Jak żyć z nerwicą lękową?

[smalutek12]

Czy jest tu może osoba, która ma tak jak ja? Od kilku lat cierpię na silną nerwicę lękową, niemal wszystkiego się boję. Boję się jechać autem ( choć jeżdżę) bo zaraz mam wizję jakiegoś strasznego wypadku, boję się iść głęboko popływać ( chociaż pływam dobrze), boję się chorób moich bliskich, wypadków, nieraz boję się przejść przez jezdnię. Ostatnio jakaś baba za wypowiedź na fb nastraszyła mnie sądem i też już się boję. Leczę się, jestem pod opieką lekarza, biorę pramolan 3x dziennie, ale to mi niewiele pomaga. Dalej się wszystkiego boję.

[alpepe]

Może skasuj konto na fejsie i nie pisz po pijaku inwektyw, będziesz spokojniejsza?

[taje]

A skąd wiesz, że po pijaku pisze inwektywy? Znasz ją z reala?

[alpepe]

No, po pijaku byłoby jakimś usprawiedliwieniem, skoro normalnie to wszystkiego się boi, a wyzywać innych się nie boi.

[kachaa17]

Ja mam nerwicę lękową. U mnie zaczęła się zaraz po wyjściu za mąż i to ją właśnie wywołało. Byłam na kilku terapiach i mam większe rozumienie tej choroby. U mnie zdecydowanie tłumienie złości powodowało powstawanie lęków i też mała świadomość siebie. Teraz też nie żyję pełnią życia ale jak sobie przypomnę ile lat straciłam na życiu w ciągłym lęku to aż mi się wydaje to niewyobrażalne. W najgorszym okresie brałam leki.

[sol_13]

To może się rozwiedź po prostu?

[kachaa17]

Rozwiodłam się

[taki-sobie-nick]

I jak nerwica?

[kachaa17]

Zdecydowanie się poprawiło. Ale jeszcze inne obszary wymagają naprawy więc pewne lęki zostały. Ale napady paniki po rozwodzie zdarzyły się może ze 3 razy ale to tylko takie początki były, stłumiłam je w zarodku. Jak poczułam, że coś się zaczyna dziać to usiadłam w łóżku bo wcześniej leżałam. Po rozwodzie już nigdy nie miałam takich pełnych napadów paniki.

[hande]

Idź do psychiatry, przepisze ci leki, Pramolan nie jest dobrym wyborem, szkoda się męczyć, wiem to z doświadczenia

[smalutek12]

hande napisała:

> Idź do psychiatry, przepisze ci leki, Pramolan nie jest dobrym wyborem, szkoda
> się męczyć, wiem to z doświadczenia

Byłam, przepisał pramolan. Dlaczego to nie jest dobry wybór?

[mae224]

to jest za słaby lek. mówię ci to ja - nerwica lękowa od 29 lat.

[smalutek12]

mae224 napisała:

> to jest za słaby lek. mówię ci to ja - nerwica lękowa od 29 lat.

Raz miałam zmieniony na chwilę na lerivon, dostałam strasznych wyprysków. Trzeba było odstawić.

[astomi25]

Tez z tym walcze
U mnie zaczelo sie od choroby najstarszej corki. W 2019.
Maskra. Jak dzwoni telefon to jestem sparalizowana, jak sie okazuje ze to nie szpital dzwoni to i tak 2-3 h dochodze do siebie. Suchosc w gardle, trzepot serca, drżenie rak...
W pracy telefon zostawiam w szafce, na noc wylaczam. Zeby jakos pracowac i jakos spac.
Autem sie nie boje jezdzic.
Ale wystarczy ze ktores z mlodszych dzieci kichnie czy wymiotuje...mam wizje najgorszych chorob.
Walcze, walcze. Chodze na terapie, biore leki.
Jest lepiej, gorzej, lepiej, gorzej...
Od niedawna biore olejek cdb...Pokladam w tym nadzieje, i w d.upie mam czy pomaga naprawde czy to efekt placebo, byle pomogl.

[zona_mi]

smalutek12 napisał:

> Ostatnio jakaś baba za wypowiedź na fb nastraszyła mnie sądem i też już się boję.

A co jej napisałaś?
Może słusznie ci zagroziła?

[marta.graca]

Ja też się tak bałam, miałam ataki paniki, robiło mi się słabo. Po 2 latach powoli odstawiam leki. Chodziłam też na psychoterapię. Skonsultuj zmianę leków ze swoim lekarzem.

[bominka]

Leki powinny działać na objawy nerwicy po 2-3tyg brania. Jeśli pramolan nie daje tych efektów tzn,że lek trzeba zmienić,aż się trafi odpowiedni.
Poza tym psychoterapia ma sens.
Zmagam się z tym od 4 lat w pełni uświadomiona sytuacji. Choc pierwsze objawy somatyczne pojawiły się dużo dużo wcześniej,ale nie nazywałam ich jeszcze

[taki-sobie-nick]

I jak efekty? Z nerwicą jak żyć? Smutno i ponuro.

