Praca po 13 latach siedzenia w domu

[4tego]

Nigdy nie sądziłam, że mnie to spotka, że sobie na to pozwolę.
Osiem miesięcy po porodzie wróciłam do pracy. Potem sytuacja skomplikowała się...i tak dzisiaj, mija 13 lat mojego siedzenia. 13 lat i 3 miesiące.
Wykształcenie mam średnie. 45 lat.

Fizycznie - lepiej nie pisać, bo jednak pocieszałam się jedzeniem. Jedzeniem uciszałam też inne emocje...
13 lat w domu to nie 3 lata.
Psychicznie - jeszcze gorzej. Boję się pracy w sklepie, tego że tam sobie nie poradzę - tak, siedzenie w domu wycofuje i niszczy poczucie własnej wartości, niszczy sens życia, niszczy wszystko.
Jak wyjść do ludzi? Do pracy? Ostatnie 4 lata spędziłam na pisaniu CV...

[triss_merigold6]

Normalnie, poszukaj przez znajomych i rodzinę. Nie wierzę, że nikt nie ma możliwości pokierowania Cię do jakiejś prostej pracy fizycznej czy w usługach.

[danaide2.0]

A wariant BEZ rodziny i znajomych?

[swinka-morska]

Mimo wszystko najepiej jest zacząć od przeglądu własnych zasobów - kogo można prosić o pomoc, kto może dobrze doradzić itd.

[danaide2.0]

Jak widać, w tym wypadku niekoniecznie ematka. Ponad trzydzieści lat kapitalizmu i ciągle ta sama śpiewka "rodzina/znajomi".

[triss_merigold6]

Na tym polega kapitalizm- korzystasz efektywnie z zasobów, w tym z wiedzy, możliwości, kręgu społecznego.

[karen_ann]

ha ha, zawsze mnie bawi, że ludzie którym załatwiono pracę, kupiono mieszkania, uważają że doszli sami do wszystkiego i pogardliwie patrzą na tych którym nie wyszło, często tych, którzy nie mieli tak szerokiego wsparcia. No ale ja siama.

[vivi86]

Dokładnie. Wszystko na tacy, ale oni sami, sami

[better.call.kim]

Pracę bezproblemowo bez znajomości znajdowało się na początku tegoż kapitalizmu. W tej chwili masz na każde ogłoszenie trzycyfrową liczbę zgłoszeń, bez znajomości masz mizerne szanse, nawet jak jesteś dowolnie zajebista.

[triss_merigold6]

Chyba żartujesz. Jest niedobór pracowników, a nie nadmiar.

[better.call.kim]

Może w IT i usługach.

[triss_merigold6]

Wszędzie jest niedobór. Brakuje pracowników w administracji, ZUS, wykwalifikowanych technicznych, nauczycieli, pedagogów specjalnych, pracowników cywilnych policji i straży granicznej, kontrolerów lotów, pracowników produkcji etc.

[35wcieniu]

Na kontrolera lotu bym jej najbardziej polecała iść.

[alpepe]

Lubię to.
Przyjaciółka mojej córki chciała iść na kontrolera lotów, nie wiem, co poszło nie tak, ale wylądowała w akademii policyjnej, ale jak skończy, chce znów spróbować, Niemcy, oczywiście.

[triss_merigold6]

Pewnie testy predyspozycyjne. U was nie ma progu wieku?

[triss_merigold6]

Za stara jest, bo średnie wykształcenie nie jest problemem.😃
Przykłady branż i zawodów z niedoborem pracowników.

[danaide2.0]

Budżetówka rules.

[triss_merigold6]

Są stanowiska pomocnicze bez wymogu studiów.

[zalamana_50]

35wcieniu napisał(a):

> Na kontrolera lotu bym jej najbardziej polecała iść.
>
😅😅😅😅

[turbinkamalinka]

triss_merigold6 napisała:

> Wszędzie jest niedobór. Brakuje pracowników w administracji, ZUS, wykwalifikowa
> nych technicznych, nauczycieli, pedagogów specjalnych, pracowników cywilnych po
> licji i straży granicznej, kontrolerów lotów, pracowników produkcji etc.

I do którego wymienionego zawodu autorka wątku według ciebie sie nadaje? Pani nie jest kandydatem na pracownika na którego warto poczekać .
Oczywiście dla takich ludzi jak autorka wątku praca zapewne jest, ale obawiam się, że każda za ciężka. Pani wraca po 40 minutowym spacerze spocona jak kot, więc raczej nawet prosta praca fizyczna odpada. Praca w sklepie pewnie też, bo to nie tylko "siedzenie" na kasie.

