "zielonym szczypiorkiem"...

[red-truskawa]

>O ile zmiana czegoś takiego jak wygląd (tak zwana ewolucja) to
faktycznie proces który musi trwać) <

Ewolucja to nie zmina wygladu... Tak się składa, ze ewolucja to przede wszystkim
zmiany w genotypie, ktore mogą a nie musza pociagnać za sobą zmiany w fenotypie.
Natomiast nie ma zmian w fenotypie którym nie towarzyszy zmina genotypu....

[joshima]

No ja też trochę przesadziłam ze skrótem myślowym. Chodziło mi o to, że to co
opisałaś miało być, jak mniemam, w zamyśle przykładem ewolucji (choć pisanie
SMSów nie jest kluczowe dla przetrwania osobników, więc nie bardzo wiem dlaczego
ta mutacja miałaby być akurat promowana. Skupiłaś się na tym, że nie widać zmian
w kolejnych pokoleniach. Fizycznie nie widać genetycznie to nie wiadomo :) Może
gdyby ta umiejętność była kluczowa i zwiększała szansę przekazania genów to na
poziomie genetycznym dałoby się po kilku pokoleniach zauważyć zmianę jeszcze nie
widoczną gołym okiem :)

> Natomiast nie ma zmian w fenotypie którym nie towarzyszy zmina genotypu....
Sama wiesz, że te zmiany nie od razu muszą być spektakularne.

No ale chyba trochę odbiegłyśmy od tematu, prawda?

[bagdo]

red-truskawa napisała:
>
> Ewolucja to nie zmina wygladu... Tak się składa, ze ewolucja to przede wszystki
> m
> zmiany w genotypie, ktore mogą a nie musza pociagnać za sobą zmiany w fenotypie
> .

Truskawka? I tutaj zeszlas na bardzo ciekawe tory. Jak w tym momencie
uzywasz/rozumiesz pojecie fenotypu, jako cecha manifestowana 'na zewnatrz',
czyli dajmy na to inny kolor lewej teczowki od prawej, czy w ogole jako zmiana
jakosciowa (np. wynik jakiejs translacji ktorej nie mmozemy tak prosto
zaobserwowac bo nie daje objawow choroby np.? )A jesli jako zmiana jakosciwa, to
ta zmiana nie musi sie manifestowac od razu (w pierwszym pokoleniu, czy drugim),
moze pozniej. Z zupelnej ciekawosci mozeszmi napisac w efekcie jakich mutacji (i
czy to mozliwie, i jesli to mozliwe) nie obserwuje sie zmian jakosciowych wcale?
Byloby fantastycznie gdybys sie dala skusic na odpowiedz.

> Natomiast nie ma zmian w fenotypie którym nie towarzyszy zmina genotypu....

[joshima]

No to trochę przesadziłaś w tych uproszczeniach :)

Znalazłam w necie dla zainteresowanych.

[lunasalvaje]

Niestety artykuł nie jest dostępny w całości:
www.zwierciadlo.pl/przygody-ciala/zdrowie/swieto-urodzin.html

[laura801]

bagdo racjonalnie podjęłaś decyzję o posiadaniu potomstwa (za i przeciw). Weź po
uwagę, że jak zajdziesz w ciążę, to może w tym instynkcie macierzyńskim pomogą
ci hormony i 9 miesięcy oczekiwania na dziecko.
Ciąża kończy się porodem, sn czy cc, poród jest bardzo bolesny, nie ma się co
oszukiwać, boli jak cholera.
Ja akurat rodziłam naturalnie przez 8 h, a później miałam cc. Wolałabym
zakończyć ciążę sn. Ale cieszę się, że w ogóle ciąża się skończyła, bo ja wcale
nie lubię być w ciąży, a teraz jestem w drugiej.

A w skrócie, jak będziesz w ciąży, to w końcu będziesz marzyć, aby się
skończyła, nie ważne jak. PS. dla nie twoje podejście do ciąży jest normalne.

[joshima]

laura801 napisała:


> Ja akurat rodziłam naturalnie przez 8 h, a później miałam cc.

Osiem godzin parcia?

[laura801]

a poród zaczyna się od parcia? myślałam, że to ostatnia faza porodu?
nie doszło do parcia, bo się akcja porodowa zatrzymała, ale przez 8 h po podaniu
oksytocyny miałam skurcze z krzyża prawie co minutę? To nie rodziłam? Bo ja
głupia myślałam, ze rodzę, tak mi położna mówiła;)

[bagdo]

Laurus ;-) ja juz prosilam joshime zeby tu nie pisala, bo obraza, plus denerwuje
nic nie wnoszac, no ale co tu poradzic :-)))))))))
Mysle ze ona specjalnie prowokuje... Tak ze trzeba miec to na uwadze! Pozdrawiam.

[joshima]

Pierwsza faza, najmniej bolesna to w zasadzie jest przygotowanie do porodu.
Nazywanie tego porodem rodzi dziwne historie o dwudziestogodzinnych porodach i
potem dziewczyny takie jak autorka wątku wyobrażają sobie nie wiadomo co.

