Co zmieniłabym w polskim położnictwie?

[katarzynaoles]

Wątek nie tylko dla sfrustrowanch ;). Czekam na posty - szczegóły w
wątku "prośba do forumowiczek"

[waniliax]

Przede wszystkim podejście do pacjentki - aby rodząca była
traktowana jako podmiot, osoba, z którą warto i trzeba rozmawiać.
Bardzo ważne jest też uniemożliwienie wykonania jakiegokolwiek
zabiegu, procedury bez uprzedniego poinformowania pacjentki i
uzyskania jej zgody. Definitywna odmowa pacjentki na jakikolwiek
zabieg, postępowanie powinna być bezwzględnie respektowana
(naturalnie, z wyłączeniem sytuacji ratowania życia).
Przede wszystkim brakuje u personelu medycznego empatii, szacunku
dla pacjenta i uznania praw rodzącej do samostanowienia. Rodzące są
przez niektóre położne i lekarzy traktowane po części jak osoby
ubezwłasnowolnione, do uprzedmiotowienia włącznie.

[kate_pazgi]

Przydałoby się nieprzymusowe położenie na łóżku porodowym w ostatniej części
porodu. Lepszy sprzęt ( wanny, piłki, drabinki...), informowanie o skutkach
jakichkolwiek zabiegów a nie:'proszę tu podpisać zgodę na użycie próżnociągu' np.

[quick-share]

- powinno sie skonczyc z rutynowym nacinaniem
- więcej rozmawiać z rodzącą, informować o przebiegu porodu
- poród rodzinny nie powinien być płatny

to tyle na szybko :)

[przeciwcialo]

Czasy porodów mam za sobą, wszystkie planowane dzieci urodziłam.
Rodziłam i naturalnie i przez cc. I w sumie moge napisac tylko co mi
sie nie podobało albo co mnie zachwyciło.
1- to że kazano nam płacic za poród rodzinny- zrezygnowalismy z
niego bo było to dla nas za drogo.
2- w czasie porodu najbardziej pomogła mi studentka połoznictwa-
połozne nie miały za bardzo czasu bo dzieci rodziły sie jedno po
drugim. Ale studentke wspominam z rozrzewnieniem. jak lezałam 5
godzin pod kroplówka oksytocynowa z wenflonem wbitym tak ze nie
mogłam zgiąc reki to dzieki tylko niej nie umarłam z pragnienia i
głodu. Porodówke opusciłam po 17 godzinach a nikt nie zainteresował
sie czy chce mi sie pic.
3- podobała mi sie opieka pielegniarek nad dziecmi. Ja miałam tylko
karmic :) Przed wyjsciem dostałam instruktaz praktyczny jak kapac,
przewijac i pielegnowac.
3- połozna srodowiskowa przyszła raz, rzuciła okiem na dziecko, dała
mi jakies papiery do podpisania i tyle ja widzieli. Żenujace
naciągactwo.
4- większośc wizyt w czasie ciąży mogła spokojnie skończyc sie w
gabinecie połoznych.
5- odwiedziny w szpitalu na salach były zakazane. Do tego był pokój
odwiedzin. I to było super bo nie musiałam sie wstydzic przed obcymi
ludźmi.
Jak cos mi sie przypomni to dopisze później.

[alexkieszek]

1. Ja zaczęłabym od zmiany podejścia do ciąży, pomimo, że moja i pierwsza i
druga ciąża należą do tych z lekka patologicznych to zmieniłam bym podejście:
Ciąża to nie choroba, ale jeśli ciężarna mówi, że jest zmęczona i potrzebuje
odetchnąć od pracy bo upał, bo stres, bo jest po prostu zmęczona to dać jej to
L4 na chwilę niech dychnie od stresu.
2. Nie straszyć niepotrzebnie ciężarnych. I tak często wiemy za dużo :)
3. ciąże fizjologiczne powinny być prowadzone przez położne
4. niezbyt częste "grzebanie" w ciele położnej
5. dobra i konkretna informacja na temat przebiegu ciąży, słuszności brania lub
nie witamin, informacje dietetyczne (a to ważniejsze niż witaminy)
6. empatia ze strony personelu medycznego
7. poród - chyba wszyscy wiemy... jak w poście Szmytki nie rodziłam w Polsce
8. opieka poporodowa - rooming in super ale doszło do tego, że położne nie
wykazują żadnego zainteresowania położnicą i dzieckiem a niektóre dziewczyny
mają na prawdę ciężkie porody i potrzebują pomocy
9. dobre wykształcenie w dziedzinie laktacji i wsparcie, informacja i pomoc w
przystawianiu dziecka do piersi

to chyba tyle... ogólnie żeby było o 180 stopni inaczej niż teraz... bo czasem
mam wrażenie, że mieszkamy w jakimś dziwnym kraju który chwilę idzie do przodu a
potem cofa się do ciemnogrodu i to nie tylko w położnictwie.

[darulka-1]

> Czasy porodów mam za sobą, wszystkie planowane dzieci urodziłam
zmienila bym to ze po porodzie lekarz zeby sszyc rane po nacieciu
byl od razu a nie po kilkunastu minutach

[elly2]

przeciwcialo napisała:
2- w czasie porodu najbardziej pomogła mi studentka połoznictwa-
> połozne nie miały za bardzo czasu bo dzieci rodziły sie jedno po
> drugim. Ale studentke wspominam z rozrzewnieniem. jak lezałam 5
> godzin pod kroplówka oksytocynowa z wenflonem wbitym tak ze nie
> mogłam zgiąc reki to dzieki tylko niej nie umarłam z pragnienia i
> głodu. Porodówke opusciłam po 17 godzinach a nikt nie
zainteresował
> sie czy chce mi sie pic.


Studentka położnictwa to tak samo personel sali porodowej. Skoro
miała się Panią zająć to się zajęła. Raz Pani pisze , że dzięki niej
Pani się napiła a za chwilę pisze Pani , że nikt się nie interesował
czy chce się Pani pić ???

[joana.mz]

-przede wszystkim i po pierwsze - podejście lekarzy i położnych do
ciężarnej, rodzącej i do samej ciąży.
-prowadzenie ciąż (bezproblemowych) przez położne, ograniczenie
wizyt i zbędnych badań
-stworzenie domów narodzin prowadzonych przez położne oraz
ułatwienie przeprowadzania porodów domowych
-jasne i przejrzyste określenie przez przepisy prawne - jakie prawa
ma ciężarna i rodząca w szpitalu oraz określenie standartów i
warunków szpitalnych obowiązujących na obszarze całego kraju
-znieczulenie dostępne dla każdej rodzącej wg jej potrzeb (zzo)
-pozwolenie kobietom rodzić w pozycji wygodnej dla nich
-ograniczenie zbędnych podczas porodu badań i zabiegów w
szczególności nacięcia krocza

[kropkaa]

Zlikwidować w szpitalach telewizory.
Kto W PRACY może oglądać filmy (wyłączając krytyków filmowych)???
Tym bardziej, że się to na rzeczywistość nie przekłada ("Na dobre i
na złe"). System rooming-in polega często gęsto na tym, że położne
zamiast zająć się noworodkiem, mają to gdzieś, tylko przed tv kawka
i filmik. I nie wiadomo, jak do takiego pokoju wejść - pukać,
przepraszać, czekać wspólnie na napisy końcowe? Położna powinna
spędzać czas z pacjentką (przed porodem, w trakcie, po), a nie
wychodzić z kanciapki, gdy jej się siedzenie znudzi.

