Pracuje/pracowala któraś z Was z mężem/partnerem

[slonko1335]

Jakie argumenty za a jakie przeciw ma podstawie własnych doświadczeń?

[black_magic_women]

Ja pracuję. Mąż to uwielbiam, ja– zależy. Jesteśmy wolnymi strzelcami, branża powiedzmy kreatywna. Na pewno dobrze wpływa to na nasz związek, praca jest pasją dla męża, ja bym wolała urządzać wnętrza, ale okazało się, że mam inne, niedkryte talenty. Najważniejsze, my siebie lubimy, lubimy spędzać razem czas, nawet 24/7. Potrafimy tak to prowadzić, że nie siedzimy sobie dosłownie i w przenośni na głowie, jestesmy jakby "razem ale osobno". Ale żeby komuś innemu polecać, to nie 😉

[black_magic_women]

I z minusów, czasem trudno oddzielić życie od pracy. Nie ma tego symbolicznego choćby zamknięcia drzwi. Z czasem się to poukładało, ale kilka lat temu, kiedy rodziły się dzieci, wiele spraw trzeba było poukładać na nowo i nie ukrywam, że i forum mi w tym pomogło. Tu macham do Pade 😗

[pade]

Cieszę się

[gama2003]

U nas w sumie podobnie w zarysie.
Ale też w praktyce jest to razem a osobno, bo zajmujemy się powiedzmy innymi ,, sektorami,, i bywa, że nie widzimy się do wieczora. Częściej bywa, niż - nie bywa. Do jednej bramki, nikt nie siedzi nikomu na głowie, zadania rozdane, wtrącania się nie ma.

Plusy pracy kompletnie osobno znamy i długie lata tak było. Nie umiem wyważyć co lepsze.
Ideałem byłaby chyba lekka i cudownie opłacana ciekawa praca osobno, kończona o 15.00. U kogoś.

Przy braku spełnienia powyższych warunków koniecznie równocześnie wolę to co mam.
Praca faktycznie przeplata się z życiem, ale tak chyba zawsze jest przy byciu sterem, żaglem i okrętem i pracodawcą.

Odpowiedzi jednoznacznej na pytanie co lepsze chyba nie ma. Jak zwykle - to zależy.

[black_magic_women]

gama2003 napisała:

>
> Praca faktycznie przeplata się z życiem, ale tak chyba zawsze jest przy byciu s
> terem, żaglem i okrętem i pracodawcą.
>
>

Chyba tak. Ale my mamy na przykład trójkę stosunkowo małych dzieci (4-6-9) i nikogo do pomocy, a dzięki takiemu systemowi wszystko udaje się pospinać.

[gama2003]

No właśnie - ta elastyczność godzin pracy ma swoje plusy i minusy.
Przy małych dzieciach wydłuża dobę.
I nikomu nie trzeba z niczego się tłumaczyć.
Tylko my tu cały czas piszemy o pracy w parze i na swoim.
A może autorka pytała o wariant - oboje u kogoś. Bo na swoim mamy stresujący czynnik odpowiedzialności za wszystko i to też bywa stresogenne i trudne.

[efka_454]

gama2003 napisała:

[...]
> A może autorka pytała o wariant - oboje u kogoś. [...]

Znałam takich ludzi dawno temu, kiedy jeszcze pracowałam "u kogoś".
Różne działy, różne zadania - na zewnątrz nie było widać, żeby im to przeszkadzało, czy było konfliktogenne.
A pracowaliśmy razem ładnych kilka lat. Pamiętam, że na pewno mieli co najmniej jedno dziecko w wieku przedszkolnym/wczesnoszkolnym.

Teraz mam okazję obserwować dwie takie pary w młodym pokoleniu. Przy czym jedna para ma też układ - różne działy, a druga razem w jednym miejscu. Jak dotąd nie zauważyłam żadnych zgrzytów.

My z mężem też pracujemy razem - dg. Na początku było różnie, musieliśmy poukładać sobie wszystko (wcześniej każde pracowało "u kogoś"). A priorytety się zmieniają - kiedy dzieci były małe rozłożenie pracy było inne. Poza tym dochodził stres początku działalności, kiedy trzeba było sobie wypracować markę, zdobyć klientów. Po prawie 20 latach zupełnie inaczej to wygląda niż na początku

Ale to chyba kwestia tego, że się lubimy, lubimy spędzać ze sobą czas. A w ramach "higieny psychicznej" każde z nas ma swoje hobby, swoich znajomych, swoje wyjścia.

