Można się śmiać z chorych czy nie?

[taki-sobie-nick]

Mowa o DOROSŁYCH i o śmianiu się z objawów chorobowych, a nie z tego np., że chory jest źle ubrany.

[saszanasza]

No to nie śmiejesz się z tego że jest chory, tylko, że nie ma gustu. Natomiast zasadniczo wyśmiewanie ubioru kogokolwiek jest buractwem.

[cysorz-bez-poczty]

saszanasza napisała:
> zasadniczo wyśmiewanie ubioru kogokolwiek jest buractwem.
>

A wcale że nie.
Jeśli ktoś jest buracko ubrany, to się z niego śmieję.

[saszanasza]

cysorz-bez-poczty napisał:
>
> A wcale że nie.
> Jeśli ktoś jest buracko ubrany, to się z niego śmieję.

Wiesz, ja jednak preferuję bardziej „wysublimowane” metody wywoływania śmiechu: obejrzenie komedii, przeczytanie dobrej książki czy choćby (z niższej półki) obejrzenie memów w internecie.

[cysorz-bez-poczty]

saszanasza napisała:
> Wiesz, ja jednak preferuję bardziej „wysublimowane” metody wywoływania śmiechu:
> obejrzenie komedii, przeczytanie dobrej książki czy choćby (z niższej półki) o
> bejrzenie memów w internecie.
>

Nie wszystkie komedie wywołują u mnie śmiech.

[mia_mia]

Ona pyta czy można śmiać się z choroby, a nie z ubioru chorego.

[cysorz-bez-poczty]

mia_mia napisał(a):
> Ona pyta czy można śmiać się z choroby, a nie z ubioru chorego.

Ona pyta czy można się śmiać z objawów chorobowych a nie z choroby.
Czyli nie pyta czy można się śmiać z choroby parkinsona a z trzęsących się, chorych na tę chorobę.

[mia_mia]

Jeśli chodzi o tego śmiecia, to nie obowiązują go już zasady, które dotyczą ludzi czy nawet zwierząt, bo sam zrezygnował ze swojego człowieczeństwa, więc pytanie jest bezzasadne.

[cysorz-bez-poczty]

taki-sobie-nick napisała:
Można się śmiać z chorych czy nie?

Ale z tego że ktoś kicha i śmiesznie wyciera nos, czy z kulawego albo chorego psychicznie?

[memphis90]

Czy mówimy o Jadzie Smith i Chrisie Rocku?

[ga-ti]

Ja się właśnie śmiałam z dziecka mego, że jeśli katar potrwa u niego jeszcze kilka dni to spokojnie będzie mógł grać słonia w orkiestrze dętej.
A jak mnie coś pokręci to się sama z siebie śmieję.
A ileż śmiechu wywołał covidowy brak smaku i węchu.
Zależy czy wszyscy zainteresowani się śmieją i czy ten śmiech to nie wyśmiewanie.

Ale myślę, że masz coś konkretnego na myśli i pewnie w tej sytuacji pytanie Twoje okaże się retorycznym.

[taki-sobie-nick]

Jak zwykle mam na myśli poważne, przewlekłe choroby i wyśmiewanie niejako w kulturze.

Bliscy mogą się śmiać z różnych rzeczy, rzecz jasna życzliwie, i to nie jest uwaga do ciebie, tylko ogólna.

[angazetka]

A to jednak podaj detale.

[saszanasza]

taki-sobie-nick napisała:

> Jak zwykle mam na myśli poważne, przewlekłe choroby i wyśmiewanie niejako w kul
> turze.
>
> Bliscy mogą się śmiać z różnych rzeczy, rzecz jasna życzliwie, i to nie jest uw
> aga do ciebie, tylko ogólna.


Ja nie do końca rozumiem pojęcia „kulturowego wyśmiewania się z choroby”, no chyba że jest to pedofilia księży, chociaż tu nie ma nic do smiechu.

[...]

[woman_in_love]

Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.

[mia_mia]

O tym decyduje chory i jego podejście do choroby, ważny jest też poziom żartów. Poza tym jest różnica między śmiać się i naśmiewać.

[taki-sobie-nick]

No tak, byłam nieprecyzyjna. Chodzi o naśmiewanie się, a sama choroba chorych nie bawi, wręcz przeciwnie, często człowiek by uciekł sam od siebie.

[aqua48]

taki-sobie-nick napisała:

> Chodzi o naśmiewanie się, a sama choroba chorych n
> ie bawi, wręcz przeciwnie, często człowiek by uciekł sam od siebie.

Naśmiewanie się z kogokolwiek jest poniżej krytyki, a już z chorych, cierpiących osób to zupełne dno i kilometr mułu.