[eli-mama]

1. W państwowych szpitalach nie powinno być różnic w
traktowaniu "swoich i nieswoich" pacjentek (swoje to te co płacą
dodatkowo za wszystko, mimo ubezpieczenia)
2. Zgodziłabym się na dodatkowe opłaty za superluksusy, nie
natomiast za poród rodzinny ( ja płaciłam 100 zł w ubiegłym
roku),tym bardziej że wszędzie czytam o nielegalnym pobieraniu
opłat. Jak tu nie zapłacić, jeżeli się nie ma wyboru?
3. Ograniczyć ilość zbędnych osób na porodówkach, pytać o zgodę
rodzącej czy życzy sobie, zeby weszła np. salowa (w moim przypadku
nie podobało mi się to, że salowa weszła na sam finał i siedząc
grzecznie na krzesełku na przeciw moich rozłożonych nóg, czekała aż
urodzę i będzie mogła posprzątać)
4. System rooming in, nie powinien polegać tylko na zostawieniu
matce dziecka i nieinteresowaniu się. Szczególnie u matek
pierworódek, które są zmęczone po porodzie i nie maja doświadczenia
w opiece nad noworodkiem ( u mnie było ok, ale widziałam strasznie
sfrustrowane matki o krok od depresji, do których przychodziły
pielęgniarki z pretensjami, że matka czegoś nie umie zrobić przy
dziecku )
5. I bardzo ważna sprawa: kompletny brak poradnictwa laktacyjnego
po porodzie (jak matka ma dużo szczęścia, to wychodzi z dzieckiem
umiejącym pić z piersi- ja miałam wspaniałą współlokatorkę, która
nauczyła mnie wszystkiego co powinna wiedzieć młoda mama, a moje
dziecko bardzo chciało pić i nie miałam problemów z karmieniem)
6. Brak innej opcji karmienia (narzucone bezwzględnie karmienie
naturalne, brak dostępnych środków hamujących laktację)
Z mojego punktu widzenia to na razie tyle.
Zobaczę co się zmieni po drugim porodzie w tym samym szpitalu:)

[joanna.marta]

Ten mój post jest odpowiedzią na inny wątek (forum 'Szpitale').
Jedna z forumowiczek zasugerowała, że może powinnam go tu wkleić, to
wklejam. Tylko proszę mieć na uwadze, że ta treść była odpowiedzią
na inny wątek i nie wszystkie zdania mogą tutaj pasować. Ale
większość raczej tak

"Ja już się wypowiadałam kiedyś na tematy związane... Ale się
powtórzę.
W naszych szpitalach bywa źle. I jestem zdania, że mamy prawo
wymagać, głośno wyrażać własne zdanie, na pewne rzeczy się nie
zgadzać itd... Nie zgadzam się z opiniami niektórych pań, że autorka
wątku i jej podobne są przewrażliwione a poród wyobrażały sobie jako
pasmo przyjemności. A że tak nie było, to nie wina personelu, bo
przecież poród to nic przyjemnego. NIe mówię o skrajnych
przypadkach, ale w większości mamy być 'przewrażliwione' na własnym
punkcie i własnym porodzie, bo tylko wtedy może ktoś nas usłyszy i
posłucha. Po co? Po to, by zmieniły się standardy przy porodzie, by
personel miał inny punkt wyjścia niż teraz w wielu szpitalach. Takim
punktem wyjścia powinien być szacunek wobec rodzącej, zapewnienie
jej poczucia intymności, udzielanie informacji, pytanie o wyrażenie
zgody na różne zabiegi, a także wyjaśnianie konieczności niektórych
zabiegów, jeśli zachodzi taka potrzeba. U nas w większości szpitali
to nie jest punkt wyjścia ale taką 'normalność' trzeba sobie
wywalczyć, a często się nie daje. W wielu szpitalach personel jest
przyzwyczajony do z góry utartych przyzwyczajeń i chce tak
przeprowadzić każdy poród, nie licząc się ze zdaniem pacjentki, nie
pytając jej nawet o zgodę. A nie tak powinno być. Jeśli nie będzie
założeń odgórnych typu: "nacięcie jest rutynowe", "oksy to najlepiej
już przy wejściu podłączyć", "pacjentka ma rodzić a nie gadać,
wymagać" itd..., to nie będzie tylu takich 'przewrażliwionych'
damulek, które mają odwagę sprzeciwić się temu, jak się je traktuje.
Tylko konieczne jest traktowanie rodzącej z szacunkiem, a nie na
zasadzie "poród musi boleć, męża najlepiej wyprosić, trzeba podać
oksy i naciąć, bo tak się robi a poza tym będzie szybciej; zabiegi
przy dzidziusiu to w innym pomieszczeniu bo tata na pewno by
przeszkadzał" iid... Można mnożyć. W naszych szpitalach tak często
jest. I do mnie nie docierają argumenty, że szpital to nie hotel, że
tyle kobiet wcześniej rodziło w takich warunkach, to i my też
urodzimy. Podejście personelu musi się zmienić i tyle. POłożne czy
lekarza nie mogą z góry nastawiać się na poród wg przyjętego w danym
szpitalu schematu, i działać wg niego bez pytania czy informowania
pacjentki. Jak babka chce być nacięta, niech natną; chce oksy - nie
ma problemu; chce karmić bądź nie - jej wybór. I tak powinno to
wyglądać. Ma być prawo wyboru a nie bezsilne podporządkowanie się
regułom panującym w szpitalu. Mówię tu o normalnych porodach,
których na szczęście jest większość, a nie porodach i ciążach
problematycznych. A u nas czasami jest tak, że zwykły, fizjologiczny
poród (wszystko idzie książkowo) z założenia jest problematyczny i
trzeba te wszystkie wspomagacze (oksy, cięcie) zafundować. I to
powinno się zmienić.
Rodziłam dwa razy. I w dwóch przypadkach byłam potraktowana z
szacunkiem (przy drugim porodzie był mały wyjątek, ale tylko jeden;
reszta bez zarzutu). Była komunikacja między personelem a mną, czego
często brakuje. Informowano mnie o wszystkim, rozmawiano ze mną. Dla
mnie to było ważne; myślę że dla innych pań również. Nie
usłyszałam: 'proszę się położyć i przeć"; a proponowano mi wannę,
piłki, drabinki. Urodziłam na leżąco - dla mnie najlepsza pozycja :-
). Dzieciaczki zaraz po urodzeniu były u mnie na brzuchu a chwilę
później zajęto się nimi w sali gdzie rodziłam (był kącik do tego
przeznaczony). Nikt męża nie wypraszał. Podczas całego pobytu mogłam
być przy wszystkich czynnościach jakie były wykonywane przy dziecku,
ale nie zawsze chciałam, np. przy pobieraniu krwi.
Personel był miły, normalny. A wszystko to w zwykłym państwowym
szpitalu.
I moje zdanie jest niezmienne. Skoro w jednym miejscu tak może być,
to czemu nie w innych. W tym szpitalu, gdzie rodziłam po prostu są
inne założenia, ale je można przenieść do innych placówek. Tylko
potrzebna jest chęć personelu, a tego właśnie brakuje. I dlatego
trzeba te zmiany wymusić, bo w niektórych miejscach inaczej się nie
da.
Mam porównanie, jak jest w innym szpitalu, bo leżałam na patologii
ciąży przed drugim porodem. Przy przyjęciu dostałam mnóstwo papierów
do podpisu. A jak przy którymś zatrzymałam się dłużej, żeby
przeczytać treść, zostałam delikatnie upomniana, że nie mam czytać,
bo to są standardowe druki. Była między innymi zgoda na obecność
studentów przy badaniach. Jeśli którejś pani nie przeszkadzają
studenci, chwała jej za to. Mnie by przeszkadzali; po prostu bym się
wstydziła. Przy porodzie też.
Przez trzy doby miałam badany cukier (krzywa cukrowa - 7 x dobę
pobierana krew z palca). Chodziłam do pielęgniarek, żeby mi ją
pobrano. I usłyszałam, że mam to robić sama. Żeby była jasność - i
tak miałam chodzić do nich, pobierać krew na ich sprzęcie, bo nie
miałam żadnej cukrzycy i sprzętu kupować nie musiałam. Powiedziałam,
że nie chcę, żę nawet przy zwykłym pobieraniu krwi odwracam głowę.
Pani pielęgniarka naskoczyła na mnie, że może kiedyś będę musiała
się tego nauczyć i że mam teraz świetną okazję. A ja na to, że jak
będzie trzeba to się nauczę, ale na razie nie ma takiej potrzeby i
nie będę tego robić (nie stawiałam się ze złośliwości; po prostu nie
mogłam się przemóc i tyle). No to posiedziałam sobie na dyżurce z 15
minut bo położna czekała chyba aż zmienię zdanie. W końcu musiała mi
to zrobić, bo musiałam mieć ten wynik cukru wpisany do karty.
Może zaraz ktoś mnie okrzyknie rozkapryszoną babą. Trudno. Może dla
niektórych moje wymagania są zbyt wygórowane. Mnie tak się nie
wydaje. Moje wymagania nie są z kosmosu, nie żądam super traktowania
i 'noszenia na rękach'. Moje wymagania to poród naturalny bez
wspomagaczy, jeśli nic złego się nie dzieje; możliwość wyboru
pozycji, chodzenia; obecność mężą; możliwość bycia z dzieckiem
podczas całego pobytu szpitalnego; możliwość decydowania o obecności
studentów przy porodzie. Poza tym wymagam udzielania mi informacji
przez personel na temat tego, co się dzieje i co może się dziać ze
mną, z dzieckiem, co być może należy wykonać, żeby wszystko było ok.
I to tak dużo? I przy porodach tak właśnie miałam (no, z drobnym
wyjątkiem) i uważam to za obowiązkową normalnść, która należy się
każdej z nas. Szkoda tylko, że trzeba o to głośno wołać. No ale może
sytuacja się kiedyś zmieni."

