Jak uspokoić emocje?

[moze_sprobowac_inaczej]

Będzie krótko i na temat. Starsza córka lat 13 w ostatnich dwóch miesiącach dostała małpiego rozumu. Rano, popołudniu i wieczorem testuje naszą wytrzymałość. Przykład z dzisiaj: rano - do szkoły na 8.00, o 7.55 wszyscy w samochodzie czekamy na gwiazde, która jak gdyby nigdy nic prostuje włosy w łazience. Po południu- awantura bo nic w lodówce nie ma, co jej smakuje. Wieczór - okazało się, że pożyczyła od koleżanki buty zimowe, bo te, które jej kupiliśmy są brzydkie i nie modne (sama wybrała).
Maz ma do tego luźne podejscie, mówi jej co myśli i odsyła do pokoju.
Ja niestety bardzo przeżywam tą sytuację. Jestem kłębkiem nerwów, w związku z tym, że nie mam kiedy odreagować, cały czas jestem na nią wściekła i wystarczy iskra.
Młodsza córka patrzy na to l.
Co radzicie?

[cegehana]

Podchodzić na luzie i dawać jakieś odpowiedzialne zadania (raz poczuje się ważna a dwa będzie miala zajęcie). Np. niech wystawi na sprzedaż te niemodne buty. A sama idź na stretching albo sobie poczytaj jakąs wciągającą książkę.

[mallard]

cegehana napisał(a):

> niemodne

No właśnie m_s_i, - tak się to pisze!

[koko8]

Co radzicie?

Naśladować męża. Ten stan u nastolatek mija.

[moze_sprobowac_inaczej]

koko8 napisała:

> Co radzicie?
>
> Naśladować męża. Ten stan u nastolatek mija.

Mam wątpliwości - obawiam się, że będzie gorzej

[cosmetic.wipes]

Nie będzie gorzej. Nie ma widowni, nie będzie teatru.

[sjanna]

Niezupenie, nie zawsze, nie każdy. Wszak niektóre nastolatki teatr swój widzą ogromny, brak widowni nie jest przeszkodą.
Przerabiałam. Najpierw jest gorzej, potem jeszcze gorzej, później jakby lepiej., I wreszcie, wreszcie jest fajnie

[laura.palmer]

Za numer z rana, czyli wszyscy spóźniają się do pracy/szkoły, bo ona musi wyprostować włosy, zabrałabym za karę prostownicę na 2 tygodnie. No bez jaj, są pewne granice.
Resztę bym olała, zgłodnieje to zje, a jak chce chodzić w butach koleżanki to proszę bardzo.

[cosmetic.wipes]

Ja bym sobie odpuściła czekanie na nią.

[madame_edith]

Powodów czekania może być wiele. Teoretycznie mogą mieszkać w miejscu, z którego sama nie dotrze. Może też być tak, że na punktualności matce zależy bardziej, i dziewczynie zostawienie w to graj. Been there (tylko z synem).

[eliszka25]

Zostawienie może być na rękę, ale następnego dnia zrobiłabym pobudkę godzinę wcześniej oznajmiając, że wczoraj miała za mało czasu, więc od dziś wstaje o tej porze. Zapewniam, że to nie byłoby na rękę. Dla moich nastoletnich synów to byłaby chyba nawet gorsza kara niż odebranie konsoli.

[milva24]

Ale wstaliby tę godzinę wcześniej? Bo moja starsza naciagnęłabt kołdrę na łeb i musiałabym co 10 minut "dobudzać".

[madame_edith]

No moje dzieci by nie wstały.

[mikams75]

No dokładnie, szarpać się i siłą wywlekać? Bo Budzic i gadać to sobie można...

[moze_sprobowac_inaczej]

Moha też by nie wstała

[eliszka25]

Nie musieliby wcale wstawać, sen i tak byłby przerwany. Weszłabym do pokoju, obudziła, zapaliła światło, odsłoniła rolety. Wchodziłabym co chwilę dobudzić i poganiać. Zapowiedziałabym, że jak się nie wyrobi, to tak będzie codziennie. Tak, dla mnie to też byłoby upierdliwe, ale przemęczyłabym się ten jeden raz, bo jestem niemal pewna, że raz by wystarczył.

