Chora mama/opieka nad dzieckiem

[quendi]

Dziewczyny, jak postępujecie (lub postępowałyscie) w sytuacji, gdy chorujecie ostro (39.5, migrena, dreszcze, źle, zero sił) i zostajecie w domu z czterolatkiem pod opieką? Czy rzucacie mu zabawki/włączacie tv i mówicie "mama jest chora, musisz zająć się sobą sam" i leżycie czy też drzemiecie na jedno oko, czy jednak bawicie się byle jak, choć jest to ponad Wasze siły. Syn umie i lubi się sam bawić, ale naturalnie czasem prosi o towarzystwo.

To moje pierwsze i jedyne dziecko i jestem ciekawa opinii doświadczonych mam.

Nikogo na widoku do pomocy.

[kamin]

Bez cienia wyrzutów sumienia włączam bajki, tablet cokolwiek oraz serwuję na obiad pierogi z mrożonki.
Ojciec dziecka nie może wziąć paru dni opieki?

[quendi]

Dzięki. Prowadzimy swoją firmę, m.in dostawy produktów do knajp i na kolejne dni jest mnóstwo pracy, nie może nie jechać. Choć oczywiście obiecuje, że zepnie tyłek, żeby wrócić jak najszybciej. No ale tych kilka długich godzin czeka mnie sam na sam z synem.
Mam w rodzinie takie heroski, co to 39st gorączki, a one do roboty i "nic im nie jest" i tak mnie naszło, czy okropna ze mnie mama, czy raczej normalna

[ga-ti]

Każdy inaczej reaguje na chorobę. Ja właściwie nie miewam gorączki (podczas covid byłam bardzo zdziwiona, bo gorączkowałam 10 dni), za to jak mnie złapie katar to kończy się zatkanymi zatokami i jazdami kilkutygodniowymi.

Po prostu powiedz dziecku, że jesteś chora, boli Cię to i to, musisz wziąć leki i poleżeć. Przypomnij, jak to jest gdy synek sam choruje. Wytłumacz, że potrzebujesz trochę spokoju, odpoczynku. Bez wyrzutów sumienia włącz mu bajkę, wcześniej przygotuj mu picie, jakieś przegryzki, upewnij się, że nie chce kupki i sama się połóż.

[quendi]

Tak, to rozsądne.
Dzisiaj mu nawet mówię "przykro mi, że nie mogę się z Tobą pobawić", a on "nie szkodzi mamo, będę się Tobą opiekował" 🥰

[danaide2.0]

No i super, tak buduje się empatię. Jesteśmy razem w dobrym i złym czasie.

[maleficent6]

Czterolatek to już rozumne dziecko, jeśli jest zdrowy, bez deficytów oczywiście. Bez wyrzutów sumienia zamów obiad czy odgrzej mrożonkę, połóż się na kanapie a mały niech się bawi obok, ogląda książeczki, bajki, gra na konsoli, rysuje czy co tam go zajmuje na dłuższy czas.
Jesteś normalna mamą 👍

[mia_mia]

A nie może syn jeździć z mężem? Nie będzie to dla niego jakaś atrakcja?

[quendi]

Niestety nie o 5 rano, mąż jedzie jeszcze na giełdę, później rozstawiać sklep, a potem w miasto.

[sol_13]

A któraś z babć nie może przyjechać i zabrać go do siebie na parę dni, żebyś mogła wyzdrowieć?
A jeśli nie, no to tv+tablet/telefon, trudno, co poradzisz.

[quendi]

Dzięki, już zdrowieję. Pisałam, że babcie odpadają.

[triss_merigold6]

Włączam tablet, tv, cokolwiek

[lauren6]

To jest jedna z tych sytuacji, gdy trzeba się nauczyć prosić ludzi o pomoc.

[quendi]

lauren6 napisała:

> To jest jedna z tych sytuacji, gdy trzeba się nauczyć prosić ludzi o pomoc.

Ja bym prosiła, nie mam z tym problemu, ale nie mam kogo niestety.