[triss_merigold6]

Pracownik produkcji? Biuro podawcze i rejestracja i dystrybucja korespondencji? Pomoc kuchenna?

[jednoraz0w0]

Jest niedobór tam, gdzie się za mało płaci.

[triss_merigold6]

Tak, tak... zwłaszcza w zawodach technicznych wymagających konkretnych kwalifikacji.

[vivi86]

W tym US 50 osób na miejsce dawali na rękę 2800 netto + 13-stka. Tak, że ten.

[okruchlodu]

vivi86 napisał(a):

> W tym US 50 osób na miejsce dawali na rękę 2800 netto + 13-stka. Tak, że ten.

A to w jakiejś dobrej lokalizacji czy ściana wschodnia? To u mnie ludzie za bardzo rozpieszczeni są, żeby o taką fuchę się bić.

[bywalec.hoteli]

dokladnie

[vivi86]

Ale to nie znaczy, że dostaniesz pracę od kopa. W US brakowało. Widziałam ofertę. Biło się o nią 50 kandydatów.

[eriu]

Co pani ma robić w IT?

[samanta1010]

tak ostatnio widziałam duzo zgłoszeń na jedno ogloszenie w Polsce, 98% to kandydaci z Azji

[leosia-wspaniala]

>Ponad trzydzieści lat kapitalizmu i ciągle ta sama śpiewka "rodzina/znajomi".

W komunie się to nazywało znajomościami, w kapitalizmie się to nazywa networkingiem.

[vivi86]

Jak ona pisze CV od 4 lat to śmiem zrobić, że zrobiła to 4 lata temu.

[muireade]

Zawsze może napisać jeszcze raz, chociaż dużo sie w nim nie zmieni.

[better.call.kim]

Lokalne grupy facebookowe. Wszędzie jest pierdylion ogłoszeń do prostych prac w usługach (sklepy, lodziarnie, sprzątanie apartamentów i hoteli, recepcja, ochrona).

[danaide2.0]

Lodziarni/kawiarni nie obstawiają studenci?
Ochrona, powiadasz. Wychodząc ostatnio z Half Price zobaczyłam całkiem konkretnych kolesiów na bramkach. Robi się poważnie...

[triss_merigold6]

Niekoniecznie tylko studenci.
Teraz jest zylion ogłoszeń do pracy sezonowej nad morzem i w górach, od zmywaka do hoteli i pensjonatów, chyba zmienianie pościeli czy mycie talerzy jej nie przerasta.

[danaide2.0]

Acha. To kto podaje ci kawę w sieciówkach? Kto stawia przed tobą talerz w większości knajp?
To dalej może być kobieta z kilkunastoletnim dzieckiem. Zostawiasz dzieciaka i lecisz na zmywak nad morzem? A może masz zakwaterowanie dla siebie i dziecka w pakiecie?

[better.call.kim]

W ochronie jest teraz mnóstwo pracy w centrach monitoringu i dyspozytorniach - czyli siedzisz i wgapiasz się w monitory, w razie W wciskasz guzik albo po uruchomieniu alarmu dzwonisz do właściciela i wysyłasz ekipę albo nie.

[babcia47]

Wszędzie to znaczy gdzie? .. bo w moim niedużym mieście niekoniecznie. Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia A ty chyba o tym zapominasz. Są miejsca gdzie są non stop ogłoszenia ze zatrudnią ale to świadczy o tym jakie tam są warunki pracy bo bez powodu tak się nie dzieje .

[muireade]

Najniższa krajowa wypłacana z niewielkim, trzymiesięcznym opóźnieniem.

[imponderabilia22]

A coś typu ochrona, szatnia ? Na początek
W sklepie to ciężka praca

[triss_merigold6]

Do ochrony biorą najchętniej z grupą inwalidzka.

[georgia.guidestones]

triss_merigold6 napisała:

> Do ochrony biorą najchętniej z grupą inwalidzka.
Za otyłość i jej powikłania mogą przyznać. Nie każdy pracownik ochrony to były emeryt mundurowy, który sobie posymuluje "głosy w głowie" i dostanie dokument uprawniający do najwyższych refundacji kosztu brutto-brutto.

[kropkacom]

Czasami trzeba iść do ciężkiej pracy.

[extereso]

A recepcja?

[triss_merigold6]

Dobra, troll. Cztery lata pisania cv, jasne.

[alpepe]

Triss, możeto nie troll, tylko kobieta z fobią społeczną. Wtedy takie niedasię jest jak najbardziej zrozumiałe, ja tam bym autorce w ogóle to poleciła sprzątanie, z tego tak łatwo nie wyleci, a jak okrzepnie, to stwierdzi, że chce się wyrwać i spróbuje czegoś z większym kontaktem bezpośrednim z ludźmi.