[cysorz-bez-poczty]

mia_mia napisał(a):
> O tym decyduje chory


Noż ja pier**lę!!
Chory na raka nieuleczalnego najczęściej śmieje się z własnej choroby i zachęca do śmiechu innych.

[angazetka]

Robiłeś w tym temacie badania ilościowe?

[iwles]

cysorz-bez-poczty napisał:


> Chory na raka nieuleczalnego najczęściej śmieje się z własnej choroby i zachęca
> do śmiechu innych.



Zabraniasz?

[cysorz-bez-poczty]

iwles napisała:
> Zabraniasz?


Na głupie pytania nie odpowiadam.

[livia.kalina]

Pani Jacyna Witt, pisowska radna, a od wczoraj z rekomendacji pisu w zarządzie spółki skarbu państwa, o niepełnosprawnym tak:

[nangaparbat3]

Jakaś nieszczęsna osoba, żadna kasa jej tego nie zrekompensuje,żadna władza.
Szkoda mi tylko pani profesor Małgorzaty Jacyny (bez "Witt"),że los jej taką imienniczkę spotworzył.

[lauren6]

Po mordzie widać, że to proste, prymitywne babsko.

[nickbezznaczenia]

O!
Ta idiotka jednak pisowcom nie przeszkadza.
Nie dość, że głupia to jeszcze chamka.

[nangaparbat3]

Masz na myśli trzęsirączkę?? Chory sam się wymiksował ze wspólnoty ludziej, trudno.

[chococaffe]

Nie jestem do końca pewna czy to na temat ale pani Pawłowicz znowu się wyśmiewała z wyglądu żony Macrona. Podobno porównywała się do niej sugerując , że jest atrakcyjniejsza.

[bye-bye]

To bardzo niskie🥴 po co takie rzeczy pisać, przecież to naraża na śmieszność.
Poza tym zawsze się znajdzie na planecie ktoś kto ma kilka kg więcej, gorsza skórę itp. też mi pociecha...

A już bez porównywania do kogokolwiek. Oraz żartów 😉 Krystyna P. naprawdę niezła ma skórę🧐

[maslova]

> Krystyna P. naprawdę niezła ma skórę🧐

No, bardzo grubą.

[kaki11]

Jak wyśmiewasz człowiaka który jest chory - NIE. Bo jednak wyśmiewanie ludzi, nie ważne czy dlatego że są chorzy, biedni czy źle ubrani jest żałosne,
Jak żartujesz z jakichś objawów czyjejś choroby, a dla tego kogoś, te żarty są przykre, bo on się z tymi objawami nie pogodził, bo go krępują albo ma z ich powodu kompleksy, albo cokolwiek przez co to jest dla niego niekomfortowe - NIE bo zwyczajne to słabe, i bolesne dla chorego.
Jak rozmawiasz z chorym, którego znasz, i widzisz że gość ma dystans do tych objawów i sam chętnie z nich żartuje, albo bawią go te żarty innych - TAK, wtedy tymi żartami nikogo nie krzywdzisz.
Pytanie czy można tak ogólnie w zdrowym towarzystwie zażartować, nie konkretnie z człowieka ale jakiegoś objawu choroby, może budzić wątpliwości. Moim zdaniem, zależy od towarzystwa (ale każdy żart zależy jednak od towarzystwa) i od tego, czy to tylko żarcik który nie wyjdzie za spotkanie tej grupy, czy kpiny które mogą pójść dalej i kogoś przez to urazić.
Zwyczajnie trochę wyczucia i temat staje się oczywisty, kiedy możesz a kiedy nie.

[kaki11]

Miałam na myśli oczywiście normalne społeczne kontakty. Czytając odpowiedzi po wysłaniu swojej, pomyślałam, że może chodzi o gościa który jest publiczny, narobił dużo złego i dalej robi. A jak tak żarciki (które i tak do niego zresztą nie dotrą) z tego, że jest chory, nie są niewłaściwe. I zapewne nawet ludzi z tą samą chorobą rozumieją, że tu nie chodzi o chorobę tylko o osobę.

[taki-sobie-nick]

Przypadek drugi, w dodatku na tym wyśmiewaniu wiele osób zarabia.

[taki-sobie-nick]

Jako się rzekło, chodzi o wyśmiewanie w kulturze, tj. np. w czasie stand-upu, w filmie etc.

[kaki11]

A to nawet nie jest mój drugi przypadek, bo ja jakoś myślałam, że pytanie bardziej o takich międzyludzkich prywatnych relacjach, ewentualnie dyskusjach na forum a nie o publicznych typu kabaret, stend up itd.