[moze_sprobowac_inaczej]

Zabranie prostownicy nic nie da, bo ona jej używa sporadycznie, więc po niej to spłynie.
Nie uwierzysz, ale buty koleżanki są przyciasne na nią, tak mi dziecko się ogłupiło

[malia]

A dlaczego czekaliście na nią? Ja w podobnej sytuacji odjechałam, młoda musiała iść sama, spóźniła się, następnego dnia była obudzona sporo wcześniej, czego nie znosiła

[eliszka25]

malia napisała:

> A dlaczego czekaliście na nią? Ja w podobnej sytuacji odjechałam, młoda musiała
> iść sama, spóźniła się, następnego dnia była obudzona sporo wcześniej, czego n
> ie znosiła

Zrobiłabym tak samo. Dla moich synów wcześniejsza pobudka też byłaby skutecznym odstraszaczem od guzdrania się rano. Chyba dla większości nastolatków w sumie, bo to taki czas, kiedy im się zegar przestawia i poranne wstawanie boli.

[gr.ruuu]

Dla nastolatków buty mają właściwości logiczne. Syn mojego partnera nie tydzień po zakupie nie mógł nosić butów w rozmiarze 36 bo były za luźne i "noga mu latała". Za to moje buty taktyczne w rozmiarze 38 leżały jak na pantofelek na stopie Kopciuszka

[berdebul]

Buty mają też różną rozmiarówkę, mam aktualnie buty od 37 do 42 rozmiaru i wszystkie są dobre.

[laura.palmer]

Bo te wybrane przez nią buty zostały zapewne niestety skrytykowane przez koleżanki, dlatego stały się nagle brzydkie i niemodne. Nic nie zrobisz.

[cosmetic.wipes]

Dlaczego w ogóle na nią czekaliście?
Przecież ona ma teraz zajebiste poczucie sprawstwa, skoro dała radę lekkim twistem uziemić całą rodzinę.

[gama2003]

Jak obetrą palce czy pięty, to poczuje ból istnienia. Brzydkie buty niech stoją i czekają na swój czas.
Mozliwe, że zbrzydły - bo tak.
A czemu kupując nie chciała innych - bo nie.

Przeczekaj zajmując się czymkolwiek. Podobno dojrzewanie jak raczkowanie, lepiej zaliczyć. Zdrowiej. A i łatwiej bombelka potem na studia spakować 😉

[auksencja15]

Moja przyjaciółka się nabawiła haluksow jako nastolatka od noszenia ciasnych, ale ładnych butów na sile

[eriu]

Pozwolicie jej chodzić w przyciasnych butach? Przecież jej się paznokcie uszkodzą i mogą zejść. Dojdą tylko koszty wizyty i podologa żeby paznokcie zdejmować i pielęgnować nowe rosnące. A to chwilę potrwa zanim odrosną. Albo się onocholiza zrobi a to też trzeba odpowiednio potraktować, bo może się nadkazić.

[tokyocat]

Ja bym po prostu odjechala. Niech spozni sie sama.

[7katipo]

Ja bym nie zabierała; poinformowałabym za to pannę, że my oto już jedziemy, bo późno a ona - na autobus proszę.

[szaraiwka]

A ja bym odjechała. Po prostu. Tak jak autobus nie będzie czekać. Drugi raz będzie pilnować ;no chyba ze uzna ze to git ze nie musi do szkoły jechać

[cosmetic.wipes]

Na fochy najlepiej działa ignor.

[pepsi.only]

A to dopiero początek...


uzbrój sie w cierpliwość.
co możesz odpuszczaj,
miejcie swoje rytuały, zadbaj byście miały coś, co lubicie obie, proponuj wyjście na zakupy, proponuj wspólne gotowanie, czytaj to co ona, jak coś ogląda usiądź z nią i oglądaj, nie komentuj, że głupie, nie wypytuj, po porstu siedź z nią, a jak jest chwila spokojniejsza- rozmawiaj o wszystkim i niczym, buduj relację, na innych zasadach.

i tak do 20tki

[misiamama]

Święte słowa. A piszę to ja, matka 18 latka i 15 latka.