[triss_merigold6]

Po tylu latach w domu każdy ma fobię społeczną. Sprzątanie nie, chyba że w zespole, osoba tak długo bezrobotna nie nadaje się do samodzielnej pracy.

[kropkacom]

Czemu ma się nie nadawać? Zwłaszcza do sprzątania.

[triss_merigold6]

Bo to najczęściej nie jest praca na etat, a rynek zdominowały Ukrainki.

[kropkacom]

Jak nie dostanie pracy to nie dostanie.

[georgia.guidestones]

triss_merigold6 napisała:

> Bo to najczęściej nie jest praca na etat, a rynek zdominowały Ukrainki.
Są firmy co czyszczą apartamenty na wynajem i do jak najbardziej legalnej pracy przyjmują niezaleznie od narodowości. Raczej to zależy od chęci danej osoby do pracy.

[mid.week]

kropkacom napisała:

> Czemu ma się nie nadawać? Zwłaszcza do sprzątania.


Ona sie moze i nadaje do tej pracy ale ta praca nie nadaje sie dla niej. Potrzebuje zespolu, towarzystwa, grupy ludzi a nie szorowania cudzego kibla polykajac łzy wylewane nad zmarnowanym zyciem.

[alpepe]

Ta, zespołu, jakby miała mało stresu. Przecież praca w takim zespole sprzątaczek to może bardziej załamać towarzystwem niż samą robotą.

[triss_merigold6]

A pani jest niby kim, żeby odstawala od towarzystwa innych pań sprzątajacych?

[muireade]

Po takim okresie siedzenia w domu może mieć problem odnaleźć się wśród ludzi.

[mid.week]

alpepe napisała:

> Ta, zespołu, jakby miała mało stresu. Przecież praca w takim zespole sprzątacze
> k to może bardziej załamać towarzystwem niż samą robotą.
>

Nie wiem co ty masz do sprzątaczy ale to normalni ludzie sa a nie jakas patologia, ktora korzysta raczej z "zatrudnienia w mops". Na samopoczucie pracownika najgorszej to dzialaja nowobogackie wlascicielki wilii.

[alpepe]

Nie wiem, czy to była próba podgryzania łydki, ale jeśli tak, to ja nie jestem nowobogacką właścicielką willi, a druga sprawa, to tak, owszem, to niekoniecznie są normalni ludzie. Nie wykluczam, że mam spaczone spojrzenie z powodu obserwacji Polek w zawodzie sprzątaczki tu w Berlinie.

[arwena_111]

Sprzątać trzeba umieć. Przelecenie mopem po środku korytarza - to nie sprzątanie. No chyba, że mówimy o przemysłówce - gdzie nikt nie sprawdza. U mnie na osiedlu właśnie wyleciała firma sprzątająca. Fakt w dużej mierze z winy właścicielki, której wydawało się, że jak da "koordynatora" który wpadnie na 15 min dziennie - to będzie ok. A u nas wielu mieszkańców ma kamery w wizjerach, pracuje w domach - więc widzi czy jest sprzątane czy nie.
Do tego wiele firm zatrudnia na zlecenie ( najniższa godzinowa ) nie na etat.

[vessss]

Znam osobę, która, też długo zasiedziała, przez podobny czas nie wyslała ani jednego cv, bo się go wstydziła, strach, że przeczyta je ktoś znajomy był silniejszy niż klepanie biedy z jednej pensji męża.
W końcu dostała jakąś prostą pracę przez rodzinę i się rozkręciła

[jednoraz0w0]

triss_merigold6 napisała:

> Dobra, troll. Cztery lata pisania cv, jasne.

Akurat w to wierzę, bo cv w takiej sytuacji jest trudne i z każdym dniem trudniejsze.

[waleria_bb]

Do najprostszych prac CV nie liczy się jakoś mocno.

[awf-33]

Moja przyjaciółka poszła do pracy po 20 latach.
Wpadła na studiach, nie skończyła ich, potem wpadła jeszcze dwa razy 🤦‍♀️

To siedzenie w domu niczego nie przekreśla. Nie znam bardziej ogarniętej osoby od niej. Na jej głowie było dosłownie wszystko, bo mąż w delegacjach.

Do pracy ją polecono. Ma za sobą pierwszy rok i ocenę roczną - wypadła bardzo dobrze.

Ma 41 lat, dzieci odchowane i zaczyna nowe życie.

Moja ciocia będąc po przejściu na zasilek emerytalny przesiedziała kilka lat w domu, po czym skończyła się odprawa i zaczela wyjeżdżać do pracy za granicę. Najpierw nią pomiatano, ale jak nauczyła się języka, to sobie nie pozwoliła i teraz to robota za nią biega.