z doswiadczen zagranicznych przeszcepilabym dwa

[sofi75]

Tytulem wstepu dodam, ze nie rodzilam jeszcze za granica. Rodzilam
raz w Polsce (w 2001), za granica przeszlam 2 poronienia (2007).

Rozwiazanie pierwsze
Lekarz prowadzacy jest odpowiedzialny za swoja pacjentke od poczatku
do konca. Jesli dostaje skurczy porodowych, dzwonie najpierw do
mojego lekarza i on mi mowi, gdzie sie udac i co robic. Jesli
dochodzi do poronienia, to nie jezdze po izbach przyjec, dla ktorych
jestem anonimowa pacjentka, tylko dzwonie do gina i on mowi, gdzie
przyjechac. Przeszlam za granica 2 x przez poronienie i za kazdym
razem to lekarz zalatwial miejsce w szpitalu, mowil, gdzie mam sie
zglosic, a co najwazniejsze byl w tym miejscu przede mna. To
rozwiazanie ma podstawowa zalete: nie dopuszcza do niemilego
traktowania pacjentki przez nieznanego jeje lekarza - lekarz
prowadzacy nie pozwoli na to, zebym byla niezadowolona z uslugi
szpitalnej (jesli oczywiscie chce, abym nadal byla jego pacjentka).

Rozwiazanie drugie
Tutaj (Belgia) nie ma czegos takiego jak szkola rodzenia. Sa za to
indywidualnej zajcia z kineziterapeutka (z reguly polozna). Okolo
10 sesji. Na zajeciach tych uczy sie ciezarna roznych cwiczen:
przede wszystkim lagodzacych bol porodowy, ale tez takich, ktore
pozwalaja szybko wrocic do formy po porodzie. Cwiczenia moga byc
dobrane do konretnej osoby i jej poziomu sprawnosci fizycznej: od
prostych cwiczen oddechowych, po masaz i joge dla ciezarnych.

_________________________________
"do góry uszy, to i pupa ruszy"

[karla134]

niesamowite co tu powiedzieć szpitale i opieka medyczna za granicą jest nie
porównywalna co do polskich i jeszcze do tego ten sam lekarz prowadzący na
porodówce dużo łatwiej przejść ten poród który i tak jest nieprzyjemny zwłaszcza
pierwszy raz, pozdrawiam wszystkie mamy

[oldzinka]

-respektowanie praw pacjenta. W szpitalu, w którym rodziłam wisiały
wywieszone na korytarzu, ale gdy nie zgodziłam się na wywoływanie
porodu o mało mnie nie zlinczowano.
- oddanie prowadzenia ciąży i porodu fizjologicznego w ręce
położnych, odpowiednio do tego przygotowanych. Lekarze niech się
zajmą tym, na czym się znają - leczeniem patologii.
- przyznanie kobiecie prawa/możliwości do świadomego urodzenia
swojego dziecka. odejście od aktywnego prowadzenia porodu. danie
kobiecie prawa do rodzenia tak jak chce, wyboru miejsca najlepszego
do urodzenia dziecka.
- i to co mnie osobiście boli - to zrozumienie, że coraz więcej
kobiet bardzo dużo wie o mechanizmie porodu, dużo czyta o
najnowszych badaniach nt. różnych procedur stosowanych w szpitalach.
itp., potrafi słuchać swojego instynku. Gdyby kobietom tym nie
przeszkadzano miałyby szansę na naprawdę piękne przeżycie porodu. A
tymczasem traktowane są jak pojemniki na płód, który trzeba szybko i
sprawnie wydobyć.
- zmieniłabym też sposób traktowania noworodków. Nie jak przedmiot,
który trzeba sprawnie obrobić, tylko jak największy cud natury.
Marzą mi się powszechne narodziny bez przemocy ;) Bez świateł,
pośpiechu, hałasu, zakrapiania oczu, odśluzowania i separacji od
matki.
- i kazałabym wszystkim lekarzom i położnym w całej Polsce
obowiązkowo przyswoić sobie całą wiedzę ze stony fundacji Rodzić Po
Ludzku.

[kaakaa]

