Czego się bałyście w dzieciństwie?

[ixiq111]

Ja we wczesnym dzieciństwie bałam się:
- Baby Jagi (tej z Jasia i Małgosi),
- duchów
- czarnej wołgi
- szpitala
- pójścia do piwnicy, do której spokojnie szlam tylko z tatą - wtedy było ok

A Wy?

[ludzikmichelin4245]

Tej coorvy z interioru Buki.

[petronella]

O to to. I Gargamela.

[starczy_tego]

Oesu tak, na maksa, bardzo mnie przerażała 😳

[ukulele129]

Ja tego nie pamiętam ale starsi mi wypominają, ze bałam się wiadra.

[dvdva]

😂

[nowel1]

Że coś wykipi.

[aguha]

- Tekli z Pszczółki Mai
- pająków
- gęsi i kogutów (obawy były efektem bliskich spotkań z takim towarzystwem 🙈🤦)

[aadrianka]

Piłsudskiego. Grafika z jego portretem stała u nas w barku, bo mieszkaliśmy z dziadkiem, zagorzałym endekiem. Uciekałam z pokoju, gdy tylko rodzice otwierali barek (na szczęście niezbyt często).
Wizerunku Anubisa na obwolucie "Egipcjanina Sinuhe".
Tekli z "Pszczółki Mai".
Daleka. Daleko to były wzgórza morenowe, sinoniebiesko majaczące na horyzoncie. Dlaczego właściwie się ich bałam, nie mam pojęcia.

[langsam]

Jak endek, to co u niego Piłsudski robił?

[szare_kolory]

Siedział w barku. A na barku pewnie siedział Dmowski

[aadrianka]

Mieszkaliśmy z dziadkiem, nie u dziadka. Piłsudskiego zesłano do barku, żeby dziadek nie narzekał.

[ginger.ale]

aadrianka napisała:

> Piłsudskiego. Grafika z jego portretem stała u nas w barku, bo mieszkaliśmy z d
> ziadkiem, zagorzałym endekiem.

W tym barku, to Józef stał chyba po prostu za gorzałą, a nie u zagorzałych ENDEKÓW.

W temacie:
Najgorsze były wilki z Pana Kleksa, maszerująca armia wilków. Brr...

[alina460]

Potwierdzam. Bałam się tych wilkołaków. Ba, do dzisiaj się ich boję!

[homohominilupus]

Syczące gęsi to moja trauma z dzieciństwa 😅

[betyskai]

że wybuchnie wulkan

[piszaca.zza.swiatow2]

Dokładnie to! I że lawa nas zaleje (chociaż mieszkaliśmy na 8 piętrze...) Mój największy koszmar 🙈

[betyskai]

ja sprawdzałam czy najwyższa gora w okolicy nie wybucha, bo wtedy nas zaleje na pewno

[chatgris01]

Boba*, gęsi, Baby Jagi, i szponiastej lapy, ktora wychynie spod lozka i zlapie mnie za kostkę, jesli tylko w ciemnosci postawię stopy na podlodze.

*Bobo pl.wikipedia.org/wiki/Bobo_(demon)

[picathartes]

Musisz być z okolic Poznania!

[przepio]

picathartes napisał(a):

> Musisz być z okolic Poznania!
>
O, nie wiedziałam, że to ma inne nazwy. Ja drżałam przed Babokiem

[marta.graca]

U nas były beboki

[magda.z.bagien]

Mnie też straszyli bebokiem

[lella_two]

Mnie bobokiem.

[chatgris01]

Az sie przypomina

• Baboki - Formacja Niezywych Schabuff HQ [;fanmade music clip + tekst];

[eglantine]

Ale fantastyczny klip! Piosenkę kocham, ale znałam tylko oficjalny teledysk.

Pierwszy raz usłyszałam o babokach właśnie słuchając FNS i zachodziłam w głowę, co to są te baboki.

[chatgris01]

picathartes napisał(a):

> Musisz być z okolic Poznania!
>

Ja? Absolutnie nie, wrecz drugi koniec Polski
Poznan znam tylko z "Jezycjady".

[mashcaron]

Crittersów:p

[fornita111]

Klauna z "To" (mialam 6-7 lat i balam sie przez jakis czas sama do kibla chodzic noca przez ten film), polskiego zoo- histerycznie wrecz, tych maszerujach wilkow z "Pana Kleksa". I jeszcze tego ptaszyska z drugiej czesci "Niekonczacej sie opowiesci"- ale to juz nie byl silny strach, tylko taki niepokoj i wstret.