Także błagam, nie pisz takich rzeczy. To nie wyrok. Liczy się determinacja.

[kropkacom]

Po prostu idź do pracy.

[kropkacom]

Jeśli się boisz to zleć mężowi wysłanie CV. Jeśli w razie odzewu nie będziesz mogła się zmusić do dojścia na rozmowę idź na terapię. Ja wiem, to kosztuje i ematki wyśmieją. Jednak powinno ci się to opłacić.

[danaide2.0]

Been there, seen that.
Terapia to jedno, ale warto sprawdzić, czy nie ma w okolicy programów aktywizacyjnych. Terapia nie pomoże ci napisać cv, nie wyjaśni jak zmienił się rynek pracy, jak wyglądają realia HR. Terapeuta patrzy pod innym kątem.

[triss_merigold6]

Dla HR kobieta w takim wieku, bez kompetencji i z pustym cv jest niewidzialna.

[kropkacom]

To zależy jaka praca. No chyba że w Polsce znowu tak trudno o pracę.

[s12345s]

triss_merigold6 napisała:

> Dla HR kobieta w takim wieku, bez kompetencji i z pustym cv jest niewidzialna.

Nie w każdej firmie jest HR, zwłaszcza małej. Może zamiast wysyłać cv - popatrzeć na ogłoszenia. Jest gazeta z ogłoszeniami Pośrednik. Kupić w kiosku i przejrzeć oferty prscy.

[triss_merigold6]

Jeśli pani nie ma żadnego kręgu znajomych i rodziny, najprostszym skutecznym sposobem wydaje się kontakt z Urzędem Pracy i staż oraz szukanie ogłoszeń lokalnych.

[danaide2.0]

Ej, dziewczyna ma średnie, nie żałuj jej
nabory.kprm.gov.pl

[triss_merigold6]

Średnie- stanowiska pomocnicze, sekretarka może być lub max podreferendarzem, a nie specjalistą.

[danaide2.0]

A to w związku z czym?

[triss_merigold6]

Nie rozumiesz co linkujesz, czy jak?

[danaide2.0]

W całej Polsce ponad 200 ofert dla osób ze średnim wykształceniem. W Warszawie - 40.
Źle kombinuję?

[georgia.guidestones]

danaide2.0 napisała:

> W całej Polsce ponad 200 ofert dla osób ze średnim wykształceniem. W Warszawie
> - 40.
> Źle kombinuję?
Dobrze, ale jakie szanse ma osoba z 13letnią dziurą w CV i wyłącznie pracą fizyczną wcześniej?

[vivi86]

Ofert jest sporo tylko do US też wystarczyło średnie. I 50 kandydatów biło się o 1 miejsce.

[muireade]

Wg mnie dobrze.

[muireade]

To odnośnie ostatniego postu danaide2.0

[arwena_111]

Ale są programy aktywizujące w urzędach pracy.

[kropkacom]

Jeśli ona pisze cv cztery lata? Pomyśl.

[triss_merigold6]

Trollowatek.

[kropkacom]

Może.

[triss_merigold6]

Nie, no, lepiej czytać na forum zausz firme albo szukaj pracy, która da satysfakcję i możliwości rozwoju.

[kropkacom]

Najpierw trzeba iść do pracy. Potem z czasem polepszać swoją sytuację. Oczywiście nie zaczynać od obozu pracy ale jednak.

[wiosennedni5]

Ważne jest chyba gdzie mieszkasz, małe czy duże miasto ?
No nie oszukujemy się, bo inne są możliwości w małym miasteczku, a inne w dużym.
Mieszkałam w małym miasteczku, miałam małe dzieci i tam nie mogłam dostać nawet pracy w markecie, mąż często wyjeżdżał a mnie na rozmowach kwalifikacyjnych pytali kto będzie opiekował się dziećmi 🤯
Postanowiłam wykorzystać ten czas na studia zaoczne, pod koniec studiów wyprowadziliśmy się do dużego miasta, tu pracę znalazłam od razu, w której za długo zostałam, przyzwyczajona, że pracę trudno znaleźć.
Pracę zmieniłam i od dwóch lat pracuję już gdzie indziej, zapisałam się na studia podyplomowe.
Wszystko przed Tobą, ale musisz spróbować, gdzieś zacząć, z czasem otwierają się nowe możliwości. Bez znajomości, ale z nich też można skorzystać ☺️

[znowuniedziela]

Przede wszystkim trzymaj się ciepło. Będzie dobrze. Już masz decyzję wyjścia z domu podjętą, więc to plus. Teraz daj sobie czas np do września na ogarnięcie się. Zacznij od ćwiczenia ciała,od formy. Ciut poprawy od razu poczujesz się lepiej. I w międzyczasie szukaj roboty. Niech to na początek będzie nawet mało ambitne, ale cokolwiek. Poszukaj kursów czy w pcku czy urzędzie pracy. I zapisz się na kurs zaczynając pracę, od września. I zobaczysz, już każdy dzień będzie lepszy. I nie patrz w tyl. Tylko do przodu. Powodzenia.

