Macie ulubioną/ulubionego

[szaraiwka]

Malarkę/malarza? Takie pytanie zadało mi dziś dziecko piszące jakiś szkolny esej.

Zajęło mi chwilę żeby odpowiedzieć, bo jakoś nigdy nie rozmyślałam, czy mam ulubionego twórcę. Lubię wielu. A raczej wiele obrazów mi się podoba. Ale tak najbardziej to chyba jednak portrety Witkacego.

A kto tam na Was najbardziej działa?

[lilia.z.doliny]

Paul Signac. Zdecydowanie i najbardziej na świecie.

[raczek47]

Caravaggio.Kocham bezwzględnie.
Chagall
Alfons Mucha
Frida🙂ale ją też za osobowość.

[ageman]

Tak !

Aga

[bylam.stara.mostowiakowa]

Wyspiański i Bosch.

[ida_listopadowa]

Joan Miro!
PS: pokaz dziecku jego obrazy, pewnie sie spodoba

[nangaparbat3]

Widziałam gdzieś niedawno mikroskopwe zdjęcie kropli wody, kolorowe. Wyglądało jak jego obraz!

[curry1]

Nie wiem skąd jesteś, ale we Wrocławiu jest właśnie wystawa Miro

[alpepe]

Byłam w muzeum Miro na Majorce. Super, super, super. Siedziałam tam chyba z trzy godziny.

[thank_you]

Henryk Siemiradzki. Uwielbiam kobiety z jego obrazów, są eteryczne i zmysłowe. Zachwycające.

[thank_you]

Ośrodki momentu ujawnienia, to jest moj ulubiony obraz. Patrzę na niego i czuję motylki w brzuchu:



(J. Malczewski)

[raczek47]

Ja Malczewskiego nie cierpię 🙂

[thank_you]

To przecież tylko kwestia upodobań. Ja bardzo lubię, moj eks go miał zanim jeszcze stał sie mega modny, może stad też sentyment?

Ten wklejony obraz podoba mi się niesłychanie, wg mnie jego najlepsze dzieło. A na nim wszystko co kocham. 🤪

[aqua48]

Wg mnie najlepsze dzieło Malczewskiego to portret jego żony Marii Gralewskiej z czasów narzeczeństwa.

[thank_you]

Piękny, to fakt, ale ja wolę innego Malczewskiego.

[mava1]

Beksiński i Łempicka

[thank_you]

W Ville Fleur byłaś?

[thank_you]

Villi

[mava1]

tak bo akurat mam tuż obok

[thank_you]

Ok, wiec wiesz czemu zapytałam. 😀

[mava1]

jak sie nie ma co sie lubi, to sie lubi co się ma, że tak to podsumuje.

[wbka1]

Hallo, hallo - miło wiedzieć, że mam sąsiadkę na emamie.

[wbka1]

A co do malarzy to zdecydowanie Jack Vettriano.

[chococaffe]

Malarza to chyba nie. Ale obraz tak - Guernica Picassa

[pulcino3]

Danuta Muszyńska, jej obrazy dziewczynek kojarzą mi się z dzieciństwem.

[aqua48]

Mam zbyt wielu ulubionych malarzy żeby tu wymieniać.

[nangaparbat3]

Vermeer, Rembrandt, Matisse, Miró.

[damartyn]

W ogóle lubię malarstwo . Pierwsze co przychodzi mi do głowy to -Tamara Łempicka, Giuseppe Arcimboldo, Beksiński, Johannes Vermeer ale lubię też śląską sztukę naiwną np. Wróbla. I wiele innych prac.

[mabel_mora]

Brrr....aż dziwnie się poczułam, bo wymieniłabym dokładnie tych samych.

[mabel_mora]

[simply_z]

Lubie Rembrandta, Van Gogha i Lempicka.

[abacosa]

Malczewski i Frida Kahlo

[unikotka]

Kiedyś byłam zakochana w Van Goghu. Teraz chyba wolę Miro. Ale wielu malarzy lubię - Goyę, Boscha, impresjonistów... Ostatnio spodobał mi się Malczewski, którego kiedyś kompletnie nie rozumiałam.

[unikotka]

Matki, i zapomniałam o jednym z ważniejszych dla mnie - Chagallu.