> nie doszło do parcia
No spodziewam się, bo jak by doszło to nikt by już się raczej na cesarkę nie
zdecydował.

>To nie rodziłam?
Według mnie (a to nie tylko moje zdanie) nie. A położna jakaś dziwna, bo one to
dopiero przy rozwarciu 10 cm mówią: "Teraz będziesz rodzić".

Dzieki Lauro za dobre slowa,

[bagdo]

zycze lekkiego porodu (najlepiej w kompletnej nieprzytomnosci)!

joshi i tak nie czytam twych postow, bajbaj

[bagdo]

[laura801]

ja przeczytałam i jakaś dziwna mi się wydajesz joshima, w domu wszystko ok?
niech ci będzie - nie rodziłam, tak sobie stękałam przez 8 h co minutkę, dziwną
miałam położną, no dziwny ten świat;) przepraszam, że cię nastraszyłam

[nehema2889762]

nie chce mi się czytać wszystkich postów, które poprzedzają moją wypowiedź.
Dodam od siebie że też panicznie bałam się ciąży, PORODU (jawił mi się jako coś
przy czym trzeba mieć dużo szczęścia żeby nie umrzeć z bólu), opieki nad
niemowlakiem i co ??
jakoś tak poszłam na "żywioł" ciąża była wspaniałym okresem, poród bolał
(rodziłam bez zzo 18h) ale jak widać nadal żyję i uważam że pierwsza chwila gdy
ma się maleństwo na piersi jest niesamowita !! a wszystkie po niej sprawiają że
instynkt się pojawił :)

dzieki serdeczne Nehema, milego

[bagdo]

rodzinkownia zycze :-)

[zyg_zyg_zyg]

Decyzję o poczęciu dziecka podjęłam (razem z partnerem) nie pod
wpływem nagłego kopa instynktu macierzyńskiego, tylko po pewnych
przemyśleniach. Dzieci zawsze chciałam kiedyś mieć, a wtedy nadszedł
właściwy moment - był przy mnie właśnie ten mężczyzna, miałam
bezpieczną sytuację zawodową, mieszkaniową itp. Na co tu czekać?
Dwie kreski na teście wprawiły mnie jednak w lekką panikę :-) Bo już
nie było odwrotu...

Do ciąży podchodziłam też bez specjalnej euforii. Nie odczuwałam
cudu tego, że noszę w sobie nowe życie. Pierwszą nagłą falę
wzruszenia przeżyłam widząc na ekranie usg małą fasolkę z zapałkami
rączek i nóżek, z pulsującą plamką serca. Były potem jeszcze podobne
chwile. Ale np. ruchy dziecka, wspominane przez moją koleżankę jako
niesamowite, metafizyczne przeżycie, były dla mnie wyjątkowo
nieprzyjemne. Nie lubiłam, kiedy synek rozpychał się we mnie,
wiercił, kopał.

Od samego początku bałam się momentu porodu. Czytałam forum i
nastawiałam się na najgorsze (ale ja tak mam zawsze - wolę się
negatywnie nakręcić i przyjemnie zdziwić, niż na odwrót :-)).
Wiedziałam, że bedę rodzić sn. Najbardziej bałam się nacięcia krocza
i późniejszego gojenia. Bałam sie potwornego bólu, który- jak sobie
wyobrażałam - musi nastąpić przy przechodzeniu wielkiego dziecka
przez ten mały otwór mojego ciała. Chodzenie do szkoły rodzenia
trochę mnie uspokoiło. Znajomość fizjologi porodu i połogu była
znacznie przydatniejsza od tych wszystkich wspomnień scen filmowych,
na których wrzeszczały rodzące w bólu i cierpieniu, w strumieniach
potu, śluzu i krwi kobiety :-)

Wydawało mi się, że nie będę potrzebowała znieczulenia, bo ból
potrafiłam opanować i okiełznać. He he... Kiedy w domu zaczęły się
regularne skurcze, rzygałam z tego bólu. Ogarnął mnie całą, byłam
wobec niego bezwolna jak kukła. Znieczulenie było jak zbawienie...
Choć już w samym szpitalu musiałam na nie czekać chyba ze trzy
godziny. Czyli całą wieczność :-)

Bałam się do samego końca. Już nie nacięcia - to całkiem przestało
mnie zajmować. Bałam się tego, że sama akcja porodowa będzie
trwała drugą całą wieczność, że nie dam rady tego wytrzymać. Nie
trwała i dałam.

To, czego się panicznie bałam, to na co się nastawiałam, nie
sprawdziło się. Za to całkiem zaskoczyły mnie inne rzeczy.

Ja też zapomniałam o bólu - w momencie, kiedy odszedł. W tym sensie,
że nie zostawił po sobie śladu, żadnej traumy. O tym wcześniej też
słyszałam, choć nie było to dla mnie żadnym pocieszeniem, bo
wszystkie kobiety, które to mówiły, miały go już ZA sobą :-) Teraz
już trochę jest, bo chcę mieć kolejne dziecko i urodzić je również
sn.