[kachaa17]

Wczoraj byłam na pikniku militarnym i tam żołnierze bardzo gorąco zachęcali do aplikowania do wojska. Nie ma specjalnych wymagań ani ograniczeń wiekowych. Jest to jakaś opcja choć rozumiem, że nie dla każdego.
Jeśli chodzi o strach to po prostu trzeba go przełamać.
Jeśli jesteś zarejestrowana jako bezrobotna to może warto zacząć od stażu? Może tam mają też doradców zawodowych to by Ci coś podpowiedzieli? Jak nie tam to są różne fundacje, które pomagają wrócić na rynek pracy. Trzeba poszukać.

[triss_merigold6]

O ile prawidłowo odczytuję wpis, pani jest GRUBA. Nie przeszlaby podstawowych testów sprawnościowych i nie ma żadnych kompetencji przydatnych w wojsku.

[kachaa17]

Faktycznie, fizyczność w wojsku jest ważna, jakoś to pominęłam bo pan żołnierz powiedział, że nie ma żadnych ograniczeń.

[danaide2.0]

[lauren6]

Ale dobrze powiedział. Miałam kolegę, który robił jakąś tam karierę w WOT i jest otyły. Za to bardzo kocha PIS i pana Macierewicza. Na uj szczupła sylwetka w takiej sytuacji?

[35wcieniu]

A to nie jest przypadkiem ta od wiecznego odchudzania i 30 kg nadwagi?

[danaide2.0]

A co, szuka roboty jako dietetyczka, żeby się jej czepiać?

[triss_merigold6]

Po prostu dla grubej pani w średnim wieku wojsko nie jest odpowiednim miejscem, chyba że poszuka pracy jako pracownik cywilny w administracji lub np. którejś agencji wojskowej.

[danaide2.0]

Nie chodzi mi o twój wpis, tylko 35wcieniu. Trzeba dodatkowo grzebać ludziom w życiorysie, doprawdy. Przyznała, że ma nadwagę? Przyznała. Wiadomo, że testów sprawnościowych nie przejdzie.

[35wcieniu]

Nope, nikt się nie czepia, po prostu autorka rozpoczyna nową serię durnowatych wpisów. Wcześniej się nie dało schudnąć, bo nie wie jak zacząć, więc może coś zje, teraz nie wie jak do pracy, bo nie wie jak wysłać CV, czy ktoś ma jakiś pomysł?
Byłoby uroczo gdyby miała jednego nicka, z wiadomych względów.

[danaide2.0]

Bo to wołanie o pomoc, której #znikąd.

[35wcieniu]

No znikąd. Terapeuta nie, dietetyk nie, milion porad żywieniowych - ok, ale zacznie od galaretek. Praca nie, wszystko nie. Czego oczekuje?

[georgia.guidestones]

danaide2.0 napisała:

> A co, szuka roboty jako dietetyczka, żeby się jej czepiać?
Do tej konkretnej pracy są testy sprawnościowe. Których czasem nie przechodzą osoby o połowę mlodsze i w gazyliard razy lepszej formie fizycznej.

[demono2004]

kachaa17 napisała:

> Wczoraj byłam na pikniku militarnym i tam żołnierze bardzo gorąco zachęcali do
> aplikowania do wojska. Nie ma specjalnych wymagań ani ograniczeń wiekowych. Je
> st to jakaś opcja choć rozumiem, że nie dla każdego.
> Jeśli chodzi o strach to po prostu trzeba go przełamać.
> Jeśli jesteś zarejestrowana jako bezrobotna to może warto zacząć od stażu? Może
> tam mają też doradców zawodowych to by Ci coś podpowiedzieli? Jak nie tam to s
> ą różne fundacje, które pomagają wrócić na rynek pracy. Trzeba poszukać.


Żeby iśc do wojska, trzeba byc sprawnym fizycznie i przejść testy psychologiczne a na testach sporo osób odpada. Wiec to nie jest takie proste, ze aplikujesz do pracy w wojsku i od ręki sie dostajesz. Moja znajoma sie dostała. Przeszla testy psychologoiczne , ale z tego co mówila, bardzo dużo osób tych testów nie przeszło. Połowa ze zdających, odpadła.

