Udalo sie komus zwalczyc wieczna spine?

[annanichtvergessen]

Dzis uslyszalam od psychologa, ze musze dac sobie na luz. Zgadzam sie z nim. Wszystko staram sie miec perfekt, na wszystko byc przygotowana. Oczywiscie to niemozliwe. Wtedy sie frustruje i lapie doly konczace sie tym, ze nic mi sie nie chce robic, bo i tak nie dam rady. Kojarzy mi sie to z Desperate Houswifes, jak Brie po nocach cos tam kroila i ryczala przy tym... Udalo sie ktorej z Was wrzucic na luz? Na tyle zmienic swoja nature? Ja potrafilam po telefonie na pogotowie szykowac rzeczy, patrzec czy mieszkanie ogarniete i wybierac ciuchy, w ktorych pojade... 🤦‍♀️ A pojechalam na sygnale i trafilam na polintensywny oddzial w stanie zagrazajacym zyciu. 🙄🤦‍♀️

[joana012]

Może powinnaś sobie uświadomić, że absolutnie nikogo nie obchodzi twoja perfekcyjność.
Może zostałaś wychowana w atmosferze co ludzie powiedzą i czy tak wypada i za bardzo chcesz dobrze wypaść przed ludźmi, którzy w 99 % mają cię w dudzie

[annanichtvergessen]

No wlasnie to wiem. I tak to ma zrodlo w dziecinstwie. Tylko nie bardzo umiem to zmienic. Staram sie malymi kroczkami. I chcialabym, zeby tu napisal ktos, komu sie to calkiem udalo.

[szara.myszka.555]

Może powinnaś sobie uświadomić, że absolutnie nikogo nie obchodzi twoja perfekcyjność

Ale perfekcjonista często stara się być 'perfekt' dla siebie samego. Sam sobie generuje wysokie poprzeczki.

[ajr27]

Moja znajoma bardzo dobrze poradziła sobie z taką nadgorliwością dzięki lekom. Psychiatra oceni, czy to jest nerwicowe, czy może postać depresji. Z tego co opisujesz to masz też cechy osobowości borderline ( okresy zwątpienia po euforii)

[annanichtvergessen]

Jestem pod opieka psychiatry. Mam ustawione leki. Jednak natura zwycieza. Z terapeuta to wlasnie prostujemy.

[ajr27]

To dobrze. Mam nadzieję, że kompulsywne sprzątanie w stanie zagrożenia zdrowia nie pojawiło się w okresie przyjmowania leków.
Najważniejsze, że masz świadomość, gdzie przesadzasz i pracuj nad kontrolą destrukcyjnych zachowań, kiedy się pojawiają.

[annanichtvergessen]

Nie, to bylo jeszcze przed terapia. Dzieki

[mid.week]

To może już jest trochę lepiej ale znów wymagasz od siebie perfekcyjnej zmiany?

[hexella]

Mam absolutnie odwrotnie niż Ty więc raczej nie pomogę. Wszystko ma u mnie status "dobra wystarczy". I czasem chciałabym bardziej spiąć dupkę ale olewcza natura mi nie pozwala.
Tak sobie myślę, że natury nie zmienisz, ale możesz zrozumieć co się przyczyniło do takiego charakteru jaki masz i na tym poziomie łagodzić skutki.

[annanichtvergessen]

Wiem co jest zrodlem. Teraz musze sie na nowo "zaprogramowac".

[hexella]

no to jak już namierzyłaś wroga musisz tylko przeładować i wycelować a tak serio trzymam kciuki za powodzenie akcji "przemiana", to mega trudne zadanie obliczone nie na raz, a na całe życie.

[widosna]

Myślisz, ze to coś lub ktoś przyczynia się do takiego charakteru? Ja mam naturę olewczą- wisi mi i powiewa co ludzie powiedzą, dla mnie wystarcza wariant minimum w wielu sprawach. Moja córka to 100% przeciwieństwo. Musi być wszystko perfekcyjne. Już gdy miała 4-5 lat zabawki musiały leżeć w odpowiednim, jej porządku. Musi być świetna uczennica. Spodnie musza być wyprasowane bez 1 zagięcia. Tłumacze by się nie spinała, by wyluzowała. Jak jej przemówić do rozsądku, nie wiem

[jammer1974]

Bardzo wspolczuje. Okropnie.