Specjalnie Ci nic nie poradzę - parę sugestii padło już wcześniej.
Może jeszcze tyle, żebyś zachowała umiar w oswajaniu i kontrolowaniu
przyszłości, bo często to stracony wysiłek i coś przez to umyka.
Życzę Ci tylko powodzenia i radości z macierzyństwa :-)

zyg zyg zyg!

[bagdo]

Masz talent!!! Wielkie dzieki za tego posta, za Twoj czas i swietny opis. Masz
dziewczyno talent do pisania! Niesamowite jakie skarby sie znajduje na forum
wsrod anonimowych uzytkowniczek.

Ostatnio czytalam najnowszy kryminal Karin Slaughter (no dobra, wiem,
kryminal... ale lubie), czytuje ja czasem bo jest bardzo dynamiczna i przez 450
stron brnie sie swietnie (chcac wiecej). Zyg zyg zyg - napisalas posta z taka
sama fantastyczna dynmika! Super do czytania, dzieki.

Koncowa Twoja rada - zycze wszystkim kobietom tego samego czego Ty mi zyczysz i
to by bylo wlasnie to czego zyczylabym sobie sama - zeby zachowac umiar w
oswajaniu i kontrolowaniu przyszłości, bo często to stracony wysiłek i coś przez
to umyka.

[nihiru]

No to i ja spróbuję napisać Ci coś optymistycznego - może pomoże:)

Urodziłam sześć dni temu. Urodziłam tak łatwo i szybko, że nawet nie zdążono
mnie znieczulić, bo już się zaczęły bóle parte, a położne wymieniały między sobą
uwagi, że też chciałyby tak samo:).

Ale od początku: ja też do ciąży, macierzyństwa jestem nastawiona baardzo
zdroworozsądkowo i żadnych tam mistycyzmów nie uznaję. Kiedyś (dawno temu, jak
mi jeszcze ciąża nie groziła) po różnych opowieściach bałam się tego porodu jak
nie wiem co. Jak już zaszłam, to stwierdziłam, że to jest tak samo jak z wizytą
u dentysty - trzeba przez to przejść a potem zapomnieć. Dużo bardziej stresował
mnie problem dobrego wychowania dziecka, bo nie będzie trwał 20 godzin, tylko 20
lat:).
Z takim podejściem o porodzie zaczęłam mysleć dopiero jak trzeba było umówić
położną i przygotować torbę do szpitala.
Pomyłka - myślałam o porodzie, tylko założyłam sobie taki plan, że urodzę szybko
łatwo i przyjemnie: 3 godzinki i dzieciak ze mnie wyskoczy jak korek od szampana:).
Najśmieszniejsze jest to, że plan się ziścił. Nie wiem czy to zasługa mojego
podejścia do sprawy czy dobrych genów (moja mama też łatwo urodziła).

Generalny wniosek i rada ode mnie: nie przejmować się tym, na co nie mamy wpływu
i nie martwić się na zapas:). Będzie co ma być
Pozdrawiam

gratulacje na te sensacje!

[bagdo]

:-))))))))))))))))

Sluchaj, mysle ze to jest gruba przesada z tym martwieniem sie na zapas, no bo
ja sie na zapas nie martwie (ani jak na razie niczym nie martwie). Nie wiem skad
sie bierze u Ciebie czy innych osob taki wniosek. To ze sie szuka odpowiedzi na
rozne pytania to jest jedno; oczywistoscia jest ze porod wiaze sie z bolem, wiec
to jest po prostu fakt. Doceniam optymizm, a szczegolnie milo ze komus sie cos
dobrego przytrafilo, jak Tobie szybki porod, ale na mnie nie dzialaja jakos
szczegolnie negatywnie wypowiedzi osob ktore mialy pieklo. To sa relacje o
ktorych nalezy wiedziec bo tez sa prawdziwe.

Naprawde nie rozumiem dlaczego ktos kto szuka info automatycznie mialby sie
martwic :-) szczegolnie na zapas. Boje sie tego i owego i to wszystko, a ze wiem
czym jest porod no to trudno nie liczyc sie z bolem w ogole. No po prostu tak
jest, z duza glowa u plodu i patamu boli.
Moze tak: boisz sie wezy? Zalozmy ze tak. Masz na codzien z nimi do czynienia?
Pewno nie. Ale gdybys miala spotkac weza zwisajacego przed twoim nosem z galezi
to pewno bys sie cyknela ostro. Ale teraz, dzis czy jutro? Nie zamartwiasz sie
'bo co to bedzie jak spotkam weza i mnie zje'. Gdybys jednak jechala do tropiku,
to pewno bys sprawdzila jakie weze tam wystepuja i jak sie zachowac gdy cie taki
spotka.
Nooo niejednego czleka waz zjadl (rzadko sie zdarza ale to mozliwe) , inni na
nie uwazja i te weze ich nie zjadaja jakos; jeszcze inni lapia je do worka i tyle.