[bazia_morska]

Chyba juz trzeci raz ten sam wątek na przestrzeni 5 lat.

[wiosennedni5]

I?

[georgia.guidestones]

I trochę dlugo trwa to szukanie wymówek, żeby nie zacząć skutecznych poszukiwań pracy czy choćby stażu z Urzędu Pracy.

[aguar]

Jedna moja ciotka tak miała: pierwsze dziecko bardzo młodo, trzecie po prawie dekadzie i tak sobie z tą trójką "posiedziała" kilkanaście lat. I potem miała to szczęście, że jej brat był współwłaścicielem hurtowni i ją tam zatrudnili. Nie skończyło się na rozkładaniu na półkach, tylko obsługiwała klientów, przyjmowała i wydawała towar itd. itp.Też tam czasem u nich dorabiałam w wakacje, i byłam pod wrażeniem, jak dobrze sobie radziła, jaka fachura się z niej zrobiła. Wcześniej ją miałam za rozmemłaną. Tak więc da się, ale jakieś ułatwienie na początek by się przydało.Wykształcenie ciotki - liceum i koniec.

[vivi86]

Brawa dla ciotki, ale jej praca nie robi wrażenia szalenie skomplikowanej.

[muireade]

I watkodajka raczej nie ma brata, który jest właścicielem hurtowni.

[szafireczek]

Może idź na jakieś bezpłatne warsztaty, czy zwróć się do jakieś organizacji non profit, która wspiera osoby mające dłuższą przerwę w pracy. Pewnie nie jesteś jedyna z takimi problemami, grunt to zrobić pierwszy krok.

[gajmal]

Albo pójśc do Urzędu pracy dla bezdomnych. Wyślą ją np. na kursy doszkalające i/lub staż w jakiejś firmie.

[gajmal]

Miało być bezrobotnych. Przepraszam.

[szafireczek]

No więc właśnie - pierwszy krok, by przełamać barierę - człowiek nie jest na szczęście samotną wyspą...Poza tym, świadomość, że są inne osoby w podobnej sytuacji - dodaje śmiałości.

[unikotka]

Może zacząć od wyjść związanych z hobby lub sportem? Coś żeby było w grupie i żebyś się oswoiła?

Nie sądzę jednak, by przyczyną Twojego stanu leżała w samym niepracowaniu. Tu musi być coś jeszcze.

[1matka-polka]

4tego napisała:


>
> , siedzenie w domu wycofuje i niszczy poczucie własnej wartości, ni
> szczy sens życia, niszczy wszystko.
>

To jest na odwrot, wynioslas z domu rodzinnego wycofanie, brak poczucia wlasnej wartosci i brak sensu, a potem czepilas sie pierwszej mozliwosci, zeby juz nigdy nie wracac do pracy - taka byla kolejnosc.

[demono2004]

Jeśli ktoś potrzebuje pracownika, da pracę komuś, kto i 15 lat w domu "siedzi". Znałam takie kobiety, pracę znalazły.

[danka88]

W urzędzie pracy jest coś w rodzaju kursu szukania pracy . Idź zapisz się

[vivi86]

Urząd pracy i jakiś kurs, staż. I nastawić się, że kokosów nie będzie, na pewno nie na początku.

[cegehana]

Uważam, że praca w sklepie to dobry pomysł. Nie jest to praca wymarzona dla każdego, ale ma parę plusów: nie ma jakichś zaporowych wymagań na starcie i pozwala rozwinąć kompetencje społeczne, co jest ważne jeśli właśnie się "siedziało w domu" i się ma te kompetencje osłabione. I może być dobrym początkiem do szukania lepszej pracy za kilka lat.

[xxkoralinaxxx]

Mam 37 lat, nigdy nie pracowałam i wiem, że muszę w końcu iść do pracy. Rekrutuję się na pielęgniarstwo, szpitale, krew, organy mi niestraszne. Zarobki pielęgniarek coraz lepsze, po 3 latach mam gwarantowaną pracę i to nie za minimalną, chciałabym być instrumentariuszką i pracować na bloku. Też mam średnie wykształcenie i stwierdziłam, że jak mam iść na jakąś filologię angielską zaocznie i trafić do Biedry na kasę, to serio pielęgniarstwo jawi się jako raj.

[georgia.guidestones]

Nie ma ograniczeń wiekowych? Gratuluję!

[xxkoralinaxxx]

Nie ma, obecnie możesz studiować w każdym wieku. Idę na Uniwersytet Medyczny i brak jakichkolwiek ograniczeń, kiedyś one faktycznie istniały.

[triss_merigold6]

Proszę, napisz co nie tak zrobili Twoi rodzice, na pewno da się tego uniknąć.