[jammer1974]

Ajahn Brahm, oto moja porada ktora mnie pomaga. Mnich buddyjski ktorego nauki puszczam yt. Pozwala na zwalczenie spiny z sukcesem.

[annanichtvergessen]

Dziekuje 🌺❤️

[abecadlowa1]

Nie wiem czy do czegokolwiek Ci się to przyda, ale podzielę się doświadczeniem, które pozwoliło mi wypracować duże zasoby luzu i spontaniczności. Jako dorosła już osoba dołączyłam do grupy improwizacji scenicznej. Byłam wtedy urzędniczką z kijem w dupie i pójście tam było dla mnie aktem odwagi. Spina po jakimś czasie odpuściła. Bawiłam się i miałam z tego mnóstwo radości, jednocześnie przekraczając kolejne granice niemożliwego. Już od lat nie miałam do czynienia z impro, ale cały czas doceniam wszystko czego się wówczas nauczyłam.

[kub-ma]

Pełen szacun. Podziwiam

[sueellen]

Tak ale dużo się wydarzyło zanim mi się zmieniły priorytety.

[kozowna_na_henrykowce]

Moja przyjaciólka tak miała. W szkole najlepsza, na studiach najlepsza, najwyższa średnia na roku, same stypendia, bardzo ją namawiali na doktorat, ale nie zdecydowała się. W każdej pracy naj, naj, naj. Aż do tego stopnia, że w jednej powiedziano jej wprost, że jest nadambitna i reszta współpracowników się skarży i psuje to atmosferę. Pózniej własna Dg i praca po 10-12h/dobę. A nocami sprzątanie, gotowanie, prasowanie, robienie siebie na tip top. Zawsze pomalowane paznokcie, wydepilowane nogi, wyprostowane włosy, idealny makijaż, stylizacja i dobór dodatków, choćby ją to kosztowało pobudką o 5 rano, po zaśnięciu o 1, bo musiała wyprasować całą pościel i wszystkie ręczniki, które właśnie tego wieczora prała. I tak niemal dzień w dzień, bo zawsze znajdowała 'coś' do zrobienia.
Potrafiła wyrzucić cały obiad do śmieci, jeśli cokolwiek poszło nie tak jak miało być, nieidealnie.
Chodziła już jak zombie ze zmęczenia i przewlekłego stresu, miała potworne migreny i problemy jelitowe. W końcu poszła na terapię. Chodzi już prawie rok i nie ta dziewczyna! Spokojniejsza, odpuszcza, wrzuca na luz, nie spina się o bzdury, toleruje bzdury u innych, problemy zdrowotne się wyciszyły. U niej wszystko się brało z bardzo, bardzo popapranego dzieciństwa.

[mysiulek08]

tak, po zamieszkaniu w am pld 🤣😋

[kura17]

Mysiulek, wlasie obejrzalam chilijski serial - i nikt tam nie pil kawy, wszyscy ciagle pija herbate ... love, bo ja herbaciana ... ale czy to prawda?

[mysiulek08]

polowiczna, kawa jednak rzadzi a herbata.. no coz... kupic lokalnie dobra herbate jest figura niemozliwa

pije sie herbate ale glownie woreczkowego liptona, basilura, dilmaha

[mysiulek08]

a jak juz przy herbacie jestesmy to poszukaj nepalskich i australijskich

doszlo wlasnie zamowienie z what cha z GB (pierwsze od ponad dwoch lat ) a oni maja ciekawe herbaty

[merode]

Ja zdałam sobie sprawę ze otoczenie bardziej lubi ludzi naturalnych, wesołych - nawet kosztem jakiś ich niedociągnięć. Jak mam fazę na idealna panią domu - to od razu w domu zaczynaja się spięcia. W pracy tez się z takimi ludźmi złe pracuje. I wreszcie, nie ma co się obawiać ze perfekcjonista od wrzucenia na luz stanie się fleja i olewusem. Najwyżej stanie się akurat wreszcie „normalny”

[annanichtvergessen]

Wiem, wiem. Wielu ludzi nie widzi tej spiny, bo to wewnatrz jest. Na zewnatrz jestem usmiechnieta, serdeczna, skora do zabawy. To dla siebie jestem utrapieniem.