[bergamotka77]

No bez przesady, może do 16-17. 13 lat to straszny wiek. Prostuje włosy 13-latka? Serio?

[mikams75]

> Prostuje włosy 13-latka? Serio?

a czemu nie?

[bergamotka77]

No jakieś dziwne mi się to wydaje, że sobie niszczy włosy w tak młodym wieku. Ale to ja, nie mam córki a sama bylam zawsze naturalna, w wieku 15 lat ledwo używałam tuszu do rzęs i to był mój caly makijaż

[ichi51e]

żadna roznica czy sienprostuje w wieku 13 czy 23. 100 razy jeszcze obetnie

[laura.palmer]

Przecież ty miałaś 15 lat w latach 80-tych, wtedy chyba nikt nie prostował włosów, a i pełny makijaż u nastolatek nie był czymś powszechnym.

[triss_merigold6]

Serio? Pod koniec lat 80-tych miałam 14 lat, gdzieś od VI klasy dziewczynki próbowały rozjaśniac włosy, tapirować, malowaly paznokcie na jasne kolory, obwieszaly się łańcuszkami etc.

[laura.palmer]

Ale ona pisze konkretnie o prostowaniu, a nie rozjaśnianiu. Ja jestem 10 lat młodsza i w połowie lat 90-tych też nikt nie prostował, za to masowo farbowałysmy szamponami koloryzującymi.
Pełny makijaż nie był popularny, przynajmniej u mnie nie. Raz że permanentny brak kasy na kosmetyki, a dwa to zakaz w szkole. Jak raz koleżanka przyszła z kolorowymi powiekami, to jej kazano zmyć.

[kandyzowana3x]

To chyba zależało od szkoły, w podstawówce, gdzie był pełen przekrój społeczeństwa, część dziewczyn malowała się, farbowała włosy it'd już od 6 klasy. W liceum już tylko tusz i ewentualnie błyszczyk. Ogólnie "nie wypadało" być "nastarana". Z tego co obserwuje dzisiejsza młodzież jest bardzo podobnie. Część eksperymentuje ze strojem i makijażem od wczesnych nastoletnich lat. Dużo większą część jest, albo bardzo dyskretnie umalowana, albo zupelnie bez.

[mikams75]

ne ma znaczenia czy prostowanie czy rozjasnianie, chodzi o aktualny trend upiekszajacy, niekoniecznie dobrze wplywajacy na kondycje wlosow i skory. I tak, 13-14 latki i kiedys i dzisiaj z roznym efektem sie "upiekszaja".

[bergamotka77]

laura.palmer napisała:

> Przecież ty miałaś 15 lat w latach 80-tych, wtedy chyba nikt nie prostował włos
> ów, a i pełny makijaż u nastolatek nie był czymś powszechnym.

Ja? Chyba żartujesz - w latach 90. I faktycznie makijaż był w podstawowce zakazany, nawet chodzenie w rozpuszczonych wlosach, musiałam miec związane włosy i nosić ciemne kolory ubrań. Choć ja w tym wieku kończyłam już 1 klasę liceum, dość liberalnego pod kątem wyglądu.

[mikams75]

> No jakieś dziwne mi się to wydaje, że sobie niszczy włosy w tak młodym wieku.

nastolatka nigdy nie mysli kategoriami, ze sobie cos tam niszczy. Ona chce byc tu i teraz piekna. Naturalna zreszta tez, malo kto sie pozna, ze prostowala, glownie ona sama to widzi. Poza tym jesli porownac co i w jakim wieku mozna sobie niszczyc to akurat u 40-latki skutki prostowania beda szybkciej widoczne. Nastolatki maja zazwyczaj wlosy mocne, grube i im bardzo szybko rosna, moga fryzury zmieniac co chwila a jak nawet niechcacy nie trafia z fryzura czy zrobi im sie siano (choc ryzyko jest male), to sobie zawiaza niedbalego koczka na czubku glowy i beda w tym wygladac uroczo i modnie. Prawo wieku.

[ponis1990]

Ja w wieku lat 13-stu przez prawie dwa lata karbowalam całe włosy do pasa, bo to było modne. Na pasemka tez mi pozwolili hehe. Nie zniszczyły sie.