[ixiq111]

Wilków z "Pana Kleksa" też się bałam.

[fornita111]

To chyba popularny lek

[mmoni]

To jest trauma pokoleniowa, do spółki z diabłem Piszczałką (chociaż jak "Przyjaciel wesołego diabła" leciał w TV to już byłam na tyle duża, ze się nie bałam).

[konsta-is-me]

Przypomniałaś mi traumę z tym "Piszcz..." 😖
Jeszcze bałam się Bestii z "Pięknej i Bestii" z " Teatru dla dzieci i młodzieży" a konkretnie jego głosu ( kto pamięta?)

[homohominilupus]

Kto to był diabeł Piszczałka?

[arthwen]

"Ja kudłaty durnowaty nie wiedziałem co to taty" Postać z filmu (książki) "Przyjaciel wesołego diabła".
Nie wiem czemu tyle razy się tu pojawia, mi się wydawał uroczy Raczej było go człowiekowi żal, niż wzbudzał lęk.

[nightdream]

W tym samym czasie wrzuciłam swój post, tez się bałam tych cholernych wilków.

[mallard]

nightdream napisała:

> W tym samym czasie wrzuciłam swój post, tez się bałam tych cholernych wilków.

Na Akademii Pana Kleksa byłem jako 23 latek, ze swoją 20 letnią dziewczyną (obecna żona). Rzeczywiście, scena z wilkami niosącymi pochodnie, maszerującymi przy muzyce TSA, była mocna. Słyszałem później o dziecku, które wpadło w przerażenie na ten widok. Sądząc po Waszych wpisach, to więcej takich było.

[ixiq111]

A czego się bałeś w dzieciństwie?

[mallard]

ixiq111 napisała:

> A czego się bałeś w dzieciństwie?
>

Ooo, wielu rzeczy:

- tego, że w Ziemię uderzy planetoida
- takiego ciemnego korytarzyka w piwnicy
- dozorcy (tzn., że przyjdzie do nas i naskaży, że rozrabiam na podwórku i depczę trawniki 🤣)
- że mi mama umrze
Itp. itd.

[mayaalex]

klauna tez sie balam, mimo ze „To” widzialam jako pozna nastolatka. I potem balam sie wchodzic do lazienki jak nie bylo nikogo z rodziny w domu…

[nightdream]

- Koguta z teleranku (nazywałam go Kukurykiem i budziłam się przez niego w nocy)
- wilków z Pana Kleksa - przez jakieś pół roku codziennie przed spaniem sprawdzałam czy nie ma wilków pod oknem 🤷‍♀️
- kiedyś obca baba zaczepiła mnie i mame w parku (ja coś histeryzowalam) i powiedziała że jak będę niegrzeczna to ona przyjdzie i mnie zabierze. To tez mi się długo śniło: ze rodzice mają mnie dość i przychodzi ta baba i ma mnie zabrać a ja się chowam pod stołem…
Kiedyś szlam z synem, on coś histeryzował i jakaś obca baba rzuciła: „jak będziesz tak płakał to ja cię zabiorę”. Ale się rozwrzeszczałam na nią.

[milva24]

Ha! Moje dziecko, wtedy chyba sześcio czy siedmioletnie szło z ojcem i mu jęcząco marudziło i jakaś kobieta powiedziała "jak będziesz tak do taty mówić to Cię zabiorę" a moje dziecko na to "Pani mnie wcale nie zabierze, nie zabiera się dzieci rodzicom, tak nie wolno, po co Pani mówi, że mnie Pani zabierze, tak się wcale nie robi". Kobieta szybko się zwinęła a moje dziecko ponoć resztę drogi marudziło, że co to za dziwna kobieta i po co ona mówiła, że ją zabierze, skoro tak nie wolno.

[spirit_of_africa]

Diabła Piszczałki, Buki, czarownicy z Muminkow

[drilka]

Duchów i wojny - to przez moją kochaną babcię.
Uderzenia metalową huśtawką w głowę i później szycia tej głowy i pobytu w szpitalu z powodu operacji wyrostka - byłam świadkiem obu zdarzeń i taki uraz został.

[leyla76]

Dostałam metalowa huśtawka w głowę. 7 szwów, do teraz mam bliznę. Miałam jakieś 5-6 lat i byłam na osiedlu oczywiście bez rodziców.