[srubokretka]

Doszlas do zrodla? Moze to pomoze.
Mojej sasiadki corka zaczela chorowac ok 4 lat temu. (germofobia) To znaczy 4l temu jej stan zrobil sie niewygodny. 2 ostanie lata to koszmar. Cora zmusiala rodzine do siedzenia z dala od cywilizacji cala rodzine. Kazdy placi za jej wizjonerskie podejscie do zycia. 2 mlodszego rodzenstwa pewnie najwiecej na tym ucierpi (nie ukrywa tego ze jej rodzenstwo to podstawowe zagrozenie, czyli zrodlo mikrobow). Ona sama tez traci najlepsze lata swojego zycia. Psychicznie kazdy jest poharatany.

W weekend poradzilam matce zeby poszukala grupy wsparcia. Musiala ukryc to, ze sie spokalysmy. Corka najprawdopodobniej spalaby w hotelu, jakby wyszlo , ze jechalysmy w jednym samochodzie.

[taki-sobie-nick]

Da się córkę zaprowadzić przynajmniej do psychologa? Germofobia jest chyba rodzajem nerwicy natręctw, a to się ciężko leczy.

[srubokretka]

Psycholog byl grany... online. Nic to nie pomoglo. Jej zaczyna byc wygodnie w tym stanie i to jest problem.Dziewczyna nie ma znajomych. Niby ma chlopaka, z ktorym spotykka sie co kilka miesiecy w hotelu. Jak rodzina ja odwiedza, to tez zostaja w hotelu. Sukcesem ostatnio bylo wpuszczenie matki do mieszkania, ktore wynajmuje (matka musiala od razu po wejsciu wykapac sie). Problemem jest tez to , ze ta garstka ludzi , ktorzy jej zostali dostosowuja sie do tego co ta dziewczyna sobie wymysli.
Wlasnie zdalam sobie sprawe, ze mlodszego rodzenstwa zachowanie przypomina mi zachowanie dzieci alkoholikow. Wyciszone, wycofane, wstydliwe... ale mi jest teraz glupio, bo ich dramatu nie rozumialam wczesniej, a kiedys przyodzili do nas niemal codziennie. Nie mialam pojecia, ze ta dziewczyna ich tak terroryzuje.

[daszka_staszka]

Jak ona śpi w hotelu skoro boi się mikrobów? W hotelach to jest dopiero syf

[srubokretka]

Nie mam pojecia jak jej mozg dziala. Moze jej chodzi o wyziewy z paszczy? Moze swoje poszewki ciagnie? Na plyny do dezynfekcji majatek juz puscila.
Z nia nie rozmawialam. Raz, ze nie moge, bo niby nikt ma nie wiedziec. Dwa to nie bardzo mam ochote sie zaglebiac. Pozwalam tylko matce dziewczyny sie wygadac i podsune raz na jakis czas jakas mysl.
Swoja droga fascynujace jak mysl ma wplyw na ludzkie zycie.

[taki-sobie-nick]

Powtarzam po raz n-ty, nerwice NIE działają logicznie...

[srubokretka]

Moze nie, a moze tak. Nerwica to przede wszystkim objaw. Powinno sie leczyc przyczyne, a nie tlumic objawy, zeby sie pozorniej latwiej zylo.

Zalezy jak sie na to spojrzy. Moj organizm nie radzi sobie z toksynami wytwarzanymi przez grzyby, wiec musze pamietac zeby miec balans roznych zyjatek w moim ciele. Gdybym nie utrzymywala, to wlasnie logiczne myslenie grzyba by mna kierowalo. Ja zachowywalabym sie irracjonalnie, ale nie grzyb. On chce cialo polozyc najlepiej w ciemne miejsce pod pierzynke i poprostu je rozlozyc na czynniki pierwsze.
Wlasnie zachowanie corki mojej sasiadki przypomina mi przerost np kandidy, ale jej nie moge powiedziec, bo ona wierzy w cudowne dzialanie antybiotykow. Swoim mlodszym juz z kilkadziesiat razy dawala antybiotyki.

[taki-sobie-nick]

Może jej się pogorszyć i wtedy to nerwica zacznie dyktować warunki, nie ona.

[taki-sobie-nick]

To prawda, ich zachowanie jest problemem.

[taki-sobie-nick]

Grupy wsparcia dla rodzin osób chorych to są, tylko głównie dla rodzin schizofreników.