[shellyanna]

Japierdole… litości…

[primula.alpicola]

Mam 14- latkę i proszę niebiosa o cierpliwość🙂
Powodzenia i bądź silna.

[7katipo]

Ja mam 16-latka. Nic nie jest lepiej 😱

[primula.alpicola]

Ić stont.

[gr.ruuu]

1. Nie czekać, jak nie wyjdzie do określonej godziny jedzie do szkoły sama
2. Nie wchodzić w dyskusję
3. Jej sprawa, w czym problem?

[madame_edith]

Też mam 13 latke w domu i ile awantur o nic ona mi zrobiła nie zliczę. Na jej szczęście ja znam stan hormonalnego wkurwu na wszystko i wszystkich niewiadomoco. Zaciskam zęby, wzdycham ciężko, jej przechodzi i tak do następnego razu.

[taki-sobie-nick]

A co myśli mąż?

[moze_sprobowac_inaczej]

Mąż nie pozwala sobie na takie dyskusje, twierdzi, ze szkoda na to eneegii i czasu. Przykładowo: buty ma oddać koleżance i chodzić w tych co sobie kupiła i koniec tematu. Ma to wykonać.
Ja niestety nie potrafię być taka stanowcza a większość rzeczy dzieje się, jak męża nie ma w domu. Do szkoły wożę ja.

[powodzenia_juno]

Rany, czy Wy nigdy nie kupiłyście czegoś, co szybko Wam się przestało podobać? Albo zaraz po przeniesieniu do domu? Albo może jeszcze na zakupach ktoś życzliwie radził, dziewczyna się dała przekonać, a teraz żałuje. Serio w każdym z tych przypadków chodziłybyście dalej w tych butach - taka pokuta czy jak... A może dziecko to inny rodzaj człowieka i nie wolno mu popełnić takiego błędu? Jeszcze żeby to było notoryczne. Ale czasem może zdarzyć się każdemu. Kupiłabym inne buty i zapowiedziały, że trzecich nie kupię, więc niech się dobrze zastanowi. I niech by to była lekcja na przyszłość, bo jak sytuacja się powtórzy, to już wyrozumiała nie będę.
A swoją drogą bunt czasem bierze się z sytuacji, gdy dorośli narzucają swoją wolę, kiedy wcale to nie jest konieczne albo bez prób zrozumienia dziecka.

[eriu]

Nie każdy ma tyle pieniędzy żeby kupować ileś par butów.

I szczerze, nie mam tak, że coś kupię i mi się przestaje podobać. Kupuję po prostu te rzeczy, które mi się bardzo podobają.

[powodzenia_juno]

A ile masz lat? Mnie teraz to też się nie zdarza praktycznie, ale wcześniej owszem. Zakupów też się człowiek uczy, jak wszystkiego.

[panna.nasturcja]

A na te drugie buty zimowe skąd byś wzięła pieniądze? Bo te na to przeznaczone wydałaś na pierwsze.
Jak się dziewczynie nie podobają może sprzedać i kupić nowe, ale nie widzę sensu w kupnie kolejnych skoro ona ma nowe buty.
W butach kolezanki chodzić bym nie pozwoliła. Raz, że za małe a to spowoduje problemy zdrowotne a dwa, że nie wiadomo co ba to rodzice tejże.
I nie, nie mam tak, że przynoszę zakupy do domu i przestają mi się podobać.

[powodzenia_juno]

Nigdy Ci się nie zdarzyło? Ciekawe... Są promocje, trzeba się rozejrzeć, może dziewczyna by była gotowa coś dołożyć z oszczędności, jak jest tak zdesperowana,że bierze buty koleżanki. Zmuszanie do noszenia w takiej sytuacji jest co najmniej dziwne.