[wkswks]

Melodii z „twin peaks”.

[kornelia_sowa1]

ja Boba z Twin Peaks- w sumie meldia też mnie straszyła

[zuzanna_a]

w przypadku Jasia i Małgosi - to przerażający był ojciec który zostawił dzieci w lesie żeby tam umarły i to dwa razy.
Dla mnie gorszy typ niż baba jaga


Jako dziecko bałam się że nie przyjdzie wiosna. Autentycznie. Bałam się że po zimie wszystko zostanie takie bure, szare i czarne, liście nie puszczą pączków, że wszystkie soki wyschły i nie będzie przyrody. Co roku mówiłam rodzicom, że wszystko wymarło.
Do dziś jak chodze po ogrodzie wczesną wiosną to mam schizę że drzewka przez zimę umały i nie puszczą liści

[gama2003]

Buki,
Wilków z pana Kleksa
Pijaków, zaczepił mnie kiedyś jakiś i potem bałam się panicznie pijanych ludzi
Upośledzonego dorosłego ,, glupiego Jasia,, w rodzinnej miejscowości wakacyjnej, chodził samopas i zaczepiał dzieci, szczypiąc i goniąc.
Teraz wiem, że był to ZD. Balam się panicznie, każdy spacer to była czujnosć, czy nie ma go w pobliżu.

Milicji, podsłuchałam jako dziecko, że oboje moi rodzice byli pobici na ulicy, tata bardzo bardzo.
Cmentarza i pogrzebów. To mam nadal.

[bi_scotti]

Classic mojego pokolenia - wojny. Nasi rodzice wojne przezyli jako albo juz dorosli ludzie, albo swiadome teens wiec rozne sprawy byly wciaz bardzo swieze. Nie wspominajac juz o ruinach, w ktorych sie bawilismy (BTW, ruiny z WWII sa wciaz dosc present np. w Palermo ... po tylu latach, eh) czy info o odnajdywanych niewypalach.
Poza tym balam sie sygnalu karetki pogotowia. No idea why. Nigdy taka karetka nie jechalam, do nikogo z bliskich nie byla wzywana za mojego dziecinstwa ale gdy slyszalam sygnal, nawet daleko/z daleka, zastygalam w totalnym przerazeniu. Cos bylo w tym dzwieku takiego, ze ze strachu balam sie nawet oddychac.
No i w szkole bardzo staralam sie nie bac moich przesladowcow ale czasem mi sie snili Life.

[kochamruskieileniwe]

O - ja tez panicznie bałam się wojny. Nie wiem, skąd miałam te obrazy, widocznie wyłapywałam każdą wzmianke o wojnie, jak radar. Rodzice ze mna (wiedząc, jaka jest reakcje) nie gadali oraz gdy byłam w poblizu - unikali tematu w rozmowach z innymi. Telewizji raczej nie oglądałam. Fakt - wówczas więcej sie mówiło na ten temat, Ale takie riuny Zamku królewskiego - pamietam, choc szczawiem byłam.
Koszmarem był np 1 września, gdy uruchomiano syreny. Tak samo koszmarnie wspominam Wianki i reflektory - wiedziałam (skąd taka wiedza u kilkuletniego dziecka???) ze takie reflektory potrafiły wychwycic bombowce.

Bałam sie filmów. Nawet scena, gdy więżniowie uciekaką z więzienia na Pipi, budziła mój strach. Nie wspomnę o japońskiej bajce o kocie w butach. Generalnie, nie byłam wdzięcznym widzem. Nie - nie płakałam, ale w trybie pilnym musiałam wyjść do toalety. Dupiero, jak odkryłam, że rękami mogę zasłonic uszy u zamknąc oczy (Wcześniej rękami zasłaniałam oczy) było lepiej

Bałam się jeździć windą - efekt Ferdynanda Wspaniałego

[bi_scotti]

A propos filmow, gdy byly sceny z rozstrzeliwaniem czy wieszaniem ludzi w czasie WWII, zawsze zaslanialam oczy, mysle ze tak do 10-12 roku zycia. Mordowanie kogokolwiek w filmach na inne tematy w ogole na mnie nie dzialalo - moglam patrzec no problem. Weird, eh ... Ale ja bylam weird dzieckiem i takaz pozostalam Cheers.