[korag100]

Moim zdaniem ataki paniki a lęk uogólniony to dwie różne sprawy . Miałam oba. Ataki paniki były najgorsze. Ja kialam fobie jeżdżenia autem. Najpierw sama, choć jeździłam wcześniej duzo, a potem nawet z kimś. To było straszne. Jeszcze nie wsiadłam do auta a już się nakręciłam . Kończyło się to zwykle tum, że wzywałam taksówkę, pogotowie, itp. Potem się wkurzyłam na te lęki i zakładałam, że trudno albo od tego umrę albo to zwalczę. Udało się. Już kilka lat nie mam nic takiego. Ale. Ja mam w torebce relanium. Zawsze. Nigdy nie używam. Świadomość tego, że mogę połknąć w razie leku jest dla mnie bezcenna. Dzieki temu tez wiem, że to tylko moja głowa. Lèk uogólniony natomiast to inna sprawa. Martwimy się przesadnie na zapas. A co będzie jak umrę, moi rodzice albo dziecko. Martwimy się przesadnie inaczej jak zdrowi ludzie. To przeszkadza żyć . Mnie pomogła książka. Przestań się zamartwiać i zacznij żyć . Autor pisał, żeby wyobrazić sobie najbardziej czarny scenariusz tego co może się zdarzyć w danej sytuacji . A jak już wiemy to strach mija. U mnie się to sprawdziło

[kachaa17]

Też miałam i ataki paniki i lęk uogólniony i zgadzam się, że ataki paniki są najgorsze. Te poczucie umierania i lęk chwytający za gardło. I po takim ataku poczucie wyczerpania.

[taki-sobie-nick]

Nie. Najgorsze jest OCD.

Często miałaś ataki?

[kachaa17]

Nie wiem czy to do mnie ale odpowiem. Ja miałam ataki paniki codziennie przez kilka miesięcy aż do czasu kiedy zaczęłam brać leki. Leki pomogły je jakoś opanować. Po paru miesiącach je odstawiłam i potem mi się zdarzały jeszcze a potem przeszły w lęk uogólniony lub wolnopłynący - chyba tak to się nazywa.

[bguslawko_1]

Alprazolam jest dobry ale nie na długo .To przeczytaj .www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://journals.viamedica.pl/psychiatria/article/view/40406/32061&ved=2ahUKEwiNtcjk4sX4AhUNmIsKHb0dDGUQFnoECBEQAQ&usg=AOvVaw0TwMfOVPAFzl4vlVUNnn3A

[evee1]

Współczuję tych ataków. Ja też miałam je kilka co razy dziennie przez 13 lat . To było dawno, internet nie był powszechnie dostępny i mało było na ten temat informacji. Nawet nie wiedziałam, że to można leczyć.

[georgia.guidestones]

taki-sobie-nick napisała:

> Grupy wsparcia dla rodzin osób chorych to są, tylko głównie dla rodzin schizofr
> eników.
Ale srubokretka mieszka w USA, skad wiesz co tam dziala i jak tam jest?

[grazyny]

Najgorzej z tym grożeniem sądem. Spróbuj się upewnić, że baba tego nie zrobi, bo słabo żyć z takim zagrożeniem nad głową. Może lepiej to odkręć jakoś, będziesz miała jeden realny powód do bania się z głowy. Bo topienie się czy wypadek to raczej się nie wydarzy, ale bycie ciąganym po sądach to nic miłego...

[liliawodna222]

Masz źle ustawione leki.

[manala]

Czy są leki na nerwicę, które doraźnie pomagają w stresujących sytuacjach? Takie, których nie trzeba brać przez cały czas?

[mae224]

Dobiera lekarz, zależy od objawów.

[evee1]

Są. Najczęściej przepisywane są benzodiazepiny (na przyklad Xanax), ale to są silnie uzależniające leki powinno się je stosować doraźnie, czyli raz na jakiś czas, a nie codziennie.

[bguslawko_1]

Pramolan to cienizna jeśli nie pomaga to zmień .Rok by dało efekt co najmniej .Spokojnie trzeba żyć .

[evee1]

Ja mam od 30 lat, ale zaleczona antydepresantami, wiec jest OK. Czasami mam gorsze okresy, ale to nie to co kiedys, kiedy nie bralam lekow.
Idz do lekarza, widocznie lek jest zle dobrany skoro nie ma po nim poprawy. Przy nerwicy lekowej zapisuje sie glownie antydepresanty z grupy SSRI lub SRNI, ale moze cos sie zmienilo ostatnio.
Poza tym terapia poznawczo-behawioralna moze pomoc, choc nie musi.

[bguslawko_1]

Raczej nic się nie zmieniło .Ja polecam to przeczytać .Trzymaj się w zdrowiu . www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://psychologia.edu.pl/obserwatorium-psychologiczne/1156-piec-powodow-by-nie-brac-lekow-ssri.html&ved=2ahUKEwiD3KyRkMP4AhUBposKHb-nDqMQFnoECAYQAQ&usg=AOvVaw3qqviXZ8pF7Cio_dOAnvSr

[evee1]

Dzięki. Ale raczej nie zrezygnuję z brania leków. Już próbowałam parę razy i marnie się to kończyło. Życie jest za krótkie, żeby się męczyć, a mi już wystarczająco dużo lat ta choroba zabrała w młodości.

[bguslawko_1]

Ale widzę że masz lepsze dni .Leki można brać i żyć .Tak jak te na nadciśnienie .Trzymaj się .