[georgia.guidestones]

triss_merigold6 napisała:

> Proszę, napisz co nie tak zrobili Twoi rodzice, na pewno da się tego uniknąć.
matka śmiala ciężko zachorowac. ten byt internetowy w dotychczasowej kreacji wykonuje nieplatną prace opiekuncza w zamian za spadek i stad pewnie pielegniarstwo jako pomysł na pracę i studia. a wcześniej to nie wiadomo co bylo, może jakiegos jelenia znalazla (niby pracuje ponad etat).

[triss_merigold6]

Aha, nie śledziłam.

[georgia.guidestones]

ja tez nie, wrzucilam nicka w wyszukiwarkę + wyrażenie "prac*" - wyszły posty o chorej matce, przepracowanym partnerze itp.

[xxkoralinaxxx]

Jak mogę wykonywać pracę opiekuńczą w zamian za spadek, skoro mój Ojciec żyje? I absolutnie się nie zanosi na to by miał umierać, na żaden spadek nie liczę.

[inny.kwiatek]

A co ma do tego ojciec? Po matce dziedziczysz bez względu na to czy ojciec żyje czy nie.

[xxkoralinaxxx]

Odpiszę Ci szczerze, choć to pytanie można by było zadać trochę delikatniej, ale to ematka. Pochodzę z domu, w którym zawsze były pieniądze, ale jednocześnie bardzo lekkomyślne do nich podejście. Moi rodzice prześlizgali się przez życie na Taty pensji, a Tata pracował do 73 roku życia, częściowo fizycznie, więc to cud, że dał radę. Mama pracowała tylko w młodości i potem po 50tce, by dorobić do minimalnej emerytury, tak to całe życie bez pracy. Zawsze dobrze się uczyłam, od małego chodziłam na angielski, co w tamtych czasach oczywiste nie było. Biegła znajomość angielskiego to jedyna umiejętność jaką posiadam. W liceum wkręciłam sobie, że chcę być nauczycielką, bo ogromny wpływ miała na mnie nauczyciela języka polskiego, uwielbiałam kobietę. Na polonistyce wytrzymałam dwa lata, potem były różne kierunki studiów, których nie kończyłam, byłam nieodpowiedzialna, tak jak moi rodzice (nie chcę się rozpisywać na czym ich nieodpowiedzialność polegała, bo też nie chcę podawać zbyt wielu szczegółów o moim życiu). Tata cały czas dawał mi nieograniczony praktycznie dostęp do konta, opierdzielał, że kolejne studia rzuciłam i tak to się toczyło. Po 30stce chciałam wziąć się poważnie za studiowanie, ale zachorowałam na raka tarczycy, operacja, potem kolejna operacja, leczenie jodem radioaktywnym, a później choroba o której koleżanka niżej pisze, moja Mama zachorowała na Alzheimera i ja trochę utknęłam w tym domu w patologicznej relacji. Utknęłam, bo skoro tyle lat żyłam na koszt Ojca, to jak mogę mu nie pomóc? Przykro mi trochę, że Ojciec tylko patrzy na dobro Matki, a nie widzi, że wyrządza mi ogromną krzywdę i dlatego zdecydowałam się na pielęgniarstwo. Potrzebuję zawodu, który da mi pieniądze i który umożliwi mi wyprowadzkę z domu. Ja ten dom traktuję jak tonący okręt, z którego muszę uciec. Dzisiaj choruje Mama, a co jak za miesiąc zachoruje Ojciec? Te 3 lata nauki i opieki nad Matką to będzie horror, ale biorę za to pełną odpowiedzialność, sama sobie zgotowałam ten los. Także odpowiadając co nie tak zrobili moi rodzice? Mało ode mnie wymagali.

[inny.kwiatek]

Skoro mama pracowała wyłącznie w młodości to skąd miała emeryturę? I to już koło pięćdziesiątki? Skoro ani wieku, ani stażu pracy nie miała?
Narracja Ci się sypie, dziecko.

[kachaa17]

Ja zrozumiałam, że mama pracowała też po 50, żeby mieć minimalną emeryturę a nie, że już w 50 lat miała emeryturę.

[georgia.guidestones]

kachaa17 napisała:

> Ja zrozumiałam, że mama pracowała też po 50, żeby mieć minimalną emeryturę a ni
> e, że już w 50 lat miała emeryturę.
Minimalny staż emerytalny to chyba 25lat, można sobie uzbierać w wieku np 20-35 i 50-60.

[koralinaxxxx]

Brawo!