Pewnie jest tego jeszcze więcej ale to, co przychodzi mi do głowy to następujące
kwestie, które należałoby zmienić w polskim położnictwie:
1. Relacje personelu medycznego z podopieczną (nie lubię określenia „pacjentka”,
bo sugeruje osobę chorą):
a. Podejście partnerskie – kobieta jest ekspertem od własnego organizmu, ona zna
siebie najlepiej i nie widzę powodu, by planując opiekę nad ciężarną czy rodzącą
ignorować jej wiedzę na temat własnego organizmu – w idealnych warunkach medyk
(np. położna) i kobieta powinni współpracować w celu uzyskania maksymalnie
korzystnych rozwiązań dla danej kobiety.
b. Szacunek dla podopiecznej – choćby tak banalne sprawy, jak przedstawienie się
osobie przyjmowanej do szpitala, czy osobie, którą mamy się opiekować na sali
porodowej, czy oddziale poporodowym; pukanie gdy się wchodzi do sal na których
przebywają podopieczne (to w końcu ich tymczasowy „dom”); zapewnienie intymności
(nie tylko w wersji minimum typu: kusy parawanik); poszanowanie dla poglądów,
czy religii.
c. Uznanie prawa rodziców do decydowania o swoim dziecku – od spraw banalnych,
np. czy używać płynu do kąpieli, poprzez istotniejsze jak czas trwania
pierwszego kontaktu, pierwsze przystawienie, zabiegi nie konieczne ale rutynowo
wykonywane w szpitalu, dokarmianie mieszanką, aż po tak zasadnicze jak kwestie
wielokrotnych reanimacji, gdy stan dziecka nie rokuje poprawy.
d. Traktowanie kobiety (także rodzącej), jak osoby w pełni władz umysłowych,
zdolnej do podejmowania racjonalnych decyzji – informowanie o każdym planowanym
zabiegu i umożliwienie dopytania oraz wyrażenia zgody bądź nie.
2. Poziom i aktualność wiedzy medycznej naszego personelu:
a. Sugeruję, by medycy byli zobowiązani do zapoznawania się z aktualną wiedzą
medyczną , w szczególności tą dotyczącą ich dziedziny. Baza Cochrane’a to źródło
godne polecenia :)
b. Materiały WHO powinny być powszechnie znane a zalecenia stosowane w praktyce,
a nie tylko wywieszane na oddziałach.
c. Materiały Fundacji „Rodzić po ludzku” też są godne polecenia.
d. Kompetencje interpersonalne - przydałoby się rzetelne przygotowanie
psychologiczne personelu medycznego, który ma pracować z kobietami ciężarnymi,
rodzącymi, w połogu. Personel często nie umie rozmawiać, pozwala sobie na
komentarze raniące uczucia podopiecznych, podważające ich wiarę w swoją kompetencję
3. Demedykalizacja porodu:
a. Rezygnacja z wszelkich procedur medycznych stosowanych rutynowo: wywoływanie
porodu „dzień po terminie”, nawodnienie dożylne, kroplówka naskurczowa „na
rozkręcenie akcji porodowej”, nacięcia bez wskazań, „pomoc” przy rodzeniu
łożyska itp..
b. Rezygnacja z „aktywnego prowadzenia porodu” na rzecz porodu naturalnego.
c. UWOLNIENIE KOBIETY W II OKRESIE PORODU - położenie na wznak na łóżku
porodowym, to najgorsza możliwa pozycja do rodzenia; w każdym razie z
perspektywy rodzącej kobiety i jej dziecka.
d. Ograniczenie użycia KTG.
e. Popularyzacja naturalnych metod radzenia sobie z bólem w miejsce nachalnej
promocji znieczuleń przewodowych.
f. Nie nadużywanie cięcia cesarskiego. Szczególnie w przypadkach gdy brak
wskazań lub gdy wskazania są, według aktualnej wiedzy, bardzo wątpliwe np.
poprzedni poród przez cc.
4. Kwestie finansowania przez NFZ (i inne rozwiązania prawne wokół) opieki
położniczej innej niż lekarska/szpitalna:
a. Ciąża fizjologiczna powinna być prowadzona przez położną lub lekarza
rodzinnego – nie widzę powodu, by NFZ refundował prowadzenie ciąży
fizjologicznej przez lekarza specjalistę.
b. Położna powinna mieć możliwość kierowania na badania w ramach NFZ i
wystawiania recept na podstawowe leki, których podawanie nie wymaga konsultacji
ze specjalistą.
c. Poród powinien być objęty refundacją przez NFZ niezależnie od miejsca, które
kobieta na niego wybierze – także porody domowe powinny być refundowane (pewnie
są tańsze, więc byłoby to korzystne ekonomicznie).
d. ośrodki o najwyższym poziomie referencyjności powinny być przeznaczone dla
osób, których stan wymaga lub może wymagać opieki na tak wysokim poziomie. Pełna
refundacja porodu w ośrodku o III stopniu referencyjności w przypadku
naturalnego porodu wieńczącego w pełni fizjologiczną ciążę u zdrowej kobiety to
chyba rozrzutność.
5. Standardy opieki nad ciężarną i rodzącą – nie wiem, czy jakieś oficjalne
istnieją ale jeśli istnieją, to nie wszystkim lekarzom są znane i nie wszyscy
się do nich stosują. Ot, choćby kwestia badań USG w ciąży. Nie rozumiem po co,
przy braku wskazań robić USG w 5 tygodniu. No, chyba, że kobieta za mało stresów
ma i chce się trochę „podkręcić” oczekując „czy serduszko zaskoczy” (określenie
użyte przez lekarza). Podobnie z innymi badaniami , jakie powinny być robione w
okresie prekoncepcyjnym a także w ciąży. Kobiety nie wiedzą, jakie badania
powinny zrobić, lekarze nie zawsze chcą dawać skierowania (np. na badania
poziomu przeciwciał).
6. Dostęp do dokumentacji medycznej – teoretycznie każdy ma prawo wglądu do
własnej dokumentacji medycznej ale w praktyce… szkoda gadać.

O, to tyle na gorąco... choć pewnie to nie wszystko.

[tess_32]

Zgadzam się w 100%. Najbardziej natomiast z następujacymi
postulatami, ktorych brak realizacji dotknął mnie w szczególny
sposób.

kaakaa napisała

> d. Traktowanie kobiety (także rodzącej), jak osoby w pełni władz
umysłowych,
> zdolnej do podejmowania racjonalnych decyzji – informowanie o
każdym plan
> owanym
> zabiegu i umożliwienie dopytania oraz wyrażenia zgody bądź nie.
Po ostatnich dwóch pobytach w szpitalu miałam wrazenie, ze niektórzy
lekarze i polożne traktują kobiety jako pozbawione rozumu, którym
nie trzeba niczego tłumaczyć- mam tu na myśli podanie przyczyn
podania danych leków: kobieta chce wiedzieć, co za lek dostaje i
jakie jest jego działanie; podanie powodu wykonania badań itp.

> d. Kompetencje interpersonalne - przydałoby się rzetelne
przygotowanie
> psychologiczne personelu medycznego, który ma pracować z kobietami
ciężarnymi,
> rodzącymi, w połogu. Personel często nie umie rozmawiać, pozwala
sobie na
> komentarze raniące uczucia podopiecznych, podważające ich wiarę w
swoją kompete
> ncję

To jest moja druga ciąża. Na karcie ciąży widnieje zapis C II, P II,
czyli na mój rozum sugeruje on, że pierwszej ciąży nie poroniłam
lecz urodziłam dziecko, doszłam do porodu. I tu sytuacja: 21t
obecnej ciąży leżę podłączona do kroplówki, bo mam skurcze. Boje sie
okropnie, a pani doktor na wizycie " Druga ciaża? Hmmm To pierwsze
dziecko żyje czy nie?". Miałam ochotę coś jej zrobić. Zupełny brak
taktu. Zwłaszcza, ze wszystko jest w karcie przyjęcia do szpitala.
Na szczęście moja pierworodna córa ma sie dobrze...


6. Dostęp do dokumentacji medycznej – teoretycznie każdy ma prawo
wglądu
> do
> własnej dokumentacji medycznej ale w praktyce… szkoda gadać.

Ta sama- choć ciężko przychodzi mi to napisać- pani doktor.
Zrobiono mi serię badań. Od polożnej wiedziałam, ze wyniki już są i
można isć do pokoju lekarskiego poprosić o ich interpretację.
Wysłałam męża, który był upoważniony do odbierania informacji o moim
i dziecka stanie zdrowia. No i kolejna przykra niespodzianka.
Znudzona ginekolożka oglądając TV wyprosiła go z gabinetu mówiąc, ze
ona nie jest od udzielania tego typu informacji.
Dodam tylko, leżące na sali dziewczyny w okresie przedporodowym
wręcz modliły się, by nie zacząć rodzić na dyżurze tejże pani.
Opisane wydarzenia miały miejsce w Klinice na Ślasku.

Mam nadzieję,że dzieki temu wątkowi uda się coś zmienić.

[nunia01]

Nie będę powtarzać wcześniejszych postulatów, od siebie dodam:
- możliwość porodu ambulatoryjnego z wyjściem ze szpitala zaraz po, nie na
zasadzie wychodzenia 'na własne żądanie' i niemiłych sytuacji w przypadku
konieczności powrotu do szpitala,
- możliwość 'zabezpieczenia' porodów domowych przez szpital - to znaczy w
przypadku konieczności zmiany miejsca porodu z domu na szpital normalne
traktowanie tej sytuacji i umożliwienie kontynuowania porodu w szpitalu przy
udziale 'domowej' położnej
- zaniechanie niepotrzebnych procedur medycznych oraz informowanie o
planowanych działaniach wobec rodzącej oraz dziecka
I przede wszystkim zmiana podejścia na podmiotowe oraz szacunek.