[nehema2889762]

bagdo napisał:


> Moze tak: boisz sie wezy? Z

Przeczytałam i myślę sobie co to są WEZY myślę myślę dopiero po chwili zakumałam
że chodzi o węża :)))

:-))))))))))))))))))))))))))))))) )

[bagdo]

nehema2889762 napisała:
> Przeczytałam i myślę sobie co to są WEZY myślę dopiero po chwili zakumałam że
chodzi o węża :)))

Leze i kwicze :-)
dobre! zrobmy ciag dalszy:

skoro zakumałaś to znaczy że jesteś żaba!

Powyzsza linijke skonstruowalam w taki oto sposob:

1.Znak literowy s z kreseczka na gorze skopiowalam recznie z wyrazu 'myślę'.
2.Znak literowy l z przekresleniem skosnym skopiowalam recznie z wyrazu
'zakumałam'.
3.Znak literowy s z kreseczka na gorze skopiowalam recznie z wyrazu 'zakumałaś'.
4.Znak literowy z z kropka na gorze skopiowlam recznie z czastki zdaniowej
(precyzyjniej nie sklasyfikowanej w moim umysle)
'że'.
5. Dzialania opisane w podpunkcie 4. wykonalm dwukrotnie.

Wyniki:
'myślę'
'zakumałam'
'zakumałaś'
'że'
'że'

Po niezbednej permutacji wyrazow:
'myślę''że''zakumałam''że''zakumałaś'


Wniosek: rozmawiaja dwie zaby o wezach.


A powazniej - nie mam zainstalowanych polskich czcionek, co ma bardzo dluga i
bolesna historie wlacznie z koniecznoscia zezlomowania nowego i niestety
drogiego laptopa po krotkim jego uztykowaniu. Mysle ze szok zwiazny ze
smiertelna awaria plyty glownej po 1,5 roku uzytkowania wywarl na mnie takie
pietno iz nie jestem w stanie zainstalowac czegokolwiek na innym laptopie co by
potencjalnie moglo doprowadzic do kolejnej awarii i (znowu) strat finansowych
:-))))))))))

[nihiru]

może to sprzeczność, ale starając się nie myśleć (w sensie: nie obawiać) o
porodzie, nie zaniedbałam dokształcania się na ten temat.

Jakby to ująć... Podeszłam do sprawy zadaniowo: czytałam tylko konkretne
informacje (ochrona krocza, rodzaje i konsekwencje znieczulenia itp) natomiast
unikałam wszelkich opowieści o 30-godzinnych porodach i pilnowałam się żeby nie
wizualizowac sobie samego przeżycia.

[bagdo]

nihiru napisała:

> może to sprzeczność, ale starając się nie myśleć (w sensie: nie obawiać) o
> porodzie, nie zaniedbałam dokształcania się na ten temat.
>
> Jakby to ująć... Podeszłam do sprawy zadaniowo: czytałam tylko konkretne
> informacje (ochrona krocza, rodzaje i konsekwencje znieczulenia itp) natomiast
> unikałam wszelkich opowieści o 30-godzinnych porodach i pilnowałam się żeby nie
> wizualizowac sobie samego przeżycia.

Otoz, wlasni nasunal mi sie pewien wniosek. Stosuje identyczna metode wzgledem
drugiego laptopa (zakupionego prze popsuciem sie tego pierwszego). Metode
nazwalam: wnioskowanie poprzez celowe ograniczanie (informacji)- a wszystko po
to zeby uniknac bolesnych strat finansowych.

Pozwole sobie pojsc dalej: podejrzewam iz ginekolodzy unikajacy wykonywania cc
generalnie (w tym rowniez cc na zyczenie) stosuja rowniez powyzsza metode.
Reakcje szokowa generuje tutaj roznica ceny wystawionej przez szpital za cc z
cena wyplacona szpitalowi przez NFZ za ten zabieg, znaczy operacje, znaczy
zabieg opercyjny.

A teraz rozbrajajacy usmiech :-)))))))))))))))))))))))))))))))))))

[nehema2889762]

nihiru napisała:

> może to sprzeczność, ale starając się nie myśleć (w sensie: nie obawiać) o
> porodzie, nie zaniedbałam dokształcania się na ten temat.
>
> Jakby to ująć... Podeszłam do sprawy zadaniowo: czytałam tylko konkretne
> informacje (ochrona krocza, rodzaje i konsekwencje znieczulenia itp) natomiast
> unikałam wszelkich opowieści o 30-godzinnych porodach i pilnowałam się żeby nie
> wizualizowac sobie samego przeżycia.

to ja musze dodac ze z moich 18h porodu pierwsze ok 6h spezilam na zakupach dla
zabicia czasu mimo ze skurcze byly regularne i dawaly w kosc:)
a co do wezy to teraz mam ssaka na piersi i pisze jedynie lewa reka i produkcja
polskich znakow jest zbyt czasochlonna :P

[paul_ina]

Też tak myślałam przez pierwsze dwa - trzy miesiące ciąży, potem się człowiek
oswaja z myślą o porodzie, a potem to już jest pewien, że cokolwiek by nie
trzeba było zrobić - zrobię wszystko, żeby bębenek opadł a zwartość znalazła się
na zewnątrz :)

daj sobie trochę czasu!

