Kiedy ktoś nie chce porady

[olpa7]

Ciągle mi się to przydarza. Przychodzi ktoś do mnie i opowiada o jakimś problemie. Ja zaczynam szukać rozwiązania, marnuje swój czas. W końcu podpowiadam co można zrobić np. w sprawie problemów w pracy, co jest zgodne z przepisami itp. W zamian ktoś się irytuje bo on nie będzie sobie robił pod górkę tylko chciał się wyżalić.

Nie umiem rozpoznac kiedy ktoś się wyżala, zawsze szukam rozwiązań. Uważam że jak coś komuś nie pasuje to można zrobić tak żeby to zmienić.

Co Wy robicie w takich sytuacjach?
Musiałabym się nauczyć kiwać głową, klepać po plecach i się nie przejmować że komuś jest źle.

[daniela34]

Wytresowalam otoczenie, że należy mi zakomunikować "ojojaj mnie"- bo jak mi tego nie powiedzą, to będę szukać rozwiązań i doradzać. To bliskich. Dalekimi się nie przejmuję.

[kanna]

Mąż mojej koleżanki zawsze się upewniał: przyszłaś pomarudzić, czy chcesz rozwiązanie?

[daniela34]

O właśnie, coś w tym stylu

[ichi51e]

no właśnie. Ja milam oświecenie kiedy przyszłam odebrać dziecko z przedszkola i zobaczyłam grupę przedszkolaków ze smutkiem pochylona nad pania przedszkolanka (duża kobieta to była) poklepujacych ja i ze smutkiem rzewnie zanoszacych się "ojojoj!" Pani na mój widok się pozbierała i wyjaśniła ze bolą ja plecy. "Dobrze by było schudnąć i pocwiczyczyc" pomyślałam sobie. Ale wzięłam przykład z dzieci i zatrzymałam dobre rady dla siebie - bo po prostu czasem człowiek potrzebuje ojojania.

[irma223]

Co ma ból pleców do tuszy?
Myślisz, że szczupłych nie bolą?

[alpepe]

Powinnaś być wdzięczna tym biernym mazgajom, dzięki takim ludziom twój umysł pozostaje młody A że nic to nie dało, nie szkodzi.
Ja nic nie robię, mówię, jak można zaradzić, ale za kogoś nie zrobię.

[olpa7]

No będzie, dziś za pomocą google tłumacza czytałam niemieckie prawo pracy XD

[kanna]

Czasem ludzie potrzebują rozwiązania, a czasem życzliwego , nieoceniającego i nie doradzającego słuchacza.
Problem się pojawia, kiedy nie wiedzą, czego potrzebują.
Lub kiedy słuchający wciska coś, czego człowiek nie potrzebuje.

[olpa7]

Ja nie chcę wciskać. Ale nie wiem czego oni chcą. Jak się okazuje że nie chcieli rozwiązania to odpowiadam że ok, nie ma tematu i rozumiem że chodziło żeby się wyżalić. Tylko trochę wkurza mnie marnowanie czasu przeze mnie. Dlatego myślę tu sobie co zrobić żeby wyluzować i nie szukać rozwiązań.

[furiatka_wariatka]

Najlepiej się wprost zapytać, czy chcesz usłyszeć moja radę czy po prostu się wygadać. W większości przypadków ludzie się chcą wygadać, jeśli szukają porady to mówią to wprost.

[35wcieniu]

Pytam. "Chcesz wiedzieć co ja bym zrobiła?"
Chce to usłyszy, nie chce to nie.

[gorzka.gorycz]

Mam tak samo! Jest problem - szukam rozwiązania. Teraz uczę się, że nie każdy chce rady, niektóry chcą się tylko wyżalić i pogadać.

[bene_gesserit]

Są jeszcze tacy, którzy chcą pograć w tak, ale. Czyli chcą się wyżalić i chcą porad, ale tylko po to, żeby sobie wytłumaczyć, że ich sytuacja jest beznadziejna i wygrywają w konkursie na najbardziej xjową sytuację.

[mama-ola]

Znam to, mam podobnie. I też się musiałam nauczyć mówić "ojej..." albo "to nie masz łatwo, współczuję". Jest to jednak drugie, co mi przychodzi na myśl, zawsze pierwsza jest rada. Ale umiem już się powstrzymać i powiedzieć"ojej".

[1012ja]

Też tak mam. Wkurza mnie to niemiłosiernie ale z czasem, na szczęście da się tego oduczyć. Większość chce żeby ją wysłuchać i razem pobiadolić. Nie chcę nic zmieniać.
Najbardzie jednak nie lubię tych co zaangażują pół wioski i później chodzą z tekstem "a tamten mówił ..." i oczekują, że ty się będziesz do tego odnosić.

[fragile_f]

Po prostu zapytaj, czy ktoś chce się wygadać czy może potrzebuje rady.

[cegehana]

Probuj lepiej definiować cele. Zastanów się co tej osobie rzeczywiscie pomaga czasem rzeczywiście lepszą pomocą jest ojojanie niż doradzanie. Większą uwagę przykładaj do informacji zwrotnej.

[anorektycznazdzira]

Skoro się irytują, to ewidentnie zlewasz pierwszy feedback, że Twoje pomysły są mało przekonujące dla delikwenta. Nie wierzę albowiem, że ktoś się wygaduje, opowiada, a kiedy Ty zaczynasz "wiesz, a może by tak..." nagle dostaje irytacji i każe się zamknąć. Życie uczy, że irytacja i zapotrzebowanie na zamknięcie jest po tym, jak się otrzymały pół tuzina nietrafionych rad, których osoba udzieliła ani nie rozumiejąc specyfiki problemu, ani nie bardzo się interesują co uszczęśliwionemu radami jest potrzebne.