[cota]

Kultury i szacunku przede wszystkim..zanim cokolwiek powiedza lub
zrobią niech sie zastanowią czy chciałyby, aby ich tak potraktowano.
Szacunek - myto mnie po cc gołą jak święty turecki na sali 6-
osobowej przy otwartych drzwiach, gdzie wszyscy sie przewijali i sie
gapili..brak pomocy - na wszystko odburkiwanie - na środki
przeciwbólowe,na pomoc w dojściu do łazienki. Nie wiem, może
przydałaby się jakas weryfikacja, mozę niektóre osoby są zbyt
wypalone, moze pomyliły sie z zawodem.
- zzo - ktoś pisał o nachalnym promowaniu, dziwne , u mnie w mieście
wojewódzkim nie ma w żadnym szpitalu możliwosci nawet za opłatą.
Niech w każdym szpitalu będzie zzo (nawet za opłatą) - kto chce ten
skorzysta.
- roomin in - to ma być przywilej, a nie obowiązek. U nas - czy sie
chce czy nie matka od razu dostaje dziecko, nie ważne w jakim jest
sie stanie, oddanie dziecka = wyrodna matka.
- środki przecibólowe po porodzie - u mnie nie podawali żadnych.
- wyjście na żadanie wcześniej ze szpitala (jeśłi wszystko z mamą i
dzieckiem ok) - po co leżeć tyle dni?
Ale przede wszytskim kultura i szacunek - ale tego nie wiem jak da
sie nauczyć..

rodziłam w "najlepszym" szpitalu w PUCKU

[justcam]

Naprawde trudno wyobrazić sobie jak dalece połoznictwo w Polsce jest
dziedziną w której naprawde jest wiele do zrobienia do wyedukowania.

Należło by wprowadzić sporo zmian w systemie traktowania i
obchodzenia się z kobieta rodzącą nadal wygrywaja schematy.

Mimo mojej dezaprobaty na zmiane pozycji w momeńcie parcia zostałam
zmuszona do odwrócenia się i urodzenia w pozycji pół siedzącej i
oczywiscie nacięcie krocza po 3 skórczu partym gdy poród trwal 6h
bez komplikacji.

Brak wyjasnień i podania przyczyn dlaczego coś wykonują, robią z
rodzącą- niesłuchanie rodzącej - na zasadzie my wiemy wszystko
lepiej.

Ordynator szpitala przeraźliwie gruboskórny- w czasie mojego porodu
wprowadził na porodówke w czasie skórczy partych kobiete wciązy z
mężem co chcieli zobaczyć jak wygląda ta sala, bez pytania i z
głupim żartem czemu chcą już wychodzić niech sie rozejrzą!

więc przedewszystkim szacunku do rodzącej trzeba by było uczyć i nie
tylko... ale pewnie dużo by to juz zmieniło gdyby potrafili sie
bardziej wsłuchać w potrzeby rodzącej, a nie wywyższać swoim
doswiadczeniem.

[niuta_s]

1. traktowanie pacjenta jak Klienta, opłacam składki należy mi się rzetelna
informacja, odpowiedź na każde nawet najbardziej głupie pytanie (choć mówią że
nie ma głupich pytań, głupawe bywają odpowiedzi:)
2. wykonywanie zabiegów tylko po uzyskaniu zgody rodzącej (przebicie pęcherza,
próżnociąg, kleszcze, nacinanie)
3. nie zasłaniania się dla wygody tłumaczeniem - to dla dobra dziecka,
4. nie traktowanie karty praw pacjenta jako martwego przepisu
5. nie okpiewanie, nie ośmieszanie pacjenta, nie drwienie
6. na podstawie przykładu - spędziłam trochę czasu przed porodem w szpitalu,
przez tydzień leczono mnie na zapalenie pęcherza - wie Pani że dzień w dzień
dawano mi na to inne leki!? 6-tego dnia nie wytrzymałam (wydawało mi że pomylono
mi leki z sąsiadką) po 3 dniach od awantury leki zaczęły działać (bo końcu
dostawałam to samo)
7. lekarz powinien wiedzieć że nie jest bogiem, i tłumacząc się dobrem dziecka
nie powinien narażać życia matki,
8. powinny być jasno określone procedury dotyczące wskazań do CC - kpiną dla
mnie jest to że w jednym szpitalu robi się je w określonych przypadkach żeby nie
narażać życia dziecka i matki, w innych lekarze powód wykpiewają i twierdzą że
tu nie prywatna kliniki etc.... efekt poród i tak kończy się cc a zarówno matka
i jak i dziecko sąw fatalnym stanie.
9. zwiększenie odpowiedzialności lekarzy za podejmowane decyzje

to przychodzi mi do głowy...

[niuta_s]

a... i najważniejsze nie faworyzowanie pań opłacających "fajerwerki" byłam
świadkiem w szpitalu na solcu jak panie od "pana doktora" lądowały na odnowionej
części, z ulicy na nie odnowionej.. .

[akaef]

Ja obserwuję wśród położnych porażający i niestety wszechstronny
brak wiedzy na temat laktacji oraz na temat sposobów, w jaki można
pomóc młodej matce w nauczeniu się karmienia piersią. Powszechnie
spotykane teksty: "No to karm, mamo", "Z takimi piersiami to ty
dziewczyno nie myśl o karmieniu", "Nie wszystkie matki mogą wykarmić
swoje dzieci", "Jak możesz nie umieć nakarmić własnego
dziecka", "Najwyżej podasz butlę", "Masz mało mleka", itd., itd. (to
wszystko są cytaty z różnych postów, gdzie dziewczyny pisały o tym,
jak nie otrzymywały po porodzie pomocy przy karmieniu piersią),
powinny być karane potrąceniem z pensji i upomnieniem!

Położne powinny być gruntownie szkolone i wiedzieć jak wygląda sam
mechanizm laktacji, wiedzieć, że większość "mądrości", które się
słyszy wśród ludu o karmieniu piersią, to wierutne bzdury i powinny
być nauczone w jaki sposób pomóc matce w karmieniu piersią.

Poród trwa krótko i odbyć się musi, i czy jest piękny, czy paskudny,
miły, czy niemiły, ciężki, czy lekki - zapomina się go szybko w
wirze nowych obowiązków. Natomiast karmienie piersią powinno trwać
wiele miesięcy i dawać obu stronom (matce i dziecku) wiele radości.
Ale bez fachowej pomocy położnych na samym początku, często staje
się to nieosiągalne dla wielu mam. Dlatego ja bym zwróciła baczną
uwagę właśnie na ten aspekt opieki położniczej.

[natamaj1]

zlikwidowalabym tzw. "boksy" na porodowkach. Bez sensu jest to ze jedna rodzaca slyszy krzyki drugiej. Ja gdy pojawilam sie na porodowce nie mialam prawie wcale akcji skurczowej i nie czulam bolu. Pojawilam sie tam w dobrym nastroju ale mina mi zrzedla jak uslyszlam krzyki z boksu obok. Momentalnie zaczelam sie bac porodu.

bez sensu jest usytuowanie lozka tak ze kazy kto wchodzi do sali od razu widzi rodzaca kobiete (nierzadko z rozlozonymi wlasnie nogami bo trwa badanie) Moim zdaniem lozko powinno byc gdzies za parawanem.

powinna byc mozliwosc przyciemnienia swiatla a nie jarzeniowki ktore swieca prosto w oczy. W koncu na porodowce spedza sie czasami kilkanascie godzin.

lekarze, polozne i wszyscy inni swieci ktorzy przychodza podczas porodu powinni kobiete traktowac jak czlowieka, wypadaloby sie przedstawic i powiedzic po co sie przyszlo i jakie czynnosci sie bedzie wykonywac a nie wpasc na sale, kazac rozlozyc nogi, pogrzebac w srodku i wyjsc bez slowa.

podczas porodu w obecnosci rodzacej zakazalabym uzywania slowa "plod". To jest DZIECKO, nasze wyczekana, noszone przez 9 miesiecy najdrozsze na swiecie dziecko a nie zaden plod.

Ostatecznie urodzilam przez cc i problem nacinania krocza mnie nie dotyczyl ale nierozumiem jak mozna tak upokarzac kobiety i podczas obchodu w obecnosci ordynatora i calej jego swity a takze innych pacjentek na sali ogladac krocze. W zyciu tego nie zrozumiem. Moim zdaniem podczas obchodu takie praktyki powinny byc zakazane a krocze powinni ogladac proszac do gabinetu po obchodzie.