[joluchna.81]

Bagdo, mnie takie lęki jak Ty masz przed ciążą, dopadły w ciąży. Też nie wiem skąd, zawsze marzyła mi wielodzietna rodzina, więc i poród przyjmowałam jako coś normalnego wobec chęci posiadania dzieci. A tymczasem w 2 czy 3 miesiącu dopadły mnie schizy porodowe, powróciły wszystkie nieprzyjemne doświadczenia wziązane z pobytami w szpitalach + poczytałam o realiach na porodówkach w Polsce i miałam całą radość oczekiwania na dziecko z głowy. I wbrew temu co piszą niektóre dziewczyny, nie przeszły mi te lęki do samego końca. Nie spałam po nocach, ryczałam na samą myśl że mam pójść urodzić. Z tym, że ja nie obawiałam sie bólu fizycznego, ale "atrakcji" rzutujących na psychikę. Urodziłam w końcu siłami natury, bez żadnej traumy, co więcej, byłam porodem zachwycona. Ale uważam że to nie kwestia przypadku, dobrze sie przygotowałam do porodu, wiedziałam co się dzieje, jak sobie pomóc, do tego starannie wybrałam położną, z którą chciałam rodzić.

Zarzucasz, że dziewczyny nie piszą o bólu, tak jakbyś tego oczekiwała. Uwierz, że hormony tak działają, dlatego ja spisałam sobie wszystko co pamiętałam jeszcze w szpitalu. I tylko dzięki temu "pamiętam". z tego co mam napisane wynika, że bolało bardzo (bolało po 8 cm dopiero, jakieś 1,5h), ale przede wszystkim nie byłam w stanie przyjąc do wiadomości że ten ból się wkrótce skończy- jakby czas sie zatrzymał i miałoby już mnie zawsze boleć i to było najgorsze. bo gdybym rozumiała, że skoro są parte, to już tylko koło godziny, to przecież bym dała radę, a tak było ciężko. Robiłam instynktownie wszystko co mogłam by urodzić szybciej, by zwalczyć ten ból, ale byłam jakoś nieobecna w tym. Ale jednoczesnie gdy dzidziuś sie urodził cały ból zniknął momentalnie, tak że stał się jakiś nierealny, wróciłam do świata :-)
teraz szykuję się do drugiego porodu i mąż ma nakazane mi uparcie mówić, że "jeszcze 10 minut" ;-)

Miałam fantastyczny poród, od początku miałam potrzebę dzielenia sie radością z takiego porodu- po prostu byłam w totalnej euforii! Ale niestety napotkałam na mur- moja opowieść jest nudna, miałam poród naturalny, czym sie eksytować?
Jedyne osoby które chcą o tym słuchać, to te, które ciążowe plany mają w dalekiej perspektywie. Te które rodziły, "wiedzą lepiej" i wolą się poużalać i słuchać że ktoś miał tak źle jak one albo jeszcze gorzej. A te które sa już w ciąży tez wolą sie nakręcać na masakrę, bo "lepiej sie przygotowac na najgorsze, a ja miałam szczęście".

[bagdo]

Jola, wszystko fajnie, Twoja opowiesc nie jest nudna :-) istotne jest toze
mialas pozytywne doswiadczenie w swoim pojeciu i jestes szczesliwa patrzac na
swoja historie.

Nie ma sensu sie rozpisywac z mojej strony. Nie mam ochoty na bol ktorego moge
uniknac - takie mozliwosi daje mi wpolczesna medycyna. Realia = porod boli,
czyli moj porod odbedzie sie w UK, gdzie znieczulenie jest bezplatne, jak i caly
porod. Jesli wystapia jakies problemy umowie ciecie cesarskie. Jesli bede miec
na koniec leki, postaram sie o opinie psychologa i jak tradycja nakazuje dopne
swego i i tak bede miala to cale ciecie cesarskie.

Dzieki Wam za posty, historie te krotkie i te dlugie, wklad pracy i wolnego
czasu spedzonego nad tym topikiem.

Debata spoleczna nad tym i owym, wiadomo sa zwolennicy roznych rozwiazan i
przeciwnicy. Uwazam ze skoro taki porod przydarzy mi sie jeden raz w zyciu,
nalezy sobie przede wszystkim zapewnic maksymalny komfort i dac se spokoj z
ekscytacja nt. spolecznych za i przeciw. W koncowym efekcie to przeciez moje
doswiadczenie a nie czyjes inne. Inni niech maja swoje, to ich wybory i na tym
historia sie konczy.

:-)

[malwes]

Bagdo - ja tam gdzieś na samym początku wątku opisałam Ci mój
błyskawiczny poród i podałam Ci porównanie odczuwania bólu w obu
porodach - ja akurat pamiętam dokładnie swoje porody.