[una_mujer]

No dokładnie - być może problem jest w formie. Mnie zajęło kilka lat wk*** oduczenie mojego męża udzielania rad i szukania rozwiązań -jako że nie wysłuchiwał problemu do końca, przerywał mi i na podstawie szczątkowych informacji przekonanym tonem mówił: "musisz... Zrób..." i nie dało mu się wejść w słowo, przez kilka minut głośno perorował. I zawsze bardzo był oburzony, tak jak ty teraz. Może robisz podobnie?

[olpa7]

O nie, na słowo "musisz" mam alergię bo moja rodzicielka tak zawsze mówi.
Mówię że można zrobić coś tak i tak. Ale to zależy kto co chce osiągnąć. I jak dostaje feedback że nie o to chodzi to się wycofuje i mówię że rozumiem że chodziło o wyzalenie więc koniec tematu.

Chodzi o to że chciałabym wiedzieć od początku że to jest temat na wyzalenie więc chyba faktycznie będę po prostu pytać czy mam słuchać czy radzić.

[panna.nasturcja]

Pytam.
Zwyczajnie pytam czy potrzebują rady, pomocy czy chcą się wygadać u być wysłuchanym.
I w ramach chęci i możliwości się dostosowuję.
Oraz nie oczekuję, że jeśli udzielę rady to ktoś z niej skorzysta.

[escott]

Większość ludzi potrzebuje wysłuchania i empatii a nie rad - bo intelektualnie te problemy nie są zazwyczaj jakieś trudne. Problemy prawie zawsze dotyczą wdrożenia rad, które samemu sobie można wymyślić bez trudu. Więc naprawdę, o ile ktoś nie prosi, nie ma specjalnie sensu wychylać się z rozwiązaniami, to nie jest bycie praktycznym ani konstruktywnym, tylko zupełne niezrozumienie sytuacji społecznej.

[zona_glusia]

Amen

[ichi51e]

zawsze zakladaj ze się wyzala po prostu. Rady zachowaj na czas kiedy ciemnota wprost zapyta "co ja mam zrobić, jak myślisz?"

[abecadlowa1]

Szanuj swój czas. Tylko Ty możesz to zrobić, nikt inny nie będzie za Ciebie szanował Twoich zasobów.

W kwestii doradzania mam odwrotnie. Nie czuję potrzeby nieodpłatnego udzielania porad. Kiedyś okazało się, że pewna znajoma ma żal do mnie że nigdy jej nie doradzam choć wielokrotnie zwracała się do mnie ze swoimi problemami. Ale ona nigdy nie zakomunikowała, że oczekuje porady. I to za free.

[alina460]

A oczekujesz zapłaty za życiowe porady od bliskich?

[abecadlowa1]

Od bliskich osób nie.

[arista80]

Może też zależy, w jaki sposób udzielasz porad. Jeżeli tonem nauczycielskim czy też od razu wyskakujesz z "powinnaś zrobić to, to czy to" to rzeczywiście może to irytować, nawet jeśli obiektywnie rada jest dobra. Jakkolwiek sposób wypowiedzi może sprawić że osoba w potrzebie poczuje się głupia, umniejszona, mimo wszystko niezrozumiana. Natomiast jeśli zaczniesz od pocieszania i zamiast startować z "zrób tak, tak i tak", zmienisz narrację na "a może spróbuj tak", to może przynieść już inny skutek. Ja po sobie widzę, że jest różnica gdy udziela mi rady moja mama a moja koleżanka. Niby ta sama rada, a jednak inne efekty. Mama od razu to jest "bo powinnaś zrobić to, pójść tam itd..", koleżanka jednak najpierw obgada ze mną, pocieszy, a potem coś proponuje. I skutek taki, że po rozmowie mamą czuję się jakaś głupia, nieporadna, po rozmowie z koleżanka czuję się sto razy lepiej.

[olpa7]

Pisałam wcześniej że moja mama robi to samo więc unikam takiego sposobu komunikacji. Jak słyszę "powinnaś zrobić coś tak..." to od razu się wkurzam. Naprawdę doradzam w sposób delikatny ale prawdopodobnie nie umiem totalnie wyczuć kiedy ktoś chce rady a kiedy się pożalić. I stąd ten problem

[152kk]

Ja sobie mówię: nie bądź Wujkiem Dobrą Radą tudzież Ratowaczką Świata i TO NIE MOJA SPRAWA
Ale też staram się, żeby moja reakcja była adekwatna do tematu rozmowy.
Jeśli ktoś ma problem praktyczny typu jak postąpić w danej sytuacji to staram na początku spytać, czy potrzebuje porady, czy chce się wygadać.
Jeśli ktoś ma problem emocjonalny np. bo jest mu źle w jakiejś relacji to zwykle z góry można założyć, że nie chce porad (typu: wystaw mu walizki), tylko wsparcia emocjonalnego. W takiej sytuacji, jeśli zbytnio mnie to nie obciąża, to wysłucham, ale dbając też o to, żeby nie zostać kubłem na emocje - czyli staram się nie angażować za bardzo emocjonalnie. Ewentualnie na koniec pytam, czy mogę jakoś pomóc.

[szmytka1]

A nie prościej zapytac: mogę ci jakoś pomóc? Chcesz poznać moje zdanie? Chcesz żebym pomogła ci znaleźć rozwiązanie? Albo wręcz wprost, Chcesz się tylko wygadać, czy potrzebujesz mojej porady?