[merode]

No moim zdaniem to spinę inni wyczuwają. Ja jestem bardzo uśmiechnięta i miła jak staram się być perfekcyjna- no bo przecież to jest część właściwego imagu. A rodzina zawsze wyczuje ze jestem wtedy „dziwna”. Pewnie jestem wtedy jakoś sztuczna, jak robot. Ale może jesteś lepsza aktorka ode mnie 😁

[mae224]

nie

[cegehana]

Poszukaj sobie zdrowszych niż perfekcjonizm w takich mało znaczących w życiu kwestiach sposobow na podbudowanie ego. Najlepsza byłaby to zdrowa relacja, w której czulabys się bezinteresownie kochana i potrzebna. Może być też hobby, ale takie które nie ma dużego przełożenia na użytecznośc, żeby trudno było sobie zrobić z tego obowiązek i wkręcić ze niby robisz to dla rodziny czy coś w tym stylu. Może też być np. wolontariat, bo potrzeby sa ogromne i niewiele robiąc czasowo np. spacerując pół godziny dziennie że starszym człowiekiem z DPSu można nabrać poczucia, że robi się coś ważnego (zyskuje i podopieczny i my podnosząc sobie samoocenę). Ogólnie to samoocena jest ważna, trzeba o nią dbać jak o zeby i ciśnienie tętnicze. Tylko metodami które przyniosą dłuższy efekt niż do kolejnego sprzątania.

[cisco1800]

Przeszło samo po czterdziestce i po poważnej chorobie. Może nie jest jeszcze idealnie, ale potrafię już machnąć ręką na wiele rzeczy, na które w życiu wcześniej bym nie machnęła

[anorektycznazdzira]

Miałam zadatki, ale moim życiowym motto jest "no regrets".
Nigdy niczego nie żałuję- zrobiłam jak zrobiłam, starałam się, więc widocznie jest najlepsze jakie mogło być.
Nadal więc się staram, tak już mam, ale odpuściłam całą spinę oceniania, czy było perfekcyjne. Widocznie było, skoro ja robiłam

[noc_na_pustyni]

Tak. Ale to stopniowy proces, w sumie trwał chyba kilka lat, ale ostatnio dochodzę do perfekcji i mało co mnie rusza.

Co konkretnie radzi psycholog? Jakieś sposoby Ci podała?

Z doświadczenia część roboty stanowi poprzestawianie sobie w głowie teoretycznie, ale potem trzeba to wcielić w życie. Moim zdaniem może mieć tu też znaczenie samoakceptacja, samoocena, itd. Musi dotrzeć, że nie trzeba zapieprzać, żeby być coś wartym, nie trzeba być idealnym.
No i trudna do przyjęcia oczywistość: nie da się mieć nad wszystkim kontroli - a taka potrzeba zapewne wynika z lęku... Czyli można sobie próbować wyćwiczyć jakieś bazowe zaufanie do świata, że nawet bez twoich prób trzymania wszystkiego w garści, będzie ok.

Ostatnio to już nawet potrafię odnosić się do Wszechświata i nieskończoności W tym kontekście, jakie znaczenie ma to, że dziecko zalało mi olejem białą ścianę w kuchni?

[meerkate]

Moze i wielkiej spiny wewnetrznej nie mialam , ale istotnie musialo byc zawsze najlepiej jak potrafie.
Przeszlo po urodzeniu dziecka
Okazalo aie, ze jakikolwiek oboad jez jest OK albo jak go nie ma, to zje sie cos innego i tezjest fajnie. A jak sie komus nie podoba nie ugotuje sobie sam Jakos tak macierzynstwo spowodowalo, ze przestalam sie przejmowac milionem rzeczy.
Cenie sobie