Natomiast wrócę jeszcze do książki Ireny Chołuj "Urodzić razem i
naturalnie). Myślę, że na wiele pytań znajdziesz odpowiedzi
dokładnie tam - będziesz miała tam też wiele dokładnych relacji z
porodów, wprawdzie domowych - no ale rozwazamy odczuwanie porodu a
nie "lokal" (choć to nie jest bez znaczenia dla porodu i bólu
porodowego również). Gorąco polecam Ci tę książkę - ona mój
światopogląd porodowy przewróciła do góry nogami, mimo, że czytałam
ją mając już prawie 5-letnie dziecko. W zasadzie może nie wywróciła
a ugruntowała..... Tylko tak - pani Irena jest osobą wierzącą choć
ona NIGDY nie obnosi się ze swoją wiarą - natomiast relacje osób
piszących w książce o swoich porodach są trochę nasączone różnego
rodzaju odniesieniami do Boga. To może trochę przeszkadzać w
odbiorze - ale tylko tych relacji. Cała książka, część
tzw. "medyczna" jest REWELACYJNA. Nigdy nikt takich informacji o
porodach nie podawał, nie pisał w ten sposób (poza panią Kasią tu na
forum).
Jeśli ją przeczytasz wróc proszę kiedyś do tego wątku już po
lekturze.

[joluchna.81]

powodzenia! :-)

[comic]

Ja z kolei polecam ks Preeti Agrawal "Odkrywam macierzyństwo". p.Agrawal jest świetną ginekolog, mieszka obecnie we Wrocławiu i tam też prowadzi szkołę rodzenia. W książce nie hołduje żadnej ideologii - opisuje przygotowania do zajścia w ciążę, ciążę, poród, połóg. Jeśli są wskazania do cc to pisze: zrób cc, jeśli nie ma to jak sprawić by poród był pozytywnym przeżyciem - jak zminimalizować ból. Ja książkę musiałam zamówić w empiku, bo wykupują bardzo szybko.
Pozdrawiam :)

[ste3fa]

forum.gazeta.pl/forum/w,585,51401962,,porod_na_wesolo_.html?v=2
poczytaj może uda się odpędzic zmory :))

[an_o]

To jeszcze moze ja kilka slow dopisze od siebie. Urodzilam coreczke
ponad rok temu, 6 dni po terminie. Byl wywolywany oksytocyna i
mialam przebijany pecherz. Skurcze, tak co 15 minut zaczelam
odczuwac prawie zaraz po przebiciu pecherza i podlaczeniu oksy. Na
poczatku nie bylo zle, z czasem coraz gorzej. Bolalo mnie w pewnym
momencie tak, ze myslalam, ze po scianach bede chodzic.

Ucieszylam sie, kiedy mi powiedzieli, ze mam 8cm, bo to przeciez
blizej niz dalej. A tu dupa blada, 8cm zatrzymalo sie na ponad 4h -
wtedy skurcze, to juz nie przelewki byly. Przysypialam ze zmeczenia
miedzy skurczami, ale gdy nadchodzily to bolalo bardzo. Czulam jakby
mi ktos zelazna obrecz na brzuch zalozyl i sciskal koszmarnie. Bole
krzyzowe w porownaniu z brzusznymi, to byl u mnie pikus.

Gdy mialam 10cm okazalo sie, ze glowka nie chce sie wstawic do
kanalu. Lekarz wlozyl mi reke do srodka i zaczal krecic glowa
dziecka z prawej na lewa strone, wpychal je do srodka itp. wszystko
podczas skurczu. Wydostawanie sie dziecka na zewnatrz nie bolalo
mnie nic, tylko czulam bardzo nieprzyjemne rozpieranie w kroczu.
Dziecko wydostalo sie w trzech doslownie parciach (co ciekawe, ja
wogole nie czulam skurczow partych).

Bylo to dla mnie najbardziej bolesne przezycie w zyciu. Nie mialo
nic wspolnego z euforia, szalona radoscia i obezwladniajaca
zalewajaca mnie miloscia do nowonarodzonego dziecka. Za to czulam
ogromna ulge, ze juz po wszystkim. Nie bylam nacinana, mialam tylko
3 szewki i nie mam zadnych blizn. Siedzialam zaraz dnia nastepnego
normalnie - corcia sie urodzila o 2.10 w nocy, po 12h 10min.

Podsumowujac: bolalo jak cholera, ale jakis czas potem zapomina sie,
co to dokladnie za bol jest. Chodzilam do szkoly rodzenia, ale w
zaden sposob nie przygotowala mnie ona na bol porodowy. Przygotowala
mnie za to do opieki nad dzieckiem juz narodzonym. Do tego cwiczenia
oddechowe itp. to bylo dla mnie cos pozytywnego i relaksujacego plus
moglam pogadac z innymi dziewczynami w ciazy. Gadka o tym, ze
odpoczywa sie miedzy skurczami, to pic na wode, fotomontaz. Nie
odpoczywa sie i relaksuje, tylko modli, zeby nastepny skurcz nie
przyszedl tak szybko i tak bardzo nie bolal. Wyobrazanie sobie, ze
dziecko za chwile sie juz urodzi tez niewiele mi pomoglo. W dodatku
mialam chamskiego lekarza na dyzurze, ale musialabym tu powiesc
napisac, gdybym miala wszystkie szczegoly spisac.