Zakazalabym wyciskania dziecka z brzucha. Z tego co wiem jest to juz rzadko stosowane na calym swiecie. Wspominam to jako najgorszy koszmar.

Nie powinno byc wizyt na salach, powinny byc specjalne pokoje i tam kobiety moglyby sie spotkac z odwiedzajacymi. Ewentualne wizyty tylko u tych ktore rodzily przez cc i jeszcze nie wstaly z lozka i tylko JEDNA osoba a nie cale rodziny. No chyba ze sale bylyby jednoosobowe, co zreszta jest standardem w wiekszosci cywilizowanego swiata.

jeszcze jedno - dla mnie najwazniejsze

[natamaj1]

kazda kobieta powinna miec prawo wyboru w jaki sposob chce urodzic wlasne dziecko. Jestem zwolenniczka cesarek na zyczenie. Tez w wiekszosci cywilizowanego swiata kobiety maja takie prawo. W polsce gdzieniegdzie juz tez - niestety tylko w prywatnych klinikach. Wkurza mnie to ze przekonuje sie nas o tym ze najlepszy jest porod sn a ci sami lekarze i polozne ktorzy nas o tym przekonuja pracuja w prywatnych klinikach i tam robia cesarki.
W moim miescie nie ma prywatnej kliniki gdyby byla napewno zdecydowalabym sie na cesarke na zyczenie.
Wiem ze sa plusy i minusy cesarki ale jako dorosla i odpowiedzialna osoba powinnam byc o nich poinformowana i powinnam sama moc dokonac wyboru.

[justcam]

nieoceniona i niedoceniana jest rola dobrej położnej w czasie porodu.

więc szkoliłabym nowym programem położne myśle, że to w ich mocy
można by najwięcej zmienić na polskich porodówkach.

nowy świerzy program nauczania oparty na tradycjach porodów w
krajach w których od lat rodzi sie po ludzku!

[w_isienka]

- ograniczenie stosowania KTG do niezbędnego minimum - poza oczywiście
sytuacjami gdy tętno dziecka jest niestabilne etc.
- spionizowane pozycje porodowe (nie tylko na łóżku porodowym (dla wygody (!!!)
lekarza (!!!)), ale także np. krzesełka hiszpańskie, - może też zawieszone
sznury by rodząc mozna sie było na nich zawiesić i przeć (???), porody w wodzie
(by każda rodząca miała taką możliwość) + słuchanie rodzącej
- stosowanie "przyspieszaczy" porodu tylko na życzenie rodzącej (np. leki na
szybsze rozwieranie szyjki etc.),
- bezwzględny zakaz dokarmiania dzieci butlami na dziale noworodkowym - poza
przypadkami gdy matka nie chce/nie może karmić piersią - dokarmianie przez SNS,
kieliszkiem lub łyżeczką -> dokarmianie butlą jest nagminne w szpitalach
niestety :( a później dziecko nie chce ssać piersi :(

[elly2]

KTG pokazuje nie tylko częstotliwosć uderzeń serca dziecka co można
z łatwością obliczyć osłuchując je słuchawką . Także rodzaj tzw
oscylacji mówi nam w jakim stanie może być dziecko a tego słuchawką
nie da się wysłuchać. Jest XXI wiek i trzeba korzystać z osiągnięć
medycyny dla dobra człowieka a nie oceniać stan dziecka jedynie z
doskoku na ucho. Super jest jak się nic nie dzieje a jak się dzieje
to pretensje , że się nie wykorzystało wszystkich możliwości :)

[pati291]

Byłam o wszystkim informowana. Dbano o mój komfort, sprawdzano jak
się czuję. Pomimo kilku porodów, które się odbywały prawie
równocześnie, nie czułam się zaniedbana. Bardzo położne i lekarz
prowadząca pomogły mi przy bólach partych, mówiąc między skurczami
co mam robić np. jak nabierać powietrza, a w trakcie skurczu
dokładnie co mam robić w danej chwili. Dzieki tak wspaniałemu
personelowi 45min. parcia minęło błyskawicznie. Starali się jak
mogli aby nie nacinać ale synek rodził się z twarzyczką do góry i
miałam nacięcie ale małe. Wyjeżdżając z sali porodowej już myślałam
o drugim porodzie.
Na oddziale również trafiłam na wspaniały personel. Informowali o
wszystkim, w nocy jak dziecko długo płakało położna przychodziła bez
wzywania i pomagała przystawić pierś. Dzieki niej bez problemu
karmię synka. Mamom, które nie miały pokarmu proponowano podanie
glukozy i jeżeli mama się zgodziła podawano wyłącznie strzykawką.
Zawsze informowano w jakim celu pobierana jest krew u mamy lub u
dziecka, dlaczego muszą wziąść dziecko (szczepienia). Również
indywidualnie informowano o wynikach w moim przypadku moich i
dziecka, krew pobierano nam na sali i nie zabierano mi synka
(sprawdzany był poziom cukru u synka). Dużo mogłabym jeszcze pisać o
fachowości i życzliwości, o pomocy o każdej porze zarówno położnych
jak i pediatry.
Szpital państwowy i bardzo się cieszę, że taki jest w moim mieście z
tak cudownym personelem.

[marsupilami25]

Nie rodzilam w Polsce, ale mam porownanie z relacji bliskich osob.
Cos co mnie poprostu szokuje to brak mozliwosci ZZO, albo jesli jest taka opcja to oczywiscie platna. Przeciez "wypoczeta" pacjentka lepiej bedzie wspolpracowac z polozna w koncowej fazie porodu, wiec korzysc dla obu stron!
Czy wszelkiego rodzaju uslugi podnoszace "komfort porodu" musza byc platne ???? Czy to musi byc naprawde, az taki LUKSUS ze wejdzie na sale partner? Reperowanie budzetu szpitala (lub kieszeni ordynatora) kosztem mlodych rodzicow, to poprostu skandal!
Promocja karmienia piersia/butelka ?? Mamom piersiowym wmawia sie ze nie maja pokarmu, a przekonane do butelek zmusza do przystawiania dziecka. Terroryzm, jakby nie patrzec, a u mnie wolny wybor: karmisz - pokazuja jak, nie karmisz - dostajesz zastrzyk i wszyscy zadowoleni. Da sie! Problem doradztwa laktacyjnego/butelkowego lezy i kwiczy juz na etapie ksztalcenia personelu medycznego, wiec gdzie szukac fachowcow w tej materii, bo chyba nie w szpitalu?
Pozostaje wierzyc w zmiany i na nie czekac. Pozdrawiam.

[malakatia]

kiedy 3 lata temu rodziłam córkę, akurat mi "wypadło" ze od godziny
23:00 miałam najsilniejsze bóle krzyzowe, poprostu chodziłam po
scianach i nie umiałam sobie z nimi poradzic, nie wiedziałam jak
długo to jeszcze potrwa, co z rozwarciem bo nikt mnie nie badał i co
z dzieckiem bo nikt mnie nie podłączył do KTG. a to dlatego ze w
dyżurce była tylko jedna połozna, która sobie smacznie spała... Było
mi okropnie głupio jak musiałam do niej isc, budzic ją szarpiąc za
ramię i prosic aby sprawdziła na fotelu co sie dzieje. czułam się
jak intruz, który przeszkodził jej spac, gdyż mine miała "nietęgą"
wykonując badanie...

około godziny 2 w nocy ta sama połozna zadecydowała zebym poszła
spac do sali porodowej bo na zwykłej sali przeszkadzam pacjentkom
jak tak ciągle chodze, to do toalety, to na korytarz... wzieła pod
pache kołdre z mojego łózka i mnie tam wydelegowała, sama połozyła
sie w pokoiku obok i kazała mi tylko patrzec na zegarek i odmierzac
czas od kolejnych skórczy, a jak juz bedą co ileś tam to mam ją
zawołac...

lezałam wiec sobie sama na sali porodowej tak gdzies do 7 rano az w
koncu przyszły połozne z rannej zmiany i sie mną zajeły.

czułam sie pozostawiona sama sobie...:(

[goniasok]

W standardzire powinny byc sale jednoosobowe, ZZo, każda
pielęgniaarka powinna być wyszkolona w nauce karmienia piersią,
rutynowe nacinanie krocza powinno przejść do historii medycyny i co
najważniejsze... każdy z personelu medycznego powinien tak traktować
pacjentki jakby sam chciał być traktowany.