[powodzenia_juno]

Zastanawiam się jeszcze, czego dziecko miałoby się nauczyć, chodząc dalej w tych nieszczęsnych butach: Że konsekwencja jest ważniejsza niż ona sama? Że nie ma prawa zmienić zdania? Że rodzice wymagają bezwzględnie posłuszeństwa?
Bo rozumiem, że w założeniu ma po prostu nie marnować kasy na fanaberie. Tylko czy naprawdę błąd i fanaberia to to samo. A wygląd nawet dla dorosłych kobiet bywa ważny, a co dopiero dla nastolatki, która dopiero kobiecość odkrywa.
Skupiłabym się na tym, by ustalić, jak to się stało, że te buty w ogóle kupiła, czy uległa presji przy zakupie - koleżanki, sprzedawcy, rodzica? Czy dopiero później presji rówieśników. To drugie, jak czytam na tym forum, jest normalne, taki wiek. Ale można próbować wzmacniać niezależność. A może brakło jej kasy na takie, jakie naprawdę chciała i w tej sytuacji mogłaby w przyszłości rozważyć dołożenie ze swoich lub sprzedaż czegoś w necie.
Wg mnie lepiej się z takiej sytuacji nauczyć czegoś o sobie samej, niż zaciskać zęby, byle wytrwać, być posłuszną i oszczędzić.

[asia_i_p]

No dobra, ale to takie opisywanie sytuacji idealnej, a przy obecnej inflacji może być tak, że ktoś po prostu nie ma tej kasy żeby bezszkodowo dla budżetu domowego kupić drugą parę butów. To są buty zimowe, czyli jeżeli wybierali porządne, w których ma przechodzić całą zimę, to pewnie 200-300 złotych. To nie jest suma, z której większość rodzin może wyskoczyć ot tak po raz drugi w ciągu dwóch tygodni.

[powodzenia_juno]

To jak jest aż tak źle, to oczywiście nie na tematu, ale też trzebaby dziecku uczciwie powiedzieć, w czym problem. Trudno, pewnych rzeczy się nie przeskoczy i będzie to dla niej może jakaś lekcja, ale niech wie, że jest powód, a nie, że jest karana nie wiadomo za co w jej opinii, rodzic ma "fanaberię" 😉 a ona się musi męczyć.

[moze_sprobowac_inaczej]

Buty były drogie i wybierane 2 tygodnie. Mówiliśmy, żeby to dobrze przemyślała.
Nie, nie zamierzam się ugiąć. Nowych butów nie będzie. Może jeszcze chodzić w starych z zeszłego roku, bo są dobre.

[panna.nasturcja]

Jak ma jeszcze starszą parę wciąż dobrą to tym bardziej bym nie kupowała.
Ale buty koleżance kazałabym oddać.

[panna.nasturcja]

Poza Tobą nikt nie pisze o fanaberii.
Ja od pierwszego zdania pisałam o pieniądzach na kolejne buty.
Dziecko w tym wieku zna już sytuację finansową rodziny i pewnie też wiedziało jaki jest budżet na te buty, gdy były kupowane.

[panna.nasturcja]

Że nie ma pieniędzy na kolejne buty. Po prostu.

[taki-sobie-nick]

do szkoły na 8.00, o 7.55 wszyscy w samochodzie czekamy na gwiazde

Zostawić ją z tymi włosami, wyprostuje i pójdzie do szkoły sama, skoro ma tak blisko.

[odnawialna]

Łączę się w bólu, moja 13 latka w ciągu pół godziny potrafi strzelić focha bo nie ma mąki, rozpłakać się z żalu jakie to życie niesprawiedliwe "ona jest taka samotna, nikt jej nie rozumie, ona już nie daje rady z tym życiem!", po czym zaśmiewać się do rozpuku z koleżankami, a następnie wyjść z pokoju tanecznym krokiem i zaćwierkać "mogę iść do żabki? bo chciałam upiec szarlotkę?"

A na mój wkurw najlepiej działa wygadanie się. Dzwonię do którejś przyjaciółki i obgaduję sytuację.

[18lipcowa3]

moja 13 latka w ciągu pół godziny potrafi strzelić focha bo nie ma mąki, rozpłakać się z żalu jakie to życie niesprawiedliwe "ona jest taka samotna, nikt jej nie rozumie, ona już nie daje rady z tym życiem!", po czym zaśmiewać się do rozpuku z koleżankami, a następnie wyjść z pokoju tanecznym krokiem i zaćwierkać "mogę iść do żabki? bo chciałam upiec szarlotkę?"


jezu jakbym widziała moją ......