[mgla_jedwabna]

Rothko, Hogarth, Reynolds, Vermeer, Malczewski.

[sylwiastka]

Marc Chagall. Bardzo chcialabym miec jego prace w domu.

[szmytka1]

Klimt

[celandine]

Andrew Wyeth, chociaż oczywiście uwielbiam też wielu innych.

[vivyan]

Macie, macie 😊 Oprócz najbardziej popularnych (zasłużenie!) nazwisk, które tu już padły, godzinami mogę patrzeć na obrazy Andrzeja Wróblewskiego. A do tego jeszcze szczerze lubię twórczość artystów Grupy Janowskiej, że szczególnym uwielbieniem dla odjechanych prac Erwina Sówki. 😊

[sundace46]

Klimt i Monet nade wszystko, póżniej Caravaggio i Schiele

[nenia1]

Bardziej obrazy niż malarzy
ale jakby miała wymienić malarzy to
Max Ernst
Henri Rousseau
Wassily Kandinsky
z polskich:
Tadeusz Makowski
Andrzej Wróblewski

[kanna]

Beksiński mnie fascynuje, ale nie nazwałabym go "ulubionym".

Lubię za to oglądać impresjonistów.

[odnawialna]

O to mam tak samo. Beksińskiego mogę godzinami oglądać ale w domu bym nie powiesiła, a Moneta czy Renoira bardzo chętnie Z rodzimych mam sentyment do Boznańskiej, natomiast zawsze mnie zastanawiało co ludzie widzą w Łempickiej?

[chococaffe]

Moneta i Renoira to ja bym chętnie sprzedała

[thank_you]

My mamy świetne „Malarstwo na wielkim ekranie” w kinie Muranow. Polecam.

[chococaffe]

Niestety przegapiłam Nenufary Moneta! Cały czas czekam na powrót.

[chococaffe]

p.s. a serię znam - super. Ale chodzę na wybrane.

[odnawialna]

Podobno jest tak, że jak już przytulisz obraz to ciężko się z nim rozstać, chociaż te miliony mogłyby pomóc
Ja kilkanaście lat temu kupiłam Brzozowską, właściwie to wylicytowałam za kilkaset złotych, bo mi się podobała i kolorystycznie do salonu pasowała 😀 teraz już nie pasuje, ale nie oddam, za bardzo się przywiązałam, a na dodatek ceny jej obrazów poszły z 10 razy w górę, więc coś czuję, że córka w spadku dostanie.

[chococaffe]

Rozumiem. Obrazów, które ja bym bardzo chciała mieć jeszcze nikt nie namalował

[mava1]

>natomiast zawsze mnie zastanawiało co ludzie widzą w Łempickiej?

mnie podoba sie jej taki plakatowy styl, wyraźna kreska - poza wyrażeniem emocji czy oddania ducha jej czasów.
Z przyjemnoscia patrzę na jej obrazy, i wystarczy.
Beksińskiego znam od lat 70/80-tych, kiedy w Pl jeszcze niemal nikt o nim nie wiedział. Mój kolega, a przyjaciel Beksińskiego, miał jego obraz w mieszkaniu, i juz wtedy mnie zafascynował (obraz).
Obraz wisiał wśród innych obrazów, tego kolegi (zresztą z rodziny "malarskiej") i bedąc w towarzystwie, az tak bardzo nie działał destrukcyjnie. Moze gdyby wisiał samotnie to wrażenie byłoby inne (depresyjne). W towarzystwie był "tylko" fascynujący. Tym samym, powiesiłabym w domu ale nie samotnie na scianie.

[stephanie.plum]

Georges de la Tour, jakbym już musiała wybrać jednego.

[matacznik]

stephanie.plum napisała:

> Georges de la Tour
>
Na de la Toura kobiety patrzą tak:

[aandzia43]

Fajny jest

[matacznik]

Z dotąd niewymienionych Hopper i Botero.

[martishia7]

Kiedyś (jako nastolatka i nieco dalej) powiedziałabym Monet. Potem Vermeer. Dzisiaj chyba Caravaggio.
A no i specjalnie miejsce dla Arcimboldo, na zawsze w moim sercu, za nie branie samego siebie zbyt poważnie