[o_tuska]

myśle że niezłym pomysłem byłoby przekazanie opieki położniczej
położnym a lekarz tylko w ramach konsultacji
taka położna mogła by odbierać równiez poród swojej pacjętki
wydaje mi się ze rodziłybyśmy w większym konforcie psychicznym że
jest z nami ktoś kogo znamy i kto nas zna

dzieki temu byłybyśmy bardziej przygotowane do porodu bo lekarze są
oczędni w edukowanie ciężarnych wiec do porodu przychodzimy zielone
jak gąski
dobrze że są szkoły rodzenia ;) jeśli trafimy na dobrą
Pozdrawiam serdecznie

edukacja dot. laktacyji

[o_tuska]

w szpitalach powiatowych nie ma położnych laktacyjnych - w moim nie
było, edukacja w tym zakreie jest marna a tak wszyscy
promująnaturalne karmienie
a to nie takie proste jak w książkach piszą czasem trezba coś pokazać
przydałyby się poradnie laktacyjne nie koniecznie płatne

[dysann]

Mam nadzieję że nie jest to norma, ale w moim dwukrotnym spotkaniu z oddziałem
położniczym, spotkałam się z używaniem wobec pacjentek bezosobowej formy np.
"niech się trzyma", "to sobie przełoży na drugą stronę" itp. Do zmiany
bezdyskusyjnie.
Drugą rzeczą są praktykantki, podczas mojego porodu stojące obok łóżka i
komentujące między sobą, czasem naprawdę bez głowy, przy pacjentce "zobacz jakie
łóżko, no i przywiążą Cię i już nie uciekniesz, możesz się drzeć i nic to nie
da, hihihi". Myślę że powinny byc lepiej nadzorowane

[aczka]

Najważniejsze - szacunek dla pacjentki (od dzień dobry i przedstawienia się,
przez informowanie o tym co się dzieje i po co, po słuchanie pytań i próśb
pacjentki)

Zmiana nastawienia personelu medycznego(szczególnie lekarzy) wobec pacjentek - z
"jestem bogiem, panem i władcą" na relacje partnerskie

Douczanie się, tak, żeby rodząca nie musiała drżeć z przerażenia, kiedy słyszy
od lekarza/położnej obiegowe opinie o zabiegach, o których wiadomo na całym
świecie, że są nieprawdziwe i szkodliwe

Rutynowe nacinanie krocza po prostu musi się skończyć (czyli powrót do
dokształcania lekarzy i położnych)

Personel medyczny nie powinien mieć prawa narzucać rodzącej zachowań, pozycji do
porodu itp. (oczywiście za wyjątkiem sytuacji zagrażających życiu)

Poszanowanie intymności jest niezmiernie ważne, w każdej sali powinien być
parawanik na kółkach, albo badania czy oględziny winny odbywać się w gabinecie,
kobieta powinna mieć możliwość okrycia nóg w trakcie badania

Potrzeba przepływu informacji - tak, żeby lekarze po zmianie wiedzieli o
pacjentce i przebiegu porodu chociaż podstawowe informacje, jak również, żeby
nie było konieczności informowania każdej osoby, która przychodzi po porodzie,
że np. na to jesteśmy uczuleni, nie możemy akurat teraz ćwiczyć z panią
rehabilitantką bo doznaliśmy urazu kręgosłupa w trakcie porodu itp. wszak
wszystkie te informacje winny być w dokumentacji medycznej i osoba przychodząca
na "konsultacje czy oględziny" winna z tą dokumentacją się zapoznać

Absolutnie zabronione powinno być poniżanie, wyśmiewanie, komentowanie porodu,
poglądów lub postawy kobiety (np. nie chce pani nacięcia krocza - jest pani
infantylna i głupia)

Porodówka to powinno być miejsce, o którym nie powinnyśmy myśleć z przerażeniem,
ale miejsce, gdzie spodziewany się na urodzenie zdrowego dziecka w bezpiecznej i
sprzyjającej atmosferze, bo o to w tym wszystkim tak naprawdę chodzi.

Nie rozumiem sytuacji, w której lekarze po opuszczeniu swoich prywatnych
gabinetów potrafią tak dalece obniżyć swoje standardy i traktować pacjentki
gorzej, bo znajdują się w szpitalu państwowym albo w państwowej przychodni, jak
również nie rozumiem położnych, które znajdują przyjemność w poniżaniu
pacjentek! Chyba przydałaby się jakaś kontrola tych zachowań i potrzeba
rygorystycznego ich karania.

Pozdrawiam

[aczka]

Pisząc o intymności miałam na myśli sale, na których leżymy po porodzie i
sytuacje typu obchód (dziś słyszmy na sali kilkuosobowej przy asyście kilku osób
personelu polecenia typu: dzień dobry, proszę zdjąć majtki). Na salach
porodowych powinny również znajdować się parawany, najlepiej na kółkach, tak,
żeby w razie zmiany miejsca porodu, rodzącą móc osłonić, a żadna osoba
niepowołana na taką salę nie powinna mieć prawa wstępu.
Pozdrawiam

[terka82]

Swietny watek! Chyba przede wszystkim PODEJSCIE, Ciaza to nie
choroba, porod to nie operacja a wiec porody moglyby sie odbywac
rowniez w domach w ramach kasy chorych a nie rodzice musza placic
ekstra poloznym, chociaz to i tak dobrze ze sa taki polozne chetnie
przyjmuja porody w domach. Niestety w polskich szpitalach kobieta
rodzaca jest traktowana jak na wpol swiadoma kaprysna pacjentka i
wszyscy inni wiedza lepiej jak ma urodzic dziecko.Ona ma sie
sluchac, nie zadawac bron Boze pytan i szybko rodzic...

[czarny.flower]

Wiele, przede wszystkim chcialabym:

- mozliwości decyzji o przebiegu porodu w przypadku porodow
fizjologicznych, bez zagrozen w tym: wyboru pozycji porodowych
podczas CAŁEGO porodu a nie tylko w fazie I
- mozliwosci porodu naturalnego w szpitalu zamiast prowadzonego
- mozliwosci wyboru: porod w domu czy szpitalu bo niestety to
pierwsze jest malo dostepne ze wzgledu na zbyt mala liczbe poloznych
przyjmujacych porody domowe
- bardziej kameralnych warunków podczas porodu w szpitalu:
indywidualne sale porodowe z lazienka, dyskretne swiatlo,
ograniczenie podczas porodu niepowiklanego, ilosci personelu
medycznego do jednej osoby: położnej
- ograniczenia formalnosci na izbie przyjec
- zbednego nieprzetrzymywania pod KTG w pozycji lezacej
- ograniczenia podawania oksytocyny bez zgody pacjentki w przypadku
prawidlowej czynnosci skurczowej jedynie po to aby skrocic czas
trwania porodu
- UCZCIWEGO informowania pacjentki o wszelkich podejmowanych
czynnosciach i badaniach, wyjasniania koniecznosci ich
przeprowadzenia i ewentualnych skutkach zarowno pozytywnych jak i
NEGATYWNYCH w tym dot. przeciagajacego sie KTG, przebijania pecherza
plodowego, podawania oksytocyny, nacinania krocza i in.
- NIETRAKTOWANIA wyedukowanej rodzacej jako wroga na oddziale
polozniczym, NIE LEKCEWAŻENIA jej pytan
- UCZCIWYCH informacji nt. praktyk stosowanych w danym szpitalu
bez "owijania w bawełne", tuszowania brakow i przedstyawiania
wszystkiego w rozowych barwach
- NIETRAKTOWANIA z góry każdej ciązy i porodu jak przypadku
patologicznego
- PRAWDZIWYCH porodow rodzinnych z aktywnym uczestnictwem ojca
dziecka a nie porodów z tolerowana obecnoscia ojca jako widza i
gapia nazywanych porodami rodzinnymi

i wiele wiecej..... A o swoich zmaganiach na drodze do dobrego
porodu (jestem jeszcze przed porodem) piszę na blogu:
www.porodwdomu.blogspot.com