[triss_merigold6]

Płatna opiekunka na pół dnia?

[danaide2.0]

A co zmieni pół dnia? Grypa to kilka dni, raz lepiej raz gorzej.

[quendi]

U Młodego niestety nie przejdzie obca pani, a nie mam nikogo sprawdzonego.
Coz, będę korzystać z udogodnień technologicznych i czekać na rychły powrót męża.

[kanna]

Obca pani która ogarnie mieszkanie, poukłada klocki i zrobi rosół - przejdzie.
Szczególnie, jak mama będzie zaraz obok.

[maleficent6]

Nie takie proste. Nie każdy mieszka w dużym mieście, żeby od ręki znaleźć, ma zaufaną opiekunkę lub w ogóle jakąkolwiek która przyjdzie ot tak. Nie każde dziecko zostanie pod opieką obcej osoby.

[triss_merigold6]

Przecież laska jest w domu, nigdzie nie wychodzi.

[maleficent6]

No dobrze. Ale myślisz, że ot tak znajdzie kogoś na już? Jeśli wcześniej nigdy nie miała, nie korzystała z takiej pomocy?

[gaskama]

Są ferie. Myślisz, że mieszka w buszu? Żadnej uczennicy czy studentki w okolicy, która by parę złoty dorobiła? Żadnej emerytki?

[maleficent6]

No dobrze. Uważam jednak, że ciężko jej będzie znaleźć kogoś na już, jeśli wcześniej nigdy nie korzystała z takiej pomocy.

[extereso]

Pamiętam jak miałam 39:5 nie byłabym chyba w stanie zająć się dzieckiem. Natomiast gdybym miała 37.5 to wlączyłabym tv bez problemu.

[quendi]

extereso napisała:

> Pamiętam jak miałam 39:5 nie byłabym chyba w stanie zająć się dzieckiem. Natomi
> ast gdybym miała 37.5 to wlączyłabym tv bez problemu.

Tak, czuje się jak widmo.

[danaide2.0]

To straszne, ale... ja to wyparłam?!

Ale chyba jakoś tak... jak zdycham, to zdycham. Co tu rozkminiać? Niech dziecko siedzi obok, bawi się, ogląda bajkę. Można pobawić się w doktora, mama jest pacjentem i można jej założyć plasterek czy coś. Położyć obok chorego pluszaka, jego też trzeba leczyć.
Dziecko się uczy, że mama czasem nie ma siły. I że to mija.

Jasne, że spałam. Uczyłam dziecko bawić się bezpiecznie nawet gdy byłam zdrowa. Może miałam więcej szczęścia niż rozumu, może moje dziecko też miało i rozum i szczęście, bo #nikogo.

[quendi]

Tak, szybko się zapomina
Ja już w sumie nie pamiętam niedogodności karmienia 10 razy w nocy, a przecież nie było to tak dawno.

[gr.ruuu]

Zaliczyliśmy już różne warianty układu chory rodzic/rodzice i dziecko/dzieci zdrowe lub chore. Jedno i drugie. Jak czuję się lepiej to czytamy, bawimy się w coś spokojnego, układamy puzzle, jak gorzej to dzieci bawią się same, na obiad zamawiamy pizzę i już.

[18lipcowa3]

Pozwalam na bajki, gry, słodycze i cokolwiek tam chce byleby cicho był.
Swoje zdrowie trzeba szanować.

[quendi]

Podoba mi się👍

[71tosia]

W podobnej sytuacji starałam się obserwować z kanapy, ale przysnęłam, obudziło mnie dopiero pytanie 4 łatki czy ten duży nóż w kuchni jest do kiełbaski. Chyba w ciągu kilku sekund spadła mi gorączka.
Ogranicz wiec przestrzeń zabawowa.