[moze_sprobowac_inaczej]

U nas też tak jest. Zmiennosc nastrojów.
Co do butów - pojechałam z nią do CH, uzbroiłam się za Wasza radą w cierpliwość, wypiłam melisę i B6. Po 1,5 godozny wróciłłysmy do domu, bo w żadnym sklepie nic się nie podobało. Epilog: "Wiesz Mamo, jednak dobrze wybrałam te buty. Fajne są".

[powodzenia_juno]

No i super.

[pulcino3]

Miałam podobnie. Pojechaliśmy razem na tydzień do hotelu z basenem. Pierwsze dwa dni, budzę ja na śniadanie, ona się rzuca, ona nie jest głodna, mamy ją zostawić w spokoju, chce spać , ok. Kolejne 2dni wychodzimy sami , bez niej. Po czym ona mówi wieczorem "rano mnie obudź na śniadanie, bo ja mówię nie, ale tak na prawdę chce iść na śniadanie " Kurtyna

[shellyanna]

I moją…

[frozenwildberry]

Ja tu widzę że problem masz problem z tym jak reagujesz na to że córka przestaje być małym dzieckiem i zaczyna przejawiać cechy niezależnej od ciebie istoty( w głupi sposób , jak to nastolatki)
Skąd u ciebie tyle wewnętrznej złości?

[taki-sobie-nick]

Taka niezależna, to zostawić, żeby dotarła do szkoły sama. Nie ma nic, co jej smakuje? Iść i kupić, najlepiej za kieszonkowe.

[taki-sobie-nick]

tzn. 13-latka ma kupić

[moze_sprobowac_inaczej]

Jest na pewno nagromadzone przez ostatnie dwa miesiące. Nie mam momentu oddechu, ciągle coś. Dlatego jestem też rozdrażniona i potrzebuję sposobu na uspokojenie emocji. Chcialabym, żeby takie awanturki spływały po mnie żebym nie dala się wyprowadzić z równowagi.
Wyjazd na weekend z koleżankami aby odreagować nie wchodzi w grę niestety przynajmniej do końca stycznia.

[misiamama]

od razu musisz wyjechać na weekend? idź na spacer. Jak czujesz że cię ogarnia złość albo zwyczajnie masz dość, załóż kurtkę, gwizdnij na psa i wymarsz z domu. Jesli nie masz psa, adoptuj.

[tokyocat]

Ja zamiast wdawac sie w bezsensowne dyskusje, gdzies sobie wychodze. Przejechac sie nie samochodem, do kolezanki, na zakupy. Samemu trudno sie klocic nastolatce. A i tobie dobrze zrobi zamiast sie denerwowac.

[moze_sprobowac_inaczej]

Jest to jakaś opcja

[3zos3]

Zacznij ćwiczyć. Zmęczenie fizyczne doskonale pomaga się odstresować.

[powodzenia_juno]

Dystans jest Ci potrzebny. Wszystkie opisane sytuacje to nie są poważne sprawy. Może joga, sport, czy cokolwiek co Cię odpręża?
Może jest jakiś problem z komunikacją - ostatecznie np. to że komuś nie pasuje zawartość lodówki to nie powód do sprzeczki, o ile mówi o tym kulturalnie.

[powodzenia_juno]

I... Do awanturki potrzeba dwóch osób. Sama ze sobą awanturować się nie będzie.

[shellyanna]

Bo to jest wqrwiające.

[mikams75]

meliske do picia polecam, niestety w najblizszym czasie bedzie jeszcze gorzej.

[grey_delphinum]

Oj, współczuję, jeszcze sporo przed Tobą.

Mój syn ma 16 lat i dopiero od niedawna zaczął gadać ludzkim głosem, a i tak od czasu do czasu zdarzają się "aferki".

[milva24]

Mam prawie dwunastolatkę w domu, znam to. Ja się staram w chwilach wzmożenia nie wchodzić z nią w dyskusje ale czasem się nie da. To, że nic nie ma do jedzenia w tym domu to słyszę niemal codziennie, odpowiedz krótka " jest to co widzisz, jesz albo nie jesz, Twoja decyzja", zawsze coś tam jednak się znajdzie jadalnego W sprawę butów nie wtrącałabym się, najwyżej skontaktowałabym się z mamą koleżanki czy wie o pożyczce i czy się zgadza.