[inny.kwiatek]

No 25 lat pracy to trudno byłoby nazwać "całe życie bez pracy".
Autorka zmyśla aż miło.
Ta matka dorabiająca do lichej emerytury, a jednocześnie ona podaje w innym wątku ceny ubrań czterocyfrowe.
To jest panienka młoda, najwyżej z maturą, bez zawodu i szans na jakąkolwiek zmianę w zyciu, która sobie wyobraża jak to jest być bogatym.

[koralinaxxxx]

Moja Mama to rocznik 1950, pracowała od 21? roku życia, nie wiem dokładnie i już się nie dowiem, bo ma Alzheimera. Poznała Tatę, który dobrze zarabiał, urodziłam się ja, od małego non stop zapalenie krtani, pogotowie wzywane do domu i zastrzyk w tyłek, to świetnie pamiętam. Mama stwierdziła, źe do żadnego przedszkola nie pójdę i zajęła się moim wychowaniem. Nie pracowała między 36 a 50 rokiem życia i jak ja szłam do liceum, to ona poszła do pracy, bo bez tego by nie miała emerytury, tak mi mówiła. Jak wspomniałam Tata świetnie zarabiał i spełniał moje zachcianki, co jak widać odbiło mi się czkawką. Ja rozumiem, że moja sytuajca jest nietypowa i niespotykana, ale to nie oznacza, że nierealna. Acha i jeszcze jedno, to, że ktoś wydaje pieniądze na zbytki nie oznacza, że jest bogaty, my przez taki a nie inny styl życia teraz nie jesteśmy. Zarzucanie mi, że jestem młoda jest zabawne, ale już zauważyłam, że sporo osób ma tu jakąś obsesję na punkcie tego, że ktoś kłamie. Ja już się tu przestaję udzielać, bo przez takie osoby jak Ty atmosfera jest toksyczna. Musisz być bardzo nieszczęśliwa, bo Twoje wypowiedzi aż kipią od pasywnej agresji. Mimo wszystko pozdrawiam i życzę miłego dnia.

[waleria_bb]

Pielęgniarstwo to dobry wybór i moim zdaniem faktycznie dobrze kombinujesz, bo lepiej mieć fach i pewność zatrudnienia od mglistego 'skończę coś zaocznie i jakoś to będzie'.

[xxkoralinaxxx]

Dziękuję za miły komentarz, to nie takie częste tutaj <3

[marinella]

Dobrze kombinujesz. Ja podczas wychowawczego dorobiłam sobie (za granicą) podyplomowkę w powiedzmy miksie edukacji wczesnodzieciecej/służbach socjalnych, nawet nie wiem czy kiedyś mi się przyda, ale fach mam w ręku jakby co i do 60+.

[marinella]

Zapomniałam napisać: miałam dokładnie 37 lat jak zaczęłam.

[mamtrzykotyidwato5]

Dlaczego akurat sklep bierzesz pod uwagę?
Tu rzeczywiście chmara ludzi i wejście po takiej przerwie może być traumatyczne.
Może leszy by był jakiś zakład produkcyjny?
Co to znaczy, że spędziłaś 4 lata na pisaniu CV?
Czy to znaczy, że przez 4 lata nie mogłaś się odważyć na pójście do pracy, czy przez 4 lata żadnej nie udało ci się znaleźć, pomimo, że dużo CV wysłałaś?
Gdzie mieszkasz? Wieś, miasto? Duże, małe?
Masz wykształcenie średnie ogólne, czy zawodowe?
Co robiłaś wcześniej gdzie pracowałaś?
Co umiesz robić?
Czy w Urzędzie Pracy byłaś? Pytałaś czy mają jakiś program aktywizacji bezrobotnych kobiet?
Może na jakiś kurs mogli by cię wysłać, to byś się stopniowo z ludźmi oswoiła i uwierzyła, że możesz pracę znaleźć i sobie w niej dać radę?
W Urzędzie Pracy powinien być Doradcza Zawodowy dla bezrobotnych, może warto by było się z nim umówić i porozmawiać?

[majamaja17]

Napisz na FB grupę Give Her A Job, dziewczyny maja super pomysły i tipy, poprawią CV.

[chococaffe]

Znam osobę, która po pracy w szkole (nauczanie początkowe), była na wychowawczym aż wreszcie doszła do wniosku, że nie chce wracać do szkoły i poszła do jakiegoś dwuletniego, zaocznego studium księgowości. Po ukończeniu wiedziała, że wiele jeszcze nie umie, więc zaczęła chodzi po biurach rachunkowych oferując pracę za darmo, "zapłatą" miała byc jej praktyczna zawodu. Już chyba w drugim biurze właściciel powiedział, że za darmo to nie może, ale zatrudni ją za minimalną. Po chyba 3 latach założyła własne małe biuro rachunkowe.

[kozica111]

Chcesz pracować super, zazwycz