Nadmienie, ze mialam bardzo dobre podejscie do porodu, wlasciwie nie
moglam sie doczekac, kiedy moja corcia sie urodzi. Dziecko bylo
zaplanowane i poczete bezproblemowo. Nie balam sie (moze nienormalna
jestem), wiedzialam, ze bedzie bolalo. Nie wiedzialam tylko jak
bardzo. Bylam przygotowana psychicznie, obejrzalam miliony porodow w
tv i internecie i myslalam, ze wiem juz wszystko. Ale nie
wiedzialam.

Mam kolezanke, ktora urodzila w 3h, ale nie wspomina tego
fantastycznie. Do tego byla nacinana. Mam tez inna, ktora urodzila w
20min (skurczy nie czula??). Co kobieta, to porod. Niektore boli
bardzo, inne czuja ucisk, a nie bol. Jak bedzie u Ciebie, trudno
powiedziec. Do tego, co porod, to inaczej wyglada (chodzi mi o
porody u tej samej kobiety). W Twoim przypadku wydaje mi sie, ze nie
powinnas demonizowac porodu (ale tez nie oczekiwac, ze bedzie to
bulka z maslem; moim zdaniem lepiej sie milo rozczarowac niz
wyobrazac sobie jak to bedzie fantastycznie, a potem miec traume),
tylko pogadac z dobrym psychologiem, ktory nie bedzie bagatelizowal
tego, co masz do powiedzenia. Plus przemyslany wybor szpitala z
personelem, ktory postara sie przeprowadzic Cie przez cale to
doswiadczenie tak, jak bedziesz chciala. To chyba jedyna gwarancja
sukcecu. Dodatkowo inne opcje, ktore sobie zazyczysz np. zzo.

Na pocieszenie dodam, ze mam tak zajefajna coreczke, ze przeszlabym
przez to jeszcze raz, zeby ja miec. Nie wyobrazam sobie zycia bez
niej i bardzo mozliwe, ze Ty tez tak bedziesz czula, gdy Twoje
dziecie sie na tym swiecie juz pojawi. Albo i nie:-) - w koncu kazdy
jest indywidualnoscia i kazdy inaczej to przezywa, co trzeba
uszanowac. A moja corcia bedzie miala rodzenstwo gdzies za 1.5-2
lata i mam nadzieje, ze tym razem nie bedzie juz tak ciezko (czego
tez zagwarantowac nie mozna). Zycze Ci fajnych przezyc i super
porodu, gdy juz sie zdecydujesz na malego szkrabka. Pozdrowka.

[unkaunka]

witam! ja rodziłam w anglii więc bałam się jeszcze bardziej. każdy mi mówił ból
do przeżycia, będzie dobrze itp... więc kiedy wody odeszły i zaczęły się skurcze
co 4 minuty, po około 2 godzinach od odejścia wód, pojechałam do szpitala, który
jest około 30 min od domu, a tam mi mówią, że to dopiero początek i spokojnie
moge wrócić i czekać w domu.. ja byłam przerażona! dla mnie to już był ból nie
do wytrzymania.. do tego wody odeszły o 23..więc cały dzień nie spałam, całą noc
nie spałam i potem do 16, kiedy urodził się mój synek..wróciłam do domu, weszłam
do wanny, ale było jeszcze gorzej,próbowałam spać, ale ból nie pozwalał..więc
usiadłam na fotelu i tak wysiedziałam sobie 6 cm rozwarcia.. pojechałam do
szpitala i już zostałam(w anglii jest troszke inaczej niż w Polsce z przyjęciem
do szpitala) myślałam, że nie dam rady, chciałam znieczulenie, ale było za późno
niestety, wdychałam tylko gaz(naprawdę pomaga, również pomaga odpowiednio
oddychać) bóle parte trwały 2 godziny a mały nie chciał wyjść, byłam już tak
zmęczona, ze niestety musieli go ze mnie wyciągnąć próżnociągiem... byłam tak
zmęczona, ze nie umiałam w pełni cieszyć się z mojego synka kiedy leżał u mnie
na brzuchu. Ale po jakiś 40 minutach troszke odpoczęłam i byłam najszczęśliwsza
na świecie, gdy miałam skurcze, marzyłam o cesarce, ale nie żałuje, że rodziłam
naturalnie, to chyba zbudowało jeszcze większą więź z moim synkiem i jeszcze
bardziej go kocham, bo musiałam tyle wysiłku włożyć w to, żeby był ze mną na
świecie!zastanów się jeszcze nad tym, ja nie wierzyłam, ze o tym bólu się
zapomina, bo bolało okropnie, ale teraz kiedy mój synek na 2,5 miesiąca, nie
myślę o tym w ogóle, kiedy patrzę na jego radosną buźkę to wynagradza wszystkie
bóle jakie przeżyłam... po za tym, ból piersi to jest dopiero ból!! mogłabym
rodzić i rodzić tylko, żeby piersi przy karmieniu nie bolały.. pozdrawiam Cię
serdecznie i życzę Ci abyś zdecydowała się na poród naturalny, bo to naprawdę
się szybko zapomina, a tak nas natura stworzyła, żeby rodzić naturalnie i to
chyba jest najlepsze wyjście dla dziecka i dla matki...