[powodzenia_juno]

A te dzieci uczestniczą w zakupach? Mogą wybrać, na co mają chęć?

[milva24]

Moja uczestniczy. Coś jest super, fajne, ponosi miesiąc i już jest be. Jak staliśmy lepiej z kasą mogłam częściej ulegać jej zachciankom pt "nie mam co na siebie włożyć" chociaż szafa pełna. W obecnej sytuacji musi wstrzymać się z bólami i rozważniej decydować, nauczy się z czasem.

[powodzenia_juno]

Miałam na myśli spożywcze 😊

Moja chodzi do spożywczego, a ciuchy to już praktycznie kupuje sama. Ja płacę lub daję kasę (wtedy wydaje rozsądniej 😉).13,5 ma.

[milva24]

Spożywcze to częściowo ale moja jest bardzo wybiórcza jedzeniowo i gdyby to od niej zależało jadłaby głównie kabanosy/chleb z nutellą/fantazję/płatki czekoladowe z mlekiem. Kupuję czasami ale nie będę jej dawała stałego dostępu bo zdrowe to to nie jest.

[milva24]

Aaa, inne jadane przez nią rzeczy w domu są.

[powodzenia_juno]

Moja śledzi w mediach społecznościowych jakieś wpisy o jedzeniu. Fajne rzeczy i zdrowe (!) potem na bazie tego produkuje (czasem nawet ja się załapię 😁). Może znajdź coś takiego i jej podsuń?

[mikams75]

oczywiscie, ale pozniej ma chec na cos innego albo nie ma wlasnie czekolady.

[pepsi.only]

U nas niemal zawsze lodówka jest pełna ...niczego.

[panna.nasturcja]

[nangaparbat3]

Może sobie przypomnij, że to ta sama dziewczynka, co całkiem niedawno miała 3 lata?
No i polecam "Książeczkę dla przestraszonych rodziców" Andrzeja Samsona, tak, tego samego, najlepsza jaką czytałam książka dla matek i pewnie ojców. Jest w necie w PDFie.

[milva24]

Moja starsza gdy miała trzy lata była mnie mniej charakterna niż teraz. Nawet jakby teraz łatwiej się z nią dogadać

[nangaparbat3]

Ale łatwiej kochać.

[pepsi.only]

Mam ją na półce, ale raczej to nie jest książka z rodzaju, że stoi na widoku, lub pod ręką
(zdecydowanie górna półka, ta najwyżej, pod sufitem...)

[anilorak174]

1. Taki etap, minie.
2. Nie czekałabym na gwiazdę, niech idzie sama
3. Resztę - oaza spokoju.

[daisy]

Radziłabym głębokie wdechy, zachowanie niezmąconej pogody, nierobienie z tych śmiesznych w sumie sytuacji niczego poważnego, pobłażliwą wyrozumiałość. Zwłaszcza jeżeli patrzy młodsza córka. Przy tym wyciąganie konsekwencji, bo to jest czas nauki życia.
Syt. 1 - następnego dnia budzenie pół godziny wcześniej.
Syt. 2 - użalenie się nad córką (czasem każdy tak ma, że coś by zjadł, ale sam nie wie co, kto nie miał PMS-a niech pierwszy rzuci kamieniem) i podsunięcie karteczki, żeby zrobiła listę zakupów, które to zakupy zrobi następnego dnia po drodze ze szkoły.
Syt. 3 - znowu użalenie się, bo takie rzeczy się zdarzają; pogadanie od serca, co jest nie tak z butami i spytanie, co wobec tego robimy dalej, bo w cudzych butach trochę nie halo, zwłaszcza za małych - niezdrowo i głupio. Podjęcie wspólnej decyzji, jak rozwiązać sprawę.
Podejście twojego męża (zrób to i to, wykonać) może wydawać się łatwiejsze i sensowniejsze, ale dla młodej, wrażliwej i hormonalnie udręczonej dziewczyny to potencjalny koszmar.
Potraktuj ją con amore, obudź w sobie współczucie zamiast wkurwu, przypomnij sobie, jaka sama byłaś w jej wieku i jaki nieprzyjazny był świat. Wymagaj, wyciągaj konsekwencje, ale to wszystko z wyrozumiałością.