I wiesz co, tu już nie mam w sobie takiej prostej odpowiedzi. Jestem świadoma, że to na tyle popularne i akceptowalne społecznie, że nie bardzo się oburzam kiedy to słyszę, a jednocześnie mnie wewnętrznie to zgrzyta. Zawsze mam gdzieś z tyłu taką myśl, że może jednak gdzieś ogląda to widz który się z tym zmaga i że nie wiemy czy dla niego to będzie nie ok. Trochę na zasadzie Chris Rock- Jada Smitch - niby występ, żarty, każdy się śmieje, a jednak ona poczuła się dotknięta bo okazało się, że dla niej to sprawa bolesne (oczywiście, tu wchodzi dylemat czy było to naprawdę czy ustawione, i na ile komik wiedział a na ile był nieświadomy że to choroba itd. Tylko bardziej chodzi mi o mechanizm, że niedotknięci z czegoś się śmiejemy, a komuś może to sprawić przykrość)

[taki-sobie-nick]

No właśnie. Popularne i akceptowalne społecznie. Gdyby chodziło o autyzm, to byłby wrzask, bo biedne dzieci z autyzmem (do piszących, że autyzm to nie choroba - tak, wiem). Tymczasem z tego wolno. Wiesz, łysa kobita to łysa kobita, z różnych powodów łysa być może, ale w przypadku, o którym mówię, WIADOMO, że widzowie będą śmiać się z choroby. Mało tego, tym się zachęca.

[memphis90]

W przypadku Jady to była lysa kropka wielkości opuszki palca lub dwóch, przynajmniej bazując na tym, co sama wrzuciła do neta i dosłownie palcem pokazała. Z tego powodu postanowiła ogolić całą głowę na rezerwistę - jej wybor, ale przecież nie jedyna opcja. To jakbym ja założyła suknię Buki, bo mam jeden placek bielactwa na ręce, a potem sfochowala się, że ktoś mi skrytykował kieckę Buki, a przecież jestem CHORA!

[taki-sobie-nick]

Może nie powinno być akceptowalne społecznie?

[mia_mia]

To był żart z konkretnej osoby i to wypowiedziany publicznie przez osobę, która nie wie jaki ma stosunek do swojego problemu osoba z której się żartuje, w dodatku nie wiem czy to nie była tajemnica (czy ona sama wcześniej mówiła o swojej chorobie)
Gdyby zażartował z łysych tak ogólnie miałoby to zupełnie inny wydźwięk i skutek.
Każdy lub prawie każdy człowiek ma jakieś kompleksy, jest zbyt niski/wysoki, gruby/chudy, młody/stary, zbyt łysy/ zbyt owłosiony, nadmiernie umięśniony/ zupełnie bez formy i to bywa tematem żartów, podobnie jak czasem choroby , a często nawet sama śmierć.

[taki-sobie-nick]

OK. Mnie chodzi o wyśmiewanie w kulturze, np. film o chorych, do którego to filmu właśnie zachęca się uwagą, że jest o chorych, więc będzie śmiesznie.

[taki-sobie-nick]

No i na filmie, czyli na tym śmianiu, wiele osób zarabia.

[arthwen]

Wszystko można. Tym niemniej w zależności od sytuacji można ocenić negatywnie poziom empatii śmiejącego się albo wręcz odebrać to zachowanie jako zwyczajne chamstwo.
To nie jest zachowanie które podlega można/nie można tylko raczej wypada/nie wypada.

[igge]

Podpiszę się.
Z rzadka wśród najbliższych to wypada/ nie wypada jest może luźniejsze.

[cegehana]

Żarty są dobre, jeśli nie robią nikomu krzywdy i to jest zasadniczy wskaźnik tego z czego można się śmiać.

[majaa]

No, powiedziałabym, że nie tak do końca... Jak się z kogoś naśmiewasz na boku, to w sumie żadnej krzywdy mu nie robisz, ale czy to jest przez to mniej burackie i żenujące? Nie sądzę.

[cegehana]

Ja myślę że naśmiewanie się na boku robi krzywdę, poniża kogoś jesli do niej dotrze sprawia przykrość. Jeśli tak nie jest to żart nie jest zły nawet jeśli dotyczy choroby.

[taki-sobie-nick]

A ja myślę, że jest złe, bo sama choroba jest ciężka.

[mid.week]

Można o ile chory ma dystans albo nie słyszy

[ajaksiowa]

Moźna ,pod warunkiem że to jest.Prezes

[lauren6]

Po co?

[asiairma]

Np. masz na myśli Macierewicza?

[livia.kalina]

albo Korwina?

[taki-sobie-nick]

Akurat Macierewicza nie. Ale gdyby zrobiono film, w którym przedstawionoby Macierewicza jako wariata, to owszem, byłabym przeciw.

A co prywatnie sądzę o Macierewiczu, tego nie ujawnię.