[dwa_kubki_herbaty]

Jak miałam anginę 4 lata temu, która mnie pokonala na ponad 24h to równie dobrze moje dziecko moglo mnie spalić, wyjsc na mróz i nie wrócić, ja nie kontaktowałam, rzygalam do miski przy łózku a pilam wtedy, gdy mąż wpadl na pomysl zeby mi wody przynieść, bo nie miałam siły mówić.
Skoro myślisz o dziecku, to znaczy że nie jest źle i w takim stanie możesz sobie leżeć w salone i jednym okiem obserwować, co robiłam nie raz.
Ja wtedy nie moglam otworzyć oczu a jedyne o czym myslalam to żeby się nie zakrztusić swoją śliną.

[quendi]

dwa_kubki_herbaty napisała:

> Jak miałam anginę 4 lata temu, która mnie pokonala na ponad 24h to równie dobrz
> e moje dziecko moglo mnie spalić, wyjsc na mróz i nie wrócić, ja nie kontaktowa
> łam, rzygalam do miski przy łózku a pilam wtedy, gdy mąż wpadl na pomysl zeby m
> i wody przynieść, bo nie miałam siły mówić.
> Skoro myślisz o dziecku, to znaczy że nie jest źle i w takim stanie możesz sobi
> e leżeć w salone i jednym okiem obserwować, co robiłam nie raz.
> Ja wtedy nie moglam otworzyć oczu a jedyne o czym myslalam to żeby się nie zakr
> ztusić swoją śliną.
>

Miałam dziś rano podobnie, jakąś nadludzką silą zrobiłam Młodemu śniadanie, po czym padłam. Mam też coś z gardłem, nie mogę mówić, przelykać, i te wysokie temp. mnie dobijają. Aktualnie działa nurofen, więc i o jutrze zaczynam realnie myśleć.

[geez_louise]

Jak byłam taka chora, to nie robiłam nic oprócz tego co konieczne było aby utrzymać dziecko przy życiu.

[palacinka2020]

Taka sytuacja sie nie zdarza, mąż wziąłby wolne.

[quendi]

Niestety nie jestem w takiej komfortowej sytuacji. Czasem tak bywa, dlatego szukam wsparcia mentalnego od doświadczonych mam

[kiddy]

A czy gdyby to mąż był chory, to ten czterolatek też by z nim został, a ty byś ruszyła do pracy? No właśnie..

[pyza-wedrowniczka]

Na żonę nie przysługuje żadne zwolnienie na opiekę. Więc trochę nie bardzo widzę, jak mąż miałby zostać w domu.

[rb_111222333]

Na dziecko przysługuje, na UoP masz 2 dni wolnego. Na żonę też można wziąć. Po pierwszym porodzie straciłam dużo krwi i mój mąż dostał propozycję 2-tygodniowego l4 z tego tytułu. Z tym, że mąż wątkodajki chyba nie jest na UoP

[iberka]

Tak, mąż się przydaje ale samotni rodzice nie mają takiego luksusu.

[arwena_11]

4 latek chodzi zazwyczaj do przedszkola. U mnie mąż zaprowadzał dzieci do przedszkola a moi rodzice odbierali, zabierali do siebie - i od nich zabierał mąż, wracając z pracy.
Jeżeli czułam się naprawdę źle ( dla mnie gorączka w okolicach 38 - to bardzo wysoka gorączka, bo zazwyczaj nie mam - nawet przy zapaleniu płuc miałam max 37,5 ) - mąż brał opiekę.
Nigdy, jak byłam chora - nie miałam pod opieką dziecka - bo po prostu nie byłabym w stanie zapewnić mu dobrej opieki.

[quendi]

Super, że mogłaś sobie na to pozwolić, to na pewno pomaga w szybszym powrocie do zdrowia. Ja niestety nie jestem w takiej komfortowej sytuacji. Dziadkowie mieszkają daleko, poza tym mama nie może się że mną spotkać (pisałam wyżej), mąż wychodzi do pracy o 5.30, przedszkole zamknięte, a iść musi (pisałam wyżej).

[arwena_11]

A nie masz jakiejś zaprzyjaźnionej mamy z przedszkola dziecka? Pamiętam, że jak koleżanka była w ciąży, a jej mąż w delegacji - to zdarzało mi się zawozić jej dzieci do przedszkola i szkoły ( jeden syn chodził do grupy z moją córką, a drugi do klasy z moim synem ) lub odbierać. W drugą stronę też to działało.