[bergamotka77]

Nie i nie mam zamiaru. Mamy różne branże na szczęście a i tak pracujemy w jednym domu, wiec to wystarczy

[mia_mia]

Nie idź tą drogą jeśli nie musisz, znam trochę takich par i nie zawsze jest źle, ale to bardzo ryzykowne i trudne.

[slonko1335]

Ha, ha nie zamierzam ale ja to nawet z sąsiadem i przyjaciółka nie chcialam

[marta.graca]

Pracowaliśmy kiedyś, ale nie byliśmy jeszcze wtedy małżeństwem, dopiero zaczynaliśmy się spotykać. Jeśli obie osoby potrafią się zachować właściwie, to jakie miałyby być argumenty przeciw?

[klaramara33]

W sensie, że w innych firmach ale w tym samym miejscu tak na zdalnej. Czy to mi się podoba? Nie i wolę jak jest mąż w pracy. Zaczyna mnie wkurzac nieźle jak go widzę cały dzień. Teraz ja mam zdalną a on hybrydę i nie jest źle i nic nie miałabym przeciw jakby z hybrydy zszedł do przedsiębiorstwa codziennie.

[aqua48]

Ja pracuję z mężem. Czasami, nie zawsze i w ograniczonym zakresie. Plusy - mamy do siebie pewne zaufanie tzn. nie trzeba nikogo obcego wprowadzać w dość wąski temat, tłumaczyć co i jak. Minusy - jak to z taką pracą, coś się odłoży "na później" a okazuje się to na święty nigdy.

[magda.z.bagien]

Byłam blisko, żeby wejść w taki układ, ale to ryzykowne. Jak się coś spieprzy w jednym miejscu, obojętnie czy w pracy czy w relacji, to w efekcie może być kwas tu i tu.

[em_em71]

W zasadzie moglibyśmy razem pracować, z tym, że ja bardziej w jego robocie, niż on w mojej. Nawet kiedyś był taki plan, ale później inaczej wszystko się poukładało.
Mąż ma większy rozmach i łeb nabity pomysłami, ale jest dość powierzchowny, a ja wolę gotowe rozwiązania z niewielkimi moimi modyfikacjami, ale za to dokładnie, skrupulatnie, od kropki do kropki. Moglibyśmy się uzupełniać. Ale to tylko teoria.

[volta2]

moi rodzice
zalety:
bezproblemowa wymiana rano/wieczór, dzień pracy/dzień wolny
wady:
brak dywersyfikacji dochodów, jak jest dobrze, to obojgu, ale jak źle - to możesz sobie wyobrazić.
kłótnie, kłótnie, walka o dominację, o zmiany/brak zmian w działaniu firmy, brak wspólnego urlopu, bo po co jechać i się kłócić i jeszcze tracić dochód.

oczywiście mówimy o własnej firmie, nie o wspólnej pracy w jakimś urzędzie. czy mówimy?

[slonko1335]

Nie to nie jest praca we własnej firmie, chociaż małżonkowie mieliby nią kierować ale jednak pracowaliby na kogoś innego. Układ z własną firma jestem sobie w stanie wyobrazić jeszcze.

[black_magic_women]

Tak masz volta rację co do wad. Najbardziej boli ten brak dywersyfikacji dochodów. Niby u nas trochę jest, ale właśnie trochę. I nie ukrywam, że kilka razy w wielkiej złości zdarzyło mi się wykrzyczeć, że wychodzę z tandemu. Na podobnej zasadzie jak inni groża/straszą rozwodem. Ale to były takie nie fair zagrywki z mojej strony.

[pani_tau]

Z moich obserwacji wynika, że to weryfikuje związek skuteczniej niż lockdown więc trzeba to bardzo, ale to bardzo dokładnie rozważyć.

[motyllica]

Pracowałam i pracuję z takimi parami. Zwykli pracownicy, nie właściciele.
I jeśli pracują ale osobno, często parę godzin się nie widzą albo cały dzień to jeszcze jest ok.
Ale jak razem ze sobą to niestety różnie bywało.
Napatrzyliśmy się.
Jak jest dobrze to jest dobrze, ale często złości przynosi się z domu. I odwrotnie.

Trochę wytchnienia od siebie każdemu związkowi chyba dobrze jednak robi.

[arwena_111]

Moi rodzice od ponad 30 lat. Uzupełniają się, dobrze się dogadują. W przyszłym roku będą świętować 50 lat małżeństwa.

[ulla_cebulla]

Nie, pracowałam kiedyś nie tyle z ale bardziej dla eksa. Po rozwodzie musiałam zaczynać od początku na zbyt wielu poziomach. Aktualnie opcja po moim trupie.