[ofertawgazecie]

1. zapewnienie intymności. Sytuacja, gdy salowa z kubełkiem i
szmatą zjawia się pomiędzy rozłozonymi nogami i pokeireszowanym
nożyczkami kroczem jets niedopuszczalne. Czy nie można chociaz na
ten moment zakryć rodzacej? Nie, bo się nikomu nie chce - po co?
2. trakt porodowy - czyli kafelkowa hala z mini ściankami metr
siedemdziesiąt, z półmetrowym miejscem z kazdej strony łóżka - jak
dla mnie bardziej nadaje się na prosektorium, a nie miejsce na
poród. Szczerze mowiąc, w takim miejscu jakikolwiek
poród "aktywny" i tak nie może sie odbyć, bo nie ma miejsca.
3. brak kompetentnych odpowiedzi na pytania, nie mowiąc juz o
rzetelnym informowaniu o przebiegu porodu czy jego powiklaniach,
straszenie kobiety mające na celu podporządkowanie się decyzjom
personelu i uniemożliwiające podjecie pzrez nią świadomej decyzji.
4. skandalicznej treści oswiadczenie, ktorego podpisanie jest wręcz
wymuszane - z ktorego wynika, że kobieta godzi się na wszytskie
możliwe zabiegi i iinterwencje medyczne i zostala poinfowana o
wszytskich ich konsekwencjach. Bzdura wierutna - konia z rzędem
temu, kto wskaże chociażby 1 rodzacą, ktorej powiedziano o
wszytskcih za i pzreciw wszystkich możliwych zabiegów, które mogą
być zastosowane.
5. pomocy ze strony położnej - (chociaz może zacząć trzeba od
zapewnienia odpowiedniej ich liczby) - polożna nie może tylko stać
nad rodzącą - powinna wiedzieć co doradzić, by złagodzić ból i
DORADZAĆ, POMAGAĆ, PODPOWIADAĆ.

[kalina_19]

ja uwarzam ze kazda polozna,po latach praktyki itp dla niej porod
to nic specjalnego,widzi to kilka razy dziennie i dlaniej to
norlane.Ale dla kobiet nie porod jest dlanas ogromnym przerzyciem
jak i bol i stres powinni informiowac na bierzaco co podaja i
dlaczego to jest dla nas wazne,ja trafilam na rewelacyja polozna
trzymala mnie za reke i pomagala rodzic ,czulam sie jak by moja mama
stala obok mnie , i fajnie by bylo jak by ktos sie spytal czy moga
wejsc studencji bo mnie sie nie spytali ,potem pomoc przy
niemowlaku,pokazac itp bo kazda z kobiet widziala jak sie przebiera
i karmi piersia ale to 1 raz jest trudny a kto nie lepiej wie jak
nie polozna ogulnie mam porownanie w polsce porob i w uk i
zdecydowalnie bym wybrala ten drugi

[malyduszek]

Do całej listy poprzedniczek dodam 3 rzeczy:
1. Czasami mimo szczerych chęci nie można karmić piersią. Trochę trwało zanim się z tym pogodziłam. I w szkole rodzenia i położna środowiskowa i gazety mówią i piszą o wspaniałościach karmienia piersią i o tym, że każdy może to robić. Otóż nie każdy. Mi zabronił lekarz. Tym większy miałam ból, że pokarm się pojawił i to w sporej ilości. Ale to że nie mogę karmić nie oznacza, że jestem gorszą matką - szkoda, że nikt na to nie przygotowuje.

2. Lekarze powinni rozmawiać z pacjentką i wysłuchiwać jej. To ona wie najwięcej o swoim ciele - przez to, że lekarz nie uwierzył w reakcję mojego ciała po skaleczeniu (mam gronkowca od urodzenia), po nacięciu zrobił mi się stan zapalny w miejscu nacięcia - nie dostałam antybiotyków osłonowo, które mogłyby temu zapobiec.

3. Szkoda, że w szpitalu w którym rodziłam położne system romming in potraktowały jak zwolnienie ze wszystkich obowiązków wobec dziecka i mnie. To jest moje pierwsze dziecko i wszystkiego (karmienia, przewijania, przebierania, kąpieli) musiałam się dopiero nauczyć. Szkoda, że nikt mi tego nie pokazał. Dobrze, że chociaż mogła przyjść mama - ona już ma jakieś doświadczenie :).

PS. Podziękowania należą się położnej, która ze mną była przy porodzie, robiła wszystko, żeby mi pomóc. Szkoda, że nie miała za wiele do powiedzenia, gdy lekarze mieli odmienne zdanie.

[ewakinio2009]

Nie podoba mi się fakt, że tuż po porodzie trzeba wszystko zrobić
przy dziecku samodzielnie. To jest bardzo trudne, a personel (i co
ciekawe również koleżanki z sali poporodowej) oczekują, że wszystko
powinno się natychmiast umieć! Spotkałam się z przykrymi
komentarzami na ten temat, a przecież czy nie powinno być tak, że
personel jednak służy pomocą? Szczególnie w tych pierwszych dniach.

[unkaunka]

ja co prawda rodziłam w anglii, ale i tutaj i w Polsce zaraz po porodzie zostaje
się z dzieckiem na sali, ja rodziłam 17 godzin, był to poród ciężki, zakończył
się próżnociągiem więc naprawdę potrzebowałam snu,a przez to, ze mój synek był
obok nie mogłam zasnąć, bo cały czas patrzyłam czy wszystko jest w porządku, no
i nacinanie krocza, dla mnie byłoby to lepsze niż popękanie, a popękałam i rana
wcale tak pięknie się nie zagoiła, więc raczej nacinanie według mnie jest na
plus.. pozdrawiam...

[karolina_k_28]

Niestety choć wiem że nie da się nic zmienić to bardzo wiele należałoby
zrobić.Lekarze prowadzący ciążę powinni mieć prawo decyzji o porodzie swojej
pacjentki,ja niestety spotkałam się z innym zachowaniem kiedy trafiłam na
porodówkę ze skierowaniem gdzie mój lekarz zalecał cc ordynator zbagatelizował
opis i postanowił udowodnić że urodzę naturalnie.Urodziłam naturalnie,ale z
pomocą vacum fajnie nie było w mojej głowie ciągle były myśli żebym tylko to
przeżyła razem z moim dzidzusiem.No i tak jak większość myślę że fajniej
czułabym się gdyby personel nie traktował mnie jak kawałek mięsa!Pozdrawiam!

[m_laczynska]

Moja historia była taka, że kiedy tylko dotarłam do szpitala, to
prawdopodobnie z przerażenia, poród się zawiesił. Były skurcze - w
szpitalu plaża. Zostałam podłączona do takiej ilości kroplówek, że
nie wiedziałam o co chodzi. Byc moze wszystkie były
konieczne...trudno wyczuć, bo mam wrażenie, że o części to już nie
byłam informowana, to oksytocyna, to no-spa (?), chyba antybiotyk
osłonowo. I pamiętam tylko jak naprawdę zaczęłam się zastanawiać i
nawet zapytałam położną - jak to możliwe, że kobiety rodziły jakieś
300 lat temu?
Nie wiem, jak to mogłoby wyglądac inaczej, ale chciałabym mieć jakiś
większy wpływ, że to rzeczywiści JA rodzę, a nie ta aparatura za
mnie. No w końcu i tak skończyło się na cesarce, więc w rezultacie
przyjechałam do szpitala i po serii zabiegów wyjęli ze mnie moje
dziecko.