[quendi]

Niestety nie, syn chodzi dopiero od listopada, nie zdążyłam się z nikim na tyle zaprzyjaźnić.
Swoją drogą, fajnie sobie pomagacie!

[arwena_11]

Eeee, to było dawno - mam dorosłe dzieci . Ale przyjaźnie z tamtych czasów zostały. I do tej pory możemy na siebie liczyć. Warto zadbać o takie znajomości na przyszłość.
Trzymaj się. Musisz przetrwać, dasz radę. Jak mąż wróci - to niech przejmie 100% opieki nad dzieckiem. Wtedy ty będziesz mogła dojść do siebie, nie mając z tyłu głowy myśli czy jak zamkniesz oczy - to dziecku coś się stanie.
Olej sprzątanie, gotowanie - leż w łóżku i dziecku pozwól robić co chce ( w granicach rozsądku ). To tylko kilka dni.

[quendi]

Proszę, to nie tylko dzieci zawiązują nowe przyjaźnie w przedszkolu
Dam radę, muszę, pytanie jak mogę sobie to ułatwić.
Mąż jest super, w takich chwilach zajmuje się nami obojgiem.

[akseinga1975]

W takiej sytuacji wszystkie chwyty dozwolone. Wspolczuje bo tez mnie wczoraj sponiewieralo i ledwo dychalam. Zdrowiej szybko.

[quendi]

Dziękuję i zdrowia dużo w Twoją stronę.

[dwa_kubki_herbaty]

Piszesz na forum, czyli żyjesz i widzisz, czytasz, czyli kontaktujesz, czyli jesteś zdolna do bycia matką ;P

[b.bujak]

wersja "przetrwanie na minimum", to potrwa pare dni, dziecko musi rozumieć, że matka też człowiek;
po pierwsze trzeba zapewnic bezpieczeństwo otoczenia; poćwiczyć łączność z tatą (żeby dziecko umiało zadzwonić samo);

[quendi]

Świetnie ujęte "przetrwanie na minimum". I super pomysł z na uczeniem dzwonić, dzięki.

[b.bujak]

mój starszy był (i jest)bardzo rozsądnym chłopcem;
jak miał 4 lata byłam w ciąży z młodszym; był bardzo dumny z tego, ze był wdrażany w "odpowiedzialne" zadania, np scenariusz nieprzytomnej matki; a już zakupy w osiedlowym warzywniaku i osobiście RYSOWANA lista zakupów na wiele lat przeszły do historii naszego osiedla

[iberka]

Nie spałam, ale dziecko musiało bawić się samo

[picathartes]

Tv, bajki, audiobooki, kanapki, krakersy, jogurt z musli i owocami, mama jest chora i nic nie może. Dzieci dość dużo rozumieja, czterolatki to już nie takie małe. Moje przychodziły i się koło mnie kładły; słodkie to było.
Jak ostatnio mieliśmy wszyscy grypę, to w dzień cała czwórka na sofie w salonie spaliśmy - cztery koce, audiobook i wszyscy umieraliśmy; cała rodzina miała ponad 39c goraczki 😂🙈
Nie miej żadnych wyrzutów sumienia - robisz minimum aby dziecko zjadło, było bezpieczne i spało kiedy trzeba. Reszta nie ma znaczenia.

[ewa_2009]

Miałam i mam tak ciężkie migreny, że nie jestem w stanie ogarnąć siebie, a co dopiero dziecka.

[iwoniaw]

Daj spokój - tak jak dziewczyny piszą: podstawowe zabezpieczenie mieszkania i niech się bawi choćby i tabletem czy grą na telefonie, trudno, od dwóch-trzech dni takich rozrywek nie umrze.