[princesswhitewolf]

Nie martw sie. Idzie wojna i bieda i wszyscy obniza oczekiwania co do butow

< Czarny humor>

[18lipcowa3]

Ojp....zapraszam do mnie
Docenisz co masz

[moze_sprobowac_inaczej]

Nie pocieszasz u mnie jeszcze młodsza czai się za rogiem i obserwuje

[pepsi.only]

Przy młodszej będziesz tak już przeczołgana, że od razu poluzujesz i gdzie będziesz mogła, to od razu odpuścisz

[18lipcowa3]

u mnie to samo
13 i 10 lat

[ritual2019]

Dzieci zachowuja sie tak jak im pozwolimy. Rodzice sa od wychowywania, tak nastoletnie tez sie wychowuje, ignorowanie nie jest wyjsciem. Przestan sie denerwowac, a przedstaw zasady oraz konsekwencje za ich lamanie.
Opoznianie wyjnscia: wy jedziecie bez niej. Szkola stosuje konsekwencje za spoznianie? Normalna powinna ale jesli ta nie stosuje to zrob to ty.
Nie ma nic do jedzenia co lubi: niech doda do listy zakupow, kupi plus zrobi a za awantury odcielabym czasowo od internetu.
Pozyczone buty? Jakis zart? Skoro wybrala buty, podjela decyzje nosi swoje.
Konsekwencja i nieuleganie. Najagorsze to pokazanie ze sie jej boisz. To tylko nastolatka. Mam dwoje 20 i 15 lat, jest okey, radze sobie dobrze, nastoletnim odbiciom stawialam granice i zbyt duzo nie tolerowalam, z synem tez tego nie robie. Takie zachowania sa wynikiem nieudolnosci rodzicow.

[7katipo]

Zwłaszcza tych rodziców, którzy pragną zamiast domu mieć ring bokserski.

[nangaparbat3]

Jak będziesz staruszką wymagającą pomocy, dzieci Ci powiedzą: konsekwencja i nieuleganie.
Gratuluję.

[imponderabilia22]

Skoro do szkoły, która jest o 8 wyjeżdżacie 7.55, to oznacza, że szkoła znajduje się kilkaset metrów dalej. Oznacza to, że córka może iść na piechotę.

[bei]

Rozmawiaj z nią, jakie ma pomysły, by rozwiązać takie problemy. Pytaj- jak myślisz, co można zrobić, by nie powtarzać takich sytuacji.
Lodowka- może pójdzie z Tobą do sklepu?
Buty- wystawić na vinted i kupić inne
Fryzura- wyprostować wieczorem? Wstać wcześniej?
Jeśli nie ma swojego pomysłu- daj jej swoje pomysły do wyboru.

[kanna]

Zmienia się jej mózg, w fizjologiczny sposób, wymierają połączenia między neuronami.
Dlatego buty wczoraj były ładne, dziś brzydkie (wczorajszemu mózgowi się podobały, dzisiejszemu nie).

Neurodydaktyka dr Karczmarzyka, polecam bardzo. YT lub FB,

Rozjeżdża się czasem - w jej uniwersum czas nie istnieje. Lub ma go nieskończona ilość, a sprawy Ważne i Istotne (prostowanie włosów) są absolutnie priorytetowe.
Rozwojowe.

Kochaj, towarzysz, skup się na telacji, nie na wychowaniu.
kary nie działają, konsekwencje rzadko.

[ewcia.1980]

No nic odkrywczego ..... trzeba to przetrwać.
Moja nastolatka miała trochę inaczej ale też przez ok 2 lata musiałam wykazywać się anielską cierpliwością.
Od kolegi, który ma 5 córek usłyszałam wtedy , że ..... "to mija i stają się kiedyś fajnymi ludźmi"

To pomogło mi przetrwać.
Plus powtarzanie sobie cały czas " spokój, spokój .... tylko spokój nas uratuje"
Trwało to jakieś 2 lata. I minęło.
No ale ja nie dawałam się sprowokować, dużo rozmawiałam i wyjaśniałam.
Od jakichś 2 lat mam naprawdę fajnego, młodego człowieka w domu.
Chociaż nie bez wad.