[konsta-is-me]

Ja byłam "karmiona" wojennymi opowieściami, traumami i wręcz nakłaniana do czytania książek o obozach koncentracyjnych, nie wiem po co , "bo dziadek walczyl w czasie wojny".
I nie balam się żadnych egzekucji, za to przez wiele lat miałam autentyczny dylemat pt."jak bym przetrwała jako dziecko, sama, bez nikogo w jakichś gruzach".Skąd bym wzięła jedzenie, schronienie itp.

[lilia-anna]

Małej książeczki pt. Wiatrodmuch. O matko, jak ja się bałam tych ilustracji...

[angazetka]

Oczywiście wilków z Pana Kleksa.
Maszerujących młotków z teledysku Pink Floydów.
Tyranozaurów.

[lannnnntana]

Mojej matki. Nigdy nie wiedziałam, w jakim stanie zastanę ją po powrocie ze szkoły czy zbiórki harcerskiej - czy będzie umiarkowanie nawalona czy też do nieprzytomności, czy urządzi mnie i siostrze scenę z udawaną próbą samobójczą czy się porzyga. Ewentualnie, czy będzie u niej kolejny wujek i będą uprawiać głośny seks do rana i pić hektolitry wódy a ja będę musiała robić im kanapki. Żeby nie było - mamusia jest osobą bardzo wykształconą, pracowała swego czasu na wysokim stanowisku w pewnej znanej instytucji. Co robiła w domu, wiemy tylko siostra i ja. Ojciec zmarł, gdy miałam parę lat.

[lilia.z.doliny]

To jest jazda na resztę życia

[zuzanna_a]

Wspolczuje ((
Wiekszosc pisze tu o jakis wymyslonych strachach, ty mialas koszmar na żywo!
Przytulam

[lilia.z.doliny]

Jej strach różnił sie od strachów fantastycznych tym, że raz za razem się realizował. Najbardziej realne i spełniane gówno.....

[konsta-is-me]

Przytulam, moja miała CHAD i trochę to podobnie wygladalo- nigdy nie wiedziałam co zastane wracając ze szkoly- może urządziła imprezę i rozdaje gościom cały dobytek, włączając w to moje meble, może siedzi w oknie i "zaraz skoczy" , może jest pijana i nic nie będzie do jedzenia przez następne dni, może jest w fazie agresywnej i oskarży mnie o coś urojonego i zacznie bić i szarpać za włosy,po czym wyrzuci z domu a może ...
To jest koszmar.

[ajr27]

Moja miała podobne jazdy, przy czym najbardziej bałam się, że zacznie mnie wciągać w swoje paranoje. Jak miałam 14 lat z detalami relacjonowała mi swój romans z kolegą z pracy, bo uwielbiała gwiazdorzyć i mi imponować swoimi podbojami. Zakrawa na Cud, że jakoś daję sobie radę w życiu ( słowo jakoś jest kluczowe)

[lilia.z.doliny]

Konsta... wykaraskalas się z traumy?

[maly_fiolek]

Wilki z "Pana kleksa". Do tej pory przechodzą mnie ciarki...
Ciemności.

[lucadimontezemolo]

pająków.

[kotumila]

- wampirów - spałam przez to zakryta po samą szyję - upał nie upał - a często chowalam się razem z głową i mama na mnie krzyczala, że się uduszę
- obrazu Matki Boskiej u babci - franca wodziła za mną wzrokiem
- duchów - była akurat moda na ich wywoływanie i słyszałam różne dziwne rozmowy dorosłych
- że jak będę dorosła to nie będę się wysypiać, bo dorośli mało śpią - to akurat było uzasadnione

[falka108]

Tej książki, w tym wydaniu. Traumę miałam gdzieś od przedszkola do… w sumie teraz.

[nightdream]

Ale tam przecież się wszystko dobrze kończy, z tego co pamietam 🤷‍♀️

[majenkir]

Licznika.

[kaki11]

Pająków - zostało mi do dzisiaj.
Na jakichś krótkich etapach duchów, ciemności, koguta mojej babci, i drabiny. Innych chyba nie pamiętam

[brandypolloalexander]

Że dostanę wpierdol., mogły być
motywy a mogło nie być. Taka ruletka. A i ducha tego Waldka ,co się powiesił na strychu.

[3fanta]

Stojącego wieszaka na ubrania w pokoju gościnnym u mojej babci. Na tym wieszak czyjś szlafrok wisiał. Jak było ciemno to z latarni ulicznej do pokoju wpadało światło i cień tego wieszaka i wiszącego szlafroka przypominał zgarbioną czarownicę.