[inny.kwiatek]

Pracowaliśmy razem kilka lat, ale wiele lat temu, przed ślubem (ale parą już byliśmy).
Nie polecam. Mieliśmy całkowicie inną pracę, nie współpracowaliśmy, nie podlegaliśmy sobie, byliśmy w innych zespołach, nawet w innych lokalizacjach. A i tak mnóstwo czasu rozmawialiśmy o pracy. zdecydowanie za dużo.
Owszem, teraz też rozmawiamy, ale to jest inaczej, gdy nie zna się osobiście współpracowników, nie rozumie dogłębnie działania firmy, problemów. A inaczej gdy to wszystko jest dla obu osób oczywiste.

Mam też doświadczenie rodzinne, bo rodzice pracowali razem, brat z bratową, kuzynka z mężem. Odradzam zdecydowanie.

No i do dochodzi aspekt pewności tej pracy, tego czy firma nie upadnie, nie będzie zwalniać, żeby w razie problemów choć jedno z małżonków miało stabilną pracę.

[slonko1335]

"No i do dochodzi aspekt pewności tej pracy, tego czy firma nie upadnie, nie będzie zwalniać, żeby w razie problemów choć jedno z małżonków miało stabilną pracę. "

To chyba jest najważniejszy argument przeciw. Firma podejrzewam, że nie upadnie bo stoi na rynku dośc mocno od ładnych kilkudziesięciu lat ale małżonkowie mieliby przejąć jej prowadzenie od właścicieli którzy z powodu stanu zdrowia i wieku nie dają rady tego już robić. Za kilka lat może zrobić się kłopot bo nie wiadomo jakie plany będą mieć ich spadkobiercy.

[z_lasu]

To w tym przypadku problem leży gdzie indziej, a nie we wspólnej pracy.

[z_lasu]

Jak się tak zastanowię, to właściwie nie znam innego modelu. Z mężem poznałam się w pracy i pracowaliśmy jakieś 5 lat w jednej firmie na etacie. Osobne działy, osobne piętra, żadnej podległości służbowej, w sumie w pracy kontakt mieliśmy niewielki, ale wspólnie dojeżdżaliśmy i to było fajne - bardzo nam tego potem brakowało. A później razem na swoim. Moi rodzice też prawie całe życie pracowali razem (na etacie). Trudno mi sobie wyobrazić jak to jest, kiedy się pracuje nie tylko w różnych firmach, ale też w zupełnie różnych branżach.

Nie mam argumentów przeciw, nie widzę zagrożeń. Moi rodzice są razem do dziś, ja z mężem też. Tzn. jedyne zagrożenie jakie widzę, to większe ryzyko równoczesnej utraty źródła utrzymania. Natomiast zalet ogrom - właśnie wspólne dojazdy, lepsze zrozumienie sytuacji pracowej małżonka, możliwość doradzenia (chodzi mi bardziej o kwestie niemerytoryczne, międzyludzkie).

[mama-ola]

Całe życie z mężem, poznałam go w pracy i tak już ponad 20 lat w jednej firmie minęło. Brak zależności służbowej. Nie znam innego życia, nie porównam. Jest to niezwykle wygodne. Jesteśmy obydwoje bardzo zadowoleni.

[cisco1800]

Pracowałam przez kilka lat. Plusy? - wspólny dojazd (oszczędność), wsparcie w ciężkich chwilach od ręki (w dodatku kogoś kto dobrze mnie zna). Minusy? - przenoszenie pracy do domu (mieliśmy takie samo stanowisko), i od czasu do czasu przesyt sobą. Teraz pracujemy oboje z domu, w dodatku przy jednym stole, ale jest inaczej, bo robimy kompletnie różne rzeczy. Możliwe, że znosimy to dobrze, bo mamy doświadczenie. Ale szczerze powiedziawszy czasem lubię urwać się do biura, albo lubię jak on się urywa. Co za dużo to niezdrowo

[kurt.wallander]

Za, wspólne dojazdy do pracy i z pracy na przykład.

[imponderabilia22]

Żadnych. Ale mam koleżankę, która nie chciała pracować z mężem (w spółce). Jej mąż jest aktualnie mężem swojej wspólniczki....

[enigma81]

Pracowałam przez prawie dwa lata.
Było bardzo fajnie, choć były dwa duże minusy - raz, że przy ew problemach firmy oboje byśmy byli bez pracy i to było dość obciążające psychicznie. A dwa, że ze względu na specyfikę pracy nie mogliśmy mieć urlopu i wolnej soboty w tym samym czasie.

[wapaha]

Stanowiliśmy świetny team 😉