[sylwia_p]

Nie lubię pisać na forach ale szczera wypowiedź bagdo skłoniła mnie do wtrącenia
swoich pięciu groszy :) ze swojego doświadczenia. Wybaczcie, nie przeczytałam
wszystkich wypowiedzi, więc może będę coś powtarzać.
Bardzo bałam się bólu podczas porodu, do tego stopnia, że jak położna
powiedziała iż później już nie będą mogli dać znieczulenia (co nie było prawdą)
wzięłam je choć jeszcze nie bolało bardzo. Żałuję tego bo znieczulenie (być może
źle podane lub w zbyt dużej ilości - 3 razy) przedłużyło poród, zatrzymało
skurcze i poród zakończył się vacuum :( a bolało mimo znieczulenia bardzo i długo!
Wiem, że różnie może się zdarzyć, wiele kobiet poleca znieczulenie zewnątrz
oponowe i szkoły rodzenia.
U mnie szkoła rodzenia, czytanie czasopism i książek wywołały tylko mętlik w
głowie. Na prawie każdy temat są dwie różne opinie. Nigdy nie miałam
doświadczenia z dziećmi a tymczasem i tak nie znalazłam na żaden chyba temat
dotyczący dzieci jednoznacznej odpowiedzi.
A wracając do tematu. Teraz (ponad rok po porodzie) wybrałabym poród naturalny,
najchętniej nie w szpitalu (ewentualnie w szpitalu z wybraną, opłaconą dobrą
położną) i naturalne metody uśmierzania bólu. Czytałam tylko troszkę o tym przed
porodem ale zrezygnowałam ze względu na koszty ale dziś wolałabym dać te
pieniądze! I w tym przypadku polecam gruntowne przygotowanie i to jak
najwcześniej, żeby przygotować organizm do porodu (ćwiczenia, masaże, itp.) i
oczywiście szkołę rodzenia przygotowującą do naturalnego porodu (a nie tak jak
moja szkoła rodzenia, że w razie czego dostanie pani znieczulenie).
Cesarki też bym nie wzięła ponieważ ból może być po niej bardzo mocny i dużo
dłuższy niż podczas porodu a jeśli karmi się piersią (a ja karmiłam) nie można
brać silnych środków przeciwbólowych.
Pozdrawiam gorąco i życzę bezproblemowej ciąży i dobrego porodu :)
P.S. Przepraszam za ewentualne błędy w pisowni ale zawsze byłam z tym na bakier :/

[kluska86]

Witam dziewczyny:>
widze,że trafiłam na niezłe forum i chciałabym napisać coś o sobie...jestem w 21 tygodniu ciąży i strasznie mi ciężko...
najwiedzają mnie takie lęki,że mężowi nawet nie wspominam...
najgorsze jest to,że lęki te są bezpodstawne i nierealne a jednak siedzą w mojej głowie...Oczywiscie na myśl o porodzie też robi mi się gorąco...
pomóżcie choć troche....zdesperowana...

Kluska

[an_o]

A z czym masz te leki zwiazane? Bo porod to jedno, a lek o dziecko,
czy inne sprawy, to drugie. A chodzisz do szkoly rodzenia?

[kluska86]

Witam:>
Własciwie to najbardziej mam lęki związane z dzieckiem...
Teraz na dodatek zmartwiłam się badaniem coombsa...
Boję się o wszystko co związane z maleństwem,bardzo chciałam uczęszczać do szkoły rodzenia,niestety nie chodzę....

[an_o]

Rozumiem, ze to Twoje pierwsze dzieciatko? Niepokoje wszelkiego
rodzaju sa w takim wypadku normalne. Byleby tylko w paranoje nie
popadac. Skoro nie mozesz do szkoly rodzenia chodzic, to moze
znajdziesz jakies kolezanki w ciazy i byscie sobie co jakis czas
pogadaly o ciazy i dzieciach - moze to by Cie troche na duchu
podnioslo.

[kluska86]

Kochana an_o pierwsze dzieciątko:>niepokoje są niesamowite...
W sumie zaczeło się od tego,że w 14 tyg lekarz zlecił mi test Pappa ponieważ nie widział u dziecka przegrody nosowej...było to na tydzień przed ślubem...przeżyłam horror....test wyszedł świetnie,ale od tamtej pory boje sie wszystkiego a wcześniej byłam szczęśliwa ze swojego stanu...Teraz robie Coombsa mimo tego,że nie mamy konfliktu serologicznego bo mój lekarz do przodu z badaniami jest że hoho...
Staram się myśleć pozytywnie:>Akurat jak na złość koleżanki w ciąży mam mało ciekawe do dyskusji...Staram się myśleć pozytywnie:>