[zamyslona_ona02]

2 takie sytuacje pamiętam - jedna to covid, a mąż w delegacji. Myślałam, że umrę, wszystko boli, nikt nie pomoże, bo nie chce się zarazić. Robiłam naprawdę tylko to co musiałam, głównie leżałam, starałam się tylko nie zasnąć. Prosiłam dziecko żeby mi coś narysowało, opowiedziało, a resztę czasu musiało bawić się samo. Oj, jak sobie to przypomnę to tak strasznie Ci współczuję, że gdybym mogła to jeździłabym z Twoim dzieckiem ciężarówkami po dywanie cały dzień żebyś mogła swobodnie zasnąć 😊 Trzymaj się dzielnie!

[quendi]

Dziękuję, już nawet Twoje słowa dodały mi skrzydeł!

[ophelia78]

Leżę i nadzoruje jednym okiem.
Włączam bajkę, daje książeczki, tablet co tam go tylko zajmie.
Uważam że granie heroski jest bardzo szkodliwe, również dla dziecka. 4latek już kumaty i można mu wiele wytłumaczyć -to dobry moment zeby mu pokazaf ze również dorośli, w tym mama, mogą być chorzy, w gorszej formie, mieć zły dzień...
Wiec bez wyrzutów sumienia.
To choroba a nie fanaberią.

[eukaliptusy]

Ja w tej samej sytuacji miałam 5 latka, ktorego musiałam zaprowadzić do szkoły i 9-miesięczniaka, a mąż na tydzień w Barcelonie (w pracy). Bierzesz ibuprofen i robisz co musisz a resztę czasu wegetujesz. Na szczęście to tylko były 3 dni.

[trut_u]

Nad czym tu myśleć? Jeśli zdycham, to kombinuje tylko, jak dotrwać do wieczora.

[woman_in_love]

Prawdziwe Macierzyństwo przez duże M, polega na tym, że oddajemy całą siebie dla dziecka, zwłaszcza gdy to Syn.
Nie wyobrażam zatem sobie, że mając 39.5 kładę się do łóżka i choruję, a w tym czasie mój Pierworodny jest sam: narażony na zło i niebezpieczeństwa całego świata. Tak jak ty mogłaby pomyśleć jedynie wygodna, bezdzietna lambadziara.

Dlatego to co piszesz jest dla mnie zwyczajnie złe i niewyobrażalne. Równie dobrze mogłabyś zostawić Synka w dzikiej kniei, ciemną nocą.

[quendi]

😄

[kamire12]

Jakoś dasz radę. Jak nie ma wyjścia to co zrobisz? Mąż niech przygotuje jakąś zupę i śniadanie dziecku i Tobie. Dziecko się bawi, ogląda tv lub tablet, układa puzzle lub klocki lego, rysuje.
Staraj się jednak, żeby nie było zbyt blisko Ciebie. No bo jak ono się pochoruje jednocześnie, to już będzie do bani. Możesz mu powiedzieć, że jak ono ogląda, czy się bawi, to mama musi spać, żeby wyzdrowieć. A jak będzie chciało jeść, to żeby przyszło i powiedziało. Żeby nie próbowało np. samo kroić nożem, czy coś w tym stylu.

[quendi]

Tak robimy. To właśnie ja zaraziłam się od niego, dopiero wyzdrowiał.

[berdebul]

Migrena i gorączka oznaczają, że dzwonię do Posejdona i konwersuję z nim intensywnie. Wzywam odsiecz (wioska), jeżeli ojciec nie może zabrać ze sobą. Bohaterów wytłuczono na wojnach.

[shmu]

Telewizja. No trudno, jak poogląda raz więcej, to nic się nie stanie. Żeby mieć czystsze sumienie włącz w języku, którego byś chciała, żeby się nauczył
Jak podczas kilkudniowej nieobecności męża mnie tak zmogło to wyświetliłam dzieciom bajki z projektora i nazwałam to kinem. Do tej pory starszak to świetnie wspomina.
Dodatkowo uczysz dziecko, że ludzie to ludzie, a nie roboty i każdy ma chwilę słabości i prawo do choroby/odpoczynku.